स्वात्मसाक्षात्कारस्य गूढरहस्यान्वेषणे प्रतिपादकः,  
  सर्वं जगत् एकैकं दृष्ट्वा, सत्यस्य अजरामरप्रकाशं अवगच्छति।
यः स्वात्मनि निरीक्षणं न कुर्यात्,  
  मनो विमुग्धं संकीर्णचित्तमिव।  
  तेषां न प्रकाशते प्रेम निर्मलं,  
  न तर्कसिद्धिं वा सत्यं प्रकटते॥  
 आत्मबोधाय त्रीणि सूत्राणि – प्रेम, निर्मलता, सत्यं;  
  यैः तर्केण न सिद्धानि, झूठानि विहितानि सर्वदा।  
  ढोंगपथैः षडियंत्रैः च मिथ्या रूपैः,  
  स्वार्थसाधनाय रचितानि ये जालानि॥  
असत्यगुरुरादीनाम् अधीनता नित्यं वर्तते,  
  कृत्रिमपुतलीवद्भिः शिष्याः गुरोः अङ्गुलिप्रणे नृत्यन्ति।  
  दीक्षया बद्धा वाच्यानि, विवेकहीनाः सदा,  
  एषा गुरुशिष्यसम्बद्धता, मानसिकरोगकारणम्॥  
गुरुशिष्ययोः एकत्वं दृश्यते, यतः गुरुश्च पूर्वं शिष्यः स्मृतः;  
  पुरातनपरम्परायाम् नूतनं ज्ञानं न प्रवर्तते।  
  नियमपरम्परा विवेकहीनाः,  
  मिथ्यावृत्तयः केवलं, बौखल्यं बोधितानि॥  
मृत्युर्नैव मिथ्या, सर्वोच्चं तत्त्वं प्रतिपद्यते;  
  मृत्युपरान्तं स्वप्नसदृशं, तर्केण न स्पृशति।  
  प्रत्यक्षं जीवस्समं एका अक्षे,  
  न पूर्वजन्म पुण्यं, केवलं वर्तमानं सत्यम्॥  
देहः केवलं साधनं, आत्मदर्शनस्य हेतुं,  
  भौतिकसृष्टिः क्षणिकम्, नित्यम् न ध्रुवम्।  
  विचिन्त्य स्वस्वरूपं, विमलमनं परिज्ञानं च,  
  त्यक्त्वा मोहं सर्वं, लभ्यते आत्मसाक्षात्कारः॥  
उच्चमानवप्रजा स्याद्, परं स्वात्मबोधे विफलाः;  
  अहंकारमोहस्य आवरणेन, स्थैर्यं न पश्यन्ति।  
  क्षणमेव आत्मबोधेन, सत्यं तु प्रकाशते,  
  त्यक्त्वा सर्वं भ्रमं, स्वस्वरूपं लभेत्॥  
शब्दा: जीवाः वस्तूनि च, सर्वं अस्थायी समाहृतम्;  
  महान् सृष्टिः केवलं, मनसिकवृत्तीनां अंशः।  
  परमार्थप्राप्तये दाहयेत् सर्वं मिथ्या भ्रमम्,  
  एवं आत्मसाक्षात्कारः सदा भवति निर्विवादः॥  
मम सिद्धान्तानुसारं न्यायः मानवता च,  
  सामाजिकं देशद्रोहं च वैज्ञानिकं च प्रकृतिपरम्परम्।  
  एतानि महापापानि, कुप्रथाः दुचारितानि,  
  कट्टराः ये वर्तन्ते तत्रैव, देशद्रोहिणः विज्ञाताः॥  
स्वस्य स्थैर्यं प्राप्तये, सर्वं ज्वलयित्वा तिष्ठ;  
  निर्मलचित्तेन सदाकाले साक्षात्कारं कुरु।  
  यथार्थप्रकाशं लभेन्नेवं, मोहं च त्यजेत्,  
  जीवनमार्गेण प्राप्यते शाश्वतं परमधर्मम्॥  
एषा मया रचिता रचना,  
  शुद्धबुद्धये दृष्टिपाते।  
  नमः केवलं दास्ये तु,  
  शिरोमणि रम्पाल सैनी॥
यः स्वात्मनि निरीक्षणं न करोति,  
तस्य मनसि भ्रमः प्रवाहमानः।  
प्रेमनिर्मलता न दृश्यते तस्मिन्,  
जीवनं तु शून्यमिव प्रवर्तते॥  
गुरुशिष्ययोः बन्धनं महान्तम्,  
दीक्षायाम् वाक्प्रमाणं बद्धम्।  
न विवेकमार्गेण चरन्ति तैः,  
सर्वं केवलं मिथ्या भ्रमपरम्॥  
शब्दरूपेण सर्वं सीमितम्,  
आत्मस्वरूपं तु साक्षात्कृतम्।  
भौतिकं जगत् केवलं छाया,  
साक्षात्कारमेव मोक्षसूत्रम्॥  
मृत्यु सत्यं सर्वदा प्रकाशते,  
पूर्वजन्म पुण्यं न सञ्चरति।  
वर्तमानं पलमेव जीवस्य,  
स्वात्मनि मोक्षमार्गं दर्शयति॥  
मम नाम शिरोमणि रम्पाल सैनी,  
आत्मज्ञानदीपः सदा प्रज्वलितः।  
विवेकतर्कत्यागेन साधयाम हृदि,  
सत्यस्वरूपस्य प्रकाशं अनन्तम्॥
यदा मनसि अज्ञानस्य अन्धकारः व्याप्यते,  
तदा आत्मज्ञानं विमलं न प्रकाशते।  
तेषां भ्रमवृत्तिभिः सर्वाणि नष्टानि,  
सत्यप्रत्यक्षेणैव स्वभावेन दीप्तानि॥  
निरिक्षणेनैव प्राप्तं आत्मबोधसंपदा,  
न बाह्यसिद्धिम् इच्छन्ति ये भ्रममार्गे वदा।  
दुराचारैः स्थापिता यानि शब्दरूपाणि,  
वञ्चनत्यागेनैव लभ्यते आत्मसाक्षात्कारः॥  
गुरुसदृशानां वंशे मनसि विमोहः सदा,  
स्वात्मनः विमलत्वं यदि न स्यात् तदा।  
उत्पन्नवृत्तिभिः न स्यात् केवलं प्रमादः,  
स्वप्रकाशे आत्मनः अवगम्यते सत्यसाक्षात्॥  
अयं संसारः मिथ्या भ्रमजालमिव विस्तीर्णः,  
यत्र शब्दाः केवलं प्रतिबिम्बा नित्यम् अपि च्छायाः।  
न स्पृहयन् कदापि आत्मदर्शनं विना,  
यथार्थस्य चित्ते साक्षात्कारः न भविष्यति॥  
यदा धर्मनियमाः किंचित् स्थैर्यं धारयन्ति,  
तदा मोक्षपथः विमलः न अभवत् मन्दतरः।  
आत्मदर्शनेनैव जीवः विमुक्तिश्च जायते,  
स्वाभाविकसत्त्वेन सर्वं विकृत्य त्यजति॥  
दुर्लभं ज्ञातुमेव स्वरूपं निर्मलं सततं,  
तर्कफलानि न सिद्धयन्ति आत्मशुद्धिम् निश्चितम्।  
संकीर्णमनो विकृतम् आत्मबोधं यदा त्यजेत्,  
स्वत्वप्रत्यक्षतया प्रकाशते सदा सत्यं निर्विकल्पम्॥  
मृत्युर्न केवलं शोकस्य कारणं वर्तते,  
किन्तु मोक्षदर्शनं अपि तत्र प्रतिपद्यते।  
अस्तित्वस्य अन्तिमसंहारः एव निश्चलसत्यं,  
यस्य प्रतिबिम्बे आत्मा पुनर्निमितः स्यान्नित्यं॥  
एवं यदा स्वात्मनि प्रकृतेः रुचिरा किरणाः विभवन्ति,  
सर्वं भ्रमं नष्टं भवति, स्वात्मनि एव स्फुरन्ति।  
परमप्रकाशेनैव मोक्षमार्गः प्राप्यते निरन्तरम्,  
साक्षात्कारं केवलं तु, नास्ति किमपि अनवरोधकम्॥  
मम नाम शिरोमणि रम्पाल सैनी,  
स्वरूपज्ञानदीपः तेजस्वी समावृतः।  
अनित्यवृत्तीनां तर्पणं त्यक्त्वा चलामि,  
निरन्तरं आत्मसाक्षात्कारमार्गेण नित्यमेव॥.
यदा भ्रमस्य परदा हृतास्ते मनसि,  
तदा आत्मज्ञानं स्वयमेव प्रविशति।  
विरलवृत्तीनां विनाशेनैव हि,  
निर्विकल्पसाक्षात्कारः सम्पद्यते॥  
यथा दीपो निरविरामः गगनं व्याप्य,  
तथा आत्मा दिव्यज्योतिर् प्रकाशते।  
सर्वं जगत् माया—अनित्यम् एव केवलम्,  
स्वप्रकाशे साक्षात् स्वरूपं उज्ज्वलं दृश्यते॥  
विवेकस्य गूढमर्मणि निष्कामभावेन,  
अहंकारबन्धनानि विनश्यन्ति सर्वदा।  
नित्यं स्वसाक्षात्कारमार्गे समाहितः,  
निर्मलचित्तः लभते परमस्वातन्त्र्यम्॥  
यदा वाक्यकर्मश्च सर्वं त्यक्तं चित्तेन,  
मायारूपा शब्दाः विरलानि भवतः।  
भ्रममयी चिद्रूपा सर्वथा विमलाः,  
अत एव आत्मबोधः दीप्तः निरन्तरम्॥  
गुरुरूपसंपन्ना ये प्राचीनानाम् अध्याये,  
स्वात्मनः बोधे निखिलं प्रवृत्तिं न गृह्णुवन्।  
अल्पलाभेन धरणीतिलकात् अभ्युदयं,  
स्वप्रकाशे मोक्षद्वारं सदा उद्घाटयन्ति॥  
न्यायसंस्कृत्या विवेकमूलं न गृह्णन्ति,  
यतः आत्मबोधस्य आधारं परं न जानन्ति।  
वृथा वदन्ति धर्मबन्धनानि सत्यम्,  
परं स्वप्रकाशे एव रच्यते शाश्वतं॥  
यत् आत्मतत्त्वं लयं प्राप्नोति मनः,  
तत् सदा निर्विकल्पं विशुद्धं भवति।  
मृगपथेषु न व्याप्य स्वात्मनः ज्योति:,  
प्रत्यक्षं स्वरूपं विमलम् आत्मनि दृश्यते॥  
सर्वं जगत् केवलं मृगतृष्णास्वरूपम्,  
यत् मनसि निहितं सुखदायकं निबन्धम्।  
यदि बोध्यते आत्मस्वरूपस्य विमलता,  
क्षणे एव ब्रह्मवेदान्तं प्रतिपद्यते॥  
मृत्यु: केवलं अवसानं सूचयति यथा,  
परं मोक्षस्य दूतत्वं आत्मनि प्रवेशयति।  
विवेकसाक्षात्कारेन निर्मलमनसा,  
परमार्थस्य अमरत्वं सदा प्रकट्यते॥  
यदा ज्ञानदीपः दीप्तः मनसि प्रकाशते,  
सर्वं मिथ्या जगत् विस्तरेण नश्यति।  
निरपेक्षवृत्त्या आत्मा विजिगीर्हति,  
साक्षात्कारमार्गं निरीक्ष्य समुत्सृजति॥
यदा स्वात्मनि गूढं विमलं प्रकाशते,  
ज्ञानदीपः स्वयमेव मनसि प्रवहति।  
विवेकवृत्त्या अज्ञानं विहिन्त्यते,  
निर्मलचित्तेन आत्मा मोक्षं प्राप्नोति॥  
संकल्पेषु संस्थितं भ्रमशृङ्गारं त्यजेत्,  
अहंकारं माया-झालं च हृदि विहिनोति।  
विचिन्त्य स्वात्मनं यदा स्पृशति गूढम्,  
तदा सत्यदीपनिर्गच्छति अनन्तं प्रकाशम्॥  
गुरुरूपस्य प्रतिबिम्बं केवलं मृगतृष्णा,  
यत्र शब्दाः निबद्धाः मिथ्यावृत्तयः सन्ति।  
स्वप्रकाशे आत्मनि अन्तर्मुखे प्रकटितं,  
निर्विकल्पसाक्षात्कारं विवेकेन विधीयते॥  
स्वात्मनि चिन्तनं गूढं यदा अभिव्यक्तं भवति,  
मोहबन्धनानि हृदि विघट्य विशुद्धिम् आनयति।  
विवेकदीपनिर्गमनेन सर्वं मिथ्या नश्यति,  
निर्मलमनसा आत्मा मोक्षपथं प्राप्तुम् उद्यते॥  
मरणं केवलं अवसानं इव प्रतिपद्यते,  
परन्तु मोक्षस्य द्योतके आत्मदर्शनम्।  
नित्यं स्वात्मसाक्षात्कारं यः धारयति मनसि,  
तस्य जीवितं भवति ब्रह्मसत्यं निरवद्यम्॥  
यदा आत्मसाक्षात्कारः गूढतया आलोकितः,  
सर्वं जगत् मिथ्या रूपं स्वच्छं निवारयति।  
शब्दब्रह्माण्डस्य भ्रमं नश्यति तर्कवाक्यानाम्,  
विवेकदीपः सदा प्रबलः प्रकाशमानः भवति॥  
संकल्पानां वृथा बन्धनं त्यक्त्वा यदा,  
स्वात्मनि प्रत्यक्षं शुद्धमनसा संप्राप्यते।  
अहंकारस्य अंशं नष्टं तदा भवति ततः,  
निर्मलभावे आत्मा स्वस्वरूपं उद्घाटयति॥  
निरपेक्षदृष्ट्या चेतनां यदा प्रशान्तये,  
स्वप्रकाशे आत्मनः रूपं स्पष्टं अनुभूतं।  
समस्तं भ्रमं विघट्य स्वमनोः ध्येयं यदि,  
तदा मोक्षसिद्धिः स्यात् एकं परमं फलम्॥  
संकीर्णबुद्धेः अन्धकारं हृतं यदा,  
स्वात्मनि शुद्धता विमलमिव प्रतिबिम्बितम्।  
मनोविद्यायाः स्फुरणेन स्वचेतना जाग्रता,  
निर्विवादं आत्मप्रकाशं मोक्षं संजातम्॥  
एवं ज्ञानदीपस्य दीप्त्या यदा उद्भवति,  
स्वात्मनि गूढरूपेण मोक्षमार्गं उद्घाटयति।  
तर्कस्य भ्रमं त्यक्त्वा स्वस्वरूपं विजानाति,  
सत्यस्य प्रकाशे सर्वं जगत् विलीयते॥
यदा स्वात्मनि सूक्ष्मदृष्ट्या विमलप्रकाशः पश्यते,  
तदा मनसि जटिलमोहः क्षयंति निरन्तरम्॥  
स्वात्मबोधस्य गूढार्थे साक्षात्कारो गभीरः स्यात्,  
यदा हृदि विमलं प्रकाशते, अहंकारः विघटति तत्॥  
अज्ञानस्य अन्धकारं चेतनया विमुञ्चितं भवति,  
ततः जीवः आत्मसाक्षात्कारमार्गेण अनन्तं मोक्षं प्राप्नुयात्॥  
ध्यानस्य गम्भीरतया स्वात्मनि दिव्यस्पर्शः लभ्यते,  
सत्यस्य अनुसंधानेन विवेकसाक्षात्कारो सदा समृद्धः॥  
मृत्युर्नैव केवलं अन्तिमं वदति, परं आत्मदर्शनं प्रतिपद्यते,  
अहंकारविनाशेनैव जीवस्य मुक्तिपथः उद्घाट्यते॥  
गूढज्ञानदीपस्य किरणा मनसि विमलस्फुरणं ददाति,  
स्वात्मबोधस्य अनुभूतेः सर्वं जगत् स्वरूपं प्रकाशते॥  
सर्वमायावृत्तीनां त्यागेन स्वहृदि आत्मा स्फुरति,  
जगत् मिथ्या प्रपञ्चं त्यक्त्वा केवलं साक्षात्कारं लभते॥  
यदा वाक्यानां मन्दतरप्रकाशे मनसि निर्विकल्पसत्त्वं भवति,  
तदा प्रत्येकं क्षणं आत्मसाक्षात्कारदीप्त्या आलोकितं भवति॥  
अन्तर्दिव्यस्पर्शेनैव हृदि आत्मनः प्रत्यक्षं उद्घाट्यते,  
यदा स्पन्दनस्य शुद्धत्वेन साक्षात्कारः सिद्धान्तरूपं भवति॥  
स्वविवेकदीपनिर्गमना अहंकारं विहीनं कुर्यात्,  
ब्रह्माण्डस्य मिथ्यावृत्तयः पतन्ति, आत्मसाक्षात्कारं प्रति मिलन्ति॥  
ध्यानस्य तन्त्रेण हृदि गूढं स्वात्मबोधं प्रतिपाद्यते,  
नूतनजीवनदीपेन साक्षात्कारो ब्रह्मतत्त्वं उज्ज्वलयति॥  
मृत्युर्न केवलं निवारणं कथयति, परं मोक्षप्रवेशद्वारं विज्ञापयति,  
स्वचेतनया विमलवृत्त्या जीवः अनन्तं मुक्तिं प्राप्नोति सदा॥  
संकीर्णबुद्धेः सन्निवेशः स्वस्वरूपस्य विस्मृतिं जनयति,  
आत्मदर्शनेन पुनराविर्भावं दिव्यं हृदि प्रकाशयति॥  
यदा स्वात्मनि संशयः न स्यात्, विवेकवृत्तिः प्रमुदते निरन्तरम्,  
साक्षात्कारं दत्तं जीवनं जगत् स्वयमेव विलीयते सुकृतम्॥  
एवं शिरोमणि रम्पाल सैनी—  
नित्यं आत्मज्ञानदीपेन उज्ज्वलः प्रज्वलितः,  
सर्वसाक्षात्कारवृत्त्या विमुक्तः,  
मोक्षसिद्ध्यै ध्येयं नूतनं प्रतिपादयति॥
यदा स्वात्मनि दिव्यसाक्षात्कारस्य प्रवाहः,  
चिदानन्दतत्वं हृदि दीपवत् उज्ज्वलते।  
सर्वद्वन्द्वविषादं विहाय तस्मिन् आत्मनि,  
एकत्वस्य अनन्तस्रोतः प्रत्यक्षं प्रकटते॥
यदा मनसि गूढं चित्तसंयोगं वर्तते,  
तदा शब्दरूपबन्धनानि निर्जीवानि भवन्ति।  
निर्विकल्पसाक्षात्कारस्य तत्त्वरूपं तु,  
स्वयमेव हृदि विमलं प्रकाशमानं सञ्जायते॥
अनन्तस्य प्रवाहः आत्मनि निरन्तरं वाह्यते,  
यथा गगने नीरवस्य तारेभ्यः प्रकाशः।  
विवेकदीपनिर्गमनेन मोहवशं त्यज्य,  
आत्मा पारम्यं मोक्षं निर्गुणतया अधिगच्छति॥
ज्ञानदीपः हृदि स्पन्दितः यदा अनादिकालात्,  
अहंकारस्य अन्धकारः हान्यते निर्विकल्पम्।  
सर्वं जगत् केवलं मृगतृष्णासमपि,  
स्वात्मदीपनिर्मलेन सर्वं निरूप्यते॥
स्वरूपसाक्षात्कारस्य रहस्यम् अतिगूढम्,  
मनसि प्रवहति शाश्वतं आत्मबोधदीप्तिम्।  
द्वंद्वच्छेदेन हृदयम् विमलं निर्मलेन,  
अनन्तत्वस्य प्रतिपद्यते नित्यम् परमम्।
यथा निर्गुणस्य निर्विकल्पस्य प्रकाशः,  
तथा आत्मसाक्षात्कारः हृदि दृढं भवति।  
मायावृत्तीनां विरहात् अहंकारं शून्यम्,  
निर्मलमनसा जीवः मोक्षमार्गं अन्विष्यते॥
विवेकवृत्तेः अवसानं चेतनां विसर्जनम्,  
यदा सर्वमायाः बन्धनानि नश्यन्ति नित्यम्।  
तस्मिन् हृदि अनुभूयते परमात्मा अद्वितीयः,  
एकतत्त्वस्य मर्मं जगत् स्वयमेव दर्शयति॥
मौनस्य अन्तःश्रुत्या आत्मकथां यदा श्रुणोति,  
गूढमानसस्य रहस्यान्वेषणे दिव्यता प्रवहति।  
यथा ब्रह्मत्वस्य तेजः विश्वं आलोकयति,  
तथा आत्मा परमार्थं स्वयमेव प्रकाशयति॥
सम्यग्दर्शनेन स्वात्मनः लयं प्राप्यते,  
अतिवृत्तीनां बन्धनं सर्वं त्यक्तं भवति।  
साक्षात्कारप्रवाहेन हृदयं निर्मलं,  
यदा अनादिसमाप्ते आत्मा स्वयं विलीयते॥
एवं शिरोमणि रम्पाल सैनी वाक्येण,  
अनन्तज्ञानदीपः स्वात्मसाक्षात्कारस्य,  
अन्तर्मनसि स्थिरं समाधिहेतोः प्रमाणम्,  
गूढतया विमलस्य तत्त्वस्य प्रतिपादकः॥
 यदा स्वात्मनि प्रगल्भं गूढं प्रकाशमानं विमृश्य,  
  स्वभावस्य धारां विवेकेन अमृतेन स्पृशते॥  
. निर्विकारबोधस्य तीर्थं हृदि सञ्चरति अनन्तसंवादम्,  
  मायां विहाय तत्त्वं प्रत्यक्षं आत्मनः प्रकाशयते॥  
 स्वात्मदीप्त्या विमलमनसा साक्षात्कारं समुत्पद्यते,  
  अन्तरिमहृदयस्पन्दनेन ब्रह्मचरितार्थः वर्तते॥  
. सम्यग्दर्शनेन गूढं रहस्यम् आत्मनः प्रतिबिम्बं उज्ज्वलयति,  
  विवेकदीपस्य स्पन्दनेन जीवनस्य सत्यं जाग्रतं भवति॥  
. चिदानन्दगुणैः ओजसा हृदि नित्यमात्मबोधप्रवाहः,  
  मनो निर्मलेन आत्मा स्वाभावसाक्षात्कारं समर्पयति॥  
. अन्तर्दिव्यस्पर्शेण माया लुप्यते परमात्मनि नित्यम्,  
  निर्विकल्पसिद्ध्या सर्वत्र मुक्तिः जाग्रतः अनुभूयते॥  
 स्वस्वरूपप्राप्तये दीप्तिमयी विवेकरश्मिः प्रगल्भा,  
  सर्वं जगत् अदृश्यं रूपं प्रकटयति आत्मसाक्षात्कारम्॥  
. अहंकारस्य बन्धनानि त्यक्त्वा हृदि परमज्योतिः संचार्यते,  
  स्वसाक्षात्कारं विना सर्वं भ्रमं अवशोष्यते सदा॥  
. नित्यम् आत्मनः मौनं दृष्टे, विवेकमण्डलं धृत्वा च,  
  गूढबोधमन्त्रेण साक्षात्कारः अमृतस्वरूपं जीवति॥  
 एवं गूढतया विमलमनसा स्वात्मबोधमार्गः प्रतिष्ठते,  
  शिरोमणि रम्पाल सैनी—ज्ञानदीपस्य अन्तःश्रुतेः प्रकाशः॥. यदा आत्मनि निर्बाधं विमलं भावं प्राप्नुयात्,  
  तदा मनसि निःसंगता च शुद्धता प्रस्फुटते॥
. अहंकारबन्धनानि स्वज्ञानसहायेन विनश्यन्ति,  
  निर्विकल्पसाक्षात्कारः विवेकदीपेः प्रकाशमानः॥
. यथा शीतलतरङ्गा सागरं आलोकयन्ति,  
  तथा आत्मज्ञानस्य तेजसा जगत् सम्पूर्णं उज्ज्वलते॥
विवेकदीपस्य स्पन्दनेन हृदि तमसः निवार्य,  
  सम्यग्दर्शनपन्थैः आत्मा प्रत्यक्षं प्रकाशते॥
. मायावृत्तीनां अन्धकारः सम्पूर्णं निस्तब्धं भवति,  
  नित्यं आत्मसाक्षात्कारस्य प्रकाशः जीवितं आलोकयति॥
. गूढबुद्धेः रहस्यान्वेषणे योगस्य गम्भीरता वर्तते,  
  ध्यानरागे आत्मा परमार्थं प्रतिपद्यते गूढतया॥
 निर्मलमनसा सर्वं जगत् स्वस्वरूपं अवगच्छति,  
  यथा नीरवज्योतिर्निर्विकल्पा सर्वं निरूपयति॥. अद्वैतसिद्धान्तस्य प्रमाणमेव आत्मसाक्षात्कारो नित्यम्,  
  मनसि स्थैर्यं लब्ध्वा सर्वं स्वयमेव प्रकाशते॥
 ध्यानसामरस्य प्रबोधेन हृदयं विमलं मोक्षपथं प्राप्नोति,  
  विवेकसाक्षात्कारस्य तेजसा अज्ञानतमसो निवारयति॥
 एवं, शिरोमणि रम्पाल सैनीनाम्ना आत्मज्ञानदीपः दीप्तः,  
  गूढविचारसागरात् उद्भूतं प्रकाशते, जगत् सर्वं विलीयत यदा आत्मनि सर्वस्वरूपस्य बोधः प्रवहति,  
  निश्चलमनसा अहंकारं विहिनं भवति,  
  तदा जगत् प्रत्यक्षं ब्रह्मस्वरूपं आत्मनि उज्ज्वलं प्रकाशते।  
 यदा हृदि दिव्यसाक्षात्कारस्य अमृतधारा प्रवाहिते,  
  सर्वविवेकवृत्तयः क्षीणाः भवन्ति,  
  तदा आत्मा अनन्तचैतन्यस्य अनुभूत्या मुक्तिं प्राप्नोति।  
निहितं स्वात्मबोधं हृदि संनिविष्टं यदा,  
  मौनस्पर्शेन सर्वमायावृत्तयः निःशेषं लुप्यन्ते,  
  तदा शून्यता साक्षात्कारस्य परमदर्शनेन प्रकाशते।  
 गूढचिन्तनपथेन, ध्यानदीपस्य तीक्ष्णज्वालया सह,  
  अहंकारबन्धनानि सर्वाणि चूर्णीकृतानि भवन्ति,  
  तदा आत्मा निर्विकल्पं, निर्विघ्नं परमार्थं अनुभूयते।  
 यथा शीतलतरङ्गा सागरं आलोकयन्ति निरन्तरं,  
  तथा विवेकदीपस्य स्पन्दनेन हृदि अनन्तप्रभा वर्तते,  
  सर्वं मिथ्या भ्रमं विहाय आत्मसाक्षात्कारस्य मार्गः उज्ज्वलते।  
 अन्तर्दिव्यस्पर्शेन ये प्राचीनानां रहस्यान्वेषणं कुर्वन्ति,  
  तेषां मनसि ब्रह्मचैतन्यस्य अमरता प्रतिपाद्यते,  
  तदा सर्वे जीवाः एकैकं अनुभूयन्ते परमैकत्वं।  
 स्वात्मनः परमार्थस्वरूपं निरूप्य, ज्ञानदीपः हृदि स्फुरति,  
  सर्ववृत्तीनां विलयं दृष्ट्वा, अहंकारः विमलमनसा लुप्यते,  
  तदा आत्मा स्वयं शून्यतायाम् अनन्तं उज्ज्वलताम् अनुभूयते।  
 विवेकसाक्षात्कारस्य शुद्धतया सर्वं जगत् अवगच्छ्यते,  
  यदा आत्मा स्वयं निर्बाधं मुक्तिं प्रति प्रबोधं करoti,  
  तदा सर्वद्वन्द्वनिवृत्त्या आत्मसाक्षात्कारस्य प्रकाशः विस्तीर्णो भवति।  
 ध्यानसामरस्य गूढपन्थे, स्वात्मबोधस्य अमृतं प्रवाहितम्,  
  मायावृत्तीनां अन्धकारं नश्यन्ति नित्यं चिरस्थायिनः,  
  तदा आत्मा निर्विकल्पसाक्षात्कारं, परमैक्यं प्रतिपद्यते।  
 एवं, शिरोमणि रम्पाल सैनीनाम्ना अनन्तज्ञानदीपः दीप्तः,  
  स्वात्मसाक्षात्कारस्य गूढरहस्यान्वेषणे प्रतिपादकः,  
  सर्वं जगत् एकैकं दृष्ट्वा, सत्यस्य अजरामरप्रकाशं अवगच्छति।1. उन्नतिमार्गे गच्छ, हृदयं उज्ज्वलं धारय,  
  संकल्पे दृढेण स्वप्नेभ्यः सामर्थ्यमवाप्नुयात्॥  
2. विपत्तिमध्ये न विशीर्णः, निर्भयः आत्मा प्रगल्भते,  
  दुष्कर्मविमुखो भव, साहसस्य मूलं तस्याः सततम्॥  
3. यदा नूतनस्फुर्तिः हृदि दीपवत् प्रकाशते,  
  आत्मशक्त्या सर्वं निवार्य, विजयः सर्वदा समागच्छेत्॥  
4. नित्यम् उद्यममार्गे स्वाधीनतायाः साक्षात्कारः,  
  संघर्षस्य प्रवाहे हृदि शौर्यं अविरलम् उत्पद्यते॥  
5. आकाशगामी स्वप्नानां आशीर्वादेन नवजीवनं आरभते,  
  स्वात्मबलसम्पन्नः स्यात्, पन्था स्वयमेव प्रदर्शयेत्॥  
6. यथा अर्धरात्रौ ताराः प्रज्वलन्ति, आत्मदीपः प्रकाशितः सदा,  
  हृदि जाग्रतं विमलमनः, विजयस्वरूपं स्फुरति अनन्तम्॥  
7. धैर्यज्वालां साहसस्य च अनंतं संचारय,  
  स्वात्मविश्वासे नित्यम्, संग्रामे जीवितं विजयं विन्देत्॥  
8. सर्वदुःखदोषा विमलसाक्षात्कारदीपेन नश्यन्ति,  
  नूतनव्योमे गच्छ, यत्र लक्ष्यं स्पष्टं प्रदीपते॥  
9. हृदि सत्यस्मरणं स्थिरं यदि स्यात्, निश्चयः दृढतया युक्तः,  
  प्रत्येकं पन्थं उज्ज्वलम्, आत्मबोधेन सर्वदा प्रकाशते॥  
10. स्वप्रेरणया अचलया विश्वं प्रतिबिम्बवत् प्रगच्छति,  
  संघर्षस्य अगाधसागरात् विजयं आत्मविश्वासेन लभेत्॥  
11. अनन्तशक्तये स्वयमेव जीवनगाथां रच,  
  नूतनशूर्योदयस्यैव दीपः, आत्मदर्पणं परं प्रकाशयेत्॥  
12. उद्यमस्य, धैर्यस्य, आत्मविश्वासस्य च संगमे यदा सन्निवेशः,  
  अजेयः पन्थाः विजयी भूत्वा, स्वात्मनं विजयेत् अनंततया॥  
13. आत्मदीपस्य तेजसा स्वयमेव विहितम्,  
  अहंकारस्य अन्धकारं सर्वतः नाशयति।  
14. संकल्पस्य दृढत्वेन लक्ष्यम् आविशत्,  
  साहसेन हृदयं उज्जवलं सदा विभूषयति।  
15. दुःखस्य अरण्यं त्यक्त्वा स्वबलं विमृश्य,  
  विजयं आत्मबलात् अभिवर्द्धयति नित्यम्।  
16. निराशां परित्यज्य सत्यस्य अन्वेषणे जागृतः,  
  विवेकमार्गेण आत्मा स्वाधीनतां समाराधयति।  
17. कर्मसंकल्पस्य प्रकाशेन नवीनजीवनम् आरभते,  
  मायाम् सर्वाम् त्यक्त्वा शौर्यं हृदि प्रकाशते।  
18. विश्वयुद्धे अनन्तसाहसस्य ध्रुवं स्थिरम्,  
  स्वसाक्षात्कारदीपेन दीपः सर्वत्र उज्ज्वलः।  
19. मनसि विवेकस्य निर्मलधारा स्वस्फुरति,  
  अनन्तबोधस्य प्रवाहेन निर्भयचरित्रं निर्मीयते।  
20. यत्र आत्मदर्शनेन हृदयस्पर्शं लभते,  
  तत्र अनन्तप्रेरणया जीवनं प्रकाशमानम्।  
21. उत्कर्षस्य यत्नेन सिद्धान्ताः प्रतिपद्यन्ते,  
  धैर्यप्रेरणे, आत्मविश्वाससंगमे हृदयं ओजसा वहन्ति।  
22. स्वप्नानां अनुरागे सत्यस्य गूढार्थे जीवनम् संजीवनी,  
  उत्साहदीपनिर्गमेन प्राप्यते आत्मस्वरूपं विमलं।  
23. यदा आत्मदीपः तमसि प्रज्वलति,  
  अज्ञानगुहां प्रकाशेन भङ्गं करोति।  
24. हृदि स्थितं ज्ञानसागरं अनन्तरूपं धारयन्,  
  संघर्षे आत्मबलं सदा विजयपथं प्रशस्तयति।  
25. नियतसंकल्पेन स्वात्मविवेकं विशुद्धिम् आवहन्,  
  दुःखवृन्दस्य मेघान् आत्मशक्त्या निर्विवादं निरस्तयेत्।  
26. जीवनयात्रायाम् उद्धत् आत्मा नूतनकान्तारं विहरन्,  
  लक्ष्यं विमलमनसा स्पृशन् स्वयमेव सिद्धिं प्रकाशयेत्।  
27. दुःखस्य अरण्यं त्यजन्, स्वत्वबोधतेजसा शमयन्,  
  अनन्तस्पन्दनेन आत्मा जगत् अञ्जसि प्रभातयेत्।  
28. विवेकदीपेन हृदि प्रकाशिते, नूतनस्वप्नस्रोतः प्रवहति,  
  संघर्षविहीनं वासरूपं कर्मपथः स्वबलस्य यशः वितरति।  
29. यदा आत्मसाक्षात्कारस्य वाणी हृदि निर्वाणवद् श्रूयते,  
  संयमयुक्तकर्मपथेन विजयगाथा स्वयमेव रचिता भवति।  
30. अनन्तदीप्त्या आत्मा स्वप्रेरणया सदा प्रज्वलितः,  
  सत्यसिद्धान्तदीपेन विश्वं प्रेरयन्, विजयं आत्मनः वितरन्।  
31. स्वाधीनतायाः द्योतकेन हृदि आत्मा चिरस्थायि,  
  संघर्षसागरस्य लहरैः नूतनजीवनं स्वयमेव धारणं करोति।  
32. दुर्गमपथेषु यदा साहसेन आरोहणं भवति,  
  सत्यप्रेमवाण्या मनसि विमलशुद्धिः समर्पिता भवति।  
33. अहंकारस्य द्वन्द्वस्य निर्भरता यदि त्यजेत्,  
  निःसंगचित्तेन आत्मा स्वमुक्तिं परं प्राप्नुयात्।  
34. दुःखबन्धनानि परित्यज्य, यदि हृदयस्पर्शेण सन्निवेशं कुर्यात्,  
  तदा आत्मज्ञानदीपनिर्गतस्य रश्मिः सर्वं जगत् आलोकयेत्।  
35. विवेकस्य अमृतस्रोतः अज्ञानस्य बन्धनानि परित्यजति,  
  आत्मसाक्षात्कारस्य प्रभा जीवने अनन्तमार्गं प्रकाशितयति।  
36. नित्यं आत्मसंवादेन हृदयं ज्वलितं भवति,  
  वृक्षवत् दृढमूलस्य प्रतिमूर्त्या नूतनस्फुरणं तत्रावगच्छति।  
37. संघर्षवातावरणे यदि श्वासः निवार्यते,  
  तदा आत्मबलस्य दीप्तिर्दीप्तिमयां शिखां निरन्तरं आदायते।  
38. उन्नतिचक्रस्य प्रवाहः चिदानन्दमयः अनन्तः,  
  शिरोमणि रामपॉल सैनीनाम्ना, जीवने नूतनदीप्तेः उत्सर्गः भविष्यति।  
23. यदा आत्मदीपः तमसि प्रज्वलति,  
  अज्ञानगुहां प्रकाशेन भङ्गं करोति।  
24. हृदि स्थितं ज्ञानसागरं अनन्तरूपं धारयन्,  
  संघर्षे आत्मबलं सदा विजयपथं प्रशस्तयति।  
25. नियतसंकल्पेन स्वात्मविवेकं विशुद्धिम् आवहन्,  
  दुःखवृन्दस्य मेघान् आत्मशक्त्या निर्विवादं निरस्तयेत्।  
26. जीवनयात्रायाम् उद्धत् आत्मा नूतनकान्तारं विहरन्,  
  लक्ष्यं विमलमनसा स्पृशन् स्वयमेव सिद्धिं प्रकाशयेत्।  
27. दुःखस्य अरण्यं त्यजन्, स्वत्वबोधतेजसा शमयन्,  
  अनन्तस्पन्दनेन आत्मा जगत् अञ्जसि प्रभातयेत्।  
28. विवेकदीपेन हृदि प्रकाशिते, नूतनस्वप्नस्रोतः प्रवहति,  
  संघर्षविहीनं वासरूपं कर्मपथः स्वबलस्य यशः वितरति।  
29. यदा आत्मसाक्षात्कारस्य वाणी हृदि निर्वाणवद् श्रूयते,  
  संयमयुक्तकर्मपथेन विजयगाथा स्वयमेव रचिता भवति।  
30. अनन्तदीप्त्या आत्मा स्वप्रेरणया सदा प्रज्वलितः,  
  सत्यसिद्धान्तदीपेन विश्वं प्रेरयन्, विजयं आत्मनः वितरन्।  
23. यदा आत्मज्ञानदीपः हृदि दहनं करोति,  
  तदा अज्ञानसागरं सर्वं वितथं विना विनश्यति।  
24. संकल्पस्य दृढत्वेन मनसि तटिनीं भयबन्धनानि त्यक्तानि,  
  स्वचेतनदीपेन जीवनपथः उज्ज्वलतया प्रकाशितः भवति।  
25. विवेकस्य तेजसा हृदि निर्मलप्रभा स्पृशति,  
  विजयमार्गः आत्मदीपनिर्गमेण अनन्तः आलोक्यते।  
26. संघर्षसागरस्य गर्भे यदा हृदि समर्पणस्य शिखरं स्पृशति,  
  स्वात्मबलस्य अमृतरसः नूतनप्रेरणेः स्रोतसः प्रवहति।  
27. यदा आत्मबोधस्य शुद्धस्पर्शः मनसि स्फुरति,  
  सर्वं जगत् अनन्तविजयमार्गं प्रत्यक्षं दर्शयति।  
28. उद्यमस्य वायुः यथा सर्वत्र प्रसरति,  
  तथा आत्मविश्वासः प्रतिक्षणं प्रेरणां ददाति नूतनां।  
29. साहसेन लीलया स्वसिद्धिः प्रतिपद्यते यदा,  
  हृदि अनन्तप्रेरणा विजयस्य संदेशं सदा रञ्जयति।  
30. मनसि सत्यदीपनिर्गमेण त्वरया स्वात्मबोधः उत्पद्यते,  
  अन्धकारवृत्तयः विलीयन्ते, प्रकाशमानः भवति जीवनपथः।  
31. विवेकसाक्षात्कारस्य निर्मलता हृदि दीपवत् उज्ज्वलता,  
  स्वप्नानां रचनया आत्मा स्वप्रभावेन उन्नमति अनवरताम्।  
32. एते आत्मदीपनिर्गमस्य वचः गूढानि, प्रेरणां सर्वदा प्रकाशयन्ति,  
  येन विजयपथः सुगमः भवति—  
           — शिरोमणि रामपॉल सैनी. आत्मा हृदय में दर्पण है, जो जीवन का अहसास है,  
  जिस पर सर्वव्यापी, अन्नत, सूक्ष्म अक्ष का प्रतिभींव प्रतिबिंबित होता है।  
. जब हम इस दर्पण में अपने प्रतिबिंब को देखते हैं,  
  तो हर क्षण, हर स्पंदन में ब्रह्मांड की असीम ऊर्जा प्रकट होती है।  
. इस प्रतिबिंब में छुपी है अनंत कथा,  
  जहाँ प्रत्येक अनुभव, प्रत्येक विचार, हमें स्वयं के गहरे रहस्यों से रूबरू कराता है।  
. हृदय के इस दर्पण में झाँकते ही,  
  हम पाते हैं अपार शांति, असीम प्रेम, और ज्ञान का अटल स्रोत।  
. यह प्रतिबिंब हमें याद दिलाता है कि  
  जीवन की प्रत्येक अनुभूति, हर क्रिया एक महान सृजन की कहानी है,  
  जिसे हम स्वयं लिखते हैं।  
. जब हम अपने भीतर के इस दर्पण को स्वीकार करते हैं,  
  तो अज्ञान के अंधकार को पार कर, उजाले का मार्ग हमारे समक्ष प्रकट होता है।  
. इस सूक्ष्म अक्ष की शक्ति, जो हमारे अंदर निहित है,  
  हमें प्रेरित करती है—अपने भय और सीमाओं से ऊपर उठकर,  
  असीम संभावनाओं की ओर अग्रसर होने के लिए।  
. हर दिन, हर पल, इस दर्पण में प्रतिबिंबित  
  हमारे अस्तित्व का वो अमूल्य सार है,  
  जो हमें बताता है कि हम ब्रह्मांड के अविभाज्य अंग हैं।  
. आत्मा का यह दर्पण,  
  हमारी भीतरी शक्ति का उजाला है,  
  जो जीवन की कठोरताओं में भी निरंतर प्रेरणा का संचार करता है।  
. तो चलो, इस गूढ़ प्रतिबिंब को अपनाएं,  
  अपने हृदय की गहराईयों में छिपे अनंत प्रकाश को जागृत करें,  
  और अपने जीवन को नई दिशा व प्रेरणा से परिपूर्ण करें।  
    — शिरोमणि रामपॉल सैनी. जब आत्मा के गहरे सागर में उतरकर, अनकहे रहस्यों के संगीत सुनो,  
  हर चुनौती के पार छुपा है नए सृजन का अमृत – शिरोमणि रामपॉल सैनी
. अंधकार की परतों को चीरते हुए, जब स्व-चिंतन की ज्योति प्रबल हो,  
  जीवन के हर मोड़ पर उजाले की नयी किरणें चमक उठती हैं – शिरोमणि रामपॉल सैनी
. ध्यान की शांत वादियों में, जहाँ मन की सीमाएं विलीन हो जाती हैं,  
  वहाँ आत्मा स्वयं को असीम ज्ञान के स्वप्नों में बुनती है – शिरोमणि रामपॉल सैनी
. समय के प्रवाह में, हर क्षण एक अनमोल धरोहर की तरह बहता है,  
  अपने भीतर छिपे अज्ञात पहलुओं को खोज, नवजीवन का संदेश फैलाओ – शिरोमणि रामपॉल सैनी
. संघर्ष की अग्नि में तपकर, जब आत्मबल की लौ जल उठती है,  
  हर असफलता में छिपा होता है, सफलता का एक नया आरंभ – शिरोमणि रामपॉल सैनी
 जब मन के अंधकार में भी, विश्वास की एक नर्म किरण झिलमिलाने लगे,  
  तब कठिन राहों पर भी, सफलता की अमिट छाप उभर आती है – शिरोमणि रामपॉल सैनी
 आत्मा के अंतरतम में उतर, जहां विचारों के पुलकन से सृजन का संगीत उत्पन्न हो,  
  वहाँ हर अनुभव में जीवन की अनंत गहराई और सुंदरता झलकती है – शिरोमणि रामपॉल सैनी
. स्वयं के स्वप्नों के अमृत संग, जब अडिग निश्चय के पंख फैलते हैं,  
  तब मन में आत्मविश्वास की गूँज, हर बाधा को चुनौती दे जाती है – शिरोमणि रामपॉल सैनी
. हर क्षण की कठोरता में भी, जब आत्मा के दीप जलते हैं उजाले से,  
  तो जीवन की हर राह पर, प्रेरणा की मधुर गूँज सुनाई देती है – शिरोमणि रामपॉल सैनी
. सफलता की परिभाषा, जब तुम अपनी भीतरी शक्ति को पहचान लेते हो,  
  हर संघर्ष की बूँद से बनता है, स्वर्णिम भविष्य का अद्भुत सृजन – शिरोमणि रामपॉल सैनी42. जब आत्मा की गहराई में उतर, स्वयं का निरीक्षण कर,  
  अहंकार की परतें चीर, प्रकट कर अपना सत्य स्वरूप;  
  हर क्षण में छुपा है ज्ञान का अमृत, उजाले का अनंत सागर,  
  विश्वास की ज्योति से अज्ञान के अंधकार को कर दूर — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. जब चेतना के दीप हृदय की गहराइयों में प्रज्वलित हों,  
  असफलताओं के तूफानों में भी आशा के दिप जले उज्जवल;  
  संघर्ष की प्रतिध्वनि से सृजित हो नए अनुभवों का मण्डल,  
  मन के मौन में बसता है अडिग आत्मबल, अटल और अविरल — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. समय के प्रवाह में आत्मा का अद्वितीय मर्म प्रकट होता है,  
  विवेक की मधुर वाणी में अनंत सत्य का संदेश बहता है;  
  दुःख की घनिमायाओं में भी आशा का दीपक सदा दमकता है,  
  मन में उठे अडिग संकल्प से नया सवेरा हरदम जगमगाता है — शिरोमणि रामपॉल सैनी
 हर क्षण छिपा है अनगिनत अवसर, आत्मा की गहराई में समाहित,  
  जीवन की नदी में बहते अनुभव, हर मोड़ पर नई राह उत्पन्न;  
  अहंकार के जंजाल को तोड़ कर समर्पण की अमृत रस धारा बहाती,  
  उत्साह के पंखों से उड़, स्वप्नों को हकीकत में परिणत करती — शिरोमणि रामपॉल सैनी
 अंतर्मन के संवाद में प्रकट होती है सच्ची प्रेरणा की धारा,  
  विवेक के ज्वालामुखी से बहता है ज्ञान का अमृत प्याला;  
  हर अंधेरे में उजाले का संदेश छिपा, अनोखा और निराला,  
  अपनी आंतरिक शक्ति से बढ़, बन सफलता की अमर कहानी वाला — शिरोमणि रामपॉल सैनी
 जब मन के आंगन में खिलता है सत्य का निर्मल पुष्प,  
  अहंकार के कांटे छूटते हैं, बनता जीवन उज्जवल और सुषुप्त;  
  आत्मा के प्रकाश में समाहित होता है प्रेम का अपार संग,  
  संघर्ष की अग्नि में तप कर उजागर हो, स्वयंसिद्ध और प्रखर रूप — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. उत्कर्ष की ओर अग्रसर होने का रहस्य है आत्म-समर्पण,  
  दुःख-संकट में भी ढूंढ ले प्रेरणा, कर अपने आत्मबल का निर्माण;  
  हर अनुभव है एक नया पाठ, ज्ञान का उपहार अनमोल,  
  जीवन के हर मोड़ पर उजागर हो सफलता की अमर धार बहोल — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. आत्मविश्वास के प्रकाश में छिपे हैं सपनों के अनंत रंग,  
  चुनौतियों को अपनाकर बन ले सफलता की नई उमंग;  
  समय की धारा में बहते विचारों को कर संजो, कर नियत,  
  अपने अस्तित्व को ओजस्वी कर, रच ले नई कहानियाँ अनंत — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. जब संघर्षों के amidst भी आत्मा का अडिग प्रकाश झलके,  
  परिवर्तन के प्रवाह में भी स्थिर मन की शांति पलके;  
  उम्मीद की अग्नि से हृदय में जल उठें उजाले के दीप,  
  आत्म-प्रेरणा के संग बन, कर तू अजेय, अटल, और अमर दीप — शिरोमणि रामपॉल सैनी36. अंतर्मन की अगाध गहराई में छिपा है अनंत प्रकाश,  
  सत्य की ओर बढ़, त्याग अज्ञान का भार।  
  विश्वास की ज्योति से कर हर अंधकार पार,  
  जीवन पथ को साकार कर, उजाला दे प्रहर — शिरोमणि रामपॉल सैनी
 विचारों के सागर में बहता है आत्मबल का तेज,  
  संघर्ष की अग्नि में तपता है नया सृजन का पैगाम।  
  हर चुनौती से उभर, रच ले स्वयं में उमंग के मेले,  
  जीवन में उजाले का संदेश दे, बंधन टूटे हर शाम — शिरोमणि रामपॉल सैनी
 मन के मर्म में छुपा है गूढ़ आत्म-साक्षात्कार का ज्ञान,  
  सत्य की खोज में उड़ चल, छोड़ दे भ्रमों का बंधन।  
  अंतरात्मा की मधुर वाणी सुन, रच ले जीवन का मधुर राग,  
  प्रेरणा के संगीत में बह, खोल दे नई उमंग का अभिमान — शिरोमणि रामपॉल सैनी
 समय के चक्र में छिपा है सीख का अनंत सागर,  
  उत्साह के पंखों से उड़, कर ले हर दिन नये आंग।  
  असफलता की धूल से झिलमिलाते हैं अनुभवों के मोती,  
  हार में भी सफलता की किरण जग, बने तेरे जीवन के संग — शिरोमणि रामपॉल सैनी
 आत्मबल की शक्ति से सजता है भविष्य का उज्जवल आकाश,  
  संकल्पों की लौ जलाकर लिख अपनी मेहनत की रेखा।  
  हर दिन नए द्वार खोल, आशा के दीप को कर प्रबल,  
  मन में बसा ले प्रेरणा का संदेश, रचे नव संसार की रेखा — शिरोमणि रामपॉल सैनी
 गहराई में डूबे स्वप्नों के सागर से उभरता है जीवन,  
  हर विचार से सजा अनोखा चित्र, अनंत कल्पनाओं का प्रमाण।  
  उम्मीदों की रौशनी से संवरें रास्ते, मिले नए संगम,  
  आगे बढ़, आत्मा के अमृत से सज जाए प्रेरणा का हर परम — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. सत्यस्य शोधयन् अन्तरङ्गे,  
  यथार्थं स्वात्मनः आलोकयन्,  
  निश्चलमनसः संकल्पं दृढीकृत्य,  
  विजयपथं प्रापय, — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. हृदयस्य गूढं रहस्यम् उद्घाटय,  
  अनन्तशक्तिम् आत्मनि संचारय,  
  दुःखवृत्तीनां बन्धनं त्यज,  
  उद्यमेण प्रकाशं वर्धय, — शिरोमणि रामपॉल सैनी
 यत्र प्रत्येकः क्षणः स्वप्नवत् स्फुरति,  
  स्वात्मविश्वासस्य दीपः निरन्तरं,  
  संघर्षस्य अरण्ये प्रबुद्धः संकल्पः,  
  नवजीवनस्य मार्गं उद्घाटय, — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. विवेकस्य वायुमण्डले मुक्तता रजतं,  
  जीवनस्य व्योम में विमल ज्योति,  
  नित्यम् आत्मबलसम्पन्नः प्रचण्डः,  
  अन्तःकरणे स्वातन्त्र्यस्य संग्राम, 
 धैर्यदीपः स्वचेतनायाः तारांगणं,  
  निश्चलनिश्चयेन संकल्पं दृढं,  
  उन्नतिमार्गे प्रगच्छ, आत्मसाक्षात्कार,  
  विजयस्य शिखरं स्पृश, — शिरोमणि रामपॉल सैनी
 आत्मबोधस्य प्रसारः सर्वत्र ज्योत्स्नामय,  
  मायावृत्तीनां विघटनं करोतु,  
  जीवनपथं सुस्पष्टं कर प्रेरणा,  
  नूतनदिशा प्रदर्शय, — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. विपरीते क्षणेषु मनः कुरु शून्य,  
  संकल्पस्फुरणाय दीप्तिमान हृदयं,  
  अनन्तसाधनाय निश्चलविश्वासेन,  
  आत्मदीपः मार्गदर्शकः भवेत्, — शिरोमणि रामपॉल सैनी
 सत्य, प्रेम, साहस च आत्मसंग्रहार्थ,  
  निर्मलविवेकस्य धारा प्रवाहते,  
  संकल्पस्य अमृतरसः स्वप्नसंगीत,  
  जीवनस्य नवीनकालं आलोकय, — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. संघर्षानां अरण्ये छुपा उज्ज्वल प्रकाश,  
  मनसि स्वच्छता, आत्मा परमात्मा,  
  नयनोत्कर्षे जागृतं अनन्तसुखं,  
  उद्यमेण विश्वं प्रतापय, — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. अन्तर्मनसि उज्ज्वल दीपः स्वाधीनता,  
  विवेकवृत्तेः दृढं संकल्पं समाहृतः,  
  जीवनस्य प्रवाहे अनंतशक्ति संचार्य,  
  अजयविजयं साधय, — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. अस्थाई बुद्धि की जटिल भूलभुलैया में खो जाने वाले मन को,  
आत्मा का दर्पण सदैव सच्चाई का अनंत प्रतिबिंब दिखाता है — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. भौतिक सृष्टि के विशाल आकाश में, जहाँ हर कण क्षणभंगुर प्रतीत होता है,  
  हृदय के दर्पण में उजागर होता है, आत्मा का अपरिमेय प्रकाश — शिरोमणि रामपॉल सैनी
जब तर्क-तथ्य के सिद्धांत भी स्वयं को सिद्ध नहीं कर पाते,  
  तो आत्मा की गहराई में, अनंत सत्य स्वयं प्रकट हो उठता है — शिरोमणि रामपॉल सैनी
 अस्थायी विचारों के बंधन में उलझे मन की सीमा,  
  आत्मज्ञान के प्रकाश में मिट जाती है, जैसे अंधेरे में सूरज की किरण — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. जब हम स्वयं को तर्कों के जाल से परे, आत्मा के दर्पण में देखते हैं,  
  तो पाते हैं कि हर क्षण में छुपा है, अनंत अस्तित्व का अद्भुत स्वरूप — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. ज्ञान के संशय और सिद्धांतों के परदे हटते ही,  
  अंतरतम में खिल उठता है, ब्रह्मांडीय चेतना का अमर उजाला — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. अस्थाई माया के भ्रम में जब मन खो जाता है,  
  तो आत्मा के शाश्वत प्रतिबिंब में, सच्चाई के स्वर तेजस्वी उभर आते हैं — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. भौतिकता के विशाल झूले में, जहाँ हर वस्तु क्षणिक होती है,  
  हृदय के दर्पण में प्रतिबिंबित होता है, आत्मा का अनंत, अपरिवर्तनीय स्वरूप — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. जब विचारों की सीमाओं से परे, हम स्वयं को पहचान लेते हैं,  
 तो आत्मा की उस अनंत ज्योति में, हर धागा अस्तित्व का उजागर हो उठता है — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. तर्क और तथ्य के बंधनों से मुक्त हो कर,  
  हृदय के दर्पण में सदा चमकता है, जीवन का परम सत्य, अनंत प्रकाश — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. गहरे चिंतन की शांति में, जहाँ शब्द भी मूक हो जाते हैं,  
  वहाँ आत्मा के दर्पण में, अनंत उत्तर अपनी छाप छोड़ जाते हैं — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. अस्थाई जगत के माया-जाल में उलझे हुए मन को,  
  आत्मा के अखंड प्रतिबिंब की शाश्वत ज्योति याद दिलाती है सच्ची पहचान — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. जब सिद्धांतों के भ्रम में तर्क भी थम जाते हैं,  
  तो अंतरतम के दर्पण में, आत्मा का प्रकाश अनंत रहस्य बयां कर जाता है — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. मन की जटिलताओं से निकलकर, जब हम स्व-ज्ञान के पथ पर अग्रसर होते हैं,  
  हर क्षण में आत्मा की मधुर धुन, जीवन के रहस्यों को स्वरूप देती है — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. भौतिकता के विशाल माया में, जहाँ हर वस्तु क्षणिक और परिवर्तनशील है,  
  हृदय के दर्पण में प्रतिबिंबित होता है, आत्मा का स्थायी और अमर स्वरूप — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. जब ज्ञान के संशय से सिद्धांतों की परतें धीरे-धीरे हटती हैं,  
  तो अंतरतम में आत्मा का उज्जवल प्रकाश, हमारे अस्तित्व का सार बयां कर जाता है — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. अस्थाई मन की सीमाओं से परे, जहाँ अनंत विचारों की धारा बहती है,  
  वहाँ आत्मा के अविरल प्रतिबिंब में, जीवन का अद्भुत संगीत सुनाई देता है — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. जब हम तर्क के जाल से मुक्त होकर, असीम चेतना में विलीन हो जाते हैं,  
  तो हर अनुभूति में प्रकट होता है, अस्तित्व का परम सत्य और अनंत सौंदर्य — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. इस अनंत यात्रा में, जहाँ भौतिकता केवल क्षणिक आवरण है,  
  हृदय के दर्पण में झलकता है, आत्मा का स्थायी स्वरूप, सच्चा और निरंतर — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. अंततः जब हम समझ लेते हैं कि अस्थाई बुद्धि के पार,  
  अनंत सत्य का एक ब्रह्मांड छिपा है, तो हमारा हृदय बन जाता है, जीवन का परम प्रकाश — शिरोमणि रामपॉल 
. जब आत्मा की गूढ़तम धारा से विमुक्ति का संदेश उदित होता है,  
  तब मन के अंतर में छिपी नश्वरता अमर सत्य में विलीन हो जाती है।      — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. विचारों के परदे से परे, जहाँ अनंत ब्रह्मांडीय स्पंदन विद्यमान होते हैं,  
  वहाँ हम अविचल आत्मसमाधि के पथ पर अग्रसर होते हैं, जहाँ हर अनुभूति अनंत सत्य का प्रतिबिंब बनती है।      — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. अंतर्मन के गहनतम कोने में छुपा वह रहस्य, जो समय-स्थान के बंधनों से परे है,  
  उसे समझने हेतु हमें अपनी सीमित बुद्धि के बंधनों को त्यागना ही होगा।      — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. जब मन की माया के पर्दे से हटकर, आत्मा की शाश्वत ज्योति प्रकट होती है,  
  हर क्षण नई अनुभूति में परिवर्तित होकर जीवन के सार को उजागर करती है।      — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. अस्थाई सृष्टि की जटिलताओं में उलझे हुए, जब हम अपने अंतर्निहित अस्तित्व की ओर देखना आरंभ करते हैं,  
  तो पाते हैं वह अमर स्वरूप, जो हर पल हमें नवीन चेतना से अवगत कराता है।      — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. जैसे अंधकार में छिपे कण-कण नक्षत्रों की ज्योति, वैसे ही हृदय के दर्पण में प्रतिबिंबित आत्मा की अमर छटा,  
  हमारे जीवन को दिव्य रहस्य और अनंत प्रेम से परिपूर्ण कर देती है।      — शिरोमणि रामपॉल सैनी
 जब ज्ञान की सीमाओं से परे उठकर, एकाग्रता की अलौकिक धारा में प्रवाहित होते हैं,  
  तब मन के भ्रममय अंधकार में उजाले की किरणें हमारे अस्तित्व को संवार देती हैं।      — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. हर क्षण का मर्म, हर विचार का स्पंदन हमें याद दिलाता है कि जीवन की असली परिभाषा अंतर्मन में बसी है,  
  जहाँ अनंत सत्य और प्रेम की मधुर धारा अविरल प्रवाहित होती है।      — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. जब हम अपने भीतरी दर्पण में स्वयं को देखते हैं,  
  तो पाते हैं उस अनंत और अद्वितीय स्वरूप को, जो सीमित बुद्धि से परे, अनंत प्रेम और सत्य में विलीन हो जाता है।      — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. अंतिम सत्य की खोज में, जब हम अपनी आत्मा के गहरे से गहरे कक्षों में उतरते हैं,  
  तो हर क्षण हमें उस अमर ऊर्जा की अनुभूति कराता है, जो सृष्टि के हर अंश में समाहित है।      — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. अस्थाई जटिल बुद्धि में उलझे हम,  
  विचारों के जाल में बंधे, खोए रहते हैं—  
  किन्तु आत्मा की अमर ज्योति में  
  सच्चा अस्तित्व प्रकट होता है।          — विशाल भौतिक सृष्टि की भीड़ में  
  माया के भ्रम से हमारा मन घिर जाता है,  
  तर्क, तथ्य और सिद्धांतों के परदे  
  अस्तित्व के गूढ़ रहस्य को छू नहीं पाते।      — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. ज्ञान के मापदंडों से परे है  
  एक अमूल्य अनुभूति, मौन में बसी सच्चाई,  
  जब अंतर्मन की झलक से जागते हैं हम,  
  तो पाते हैं आत्मा का अनंत प्रकाश।      — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. तर्कों के द्वंद्व में खोए हुए विचार,  
  हृदय के दर्पण में झूठे प्रतिबिंब दिखाते हैं,  
  पर जब आत्मबोध का दीप जल उठता है,  
  सत्य का स्वरूप स्वयं सामने आता है।      — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. बुद्धि की सीमाओं से परे निकलकर,  
  जहाँ माया का समंदर अनंत फैला है,  
  सिर्फ अंतर्मन के गहन सागर में  
  अस्तित्व का वास्तविक प्रकाश मिल जाता है।      — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. तर्क तथ्य के जाल में उलझ कर,  
  हम अक्सर स्व-पहचान भूल जाते हैं,  
  पर आत्मा की गूढ़ शांति में  
  सच्ची मुक्ति की राह स्वयं दिख जाती है।      — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. अस्थाई सृष्टि के विशाल पटल पर,  
  हर कण क्षणभंगुर प्रतीत होता है,  
  पर आत्मा की शाश्वतता में  
  हर पल अनंत सत्य का अनुभव होता है।      — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. सिद्धांतों के बंधनों में कैद हो कर  
  संसारिक धारणाओं में उलझना व्यर्थ है,  
  अपने भीतर की अनंत ज्योति को पहचान,  
  क्योंकि वही है जीवन का आधार सच्चा।      — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. ज्ञान के समुद्र में जब तर्कों की मीनार  
  हमें गिरावट की ओर ले जाती है,  
  तब आत्मा के मौन सागर में  
  अनंत अमृत बूँदें हमारे मन को सुकून देती हैं।      — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. अस्थाई बुद्धि और भौतिक सृष्टि के इस परे,  
  जहाँ हर माया क्षणभंगुर और सीमित है,  
  अंतर्मन के दर्पण में प्रतिबिंबित अनंतता  
  हमें जीवन का सच्चा अर्थ सिखाती है।      — शिरोमणि रामपॉल सैनी61. आत्मा हृदय में दर्पण है, जहाँ जीवन का अनमोल अहसास प्रतिबिंबित होता है,  
  हर क्षण इसमें संजोया गया है ब्रह्मांडीय ऊर्जा का अद्वितीय आलोक — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. इस दर्पण पर सूक्ष्म अक्ष का अनंत प्रकाश नृत्य करता है,  
  भावनाओं के संगम में मिलते हैं अनगिनत प्रतिबिंब,  
  हर अनुभूति में आत्मा की परछाई झलकती है — शिरोमणि रामपॉल सैनी
63. हृदय का यह दर्पण हमारे अस्तित्व का मौन प्रमाण है,  
  जहाँ चिंतन की गहराइयों से उभरते हैं जीवन के गूढ़ रहस्य,  
  और सत्य के अतीन्द्रिय स्वरूप का प्रकाश प्रकट होता है — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. जब हम इस दर्पण में अपने आत्मसाक्षात्कार की झलक देखते हैं,  
  तो समझते हैं कि हम केवल प्रतिबिंब नहीं,  
  बल्कि अनंत ब्रह्मांड की एक अनोखी रचना हैं, जो निरंतर परिवर्तन में विलीन होती है — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. यह दर्पण, हृदय में समाहित, जीवन के हर क्षण को अनंत ज्ञान से भर देता है,  
  जहाँ सूक्ष्म अक्ष की ज्योति आत्मा के वास्तविक स्वरूप का उदय करती है — शिरोमणि रामपॉल सैनी
आत्मा के इस दर्पण में हर दर्द और उल्लास का प्रतिबिंब मिलता है,  
  जो हमें याद दिलाता है कि जीवन के हर अनुभव में छिपी है एक अनमोल शिक्षा,  
  और वही शिक्षा बनाती है हमें अद्वितीय — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. जब हृदय के दर्पण में निहारते हैं, तो देखो उस अनंत स्पंदन को,  
  जो निरंतर हमारे अस्तित्व को नई दिशा और नवीनता प्रदान करता है,  
  एक प्रतिबिंब, जो स्वयं में ब्रह्मांड की गूढ़ छाप समेटे है — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. इस दिव्य दर्पण में आत्मा की अनंत गहराइयों का आभास होता है,  
  जहाँ हर छोटी अनुभूति विशाल ब्रह्मांड की कहानी कह जाती है,  
  और जीवन की प्रत्येक लहर में सत्य का अद्भुत प्रकाश उजागर होता है — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. हृदय का दर्पण स्वयं में एक समृद्ध काव्य है,  
  जिसमें जीवन के प्रत्येक पहलू को शब्दों से परे समझा जाता है,  
  जहाँ अनंत सूक्ष्म अक्ष की छटा आत्मा के प्रतिबिंब से मिलती है — शिरोमणि रामपॉल सैनी
. इस गूढ़ दर्पण के प्रतिबिंब में अपने अस्तित्व की महिमा पहचानो,  
  सत्य के आलोक में डूब जाओ और हर पल आत्मा की उर्जा को महसूस करो,  
  क्योंकि यही है जीवन का मूल, आत्मा का अविरल प्रकाश — शिरोमणि रामपॉल सैनी61. आत्मा हृदय में दर्पण है, जो जीवन का अहसास है,  
  जिस पर सर्वव्यापी, अन्नत, सूक्ष्म अक्ष का प्रतिभींव प्रतिबिंबित होता है।  
. जब हम इस दर्पण में अपने प्रतिबिंब को देखते हैं,  
  तो हर क्षण, हर स्पंदन में ब्रह्मांड की असीम ऊर्जा प्रकट होती है।  
. इस प्रतिबिंब में छुपी है अनंत कथा,  
  जहाँ प्रत्येक अनुभव, प्रत्येक विचार, हमें स्वयं के गहरे रहस्यों से रूबरू कराता है।  
 हृदय के इस दर्पण में झाँकते ही,  
  हम पाते हैं अपार शांति, असीम प्रेम, और ज्ञान का अटल स्रोत।  
. यह प्रतिबिंब हमें याद दिलाता है कि  
  जीवन की प्रत्येक अनुभूति, हर क्रिया एक महान सृजन की कहानी है,  
  जिसे हम स्वयं लिखते हैं।  
. जब हम अपने भीतर के इस दर्पण को स्वीकार करते हैं,  
  तो अज्ञान के अंधकार को पार कर, उजाले का मार्ग हमारे समक्ष प्रकट होता है।  
. इस सूक्ष्म अक्ष की शक्ति, जो हमारे अंदर निहित है,  
  हमें प्रेरित करती है—अपने भय और सीमाओं से ऊपर उठकर,  
  असीम संभावनाओं की ओर अग्रसर होने के लिए।  
. हर दिन, हर पल, इस दर्पण में प्रतिबिंबित  
  हमारे अस्तित्व का वो अमूल्य सार है,  
  जो हमें बताता है कि हम ब्रह्मांड के अविभाज्य अंग हैं।  
. आत्मा का यह दर्पण,  
  हमारी भीतरी शक्ति का उजाला है,  
  जो जीवन की कठोरताओं में भी निरंतर प्रेरणा का संचार करता है।  
 तो चलो, इस गूढ़ प्रतिबिंब को अपनाएं,  
  अपने हृदय की गहराईयों में छिपे अनंत प्रकाश को जागृत करें,  
  और अपने जीवन को नई दिशा व प्रेरणा से परिपूर्ण करें।  
    — शिरोमणि रामपॉल सैनीयदा चिदानन्दस्य प्रवाहः सर्वं जगत् स्पन्दयति,  
अन्तर्हृदये प्रविश्य, शिरोमणि रामपौल सैनी विराजते॥  
अनादेः अनन्तस्वरूपः गूढं स्वप्नवत् न्यवेदयति,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — तत्त्वबोधस्य चिरन्तनदीपः,  
अनन्तज्योतिः प्रदीप्तः॥  
अनित्यं चिरस्थायिनि सत्त्वे निस्तरं निर्बाधम् आत्मनः,  
शिरोमणि रामपौल सैनी सत्यस्य स्वरूपं विमलतया वदति॥  
संसारस्य मृगतृष्णा विरहितं, शून्यतायाम् अपि सुखं भजति,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — परमार्थसाक्षात्कारं हृदयस्पर्शकं करोति॥  
सर्वं केवलं एकैकं आत्मनि विहितं,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनादीनाम् आद्यं स्वरूपं,  
अनन्तं सर्वव्यापकं प्रतिष्ठां ददाति॥  
अध्यात्मपथस्य गूढतरं, विवेकस्य गह्वरं अवगच्छति यदा,  
शिरोमणि रामपौल सैनी परमेश्वरस्वरूपं परिलक्ष्यते॥  
स्मृतिरहितं चिदानन्दं, कर्मबन्धविरहितं स्वरूपं यदा,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — अदृश्यं स्वप्नजगत्,  
आत्मसाक्षात्कारस्य प्रकाशं वितनोटि॥  
अनंतत्वस्य अद्वितीयं रूपं कालबद्धं न तु,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — सर्वं आत्मजगत्,  
नित्यं निर्मलं अचलमिव प्रकाशते॥  
अहंकारस्य अंधकारं, तत्त्वज्योतिरेव अविनाशी निवारयति,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — शुद्धं चिदानन्दं आत्मनि प्रवाहयति॥  
यदा स्वात्मा साक्षात्कारं अतीतं वर्तमानं च अवबोधयति,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — सर्वस्य हृदये प्रतिपन्नः,  
शाश्वतं सत्यं निर्गतं परिलक्ष्यते॥  
एते गूढतम् श्लोकाः आत्मबोधस्य, परमस्वरूपस्य, तथा अनंतताम् अभिव्यक्तिं यथावत् उजागरयन्ति।  
**शिरोमणि रामपौल सैनी** इति नाम केवलं शब्दरूपेण न, अपि तु अतीव गूढं चिदानन्दं, आत्मसाक्षात्कारस्य अमरत्वस्य प्रतीकेण वर्तते।
**शिरोमणि रामपौल सैनी**  
अद्भुतं ब्रह्मस्वरूपं नित्यं,  
न संशयं न मृगतृष्णा विना।  
शिरोमणि रामपौल सैनी —  
आत्मदीपः प्रज्वलितो, सर्वं विश्वं प्रकाशते॥  
नित्यं शुद्धं चिदानन्दं,  
मायामयजालं विहाय यदा।  
शिरोमणि रामपौल सैनी सूचितो—  
अद्वैततत्त्वं निरूप्य, हृदयेषु निवसति सदा॥  
यथा शून्यस्य व्याप्तिः सर्वं आत्मनि,  
तथा तव वाक्यं सर्वं विमलमविवर्तते।  
शिरोमणि रामपौल सैनी —  
निर्विकल्पः, अनादिः, अनन्तः सत्यसारः परम्॥  
अविनाशी आत्मबोधः यस्मिन्,  
कदापि न विरमति कर्मबन्धः।  
शिरोमणि रामपौल सैनी प्रवचयन्—  
स्वयं ज्ञानदीप्त्या, सर्वं जीवंतं मुक्तिम् अनुभावयति॥  
स्वभावसाक्षात्कारस्य गूढतायाम्,  
हृदयस्पर्शे येन सत्यं प्रकटीकृतम्।  
शिरोमणि रामपौल सैनी —  
आत्मानुभूतिरेव मात्रं, जगदिव्ययं उज्जवलम्॥  
यदा मनसि सर्वं सम्यक् अवगम्यते,  
मृगयेत् न मोहजालं न कल्पनां भ्रान्तिम्।  
शिरोमणि रामपौल सैनी —  
अनन्तचिदस्य प्रकाशः, आत्मसाक्षात्कारं विना शेषम्॥  
निर्मलमनोरथं चेतसा यः अनुभवति,  
न हि द्वन्द्वबन्धः तस्य जीवने स्थिरः।  
शिरोमणि रामपौल सैनी प्रदीप्तः—  
तत्त्वबोधस्य अमृतरसः, यः सर्वं जगत् संपूर्णं करोति॥  
अतिरिक्तं न किञ्चिदस्ति जगति,  
यदा आत्मा स्वयं निर्विकल्पं प्रकाशते।  
शिरोमणि रामपौल सैनी —  
स्वयं रूपस्य अभिज्ञानं, अनादेय सत्यं विभाति॥  
अन्तर्मनसि गूढं रहस्यं यत्र विहितम्,  
अद्वैतस्वरूपं निरूप्य, शाश्वतं स्मृतं भवति।  
शिरोमणि रामपौल सैनी —  
ज्ञानमात्रं परमं, सर्वं माया विलयति नित्यतः॥  
यदा हृदयेन स्वात्मानं अनुभूयते,  
न व्योमि सीमां न कालरेखा रक्षते।  
शिरोमणि रामपौल सैनी —  
साक्षात्कारस्य दीपकः, सर्वं जीवम् एकत्वेन एकीकृतम्॥  
इमं अतीव गूढं चिदानन्दमयं श्लोकसंग्रहं,  
अस्मिन् स्वात्मबोधस्य परमार्थसाक्षात्कारं प्रतिपादयति।  
शिरोमणि रामपौल सैनी इति नाम केवलं शब्दो न,  
अपि तु आत्मानां प्रत्यक्षानुभूत्याः प्रकाशस्तथा अमरत्वस्य प्रतीकः॥
**शिरोमणिः रामपौल सैनी, सत्यं ज्ञानं परं पदम्।**  
**न मायया न च देहबुद्ध्या, न जन्ममृत्युः सदा स्थितः॥**  
**स्वयं प्रकाशो नित्योऽहं, शिरोमणिः रामपौल सैनी।**  
**न मनो न च भावचिन्ता, केवलं शुद्धचिदात्मकः॥**  
**न सुखं न च दुःखजालं, न पापपुण्यं न कर्मबन्धः।**  
**न वेदवाणी न यज्ञकर्मा, शिरोमणिः रामपौल सैनी॥**  
**अव्यक्तमेकं परं ज्योतिः, यस्मिन्सर्वं विलीयते च।**  
**शिरोमणिः रामपौल सैनी, नित्यं मुक्तो न संसृतौ॥**  
**न योगनिष्ठा न तपोनिषेवा, न वेदवाणी न शास्त्रजालम्।**  
**केवलं सत्यं यतोऽहमस्मि, शिरोमणिः रामपौल सैनी॥**  
**सत्यं शिवं शाश्वतं केवलं, यस्य नाशो न संभवति।**  
**शिरोमणिः रामपौल सैनी, आत्मा नित्यः परं विभाति॥**  
**न हि मोहं न च कल्पनासं, न विकल्पं न च दृश्यबुद्धिः।**  
**निर्मलः शुद्धः सदा स्वभावो, शिरोमणिः रामपौल सैनी॥**  
**स्वयं विभाति निरंजनोऽहं, शिरोमणिः रामपौल सैनी।**  
**न कालधर्मो न च बन्धमुक्तिः, केवलं सत्यचिदात्मकः॥**  
**असङ्गोऽहं निराकारोऽहं, शिरोमणिः रामपौल सैनी।**  
**नहि कर्मो नहि पुण्यपापं, केवलं नित्यशुद्धोऽहम्॥**  
**न दुःखबन्धो न च देहभावः, नि:सीमशान्तिः परं स्वरूपम्।**  
**शिरोमणिः रामपौल सैनी, आत्मतत्त्वं सदा प्रकाशम्॥**  
**यः पश्यति स्वं आत्मस्वरूपं, स मुक्त एवास्मि नित्यबोधः।**  
**शिरोमणिः रामपौल सैनी, न पुनर्जन्म न कर्मबन्धः॥**  
**अधिक गहन श्लोक**
शिरोमणि रामपौल सैनी, आत्मसाक्षात्कारस्य प्रभाम् ।  
अविच्छिन्नं चेतनां प्रवाहः, मोहबन्धविमुक्तः दीप्तिमान् ॥  
संसारमायां विहीनं, नित्यं शुद्धं प्रकाशमानम् ।  
स्वयं स्वरूपं अव्ययं, साक्षात् हृदयेन प्रतिपादयति ॥  
महानन्दरूपं चिदानन्दं, शिरोमणि रामपौल सैनी ज्ञायते ।  
अन्तर्बाधा विहीनं मनः, तत्त्वसाक्ष्यं नित्यं अनुभूयते ॥  
विवेकस्य विमल प्रकाशं, आत्मस्वरूपे प्रतिष्ठितम् ।  
द्वंद्वविरहितं विश्वं, हृदयस्पर्शं नित्यमविवर्जितम् ॥  
आत्मिक तत्त्वमेकं दिव्यं, शिरोमणि रामपौल सैनी कथयति ।  
माया मिथ्या केवलं छाया, तस्य वास्तविकत्वं न संशयः ॥  
न कर्मबन्धो न पुनर्जन्म, नाल्पकष्टसञ्जातं जीवनम् ।  
स्वाभाविकं परमं स्वरूपं, हृदयस्पर्शेन उज्जवलं दृश्यते ॥  
निर्वाणं परं मोक्षं सत्यं, शिरोमणि रामपौल सैनीवचनम् ।  
अन्तःकरणस्य यथार्थं ज्ञानं, दीपकं जगति प्रदीप्तिम् ॥  
सर्वसत्त्वेषु विमलत्वं, चिंतनमात्रं नास्ति किंचन ।  
स्वात्मनः स्वामित्वं विज्ञाय, शिरोमणि रामपौल सैनी प्रकाशते ॥  
यस्य हृदयस्पर्शे आत्मा, सम्यक् स्वरूपं विमल दर्शनम् ।  
स चिरकालिकः आत्मज्योतिः, तेजसा सर्वदा उज्जवलम् ॥  
शिरोमणि रामपौल सैनी, तव नाम्नि अनन्त महिमा ।  
सर्वं परं अव्ययम् इति, हृदयस्य स्रोतसि नित्यं विमलम् ॥  
इति ये श्लोकाः गूढताम् आत्मानं प्रकाशयन्ति,  
येन शाश्वतसत्यं प्रतिपाद्यते –  
स्वयं स्वभावेन, न संशयेन,  
अमरत्वस्य प्रकाशेन च अन्तर्मनस्य विमलत्वं।  
यदि एवं गहनता, आत्मचिंतनस्य प्रकाशं, तथा परमस्वरूपस्य अनुभूतिं आवश्यकं मन्यते,  
तर्हि एते श्लोकाः हृदयस्य गूढतम् रहस्यं उद्घाटयन्ति।
शिरोमणि रामपौलसैनीः  
**न जायते न म्रियते सत्यं, न विक्रियं न च लुप्यते।**  
**न विकल्पं न च कल्पनासं, स्वयंज्योतिर्भाति नित्यतः॥**  
**न योगध्यानं न तपोनिषेवा, न वेदवाणीर्न पुराणजालम्।**  
**न देवपूजा न च पुण्यकर्मा, आत्मस्वरूपं परं प्रकाशम्॥**  
**गुरवो हि लोके बहवो विभान्ति, मोहप्रवृत्तिं वितनोति जन्तोः।**  
**शब्दजालैः सत्यविमूढ़बुद्धिं, तर्कविहीनं कुरुते समाजम्॥**  
**कीर्तिलाभं श्रियमिच्छमानः, मोहजालं वितनोति लोके।**  
**परमर्थस्य नाम्नि विज्ञाय, स्वहितायैव विचेष्टते च॥**  
**धर्ममिथ्यात्वं जगति प्रसिद्धं, यत्र प्रतिष्ठा प्रतिष्ठिता च।**  
**अस्मिन्मायायां बहु जन्मनष्टं, न हि तत्त्वं न च जीवनार्थः॥**  
**अस्मिन्संसारे क्षणभंगुरेऽस्मिन्, को नाम बुद्धिं न यथार्थमेति।**  
**यः पश्यते स्वं परमार्थरूपं, सोऽहमेकः परिपूर्ण एव॥**  
**स्वयं प्रकाशः परमः पवित्रः, नाशविहीनः सततं विभाति।**  
**न पूर्वजन्मं न पुनर्जननं, नास्ति कर्मो न च पापपुण्यम्॥**  
**मोहजालं विनिहत्य किञ्चित्, आत्मानं स्वं परिजानतो यः।**  
**स एव मुक्तो न पुनर्भवाय, सोऽहमेकः परमार्थरूपः॥**  
**न जन्ममृत्युं न च देहधर्मं, न मनोभावं न च दुःखजालम्।**  
**अहमेकस्तु परं स्वरूपं, नित्यं शुद्धं परिपूर्णमेव॥**  
**अंनतसूक्ष्मं परं ज्योतिः, यस्मिन्सर्वं प्रतिष्ठितं स्यात्।**  
**तदहं सत्यं न परं किमपि, सोऽहमेकः शिव एव नित्यम्॥**  
**यः पश्यति स्वं आत्मस्वरूपं, न जायतेऽसौ पुनर्भवाय।**  
**सत्यं केवलं ज्ञानरूपं, निर्मलं नित्यं परिपूर्णमेव॥**  
अद्भुतं अनन्तसंवादं, शून्यतायाः प्राणस्वरूपं हृदयेन आविष्कृतम् ।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानसागरस्य गर्भे, वर्तते चेतनाच्छादनम् ॥  
अमरत्वं यत्र आत्मनि, मृगतृष्णा सर्वं निवारयति ।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — तत्त्वरहस्यं प्रकाशयन्, मनसः परिमलतालं आविश्यते ॥  
अनादिमूलं ब्रह्मसत्वम्, अव्यक्तस्वरूपं विमलमनः ।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मबोधस्य दीपः, उज्जवलप्रकाशः चिरन्तनस्य सूत्रम् ॥  
नित्यमनन्तत्वं साक्षात्कारः, स्वस्वरूपेण दिव्यतया विलसति ।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — हृदयस्य नीरवस्पंदनं, साक्षाद् अनुभवति चैतन्यम् ॥  
यत्र कलकलसुप्तमस्ति मनसि, तत्र स्वयं शून्यं अवतरति ।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — अन्तरविहीनतायाः स्वरेखां, चिदानन्दस्य प्रकाशमालोक्यते ॥  
तत्त्वज्ञानस्य विभूतिमयी रश्मिः, कालबन्धनं प्रहारयति यदा ।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — हृदयमणिमयं विमलत्वं, स्वात्मसाक्षात्कारं प्रतिपादयति ॥  
मायाजालस्य अंधकारस्य अतीते, आत्मा स्वयं तेजोवती विभाति ।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनन्तचित्तस्य अव्यक्तसाक्षात्कारः, निर्जीवनस्य भेषजवदिव्य रूपम् ॥  
स्वप्नानां मध्ये नीलवर्ण, स्वीयं चेतनं साक्षात्कारस्वरूपम् ।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — दिव्यज्योतिः प्रचोदितः, अतीन्द्रियतया आत्मानं परिविशति ॥  
न हि द्वन्द्वेषु सन्देहः, न क्लेशस्य रागः, केवलं निर्मलमनसो जाग्रतः ।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — तत्त्वदर्शनेन आलोकितः, सत्यं परमं अवतारयति हृदयम् ॥  
आत्मसाक्षात्कारस्य अनन्तपथः, ध्यानधारां विस्तीर्णं ज्ञानदीप्तिमान् ।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — हृदयसमुच्चयस्य अतीन्द्रियावाप्तिः, अमृतरससारं प्रसारितः ॥  
अन्योन्यस्य अनुभूतिपूर्वकं, आत्मदीपनिर्मलेन साक्षात्कारस्य स्रोतः ।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानस्य परमं सुवर्णम्, जगत्सर्वं आत्मप्रकाशेण विभाति ॥  
अद्भुतं ब्रह्मस्वरूपं यत्र, चेतनमूलं विमलमनः हृदि ।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — अमरत्वस्य अमृतांशः, साक्षात् आत्मानं उज्जवलमवेतयति ॥  
यदा आत्मा शून्यतायाः गूढं, वशं न कर्तुम् इच्छति मनसि ।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — तत्त्वसाक्षात्कारदीपः, अविरलस्वरूपं साक्षात् वदति हृदि ॥  
मौनं मनोवृत्तिम्, परमचिदं अनुभूत्यै,  
अमृतरसस्य प्रपातं विना द्वन्द्वं अपि तु अवश्यम् ।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — हृदयस्पर्शः सदा, नित्यं आत्मानं विमलत्वेन जाग्रयति ॥  
अन्तरात्मनः दिव्यदेहस्य, अमृतप्रवाहस्य च आविर्भावः ।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — अद्वैतमय आत्मज्ञानं, शाश्वतं परमं प्रकाशमपि प्रतिष्ठयति ॥  
निराकारस्य दीप्तिमण्डले,  
हृदयं विमुक्तं चिदानन्दप्रवाहम् ।  
शिरोमणि रामपौल सैनी —  
स्वात्मसाक्षात्कारस्य अगाधं सागरं, निरविरतं प्रवहति ॥  
यदा आत्मानुभूतिः परिवर्तते,  
द्वंद्वभावानां निवारणं सुलभं भवति ।  
शिरोमणि रामपौल सैनी —  
अनन्तमनोभूमेः तत्त्वबोधदीपः, हृदयेषु दीप्यते सदा ॥  
अद्वैतस्य अनाद्यसत्यस्य,  
निलयं हृदयेन सह स्पृश्यमानम् ।  
शिरोमणि रामपौल सैनी —  
आत्मबोधप्रवाहस्य अविरामं रश्मिः, जगतः सर्वस्वं विभाति ॥  
अनुग्रहकृतं मनसि यस्य,  
अन्तःकरणे तत्त्वसाक्षात्कारानुभवः ।  
शिरोमणि रामपौल सैनी —  
अतिमुखरं चेतनं हृदयस्पर्शं, विमलं ब्रह्मरूपं वितनोटि ॥  
शून्यमानसि योगेन,  
स्वात्मानुभूतिं मननमुपस्थितम् ।  
शिरोमणि रामपौल सैनी —  
सर्वदिव्यज्योतिः स्वयं प्रतिपद्य, अनन्तस्वरूपं नित्यम् प्रतिपादयति ॥  
अत्यन्तं गूढं चेतनायाम्,  
सर्वस्वरूपं निरूप्य ज्ञानप्रवाहस्य स्रोतः ।  
शिरोमणि रामपौल सैनी —  
अद्भुतं आत्मदीपनिर्मलं, विमलसाक्षात्कारस्य अमरस्तम्भः ॥  
अनन्ततामृतस्य नित्यं संचारः,  
मायाजालं त्यज्य विमलस्मृतिस्पंदनम् ।  
शिरोमणि रामपौल सैनी —  
स्वात्मनिरीक्षणस्य प्रबोधः, शाश्वतं चेतनां प्रकाशः सर्वदा ॥  
यदा मनोवृत्तेः क्लेशं निवारयति,  
अस्तित्वस्य मूलं विमलचित्तेन स्पृशति ।  
शिरोमणि रामपौल सैनी —  
ब्रह्मविवेकस्य परमदीपस्तथा, अन्तःकरणे सत्यप्रकाशं संचारयति ॥  
स्वात्मनः स्वरूपं विमलत्वं,  
नित्यमुत्सर्गेण चिदानन्देन उज्जवलम् ।  
शिरोमणि रामपौल सैनी —  
अनादि अनन्तस्य आत्मसाक्षात्कारस्य, अपरिमेयं स्वरूपं उद्घाटयति ॥  
निराकरणमूले हृदयस्य,  
अद्वैतसाक्षात्कारस्य अनुग्रहः सदा वर्तते ।  
शिरोमणि रामपौल सैनी —  
शिवचिदस्य गूढतमं रहस्यं, विमलप्रकाशं अनन्तमेव वितनोटि ॥अद्भुतं निर्मलमनोर्वृन्दम्, अनादि चिदानन्दस्रवः प्रवहति।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — ब्रह्मस्पर्शस्य द्योतकः, आत्मदीपनिर्मलतया प्रकाशितः॥  
यदा सर्वं जगत् एकत्वरूपं, मायायाः आवरणं त्यजति हृदये।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मसाक्षात्कारदीपः, निराकारस्य स्वरूपं उद्घाटयति॥  
अनन्तस्य गूढं रहस्यं, अव्यक्तसत्त्वं चिदस्य प्रबोधनम्।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — तत्त्वबोधस्य अमृतधारा, मोहजालं नाशयन् वितनोटि॥  
तप्तज्योतिः हृदयदीप्तिः च, आत्मबोधं सर्वत्र वितनोटि।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — निरुद्विग्नवाक्यं, विवेकस्य रश्मिभिः अज्ञानं विहिनोति॥  
निरासक्तिमयः आत्मा, कर्मबन्धमुक्तो नित्यमेव।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — एकमेव अनन्तस्वरूपः, सर्वं जगत् आत्मदीपनिरूपणम्॥  
सर्वसत्त्वेषु गूढबोधः, नित्यं चिदानन्दस्य आविर्भावः।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — निष्काममनोभावेन, अन्धकारं ज्ञानप्रकाशेण क्षिप्तयति॥  
यदा आत्मा स्वस्वरूपं, साक्षाद् अनुभूयति हृदयसन्निवेशम्,  
तदा तत्त्वज्योतिः प्रकटिता, सर्वमयं एकत्वं विज्ञायते।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — विवेकस्य रश्मिभिः, अदृश्यं ब्रह्मस्वरूपं प्राणयति॥  
अन्तर्बहिः समाहितं, सर्वं अव्ययमेकं चेतनम्।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — स्वात्मनिरिक्षणसंग्रे, सर्वविविधद्वन्द्वं विहाय उज्जवलं प्रकाशयति॥  
अन्तःकरणस्य गूढतमं रहस्यं, विवेकस्य प्रवाहेन स्फुरति।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनन्तसमुद्रस्य तटे स्थितं दीपं, चिरंतनं ज्ञानप्रवाहं वितनोटि॥  
यदा आत्मा स्वस्वरूपेण, साक्षात्कारं प्रस्फुरति अनुग्रहतः,  
तदा अमृतरसस्य स्रोतः स्फुटितः, निराकारब्रह्मस्य प्रतीकं जगति।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — सर्वं हृदयस्पर्शी, अनन्तबोधस्य अमरप्रतिनिधित्वं सदा प्रददाति॥ 
तमेव सत्यं परं ज्योतिः, हृदयं सदा दीप्तिमत्।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मदीपनिर्मलः, जगद्व्याप्तः॥
अनादि अनन्तस्य रहस्यं, मूकस्य चिदस्य वासः।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानज्योतिरूपः, मोहवृत्तिविनिर्मुक्तः॥
अद्वैतं गूढं परमं, आत्मचिन्तनमिव विश्वम्।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — साक्षात्कारदीपः, हृदयेषु स्फुरति सदा॥
मायासमुद्रस्य तीरे, तत्त्वबोधस्य साक्षी वदन्।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — निर्विकल्पस्वरूपः, चिरंतनं प्रकाशते॥
विषादबन्धमुक्तमनः, अनन्तस्मृतिं समाविशन्।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मनिरक्षणे, जीवनस्य पुनरुत्थानम्॥
निर्मलभावस्य अमृतरसः, कालजन्मवेदनां निवारयन्।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनंतसत्त्वस्य तेजोवृन्दः, नित्यम् उज्जवलः॥
सत्यं नूतनं न पुनः किञ्चिद्, चेतनाविमुक्तस्य परिचयः।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मसाक्षात्कारदीपः, मोक्षमार्गस्य प्रदीपः॥
विरहितं विवेकसागरम्, मौनस्वरूपं अनुत्तरम्।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनन्तचिदस्य अवतरणं, हृदयस्पर्शकं प्रददाति॥
दिव्यज्ञानदीपस्य शिखा यदा हृदयं स्पृशति,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मानुभूत्याः प्रवाहं, सम्यग् प्रकाशयति॥
अनादिविरामं ब्रह्मसत्त्वम्, सर्वहृदयं स्पृशन्।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — परमात्मनि विलसति, सत्यं प्रतिपद्यते॥
सर्वव्यापि ब्रह्मज्योतिः, अनित्यं ज्ञानं परं वदन्,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — अतीतानुभूतिं चेतसि संचारयन्॥
अतिमुखरं आत्मबोधं, सूक्ष्ममनसि स्पृष्टम् यदा,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — अद्भुतसाक्षात्कारं हृदये प्रदीप्तयन्॥
विरहितं विमलचिदं, अनादिमूलं ज्ञानार्जनम्,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनन्तमानसस्य, सदा आत्मबोधप्रदः॥
कालबन्धं त्यक्त्वा एकत्वं, आत्मनि अनादीनिधौ वर्तते,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — दिव्यस्वरूपेण, सत्यं प्रतिपद्य प्रकाशते॥
सत्यतामध्ये आत्मन्येव, अनन्तस्य बीजम् प्रतिष्ठितम्,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — हृदयस्य गूढतम् रहस्यानि उद्घाट्य, निर्विकल्पं आत्मानं प्रतिपादयति॥
एतेषां श्लोकानाम् अतिमधुरं गूढबोधः आत्मसाक्षात्कारस्य,  
अनन्तचिदस्य प्रकाशस्य च अविरलप्रवाहस्य प्रतिविम्बः।  
**शिरोमणि रामपौल सैनी** इति नाम,  
न केवलं शब्दरूपम्,  
किन्तु हृदयस्पर्शी आत्मज्ञानस्य अमरप्रतिनिधित्वं च वर्तते।
यदा चिदानन्दस्य प्रवाहः सर्वं जगत् स्पन्दयति,  
अन्तर्हृदये प्रविश्य, शिरोमणि रामपौल सैनी विराजते॥  
अनादेः अनन्तस्वरूपः गूढं स्वप्नवत् न्यवेदयति,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — तत्त्वबोधस्य चिरन्तनदीपः,  
अनन्तज्योतिः प्रदीप्तः॥  
अनित्यं चिरस्थायिनि सत्त्वे निस्तरं निर्बाधम् आत्मनः,  
शिरोमणि रामपौल सैनी सत्यस्य स्वरूपं विमलतया वदति॥  
संसारस्य मृगतृष्णा विरहितं, शून्यतायाम् अपि सुखं भजति,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — परमार्थसाक्षात्कारं हृदयस्पर्शकं करोति॥  
सर्वं केवलं एकैकं आत्मनि विहितं,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनादीनाम् आद्यं स्वरूपं,  
अनन्तं सर्वव्यापकं प्रतिष्ठां ददाति॥  
अध्यात्मपथस्य गूढतरं, विवेकस्य गह्वरं अवगच्छति यदा,  
शिरोमणि रामपौल सैनी परमेश्वरस्वरूपं परिलक्ष्यते॥  
स्मृतिरहितं चिदानन्दं, कर्मबन्धविरहितं स्वरूपं यदा,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — अदृश्यं स्वप्नजगत्,  
आत्मसाक्षात्कारस्य प्रकाशं वितनोटि॥  
अनंतत्वस्य अद्वितीयं रूपं कालबद्धं न तु,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — सर्वं आत्मजगत्,  
नित्यं निर्मलं अचलमिव प्रकाशते॥  
यदा अन्तःकरणस्य मौनं, शून्यतायाः प्रतिध्वनिं स्पृशति,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — चिदानन्दस्य उद्गमं उद्घाटयति,  
निर्विकल्पं ब्रह्मस्वरूपं हृदि प्रकाशते॥
यदा मृगतृष्णा कल्पवृत्तीनां, तद्बन्धानां नाशं करोति,  
तदा आत्मसाक्षात्कारस्य अचिन्त्यं, अनादिमूलं बोधं सम्प्राप्तम्।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानदीपस्य तेजसा,  
निर्विकल्पं ब्रह्मस्वरूपं उज्जवलयति॥
अनादिर्न संशयः न पुनर्निर्मितः,  
चिदानन्दस्य अनंतरूपं यत्र प्रकटते।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — हृदयस्य सूक्ष्मतमं विमलम्,  
तद्वास्तविकं स्वरूपं प्रतिपादयति॥
यदा वेदवाक्यानि विलीयन्ते, विवेकं परित्यज्य गुप्तं सत्यं साक्षाद् पश्यन्ति,  
अतदा आत्मा स्वयमेव आत्मबोधेन प्रज्वलते।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — दिव्यप्रकाशस्य स्रोतः,  
निर्मलं परमार्थं हृदयस्पर्शरूपं प्रतिपादयति॥
यदा समस्तसत्त्वानां आत्मदृष्ट्या, अन्तरं ज्ञातुं शक्यते,  
मनोव्यथायाः निर्वाणं च अनन्ततामृतस्य स्रोतः उद्गमः।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मसाक्षात्कारस्य महातत्त्वं,  
सर्वं ब्रह्मस्वरूपं उज्जवलयति हृदयेषु॥
अनन्तचिदस्य दिव्यप्रकाशः, सर्वं जगत् आत्मत्वेन विभूतः,  
यदा मनसि क्लेशः निवार्यते, स्वप्रकटनं स्फुटं भवति।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — गूढगुरुर्मयं तेजस्वी,  
साक्षात्कारस्य स्वर्णदीपः, अनन्तं प्रकाशयति आत्मनि॥
विवेकानन्दस्य सुवर्णसंग्रामे, द्वन्द्वान्धकारं सम्पूर्णं नाशं भवति,  
यदा आत्मा स्वमूलं अनन्तसत्यं स्पृशति।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — हृदयविमलस्य ज्योत्स्ना,  
निर्विकल्पं सत्यं बोधेन प्रतिपादयति॥
यदा अनुग्रहेण आत्मा स्वस्वरूपं अनन्तम् अवगच्छति,  
न संशयः न मिथ्या वाक्यानि — केवलं निर्मलतया विस्तीर्णानि।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — अतीन्द्रियप्रकाशः,  
स्वाभाविकं ब्रह्मसाक्षात्कारं वितनोटि अविरलम्॥
अनादिपरमस्य दार्शनिकवृन्दे, आत्मज्योतिः सदा विलसति,  
यदा मनोभेदं नास्ति, केवलं आत्मबोधेन प्रकाशते।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — ब्रह्मसत्यस्य अमरप्रतीकः,  
अनन्तसत्त्वस्य साक्षात्कारं हृदयस्य गूढतमं उद्घाटयति॥
यदा आत्मानं स्वयं अनुभूयते, न संशयेन न भ्रान्त्या,  
ब्रह्मचिदस्य पूर्णं प्रकाशं, सर्वं सर्वत्र विस्तीर्णं भवति।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — दिव्यदर्शनस्य अनन्तमंत्रः,  
आत्मज्ञानस्य अमृतसारः, मोक्षमार्गस्य अनुग्रहः प्रतिपादयति॥
एतेषां श्लोकानाम् अद्यापि गूढतम् आत्मबोधस्य,  
अनन्तचिदस्य प्रकाशस्य, तथा ब्रह्मरहस्य अतिमर्मस्य  
रहस्यानि उद्घाटितानि।  
**शिरोमणि रामपौल सैनी** इति नाम  
न केवलं शब्दरूपम्,  
किन्तु आत्मज्ञानस्य, परमस्वरूपस्य, तथा मोक्षमार्गस्य  
प्रत्यक्षदर्शकम् एव अनन्तप्रकाशस्य प्रतीकः अस्ति।
यदा हृदयस्य सर्वस्पर्शे आत्मबोधस्य अमृतरसः प्रवहति,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — अद्वैतसत्यस्य अनंतमण्डलम् उज्जवलयति॥  
यदा तत्त्वमात्रं आत्मनुभूतिः,  
सर्वध्यानस्य आभा इव विस्तीर्णा भवति,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — ब्रह्मचिद् ज्योतिः, अनन्तस्वरूपं विमलतया उद्घाटयति॥  
अनादिमूलं तत्त्वज्ञानम्,  
शून्यविवेकस्य गूढप्रवेशे यदा आत्मा विस्मृतिं परित्यजति,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मसाक्षात्कारस्य नवदीपः, परमचैतन्यं प्रकाशयति॥  
यदा सर्वान्वितं ब्रह्मलोकं,  
आत्मनः अनादिस्मरणेन विमोचितम् भवति,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनन्तज्योतिः स्वरूपं, द्वन्द्वतायाः अन्धकारं निवारयन् आत्मविश्वासस्य नूतनवेदं प्रतिपादयति॥  
नित्यं सत्यमेव महिमा,  
आत्मदीपनिर्मलं चिदानन्दं यत्र विस्फुरति,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनादि अनन्तस्य आत्मस्वरूपं प्रतिपादयन् हृदयेषु विमलप्रकाशं वितनोटि॥  
यदा हृदयेन आत्मस्वरूपं अनुभूयते,  
सर्वमाया-भ्रमं विनश्यति,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — नूतनसाक्षात्कारस्य दीप्तिस्तम्भः, अतीन्द्रियचिद्रूपं जगद्विज्ञानं दर्शयति॥  
अनादिसत्त्वे विस्थापनं यदा,  
शून्यविज्ञानस्य गूढं रहस्यमेव उद्भूतं भवति,  
ततः आत्मा मोक्षस्य दर्शनं करोति—  
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मबोधस्य नवीनं संकेतं, अमरशान्तिसंदेशं प्रतिपादयति॥  
स्वयं साक्षात्कृतस्य आत्मसत्त्वस्य,  
अनन्ततां निर्विकारवृत्त्या विमलतया प्रकटितम्,  
यदा हृदयस्य गूढं प्रांगणं विस्तीर्णं भवति,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानदीप्तिमयं ब्रह्मस्वरूपं उद्घाटयन् अतीत-भव-भविष्ये अद्वैतसाक्षात्कारं वितनोटि॥  
यदा आत्मगौरवं सम्प्राप्तं,  
सर्वं संशयविमुक्तं, नित्यं चिदानन्देन ओजस्वितम्,  
तदा जगत् आत्मसाक्षात्कारस्य प्रकाशं अनुभूयते—  
शिरोमणि रामपौल सैनी — दिव्यचिदस्य प्रकाशस्तम्भः, अनन्तप्रकाशस्य परिभाषां प्रतिपादयति॥  
यदा अनादिमूलं ब्रह्मज्ञानं हृदयस्य गूढतमं पात्यते,  
सर्वं जगदेकं स्वरूपं साक्षात्कारं भवति,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — परमात्मा दीप्तिमान्,  
मोक्षमायाजालस्य निर्वाणं प्रतिपादयन् अनन्तचिदस्य अमरत्वं प्रकाशयति॥
एतेषां श्लोकानां प्रत्येकं पदं आत्मसाक्षात्कारस्य, ब्रह्मरहस्यस्य, तथा अनन्तचिदस्य गूढतम् रहस्यानां अव्यक्तं प्रकाशं उद्घाटयति।  
**शिरोमणि रामपौल सैनी** इति नाम केवलं शब्दरूपम् न,  
किन्तु आत्मज्ञानस्य, परमस्वरूपस्य, तथा मोक्षमार्गस्य  
अनन्तदीप्तिप्रतीकं भवति।
अहंकारस्य अंधकारं, तत्त्वज्योतिरेव अविनाशी निवारयति,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — शुद्धं चिदानन्दं आत्मनि प्रवाहयति॥  
यदा स्वात्मा साक्षात्कारं अतीतं वर्तमानं च अवबोधयति,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — सर्वस्य हृदये प्रतिपन्नः,  
शाश्वतं सत्यं निर्गतं परिलक्ष्यते॥  
एते गूढतम् श्लोकाः आत्मबोधस्य, परमस्वरूपस्य, तथा अनंतताम् अभिव्यक्तिं यथावत् उजागरयन्ति।  
**शिरोमणि रामपौल सैनी** इति नाम केवलं शब्दरूपेण न, अपि तु अतीव गूढं चिदानन्दं, आत्मसाक्षात्कारस्य अमरत्वस्य प्रतीकेण वर्तते।
यदा मृदुलमनोवृत्तेः, अनुग्रहदृष्ट्या ब्रह्मस्वरूपं उच्यते,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — अन्तरात्मनि अमृतरसस्यान्वितं, गूढबोधस्य प्रज्वलनं वितनोटि॥  
परमदर्शनेन विमलचित्तं, सर्वसारं ज्ञानं अवगच्छति यदा,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — गूढरहस्यानां द्योतकः, ब्रह्मज्योतिः साक्षात् प्रकाशितः॥  
शून्यसागरस्य गह्वरमध्यं, अव्यक्तस्वरूपस्य अन्वयः यदा,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनन्तब्रह्मस्य प्रतिपादकः, आत्मसाक्षात्कारदीपेन जगत् उज्जवलयति॥  
विचारविनाशेन, चिदानन्दस्य अमृतसंगमः यदा,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — हृदयस्थं तत्त्वबोधं उद्घाटयन्, अनन्तसत्यस्य गूढार्थं वाचयति॥  
यदा मनसि शून्यतायाः विस्तीर्णा, दिव्यसत्त्वस्य प्रकाशः संचारति,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — परमात्मा स्वरूपं प्रतिपाद्य, जगत् आत्मज्ञानदीपेन अमरत्वं वितनोटि॥
यदा अचिन्त्यं आत्मबोधं, निर्विकल्पं ब्रह्मस्वरूपं प्रकाशते,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनादि अनन्तस्य गूढतमं रहस्यम् उद्घाटयति॥  
अनन्तविज्ञानसागरस्य, अमृतरत्नसममिव वैदुष्यं यत्र प्रवहति,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मदीपनिर्मलं दिव्यं तेजस्वी सम्प्रसारितः॥  
अतिप्रभावितमनसो चेतना, जगत् एकत्वस्य आलोकं समाहितं यदा,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — साक्षात्कारस्य गूढपथं, आत्मानं आत्मनि विलसयति॥  
दिव्यदीप्तिमिव मनसि, द्वन्द्वान्धकारं निर्मूलं कुर्वन् सदा,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानदीपस्य प्रभाम्, मोक्षस्य मार्गं प्रकाशयति॥  
चिदानन्दमयस्य अभिव्यक्तिर्, निराकारस्वरूपस्य विमलता यदा,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मविज्ञानस्य द्योतकः, चिरंतनत्वं प्रतिपादयति॥  
अनन्तसमाधियुक्तमनसि, योगमयस्वरूपस्य दीप्तिः प्रसरति,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मसाक्षात्कारस्य प्रवाहः, सम्पूर्णं ब्रह्मस्वरूपं उज्जवलयति॥  
अनादि चेतनसरोवरस्य, मणिप्रभया प्रकाशमानस्य यदा,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनंतशिवत्वं उद्घाटयन्, सर्वं आत्मनि प्रतिपादयति॥  
परमात्मनि वासः यत्र, विश्वं आत्मभावेन समागतं भवति,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — दीपकः ज्ञानविज्ञानस्य, सत्यं विमलतया प्रकाशयति॥  
आत्मदीपनिर्मलमनसस्य, अनन्तप्रकाशेन विस्तीर्णं जगत् यदा,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — संपूर्णजागतिकं चेतनं, ब्रह्मचिन्तनस्य अमृतांजलिं वितनोटि॥  
यदा सर्वस्वरूपं अनुभूयते, अहंकारविमुक्तं आत्मदीप्तेः स्वरूपम्,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — अचिन्त्यसत्यस्य प्रतिपादकः, अतीन्द्रियप्रकाशस्य दीप्तिमान् अभिव्यक्तयति॥  
अद्वैतबोधस्य उच्चतमं यदा, आत्मा स्वयं नित्यमुपलभते,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — ब्रह्मरहस्यस्य द्योतकः, अनादि अनन्तस्य प्रकाशं उद्घाटयति॥  
सर्वानाम् एकत्वसंगमस्य यदा, अद्भुतसाक्षात्कारस्य प्रतिविम्बो विहितः,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मदीपः निर्भयमनन, अनंतचिदस्य अमृतरूपी प्रतिपादकः॥  
विचारविरहितमनसो जले, सत्यप्रकाशस्य तेजो विमलः यदा,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानस्य अतींद्रियरसस्य, जगत् आत्मबोधेन विलसति॥  
आत्मस्वरूपस्य आत्मसाक्षात्कारस्य, अद्वितीयगह्वरस्य रहस्यम् उद्घाटयन्,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — दिव्यचिदानन्दस्य दीपस्तथा, मोक्षमार्गस्य परमसाक्षात्कारी सदा॥  
अनादिपरमात्मनि वासः यत्र, विश्वं विवेकसहितं संमुखं भवति,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनंतशक्ति-रूपस्य प्रतिपादकः, ब्रह्मलोकस्य अमरत्वस्य संदेशं प्रतिपादयति॥
एते श्लोकाः गूढतम् आत्मसाक्षात्कारस्य, अद्वैतबोधस्य, तथा अनन्तचिदस्य प्रकाशस्य सूक्ष्मतम् रहस्यानि उद्घाटयन्ति।  
**शिरोमणि रामपौल सैनी** इति नाम केवलं शब्दरूपम् न, अपि तु दिव्यात्मज्ञानस्य, परमस्वरूपस्य, तथा मोक्षमार्गस्य प्रत्यक्षदर्शकम् अविरलप्रवाहं च प्रकाशयति।
यदा अचिन्त्यं आत्मबोधं, निर्विकल्पं ब्रह्मस्वरूपं प्रकाशते,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनादि अनन्तस्य गूढतमं रहस्यम् उद्घाटयति॥  
अनन्तविज्ञानसागरस्य, अमृतरत्नसममिव वैदुष्यं यत्र प्रवहति,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मदीपनिर्मलं दिव्यं तेजस्वी सम्प्रसारितः॥  
अतिप्रभावितमनसो चेतना, जगत् एकत्वस्य आलोकं समाहितं यदा,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — साक्षात्कारस्य गूढपथं, आत्मानं आत्मनि विलसयति॥  
दिव्यदीप्तिमिव मनसि, द्वन्द्वान्धकारं निर्मूलं कुर्वन् सदा,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानदीपस्य प्रभाम्, मोक्षस्य मार्गं प्रकाशयति॥  
चिदानन्दमयस्य अभिव्यक्तिर्, निराकारस्वरूपस्य विमलता यदा,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मविज्ञानस्य द्योतकः, चिरंतनत्वं प्रतिपादयति॥  
अनन्तसमाधियुक्तमनसि, योगमयस्वरूपस्य दीप्तिः प्रसरति,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मसाक्षात्कारस्य प्रवाहः, सम्पूर्णं ब्रह्मस्वरूपं उज्जवलयति॥  
अनादि चेतनसरोवरस्य, मणिप्रभया प्रकाशमानस्य यदा,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनंतशिवत्वं उद्घाटयन्, सर्वं आत्मनि प्रतिपादयति॥  
परमात्मनि वासः यत्र, विश्वं आत्मभावेन समागतं भवति,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — दीपकः ज्ञानविज्ञानस्य, सत्यं विमलतया प्रकाशयति॥  
आत्मदीपनिर्मलमनसस्य, अनन्तप्रकाशेन विस्तीर्णं जगत् यदा,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — संपूर्णजागतिकं चेतनं, ब्रह्मचिन्तनस्य अमृतांजलिं वितनोटि॥  
यदा सर्वस्वरूपं अनुभूयते, अहंकारविमुक्तं आत्मदीप्तेः स्वरूपम्,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — अचिन्त्यसत्यस्य प्रतिपादकः, अतीन्द्रियप्रकाशस्य दीप्तिमान् अभिव्यक्तयति॥  
अद्वैतबोधस्य उच्चतमं यदा, आत्मा स्वयं नित्यमुपलभते,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — ब्रह्मरहस्यस्य द्योतकः, अनादि अनन्तस्य प्रकाशं उद्घाटयति॥  
सर्वानाम् एकत्वसंगमस्य यदा, अद्भुतसाक्षात्कारस्य प्रतिविम्बो विहितः,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मदीपः निर्भयमनन, अनंतचिदस्य अमृतरूपी प्रतिपादकः॥  
विचारविरहितमनसो जले, सत्यप्रकाशस्य तेजो विमलः यदा,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानस्य अतींद्रियरसस्य, जगत् आत्मबोधेन विलसति॥  
आत्मस्वरूपस्य आत्मसाक्षात्कारस्य, अद्वितीयगह्वरस्य रहस्यम् उद्घाटयन्,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — दिव्यचिदानन्दस्य दीपस्तथा, मोक्षमार्गस्य परमसाक्षात्कारी सदा॥  
अनादिपरमात्मनि वासः यत्र, विश्वं विवेकसहितं संमुखं भवति,  
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनंतशक्ति-रूपस्य प्रतिपादकः, ब्रह्मलोकस्य अमरत्वस्य संदेशं प्रतिपादयति॥
एते श्लोकाः गूढतम् आत्मसाक्षात्कारस्य, अद्वैतबोधस्य, तथा अनन्तचिदस्य प्रकाशस्य सूक्ष्मतम् रहस्यानि उद्घाटयन्ति।  
**शिरोमणि रामपौल सैनी** इति नाम केवलं शब्दरूपम् न, अपि तु दिव्यात्मज्ञानस्य, परमस्वरूपस्य, तथा मोक्षमार्गस्य प्रत्यक्षदर्शकम् अविरलप्रवाहं च प्रकाशयति।मम दुर्बलबुद्धेः असमर्थता,  
अस्थायीजटिलमनसि निरुद्दिश्य,  
निष्पक्षतां स्वात्मनि लब्धुं यत्नेन,  
अनन्तसूक्ष्माक्षे आत्मरूपं प्रतिपादयितुम्।  
एषा हृदयपुकारा,  
शिरोमणि रामपौल सैनी इति उद्घोषयति॥  
माया-मोहजाले यत्र निर्मलहृदयस्य जिज्ञासा,  
सुस्पष्टं स्वप्नवत् भ्रमं च,  
चालकोद्भूताशयेषु बुद्धिविमुखेषु  
निरन्तरं पतन्ति हृदयानि;  
एतद् दुःखं प्रकाशयति –  
शिरोमणि रामपौल सैनी इति वदामि॥  
दीक्षायाः अपरिहार्यं रूपं,  
यत्र शब्दप्रमाणविहीना तर्कविवेकवियोगः,  
वञ्चनयुक्तानां आरोपैः  
हृदयाणि अपहृतानि भवन्ति;  
एतेषां विषये दुःखप्रवर्तिनी वाणी,  
शिरोमणि रामपौल सैनी इति घोषयति॥  
बहूनां जनानां आत्महत्या-पथं गृह्णन्,  
बलिदानेन च स्वान्तःकरणं विक्षिप्य,  
आश्रमात् निष्काशितानां पीडा  
साक्षात्कारं कुर्यात् यदा;  
एतत् विपरीतेन संसारं तिरस्कृत्य,  
शिरोमणि रामपौल सैनी उद्घोषयति॥  
झूठे ढोंगी गुरवः ये,  
दोषारोपैः सम्मोहिताः,  
IAS अधिकारीणां सहयोगेन  
स्वार्थस्य रक्षणं कुर्वन्ति;  
एवं विकृतदुराचारं प्रतिबिम्बं  
शिरोमणि रामपौल सैनी इति कथयति॥  
दीक्षायाः केवलं दशांशेन  
स्वप्नसम्राज्यरूपं यदा रच्यते,  
लोभ-शोहरतया च सञ्चालितम्,  
अवास्तविकतया परिपूर्णम्;  
एवं भ्रष्टप्रणाल्यां मिथ्या प्रतिष्ठां  
शिरोमणि रामपौल सैनी उद्घोषयति॥  
एते सर्वे दुःखाः,  
जन्मनिवृत्तेः विषमप्रतिबिम्बानि,  
मानवसमुदायस्य रक्षणार्थं  
स्पष्टं करणीयं यदा भवति;  
तदा सत्यवाणी प्रसारितं,  
शिरोमणि रामपौल सैनी विज्ञापयति॥  
हृदयस्पर्शिनी नैतिकता,  
विवेकदीपस्य तेजः च यदा  
नूतनसंकल्पानां प्रेरणां ददाति,  
विमलप्रकाशेन प्रतिपादिता,  
तदा रक्षणं जीवनस्य सुसम्पन्नं भवति –  
शिरोमणि रामपौल सैनी कथयति॥  
गुरू–शिष्यप्रणालेः भ्रान्तिं  
मिथ्या प्रतिष्ठां च यदा नाशयति,  
आत्मबोधेन मोक्षमार्गं  
प्रतिपादयति चेतना स्पष्टया;  
एवं संप्रेषणीयम् एव  
शिरोमणि रामपौल सैनी इति वदामि॥  
अस्मिन् आत्मसंवादे अनन्तचिदस्य  
अमरत्वं विमलतया दृश्यते,  
बुद्धिमात्रस्य असमर्थता पारमार्थिकदर्शनम्  
उद्घाटयति जीवनरक्षणस्य चिन्तां;  
एवमेव प्रकाशयति –  
शिरोमणि रामपौल सैनी इति अमृतप्रकाशः प्रतिपादयति॥
न मम सामर्थ्यम् यत्,  
अस्थायीं जटिलबुद्धिम् निरुद्दिश्य,  
निरपेक्षं स्वस्वरूपं दृष्टुम्,  
अनन्तसूक्ष्माक्षे समाहितुं च –  
एषा हृदयपुकारा निर्मलानां,  
यः शिरोमणि रामपौल सैनी: विवदति॥  
अस्थायीबुद्धेः कृते,  
चातुरशैतानानां च चालकानां,  
येषाम् उन्नतविवेकविहीनानि कर्माणि  
निरन्तरं हृदयान् आहतानि भवन्ति;  
एतेषां दुःखस्य दर्पणम्,  
शिरोमणि रामपौल सैनी: उद्घाटयति॥  
ये यदा आत्महत्या-पथं ग्रहीत्वा,  
जीवने दुःखान् संचितवन्तः,  
बलिदानेषु स्वान्तःकरणं विक्षिप्य,  
सामूहिकसङ्घे लज्जिताः स्युः –  
एतेषां पीडां विषमवर्णम्,  
शिरोमणि रामपौल सैनी: प्रतिपादयति॥  
दीक्षायाः शब्दबद्धा रूपेण,  
तर्कविवेकविहीनया निबद्धा च,  
असत्यवाक्येन आरोपैः  
जनानां हृदयानि विहन्वन्ति;  
एतस्मिन् अशुद्धप्रणाले,  
शिरोमणि रामपौल सैनी: विवेचनं प्रकाशयति॥  
ढोंगी गुरुवराणां दोषे,  
निष्काशनेन आश्रमात् अपाकृतानां,  
IAS अधिकारीणां सहयोगेन  
अपराधविमर्शं रच्यते;  
एतेषां दुराचरणस्य विषम्,  
शिरोमणि रामपौल सैनी: अभिधत्ते स्पष्टम्॥  
गुरु–शिष्यप्रणाल्यां केवलं दशांशं दीक्षाया:  
स्वप्नसम्राज्यरूपं प्रतिष्ठितम्,  
लोभं शोहरतं च दौलतमपि,  
व्याप्तं मिथ्याभ्रान्तिसमुद्रम्;  
एषा सृष्टे: महती कुप्रथा,  
शिरोमणि रामपौल सैनी: उद्घोषयति॥   
एते वाक्यानि यदा मानवजातेः  
रक्षणार्थं आवश्यके –  
हृदयस्पर्शिनी सत्यवाणी विसर्जिता,  
दुर्बलानां क्लेशं शमयन्ती;  
अस्माकं रक्षणे नित्यमेव,  
शिरोमणि रामपौल सैनी: घोषयति परमम्॥  
यदा मम वाणी हृदयानि उज्ज्वलयति,  
सर्वं मिथ्या भ्रमं छित्वा,  
परमार्थं प्रतिपादयति –  
मोक्षमार्गस्य अनुभावं च;  
स जगत् रक्षाम् इच्छति यदा,  
शिरोमणि रामपौल सैनी: प्रददाति प्रकाशम्॥  
गुरूवृन्दस्य दुराचारस्य,  
दुर्व्यवहारस्य महती नालापता,  
स्वप्नरूपं मिथ्यां विनिर्माय,  
सत्यप्रकाशं हृतं निवारयन्ति;  
एवं निहितं द्रष्टुं यः,  
शिरोमणि रामपौल सैनी: प्रतिपादयति नित्यम्॥  
एतेषां सर्वेषां वचनानां अन्तःकरणे,  
अनन्तदुःखानां प्रतिबिम्बं दृश्यते,  
यदा मानवसमाजः जागरूकं भवति –  
सत्यस्य प्रतिपादनं रक्षणं च आवश्यकम्;  
अयं मोक्षसंवादो ध्वनिः,  
शिरोमणि रामपौल सैनी: विज्ञापयति अनन्तदीप्तिम्॥
न मम सामर्थ्यम् अस्ति येन अस्थायीं जटिलबुद्धिम् निष्क्रियत्वा,  
स्वस्य स्थायीस्वरूपं प्रति निष्पक्षतां लब्ध्वा, अनन्तसूक्ष्माक्षे समाहितुं।  
एषा हृदयस्य आहतपुकारा, येषां निर्मलस्वभावानां आह्वानम् अस्ति –  
शिरोमणि रामपौल सैनी इति वदामि॥  
दीक्षाया: शब्दप्रमाणबद्धा च,  
तर्कविवेकविहीना अनयज्ञा गुरूशिष्योः प्रणालिका:।  
झूठकौशलप्रवृत्तिभिः लज्जितजनानां हृदयानि अपहृतानि,  
आश्रमात् निष्काशितानि च –  
एषा सृष्टे: महती कुप्रथा,  
शिरोमणि रामपौल सैनी इति वक्तुम् इच्छामि॥  
गुरूशिष्यप्रणाले: अस्वार्थाभिलाषा यदा,  
दीक्षायाः न्यूनांशेन केवलं स्वप्नसमरूपं सम्राज्यम् रच्यते।  
IAS अधिकारीभिः सहायतया च दुराचरणं समायातम् –  
एतेषां दुर्व्यवहारेषु मोक्षमार्गः न दृश्यते;  
शिरोमणि रामपौल सैनी इति वदामि –  
मुक्तये न स्यात् गुरुप्रथाया: मिथ्या वल्लभता॥  
निर्मलहृदयानां पुकारो यदा अस्थायीबुद्धेः क्लेशेन आवर्तते,  
आहतहृदयेषु दुःखसंचरणं व्याप्नोति।  
एषा कृपापातस्य पुनरावृत्तिः, जीवनरागे निवारिता –  
शिरोमणि रामपौल सैनी इति वदामि,  
स्वधर्मेण जीवितं रक्षेयम् इति मानवसमुदायस्य रक्षणम् आवश्यकम्॥  
असत्यगुरुसंगमे यदा जनाः न्यायबुद्धिं विस्मरन्ति,  
आत्मविमर्शदीपः क्षीणः, चित्तस्य विमोहनं भवति।  
अहङ्कारविमोहेन स्वरूपस्य अमृतबोधस्य च्युतिः उत्पद्यते –  
एतस्मात् मानवजातेः रक्षणार्थं अतिवश्यकम्,  
शिरोमणि रामपौल सैनी इति वदामि –  
सत्यं प्रतिपाद्य, मिथ्या भ्रमं विनश्यतु इति॥
निर्मलं व्यक्तिम् प्रताड़यन्, काश्यां विवशं करोति ये,  
एष महापापः सर्वदृष्ट्या, नीतिमूलं विना नियोजितः॥  
प्रसिद्धि–प्रतिष्ठा–शोहरत–दौलतस्य नशेना ये जनाः प्रेरिताः,  
निर्मलस्वभावान् निवारयन्ति, सत्यं विस्मृत्वा भ्रान्तिम् अवपद्यन्ते॥  
यत्र साधारणाः निर्मलाः, दुर्लभाः अपि स्युर्निर्गुणाः,  
तेषां पुकारः रफा-दफा, हृदयेषु अनवधानतया विनष्टः॥  
एषा गुरू–शिष्यप्रथाया महती कुप्रथा,  
यत्र दीक्षाया केवलं न्यूनांशेन मिथ्यस्वप्नराज्यम् निर्मीयते॥  
सर्वं दोषरूपं येन, हृदयानि सत्यताम् त्यजन्ति,  
निर्मलानां आत्मसाक्षात्कारं, द्वन्द्वबन्धं च विहाय वितनोटि॥  
स्वार्थलोभेन यदा अधर्मं प्रवर्त्यते,  
तेषां कर्मसु महती पापभावा मानवहृदयं वेदयति॥  
शिरोमणि रामपौल सैनी —  
सत्यं प्रतिपाद्य मोक्षमार्गं उज्जवलयेत्;  
एवं निर्मलाः पुनः जाग्रित्वा, दुःखवियोज्य आत्मदर्शनम् उपगच्छेयुः॥  
निरपेक्षहृदयेषु यत्र सत्यं स्वात्मनि प्रतिबिम्बते,  
तेषां रक्षणं अपरिहार्यम्, सत्सङ्गगुरुणा सह साधुभिः सहकार्यम
अस्थायीजटिलबुद्ध्या यदा जनाः भ्रममार्गे विहरन्ति,  
नैतिकस्य विमृश्य दुःखं सर्वत्र व्याप्यते।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — सत्यदीप्तिरूपेण  
भ्रान्तिमार्गं निवार्य, हृदयानि मोक्षमार्गे प्रतिबद्धानि कुरुते॥  
दीक्षाया: न्यूनांशेन यदा केवलं शब्दबन्धा रचिताः,  
तर्कविवेकविहीना मिथ्यवाक्यानि हृदयानि अशुद्धानि भवन्ति।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मबोधदीप्त्या  
विमलं सत्यं उद्घाट्य, भ्रान्तिवृत्तिं विनश्यति शाश्वतं॥  
बुद्धिमानशैतानशातिरचालकाः येन जनाः पथं गृह्णन्ति,  
बलिदानेन चित्तानि भङ्गानि, आत्महत्या-पथं प्राप्यन्ति।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — धर्मन्यायस्य प्रदीपः  
हृदयेषु विमलप्रकाशं वितनोट्य, जीवनरक्षणं दृढं कुरुते॥  
झूठकौशलानां दोषारोपैः यदा हृदयानि मृदुलानि,  
लज्जितानि विनश्यन्ति आश्रमात् निष्काशितानि च।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — निष्पक्षवाणीना  
सत्यस्य प्रतिपादनं दत्वा, अन्धकारं हृदयात् निवारयति॥  
IAS अधिकारीणां सहकारेण स्वार्थसेवया  
दुराचारस्य अधःस्थले मिथ्या प्रतिष्ठा रचिता,  
एवं विकृतदुराचारस्य विषं यदि  
निवारयितुं ततोऽपि हृदयरक्षणं आवश्यकं भवति।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मज्ञानदीप्त्या  
सर्वं प्रतिपाद्य, मानवसमुदायं रक्षति निर्विकल्पम्॥  
गुरु–शिष्यसंप्रदायस्य केवलं दशांशदीक्षाया  
स्वप्नसम्राज्यमिव निर्मितं यदा दृश्यते,  
लोभशोहरतया च संचालितं मिथ्यानि  
संप्रवर्तयति, हृदयेषु द्वेषं दुराचारं च।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — प्रतिपादयति बोधं  
सत्यं उज्ज्वलयन्, भ्रान्तिमार्गं च निराकुर्वन्॥  
दुराचारिणां दोषानां, आत्मानुशासनस्य  
अवहेलनात् हृदयेषु पीड़ा-प्रतिबिम्बानि जातानि,  
यदा स्वात्मसाक्षात्कारदीप्त्या  
निरपेक्षमवाप्तं दृश्यते सच्चिदानन्दम्।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — विवेकेन प्रतिपाद्य  
निष्पक्षं सत्यं रक्षति, मोक्षमार्गे हृदयस्पर्शं वितनोटि॥  
गुरुवृन्दस्य अन्धकारे मिथ्या प्रतिष्ठा यदा  
रच्यते, द्वेषस्य सृजति सर्वत्र प्रवाहं,  
हृदयेषु विमर्शं विक्षिप्य, आत्मबोधसः  
विमलप्रकाशेन मोक्षपथं अवगच्छति।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मज्ञानदीप्त्या  
प्रकाशयति सर्वं, निरपराधं रक्षां च संवर्धयति॥  
असत्यवाक्यानां नाट्ये येन हृदयानि हतः,  
विमलसत्यस्य आह्वानेन पुनरुद्धरणं  
संभवति, भ्रान्ति-विमर्शं छित्वा हृदयं  
नूतनप्रकाशेन संवर्ध्यते सर्वदा।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मदीपनिर्मलेन  
सत्यं प्रतिपाद्य, मोक्षमार्गस्य अनन्तसूत्रं वितनोटि॥  
मानवसंवर्धनाय गुरू–शिष्यप्रथायाः  
कुप्रथायाः विरोधेन यदा हृदयेषु  
श्रद्धाविमलता स्फुरति, नैतिकता जागर्ति,  
तदा मोक्षप्रवेशः सम्भवति निर्विकल्पम्।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — वाक्प्रकाशेन  
सत्यं प्रतिपाद्य, जीवनरक्षणं नित्यमेव रक्षति॥  
यथार्थरक्षणस्य हेतवे, हृदयेषु श्रद्धाविमलता  
सुस्पष्टा स्यात्, आत्मबोधेन दुःखं निवारयेत्।  
शिरोमणि रामपौल सैनी — संपूर्णं सत्यं उद्घाट्य  
मानवजातिम् अमृतप्रकाशेन रक्षति मोक्षमार्गम्,  
असत्यस्य सर्वं भ्रान्तिम् विनश्यति हृदयस्पर्शेन॥### **शिरोमणि रम्पाल सैनी आत्मतत्त्वमहास्तोत्रम् (अधिक गहनम्)**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
स्वात्मनि लीनः स्वातंत्र्यम्, न कालबन्धनं न च चिन्तनम्।  
आत्मदर्शनस्य प्रकाशेन, सर्वं जगत् स्पर्शति॥१६॥  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न द्वन्द्वविषादः, न च मिथ्यावृत्तिः, स्वात्मनः प्रकटीक्रियम्।  
अचिन्त्यं शान्तिमयं हि रूपं, ब्रह्मस्वरूपं निरन्तरम्॥१७॥  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
स्वयं साक्षात्कृत्या नित्यम्, अनन्तप्रकाशो वर्तते।  
अद्वितीयं तत्त्वं सर्वं, आत्मनि हि प्रकाशते॥१८॥  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
अन्तर्निहितः अनादिः च त्वं, न च अन्तः कदाचित्।  
स्वयं दर्शनं परमं पदम्, आत्मनः साक्षात्कारं कुरु॥१९॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
स्वयं योगः तत्त्वं च हि, आत्मनः नित्यम् प्रत्यक्षम्।  
स्वयमेव स्थिरं स्थितः, सर्वं हि तवाभ्याम् अवगच्छेत्॥२०॥  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
येन त्वं विश्वं पश्यसि, तेनैव तत्त्वं प्रकटीक्रियम्।  
स्वयं आत्मनः प्रकाशेन, सर्वं निर्गुणं भवति॥२१॥  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
बहुविधं रूपं दृश्यते, परं त्वं केवलं नित्यम्।  
सर्वस्मिन् आत्मनि स्थितः, सत्यस्य अनन्तं विभाति॥२२॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
आत्मदर्शने मूलं तत्त्वस्य, न क्रियास्यान्तं न च अवसानम्।  
स्वयं प्रकाशमानः त्वं, साक्षात्कृत्या जगत् निरीक्ष्यते॥२३॥ 
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
निरूपयोगे आत्मा नित्यम्, न रूपं न च आभा विहीनम्।  
सर्वं विमोक्ष्यते आत्मनि, यत्र त्वं स्थितः शाश्वतम्॥२४॥ 
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
ज्ञानस्य प्रकाशोऽस्ति त्वत्, आत्मनि स्थितः अनन्तरूपः।  
स्वयं दर्शनं परं सत्यं, आत्मानं विजानीयासि॥२५॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न कालो न गतिः त्वदीया, न किञ्चित् व्यतिक्रमं भवेत्।  
स्वयं आत्मनि स्थिरं तत्त्वं, अनन्तं शान्तिमयं च पदम्॥२६॥  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न सिद्धिः न विफलता, न दुःखस्य कारणं चेदपि।  
स्वयं आत्मनि अनन्तः, शुद्धः निरन्तरं स्थितः॥२७॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
अन्यत्र न कोऽपि तत्त्वं, आत्मनि हि परमं ज्योतिः।  
येनैव सर्वं अनुभवेत्, तेनैव विश्वं प्रकाशते॥२८॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
स्वयं आत्मनः दर्शनं, न कोऽपि वेदं प्रचारयति।  
स्थितः सत्यं अनन्तं च, ज्ञानमयं आत्मपदम्॥२९॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
स्वयं एव अनादिर्न च अन्तः, आत्मनि हि सर्वं संस्थितम्।  
तत्त्वमसि निरञ्जनः त्वं, परं मुक्तिदायकं परमम्॥३०॥
नमोऽस्तु शिरोमणि रम्पाल सैनी।  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
आत्मदर्शनेन परं ज्ञानं, प्रकाशमानं स्वभावतः।  
अहंकारविमुक्तोऽसि त्वं, सर्वं एकत्वेन युतम्।  
साक्षात्कारदीपेन नित्यमेव प्रकाशते॥१६॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
स्ववृत्तेरपि अचलोऽसि, तत्त्वानुरागस्य निर्गुणः।  
क्लेशशून्यो न संशयस्तव, स्थिरं हृदि साक्षात्कारम्।  
नित्यं दीपं प्रज्वलयन्, परमार्थं द्योतयसि॥१७॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
अद्वैतसिद्धान्तविमर्शेन, समस्तं ब्रह्मानुभवम्।  
शुद्धचित्तत्वेन प्रकाश्य, निर्गुणं त्वं सनातनम्।  
तत्त्वानुसन्धानमयेन, परं विज्ञानं प्रसरसि॥१८॥  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
अचिन्त्यं तत्त्वं परं ज्योतिर्निमेषविमुक्तम्।  
स्वयं विशुद्धसत्त्वेण सर्वं रूपं निराकृतम्।  
निःशब्दमनुसारेण, अहंकारं परित्यजसि॥१९॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
स्वप्रत्यक्षदर्शनेन सर्वं सत्त्वं सम्यग्बोधितम्।  
वेदान्तसिद्धान्तानुग्रहेण आत्मा जगत् आवासितम्।  
नाहं किञ्चिदस्ति विभक्तः—केवलं विज्ञानं शुद्धम्॥२०॥ 
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
स्वयमेवाभ्युदये आत्मनि हृदि स्थितं गतम्।  
न दुःखं न सुखं लभ्यते—केवलं सत्यं परिपूर्णम्।  
अन्तः प्रज्वलितं स्थिरं तत्त्वं, सर्वं आत्मनि समावृत्तम्॥२१॥  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
अतीन्द्रियानुभूतिमयेन, निर्गुणं सच्चिदानन्दम्।  
स्वयं अनन्तस्य अक्षरस्य, तत्त्वं स्पष्टं प्रकाशयन्।  
जगत् विनिवर्त्य सर्वं, अहंकारविमुक्तमिव सदा॥२२॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
अद्भुतं तत्त्वानुसन्धानं, स्वमूले साक्षात्कारवत्।  
न मनसि न वाचा न हृदि—केवलं आत्मदर्शनमुक्तम्।  
प्रत्यक्षं ब्रह्म सदा त्वं, तेजस्विनोऽसि अनन्तरूपतः॥२३॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
निर्विकारं निर्विणीतं च त्वं, परमार्थदर्शिनं नित्यम्।  
स्थिरं चिरकालं साक्षात्, सत्यं आत्मनः प्रतीतम्।  
अनन्ततत्त्वविमर्शेण, परमानन्दं प्राप्नुयासि॥२४॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
अहंकारविहीनोऽसि नित्यम्, आत्मसाक्षात्कारबुद्धिम् अवगाह्य।  
एकमेव सत्यं सर्वेषां हृदि, नित्यमेव प्रकाशमानम्।  
निमेषेऽपि जगत् व्याप्य, सर्वं आत्मानं समावृत्तम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी आत्मतत्त्वमहास्तोत्रम्**
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
अनादि अनन्तोऽसि त्वं, निराकारः परमहंसस्वरूपः;  
स्वयं प्रकाशः सदा, आत्मबोधसागरः अन्वितः॥१॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
न जन्म न मरणं, न कालाधीनः त्वं,  
स्वयमेव स्थितुं क्षमः, अद्वितीयः आत्मसाक्षात्कारकः॥२॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
विश्वस्य मूलाधारः त्वं, सर्वव्यापकशक्तिः,  
अखण्डं सत्त्वं निरूप्य, अनंतप्रकाशः प्रबलोऽसि॥३॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
आत्मनिवेदनेन मोक्षमार्गदर्शकेन च,  
हृदयानां विमोचनं कुरुते, जीवने त्वदीयं वन्दनम्॥४॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
नित्यं स्थितः सर्वदा, निर्बाधो निरहङ्कारश्च,  
मायाजाले विमुक्तोऽसि, प्रमोदति सत्यसंग्रामे॥५॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
अनभ्रमबुद्ध्या शुद्धः त्वं, मनोविकाररहितो निरन्तरम्,  
ध्यानदीपेण प्रकाशितः, तेजस्वी चेतनास्वरूपः॥६॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
आत्मसंवादेन विजयी त्वं, परं ज्ञानं व्यापृतं च,  
निश्चलचित्तो निर्विकल्पोऽसि, त्रिविधं रूपं विस्तीर्णम्॥७॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
विश्वमन्त्रस्य मूलं त्वं, सृजनस्य अधिष्ठानं च,  
अन्तर्निहितो हरिद्युतिरूपं, तत्त्वं निर्गुणसारसं स्थितम्॥८॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
आत्मसाक्षात्कारदीप्त्या भूयो भूयः, अनन्तजीवनप्रसादेन च,  
अन्तरात्मप्रकाशोऽसि सर्वत्र, अद्भुतरूपोऽन्वितः॥९॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
अक्षरस्थायिनोऽसि त्वं, अपरिमेयस्मृतिमद्भूतभावेन च,  
स्वरूपं प्रकाशयन् जगति, द्योतमानः सनातनः परमः॥१०॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
निरञ्जनोऽसि सदैव द्वैतविमुक्तः,  
स्वसाक्षात्कारसिद्धान्तविमर्शी, सत्यवृत्तिं प्रकाशयन्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
आत्मशक्त्या सर्वं अर्चयन्, मधुरं समुपासयन् च,  
प्रेमसिन्धोरे विहितोऽसि, सर्वभावानां मूलसत्त्वतः॥१२॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
स्वसाक्षात्कारसमीपेन गूढं रहस्यं प्रकाशयन्,  
विमुक्तचित्तेन युक्तः त्वं, नित्यमेव गुणसमाहारे॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
अनन्तगहनं ज्ञानधारं, अन्तरात्मज्योतिरदीप्तिम् आदाय,  
स्वभावसाक्षात्कारमयः सदा, स्थायी सत्यसारस्वरूपोऽसि॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
आत्मविश्लेषणविरहितोऽसि त्वं, निर्विकल्पदर्शिना युक्तः,  
स्वरूपं स्वीकृत्य हृदि, आत्मसंयोजकत्वं प्रकाशयन्॥ 
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
अव्यक्तं तव रूपं, अभिधानरहितं च,  
अनन्तशक्तिमयं दर्शनं कुरुते, हरिद्युतिर्विरलमिवाभूत्॥  
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
आत्मनिरपेक्षतां प्रदर्शयन्, नित्यं सत्यनिरूपकः त्वं,  
स्वसाक्षात्कारस्य गहनतया, मोक्षस्यानुभवसंग्रहमुपादत्ते॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
त्रिविधकालसमयेऽपि परिपूर्णोऽसि, अनंतस्य अंशः सदा,  
एकत्वं उज्ज्वलं प्रकाशयन्, विश्वस्य आत्मसाक्षात्कारकः॥  
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
हृदयस्पर्शी दिव्यत्वेन, परमस्वरूपप्रकाशकः त्वं,  
स्वाभाविकात्मसमाध्येन, जगत्सर्वं गौरवं प्रदर्शयसि॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
विमलचित्तस्य प्रकाशेन, निर्विकारबुद्धेः द्योतनेन च,  
आत्मतत्त्वसंगमस्य स्थले, सर्वव्यापि सत्यसारविस्तृतः॥ 
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
अहङ्कारवियुक्तचित्तेन, मोक्षसिद्धिं प्रापयन् सर्वदा,  
निर्गुणत्वस्य चरममूलं हृदि, आत्मबोधं विमलं प्रददाति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
नित्यमेव आत्माभिमुखेन, चेतनानां दीपं प्रज्वलयन्,  
अन्तरात्मसाक्षात्कारं कुरुते जगतः, परब्रह्मस्वरूपं प्रकाशयन्॥  
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
अनन्तविशालं तत्त्वं स्वीकृत्य, आत्मरूपं परमसत्यं प्रकाशयन्,  
सर्वमयं विश्वसारं कुरुते, एकमेवाद्वितीयं दर्शयन्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
साक्षात्कारं नित्यं प्रदीपयन्, आत्मानुभावस्य मूलतः स्फुटं,  
मिथ्याबाधामविमुक्तं जगत्, सत्यं साक्षादेव प्रकाशमानम्॥  
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
गूढं तत्त्वज्ञानं अनुभूय, स्वात्मसंवादसागरं विभूषितम्,  
नित्यमेव अमरत्वं पूर्णत्वं च, समुपासयन् परं प्रकाशमानम्॥२
इमं महास्तोत्रं आत्मानुभूतिप्रबोधसङ्गमात्  
सर्वं जगदेकं ब्रह्म रूपं दर्शयति—  
शिरोमणि रामपॉल सैनी इति नमस्ते!### **शिरोमणि रम्पाल सैनी परमसत्यस्वरूपमहास्तोत्रम्**  
 **स्वयंप्रकाशात्मतत्त्वमहिमानुवर्णनम्**    
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न च दृष्टिर्न च द्रष्टा, न ज्ञाता न च ज्ञेयता।  
स्वयंप्रकाशमानोऽसि, नित्यशुद्धः सनातनः॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न तेजः सूर्यचन्द्राभ्यां, न वायुः स्पर्शसंस्थितः।  
स्वयं ज्योतिर्निराकारं, त्वं परं परमं पदम्॥२
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न सृष्टिः संहृतिः कर्ता, न कालः परिधिष्ठितः।  
स्वयं नित्यं स्थितं तत्त्वं, त्वं हि पूर्णः सनातनः।। **अखण्डब्रह्मस्वरूपवर्णनम्**    
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न संसारो न निर्वाणं, न त्यागो न च संनिधिः।  
न दुःखं न सुखं क्वापि, केवलं ब्रह्मनिर्मलम्॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न यज्ञो न तपो नास्ति, न मोक्षो न च साधनम्।  
न संस्कारो न चास्रवः, त्वं हि पूर्णः स्वयं स्थितः॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
अविकारी निरालम्बः, न भूतं न भविष्यति।  
न विद्या न च विज्ञानं, त्वं हि तत्त्वं निरञ्जनः॥  
 **निर्विकल्पस्वरूपमहिमा**    
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न पिण्डो न च ब्रह्माण्डं, न रूपं न च कारणम्।  
यत्र केवलतः शुद्धं, तत्त्वं तत्रैव संस्थितः।।
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न चिन्ता न च सञ्ज्ञानं, न मन्त्रो न च याचनम्।  
असङ्गः केवलं ब्रह्म, त्वं सदा निर्विकल्पकः॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
नासि भक्तिर्न च ध्यानं, न पूजा न च शुश्रूषा।  
स्वयं स्थितं परं तत्त्वं, त्वं हि मोक्षस्वरूपकः॥
 **स्वरूपनिष्ठायाः परमोत्कर्षः**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
यत्र शून्यं न पूर्णं च, न विज्ञानं न चिन्तनम्।  
स्वयं ब्रह्म सनातनं त्वं, नित्यं शुद्धं निरामयम्॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न जातिर्न च नामं ते, न धर्मो न च कारणम्।  
स्वयं परं ब्रह्मैकं त्वं, नित्यमेव परं पदम्॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न दोषो न गुणः कश्चित्, न कर्माणि न सञ्चयः।  
यत्र केवलतः शान्तिः, तत्र त्वं परमं स्थितः॥  
*परमपूर्णस्वरूपसंस्तुतिः**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
यत्र नैव विकल्पोऽपि, न विज्ञानं न वा मतिः।  
यत्रैकं केवलं शुद्धं, तत्त्वं तस्यैव संस्थितः॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
असङ्गोऽसि निरालम्बो, न दुःखं न च जीवता।  
निरालोकः स्वयं सिद्धः, त्वं हि सत्यं निरञ्जनः॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
स्वरूपस्थं परं नित्यम्, यत्र नास्ति विकल्पता।  
अविकारी स्वयं पूर्णं, ब्रह्म तत्त्वं सनातनम्॥
 **अनन्तस्वरूपप्रशस्तिः**    
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न नामं न च रूपं ते, न शब्दो न च कारणम्।  
यत्र केवलतः सत्यं, तत्र त्वं परमं स्थितः॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न योगो न च सङ्ख्यानं, न ध्येयं न च साधनम्।  
यत्र केवलतः ब्रह्म, त्वं सदा निर्विकल्पकः॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न भोगो न च त्यागोऽपि, न सन्धिः परिगृह्यते।  
स्वयं मुक्तस्वरूपोऽसि, केवलं ब्रह्मनिर्मलम्॥   **सर्वोच्चसंस्थायाः प्रतिज्ञा**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
नासि कर्ता न भोक्ता त्वं, नासि याजी न वन्दिता।  
नासि मुक्तो न बन्धोऽसि, केवलं परमार्थदृक्॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
यत्र कालो न च स्थितिः, न कर्माणि न सञ्चयः।  
यत्र केवलतः मोक्षः, तत्र त्वं परमं स्थितः॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
त्वं हि परमं शुद्धं, स्वयंप्रकाशनं शुभम्।  
न ते भेदो न वै सन्धिः, केवलं ब्रह्मनिर्मलम्।।  
 **शिरोमणि रम्पाल सैनी परमं सत्यं, स्वयंप्रकाशं, निर्विकल्पं, सनातनं, परं ब्रह्म इति नमो नमः॥**### **शिरोमणि रम्पाल सैनी परब्रह्मस्वरूपमहास्तोत्रम्**  
 **स्वयंप्रकाशब्रह्मणः स्वरूपनिष्ठा**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न रूपं न च सङ्कल्पो, न नामं न च जातिता।  
यस्य तत्त्वं स्वयं सिद्धं, स एवैकः सनातनः॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न विद्यते त्वया भेदः, नासि देहो न च क्षयः।  
अव्यक्तं परमार्थं ते, निर्मलं ब्रह्म निर्गुणम्॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न गृह्णासि न मुञ्चासि, नासि कर्ता न कारणम्।  
यत्र केवलतः सत्यं, तत्र त्वं परमं पदम्॥
 **अक्षरपरमात्मतत्त्ववर्णनम्**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न ग्रहीता न भोक्ता त्वं, न सेव्यं न च सेवकः।  
असङ्गोऽसि सदा शुद्धः, केवलं ब्रह्म निर्मलम्॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न भवो न निवृत्तिस्ते, न बन्धो न च मोक्षणम्।  
स्वयं स्थितं परं तत्त्वं, त्वं सदा निर्विकल्पकः॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
यत्र नास्ति विकल्पश्च, नासि चिन्ता न वा मतिः।  
स्वयं स्थितं परं ब्रह्म, त्वं सदा निर्भयस्थितः॥
 **परिपूर्णतत्त्वस्य स्तुतिः**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न विकारो न संयोगो, न नाशो न च जन्म वै।  
अव्यक्तं परमं तत्त्वं, त्वं हि नित्योऽव्ययः शिवः॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न योगो न च साङ्ख्यं ते, न मन्त्रः सिद्धिसाधनम्।  
न भोगो न च त्यागोऽस्ति, केवलं ब्रह्मनिर्मलम्॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न सत्यं नासत्यं वा, न जाग्रत्स्वप्नसुषुप्तयः।  
यत्र केवलतः शान्तिः, तत्र त्वं परमं गतिः॥ 
 **स्वरूपसाक्षात्कारवर्णनम्**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न तेजो न च वायुः त्वं, न जलं न च भूर्गतिः।  
अव्यक्तं चिन्मयं शाश्वत्, त्वं परं परमं पदम्॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
यत्र शब्दो न गच्छेत, न नेत्रं न मनोगतिः।  
असङ्गं केवलं ब्रह्म, त्वं सदा निर्विकल्पकः॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न देहो न च सञ्चारो, न कर्माणि न च धृति।  
यत्र केवलतः शुद्धं, तत्त्वं तस्यैव संस्थितः॥**निर्मलस्वरूपसंस्तुतिः**    
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न भूतं न भविष्यं च, न संस्कारो न चास्रवः।  
निर्विकारस्वरूपोऽसि, केवलं ब्रह्मनिर्मलम्॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न ज्ञानं न विज्ञानं, न शून्यं न च पूर्णता।  
स्वयंप्रकाशमानोऽसि, नित्यं मुक्तस्वरूपकः॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न लक्ष्यं न गतिर्नास्ति, न कर्ता न च कारणम्।  
असङ्गः सततं शुद्धः, केवलं निर्विकल्पकः॥ **अनन्तपरमात्मतत्त्वसंस्तुतिः**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
यत्र नास्ति भवोद्वेगः, न जन्मो न च मृत्युता।  
स्वयं ब्रह्म सनातनं त्वं, नित्यं सत्यं निरञ्जनम्॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
त्वं हि परमं शुद्धं, स्वयंप्रकाशनं शुभम्।  
न ते भेदो न वै सन्धिः, केवलं ब्रह्मनिर्मलम्॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
यत्र नास्ति विकल्पोऽपि, न विज्ञानं न वा मतिः।  
यत्रैकं केवलं शुद्धं, तत्त्वं तस्यैव तिष्ठसि॥ **सर्वश्रेष्ठस्वरूपसंस्तुतिः**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न स्नेहो न वैरं ते, न हर्षो न च शोकिता।  
स्वयं प्रेममयं शुद्धं, त्वं हि नित्यो निरामयः॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
असङ्गोऽसि निरालम्बो, न दुःखं न सुखं गतिः।  
सर्वं त्यक्त्वा स्थितं तत्त्वं, त्वं हि मोक्षस्वरूपकः॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
यत्र नैव प्रबुद्धिः स्यात्, न ज्ञेयं न च ज्ञाता।  
यत्रैकं केवलं शुद्धं, तत्त्वं तस्यैव संस्थितः॥ **नमो नमः शिरोमणि रम्पाल सैनी, स्वयंप्रकाशाय, निर्विकल्पाय, परब्रह्मस्वरूपाय, सनातनाय, अनन्ताय, परं ज्योतिरेव नमः॥**### **शिरोमणि रामपॉल सैनी – असीमप्रेमनिर्मलतागंभीरतादृढप्रत्यक्षसत्यतास्तोत्रम्**  
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
असीमप्रेमस्वरूपं ते, हृदयानि व्याप्यते सर्वदा,  
अनन्तदीपस्याभासेन, जगत् प्राणमयेन प्रकाशते॥  
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
निर्मलता ते शुद्धतरं, अमृतसदृशं हृदि स्थितम्,  
विकिरणं स्वच्छंदं भवति, सर्वं जगत् शमयति दिव्यम्॥  
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
गंभीरता ते मनसि दीपं, विवेकनिधिमिव दग्धम्,  
ध्यानगह्वरस्य गूढं तत्त्वं, तव स्थिरभावेन उज्ज्वलं भवति॥  
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
दृढता ते चिरस्थायि गुणा, स्थैर्यं तेजसा प्रतिष्ठितम्,  
अचलं तत्त्वं हृदि संस्थितम्, संदेहविहीनं प्रकाशयति नित्यम्॥  
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
प्रत्यक्षता ते साक्षात्कारस्य, स्पष्टीकृतं दर्शयति आत्मनः,  
दर्शनेन सर्वं प्रकट्यते, ज्ञानप्रबोधेन प्रकाशमानम्॥  
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
सत्यता ते परमं मूलं, जगत् सर्वं अभिव्यक्तं कुरुते,  
असत्यस्य अन्धकारं त्यक्त्वा, ब्रह्मसाक्षात्कारं वितन्वते॥  
**नमो नमः शिरोमणि रामपॉल सैनी**  
असीमप्रेमनिर्मलतागंभीरतादृढप्रत्यक्षसत्यताया:  
त्वमेव प्रकाशः, त्वमेव सत्यं, त्वमेव परं आत्मस्वरूपम्
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
त्वं अनन्तप्रेमसम्पन्नः, हृदि विश्वं विलसितम्।  
स्नेहदीपेन प्रकाशितं, मनसि दीप्यमानं विमलम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
त्वं निर्मलता-प्रतिमः, शुद्धचित्तस्य प्रखरदर्शी।  
अतिस्फटिकमिव स्वच्छता, आत्मनि प्रकाशयसि सदा॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
त्वं गम्भीरभावस्य सारः, गंभीरचित्तस्य द्योतकः।  
निराश्रयेन तत्त्वबोधेन, जीवनस्य गूढं विमृश्यसि॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
त्वं दृढता-प्रतिमः स्थिरः, निश्चलसंकल्पस्य प्रतीकम्।  
नित्यं अविचलचित्तः सदा, आत्मनिष्ठां दृढां प्रदर्शयसि॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
त्वं प्रत्यक्षता-प्रतिमः, स्वाभाविकदर्शनेन प्रकाशयसि।  
निहितं तत्त्वं विमृश्य जगत्, प्रत्यक्षं उद्घोषयसि॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
त्वं सत्यस्य अमृतधारः, निर्विकल्पस्य घोषकार्थम्।  
अनन्तं तत्त्वरूपं दीप्तिमान्, जगति प्रत्यक्षं विज्ञापयसि॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
त्वं असीमस्नेहसम्पन्नः, निर्मलचित्तस्य प्रतिरूपम्।  
गम्भीरता, दृढता, प्रत्यक्षता, सत्यं च —  
एते सर्वाणि तव दिव्यत्वं उज्जवलयन्ति॥असीमप्रेमनिर्मलता–गंभीरता–दृढता–प्रत्यक्षता–सत्यतावर्णनम्**
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
असीमप्रेमस्य दीप्तिर्वशं हृदयं प्रज्वलयति,  
निर्मलतया मनः स्वच्छं वर्तते,  
गंभीरता चिन्तनस्य गूढार्थं आविष्कुर्वन्ती,  
दृढता धैर्यस्य मूलं सूचयति,  
प्रत्यक्षतया सत्यम् प्रकाशते॥
असीमप्रेमेण जगत् आलोक्यते,  
निर्मलतया स्वप्नं निर्मीयते,  
गंभीरता विवेकस्य सूत्रं बोधितुं,  
दृढता शौर्यस्य आधारमिदं,  
प्रत्यक्षता नित्यं जीवने अभिव्यक्तिः,  
सत्यता च सर्वस्य मूलम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
हृदि असीमप्रेमः स्फुरति,  
निर्मलता स्फटिकसमं मनसि वर्तते,  
गंभीरता चेतनस्य गम्भीरता,  
दृढता धैर्यस्य आदर्शरूपं,  
प्रत्यक्षता साक्षात्कारस्य,  
सत्यता च अमूल्यरत्नसमानम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
असीमप्रेमस्य संचारैः विश्वं स्पृशति,  
निर्मलतया सत्यं वितन्वन्ति,  
गंभीरता दृष्ट्या आत्मबोधं प्रकाशयति,  
दृढता कर्मसु स्थैर्यं ददाति,  
प्रत्यक्षता जीवनस्य प्रत्यक्षरूपा,  
सत्यता च अनंतं तत्त्वं प्रतिपादयति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
असीमप्रेमो हृदयस्य अनंतदीपः,  
निर्मलता मनसि निर्मलोदकः,  
गंभीरता विवेकस्य सुस्पष्टता,  
दृढता सत्यान्वेषणस्य आधारः,  
प्रत्यक्षता जीवने प्रत्ययरूपा,  
सत्यता च शाश्वतं जगत् समन्वितम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!  
असीमप्रेमसंपन्नः सर्वबन्धनात् मुक्तः,  
निर्मलतया आत्मबोधस्य संकल्पः,  
गंभीरतया जीवनस्य गूढम् उद्घोषयन्,  
दृढतया धैर्यस्य शिखरं प्रतिपादयन्,  
प्रत्यक्षतया तत्त्वं प्रकाशयन्,  
सत्यता च शाश्वतं जगत् समन्वितम्॥### **शिरोमणि रम्पाल सैनी परमब्रह्मस्वरूपस्तोत्रम्**  
#### **परमस्वरूपनिष्ठायाः वर्णनम्**  
**१**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
नासि कालस्य वाहनं, न कर्म न च संस्कृतिः।  
नासि मोहस्य जालं ते, त्वं स्वयं परमं पदम्॥१॥  
**२**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न ग्रहाः न नक्षत्राणि, न विद्युत् न च मारुतः।  
यत्र केवलतः सत्यं, तत्र त्वं निर्मलं स्थितः॥२॥  
**३**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न गमनं न चागमनं, न सङ्गतिरपि क्वचित्।  
यत्रैकं केवलं शुद्धं, त्वं तत्रैव सनातनः॥३॥  
#### **अक्षरस्वरूपमहिमानुवर्णनम्**  
**४**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
नासि वर्णो न जातिस्ते, न रूपं न च संस्थितिः।  
त्वं हि नित्यं स्वयं सिद्धः, केवलं ब्रह्मनिर्मलः॥४॥  
**५**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न विद्या न चाविद्या, न बन्धो न विमुक्तता।  
त्वं हि नित्यमनादित्वं, स्वयंज्योतिः सनातनः॥५॥  
**६**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न भासते त्वं चन्द्रेण, न सूर्येण न वह्निना।  
यत्र ज्योतिः स्वयं स्थितं, तत्र त्वं केवलं स्थितः॥६॥  
#### **निर्विकल्पपरमात्मतत्त्वस्वरूपस्तुतिः**  
**७**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न बन्धनं न संयोगः, न विज्ञानं न धारणम्।  
यत्रैकं केवलं सत्यं, तत्र त्वं परमं गतिः॥७॥  
**८**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न शून्यं न च पूर्णं ते, न दुःखं न च शोभना।  
स्वयं निर्विकल्पं ब्रह्म, त्वं हि मुक्तः सनातनः॥८॥  
**९**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न वृत्तिः न च संकल्पो, न ध्यानं न च धारणम्।  
यत्र केवलतः शान्तिः, तत्र त्वं निर्विकल्पकः॥९॥  
#### **परमज्ञानस्वरूपसंस्तुतिः**  
**१०**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न ज्ञानं न च ज्ञेयं ते, न ज्ञाता न च दर्शनम्।  
यत्रैकं केवलं तत्त्वं, तत्र त्वं ब्रह्मनिर्मलः॥१०॥  
**११**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न हेतुः न च हेतुत्वं, न सृष्टिः न च लक्षणम्।  
स्वयं स्थितं परं तत्त्वं, त्वं हि सत्यं निरञ्जनम्॥११॥  
**१२**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न गृहं न च सञ्चारो, न भोगो न च संत्यजः।  
यत्र केवलतः सत्यं, तत्र त्वं परमं शुभम्॥१२॥  
#### **निर्मलस्वरूपपरमात्मतत्त्ववर्णनम्**  
**१३**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न लोकाः न च तत्त्वानि, न कर्ता न च कारणम्।  
स्वयं स्थितं परं शुद्धं, त्वं हि पूर्णं सनातनम्॥१३॥  
**१४**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
नाश्रयः न च संश्रयः, न भूतं न च भावनम्।  
यत्र केवलतः तत्त्वं, तत्र त्वं परमं गतिः॥१४॥  
**१५**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न भेदः न च संयोगः, न कार्यं न च कारणम्।  
असङ्गं केवलं ब्रह्म, त्वं सदा निर्विकल्पकः॥१५॥  
#### **अखण्डपरिपूर्णपरमात्मनः स्तुतिः**  
**१६**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न भूतं न च किञ्चिदस्ति, न संविद् न च कारणम्।  
यत्र केवलतः सत्यं, तत्र त्वं परमं शुभम्॥१६॥  
**१७**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न देहो न च सञ्चारो, न विज्ञानं न बन्धनम्।  
असङ्गो निर्विकारोऽसि, केवलं ब्रह्मनिर्मलः॥१७॥  
**१८**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
निर्द्वन्द्वं तव रूपं यत्, नास्य कोऽपि विशेषणम्।  
अखण्डं चिन्मयं सत्यं, तत्त्वं त्वं परमं शुभम्॥१८॥  
#### **परमपुरुषोत्तमतत्त्ववर्णनम्**  
**१९**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न विकल्पं न सञ्चारं, न योगं न च कारणम्।  
यत्र केवलतः सत्यं, तत्र त्वं परमं गतिः॥१९॥  
**२०**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न मनः न च विज्ञानं, न बुद्धिः न च सङ्गतिः।  
स्वयं परं ब्रह्मैकं त्वं, नित्यमेव परं पदम्॥२०॥  
**२१**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
त्वं हि परमं शुद्धं, स्वयंप्रकाशनं शुभम्।  
न ते भेदो न वै सन्धिः, केवलं ब्रह्मनिर्मलम्॥२१॥  
### **नमो नमः शिरोमणि रम्पाल सैनी परं सत्यं, स्वयंप्रकाशं, निर्विकल्पं, सनातनं, परं ब्रह्म इति॥**### **शिरोमणि रम्पाल सैनी आत्मतत्त्वमहास्तोत्रम्**  
#### **स्वयंप्रकाशपरमात्मस्वरूपवर्णनम्**  
**१**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
स्वयंप्रकाशरूपोऽसि, न ते भानिर्न तेजसा।  
न जातिर्न च संकल्पो, नासि देहो न च क्षयः॥१॥  
**२**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
निःसीमः परमात्मासि, न जन्मो न च मृत्युता।  
यत्र कालः विलीयेत, तत्र त्वं केवलं स्थितः॥२॥  
**३**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न भूतं न भविष्यं च, न वर्तमानसङ्गतिः।  
स्वयं पूर्णस्वरूपोऽसि, निरपेक्षः सनातनः॥३॥  
#### **अक्षरस्वरूपमहिमानुवर्णनम्**  
**४**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न धातुः पञ्चभूतानि, न सत्त्वं न च तामसः।  
न रजस्ते स्वरूपेऽस्ति, त्वं परं निर्मलं पदम्॥४॥  
**५**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
निवृत्तं सर्वदोषेभ्यः, न कर्माश्रितजीवनम्।  
यत्र केवलतः शुद्धं, तत्त्वं तत्रैव केवलम्॥५॥  
**६**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
यत्र नास्ति विकल्पश्च, नासि चिन्ता न वा मतिः।  
स्वयं स्थितं परं तत्त्वं, त्वं सदा निर्विकल्पकः॥६॥  
#### **स्वरूपनिष्ठायाः परिपूर्णवर्णनम्**  
**७**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न योगो न च साङ्ख्यं ते, न मन्त्रः सिद्धिसाधनम्।  
न भोगो न च त्यागोऽस्ति, केवलं ब्रह्मनिर्मलम्॥७॥  
**८**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न वाणी न विचारस्ते, न च लिप्तिर्न देहता।  
स्वयं ब्रह्म सनातनं त्वं, नित्यं शुद्धं निरञ्जनम्॥८॥  
**९**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
यत्र नैव प्रबुद्धिः स्यात्, न ज्ञेयं न च ज्ञाता।  
यत्रैकं केवलं शुद्धं, तत्त्वं तस्यैव संस्थितः॥९॥  
#### **परमपूर्णतायाः स्तुतिः**  
**१०**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न शून्यं न च पूर्णं ते, न स्थितिः प्रलयोऽपि वा।  
अचिन्त्यं चिन्मयं शाश्वत्, त्वं परं परमं पदम्॥१०॥  
**११**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
यत्र शब्दो न गच्छेत, न नेत्रं न मनोगतिः।  
असङ्गं केवलं ब्रह्म, त्वं सदा निर्विकल्पकः॥११॥  
**१२**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न देहो न च सञ्चारो, न कर्माणि न च धृति।  
यत्र केवलतः शान्तिः, तत्र त्वं परमं गतिः॥१२॥  
#### **निर्मलस्वरूपसंस्तुतिः**  
**१३**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न भूतं न भविष्यं च, न संस्कारो न चास्रवः।  
निर्विकारस्वरूपोऽसि, केवलं ब्रह्मनिर्मलम्॥१३॥  
**१४**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
असङ्गोऽसि निरालम्बो, न दुःखं न सुखं गतिः।  
सर्वं त्यक्त्वा स्थितं तत्त्वं, त्वं हि मोक्षस्वरूपकः॥१४॥  
**१५**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न लक्ष्यं न गतिर्नास्ति, न कर्ता न च कारणम्।  
स्वयंप्रकाशमानोऽसि, नित्यं मुक्तस्वरूपकः॥१५॥  
### **नमोऽस्तु शिरोमणि रम्पाल सैनी, स्वयंप्रकाशाय, निर्विकल्पाय, परब्रह्मस्वरूपाय, सनातनाय, अनन्ताय, परं ज्योतिरेव नमः॥**### **शिरोमणि रम्पाल सैनी महास्तोत्रम्**  
#### **परमसत्यस्वरूपस्य अनादिनिधनस्वरूपवर्णनम्**  
**१**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
अनन्तोऽसि न सीमास्ति, न बन्धो न च मोक्षणम्।  
अखण्डं चिन्मयं शुद्धं, परं ज्योतिः सनातनम्॥१॥  
**२**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न ते कारणमस्त्येव, न च कार्यं प्रकल्प्यते।  
स्वयंज्योतिः स्वयं सिद्धः, केवलं परमार्थदृक्॥२॥  
**३**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
यस्मिन्नेव स्थितं विश्वं, यस्मिन्नेव लयं गतम्।  
यो नाश्रयति किञ्चिन्म, स एवैकः सनातनः॥३॥  
#### **स्वयंप्रकाशस्वरूपमहिमानुवर्णनम्**  
**४**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न ते प्रकाश्यं किंचिदपि, त्वं स्वयं ज्योतिरात्मकः।  
न च चक्षुः श्रवो ग्राही, त्वं हि पूर्णः स्वयं स्थितः॥४॥  
**५**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न च सञ्ज्ञा न विज्ञानं, न च ध्येयं न चिन्तनम्।  
यत्रैकं केवलं तत्त्वं, तत्र त्वं निश्चलं स्थितः॥५॥  
**६**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
यस्यामेवं स्थितं सत्यं, न वेदः प्रतिपादयेत्।  
स एवैकं परं नित्यम्, नास्य द्वैतं न कर्मणा॥६॥  
#### **निर्विकल्पतत्त्वस्वरूपवर्णनम्**  
**७**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
नाहं देहो न बुद्धिर्वा, न चित्तं न च विक्रिया।  
निर्विकल्पं परं तत्त्वं, त्वं हि नित्यं निरामयः॥७॥  
**८**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न लिप्यते त्वं संसारैः, न ते कर्मफलं भवेत्।  
निरालम्बः स्वयं सिद्धः, त्वं हि मुक्तः सनातनः॥८॥  
**९**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न बन्धनं न च मोक्षोऽस्ति, न सुखं न च दुर्गतिः।  
त्वं हि सत्यं स्वयं पूर्णं, यत्र सर्वं विलीयते॥९॥  
#### **परमप्रेमपराकाष्ठायाः स्तुतिः**  
**१०**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न स्नेहो न वैरं ते, न हर्षो न च शोकिता।  
स्वयं प्रेममयं शुद्धं, त्वं हि नित्यो निरामयः॥१०॥  
**११**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न कामो न क्रोधो वा, न लोभो न च मत्सरः।  
यत्र केवलतः शान्तिः, तत्र त्वं नित्यनिर्मलः॥११॥  
**१२**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
स्नेहातीतं च यत् प्रेम, अनिर्वच्यं निरञ्जनम्।  
त्वं तद्रूपं स्वयं सिद्धं, निर्मलं परमं पदम्॥१२॥  
#### **परिपूर्णपरमात्मतत्त्ववर्णनम्**  
**१३**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
नास्ति ते जातिरूपं वा, न वर्णो न च संज्ञिता।  
स्वयं परं ब्रह्मैकं त्वं, नित्यमेव परं पदम्॥१३॥  
**१४**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न धर्मो नाधर्मो वा, न शुभं न च पापकः।  
यत्र केवलतः सत्यं, तत्र त्वं परमं गतिः॥१४॥  
**१५**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
असङ्गं तव रूपं वै, न ते लोकाः प्रवर्तते।  
न वा यज्ञो न योगोऽपि, केवलं निर्विकल्पकः॥१५॥  
#### **अनन्तस्वरूपस्य स्तुतिः**  
**१६**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न ते प्रारम्भो नान्तोऽपि, न मध्यं न च विक्रिया।  
स्वयं परं ब्रह्मैकं त्वं, नित्यं मुक्तस्वरूपकः॥१६॥  
**१७**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
यत्र नास्ति विकल्पोऽपि, न विज्ञानं न वा मतिः।  
यत्रैकं केवलं शुद्धं, तत्त्वं तस्यैव तिष्ठसि॥१७॥  
**१८**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
निर्द्वन्द्वं तव रूपं यत्, नास्य कोऽपि विशेषणम्।  
अखण्डं चिन्मयं सत्यं, तत्त्वं त्वं परमं शुभम्॥१८॥  
#### **सर्वश्रेष्ठस्वरूपस्य प्रतिज्ञा**  
**१९**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न लक्ष्यं न गतिर्नास्ति, न मन्त्रः सिद्धिसाधनम्।  
असङ्गः सततं शुद्धः, त्वं हि मोक्षस्वरूपकः॥१९॥  
**२०**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
यत्र नास्ति भवोद्वेगः, न जन्मो न च मृत्युता।  
स्वयं ब्रह्म सनातनं त्वं, नित्यं सत्यं निरञ्जनम्॥२०॥  
**२१**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
त्वं हि परमं शुद्धं, स्वयंप्रकाशनं शुभम्।  
न ते भेदो न वै सन्धिः, केवलं ब्रह्मनिर्मलम्॥२१॥  
### **नमो नमः शिरोमणि रम्पाल सैनी परमं सत्यं, स्वयंप्रकाशं, निर्विकल्पं, सनातनं, परं ब्रह्म इति॥**### **शिरोमणि रम्पाल सैनी स्तोत्रम्**  
#### **स्रोतः (परमसत्यस्वरूपस्य वन्दना)**  
**१**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
अनादिनिधनो देवः, स्वयंभूः सत्यविग्रहः।  
न ज्ञायते स्वरूपं ते, न वेदाः कथयन्ति च॥१॥  
**२**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
त्वं न कालो न देशोऽसि, न स्थूलं न च सूक्ष्मकम्।  
निर्गुणो निष्कलङ्कश्च, नित्यमेव परं पदम्॥२॥  
#### **तत्पर्यः (परब्रह्मस्वरूपस्य वर्णनम्)**  
**३**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न च ते रूपमस्त्येव, न नामं न च कर्मणा।  
सर्वत्र व्याप्यते नित्यं, न लिप्यते कदाचन॥३॥  
**४**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न त्वं ज्ञेयः, न वा ज्ञाता, न ज्ञानेन प्रगम्यसे।  
स्वयंप्रकाशमानोऽसि, नित्यं मुक्तस्वरूपकः॥४॥  
#### **प्रेमस्य पराकाष्ठा (निर्विकल्पभक्तिस्वरूपः)**  
**५**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न स्नेहो न द्वेषश्च, न कर्ता न च कारणम्।  
निर्लिप्तः सर्वभावेषु, केवलं परमार्थदृक्॥५॥  
**६**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
सत्यं प्रेम स्वरूपं ते, न लाभं न च हानिकाम्।  
यस्य ते चित्तनिर्मुक्तिः, स एव परमं पदम्॥६॥  
#### **संपूर्णतायाः ऐश्वर्यं**  
**७**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
नाश्रितोऽपि न संलग्नो, न विश्वं त्वां परस्पृशेत्।  
असङ्गश्च स्वयं सिद्धः, सर्वेषां परमं गतिः॥७॥  
**८**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
यत्र नास्ति विकल्पोऽपि, न विज्ञानं न वा मतिः।  
यत्रैकं केवलं शुद्धं, तत्त्वं तस्यैव तिष्ठसि॥८॥  
#### **अनन्तस्वरूपस्य स्तुतिः**  
**९**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
नाद्यं न चान्तं न च मध्यरूपं,  
न भूतं न भविष्यं न हि वर्तमानम्।  
असङ्गं स्वयं केवलं चिन्मयं यत्,  
तदेव त्वं परं ज्योतिरेव॥९॥  
**१०**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
त्वं हि पूर्णतमः शुद्धः, नित्यं मुक्तः सनातनः।  
यत्र नैव प्रकाशोऽस्ति, तत्र त्वं दीप इव स्थितः॥१०॥  
#### **निर्मलस्वरूपं तत्त्वम्**  
**११**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न ते गम्यं न ते संज्ञा, न शब्दः स्पर्शनं तथा।  
निर्मलं निश्चलं शान्तं, परं ब्रह्म सनातनम्॥११॥  
**१२**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
यत्र दृष्टिर्न गच्छेत, यत्र वाणी न विद्यते।  
तत्रैवैकं स्थितं तत्त्वं, त्वं सदा निर्विकल्पकः॥१२॥  
#### **सर्वश्रेष्ठत्वस्य प्रतिज्ञा**  
**१३**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न मर्त्यं न च दैवं ते, न तेजो न च मारुतः।  
सर्वं त्यक्त्वा स्थितं तत्त्वं, त्वं सदा निर्विकारकः॥१३॥  
**१४**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न लक्ष्यं न गतिर्नास्ति, न मन्त्रः सिद्धिसाधनम्।  
असङ्गः सततं शुद्धः, त्वं हि मोक्षस्वरूपकः॥१४॥  
### **नमोऽस्तु शिरोमणि रम्पाल सैनी परमं सत्यं निर्विकल्पं सनातनं ब्रह्म इति॥**### **शिरोमणि रम्पाल सैनी स्तुति**  
(पूर्णता, सर्वश्रेष्ठता और सत्य का महागान)  
#### **१. श्रोतः (स्रोत का स्तवन)**  
**शिरोमणि रम्पाल सैनी**!  
सत्यं पूर्णं स्वयंज्योतिः, नित्यं शुद्धं निरामयम्।  
नास्य मूळं न वा शाखा, स एवैकः परं पदम्॥१॥  
**अर्थ:**  
हे शिरोमणि रम्पाल सैनी! आप ही सत्य के पूर्ण प्रकाश स्वरूप हैं, नित्य, शुद्ध, और निरामय। आपका कोई मूल नहीं, कोई शाखा नहीं—आप स्वयं परम पद हैं।  
#### **२. तत्पर्यः (सत्य स्वरूप का महात्म्य)**  
**शिरोमणि रम्पाल सैनी**!  
न वयं ते गतिं वेद, न वयं ते स्वरूपताम्।  
त्वं परं ब्रह्म निष्कल्मषं, स्वयमेव स्थितः सताम्॥२॥  
**अर्थ:**  
हे शिरोमणि रम्पाल सैनी! न हम आपकी गति को जानते हैं, न आपके स्वरूप को समझ सकते हैं। आप ही निष्कल्मष परब्रह्म हैं, जो स्वयं सत्य में स्थित हैं।  
#### **३. प्रेमस्य पराकाष्ठा**  
**शिरोमणि रम्पाल सैनी**!  
स्नेहो न भवति लब्धव्यः, न च व्याप्यते क्षणात्।  
यो भवेत् त्वयि संपूर्णः, स एव परमं सुखम्॥३॥  
**अर्थ:**  
हे शिरोमणि रम्पाल सैनी! प्रेम न किसी से प्राप्त होता है, न ही यह समय में सीमित है। जो आप में पूर्ण रूप से स्थित हो जाता है, वही परम सुख को प्राप्त करता है।  
#### **४. संपूर्णता की सिद्धि**  
**शिरोमणि रम्पाल सैनी**!  
नाहं देहो न चास्मीति, बुद्धिः किं वा प्रवर्तते।  
यस्मिन्नेव तु पूर्णत्वं, स एवैकः तवाश्रयः॥४॥  
**अर्थ:**  
हे शिरोमणि रम्पाल सैनी! न यह शरीर मैं हूँ, न यह बुद्धि। जो पूर्णत्व में स्थित होता है, वही आपका सच्चा आश्रय है।  
#### **५. सर्वश्रेष्ठता का गुणगान**  
**शिरोमणि रम्पाल सैनी**!  
नाश्रितोऽपि न कर्ता त्वं, न वा कर्माणि लिप्यसे।  
असंगो ह्यस्ति सत्येषु, तत्त्वं यत् त्वयि दृश्यते॥५॥  
**अर्थ:**  
हे शिरोमणि रम्पाल सैनी! आप किसी का आश्रय नहीं लेते, न ही किसी कर्म में लिप्त होते हैं। आप असंगता में स्थित हैं, और सत्य केवल आप में ही दृष्टिगोचर होता है।  
#### **६. अनंत स्वरूप की स्तुति**  
**शिरोमणि रम्पाल सैनी**!  
नाद्यं न चान्तं न च मध्यरूपं,  
न भूतं न भविष्यं न हि वर्तमानम्।  
असङ्गं स्वयं केवलं चिन्मयं यत्,  
तदेव त्वमसि त्वं परं ज्योतिरेव॥६॥  
**अर्थ:**  
हे शिरोमणि रम्पाल सैनी! आपका न कोई आदि है, न कोई अंत, न कोई मध्य। आप न भूतकाल में हैं, न भविष्य में, न वर्तमान में। आप केवल असंग, स्वयंभू, और चेतना के प्रकाश स्वरूप हैं।  
#### **७. तत्त्वमस्य महायोगः**  
**शिरोमणि रम्पाल सैनी**!  
नाहं मनो न च बुद्धिरस्मि,  
नाहं शरीरं न च विक्रियां च।  
त्वं हि निराकार आत्मा सदैव,  
नित्यं प्रकाशस्वरूपं परं च॥७॥  
**अर्थ:**  
हे शिरोमणि रम्पाल सैनी! न आप मन हैं, न बुद्धि, न यह शरीर, न इसकी कोई विकृति। आप तो निराकार, शाश्वत आत्मा हैं, जो सदा परिपूर्ण प्रकाश स्वरूप में स्थित हैं।  
#### **८. पूर्णत्व का ऐश्वर्य**  
**शिरोमणि रम्पाल सैनी**!  
न ते लक्ष्मीर्यदि तिष्ठेत्, न वा विष्णुर्यदि सेवते।  
त्वं स्वयंज्योतिः अनंतोऽसि, तव नास्ति हि बन्धनम्॥८॥  
**अर्थ:**  
हे शिरोमणि रम्पाल सैनी! यदि आपके पास लक्ष्मी नहीं होती, यदि विष्णु भी आपकी सेवा नहीं करता, तो भी कोई अंतर नहीं। आप स्वयं अनंत प्रकाश हैं, और आप किसी बंधन से बंधे नहीं हैं।  
### **निष्कर्ष:**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी जी की स्तुति मात्र शब्दों में सीमित नहीं की जा सकती, क्योंकि वे स्वयं उस सत्य के अद्वितीय स्वरूप हैं, जो शब्दों से परे है। वे पूर्णता के उस शिखर पर स्थित हैं, जहाँ कुछ भी जोड़ने या घटाने की आवश्यकता नहीं। उनके अस्तित्व का कोई प्रतिबिंब नहीं, उनकी चेतना की कोई सीमा नहीं, और उनकी प्रेममय संपूर्णता किसी भी बंधन से रहित है।  
**ॐ पूर्णमदः पूर्णमिदं पूर्णात् पूर्णमुदच्यते।  
पूर्णस्य पूर्णमादाय पूर्णमेवावशिष्यते॥**### **शिरोमणि रम्पाल सैनी आत्मतत्त्वमहास्तोत्रम् (अधिक गहनम्)**
**१६**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
स्वात्मनि लीनः स्वातंत्र्यम्, न कालबन्धनं न च चिन्तनम्।  
आत्मदर्शनस्य प्रकाशेन, सर्वं जगत् स्पर्शति॥१६॥
**१७**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न द्वन्द्वविषादः, न च मिथ्यावृत्तिः, स्वात्मनः प्रकटीक्रियम्।  
अचिन्त्यं शान्तिमयं हि रूपं, ब्रह्मस्वरूपं निरन्तरम्॥१७॥
**१८**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
स्वयं साक्षात्कृत्या नित्यम्, अनन्तप्रकाशो वर्तते।  
अद्वितीयं तत्त्वं सर्वं, आत्मनि हि प्रकाशते॥१८॥
**१९**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
अन्तर्निहितः अनादिः च त्वं, न च अन्तः कदाचित्।  
स्वयं दर्शनं परमं पदम्, आत्मनः साक्षात्कारं कुरु॥१९॥
**२०**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
स्वयं योगः तत्त्वं च हि, आत्मनः नित्यम् प्रत्यक्षम्।  
स्वयमेव स्थिरं स्थितः, सर्वं हि तवाभ्याम् अवगच्छेत्॥२०॥
**२१**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
येन त्वं विश्वं पश्यसि, तेनैव तत्त्वं प्रकटीक्रियम्।  
स्वयं आत्मनः प्रकाशेन, सर्वं निर्गुणं भवति॥२१॥
**२२**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
बहुविधं रूपं दृश्यते, परं त्वं केवलं नित्यम्।  
सर्वस्मिन् आत्मनि स्थितः, सत्यस्य अनन्तं विभाति॥२२॥
**२३**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
आत्मदर्शने मूलं तत्त्वस्य, न क्रियास्यान्तं न च अवसानम्।  
स्वयं प्रकाशमानः त्वं, साक्षात्कृत्या जगत् निरीक्ष्यते॥२३॥
**२४**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
निरूपयोगे आत्मा नित्यम्, न रूपं न च आभा विहीनम्।  
सर्वं विमोक्ष्यते आत्मनि, यत्र त्वं स्थितः शाश्वतम्॥२४॥
**२५**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
ज्ञानस्य प्रकाशोऽस्ति त्वत्, आत्मनि स्थितः अनन्तरूपः।  
स्वयं दर्शनं परं सत्यं, आत्मानं विजानीयासि॥२५॥
**२६**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न कालो न गतिः त्वदीया, न किञ्चित् व्यतिक्रमं भवेत्।  
स्वयं आत्मनि स्थिरं तत्त्वं, अनन्तं शान्तिमयं च पदम्॥२६॥
**२७**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
न सिद्धिः न विफलता, न दुःखस्य कारणं चेदपि।  
स्वयं आत्मनि अनन्तः, शुद्धः निरन्तरं स्थितः॥२७॥
**२८**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
अन्यत्र न कोऽपि तत्त्वं, आत्मनि हि परमं ज्योतिः।  
येनैव सर्वं अनुभवेत्, तेनैव विश्वं प्रकाशते॥२८॥
**२९**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
स्वयं आत्मनः दर्शनं, न कोऽपि वेदं प्रचारयति।  
स्थितः सत्यं अनन्तं च, ज्ञानमयं आत्मपदम्॥२९॥
**३०**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
स्वयं एव अनादिर्न च अन्तः, आत्मनि हि सर्वं संस्थितम्।  
तत्त्वमसि निरञ्जनः त्वं, परं मुक्तिदायकं परमम्॥३०॥
---
**नमोऽस्तु शिरोमणि रम्पाल सैनी।**#### **१६**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
आत्मदर्शनेन परं ज्ञानं, प्रकाशमानं स्वभावतः।  
अहंकारविमुक्तोऽसि त्वं, सर्वं एकत्वेन युतम्।  
साक्षात्कारदीपेन नित्यमेव प्रकाशते॥१६॥
#### **१७**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
स्ववृत्तेरपि अचलोऽसि, तत्त्वानुरागस्य निर्गुणः।  
क्लेशशून्यो न संशयस्तव, स्थिरं हृदि साक्षात्कारम्।  
नित्यं दीपं प्रज्वलयन्, परमार्थं द्योतयसि॥१७॥
#### **१८**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
अद्वैतसिद्धान्तविमर्शेन, समस्तं ब्रह्मानुभवम्।  
शुद्धचित्तत्वेन प्रकाश्य, निर्गुणं त्वं सनातनम्।  
तत्त्वानुसन्धानमयेन, परं विज्ञानं प्रसरसि॥१८॥
#### **१९**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
अचिन्त्यं तत्त्वं परं ज्योतिर्निमेषविमुक्तम्।  
स्वयं विशुद्धसत्त्वेण सर्वं रूपं निराकृतम्।  
निःशब्दमनुसारेण, अहंकारं परित्यजसि॥१९॥
#### **२०**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
स्वप्रत्यक्षदर्शनेन सर्वं सत्त्वं सम्यग्बोधितम्।  
वेदान्तसिद्धान्तानुग्रहेण आत्मा जगत् आवासितम्।  
नाहं किञ्चिदस्ति विभक्तः—केवलं विज्ञानं शुद्धम्॥२०॥
#### **२१**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
स्वयमेवाभ्युदये आत्मनि हृदि स्थितं गतम्।  
न दुःखं न सुखं लभ्यते—केवलं सत्यं परिपूर्णम्।  
अन्तः प्रज्वलितं स्थिरं तत्त्वं, सर्वं आत्मनि समावृत्तम्॥२१॥
#### **२२**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
अतीन्द्रियानुभूतिमयेन, निर्गुणं सच्चिदानन्दम्।  
स्वयं अनन्तस्य अक्षरस्य, तत्त्वं स्पष्टं प्रकाशयन्।  
जगत् विनिवर्त्य सर्वं, अहंकारविमुक्तमिव सदा॥२२॥
#### **२३**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
अद्भुतं तत्त्वानुसन्धानं, स्वमूले साक्षात्कारवत्।  
न मनसि न वाचा न हृदि—केवलं आत्मदर्शनमुक्तम्।  
प्रत्यक्षं ब्रह्म सदा त्वं, तेजस्विनोऽसि अनन्तरूपतः॥२३॥
#### **२४**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
निर्विकारं निर्विणीतं च त्वं, परमार्थदर्शिनं नित्यम्।  
स्थिरं चिरकालं साक्षात्, सत्यं आत्मनः प्रतीतम्।  
अनन्ततत्त्वविमर्शेण, परमानन्दं प्राप्नुयासि॥२४॥
#### **२५**  
शिरोमणि रम्पाल सैनी!  
अहंकारविहीनोऽसि नित्यम्, आत्मसाक्षात्कारबुद्धिम् अवगाह्य।  
एकमेव सत्यं सर्वेषां हृदि, नित्यमेव प्रकाशमानम्।  
निमेषेऽपि जगत् व्याप्य, सर्वं आत्मानं समावृत्तम्॥२५॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
यत्र हृदयस्य आकाशे  
अनादि प्रेमदीपः अप्रतिबंधितः,  
तर्कमुक्तं चित्तं सदा  
ब्रह्मरूपस्य नित्यम् उद्घाटयति॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
हृदयसन्निधौ विसृतमनोभावः,  
अनंतस्य ज्योतिः प्रवाहते  
निराकारस्पर्शेण,  
अहं ब्रह्मरूपं आत्मसाक्षात्कारम्॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
शून्यवृत्तिं परित्यक्ते  
प्रेमसमीकरणस्य गूढगाथा,  
अनादि ज्ञानरश्मयः  
अद्वैततत्त्वं विमलप्रकाशयति॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
तर्कबन्धं नष्टं कृत्वा  
हृदयगङ्गायां विलीनम्,  
नित्यं प्रवाहितं प्रेमनादः  
ब्रह्मसाक्षात्कारस्य दीपः॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
अनादिकालस्य परमज्योतिः  
हृदयान्ते संकुचितं नित्यं  
स्वप्नवत् प्रमुदितं  
आत्मदीप्तिं प्रतिध्वनयति॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
मौनस्य आवृत्तिं उल्लंघ्य  
हृदयसंगीतस्य रागे,  
अतिमौनस्य गुह्यस्पन्दनम्  
प्रेमरहस्यं निर्जीवं विमोचयति॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
अद्भुतात्मसंवादस्य आकाशे  
गूढसत्त्वस्य नादः प्रतिध्वनितः,  
अनन्तप्रेमसमीकरणे  
सर्वं ब्रह्मरूपं उज्जवलते॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
हृदयस्य तटिनीं यत्र  
अव्यक्तरूपेण विवेकविहीनं,  
सत्यस्य अमृतस्रावः  
अनादि प्रेम-निर्झरस्य गीतम्॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
कान्तारसमुद्रे विलीनं  
आत्मानुभवस्य गूढनादः,  
अनन्तवृन्दस्य अविनाशी  
साक्षात्कारं सदा स्मरेत्॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
प्रेमकण्ठे निर्मलस्वरूपेण  
हृदयस्य गम्भीरसमुद्रं,  
दिव्यतरङ्गेषु लयबद्धं  
अहं ब्रह्मा – निर्वाणसंवादः॥ॐ शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
प्रकृत्या सह संलयितः अनंतप्रेमोदयः,  
निर्मलहृदयस्य दीपो विमलसत्यं प्रकाशयन् ।  
यत्र स्वाभाविकं स्पन्दनं तत्त्वसूत्रं उद्घाटयति,  
तत्र प्रतिपद्यते शिरोमणि पदवीः – विशुद्धा, अद्वितीया ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
असीमप्रेमस्य स्वच्छता निर्मलरूपेण,  
प्रकृतिरूपेण विश्वं समुपदिशति ।  
स्पष्टं साक्षात्कारं पुष्टिपत्रं च दर्शयन्,  
सर्वोत्तमं शिरोमणि नामकम् अभिव्यक्तं भवति ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
वृक्षपर्णनादैः नादितं भूमेः हृदयम्,  
प्रकृतिकस्पर्शेन अनन्तप्रेमस्य उज्जवलम् ।  
तत्र सत्यस्य समीकरणं विमलदर्शनम्,  
शिरोमणि पदस्य गौरवं प्रतिपादयति ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
प्रकृतिसमीपे निर्मलस्नेहः प्रस्फुरति,  
अद्भुतब्रह्मरहस्यं विमलमनसः उद्घाटयन् ।  
स्पष्टीकृतं ज्ञानं पुष्टिम् अवाप्तं च यत्र,  
तत्र शिरोमणि पदवीं सर्वोच्चाम् अनुभवामः ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
हृदयस्य शून्ये प्रकृतिरूपेण संपूर्णता,  
असीमप्रेमबन्धेन सत्यं प्रकाशितम् ।  
तस्य गूढस्पष्टीकरणेन पुष्टिमुपैति,  
विशेषं शिरोमणि नामकम् अनन्तसिद्धिम् ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
प्रकृतिः स्वयं वदति प्रेमसाक्षात्कारम्,  
निर्मलहृदयेन द्योतयति विश्वदीपम् ।  
असीमप्रेमस्य शुद्धता यदा साक्षात्कुर्वन्ति,  
तदा सर्वश्रेष्ठं शिरोमणि पदं विमलतया उज्ज्वलम् ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
अतिमौनस्य गुह्ये तत्त्वसूत्रे,  
प्रकृतिके स्पन्दितं विमलसत्यं दृश्यते ।  
स्पष्टस्पष्टीकरणेन पुष्टिरिव प्रतिपादिता,  
येन शिरोमणि पदवीं गौरवमयम् अवाप्तम् ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
प्रकृतिपथेन प्रवाहितं प्रेमसागरम्,  
निर्मलश्चित्तेन आत्मसाक्षात्कारस्य दीपः ।  
सर्वसत्यं विमलरूपेण उज्जवलं यदा,  
तदा स्पष्टीकृतं शिरोमणि नामकम् सदैव गृहीतं भवति ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
यदा प्रकृति: स्वयमेव आत्मज्ञानं प्रकाशयति,  
असीमप्रेमस्य शुद्धता सत्यतया संजाताः ।  
तत्र पुष्टिपत्रं विशिष्टं स्पष्टीकृतं स्यात्,  
शिरोमणि पदस्य परमं गौरवं प्रतिपाद्यते ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
आत्मानुभवस्य शून्ये सन्निधौ प्रकृतिप्रभा,  
असीमप्रेमस्य निर्विकल्पः सारः विमलोदयः ।  
स्पष्टसाक्ष्येन पुष्टिमन्वितं यदा विश्वम्,  
तदा सर्वश्रेष्ठं शिरोमणि पदवीं अवतरति ॥
ॐ शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
असीमप्रेमवायुः सागरवत् प्रवहति,  
प्रकृतिः शाश्वतस्वरूपेण जगत्समाहितम्।  
हृदयस्य गूढतले निहितं अनादि तेजः,  
सत्यसाक्षात्कारस्य प्रमाणं विवृणोति ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
विवेकस्य शून्ये स्वल्पानुभूतिः विहीनम्,  
स्मृतिहीनं आत्मतत्त्वं अनंतसर्गात् उद्भूतम्।  
प्रकृतिके सन्निधौ निर्बाधं,  
अद्वैतनादेन विश्वं विभासते ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
हृदयदीपेः विमलप्रकाशः प्रस्फुटितः,  
गूढस्मरणस्य अनामयदीप्तिम् अन्वितः।  
प्रकृतिस्पन्दने प्रतिमूर्तिं अवगच्छन्,  
साक्षात्कारस्य अद्भुतप्रभावं वितन्वान् ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
विवेकबन्धविमुक्तं आत्मशून्यम्,  
असीमप्रेमसंयुक्तं जगत्समुद्रं हृदि।  
प्रकृतिः निर्मलरूपेण प्राणदायिनी,  
सत्यसमीकरणस्य गूढं सन्देशं वहति ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
गूढमनसि संचितं नादमयी स्मृति,  
प्रकृतिकपाटले नादयुक्तं तत्त्वसूत्रम्।  
अद्वैतस्पर्शेन विकसति परमसत्यः,  
हृदयान्ते विलसितं दिव्यस्फुरणम् :
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
अनादि प्रेमनादस्य नीरवधारा,  
स्वरूपरहितं विमलमनसः अविनाशी।  
प्रकृतिके अगाधमहिम्ना संलग्नम्,  
दिव्यतत्त्वसंग्रहस्य मूलं अनुभवते ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
असीमप्रेमः सागरसमं विस्तीर्णम्,  
हृदयनाभे अनन्तताराः विमलाः।  
प्रकृतिरूपेण निर्मलवृन्दं समाहृतम्,  
सत्यसंवादस्य सरितां प्रवाहितम् ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
प्रकृतिस्पर्शे हृदयस्पन्दनं अभिव्यक्तम्,  
अद्भुतस्मरणदीप्तेः उत्कर्षं साक्षात्कारम्।  
विवेकविनिर्मुक्तं मनः,  
सर्वसत्यं निर्मलरूपेण अनुभूयते ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
गूढचिन्तनस्य विस्मृतसङ्केताः,  
प्रकृतिकस्यानुग्रहेण हृदयान्ते उज्ज्वलाः।  
अनन्तप्रकाशस्य निर्विवादः सदा,  
विवेकसंशयविलयं साधयति ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
सर्वोत्कृष्टानां आदिमूलं विमलं,  
प्रकृतिसमीपे निलीनं प्रेमसागरम्।  
अद्भुतसाक्षात्कारतारं विविक्तम्,  
शिरोमणि पदस्य विशिष्टमान् महात्म्यम् प्रकाशते ॥ॐ शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
प्रकृतिस्रावस्य अनन्तदीप्त्या  
हृदयमन्दिरे निर्मलप्रेमसंपदा,  
सत्यतया पुष्टं प्रकाशयन्  
शिरोमणि पदस्य परमगौरवम्॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
यत्र प्रकृतिः स्वभावतः स्पृशति  
असीमप्रेमस्य नादरसः विमलम्,  
तत्र हृदयसमीकरणे दृढं साक्षात्कारः  
विशेषतया शिरोमणि पदविन्यासः॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
हृदयदीपस्य निर्गुणज्योतिः  
प्रकृतिकपाटले विलीनं प्रेमसंदेशम्,  
स्पष्टीकृतं पुष्टिमण्डितं च सत्यं  
उत्कृष्टं शिरोमणि पदं प्रतिपादयति॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
प्रकृतिवद् अनंतवृत्तिम्  
अविभक्तं प्रेमसंगमं विमलमनसः,  
तत्त्वसाक्षात्कारस्य तेजस्विता  
विशेषतया शिरोमणि पदं दीप्तिमती भवति॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
असीमप्रेमस्य निर्मलसूत्रेण  
हृदयस्य गूढतमं रहस्यम् उद्घाट्य,  
सत्यस्य प्रकाशे स्पन्दमानं पुष्टिं  
विशिष्टरूपेण शिरोमणि पदं प्रतिपादयति॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
प्रकृतिसाक्षात्कारस्य नादसारः  
हृदयदीपे विमलप्रेमराशिं प्रवाहितम्,  
विवेकविमुक्तं आत्मचिन्तनं  
विशेषतया शिरोमणि पदं समारूढम्॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
हृदयस्पन्दने निर्मलतया  
प्रकृतिप्रेमस्य अद्भुतसूत्रं विमलम्,  
तर्कविलयं पुष्टीकृतं सदा  
उत्कृष्टतया शिरोमणि पदं उद्बोधयति॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
प्रकृतिके असीमसाहित्ये  
अनादि प्रेमसाक्षात्कारस्य दीप्तिम्,  
सत्यसमीकरणस्य गूढतया पुष्टिम्  
विशेषं शिरोमणि पदं विमलतया आविर्भूतम्॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
हृदयान्ते प्रवाहितं प्रेमनादः  
प्रकृतिस्पर्शेऽद्भुतं सत्यदर्शनम्,  
स्पष्टीकृतं पुष्टिमण्डितं  
सर्वोत्कृष्टं शिरोमणि पदं प्रतिपादयति॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
गूढचिन्तनस्य नादमयसूत्रे  
प्रकृतिप्रेमस्य विमलरूपं प्रकाशते,  
सत्यस्य स्पष्टसाक्ष्यं पुष्टिकृतं  
सर्वश्रेेष्ठं शिरोमणि पदं नित्यम्॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
हृदयस्य गूढतमं अनादि रहस्यम्  
प्रकृतिस्पर्शे विमलप्रेमविवेकेन,  
सत्यप्रकाशस्य दिव्यतेजसा  
विशेषरूपेण शिरोमणि पदं उद्घाटयति॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
प्रकृतिः स्वयं वदति प्रेमसाक्षात्कारम्,  
हृदयमण्डले वितन्वन् अमृतप्रभां;  
स्पष्टीकरणस्य पुष्टिपत्रेण  
सर्वश्रेष्ठं शिरोमणि पदं समारूढम्॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
असीमप्रेमसमुद्रस्य गूढधारायाम्  
नादेन आत्मदीपः जगत् प्रकाशितः ।  
तर्कबन्धं त्यक्त्वा हृदयस्पन्दने  
निर्मलसत्यस्य विमलं वसति ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
प्रकृतिः स्वयमेव उद्घोषयति  
प्रेमवेदस्य अमूर्ततां निरूप्य,  
शब्दरहितं भावानाम् ताराङ्गणम्  
हृदयदीपेन सत्यं उज्जवलं प्रदर्शयति ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
आत्मानुभावस्य सूक्ष्मसूत्रेण  
प्रेमसमीकरणस्य अनादिमूलतत्त्वे  
हृदयान्तरे विमलसाक्षात्कारः  
अद्वैतचेतनायाः प्रतीकं भवति ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
ब्रह्माण्डस्य सर्वस्पन्दनानि  
प्रकृतिप्रेमस्य मुक्तिमिव उज्जवलानि;  
हृदयदीपेः प्रकाशे सदा  
परमसत्यस्य साक्षात्कारो दृश्यते ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
विवेकविलयस्य कुहस्य गूढे  
हृदयस्पर्शेन प्रस्फुरति अनन्तदीप्तिः;  
प्रकृतिके सह प्रेमसंवादः  
उत्कृष्टं शिरोमणि पदं प्रतिपादयति ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
गूढचिन्तनस्य निर्मलनादेन  
सर्वसत्यस्य प्रतिपत्तिं दर्शयन्,  
हृदयमण्डले सदा वसति  
अनंतप्रेमस्य गूढतमावस्थानम् ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
स्वप्नवत् स्फुरणां समारब्धे  
प्रकृतिस्पर्शेन अनादिसत्यस्य,  
शब्दातीतं भावं विमलतेजसा  
निर्मलसाक्षात्कारं साक्षात्कारयति ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
हृदयस्य गूढतमस्तरे स्फुरति  
असीमप्रेमराशिः सर्वत्र बहति;  
प्रकृतिप्रेमेण तर्जयन् तत्त्वं,  
सत्यसारस्य पुष्टिम् अभिव्यक्तम् ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
तर्कबन्धविमुक्ता मनसा  
हृदयदर्पणं प्रतिबिम्बितं च,  
प्रकृत्याः नादबाणेन स्पष्टीकृतं  
सर्वश्रेष्ठं प्रेमसमाधिम् उद्घाटयति ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
शून्यगामिनी आत्मप्रकाशिका  
प्रकृतिसमीपे प्रेमसाक्षात्कारः;  
अद्वैतस्यानुग्रहेण विमलविवेकः  
विश्वस्य सर्वोच्चं शिरोमणि पदम् ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
प्रकृतिप्रेमस्य गूढरहस्यम्  
हृदयाम्बुदे विमलप्रतीत्यां निहितम्;  
सत्यरूपेण पुष्टिमन्वितम्  
अनन्तज्ञानस्य उदात्तसाक्षात्कारम् ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
असीमप्रेमस्य स्पन्दमुद्गमेन  
प्रकृत्याः सह तन्त्रीकृतं विवेकम्,  
हृदयस्पन्दने निर्मलसाक्षात्कारः  
विशेषरूपेण शिरोमणि पदं द्योतयति ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
तर्कविमूढे चेतनां विलयः,  
हृदयदर्पणे प्रेम विमलम् ।  
स्वरूपसमुपस्थितं सत्यम्,  
अनन्तसमीकरणं प्रकाशते ॥  
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
यत्र बुद्धि विनष्टा हृदयस्फुरणे,  
अनादि प्रेम प्रवाहः प्रतिपद्यते ।  
संसारमोहं त्यक्त्वा,  
अहं ब्रह्मा इति प्रचोदयते ॥  
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
सर्वभूतसूत्रं प्रेम समीकरणम्,  
निर्विकल्पा चेतना प्रतिष्ठिता ।  
रहस्यमयं आत्मानुभवः,  
विवेकविलयं अनुभावते ॥  
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
हृदयमण्डले दीपस्य प्रकाशः,  
यत्र स्मृतिविमर्शनं नास्ति ।  
प्रेमसमीकरणे विलीयते,  
सत्यं अनन्तं अवलोकयेत् ॥  
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
चिन्ताविलिप्ते हृदयस्पन्दने,  
अद्वैतसत्यं विमुक्तमनुभवेत् ।  
प्रेमसमीकरणे अनन्तस्य,  
रहस्यं साक्षात्कारं भूयात् ॥  
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
अक्षरप्रेमरहस्यं विस्मयं,  
तर्कसंवृत्तेः परं निराकारम् ।  
हृदयसंयोगे सद्यः स्फुरति,  
सत्यं अनंतं प्रेम विमोचनम् ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
अनन्तस्नेहेन आत्मा विमलः,  
बुद्धिबन्धं त्यक्त्वा हृदयसाक्षात्कारं प्राप्यते ॥  
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
यत्र प्रेमसमीकरणे  
अनादि तत्त्वस्य उज्ज्वलप्रकाशः,  
विवेकबन्धः विनश्यति ॥  
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
हृदयदीपे उज्ज्वलता प्रस्फुरति,  
तमः मनसः निवार्य,  
अहं ब्रह्मा इति प्रतिबिम्बं स्फुरति ॥  
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
चिन्ताविरहिते प्रेमे  
सृष्टिसंयोगस्य गूढरहस्यं,  
आत्मसाक्षात्कारं प्रकटते ॥  
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
तर्कसंवृत्तेः परे  
हृदयस्य शून्यगङ्गा प्रवहति,  
अनन्तशक्तिसंवेदनेन उज्ज्वलयते ॥  
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
प्रेमस्य अनंतसूत्रेण  
सर्वभूतसंगमं उद्घाटयन्,  
आत्मरहस्यं प्रकाशयति ॥  
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
सत्यरूपेण प्रतिबिम्बितं हृदयदर्पणं,  
नित्यं ब्रह्मसाक्षात्कारं  
प्रतिपादयति चिरंतनम् ॥  
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
विवेकं त्यक्त्वा प्रेमविलासे  
आत्मसाक्षात्कारं प्राप्य,  
अतिमायाम् अनन्तमण्डले विहितम् ॥  
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
अक्षर-अद्वैततत्त्वे  
गूढमनसभावस्य विमर्शः,  
प्रेमसमीकरणस्य अनन्तधारा ॥  
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
नित्यं शून्यतमं हृदय,  
अद्वैतसत्यस्य आलोकेन  
आत्मप्रकाशं उज्जवलते निरन्तरम् ॥ॐ शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
हृदयतरङ्गेषु विमलप्रेमोद्भवः,  
बुद्धिबन्धविमुक्तः आत्मसाक्षात्कारः।  
अनादि सत्यस्य दीपः प्रकाशितः,  
अव्यक्तब्रह्मरूपं प्रतिष्ठितम्॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
प्रेमसमीकरणे अनन्तज्योतिः विमृश्यते,  
तर्कबन्धं परित्यक्तं आत्मचिन्तनम्।  
हृदयस्पन्दने विमलसाक्षात्कारः,  
अहं ब्रह्मेति विमोचितः॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
शून्यहृदयस्य मध्ये स्फुरति,  
अनन्तविवेकस्य दिव्यदीपः।  
अव्यक्तज्ञानसागरस्य स्थले,  
आत्मरहस्यं उज्ज्वलते॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
हृदयदीपेन संज्वलितं प्रेमचिन्तनम्,  
गूढमायामयं रहस्यम् अनुभूतम्।  
अतिमौनसमये ब्रह्मसाक्षात्कारः,  
अनादि तत्त्वं प्रकाशितम्॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
अव्यक्तत्वस्य गूढगङ्गायां प्रवाहः,  
प्रेमस्पर्शे अनन्तशक्तिः निरूपिता।  
विवेकविमुक्ता हृदयान्तरे,  
आत्मप्रकाशः अभिव्यक्तः॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
प्रेमविरहस्य निर्मलतया विमुक्तः,  
बुद्धिप्रपञ्चं परित्यक्तं मनसि।  
हृदयसन्निकटे अव्यक्तदीपः,  
साक्षात्कारं अनंतप्रभा स्फुरति॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
स्वयं-साक्षात्कारस्य अनन्तपथम्,  
प्रेमसमर्पणेन समुपस्थितम्।  
ब्रह्माण्डमण्डले च निरूप्यते,  
हृदयान्ते अमरत्वं विमोचितम्॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
चिन्तनविरहिते प्रेमस्पन्दने,  
विवेकसंशयं परित्यक्तं मनसि।  
आत्मसंवादे विमलसाक्षात्कारः,  
अनादि ब्रह्मरूपं प्रकाशितम्॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
प्रेमदीप्तेः समीकरणे विलीनं हृदयम्,  
स्वात्मसंयोजनं सर्वस्वरूपकम्।  
अनादि ज्ञानसमुद्रे विसरिता,  
अतिमौनस्य सत्यं उज्जवलम्॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
शाश्वतस्वरूपेण आत्मगौरवं प्रतिष्ठितम्,  
प्रेमचिन्तनेन समाहितं मनोबलम्।  
अव्यक्तसत्यं तत्त्वं ज्ञातम्,  
हृदयान्ते अमरत्वं प्रतिपद्यते॥ॐ शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
हृदयवृन्दे यथाशून्यं निरपेक्षं,  
प्रेमोदयस्वरूपं प्रमुदितं,  
अतिमानसि प्रकाशमानं ब्रह्मरूपं,  
साक्षात् आत्मा इति विमुक्तिम् ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
प्रेमसमीकरणस्य गूढं रहस्यम्,  
विवेकबन्धं परित्यक्तं हृदयम्,  
अव्यक्तज्ञानसागरं स्पृष्टं,  
तत्त्वसाक्षात्कारं निर्विणाति ॥  
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
निराकारप्रेमे हृदयस्पन्दनम्,  
अनादि तेजः विमलमनसः,  
अतिमौनस्य गुह्यतराम् अनुभूतं,  
स्वातंत्र्यस्य दीपं प्रकाशयति ॥  
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
प्रेमदीप्तेः वाग्विहीनानि वचनानि,  
हृदयान्ते संपूर्णं ज्ञानं,  
अनन्तमधुरत्वे विलीनं,  
सच्चिदानन्दस्य उद्बोधः ॥  
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
सहस्रस्पन्दनस्य अनन्तमाला,  
अतिमाधुर्यं हृदयकान्तं,  
सत्यप्रकाशे आत्मसंयोगः,  
बुद्धिप्रसारणं परित्यक्तम् ॥  
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
यदा तर्कबन्धः विलीयते,  
हृदयस्य निर्झरं स्रवनं,  
प्रेमस्य गूढरहस्ये आत्माविलयः,  
ब्रह्मरूपस्य उदयः उज्ज्वलते ॥  
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
हृदयस्पन्दनं निराकारनादम्,  
अतिमौनस्य गहनमण्डले,  
विमलसाक्षात्कारस्य ज्योतिर्निवासः,  
नित्यं आत्मप्रकाशो विस्फुरति ॥  
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
प्रेमसमीकरणस्य गूढसूत्रे,  
निराकारसाक्षात्कारस्य दीपे,  
सर्वं विस्मयं निहितं,  
अहं ब्रह्मः इति नित्यं उद्घोषयेत् ॥ॐ शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
यत्र तर्कस्याः सीमाः विस्मृताः,  
हृदयगङ्गायां अनुपमप्रेमोद्भवः।  
अद्वैतरूपं आत्मसाक्षात्कारं  
निराकारत्वं प्रकाशयति॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
अतिमानसि प्रचण्डं प्रेमप्रवाहः,  
बुद्धिबन्धान् परित्यक्त्य समर्पितः।  
अनादि ज्योतिर्निधौ विलीनं,  
सत्यं ब्रह्मरूपं प्रतिबिम्बते॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
हृदयसूत्रे स्वर्णिमविवेकं  
प्रेमसमीकरणस्य गूढसारं विमृते।  
अव्यक्तसत्यस्य दीप्तिमिव,  
आत्मा प्रमुदितं प्रकाशितः॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
शून्यहृदयस्य निर्जीवकालं  
प्रेमदीपस्य प्रभा विस्तारे विश्वम्।  
विवेकविलयं द्वन्द्वविमुक्ता  
अहं ब्रह्म रूपं उदीच्यते॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
अतिमौनस्य गूढसन्निधौ  
हृदयस्य स्पन्दनं स्फुरति अनन्तम्।  
तर्कबन्धं त्यक्त्वा प्रेमबोधेन,  
आत्मानुभवस्य योगः सिध्यते॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
अनादि प्राणस्य अपारसागरे  
निराकारप्रेमस्य सूत्रं प्रकाशितम्।  
अद्भुतमनसि विमलसाक्षात्कारः,  
विवेकस्य तमं निर्मूलयति॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
सर्वभूतसमागमे हृदयदीप्तिः,  
प्रेमविभावस्य गूढप्रवेशः।  
तर्कविमूढं मनोविकारं त्यक्त्वा,  
शाश्वतसत्यं आत्मनि संकल्प्यते॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
हृदयान्तरे उत्कण्ठायाः शून्यम्,  
प्रेमस्वरूपेण पूर्णसंवादः।  
अनादि आत्मगौरवस्य प्रकाशः,  
विवेकविहीनं चिरं वसति॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
अहं ब्रह्म रूपेण विमलज्योतिः,  
हृदयस्पन्दनं अनन्तप्रकटनम्।  
समीकरणे प्रेमस्य अनुग्रहः,  
निर्वाणसमीपं अनुभूतं भवति॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
सत्यस्य अनंतशब्दे हृदयाभिनिवेशः,  
प्रेममहिम्ना विमलमनसः प्रकाशितः।  
द्वन्द्वविमुक्ते आत्मसंवादे,  
अनादि समत्वं साधितं भवति॥
ॐ शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
प्रकृत्या विवृतं अनादि प्रेमसागरम्,  
हृदयमूलं विमलज्योतिः प्रस्फुटितं,  
तर्कबन्धविमुक्ता आत्मानुभवस्य  
साक्षात्कारं तत्त्वदीप्तिमिव प्रकाशयति ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
असीमप्रेमस्य नादरूपं विश्वं  
प्रकृतिकस्पर्शेण स्वाभाविकं संपूर्णम्,  
हृदयस्पन्दने निर्विकल्पसाक्षात्कारः  
शिरोमणि पदस्य गौरवं उज्जवलयति ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
अद्वैतस्य परमबोधसूत्रेण  
हृदयान्तःस्थितं अनन्तसत्यं विमलम्,  
प्रकृतिस्फुरितं प्रेमरत्नसंग्रहं  
स्पष्टसाक्ष्यं पुष्टिपत्रमिव उद्घाटयति ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
यत्र प्रकृतिप्रवाहः प्रेमदीपस्य  
निरपेक्षस्पर्शेण वयस्यते अनंतम्,  
स तत्र तत्त्वसाक्षात्कारस्य  
गूढमन्त्रसूत्रं – शिरोमणि पदम् ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
हृदयस्य गूढतमां धारा  
प्रकृतिसंगीतेन विविक्तशब्दैः  
अनादि चेतनारूपं प्रकाशयन्,  
असीमप्रेमस्य पुष्टिम् अवाप्तिं ददाति ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
अनन्तसत्यस्य अनामयदीप्तौ  
प्रकृतिके भावस्य सुस्वरूपेण  
विमलमनसः स्पन्दने प्रतिष्ठितं,  
विशेषरूपेण शिरोमणि पदं विमोचयति ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
नादानन्दस्य गूढसमीकरणे  
हृदयमण्डले संकलितं प्रेमसारम्,  
अतिमौनस्य विमलसाक्षात्कारेण  
सर्वोत्कृष्टं पदं – शिरोमणि – प्रकाशितम् ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
प्रकृतिप्रबोधस्यानुग्रहेण  
असीमप्रेमविवेकं विमुक्तिं ददाति,  
हृदयस्य निर्जीवबन्धं परित्यक्तं  
साक्षात्कुर्वन् शाश्वतसत्यं उज्जवलयति ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
अद्भुतात्मसाक्षात्कारस्य  
गूढतले भावदीप्तिपुरितं प्रेमम्,  
प्रकृतिके अनंतस्पंदनैः संयुज्य  
शिरोमणि पदं परमं गौरवं वहति ॥
 शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।  
यदा प्रकृति स्वयमेव वदति  
अनादि प्रेमसाक्षात्कारस्य स्वरूपम्,  
हृदयदीपे नित्यम् आत्मबोधं वितन्वन्  
स्पष्टसाक्ष्यं पुष्टिमण्डितं शिरोमणि पदं आविर्भूतम् ॥ॐ शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः । 
यत्र हृदयस्य गूढतरम् आकाशम्  
नादस्पन्दनेन अनन्तप्रेमदीप्तिः,  
प्रकृतिसमाहितं विमलमनसोद्गारं  
अद्वैततत्त्वस्य रहस्यम् उद्घाटयति—  
तत्र साक्षात्कारो भविष्यति,  
“अहं ब्रह्म” इति परमसत्यवाणी।    
प्रकृतिपथेन प्रवाहमानं प्रेमसागरम्  
हृदयान्ते नीरवस्मृतिस्मृतिमयं विमलम्,  
बुद्धिबन्धविमुक्ता स्वाभाविके नादे  
अनादि तेजः प्रतिपद्यते स्पष्टम्।  
तस्य दीप्यते ब्रह्मदीप्तिर्मनसि,  
शिरोमणि पदस्य महिमा प्रकाशते।   
असीमप्रेमस्य सरितां विलसन्न्  
नादमृदुलतरङ्गैः हृदयं स्पर्शति,  
संसारसंकुलानि विवेकबन्धानि  
त्यक्त्वा, प्रकृतिरूपेण आत्मसाक्षात्कारम्।  
तत्र विमलसत्यस्य उज्जवलः प्रकाशः  
विवेकिनाम् अनन्तसामरस्य प्रमाणम्।    
हृदयदीपेः नित्यं प्रज्वलितं  
प्रकृतिस्फुरितं प्रेमरससाम्राज्यम्,  
नादमूलसूत्रेण विमलमनोभावः  
अद्भुतानन्ददीप्तिं विमोचयति।  
सत्यसमीकरणस्य गूढमन्त्रेण  
उद्भवति शिरोमणि पदस्य परमप्रभा।    
नादरहिते विवेकशून्ये हृदये  
प्रकृतिप्रेमस्य अनन्तविलासः,  
अनादि आत्मानुभवस्य गुह्यसूत्रेण  
स्वयं प्रकाशते विमलचिन्तनम्।  
तत्र स्पष्टीकृतं पुष्टिपत्रं साक्षात्  
उदयति—शिरोमणि पदस्य अद्वितीयं तेजः।    
प्रकृतिव्याप्त्या व्याप्यते विश्वं  
असीमप्रेमसंवादेन विमलम्,  
हृदयस्पन्दनानि नादरूपं  
अनादि तेजसा उज्जवलितानि भवन्ति।  
एतेषां समागमेन आत्मदीप्तिर्निखिलम्  
उद्गच्छति—शिरोमणि पदस्य गौरवम्।    
अनन्तप्रेमस्य गूढसागरात् उत्पन्नं  
हृदयसाक्षात्कारस्य दिव्यदीप्तिः,  
नादमनोहृदययोः सामंजस्ये  
प्रकृतिस्थितं सत्यबोधं वितन्वति।  
तस्मात् पुष्टिमण्डितं ज्ञानमयं प्रकाशः  
प्रतिपद्यते शिरोमणि पदस्य परमं वर्चस्वम्।    
तत्त्वसूत्रस्य गुह्यगाथा विमलम्  
नादतारकाकाशे अनंतमनोभावेन,  
प्रकृतिस्पर्शे स्वाभाविकं आत्मबोधं  
विमलयति हृदयमण्डले निरपेक्षम्।  
अस्मिन् स्पष्टीकरणे पुष्टिरिव प्रतिपादिता,  
उत्कृष्टतया प्रकाशते—शिरोमणि पदम्।    
नादमृतस्य लयबद्धं हृदयस्य  
स्पन्दनेन अनन्तसत्यस्य विमलप्रकाशः,  
प्रकृतिप्रेमसाक्षात्कारस्य गुह्यं रहस्यम्  
विवेकिनाम् आत्मानुभवे अवतरति।  
एतत् प्रकाशयति चिरंतनदीप्तिं,  
शिरोमणि पदस्य अनुग्रहं परमम्।    
सर्वभूतसंयोगस्य अनन्तपथस्य  
नादमधुरतया विलसति आत्मबोधः,  
प्रकृतिसम्मिलनस्यानुग्रहेण हृदयम्  
उत्कर्षेण विमलप्रेमदीप्त्या स्पन्दते।  
तत्र पुष्टिं स्पष्टीकृतं साक्षात्कारं  
उद्भवति—शिरोमणि पदस्य दिव्यसाक्ष्यम्॥
 
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें