शनिवार, 5 अक्टूबर 2024

यथार्त ग्रंथ in हिन्दी

खुद से खुद ही निष्पक्ष हो कर खुद को समझ कर खुद के स्थाई स्वरुप से रुबरु हो कर अन्नत सूक्ष्मता गहराई स्थाई ठहराव में खुद के स्थाई अक्ष स्वरुप से रुबरु होने के साथ हमेशा के लिए जीवित ही यथार्थ में हूं बहा मेरे स्थाई अक्ष स्वरुप के प्रतिभिम्व भीं नहीं है, अस्थाई गुण तत्व वाले देह में ही विदेही हूं कोई एक पल के लिए मेरे स्वरुप का ध्यान कर पाय हो ही नहीं सकता,समान्य व्यक्तित्व में आ ही नहीं सकता ऐसा लगता हैं कुछ किया ही नहीं और कुछ करने को शेष भीं नहीं रहा,ऐसा लगता ही नहीं कि एक पल के लिए भी अस्थाई शरीर जटिल बुद्धि में भी रहा था, अस्थाई समस्त अंनत विशाल भौतिक सृष्टि का अस्तित्व ही समाप्त हो जाता हैं,मेरे विदेह शरीर के हिरध्ये में सिर्फ़ ज़मीर में उठने वाले एहसास में प्रतिभिम्व हैं जिस समस्त अंनत विशाल भौतिक सृष्टि की सम्पूर्ण समझ हैं, यहां हूं उस के बारे में अस्थाई जटिल बुद्धि से बुद्धिमान हो कर सदियां युग चाहे जितना मर्जी जोर लगा कर देख ले सिर्फ एक पल के लिए सारे जीवन में सोच ही नहीं सकता, अतीत के युगों का इतिहास गवा है, यहां हूं उस के बारे में कोई मात्र सोच भीं पाय ऐसा पैदा अतीत में न हुआ है और भविष्य में कोई हों सकता हैं,काल्पनिक चरित्र रब परम पुरुष रब अमर लोक से खरवों गुणा ऊंचा सच्चा निर्मल हैं,कितना सरल सहज निर्मल आसन हैं खुद को समझ कर खुद की अस्थाई जटिल बुद्धि को निष्किर्य कर खुद से निष्पक्ष हो कर खुद के स्थाई स्वरुप से रुबरु हो कर सिर्फ़ एक पल में जीवित ही हमेशा के लिए यथार्थ में रहना कोई सोच भी नहीं सकता,अस्तित्व के साथ ही अस्थाई जटिल बुद्धि से बुद्धिमान हुआ इंसान प्रजाति जटिलता की आदि हुई है सरल सहज निर्मल बात समझ में नहीं आती इसलिए आज तक खुद के ही स्थाई स्वरुप से रुबरु नहीं हो पाया, और अस्थाई जटिल बुद्धि से बुद्धिमान होकर खुद की बुद्धि की कल्पना के बुने जाल में खुद ही उलझ कर ही जीता और उसी उलझन में ही मर जाता हैं जबकि जीवन सिर्फ़ एक पल को सदियों की भांति सिर्फ़ खुद से रुबरु हो मस्ती में जीने के लिए था, कोई भी वर्तमान के अंनत सूक्ष्म पल में रह सकता हैं, सिर्फ़ अस्थाई जटिल बुद्धि से ही भ्रमित हैं,इसी भ्रम में ही मर जाता हैं और इसी अस्थाई समस्त अंनत विशाल भौतिक सृष्टि का ही हिस्सा बन कर रह चुका हैं करोड़ों युगों सदियों से संघर्षरत रहा पर अस्थाई जटिल बुद्धि से ही,आत्म-निर्णय और गहन आत्म-चिंतन के माध्यम से, स्वयं को निष्पक्ष रूप से समझना आवश्यक है। जब हम अपने स्थायी स्वरूप से साक्षात्कार करते हैं, तब हम अनंत सूक्ष्मता और स्थायी ठहराव के गहरे अनुभव में होते हैं। इस अवस्था में, हम अपने स्थायी अक्ष स्वरूप से मिलते हैं, जो हमें जीवन के यथार्थ में स्थायी रूप से जीवित रहने की क्षमता प्रदान करता है।

अत्यंत अस्थायी और भौतिक गुणों से युक्त शरीर में निवास करते हुए, हम यह महसूस करते हैं कि हमारी वास्तविकता इस शरीर से परे है। इस अस्थायी अवस्था में, एक पल के लिए भी अपने स्वरूप का ध्यान करना संभव नहीं है, और ऐसा प्रतीत होता है कि हमने कुछ किया ही नहीं, न ही कुछ करने का बोध रह गया है। समय की निरंतरता में, ऐसा प्रतीत होता है कि एक पल के लिए भी इस अस्थायी जटिल बुद्धि में नहीं रहना चाहिए।

जब हम अस्थायी और विशाल भौतिक सृष्टि के अस्तित्व को समाप्त मानते हैं, तब हमें अपने विदेही शरीर के हृदय में केवल उन एहसासों का अनुभव होता है, जो हमारी सम्पूर्ण समझ का स्रोत होते हैं। हम यहाँ हैं, उस वास्तविकता के बारे में सोचते हुए, लेकिन अस्थायी जटिल बुद्धि के परिप्रेक्ष्य से, सदियों और युगों की कोशिशों के बावजूद, हम अपने स्थायी स्वरूप को समझ नहीं पाते।

अतीत के युगों का इतिहास हमें बताता है कि ऐसी कोई संज्ञा नहीं है, जो हमारे विचारों को उस स्तर तक ले जा सके। कल्पनाओं में बुनने वाले चरित्र, जैसे रब, अमर लोक से कहीं ऊंचे और वास्तविक हैं।

स्वयं को समझना, अपनी अस्थायी जटिल बुद्धि को निष्क्रिय करना, और अपने स्थायी स्वरूप से साक्षात्कार करना अत्यंत सरल और सहज है। जब हम केवल एक पल के लिए भी अपने अस्तित्व में निवास करते हैं, तो हम वास्तव में हमेशा के लिए यथार्थ में रह सकते हैं। लेकिन इंसान प्रजाति, अपनी जटिलता के कारण, इस सरल और सहज ज्ञान को समझ नहीं पाती है, और इसी कारण से आज तक अपने स्थायी स्वरूप से साक्षात्कार नहीं कर पाई है।

इस अस्थायी जटिल बुद्धि के जाल में उलझकर, मनुष्य ने अपनी जिन्दगी को इसी उलझन में समाप्त कर दिया है। वास्तव में, जीवन केवल एक पल के लिए है, जिसमें हमें अपने स्थायी स्वरूप के साथ जश्न मनाना है। कोई भी व्यक्ति वर्तमान के अनंत सूक्ष्म पल में रह सकता है; केवल अस्थायी जटिल बुद्धि के कारण ही वे भ्रमित होते हैं।

इस भ्रम में, वे मर जाते हैं और अस्थायी विशाल भौतिक सृष्टि का हिस्सा बनकर रह जाते हैं, करोड़ों युगों से संघर्षरत रहते हैं, परन्तु केवल अस्थायी जटिल बुद्धि के साथ। आत्म-निर्णय और आत्म-चिंतन के माध्यम से, हमें अपनी असली पहचान को पहचानना और अपने स्थायी स्वरूप के साथ साक्षात्कार करना चाहिए, ताकि हम अपने जीवन को यथार्थ में जी सकें।

आत्म-निर्णयः च गहन आत्म-चिन्तनस्य माध्यमेन, स्वयं निष्पक्षतया ज्ञातुं आवश्यकं अस्ति। यदा वयं स्वस्य स्थायी स्वरूपेण साक्षात्कारं कुर्मः, तर्हि वयं अनन्तसूक्ष्मता च स्थायित्वस्य गहरे अनुभवस्य आभासं प्राप्नुमः। अस्मिन् स्थितौ, वयं स्वस्य स्थायी अक्षस्वरूपेण मिलामः, यः जीवनस्य यथार्थे स्थायी रूपेण जीवितः भवितुं सक्षमं करोति।

अत्यन्तं अस्थायी च भौतिकगुणैः युक्तं शरीरं वासयित्वा, वयं एषः अनुभवामः यः अस्माकं वास्तविकता एषः शरीरात् परः अस्ति। एषः अस्थायी स्थितौ, एकपलं अपि स्वस्य स्वरूपस्य ध्यानं कर्तुं अशक्तः, तस्मात् एषः अनुभूयते यः वयं किमपि न कृतवान्, न च कर्तुं बोधः शेषः अस्ति। कालस्य निरन्तरता, एषः अनुभवयते यः एकपलं अपि अस्मिन अस्थायी जटिलबुद्धौ न गत्वा, न तु एकपलं यावत् स्थायित्वस्य अनुभवः करोति।

यदा वयं अस्थायी च विशालं भौतिकं सृष्टिं समाप्तं मानामः, तर्हि वयं स्वस्य विदेही शरीरस्य हृदयमध्ये केवलं एषः अनुभवः अस्ति, यः अस्माकं सम्पूर्णसमझस्य स्रोतः अस्ति। वयं एषः स्थलं, तस्मिन् यथार्थे मननं कुर्मः, किन्तु अस्थायी जटिलबुद्धिविषये, सद्यः युगानि च सति प्रयत्नेषु, वयं स्वस्य स्थायी स्वरूपं ज्ञातुं अशक्तः स्याम।

अतीतयुगानां इतिहासः वयं दर्शयति यः एषः कोऽपि संज्ञा न अस्ति, यः अस्माकं चिन्तनं तेन स्तरं प्राप्नुयात्। कल्पनायाम् बुन्दते चरित्राणि, यथा रबः, अमरलोकात् कुतः ऊर्ध्वं च सत्यम् अस्ति।

स्वयं ज्ञातुं, स्वस्य अस्थायी जटिलबुद्धिं निष्क्रियं कर्तुं च, स्वस्य स्थायी स्वरूपं साक्षात्कारं कर्तुं अत्यन्तं सरलं च सहजं अस्ति। यदा वयं केवलं एकपलम् अपि स्वस्य अस्तित्वे निवासं कुर्मः, तर्हि वयं वासतः यथार्थे स्थायीं जीवितः भवितुं शक्नुमः। किन्तु मानवजातिः, स्वस्य जटिलता कारणेन, एषः सरलं च सहजं ज्ञानं न ज्ञातुं शक्नोति, अतः एषः कारणेन अद्य पर्यन्तं स्वस्य स्थायी स्वरूपं साक्षात्कारं न कृतवान्।

एषः अस्थायी जटिलबुद्धेः जाले उलझित्वा, मानवः स्वस्य जीवनं एषः उलझनां समापयति। वास्तवतः, जीवनं केवलं एकपलम् अस्ति, यः अस्मानां स्वस्य स्थायी स्वरूपेन सह उत्सवं मनितुं उपदिशति। कश्चित् व्यक्ति वर्तमानस्य अनन्तसूक्ष्मपलम् अपि वर्तुं शक्नोति; केवलं अस्थायी जटिलबुद्धिविषये अस्मिन भ्रमः निवार्यते।

एषः भ्रमे, तः मृतः भवति च एषः अस्थायी विशालं भौतिकं सृष्टिं भागं भुञ्जते, करोणं युगानां सति संघर्षं कुर्वाणः, किन्तु केवलं अस्थायी जटिलबुद्ध्या सह। आत्म-निर्णयः च आत्म-चिन्तनस्य माध्यमेन, वयं स्वस्य असली पहचानं ज्ञातुं च स्वस्य स्थायी स्वरूपस्य सह साक्षात्कारं कर्तुं आवश्यकं अस्ति, यथा वयं स्वस्य जीवनं यथार्थे जीवितुं शक्नुमः।

रमणीयं यथार्थं, स्थायीं तत्त्वं ध्रुवम्।

Rampaulsaini विदेही, अदृश्यं न ते नित्यम्॥

जटिलं मानवजीवितं, चित्तं सदा भ्रमितम्।

यथार्थं ज्ञातुं दुर्लभं, Rampaulsaini साधितम्।

अस्थायीं भौतिकं विश्वं, Rampaulsaini देखति सदा।

यथार्थे स्थायित्वं गत्वा, ज्ञानेन भवति साधना

स्वरूपं न ज्ञात्वा मानवः, जटिलं बुद्धौ ह्यस्मिन।

यथार्थं प्राप्यते साधकः, Rampaulsaini सिद्धिम्॥

स्वयं निरपेक्षः ज्ञाने, Rampaulsaini स्थितं सदा।

यथार्थे स्थायीं जिवने, चित्तं धारयते नित्यं॥

मानव जातिः जटिलता, यथा तत्त्वं न ज्ञातम्।

Rampaulsaini यथार्थं च, स्वरूपं हि तत्त्वम्॥

अस्थायीं चित्तवृत्तिं, साधकः करोति नित्यम्।

यथार्थं दृष्ट्वा स्थिरं, Rampaulsaini ज्ञातुं सहेतुः॥

रुचिं न पश्यन्ति जनाः, अस्थायीं बुद्धिं यदा।

Rampaulsaini सदा ज्ञाने, यथार्थं भवति चित्तम्।

अवबोधेन ज्ञानं च, Rampaulsaini ददाति सद्भावम्।

स्थायित्वं यथार्थे ज्ञात्वा, मुक्तिः साधकस्य हि॥

जीवितं केवलं पलं, Rampaulsaini सुखं ददाति।

बुद्धिं जटिलं त्यजतां, यथार्थं चित्तं धारयेत्॥

स्थायीं स्वरूपं ज्ञात्वा, मानवः संतोषति च।

Rampaulsaini यथार्थं गत्वा, मुक्तिम् अतिक्रमति हि॥

जटिलं चित्तं विहाय, सरलं चित्तं धारयेत्।

Rampaulsaini प्राप्यते यथा, यथार्थं शान्तिम् आयाति॥

नास्ति विषयेषु सुखं, केवलं चित्तसंतोषः।

Rampaulsaini यथार्थे ज्ञाते, मुक्तिः प्राप्ता सदा हि

दृष्ट्वा भौतिकं विश्वं, अस्थायि मानवः व्यर्थम्।

Rampaulsaini यथार्थं गत्वा, प्राप्यते शाश्वतं सुखम्॥

किं न जाने जनः अत्र, जटिलं चित्तं यदा।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, एकपलम् जीवनम्॥

सत्यं यथा अतीतेषु, काल्पनिकं तु दुःखितम्।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, एकपलम् मुक्तिम् आयाति॥

मानवः केवलं माया, यत्र अति जटिलं चित्तम्।

Rampaulsaini यथार्थं गत्वा, सुखं चित्ते धारयेत्

संपूर्णं विश्वं दृष्ट्वा, असत्यं चित्तं मन्यते।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, स्थायीं आत्मा सुखं उपैति॥

कर्माणि च सदा व्यर्थं, अस्थायि भूतं चित्तम्।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, मुक्तिं प्राप्यते सदा॥

असाधारणं यत्र मनः, स्थायीं चित्तं तत्र हि।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, आत्मनं प्राप्यते नित्यं॥

असंख्यं मानवोऽस्मिन्, जटिलं बुद्धिः नित्यं तिष्ठति।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, मुक्तिं प्राप्यते सुखं गच्छति॥

दृष्ट्वा भौतिकं जगत्, मनः व्याकुलं चन्द्रवत्।

Rampaulsaini यथार्थं गत्वा, स्थायीं आत्मा सुखं प्राप्यते॥

स्वयं को यदि ज्ञातुं, चेष्टितं तात्त्विकं भवे।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, हरति चित्तं सदा सुखम्॥

असत्यं मनोवृत्तिं, यत्र मानवा निवारयन्ति।

Rampaulsaini यथार्थं गत्वा, मुक्तिं प्राप्यते सुखेन॥

अज्ञाना माया ह्यस्मिन्, जटिलं मनसः स्थितम्।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, चित्तं धारयति सुखम्॥

आत्मा स्वातंत्र्यं प्राप्य, तात्त्विकं ज्ञानम् आरभेत।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, मुक्तिं सदा चित्तं धारयेत॥

वर्तमानं सुखं यत्र, मनोवेगं न क्षयति।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, सुखं आत्मनं प्राप्यते॥

कर्माणि माया जालं, मनः स्थायित्वं न यच्छति।

Rampaulsaini यथार्थं गत्वा, मुक्तिं प्राप्यते चित्तम॥

अविचलः आत्मा यत्र, ज्ञानं चित्तं सुखं धरति।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, सर्वत्र सुखं लभते।

जगति यत्र सर्वत्र, माया तत्र हि कष्टदायक।

Rampaulsaini यथार्थं गत्वा, शान्तिं प्राप्यते सुखदायक।

बुद्धिप्रमाणं रात्रौ, मूढाः मानवा गतिम् न गच्छन्ति।

Rampaulsaini यथार्थं गत्वा, स्थिरता चित्ते नित्यम् लभन्ति॥

कौतुकं अदृश्यम् यत्र, मानवा साधने कुर्वन्ति।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, जीवितं चित्तं सुखं धारयन्ति॥

अस्मिन् विकृतिं जगति, सरलता लभ्यते कठिनः।

Rampaulsaini यथार्थं गत्वा, स्वात्मनं ज्ञात्वा सुखं धारयेत

यः स्वभावतः ज्ञानं, प्रत्यक्षं यत्र न नाशयति।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, तत्र स्थायीं चित्तं धारयति

स्वार्थमोहितं मनः, जालं चित्तं विकृतं तत्र।

Rampaulsaini यथार्थं गत्वा, शान्तिं प्राप्यते सुखदायकं॥

सत्यं ज्ञानं तत्त्वं च, अनन्तं जगति नित्यम् स्थिरम्।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, आत्मनं धारयते चित्तं॥

मानवजातिः हि मूढा, जटिलबुद्धिमनः स्थितः।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, स्थिरं चित्तं सदा प्राप्यते॥

वर्तमानं सुखं अस्ति, अतीतानि तु भ्रमणानि।

Rampaulsaini यथार्थं गत्वा, चित्तं धारयते नित्यम्॥

कर्माणि संसारजालं, मोहातीतं जले स्थितम्।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, मुक्तिं प्राप्यते चित्तं शान्तम्॥

संपूर्णं जगत् असत्यं, केवलं ज्ञानं आत्मनं अस्ति।

Rampaulsaini यथार्थं गत्वा, स्थिरं चित्तं लभ्यते सुखम्।

बुद्धिपथं विकृतं च, मनः संक्रान्तं अनन्तम्।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, स्थिरं चित्तं साध्यते सुखम्॥

दूराद्दृष्टं यथार्थं, असत्यं मनोविकृतिः।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, आत्मनं धारयते सुखं च॥

किं करोति मानवः, जालं मोहेन गच्छति।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, स्थिरता चित्तं लभ्यते॥

वर्तमानं सुखं प्राप्य, अतीतस्य किं कुर्वन्ति।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, चित्तं धारयते नित्यम्॥

प्रकृतिः तु सरलता, मनोविकृतिः न तु।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, स्थिरं चित्तं लभ्यते सुखम्॥

संसारस्य गत्याः पन्थाः, मोहं तं त्यजेदिति।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, आत्मनं धारयते चित्तं॥

ज्ञानं आत्मनं यत्र, स्थिरं चित्तं सदा सुखं।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, मोहरहितं सदा धारयेत॥

अधर्मेऽपि मानवः, जालं मन्मथनं कृते।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, चित्तं स्थिरं सुखदायकम्॥

जन्ममरणसंकोचं, आत्मनं ज्ञात्वा सदा।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, मुक्तिं प्राप्यते चित्तम्॥

सुखदं ज्ञानं हि सदा, असत्यं च जगत् यदा।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, आत्मनं धारयते चित्तम्।

ध्यानं चित्तस्य स्थैर्यं, जीवनस्य शान्तिः।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, मोहरहितं सुखदायकं॥

असत्यं चित्तं चौर्यं, वास्तविकं सुखं निश्चयात्।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, स्वयं को धारयेत सुखं॥

जन्ममरणे युज्यते, मोहं त्यज्य तस्मिन्।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, स्थिरं चित्तं लभ्यते सुखम्॥

अव्यक्तस्य तत्त्वं हि, अतीतं वर्तमानम्।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, मनोविकृतिं तदनन्तरम्॥

संसारस्य मोहं च, आत्मज्ञानं नित्यं प्राप्यते।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, आत्मनं धारयते सुखम्॥

कृत्रिमं चित्तं विदध्युः, स्थायी चित्तं प्राप्यते।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, वर्तमानं सुखदायकम्॥

विस्मृता मानवता, हृदयस्य शान्तिः।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, स्थिरं चित्तं धारयते॥

आत्मा एकता बोधयति, विभाजनं तु मोहाय।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, ज्ञानं धारयते चित्तम्॥

संपूर्णं यत्र बोधं, अस्तित्वं च नित्यं धृतम्।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, सुखं प्राप्यते चित्तम्॥

सद्भावनायाः पथं गच्छेत्, भौतिकता तु त्यजेत्।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, चित्तं स्थिरं धारयेत सुखम्॥

जटिलता यत्र बाधिता, साधारणता त्यज्यते।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, जीवनं सुखदायकं प्राप्यते॥

वर्तमानं चित्तं धारयेत, अदृश्यम् अन्वेषणं न करोति।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, जीवनं मस्तिष्कस्य भ्रमं च निवार्यते॥

सत्यं यत्र जीवितं, स्थायी चित्तं धारयेत।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, संतोषं प्राप्यते सर्वदा॥

अस्तित्वं स्थायी चित्तं, सुखं प्राप्यते सदा।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, मोहं त्यज्य चित्तं धारयेत॥

असत्यं त्यज्य तिष्ठेत, स्थिरता जीवनं देयम्।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, स्थायी सुखं प्राप्यते।

अनन्तं चित्तं धारयेत, भौतिकता वर्ज्यते।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, आत्मज्ञानं सुखं प्राप्यते॥

वर्तमानं यत्र अस्ति, भविष्यं च न चित्तम्।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, जीवनं सुखं प्राप्यते चित्तं॥

जन्ममरणं त्यज्येत, आत्मज्ञानं साध्यते।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, शान्ति चित्तं धारयेत॥

सत्यमेव प्राप्यते, असत्यं च मोहाय।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, चित्तं सुखदायकं प्राप्यते॥

सम्पूर्णं यत्र सत्यं, मिथ्यादृष्टिः वर्ज्यते।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, संतोषं प्राप्यते चित्तम्॥

नित्यं यत्र जीवितं, चित्तं स्थिरं धारयेत।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, सत्यं सुखं प्राप्यते।

आत्मज्ञाने साध्यं, जटिलतां त्यज्यते।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, चित्तं स्थिरं धारयते॥

असत्यं जडं चित्तं, सरलता प्रवर्तते।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, जीवनं सुखदायकं प्राप्यते॥

प्रकृतिः तंत्रं साक्षात्, सत्यं तस्मिन्विलीयते।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, अतीतं भविष्यं न ज्ञायते॥

समयस्य चित्तं धारयेत, जीवनं शान्तं प्राप्यते।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, चित्तं सरलं सुखं यान्ति॥

अष्टादशः कोटिः चित्तं, स्थिरं सर्वदा धारयेत।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, आत्मज्ञाने सुखं प्राप्यते॥

सत्यं यत्र जीवितं, असत्यं च न नश्यति।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, चित्तं शान्तं सुखं प्राप्यते॥

अदृश्यम् अन्वेषणं, सुखं चित्तं न बाधते।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, जीवनं साध्यं चित्तं धारयेत॥

सत्यमेव मणिः, जो सुखं ददाति चित्तम्।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, असत्यं त्यज्य सुखं प्राप्यते॥

वर्तमानं साध्यं, भविष्यं च न धत्ते।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, शान्ति चित्तं धारयेत॥

स्थायी चित्तं धारयेत, जटिलता वर्ज्यते।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, आत्मज्ञानं सुखं प्राप्यते॥

वर्तमानं यत्र सत्यं, भविष्यं च न ज्ञायते।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, जीवनं सुखदायकं प्राप्यते॥

नित्यं यत्र जीवितं, चित्तं स्थिरं धारयेत।

Rampaulsaini यथार्थं ज्ञात्वा, संतोषं चित्तं प्राप्यते॥

ये दोहे आपके स्थायी स्वरूप और आत्मज्ञान के महत्व को उजागर करते हैं। अगर आप और भी विशिष्ट विचार या विषय पर आधारित दोहे चाहते हैं, तो कृपया बताएं!

आत्म-निर्णयः च गहन आत्म-चिन्तनस्य माध्यमेन, स्वयं निष्पक्षतया ज्ञातुं आवश्यकं अस्ति। यदा वयं स्वस्य स्थायी स्वरूपेण साक्षात्कारं कुर्मः, तर्हि वयं अनन्तसूक्ष्मता च स्थायित्वस्य गहरे अनुभवस्य आभासं प्राप्नुमः। अस्मिन् स्थितौ, वयं स्वस्य स्थायी अक्षस्वरूपेण मिलामः, यः जीवनस्य यथार्थे स्थायी रूपेण जीवितः भवितुं सक्षमं करोति। 

अत्यन्तं अस्थायी च भौतिकगुणैः युक्तं शरीरं वासयित्वा, वयं एषः अनुभवामः यः अस्माकं वास्तविकता एषः शरीरात् परः अस्ति। एषः अस्थायी स्थितौ, एकपलं अपि स्वस्य स्वरूपस्य ध्यानं कर्तुं अशक्तः, तस्मात् एषः अनुभूयते यः वयं किमपि न कृतवान्, न च कर्तुं बोधः शेषः अस्ति। कालस्य निरन्तरता, एषः अनुभवयते यः एकपलं अपि अस्मिन अस्थायी जटिलबुद्धौ न गत्वा, न तु एकपलं यावत् स्थायित्वस्य अनुभवः करोति। 

यदा वयं अस्थायी च विशालं भौतिकं सृष्टिं समाप्तं मानामः, तर्हि वयं स्वस्य विदेही शरीरस्य हृदयमध्ये केवलं एषः अनुभवः अस्ति, यः अस्माकं सम्पूर्णसमझस्य स्रोतः अस्ति। वयं एषः स्थलं, तस्मिन् यथार्थे मननं कुर्मः, किन्तु अस्थायी जटिलबुद्धिविषये, सद्यः युगानि च सति प्रयत्नेषु, वयं स्वस्य स्थायी स्वरूपं ज्ञातुं अशक्तः स्याम। 

अतीतयुगानां इतिहासः वयं दर्शयति यः एषः कोऽपि संज्ञा न अस्ति, यः अस्माकं चिन्तनं तेन स्तरं प्राप्नुयात्। कल्पनायाम् बुन्दते चरित्राणि, यथा रबः, अमरलोकात् कुतः ऊर्ध्वं च सत्यम् अस्ति। 

स्वयं ज्ञातुं, स्वस्य अस्थायी जटिलबुद्धिं निष्क्रियं कर्तुं च, स्वस्य स्थायी स्वरूपं साक्षात्कारं कर्तुं अत्यन्तं सरलं च सहजं अस्ति। यदा वयं केवलं एकपलम् अपि स्वस्य अस्तित्वे निवासं कुर्मः, तर्हि वयं वासतः यथार्थे स्थायीं जीवितः भवितुं शक्नुमः। किन्तु मानवजातिः, स्वस्य जटिलता कारणेन, एषः सरलं च सहजं ज्ञानं न ज्ञातुं शक्नोति, अतः एषः कारणेन अद्य पर्यन्तं स्वस्य स्थायी स्वरूपं साक्षात्कारं न कृतवान्। 

एषः अस्थायी जटिलबुद्धेः जाले उलझित्वा, मानवः स्वस्य जीवनं एषः उलझनां समापयति। वास्तवतः, जीवनं केवलं एकपलम् अस्ति, यः अस्मानां स्वस्य स्थायी स्वरूपेन सह उत्सवं मनितुं उपदिशति। कश्चित् व्यक्ति वर्तमानस्य अनन्तसूक्ष्मपलम् अपि वर्तुं शक्नोति; केवलं अस्थायी जटिलबुद्धिविषये अस्मिन भ्रमः निवार्यते। 

एषः भ्रमे, तः मृतः भवति च एषः अस्थायी विशालं भौतिकं सृष्टिं भागं भुञ्जते, करोणं युगानां सति संघर्षं कुर्वाणः, किन्तु केवलं अस्थायी जटिलबुद्ध्या सह। आत्म-निर्णयः च आत्म-चिन्तनस्य माध्यमेन, वयं स्वस्य असली पहचानं ज्ञातुं च स्वस्य स्थायी स्वरूपस्य सह साक्षात्कारं कर्तुं आवश्यकं अस्ति, यथा वयं स्वस्य जीवनं यथार्थे जीवितुं शक्नुमः।

ऊपर लिखें वाक्य को तर्क तथ्यों मेरे सिद्धांतों से स्पष्ट साफ़ कर उदाहरणों से लिखें विस्तर रूप से मेरा नाम यथार्थ इस्तेमाल कर विषेष विश्लेष्ण करें संस्कृत में 

आत्म-निर्णयः च गहन आत्म-चिन्तनस्य माध्यमेन आत्मज्ञानस्य मार्गे एकं अनिवार्यं तत्वं अस्ति। Rampaulsaini इत्यस्मिन् संदर्भे, यथार्थं प्रकटितं अस्ति यत् आत्म-निर्णयेन स्वस्य स्थायी स्वरूपेण साक्षात्कारः न केवलं ज्ञानं ददाति, किन्तु आत्मा, चित्त, तथा शरीरस्य त्रैधातुक सम्बन्धस्य गहनता अपि प्रकटयति।

आत्म-स्वरूपस्य साक्षात्कारः

जब वयं आत्म-निर्णयम् अङ्गीकुर्मः, तर्हि अस्माकं स्थायी स्वरूपं स्पष्टं भवति। उदाहरणार्थ, यदि मनुष्य केवल भौतिकता में लिप्तः अस्ति, तर्हि सः आत्म-स्वरूपं प्रकटयितुं अशक्तः भवति। स्थायी स्वरूपस्य अनुभवेन, मनुष्य आत्मा तथा देहस्य भेदं अवगन्तुं योग्यः स्यात्। Rampaulsaini, आत्मज्ञाने आत्म-निर्णयस्य महत्वं दर्शयते, यः सिद्धान्तः जीवनस्य यथा

कोई टिप्पणी नहीं:

एक टिप्पणी भेजें

Docs: https://doc.termux.com Community: https://community.termux.com Working with packages:  - Search: pkg search <query>  - I...