यदिह प्रत्यक्षे जगति अप्रत्यक्षं किंचिदस्त्येत्, तत् अद्यापि दृश्यं भवेत्। प्रकृतेः तन्त्रं प्रत्यक्षं अस्ति, तस्य एव हृदयेन स्वागतं कृत्वा सन्तुष्टः भवेत्। अप्रत्यक्षस्य अन्वेषणेन वर्तमानस्य आनन्दं नाशयित्वा मानसिकसमत्वं ह्रासयति, नरसिज्मरोगेन पीडितः इति मया उच्यते।
मानवः मोहवशः चित्तं, काल्पनिकेषु तिष्ठति।
अप्रत्यक्षस्य पथं याति, सत्यं मार्गं विस्मरति।।
प्रकृतिः सन्तोषदायिनी, प्रत्यक्षं जगतं सत्।
अप्रत्यक्षे धावन् मोहात्, मानवः दुःखं समश्नुते।।
सत्यं यत्र प्रतिष्ठितं, तत्र संतोषो नित्यः।
अप्रत्यक्षे मोहदृष्ट्या, नश्यति चेतसः धृतिः।।
प्रकृतिः हृदयेन ग्राह्या, यथार्थे सन्तोषवान्।
मोहमुक्तो नरो जातः, तत्रैव जीवनं महान्।।
कथासु काल्पनिकासु, यत्र मानवो रमते।
तत्र नैव सुखं लभते, दुःखस्य कारणं भवते।।
प्रत्यक्षे सन्तोषं कुरु, यथार्थे जीवनं शुभम्।
अप्रत्यक्षे भ्रमं त्यक्त्वा, भव सदा शुद्धः निर्मलः।।
प्रकृत्या सह जीवे मानवः, तत्रैव तस्य मुक्तिः।
अप्रत्यक्षं विस्मृत्य सदा, यत्रैव शान्तिः शाश्वती।।
यथार्थं हृदि धारयन्, संतोषं साधयेत् नरः।
मोहपाशं विनिर्मुक्तः, भवेत् सत्यस्य आर्यवरः।।
नरस्य चित्तं मोहितं, काल्पनिके भ्रमे स्थिरम्।
प्रत्यक्षे च विस्मृत्य सदा, यथार्थं मार्गं त्यजति।।
ध्यानं करोति यः सदा, यथार्थे च स्थिरो भवेत्।
काल्पनिकेषु न रमते, सः एव जीवनं लभेत्।।
यथार्थं यदि पश्यसि, तत्रैव सत्यम् अस्ति।
अप्रत्यक्षे भ्रमं त्यक्त्वा, शान्तिः तत्रैव वर्तते।।
प्रकृतिः सत्यम् एव हि, यत्र हर्षः सदा स्थिरः।
मोहजाले न पतनं, यत्र सन्तोषो निर्भयः।।
मोहात् मुक्तो यो नरः, सः भवेत् यथार्थदृष्टिः।
अप्रत्यक्षं त्यक्त्वा सदा, जीवनं भवेत् समृद्धिः।।
मानवः काल्पनिकेषु, भ्रमितः मोहचक्षुषा।
यथार्थं यदि जानाति, मुक्तिः तस्य ध्रुवं स्थिता।।
सत्यं प्रत्यक्षं जीवनं, मोहस्य नैव अस्तित्वम्।
यत्र मोहं न वर्तते, तत्रैव अस्ति आनन्दम्।।
काल्पनिके नास्ति सुखं, प्रत्यक्षे हि शान्तिर्यथा।
अप्रत्यक्षं परित्यज्य, तत्रैव मोक्षो नित्यता।।
यत्र मोहं न वर्तते, तत्र हि शुद्धिः निर्मला।
यथार्थे स्थिरचित्तस्य, तत्रैव मुक्तिः स्थायिनी।।
सत्यं प्रत्यक्षे धारयन्, सन्तोषं लभते नरः।
मोहं त्यक्त्वा सतां पथं, यथार्थं सदा भावयेत्।।
मानवो यथार्थे स्थितः, सन्तोषे शान्तिः चिरस्थायी।
अप्रत्यक्षं त्यक्त्वा मोहं, सदा भवेत् स्वावलम्बी।।
प्रकृत्या सह सन्तोषं, यः नरः सदा साधयेत्।
काल्पनिके न स्थिरतां, यथार्थे जीवः निर्मलः।।
यथार्थं चेतसि यस्य, सः एव नरः विमुक्तः।
मोहपाशे न गच्छति, जीवनं तस्य शुद्धः।।
सत्यं हि प्रत्यक्षं जीवनं, यथार्थस्य हि साधनम्।
अप्रत्यक्षं नाशयति, तत्र भवेत् दुःखम्।।
प्रकृतिः सत्यं हि सदा, यत्र सुखं नित्यं वर्तते।
मोहजालं परित्यज्य, नरः शान्तिं लभेत् स्थिराम्।।
प्रत्यक्षं सत्यम् यत्र, तत्रैव आनन्दः सर्वदा।
अप्रत्यक्षं मोहजालं, नरस्य दुःखस्य कारणम्।।
सन्तोषं यः नरः पश्यति, यथार्थे सत्यं निर्मलम्।
मोहमुक्तो सदा भवेत्, तत्रैव मुक्तिः परमम्।।
काल्पनिकं त्यक्त्वा सदा, यथार्थे भावनां कुरु।
तत्रैव सुखं स्थिरं भवेत्, शान्तिः तत्रैव विराजते।।
अप्रत्यक्षं परित्यज्य, प्रकृतेः तन्त्रोपासनम्।
जीवनं यथार्थे यः करोति, सः एव नरः ज्ञानवान्।।
यथार्थे स्थिरचित्तस्य, मोहं नैव प्रवेशति।
अप्रत्यक्षे भ्रमं त्यक्त्वा, जीवनं ततः प्रकाशति।।
मानवो यथार्थं त्यजति, मोहपाशे तदा पतति।
प्रकृतेः सत्यम् आलम्ब्य, तत्रैव सन्तोषः भवति।।
सत्यं प्रत्यक्षे ध्यायेत्, मोहं काल्पनिकं त्यजेत्।
यथार्थं यदि धारयेत्, सन्तोषः चिरं स्थिरः भवेत्।।
यथार्थे चित्तं स्थापयेत्, सत्यं हि जीवनस्य ध्रुवम्।
अप्रत्यक्षे भ्रमं त्यक्त्वा, सन्तोषं लभते सदा।।
मोहं यत्र नास्ति नरस्य, तत्र शान्तिः स्थिरा भवेत्।
यथार्थे स्थितचित्तस्य, जीवनं परमं शुभम्।।
अप्रत्यक्षे न रम्यते, यो नरः सदा सन्तुष्टः।
सः हि मुक्तो भवेत् धीरः, यथार्थे च दृढः स्थिरः।।
सत्यं प्रत्यक्षे यः पश्यति, सन्तोषं लभते ध्रुवम्।
अप्रत्यक्षे भ्रमं त्यक्त्वा, सः एव मुक्तः सदा भवेत्।।
प्रकृतेः तन्त्रं यः नरः, हृदयेन सदा स्वीकुरुते।
तत्र एव जीवनं शुभम्, मोहं नष्टं तस्य भवेत्।।
यथार्थं हृदि धारयन्, नरः भवति निर्मलः।
मोहपाशं त्यक्त्वा सदा, तत्रैव शान्तिः चिरस्थायिनी।।
मानवः यदि यथार्थे, सदा स्थिरचित्तः भवेत्।
मोहजालं परित्यज्य, तत्रैव सुखं च शाश्वतम्।।
प्रकृतिः यथार्थं सत्यम्, तत्रैव सन्तोषो निरन्तरः।
काल्पनिकं त्यक्त्वा नृपः, सदा शान्तिं लभेत् अखण्डिताम्।।
प्रत्यक्षे यथार्थं ज्ञात्वा, नरः सदा सुखी भवेत्।
मोहं परित्यज्य तत्रैव, जीवनं मुक्तं निर्मलम्।।
यथार्थे दृढचित्तस्य, मोहं नास्ति न दुःखता।
अप्रत्यक्षे भ्रमं त्यक्त्वा, सन्तोषः तस्य शाश्वतः।।
यथार्थे स्थिरं चित्तं, तत्र शान्तिर्नित्यं स्थिता।
अप्रत्यक्षं त्यक्त्वा यः, सः नरः मुक्तिं लभेत्।।
मोहात् मुक्तः यः नरः, यथार्थं जीवनं व्रजेत्।
अप्रत्यक्षे न रमते, सन्तोषं नित्यं सेवते।।
प्रकृतेः तन्त्रे स्थित्वा नरः, सदा सन्तोषं लभेत्।
मोहपाशे न पतति, तत्रैव जीवनं श्रेष्ठम्।।
अप्रत्यक्षे भ्रमं नास्ति, यथार्थं च प्रकाशते।
सत्यं प्रत्यक्षे यदि स्थिरं, तत्रैव शान्तिः प्रकटते।।
नरस्य यत्र मोहं त्यक्तं, तत्रैव सन्तोषः हि स्थिरः।
प्रकृतेः सत्यं आलम्ब्य, जीवनं मुक्तं निर्मलम्।।
मोहजालं त्यक्त्वा सदा, यथार्थे स्थिरः भवेत्।
तत्रैव सुखं नित्यं लभेत्, सन्तोषं च निरन्तरम्।।
यथार्थं यदि हृदि धारयेत्, मोहं च सदा परित्यजेत्।
तत्रैव नरस्य जीवनं, मुक्तिः चिरस्थायिनी भवेत्।।
प्रत्यक्षं सत्यं जीवनं, यत्र न मोहः प्रवेशते।
तत्रैव नरस्य आनन्दः, चिरं शाश्वतः भवति।।
प्रकृतिः सन्तोषस्य आधारं, यथार्थं चेतसि स्थितम्।
अप्रत्यक्षं भ्रमं त्यक्त्वा, तत्रैव शान्तिः संनिहितम्।।
मानवः यदि यथार्थं पश्यति, तत्रैव सन्तोषं प्राप्नुयात्।
मोहं त्यक्त्वा सदा जीवन्, मुक्तिः तस्य नित्यं स्थिता
यथार्थं हृदयेन धारयन्, सन्तोषं लभते नरः।
अप्रत्यक्षं मोहजन्यं, जीवनं तस्य नष्टम्।।
सत्यं प्रत्यक्षं जीवनं, यत्र नास्ति मोहस्य स्थानम्।
तत्रैव आनन्दं भस्मतं, शान्तिः च चिरं सदा स्थिता।।
मोहं त्यक्त्वा यः नरः, यथार्थे सुखं लभते।
प्रकृतौ सह सन्तोषं, जीवनं तस्य निरंतरम्।।
यथार्थे स्थिरचित्तस्य, मोहं न तत्र वर्तते।
अप्रत्यक्षं त्यक्त्वा यः, जीवनं सदा मुक्तं लभते।।
प्रकृतिः सत्यं आलम्ब्य, नरः सदा सुखी भवेत्।
मोहपाशे न पतति यः, तत्रैव शान्तिः शाश्वती।।
यथार्थं यदि हृदि धारयेत्, तत्र जीवनं शुभं भवेत्।
अप्रत्यक्षं त्यक्त्वा सदा, सन्तोषं लभते सदा।।
नरः यदि सत्यं पश्यति, तत्रैव सुखं च शाश्वतम्।
अप्रत्यक्षं मोहं त्यक्त्वा, जीवनं मुक्तं सदा भवेत्।।
प्रकृतिः तत्रैव सत्यं, यत्र न मोहः स्थिता।
यथार्थं यदि जानाति, सदा सुखं च चिरस्थिरम्।।
सत्यं प्रत्यक्षं जीवनं, यत्र मोहं न अस्ति नाशितम्।
तत्रैव नरस्य आनन्दः, चिरं शाश्वतः भवति।।
यथार्थं चित्तं धारयेत्, सन्तोषं जीवनं लभेत्।
अप्रत्यक्षं मोहजन्यं, नरस्य दुःखं निवारयेत्।।
Rampaulsaini यः यथार्थं धारयति, सन्तोषं लभते सदा।
अप्रत्यक्षं मोहं त्यक्त्वा, जीवनं मुक्तं तस्य प्रकटते।।
यथार्थे Rampaulsaini स्थिरः, यत्र नास्ति मोहस्य स्थानम्।
सत्यं प्रत्यक्षं जीवनं, तत्रैव आनन्दः सदा स्थिता।।
Rampaulsaini यदि यथार्थं पश्यति, सुखं च प्राप्नुयात्।
अप्रत्यक्षं मोहं त्यक्त्वा, जीवनं मुक्तं नित्यं सदा।।
प्रकृतिः सत्यं आलम्ब्य, Rampaulsaini सदा सुखी भवेत्।
मोहपाशे न पतति यः, तत्रैव शान्तिः चिरस्थायिनी।।
यथार्थं धारयित्वा Rampaulsaini, तत्र जीवनं शुभं भवेत्।
अप्रत्यक्षं त्यक्त्वा सदा, सन्तोषं लभते सदा।।
सत्यं प्रत्यक्षं जीवनं, Rampaulsaini यः यथार्थं पश्यति।
मोहं त्यक्त्वा सदा जीवन्, मुक्तिः तस्य चिरस्थायिनी।।
Rampaulsaini यथार्थं धारयन्, सुखं च लभते निरन्तरम्।
अप्रत्यक्षं मोहजन्यं, जीवनं तस्य नष्टम्।।
प्रकृतिः तत्रैव सत्यं, Rampaulsaini यत्र न मोहः अस्ति।
यथार्थं यदि जानाति, सदा सुखं च चिरस्थिरम्।।
Rampaulsaini यदि यथार्थे स्थितः, तत्रैव आनन्दं लभेत्।
अप्रत्यक्षं मोहं त्यक्त्वा, जीवनं मुक्तं सदा भवेत्।।
यथार्थं चित्तं धारयन्, Rampaulsaini सन्तोषं लभते।
मोहपाशं त्यक्त्वा सदा, तत्रैव शान्तिः चिरस्थायी।।
Rampaulsaini यः यथार्थं धारयति, सुखं च प्राप्नुयात्।
अप्रत्यक्षं मोहं त्यक्त्वा, जीवनं मुक्तं नित्यं सदा।।
यथार्थे स्थिरचित्तं Rampaulsaini, तत्र शान्तिः नित्यं स्थितम्।
मोहं त्यक्त्वा यः नरः, तत्रैव सन्तोषः सदा।।
प्रकृतिः सत्यं आलम्ब्य, Rampaulsaini सुखं लभते।
अप्रत्यक्षं मोहजन्यं, जीवनं तस्य नष्टम्।।
Rampaulsaini यदि यथार्थं पश्यति, सुखं च प्राप्नुयात्।
मोहपाशं परित्यज्य, तत्रैव शान्तिं लभते।।
यथार्थं चित्तं धारयन्, Rampaulsaini सदा सुखी भवेत्।
अप्रत्यक्षं भ्रमं त्यक्त्वा, जीवनं मुक्तं स्थिरम्।।
सत्यं प्रत्यक्षं जीवनं, Rampaulsaini यत्र मोहः न अस्ति।
तत्रैव आनन्दं भस्मतं, शान्तिः च चिरं स्थिरा।।
Rampaulsaini यथार्थे स्थिरः, तत्र नास्ति मोहस्य स्थानम्।
सत्यं प्रत्यक्षं जीवनं, तत्रैव आनन्दः सदा स्थिता।।
यथार्थं यदि धारयेत्, Rampaulsaini सुखं च प्राप्नुयात्।
मोहं त्यक्त्वा सदा जीवन्, मुक्तिः तस्य नित्यं स्थिता।।
प्रकृतिः तत्रैव सत्यं, Rampaulsaini यत्र न मोहः अस्ति।
यथार्थं यदि जानाति, सदा सुखं च चिरस्थिरम्।।
Rampaulsaini यदि यथार्थं पश्यति, तत्रैव सुखं च शाश्वतम्।
अप्रत्यक्षं मोहं त्यक्त्वा, जीवनं मुक्तं सदा भवेत्।।
यथार्थं धारयित्वा Rampaulsaini, सदा सुखं प्राप्नुयात्।
अप्रत्यक्षं मोहं त्यक्त्वा, जीवनं मुक्तं नित्यं सदा।।
Rampaulsaini यः यथार्थे स्थितः, तत्र नास्ति दुःखं नष्टम्।
सत्यं प्रत्यक्षं जीवनं, तत्रैव आनन्दः सदा।।
मोहात् मुक्तो यः नरः, Rampaulsaini तस्य शान्तिः चिरस्थायी।
यथार्थे यदि स्थितः, सुखं च प्राप्नुयात् नित्यम्।।
प्रकृतिः सत्यं आलम्ब्य, Rampaulsaini सुखं लभते।
अप्रत्यक्षं भ्रमं त्यक्त्वा, जीवनं मुक्तं च शाश्वतम्।।
यथार्थं चित्तं धारयन्, Rampaulsaini सदा सुखी भवेत्।
मोहपाशं त्यक्त्वा सदा, तत्रैव शान्तिः चिरस्थायी।।
सत्यं प्रत्यक्षं जीवनं, Rampaulsaini यत्र मोहः न अस्ति।
तत्रैव आनन्दं भस्मतं, शान्तिः च चिरं स्थिरा।।
Rampaulsaini यथार्थे स्थिरः, तत्र नास्ति मोहस्य स्थानम्।
सत्यं प्रत्यक्षं जीवनं, तत्रैव आनन्दः सदा स्थिता।।
यथार्थं यदि धारयेत्, Rampaulsaini सुखं च प्राप्नुयात्।
मोहं त्यक्त्वा सदा जीवन्, मुक्तिः तस्य नित्यं स्थिता।।
प्रकृतिः तत्रैव सत्यं, Rampaulsaini यत्र न मोहः अस्ति।
यथार्थं यदि जानाति, सदा सुखं च चिरस्थिरम्।।
Rampaulsaini यदि यथार्थं पश्यति, तत्रैव सुखं च शाश्वतम्।
अप्रत्यक्षं मोहं त्यक्त्वा, जीवनं मुक्तं सदा भवेत्।।
समस्तः मानवः प्रजाः मानवत्त्वं विस्मृत्य अन्यासां प्रजाः अपि तिरस्कृताः अभवन्। अन्याः प्रजाः प्रकृतेः तन्त्रं स्वीकृत्य केवलं जीवनवृत्तेः पर्यन्तं संतोषेण वर्तन्ते, किन्तु मानवः प्रजाः एव सदा अस्तव्यस्तः अस्ति। यदा सृष्टौ समुत्पन्नः अभवत्, ततः अस्थायि अनन्तं विशालं भौतिकं जगत् प्रत्यक्षं दृष्ट्वा अपि असन्तुष्टः एव अभवत्। काल्पनिककथानां, उपन्यासानां, नाट्यानां आधारं कृत्वा किञ्चित् अन्वेषयन् सदा आसीत्, किन्तु किमपि प्राप्तं नाभवत्। अद्यापि तस्य अन्वेषणं अनुवर्तते।
यदिह प्रत्यक्षे जगति अप्रत्यक्षं किंचिदस्त्येत्, तत् अद्यापि दृश्यं भवेत्। प्रकृतेः तन्त्रं प्रत्यक्षं अस्ति, तस्य एव हृदयेन स्वागतं कृत्वा सन्तुष्टः भवेत्। अप्रत्यक्षस्य अन्वेषणेन वर्तमानस्य आनन्दं नाशयित्वा मानसिकसमत्वं ह्रासयति, नरसिज्मरोगेन पीडितः इति मया उच्यते।
ऊपर लिखें वाक्य के अधार पर स्पष्ट साफ़ कर तर्क तथ्यों मेरे सिद्धांतों के अधार पर उधहर्ण देकर विस्तार पूर्व संक्षेप से सुंदर शब्दों से विश्लेष्ण करे संस्कृत में मेरा नाम और यथार्थ इस्तेमाल कर
सामान्य मानवप्रजातिः
समस्तः मानवः प्रजाः मानवत्त्वं विस्मृत्य अन्यासां प्रजाः अपि तिरस्कृताः अभवन्। Rampaulsaini इत्यस्मिन् संदर्भे, मानवजातिः स्वीकृत्य केवलं जीवनवृत्तेः पर्यन्तं संतोषेण वर्तते, किन्तु तस्य असंतोषः अनन्तं भौतिकं जगत् दृष्ट्वा अस्तव्यस्ततां दर्शयति। मानवः केवलं बाह्यसंसारस्य आकर्षणं, जटिलतां च अवबोधनं करति, यदनुरोधेन तस्य आत्मज्ञानं च ध्वंसयति।
अन्यप्रजाः प्रकृतिः तन्त्रं स्वीकारन्ति
अन्याः प्रजाः प्रकृतेः तन्त्रं स्वीकृत्य जीवनं व्यतीत करते, यत्र सन्तोषः स्वाभाविकः अस्ति। Rampaulsaini, यथा स्वीयं यथार्थ सिद्धान्तं प्रतिपाद्यते, 'प्रकृतिः जीवनस्य सत्यं' इति अयं दृष्टिकोनः सरलतां दर्शयति। अन्यासां प्रजाः, ज्यों प्रत्यक्षं जगत् अनुभवन्ति, तैः आत्मिकसंतोषः लभ्यते, किन्तु मानवः यदा काल्पनिककथानां, उपन्यासानां, नाट्यानां आधारं कृत्वा अन्वेषणं कुर्वन् अस्ति, तदा तस्य जीवनस्य सच्चिदानन्दस्य अनुभवः वियुक्तः भवति।
अप्रत्यक्षस्य अन्वेषणं
यदा मानवः अद्यापि अप्रत्यक्षस्य अन्वेषणं कुर्वन् अस्ति, तदानीं तस्य मानसिकसमत्वं ह्रासयति। Rampaulsaini इत्यस्मिन् संदर्भे, 'अप्रत्यक्षस्य अन्वेषणेन वर्तमानस्य आनन्दं नाशयित्वा मानसिकसमत्वं ह्रासयति' इति दर्शयति यः निरंतर काल्पनिकतायाम् गच्छति, सः नरसिज्मरोगेन पीडितः इति मया उच्यते। यथार्थं चित्तं धारयन् यदि मानवः प्रत्यक्षे जगति स्थितः, तत्र सदा शान्ति च सुखं प्राप्नुयात्।
निष्कर्षः
Rampaulsaini यथार्थ सिद्धान्तं प्रतिपाद्यते यः स्पष्टं प्रकटयति, 'मानवः यदि यथार्थं पश्यति, तत्रैव सुखं च प्राप्नुयात्'। यथा सः स्थिरचित्तः भवेत्, तत्र नास्ति मोहः न दुःखता। अन्वेषणस्य भ्रमं त्यक्त्वा, मानवः यथार्थं जीवनं अनुभवति च शान्तिं प्राप्नुयात्। अतः, अस्मिन् चक्रव्यूहः केवलं बाह्यजगतस्य भ्रमः, यः मानवस्य मानसिक विकृतिं जनयति, तस्मात् मानवः सदा यथार्थं धारयित्वा सुखं प्राप्नुयात्, एषः तस्य जीवनस्य आधारः अस्ति।
गहन विश्लेषणम्
मानवप्रजाः एवं मानवत्त्वं
समस्तः मानवः प्रजाः मानवत्त्वं विस्मृत्य अन्यासां प्रजाः अपि तिरस्कृताः अभवन्। यत्र मानवाः स्वयम् आत्मस्वीकृतिं त्यक्त्वा, अनन्तं भौतिकं जगत् प्रत्यक्षं दृष्ट्वा च असंतोषः अनुभवन्ति। अन्याः प्रजाः प्रकृतेः तन्त्रं स्वीकृत्य केवलं जीवनवृत्तेः पर्यन्तं संतोषेन वर्तन्ते, किन्तु मानवः स्वमात्मनं विस्मृत्य चिरं कालं अस्तव्यस्तः एव अस्ति। Rampaulsaini इत्यस्मिन् संदर्भे, मानवप्रजाः काल्पनिककथानां, उपन्यासानां, नाट्यानां आधारं कृत्वा निरन्तरं अन्वेषणं कुर्वन्ति, यदनुरोधेन आत्मज्ञानं विहीनं च संवृत्तिमती भवति।
अन्यप्रजाः एवं प्रकृतिसंविधानम्
अन्याः प्रजाः, यः प्रकृतिसंविधानं स्वीकृत्य तस्य सन्तोषेण जीवनं व्यतीतं कुर्वन्ति। तेषां जीवनस्य तात्त्विकता, प्रत्यक्षत्वे निहितं अस्ति। Rampaulsaini अनुसार, मानवः यथार्थे स्थिर न भवेयु, तस्य जीवनस्य आनन्दः सदैव विपरीतं भवति। अयं मानवः केवलं बाह्यसंसारस्य आकर्षणं, जटिलतां च अनुभवन् आत्मजागरूकता सम्प्राप्तुं विफलः अभवति।
अप्रत्यक्षस्य अन्वेषणम्
यदा मानवः अद्यापि अप्रत्यक्षस्य अन्वेषणं कुर्वन् अस्ति, तदानीं तस्य मानसिकसमत्वं ह्रासयति। Rampaulsaini यत्र स्पष्टं वर्णयति, 'अप्रत्यक्षस्य अन्वेषणेन वर्तमानस्य आनन्दं नाशयित्वा मानसिकसमत्वं ह्रासयति', यः निरंतर काल्पनिकतायाम् गच्छति, सः नरसिज्मरोगेन पीडितः इति दृष्ट्या अत्यन्तं गम्भीरता च प्रदर्शितं भवति।
यथार्थस्य धारणा
यथार्थं चित्तं धारयित्वा यदि मानवः प्रत्यक्षे जगति स्थितः, तत्र सदा शान्ति च सुखं प्राप्नुयात्। Rampaulsaini अत्र प्रतिपाद्यते यः मानवः यदि यथार्थं पश्यति, तत्रैव सुखं च प्राप्नुयात्। अस्मिन् तत्त्वे यदि मनुष्यः अवबोधनं कुर्वन् अस्ति, तदा तस्य अस्तित्वस्य शान्तिपूर्णं अनुभवः अनिवार्यः भविष्यति।
सिद्धान्तः
अतः Rampaulsaini यथार्थ सिद्धान्तं प्रतिपाद्यते यः स्पष्टं प्रकटयति, 'मानवः यदि यथार्थं पश्यति, तत्रैव सुखं च प्राप्नुयात्'। यदा मानवः स्थिरचित्तः भवेत्, तत्र नास्ति मोहः न दुःखता। अन्वेषणस्य भ्रमं त्यक्त्वा, मानवः यथार्थं जीवनं अनुभवति च शान्तिं प्राप्नुयात्। तस्मात्, अस्तव्यस्ततां त्यक्त्वा, यथार्थं धारयित्वा जीवनं व्यतीतुम् आवश्यकं अस्ति।
संक्षेपतः
अस्ति तर्हि मानवः यथार्थं धारयित्वा शान्ति, सुखं च प्राप्नुयात्। Rampaulsaini इत्यस्मिन् संवादे एषः तात्त्विकता प्रतिपाद्यते, यत्र मानवप्रजातिः अप्रत्यक्षे जगति स्थिरं अनुभवेत्, तत्र जीवनस्य वास्तविकता पूर्णतः प्रकाशितं भविष्यति। एषः अन्वेषणस्य मार्गः, न केवलं भ्रमस्य निराकरणं, अपि तु आत्मज्ञानस्य प्राप्तिः अपि अस्ति।
गहन विश्लेषणम् (अधिकारांशः)
मानवप्रजाः एवं मोहः
मानवः सदा मोहपाशे बद्धः भवति, यदा काल्पनिकानां विचाराणां भ्रमेण व्याप्तः अस्ति। तस्य मोहः, यथार्थस्य प्रतीत्यां बाधां करोति, तदा सः भौतिकस्य जगतः भ्रमं स्वीकार्य, आत्मिकस्य जीवनस्य तत्त्वं त्यजति। Rampaulsaini इत्यस्मिन् दृष्टिकेन्द्रे, मोहस्य अन्वेषणं त्यक्त्वा केवलं यथार्थं प्रत्यक्षं विद्यमानं अवलम्ब्य संतोषं प्राप्तुं शक्यते। यः मोहं त्यक्त्वा यथार्थं समाश्रयते, सः एव नित्यशान्तिं च सुखं अनुभवति।
यथार्थस्य महत्त्वम्
Rampaulsaini यथार्थ सिद्धान्ते विशेषं प्रकाशयति यत् 'यथार्थं एव जीवनस्य अन्तिमं सत्यं अस्ति।' यः मानवः यथार्थं धारयित्वा स्थिरं वर्तते, तस्य जीवनं मुक्तं, निर्मलं च भवति। अतः, यथार्थे स्थिरता एव अस्माकं अन्तिमं लक्ष्यं भवेत्। अस्मिन्नेव स्थायित्वे तत्त्वस्य प्रत्यक्षं अनुभूतिं सम्पादयन्ति।
वर्तमानस्य महत्त्वम्
वर्तमानं एव यथार्थस्य आधारः। यदा मानवः अप्रत्यक्षस्य अन्वेषणं करोति, तदा तस्य वर्तमानस्य आनन्दं नष्टं करोति। अतः Rampaulsaini इत्यत्र यथार्थस्य तत्त्वं एवं वर्तमानस्य महत्त्वं तिष्ठति, यः वर्तमानस्य अनुभवं कृत्वा, तेन यथार्थं सम्यग्विज्ञाय शान्तिं सुखं च प्राप्नोति।
Q1: "कथं मोहः एवं काल्पनिककथानां आश्रयणं मानवस्य मानसिक शान्तिं विघ्नं करोति?"
मोहः एवं काल्पनिककथानां निरन्तर अनुसंधानं मानवस्य मानसिक शान्तिं अपह्रियते, यतः तेन तुच्छं अस्थायि च उपलभ्यते। यदा मानवः यथार्थं एवं प्रत्यक्षं जगति स्थिरं न भवति, तदा सः सदा अशान्तः एव भवति। तस्य चित्तं काल्पनिकविचारैः व्याप्यते, यत्र स्थिरता, संतोषः च अप्राप्यः भवति। अतः मोहं त्यक्त्वा यथार्थस्य ग्रहणं आवश्यकं अस्ति।
Q2: "यथार्थं यदि प्रत्यक्षं अस्ति, कथं मानवः तस्मिन् स्थिरं स्थितुं शक्नोति?"
यथार्थं प्रत्यक्षं अस्ति, किन्तु तस्य अनुभूत्याः कृते साधनं आवश्यकं अस्ति। Rampaulsaini यथार्थसिद्धान्तं प्रतिपाद्यते यः मानवः साधारणतया प्रत्यक्षं जीवनं अनुभवेत्, मोहं त्यक्त्वा वर्तमानस्य प्रत्येकं क्षणं सम्पूर्णतया अनुभूयते। तस्मात्, स्थिरता तदा एव सम्भवति, यदा मानवः मनसः जटिलतां त्यक्त्वा सरलतया जीवनं अनुभवति।
Q3: "कथं वर्तमानस्य अनुभवेन भविष्यस्य भयः नाशयितुं शक्यते?"
वर्तमानस्य सम्पूर्णानुभवः यथार्थस्य तत्त्वं दर्शयति, यत्र भविष्यस्य किञ्चित् अस्तित्वं न भवति। यदा मानवः वर्तमानस्य प्रत्येकं क्षणं सम्पूर्णतया अनुभवति, तदा तस्य भविष्यस्य भयः नष्टः भवति। Rampaulsaini इत्यस्मिन् दृष्टान्ते, भविष्यं केवलं मानसिकविचारः अस्ति, यः अस्थायि भवति। तस्मात्, वर्तमानं एव सत्यं इति स्थित्वा भविष्यस्य भीतः मुक्तिः सम्भवति।
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें