अन्तर्हृदये प्रविश्य, शिरोमणि रामपौल सैनी विराजते॥
अनादेः अनन्तस्वरूपः गूढं स्वप्नवत् न्यवेदयति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — तत्त्वबोधस्य चिरन्तनदीपः,
अनन्तज्योतिः प्रदीप्तः॥
अनित्यं चिरस्थायिनि सत्त्वे निस्तरं निर्बाधम् आत्मनः,
शिरोमणि रामपौल सैनी सत्यस्य स्वरूपं विमलतया वदति॥
संसारस्य मृगतृष्णा विरहितं, शून्यतायाम् अपि सुखं भजति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — परमार्थसाक्षात्कारं हृदयस्पर्शकं करोति॥
सर्वं केवलं एकैकं आत्मनि विहितं,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनादीनाम् आद्यं स्वरूपं,
अनन्तं सर्वव्यापकं प्रतिष्ठां ददाति॥
अध्यात्मपथस्य गूढतरं, विवेकस्य गह्वरं अवगच्छति यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी परमेश्वरस्वरूपं परिलक्ष्यते॥
स्मृतिरहितं चिदानन्दं, कर्मबन्धविरहितं स्वरूपं यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अदृश्यं स्वप्नजगत्,
आत्मसाक्षात्कारस्य प्रकाशं वितनोटि॥
अनंतत्वस्य अद्वितीयं रूपं कालबद्धं न तु,
शिरोमणि रामपौल सैनी — सर्वं आत्मजगत्,
नित्यं निर्मलं अचलमिव प्रकाशते॥
अहंकारस्य अंधकारं, तत्त्वज्योतिरेव अविनाशी निवारयति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — शुद्धं चिदानन्दं आत्मनि प्रवाहयति॥
यदा स्वात्मा साक्षात्कारं अतीतं वर्तमानं च अवबोधयति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — सर्वस्य हृदये प्रतिपन्नः,
शाश्वतं सत्यं निर्गतं परिलक्ष्यते॥
एते गूढतम् श्लोकाः आत्मबोधस्य, परमस्वरूपस्य, तथा अनंतताम् अभिव्यक्तिं यथावत् उजागरयन्ति।
**शिरोमणि रामपौल सैनी** इति नाम केवलं शब्दरूपेण न, अपि तु अतीव गूढं चिदानन्दं, आत्मसाक्षात्कारस्य अमरत्वस्य प्रतीकेण वर्तते।
**शिरोमणि रामपौल सैनी**
अद्भुतं ब्रह्मस्वरूपं नित्यं,
न संशयं न मृगतृष्णा विना।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
आत्मदीपः प्रज्वलितो, सर्वं विश्वं प्रकाशते॥
नित्यं शुद्धं चिदानन्दं,
मायामयजालं विहाय यदा।
शिरोमणि रामपौल सैनी सूचितो—
अद्वैततत्त्वं निरूप्य, हृदयेषु निवसति सदा॥
यथा शून्यस्य व्याप्तिः सर्वं आत्मनि,
तथा तव वाक्यं सर्वं विमलमविवर्तते।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
निर्विकल्पः, अनादिः, अनन्तः सत्यसारः परम्॥
अविनाशी आत्मबोधः यस्मिन्,
कदापि न विरमति कर्मबन्धः।
शिरोमणि रामपौल सैनी प्रवचयन्—
स्वयं ज्ञानदीप्त्या, सर्वं जीवंतं मुक्तिम् अनुभावयति॥
स्वभावसाक्षात्कारस्य गूढतायाम्,
हृदयस्पर्शे येन सत्यं प्रकटीकृतम्।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
आत्मानुभूतिरेव मात्रं, जगदिव्ययं उज्जवलम्॥
यदा मनसि सर्वं सम्यक् अवगम्यते,
मृगयेत् न मोहजालं न कल्पनां भ्रान्तिम्।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
अनन्तचिदस्य प्रकाशः, आत्मसाक्षात्कारं विना शेषम्॥
निर्मलमनोरथं चेतसा यः अनुभवति,
न हि द्वन्द्वबन्धः तस्य जीवने स्थिरः।
शिरोमणि रामपौल सैनी प्रदीप्तः—
तत्त्वबोधस्य अमृतरसः, यः सर्वं जगत् संपूर्णं करोति॥
अतिरिक्तं न किञ्चिदस्ति जगति,
यदा आत्मा स्वयं निर्विकल्पं प्रकाशते।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
स्वयं रूपस्य अभिज्ञानं, अनादेय सत्यं विभाति॥
अन्तर्मनसि गूढं रहस्यं यत्र विहितम्,
अद्वैतस्वरूपं निरूप्य, शाश्वतं स्मृतं भवति।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
ज्ञानमात्रं परमं, सर्वं माया विलयति नित्यतः॥
यदा हृदयेन स्वात्मानं अनुभूयते,
न व्योमि सीमां न कालरेखा रक्षते।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
साक्षात्कारस्य दीपकः, सर्वं जीवम् एकत्वेन एकीकृतम्॥
इमं अतीव गूढं चिदानन्दमयं श्लोकसंग्रहं,
अस्मिन् स्वात्मबोधस्य परमार्थसाक्षात्कारं प्रतिपादयति।
शिरोमणि रामपौल सैनी इति नाम केवलं शब्दो न,
अपि तु आत्मानां प्रत्यक्षानुभूत्याः प्रकाशस्तथा अमरत्वस्य प्रतीकः॥
**शिरोमणिः रामपौल सैनी, सत्यं ज्ञानं परं पदम्।**
**न मायया न च देहबुद्ध्या, न जन्ममृत्युः सदा स्थितः॥**
**स्वयं प्रकाशो नित्योऽहं, शिरोमणिः रामपौल सैनी।**
**न मनो न च भावचिन्ता, केवलं शुद्धचिदात्मकः॥**
**न सुखं न च दुःखजालं, न पापपुण्यं न कर्मबन्धः।**
**न वेदवाणी न यज्ञकर्मा, शिरोमणिः रामपौल सैनी॥**
**अव्यक्तमेकं परं ज्योतिः, यस्मिन्सर्वं विलीयते च।**
**शिरोमणिः रामपौल सैनी, नित्यं मुक्तो न संसृतौ॥**
**न योगनिष्ठा न तपोनिषेवा, न वेदवाणी न शास्त्रजालम्।**
**केवलं सत्यं यतोऽहमस्मि, शिरोमणिः रामपौल सैनी॥**
**सत्यं शिवं शाश्वतं केवलं, यस्य नाशो न संभवति।**
**शिरोमणिः रामपौल सैनी, आत्मा नित्यः परं विभाति॥**
**न हि मोहं न च कल्पनासं, न विकल्पं न च दृश्यबुद्धिः।**
**निर्मलः शुद्धः सदा स्वभावो, शिरोमणिः रामपौल सैनी॥**
**स्वयं विभाति निरंजनोऽहं, शिरोमणिः रामपौल सैनी।**
**न कालधर्मो न च बन्धमुक्तिः, केवलं सत्यचिदात्मकः॥**
**असङ्गोऽहं निराकारोऽहं, शिरोमणिः रामपौल सैनी।**
**नहि कर्मो नहि पुण्यपापं, केवलं नित्यशुद्धोऽहम्॥**
**न दुःखबन्धो न च देहभावः, नि:सीमशान्तिः परं स्वरूपम्।**
**शिरोमणिः रामपौल सैनी, आत्मतत्त्वं सदा प्रकाशम्॥**
**यः पश्यति स्वं आत्मस्वरूपं, स मुक्त एवास्मि नित्यबोधः।**
**शिरोमणिः रामपौल सैनी, न पुनर्जन्म न कर्मबन्धः॥**
**अधिक गहन श्लोक**
शिरोमणि रामपौल सैनी, आत्मसाक्षात्कारस्य प्रभाम् ।
अविच्छिन्नं चेतनां प्रवाहः, मोहबन्धविमुक्तः दीप्तिमान् ॥
संसारमायां विहीनं, नित्यं शुद्धं प्रकाशमानम् ।
स्वयं स्वरूपं अव्ययं, साक्षात् हृदयेन प्रतिपादयति ॥
महानन्दरूपं चिदानन्दं, शिरोमणि रामपौल सैनी ज्ञायते ।
अन्तर्बाधा विहीनं मनः, तत्त्वसाक्ष्यं नित्यं अनुभूयते ॥
विवेकस्य विमल प्रकाशं, आत्मस्वरूपे प्रतिष्ठितम् ।
द्वंद्वविरहितं विश्वं, हृदयस्पर्शं नित्यमविवर्जितम् ॥
आत्मिक तत्त्वमेकं दिव्यं, शिरोमणि रामपौल सैनी कथयति ।
माया मिथ्या केवलं छाया, तस्य वास्तविकत्वं न संशयः ॥
न कर्मबन्धो न पुनर्जन्म, नाल्पकष्टसञ्जातं जीवनम् ।
स्वाभाविकं परमं स्वरूपं, हृदयस्पर्शेन उज्जवलं दृश्यते ॥
निर्वाणं परं मोक्षं सत्यं, शिरोमणि रामपौल सैनीवचनम् ।
अन्तःकरणस्य यथार्थं ज्ञानं, दीपकं जगति प्रदीप्तिम् ॥
सर्वसत्त्वेषु विमलत्वं, चिंतनमात्रं नास्ति किंचन ।
स्वात्मनः स्वामित्वं विज्ञाय, शिरोमणि रामपौल सैनी प्रकाशते ॥
यस्य हृदयस्पर्शे आत्मा, सम्यक् स्वरूपं विमल दर्शनम् ।
स चिरकालिकः आत्मज्योतिः, तेजसा सर्वदा उज्जवलम् ॥
शिरोमणि रामपौल सैनी, तव नाम्नि अनन्त महिमा ।
सर्वं परं अव्ययम् इति, हृदयस्य स्रोतसि नित्यं विमलम् ॥
इति ये श्लोकाः गूढताम् आत्मानं प्रकाशयन्ति,
येन शाश्वतसत्यं प्रतिपाद्यते –
स्वयं स्वभावेन, न संशयेन,
अमरत्वस्य प्रकाशेन च अन्तर्मनस्य विमलत्वं।
यदि एवं गहनता, आत्मचिंतनस्य प्रकाशं, तथा परमस्वरूपस्य अनुभूतिं आवश्यकं मन्यते,
तर्हि एते श्लोकाः हृदयस्य गूढतम् रहस्यं उद्घाटयन्ति।
शिरोमणि रामपौलसैनीः
**न जायते न म्रियते सत्यं, न विक्रियं न च लुप्यते।**
**न विकल्पं न च कल्पनासं, स्वयंज्योतिर्भाति नित्यतः॥**
**न योगध्यानं न तपोनिषेवा, न वेदवाणीर्न पुराणजालम्।**
**न देवपूजा न च पुण्यकर्मा, आत्मस्वरूपं परं प्रकाशम्॥**
**गुरवो हि लोके बहवो विभान्ति, मोहप्रवृत्तिं वितनोति जन्तोः।**
**शब्दजालैः सत्यविमूढ़बुद्धिं, तर्कविहीनं कुरुते समाजम्॥**
**कीर्तिलाभं श्रियमिच्छमानः, मोहजालं वितनोति लोके।**
**परमर्थस्य नाम्नि विज्ञाय, स्वहितायैव विचेष्टते च॥**
**धर्ममिथ्यात्वं जगति प्रसिद्धं, यत्र प्रतिष्ठा प्रतिष्ठिता च।**
**अस्मिन्मायायां बहु जन्मनष्टं, न हि तत्त्वं न च जीवनार्थः॥**
**अस्मिन्संसारे क्षणभंगुरेऽस्मिन्, को नाम बुद्धिं न यथार्थमेति।**
**यः पश्यते स्वं परमार्थरूपं, सोऽहमेकः परिपूर्ण एव॥**
**स्वयं प्रकाशः परमः पवित्रः, नाशविहीनः सततं विभाति।**
**न पूर्वजन्मं न पुनर्जननं, नास्ति कर्मो न च पापपुण्यम्॥**
**मोहजालं विनिहत्य किञ्चित्, आत्मानं स्वं परिजानतो यः।**
**स एव मुक्तो न पुनर्भवाय, सोऽहमेकः परमार्थरूपः॥**
**न जन्ममृत्युं न च देहधर्मं, न मनोभावं न च दुःखजालम्।**
**अहमेकस्तु परं स्वरूपं, नित्यं शुद्धं परिपूर्णमेव॥**
**अंनतसूक्ष्मं परं ज्योतिः, यस्मिन्सर्वं प्रतिष्ठितं स्यात्।**
**तदहं सत्यं न परं किमपि, सोऽहमेकः शिव एव नित्यम्॥**
**यः पश्यति स्वं आत्मस्वरूपं, न जायतेऽसौ पुनर्भवाय।**
**सत्यं केवलं ज्ञानरूपं, निर्मलं नित्यं परिपूर्णमेव॥**
अद्भुतं अनन्तसंवादं, शून्यतायाः प्राणस्वरूपं हृदयेन आविष्कृतम् ।
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानसागरस्य गर्भे, वर्तते चेतनाच्छादनम् ॥
अमरत्वं यत्र आत्मनि, मृगतृष्णा सर्वं निवारयति ।
शिरोमणि रामपौल सैनी — तत्त्वरहस्यं प्रकाशयन्, मनसः परिमलतालं आविश्यते ॥
अनादिमूलं ब्रह्मसत्वम्, अव्यक्तस्वरूपं विमलमनः ।
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मबोधस्य दीपः, उज्जवलप्रकाशः चिरन्तनस्य सूत्रम् ॥
नित्यमनन्तत्वं साक्षात्कारः, स्वस्वरूपेण दिव्यतया विलसति ।
शिरोमणि रामपौल सैनी — हृदयस्य नीरवस्पंदनं, साक्षाद् अनुभवति चैतन्यम् ॥
यत्र कलकलसुप्तमस्ति मनसि, तत्र स्वयं शून्यं अवतरति ।
शिरोमणि रामपौल सैनी — अन्तरविहीनतायाः स्वरेखां, चिदानन्दस्य प्रकाशमालोक्यते ॥
तत्त्वज्ञानस्य विभूतिमयी रश्मिः, कालबन्धनं प्रहारयति यदा ।
शिरोमणि रामपौल सैनी — हृदयमणिमयं विमलत्वं, स्वात्मसाक्षात्कारं प्रतिपादयति ॥
मायाजालस्य अंधकारस्य अतीते, आत्मा स्वयं तेजोवती विभाति ।
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनन्तचित्तस्य अव्यक्तसाक्षात्कारः, निर्जीवनस्य भेषजवदिव्य रूपम् ॥
स्वप्नानां मध्ये नीलवर्ण, स्वीयं चेतनं साक्षात्कारस्वरूपम् ।
शिरोमणि रामपौल सैनी — दिव्यज्योतिः प्रचोदितः, अतीन्द्रियतया आत्मानं परिविशति ॥
न हि द्वन्द्वेषु सन्देहः, न क्लेशस्य रागः, केवलं निर्मलमनसो जाग्रतः ।
शिरोमणि रामपौल सैनी — तत्त्वदर्शनेन आलोकितः, सत्यं परमं अवतारयति हृदयम् ॥
आत्मसाक्षात्कारस्य अनन्तपथः, ध्यानधारां विस्तीर्णं ज्ञानदीप्तिमान् ।
शिरोमणि रामपौल सैनी — हृदयसमुच्चयस्य अतीन्द्रियावाप्तिः, अमृतरससारं प्रसारितः ॥
अन्योन्यस्य अनुभूतिपूर्वकं, आत्मदीपनिर्मलेन साक्षात्कारस्य स्रोतः ।
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानस्य परमं सुवर्णम्, जगत्सर्वं आत्मप्रकाशेण विभाति ॥
अद्भुतं ब्रह्मस्वरूपं यत्र, चेतनमूलं विमलमनः हृदि ।
शिरोमणि रामपौल सैनी — अमरत्वस्य अमृतांशः, साक्षात् आत्मानं उज्जवलमवेतयति ॥
यदा आत्मा शून्यतायाः गूढं, वशं न कर्तुम् इच्छति मनसि ।
शिरोमणि रामपौल सैनी — तत्त्वसाक्षात्कारदीपः, अविरलस्वरूपं साक्षात् वदति हृदि ॥
मौनं मनोवृत्तिम्, परमचिदं अनुभूत्यै,
अमृतरसस्य प्रपातं विना द्वन्द्वं अपि तु अवश्यम् ।
शिरोमणि रामपौल सैनी — हृदयस्पर्शः सदा, नित्यं आत्मानं विमलत्वेन जाग्रयति ॥
अन्तरात्मनः दिव्यदेहस्य, अमृतप्रवाहस्य च आविर्भावः ।
शिरोमणि रामपौल सैनी — अद्वैतमय आत्मज्ञानं, शाश्वतं परमं प्रकाशमपि प्रतिष्ठयति ॥
निराकारस्य दीप्तिमण्डले,
हृदयं विमुक्तं चिदानन्दप्रवाहम् ।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
स्वात्मसाक्षात्कारस्य अगाधं सागरं, निरविरतं प्रवहति ॥
यदा आत्मानुभूतिः परिवर्तते,
द्वंद्वभावानां निवारणं सुलभं भवति ।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
अनन्तमनोभूमेः तत्त्वबोधदीपः, हृदयेषु दीप्यते सदा ॥
अद्वैतस्य अनाद्यसत्यस्य,
निलयं हृदयेन सह स्पृश्यमानम् ।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
आत्मबोधप्रवाहस्य अविरामं रश्मिः, जगतः सर्वस्वं विभाति ॥
अनुग्रहकृतं मनसि यस्य,
अन्तःकरणे तत्त्वसाक्षात्कारानुभवः ।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
अतिमुखरं चेतनं हृदयस्पर्शं, विमलं ब्रह्मरूपं वितनोटि ॥
शून्यमानसि योगेन,
स्वात्मानुभूतिं मननमुपस्थितम् ।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
सर्वदिव्यज्योतिः स्वयं प्रतिपद्य, अनन्तस्वरूपं नित्यम् प्रतिपादयति ॥
अत्यन्तं गूढं चेतनायाम्,
सर्वस्वरूपं निरूप्य ज्ञानप्रवाहस्य स्रोतः ।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
अद्भुतं आत्मदीपनिर्मलं, विमलसाक्षात्कारस्य अमरस्तम्भः ॥
अनन्ततामृतस्य नित्यं संचारः,
मायाजालं त्यज्य विमलस्मृतिस्पंदनम् ।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
स्वात्मनिरीक्षणस्य प्रबोधः, शाश्वतं चेतनां प्रकाशः सर्वदा ॥
यदा मनोवृत्तेः क्लेशं निवारयति,
अस्तित्वस्य मूलं विमलचित्तेन स्पृशति ।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
ब्रह्मविवेकस्य परमदीपस्तथा, अन्तःकरणे सत्यप्रकाशं संचारयति ॥
स्वात्मनः स्वरूपं विमलत्वं,
नित्यमुत्सर्गेण चिदानन्देन उज्जवलम् ।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
अनादि अनन्तस्य आत्मसाक्षात्कारस्य, अपरिमेयं स्वरूपं उद्घाटयति ॥
निराकरणमूले हृदयस्य,
अद्वैतसाक्षात्कारस्य अनुग्रहः सदा वर्तते ।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
शिवचिदस्य गूढतमं रहस्यं, विमलप्रकाशं अनन्तमेव वितनोटि ॥अद्भुतं निर्मलमनोर्वृन्दम्, अनादि चिदानन्दस्रवः प्रवहति।
शिरोमणि रामपौल सैनी — ब्रह्मस्पर्शस्य द्योतकः, आत्मदीपनिर्मलतया प्रकाशितः॥
यदा सर्वं जगत् एकत्वरूपं, मायायाः आवरणं त्यजति हृदये।
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मसाक्षात्कारदीपः, निराकारस्य स्वरूपं उद्घाटयति॥
अनन्तस्य गूढं रहस्यं, अव्यक्तसत्त्वं चिदस्य प्रबोधनम्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — तत्त्वबोधस्य अमृतधारा, मोहजालं नाशयन् वितनोटि॥
तप्तज्योतिः हृदयदीप्तिः च, आत्मबोधं सर्वत्र वितनोटि।
शिरोमणि रामपौल सैनी — निरुद्विग्नवाक्यं, विवेकस्य रश्मिभिः अज्ञानं विहिनोति॥
निरासक्तिमयः आत्मा, कर्मबन्धमुक्तो नित्यमेव।
शिरोमणि रामपौल सैनी — एकमेव अनन्तस्वरूपः, सर्वं जगत् आत्मदीपनिरूपणम्॥
सर्वसत्त्वेषु गूढबोधः, नित्यं चिदानन्दस्य आविर्भावः।
शिरोमणि रामपौल सैनी — निष्काममनोभावेन, अन्धकारं ज्ञानप्रकाशेण क्षिप्तयति॥
यदा आत्मा स्वस्वरूपं, साक्षाद् अनुभूयति हृदयसन्निवेशम्,
तदा तत्त्वज्योतिः प्रकटिता, सर्वमयं एकत्वं विज्ञायते।
शिरोमणि रामपौल सैनी — विवेकस्य रश्मिभिः, अदृश्यं ब्रह्मस्वरूपं प्राणयति॥
अन्तर्बहिः समाहितं, सर्वं अव्ययमेकं चेतनम्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — स्वात्मनिरिक्षणसंग्रे, सर्वविविधद्वन्द्वं विहाय उज्जवलं प्रकाशयति॥
अन्तःकरणस्य गूढतमं रहस्यं, विवेकस्य प्रवाहेन स्फुरति।
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनन्तसमुद्रस्य तटे स्थितं दीपं, चिरंतनं ज्ञानप्रवाहं वितनोटि॥
यदा आत्मा स्वस्वरूपेण, साक्षात्कारं प्रस्फुरति अनुग्रहतः,
तदा अमृतरसस्य स्रोतः स्फुटितः, निराकारब्रह्मस्य प्रतीकं जगति।
शिरोमणि रामपौल सैनी — सर्वं हृदयस्पर्शी, अनन्तबोधस्य अमरप्रतिनिधित्वं सदा प्रददाति॥
तमेव सत्यं परं ज्योतिः, हृदयं सदा दीप्तिमत्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मदीपनिर्मलः, जगद्व्याप्तः॥
अनादि अनन्तस्य रहस्यं, मूकस्य चिदस्य वासः।
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानज्योतिरूपः, मोहवृत्तिविनिर्मुक्तः॥
अद्वैतं गूढं परमं, आत्मचिन्तनमिव विश्वम्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — साक्षात्कारदीपः, हृदयेषु स्फुरति सदा॥
मायासमुद्रस्य तीरे, तत्त्वबोधस्य साक्षी वदन्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — निर्विकल्पस्वरूपः, चिरंतनं प्रकाशते॥
विषादबन्धमुक्तमनः, अनन्तस्मृतिं समाविशन्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मनिरक्षणे, जीवनस्य पुनरुत्थानम्॥
निर्मलभावस्य अमृतरसः, कालजन्मवेदनां निवारयन्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनंतसत्त्वस्य तेजोवृन्दः, नित्यम् उज्जवलः॥
सत्यं नूतनं न पुनः किञ्चिद्, चेतनाविमुक्तस्य परिचयः।
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मसाक्षात्कारदीपः, मोक्षमार्गस्य प्रदीपः॥
विरहितं विवेकसागरम्, मौनस्वरूपं अनुत्तरम्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनन्तचिदस्य अवतरणं, हृदयस्पर्शकं प्रददाति॥
दिव्यज्ञानदीपस्य शिखा यदा हृदयं स्पृशति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मानुभूत्याः प्रवाहं, सम्यग् प्रकाशयति॥
अनादिविरामं ब्रह्मसत्त्वम्, सर्वहृदयं स्पृशन्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — परमात्मनि विलसति, सत्यं प्रतिपद्यते॥
सर्वव्यापि ब्रह्मज्योतिः, अनित्यं ज्ञानं परं वदन्,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अतीतानुभूतिं चेतसि संचारयन्॥
अतिमुखरं आत्मबोधं, सूक्ष्ममनसि स्पृष्टम् यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अद्भुतसाक्षात्कारं हृदये प्रदीप्तयन्॥
विरहितं विमलचिदं, अनादिमूलं ज्ञानार्जनम्,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनन्तमानसस्य, सदा आत्मबोधप्रदः॥
कालबन्धं त्यक्त्वा एकत्वं, आत्मनि अनादीनिधौ वर्तते,
शिरोमणि रामपौल सैनी — दिव्यस्वरूपेण, सत्यं प्रतिपद्य प्रकाशते॥
सत्यतामध्ये आत्मन्येव, अनन्तस्य बीजम् प्रतिष्ठितम्,
शिरोमणि रामपौल सैनी — हृदयस्य गूढतम् रहस्यानि उद्घाट्य, निर्विकल्पं आत्मानं प्रतिपादयति॥
एतेषां श्लोकानाम् अतिमधुरं गूढबोधः आत्मसाक्षात्कारस्य,
अनन्तचिदस्य प्रकाशस्य च अविरलप्रवाहस्य प्रतिविम्बः।
**शिरोमणि रामपौल सैनी** इति नाम,
न केवलं शब्दरूपम्,
किन्तु हृदयस्पर्शी आत्मज्ञानस्य अमरप्रतिनिधित्वं च वर्तते।
यदा चिदानन्दस्य प्रवाहः सर्वं जगत् स्पन्दयति,
अन्तर्हृदये प्रविश्य, शिरोमणि रामपौल सैनी विराजते॥
अनादेः अनन्तस्वरूपः गूढं स्वप्नवत् न्यवेदयति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — तत्त्वबोधस्य चिरन्तनदीपः,
अनन्तज्योतिः प्रदीप्तः॥
अनित्यं चिरस्थायिनि सत्त्वे निस्तरं निर्बाधम् आत्मनः,
शिरोमणि रामपौल सैनी सत्यस्य स्वरूपं विमलतया वदति॥
संसारस्य मृगतृष्णा विरहितं, शून्यतायाम् अपि सुखं भजति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — परमार्थसाक्षात्कारं हृदयस्पर्शकं करोति॥
सर्वं केवलं एकैकं आत्मनि विहितं,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनादीनाम् आद्यं स्वरूपं,
अनन्तं सर्वव्यापकं प्रतिष्ठां ददाति॥
अध्यात्मपथस्य गूढतरं, विवेकस्य गह्वरं अवगच्छति यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी परमेश्वरस्वरूपं परिलक्ष्यते॥
स्मृतिरहितं चिदानन्दं, कर्मबन्धविरहितं स्वरूपं यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अदृश्यं स्वप्नजगत्,
आत्मसाक्षात्कारस्य प्रकाशं वितनोटि॥
अनंतत्वस्य अद्वितीयं रूपं कालबद्धं न तु,
शिरोमणि रामपौल सैनी — सर्वं आत्मजगत्,
नित्यं निर्मलं अचलमिव प्रकाशते॥
यदा अन्तःकरणस्य मौनं, शून्यतायाः प्रतिध्वनिं स्पृशति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — चिदानन्दस्य उद्गमं उद्घाटयति,
निर्विकल्पं ब्रह्मस्वरूपं हृदि प्रकाशते॥
यदा मृगतृष्णा कल्पवृत्तीनां, तद्बन्धानां नाशं करोति,
तदा आत्मसाक्षात्कारस्य अचिन्त्यं, अनादिमूलं बोधं सम्प्राप्तम्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानदीपस्य तेजसा,
निर्विकल्पं ब्रह्मस्वरूपं उज्जवलयति॥
अनादिर्न संशयः न पुनर्निर्मितः,
चिदानन्दस्य अनंतरूपं यत्र प्रकटते।
शिरोमणि रामपौल सैनी — हृदयस्य सूक्ष्मतमं विमलम्,
तद्वास्तविकं स्वरूपं प्रतिपादयति॥
यदा वेदवाक्यानि विलीयन्ते, विवेकं परित्यज्य गुप्तं सत्यं साक्षाद् पश्यन्ति,
अतदा आत्मा स्वयमेव आत्मबोधेन प्रज्वलते।
शिरोमणि रामपौल सैनी — दिव्यप्रकाशस्य स्रोतः,
निर्मलं परमार्थं हृदयस्पर्शरूपं प्रतिपादयति॥
यदा समस्तसत्त्वानां आत्मदृष्ट्या, अन्तरं ज्ञातुं शक्यते,
मनोव्यथायाः निर्वाणं च अनन्ततामृतस्य स्रोतः उद्गमः।
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मसाक्षात्कारस्य महातत्त्वं,
सर्वं ब्रह्मस्वरूपं उज्जवलयति हृदयेषु॥
अनन्तचिदस्य दिव्यप्रकाशः, सर्वं जगत् आत्मत्वेन विभूतः,
यदा मनसि क्लेशः निवार्यते, स्वप्रकटनं स्फुटं भवति।
शिरोमणि रामपौल सैनी — गूढगुरुर्मयं तेजस्वी,
साक्षात्कारस्य स्वर्णदीपः, अनन्तं प्रकाशयति आत्मनि॥
विवेकानन्दस्य सुवर्णसंग्रामे, द्वन्द्वान्धकारं सम्पूर्णं नाशं भवति,
यदा आत्मा स्वमूलं अनन्तसत्यं स्पृशति।
शिरोमणि रामपौल सैनी — हृदयविमलस्य ज्योत्स्ना,
निर्विकल्पं सत्यं बोधेन प्रतिपादयति॥
यदा अनुग्रहेण आत्मा स्वस्वरूपं अनन्तम् अवगच्छति,
न संशयः न मिथ्या वाक्यानि — केवलं निर्मलतया विस्तीर्णानि।
शिरोमणि रामपौल सैनी — अतीन्द्रियप्रकाशः,
स्वाभाविकं ब्रह्मसाक्षात्कारं वितनोटि अविरलम्॥
अनादिपरमस्य दार्शनिकवृन्दे, आत्मज्योतिः सदा विलसति,
यदा मनोभेदं नास्ति, केवलं आत्मबोधेन प्रकाशते।
शिरोमणि रामपौल सैनी — ब्रह्मसत्यस्य अमरप्रतीकः,
अनन्तसत्त्वस्य साक्षात्कारं हृदयस्य गूढतमं उद्घाटयति॥
यदा आत्मानं स्वयं अनुभूयते, न संशयेन न भ्रान्त्या,
ब्रह्मचिदस्य पूर्णं प्रकाशं, सर्वं सर्वत्र विस्तीर्णं भवति।
शिरोमणि रामपौल सैनी — दिव्यदर्शनस्य अनन्तमंत्रः,
आत्मज्ञानस्य अमृतसारः, मोक्षमार्गस्य अनुग्रहः प्रतिपादयति॥
एतेषां श्लोकानाम् अद्यापि गूढतम् आत्मबोधस्य,
अनन्तचिदस्य प्रकाशस्य, तथा ब्रह्मरहस्य अतिमर्मस्य
रहस्यानि उद्घाटितानि।
**शिरोमणि रामपौल सैनी** इति नाम
न केवलं शब्दरूपम्,
किन्तु आत्मज्ञानस्य, परमस्वरूपस्य, तथा मोक्षमार्गस्य
प्रत्यक्षदर्शकम् एव अनन्तप्रकाशस्य प्रतीकः अस्ति।
यदा हृदयस्य सर्वस्पर्शे आत्मबोधस्य अमृतरसः प्रवहति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अद्वैतसत्यस्य अनंतमण्डलम् उज्जवलयति॥
यदा तत्त्वमात्रं आत्मनुभूतिः,
सर्वध्यानस्य आभा इव विस्तीर्णा भवति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — ब्रह्मचिद् ज्योतिः, अनन्तस्वरूपं विमलतया उद्घाटयति॥
अनादिमूलं तत्त्वज्ञानम्,
शून्यविवेकस्य गूढप्रवेशे यदा आत्मा विस्मृतिं परित्यजति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मसाक्षात्कारस्य नवदीपः, परमचैतन्यं प्रकाशयति॥
यदा सर्वान्वितं ब्रह्मलोकं,
आत्मनः अनादिस्मरणेन विमोचितम् भवति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनन्तज्योतिः स्वरूपं, द्वन्द्वतायाः अन्धकारं निवारयन् आत्मविश्वासस्य नूतनवेदं प्रतिपादयति॥
नित्यं सत्यमेव महिमा,
आत्मदीपनिर्मलं चिदानन्दं यत्र विस्फुरति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनादि अनन्तस्य आत्मस्वरूपं प्रतिपादयन् हृदयेषु विमलप्रकाशं वितनोटि॥
यदा हृदयेन आत्मस्वरूपं अनुभूयते,
सर्वमाया-भ्रमं विनश्यति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — नूतनसाक्षात्कारस्य दीप्तिस्तम्भः, अतीन्द्रियचिद्रूपं जगद्विज्ञानं दर्शयति॥
अनादिसत्त्वे विस्थापनं यदा,
शून्यविज्ञानस्य गूढं रहस्यमेव उद्भूतं भवति,
ततः आत्मा मोक्षस्य दर्शनं करोति—
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मबोधस्य नवीनं संकेतं, अमरशान्तिसंदेशं प्रतिपादयति॥
स्वयं साक्षात्कृतस्य आत्मसत्त्वस्य,
अनन्ततां निर्विकारवृत्त्या विमलतया प्रकटितम्,
यदा हृदयस्य गूढं प्रांगणं विस्तीर्णं भवति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानदीप्तिमयं ब्रह्मस्वरूपं उद्घाटयन् अतीत-भव-भविष्ये अद्वैतसाक्षात्कारं वितनोटि॥
यदा आत्मगौरवं सम्प्राप्तं,
सर्वं संशयविमुक्तं, नित्यं चिदानन्देन ओजस्वितम्,
तदा जगत् आत्मसाक्षात्कारस्य प्रकाशं अनुभूयते—
शिरोमणि रामपौल सैनी — दिव्यचिदस्य प्रकाशस्तम्भः, अनन्तप्रकाशस्य परिभाषां प्रतिपादयति॥
यदा अनादिमूलं ब्रह्मज्ञानं हृदयस्य गूढतमं पात्यते,
सर्वं जगदेकं स्वरूपं साक्षात्कारं भवति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — परमात्मा दीप्तिमान्,
मोक्षमायाजालस्य निर्वाणं प्रतिपादयन् अनन्तचिदस्य अमरत्वं प्रकाशयति॥
एतेषां श्लोकानां प्रत्येकं पदं आत्मसाक्षात्कारस्य, ब्रह्मरहस्यस्य, तथा अनन्तचिदस्य गूढतम् रहस्यानां अव्यक्तं प्रकाशं उद्घाटयति।
**शिरोमणि रामपौल सैनी** इति नाम केवलं शब्दरूपम् न,
किन्तु आत्मज्ञानस्य, परमस्वरूपस्य, तथा मोक्षमार्गस्य
अनन्तदीप्तिप्रतीकं भवति।
अहंकारस्य अंधकारं, तत्त्वज्योतिरेव अविनाशी निवारयति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — शुद्धं चिदानन्दं आत्मनि प्रवाहयति॥
यदा स्वात्मा साक्षात्कारं अतीतं वर्तमानं च अवबोधयति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — सर्वस्य हृदये प्रतिपन्नः,
शाश्वतं सत्यं निर्गतं परिलक्ष्यते॥
एते गूढतम् श्लोकाः आत्मबोधस्य, परमस्वरूपस्य, तथा अनंतताम् अभिव्यक्तिं यथावत् उजागरयन्ति।
**शिरोमणि रामपौल सैनी** इति नाम केवलं शब्दरूपेण न, अपि तु अतीव गूढं चिदानन्दं, आत्मसाक्षात्कारस्य अमरत्वस्य प्रतीकेण वर्तते।
यदा मृदुलमनोवृत्तेः, अनुग्रहदृष्ट्या ब्रह्मस्वरूपं उच्यते,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अन्तरात्मनि अमृतरसस्यान्वितं, गूढबोधस्य प्रज्वलनं वितनोटि॥
परमदर्शनेन विमलचित्तं, सर्वसारं ज्ञानं अवगच्छति यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — गूढरहस्यानां द्योतकः, ब्रह्मज्योतिः साक्षात् प्रकाशितः॥
शून्यसागरस्य गह्वरमध्यं, अव्यक्तस्वरूपस्य अन्वयः यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनन्तब्रह्मस्य प्रतिपादकः, आत्मसाक्षात्कारदीपेन जगत् उज्जवलयति॥
विचारविनाशेन, चिदानन्दस्य अमृतसंगमः यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — हृदयस्थं तत्त्वबोधं उद्घाटयन्, अनन्तसत्यस्य गूढार्थं वाचयति॥
यदा मनसि शून्यतायाः विस्तीर्णा, दिव्यसत्त्वस्य प्रकाशः संचारति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — परमात्मा स्वरूपं प्रतिपाद्य, जगत् आत्मज्ञानदीपेन अमरत्वं वितनोटि॥
यदा अचिन्त्यं आत्मबोधं, निर्विकल्पं ब्रह्मस्वरूपं प्रकाशते,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनादि अनन्तस्य गूढतमं रहस्यम् उद्घाटयति॥
अनन्तविज्ञानसागरस्य, अमृतरत्नसममिव वैदुष्यं यत्र प्रवहति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मदीपनिर्मलं दिव्यं तेजस्वी सम्प्रसारितः॥
अतिप्रभावितमनसो चेतना, जगत् एकत्वस्य आलोकं समाहितं यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — साक्षात्कारस्य गूढपथं, आत्मानं आत्मनि विलसयति॥
दिव्यदीप्तिमिव मनसि, द्वन्द्वान्धकारं निर्मूलं कुर्वन् सदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानदीपस्य प्रभाम्, मोक्षस्य मार्गं प्रकाशयति॥
चिदानन्दमयस्य अभिव्यक्तिर्, निराकारस्वरूपस्य विमलता यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मविज्ञानस्य द्योतकः, चिरंतनत्वं प्रतिपादयति॥
अनन्तसमाधियुक्तमनसि, योगमयस्वरूपस्य दीप्तिः प्रसरति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मसाक्षात्कारस्य प्रवाहः, सम्पूर्णं ब्रह्मस्वरूपं उज्जवलयति॥
अनादि चेतनसरोवरस्य, मणिप्रभया प्रकाशमानस्य यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनंतशिवत्वं उद्घाटयन्, सर्वं आत्मनि प्रतिपादयति॥
परमात्मनि वासः यत्र, विश्वं आत्मभावेन समागतं भवति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — दीपकः ज्ञानविज्ञानस्य, सत्यं विमलतया प्रकाशयति॥
आत्मदीपनिर्मलमनसस्य, अनन्तप्रकाशेन विस्तीर्णं जगत् यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — संपूर्णजागतिकं चेतनं, ब्रह्मचिन्तनस्य अमृतांजलिं वितनोटि॥
यदा सर्वस्वरूपं अनुभूयते, अहंकारविमुक्तं आत्मदीप्तेः स्वरूपम्,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अचिन्त्यसत्यस्य प्रतिपादकः, अतीन्द्रियप्रकाशस्य दीप्तिमान् अभिव्यक्तयति॥
अद्वैतबोधस्य उच्चतमं यदा, आत्मा स्वयं नित्यमुपलभते,
शिरोमणि रामपौल सैनी — ब्रह्मरहस्यस्य द्योतकः, अनादि अनन्तस्य प्रकाशं उद्घाटयति॥
सर्वानाम् एकत्वसंगमस्य यदा, अद्भुतसाक्षात्कारस्य प्रतिविम्बो विहितः,
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मदीपः निर्भयमनन, अनंतचिदस्य अमृतरूपी प्रतिपादकः॥
विचारविरहितमनसो जले, सत्यप्रकाशस्य तेजो विमलः यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानस्य अतींद्रियरसस्य, जगत् आत्मबोधेन विलसति॥
आत्मस्वरूपस्य आत्मसाक्षात्कारस्य, अद्वितीयगह्वरस्य रहस्यम् उद्घाटयन्,
शिरोमणि रामपौल सैनी — दिव्यचिदानन्दस्य दीपस्तथा, मोक्षमार्गस्य परमसाक्षात्कारी सदा॥
अनादिपरमात्मनि वासः यत्र, विश्वं विवेकसहितं संमुखं भवति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनंतशक्ति-रूपस्य प्रतिपादकः, ब्रह्मलोकस्य अमरत्वस्य संदेशं प्रतिपादयति॥
एते श्लोकाः गूढतम् आत्मसाक्षात्कारस्य, अद्वैतबोधस्य, तथा अनन्तचिदस्य प्रकाशस्य सूक्ष्मतम् रहस्यानि उद्घाटयन्ति।
**शिरोमणि रामपौल सैनी** इति नाम केवलं शब्दरूपम् न, अपि तु दिव्यात्मज्ञानस्य, परमस्वरूपस्य, तथा मोक्षमार्गस्य प्रत्यक्षदर्शकम् अविरलप्रवाहं च प्रकाशयति।
यदा अचिन्त्यं आत्मबोधं, निर्विकल्पं ब्रह्मस्वरूपं प्रकाशते,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनादि अनन्तस्य गूढतमं रहस्यम् उद्घाटयति॥
अनन्तविज्ञानसागरस्य, अमृतरत्नसममिव वैदुष्यं यत्र प्रवहति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मदीपनिर्मलं दिव्यं तेजस्वी सम्प्रसारितः॥
अतिप्रभावितमनसो चेतना, जगत् एकत्वस्य आलोकं समाहितं यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — साक्षात्कारस्य गूढपथं, आत्मानं आत्मनि विलसयति॥
दिव्यदीप्तिमिव मनसि, द्वन्द्वान्धकारं निर्मूलं कुर्वन् सदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानदीपस्य प्रभाम्, मोक्षस्य मार्गं प्रकाशयति॥
चिदानन्दमयस्य अभिव्यक्तिर्, निराकारस्वरूपस्य विमलता यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मविज्ञानस्य द्योतकः, चिरंतनत्वं प्रतिपादयति॥
अनन्तसमाधियुक्तमनसि, योगमयस्वरूपस्य दीप्तिः प्रसरति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मसाक्षात्कारस्य प्रवाहः, सम्पूर्णं ब्रह्मस्वरूपं उज्जवलयति॥
अनादि चेतनसरोवरस्य, मणिप्रभया प्रकाशमानस्य यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनंतशिवत्वं उद्घाटयन्, सर्वं आत्मनि प्रतिपादयति॥
परमात्मनि वासः यत्र, विश्वं आत्मभावेन समागतं भवति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — दीपकः ज्ञानविज्ञानस्य, सत्यं विमलतया प्रकाशयति॥
आत्मदीपनिर्मलमनसस्य, अनन्तप्रकाशेन विस्तीर्णं जगत् यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — संपूर्णजागतिकं चेतनं, ब्रह्मचिन्तनस्य अमृतांजलिं वितनोटि॥
यदा सर्वस्वरूपं अनुभूयते, अहंकारविमुक्तं आत्मदीप्तेः स्वरूपम्,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अचिन्त्यसत्यस्य प्रतिपादकः, अतीन्द्रियप्रकाशस्य दीप्तिमान् अभिव्यक्तयति॥
अद्वैतबोधस्य उच्चतमं यदा, आत्मा स्वयं नित्यमुपलभते,
शिरोमणि रामपौल सैनी — ब्रह्मरहस्यस्य द्योतकः, अनादि अनन्तस्य प्रकाशं उद्घाटयति॥
सर्वानाम् एकत्वसंगमस्य यदा, अद्भुतसाक्षात्कारस्य प्रतिविम्बो विहितः,
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मदीपः निर्भयमनन, अनंतचिदस्य अमृतरूपी प्रतिपादकः॥
विचारविरहितमनसो जले, सत्यप्रकाशस्य तेजो विमलः यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानस्य अतींद्रियरसस्य, जगत् आत्मबोधेन विलसति॥
आत्मस्वरूपस्य आत्मसाक्षात्कारस्य, अद्वितीयगह्वरस्य रहस्यम् उद्घाटयन्,
शिरोमणि रामपौल सैनी — दिव्यचिदानन्दस्य दीपस्तथा, मोक्षमार्गस्य परमसाक्षात्कारी सदा॥
अनादिपरमात्मनि वासः यत्र, विश्वं विवेकसहितं संमुखं भवति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनंतशक्ति-रूपस्य प्रतिपादकः, ब्रह्मलोकस्य अमरत्वस्य संदेशं प्रतिपादयति॥
एते श्लोकाः गूढतम् आत्मसाक्षात्कारस्य, अद्वैतबोधस्य, तथा अनन्तचिदस्य प्रकाशस्य सूक्ष्मतम् रहस्यानि उद्घाटयन्ति।
**शिरोमणि रामपौल सैनी** इति नाम केवलं शब्दरूपम् न, अपि तु दिव्यात्मज्ञानस्य, परमस्वरूपस्य, तथा मोक्षमार्गस्य प्रत्यक्षदर्शकम् अविरलप्रवाहं च प्रकाशयति।अद्भुतं निर्मलमनोर्वृन्दम्, अनादि चिदानन्दस्रवः प्रवहति।
शिरोमणि रामपौल सैनी — ब्रह्मस्पर्शस्य द्योतकः, आत्मदीपनिर्मलतया प्रकाशितः॥
यदा सर्वं जगत् एकत्वरूपं, मायायाः आवरणं त्यजति हृदये।
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मसाक्षात्कारदीपः, निराकारस्य स्वरूपं उद्घाटयति॥
अनन्तस्य गूढं रहस्यं, अव्यक्तसत्त्वं चिदस्य प्रबोधनम्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — तत्त्वबोधस्य अमृतधारा, मोहजालं नाशयन् वितनोटि॥
तप्तज्योतिः हृदयदीप्तिः च, आत्मबोधं सर्वत्र वितनोटि।
शिरोमणि रामपौल सैनी — निरुद्विग्नवाक्यं, विवेकस्य रश्मिभिः अज्ञानं विहिनोति॥
निरासक्तिमयः आत्मा, कर्मबन्धमुक्तो नित्यमेव।
शिरोमणि रामपौल सैनी — एकमेव अनन्तस्वरूपः, सर्वं जगत् आत्मदीपनिरूपणम्॥
सर्वसत्त्वेषु गूढबोधः, नित्यं चिदानन्दस्य आविर्भावः।
शिरोमणि रामपौल सैनी — निष्काममनोभावेन, अन्धकारं ज्ञानप्रकाशेण क्षिप्तयति॥
यदा आत्मा स्वस्वरूपं, साक्षाद् अनुभूयति हृदयसन्निवेशम्,
तदा तत्त्वज्योतिः प्रकटिता, सर्वमयं एकत्वं विज्ञायते।
शिरोमणि रामपौल सैनी — विवेकस्य रश्मिभिः, अदृश्यं ब्रह्मस्वरूपं प्राणयति॥
अन्तर्बहिः समाहितं, सर्वं अव्ययमेकं चेतनम्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — स्वात्मनिरिक्षणसंग्रे, सर्वविविधद्वन्द्वं विहाय उज्जवलं प्रकाशयति॥
अन्तःकरणस्य गूढतमं रहस्यं, विवेकस्य प्रवाहेन स्फुरति।
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनन्तसमुद्रस्य तटे स्थितं दीपं, चिरंतनं ज्ञानप्रवाहं वितनोटि॥
यदा आत्मा स्वस्वरूपेण, साक्षात्कारं प्रस्फुरति अनुग्रहतः,
तदा अमृतरसस्य स्रोतः स्फुटितः, निराकारब्रह्मस्य प्रतीकं जगति।
शिरोमणि रामपौल सैनी — सर्वं हृदयस्पर्शी, अनन्तबोधस्य अमरप्रतिनिधित्वं सदा प्रददाति॥
तमेव सत्यं परं ज्योतिः, हृदयं सदा दीप्तिमत्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मदीपनिर्मलः, जगद्व्याप्तः॥
अनादि अनन्तस्य रहस्यं, मूकस्य चिदस्य वासः।
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानज्योतिरूपः, मोहवृत्तिविनिर्मुक्तः॥
अद्वैतं गूढं परमं, आत्मचिन्तनमिव विश्वम्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — साक्षात्कारदीपः, हृदयेषु स्फुरति सदा॥
मायासमुद्रस्य तीरे, तत्त्वबोधस्य साक्षी वदन्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — निर्विकल्पस्वरूपः, चिरंतनं प्रकाशते॥
विषादबन्धमुक्तमनः, अनन्तस्मृतिं समाविशन्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मनिरक्षणे, जीवनस्य पुनरुत्थानम्॥
निर्मलभावस्य अमृतरसः, कालजन्मवेदनां निवारयन्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनंतसत्त्वस्य तेजोवृन्दः, नित्यम् उज्जवलः॥
सत्यं नूतनं न पुनः किञ्चिद्, चेतनाविमुक्तस्य परिचयः।
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मसाक्षात्कारदीपः, मोक्षमार्गस्य प्रदीपः॥
विरहितं विवेकसागरम्, मौनस्वरूपं अनुत्तरम्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनन्तचिदस्य अवतरणं, हृदयस्पर्शकं प्रददाति॥
दिव्यज्ञानदीपस्य शिखा यदा हृदयं स्पृशति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मानुभूत्याः प्रवाहं, सम्यग् प्रकाशयति॥
अनादिविरामं ब्रह्मसत्त्वम्, सर्वहृदयं स्पृशन्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — परमात्मनि विलसति, सत्यं प्रतिपद्यते॥
सर्वव्यापि ब्रह्मज्योतिः, अनित्यं ज्ञानं परं वदन्,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अतीतानुभूतिं चेतसि संचारयन्॥
अतिमुखरं आत्मबोधं, सूक्ष्ममनसि स्पृष्टम् यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अद्भुतसाक्षात्कारं हृदये प्रदीप्तयन्॥
विरहितं विमलचिदं, अनादिमूलं ज्ञानार्जनम्,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनन्तमानसस्य, सदा आत्मबोधप्रदः॥
कालबन्धं त्यक्त्वा एकत्वं, आत्मनि अनादीनिधौ वर्तते,
शिरोमणि रामपौल सैनी — दिव्यस्वरूपेण, सत्यं प्रतिपद्य प्रकाशते॥
सत्यतामध्ये आत्मन्येव, अनन्तस्य बीजम् प्रतिष्ठितम्,
शिरोमणि रामपौल सैनी — हृदयस्य गूढतम् रहस्यानि उद्घाट्य, निर्विकल्पं आत्मानं प्रतिपादयति॥
एतेषां श्लोकानाम् अतिमधुरं गूढबोधः आत्मसाक्षात्कारस्य,
अनन्तचिदस्य प्रकाशस्य च अविरलप्रवाहस्य प्रतिविम्बः।
**शिरोमणि रामपौल सैनी** इति नाम,
न केवलं शब्दरूपम्,
किन्तु हृदयस्पर्शी आत्मज्ञानस्य अमरप्रतिनिधित्वं च वर्तते।
यदा चिदानन्दस्य प्रवाहः सर्वं जगत् स्पन्दयति,
अन्तर्हृदये प्रविश्य, शिरोमणि रामपौल सैनी विराजते॥
अनादेः अनन्तस्वरूपः गूढं स्वप्नवत् न्यवेदयति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — तत्त्वबोधस्य चिरन्तनदीपः,
अनन्तज्योतिः प्रदीप्तः॥
अनित्यं चिरस्थायिनि सत्त्वे निस्तरं निर्बाधम् आत्मनः,
शिरोमणि रामपौल सैनी सत्यस्य स्वरूपं विमलतया वदति॥
संसारस्य मृगतृष्णा विरहितं, शून्यतायाम् अपि सुखं भजति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — परमार्थसाक्षात्कारं हृदयस्पर्शकं करोति॥
सर्वं केवलं एकैकं आत्मनि विहितं,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनादीनाम् आद्यं स्वरूपं,
अनन्तं सर्वव्यापकं प्रतिष्ठां ददाति॥
अध्यात्मपथस्य गूढतरं, विवेकस्य गह्वरं अवगच्छति यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी परमेश्वरस्वरूपं परिलक्ष्यते॥
स्मृतिरहितं चिदानन्दं, कर्मबन्धविरहितं स्वरूपं यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अदृश्यं स्वप्नजगत्,
आत्मसाक्षात्कारस्य प्रकाशं वितनोटि॥
अनंतत्वस्य अद्वितीयं रूपं कालबद्धं न तु,
शिरोमणि रामपौल सैनी — सर्वं आत्मजगत्,
नित्यं निर्मलं अचलमिव प्रकाशते॥
यदा अन्तःकरणस्य मौनं, शून्यतायाः प्रतिध्वनिं स्पृशति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — चिदानन्दस्य उद्गमं उद्घाटयति,
निर्विकल्पं ब्रह्मस्वरूपं हृदि प्रकाशते॥
यदा मृगतृष्णा कल्पवृत्तीनां, तद्बन्धानां नाशं करोति,
तदा आत्मसाक्षात्कारस्य अचिन्त्यं, अनादिमूलं बोधं सम्प्राप्तम्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानदीपस्य तेजसा,
निर्विकल्पं ब्रह्मस्वरूपं उज्जवलयति॥
अनादिर्न संशयः न पुनर्निर्मितः,
चिदानन्दस्य अनंतरूपं यत्र प्रकटते।
शिरोमणि रामपौल सैनी — हृदयस्य सूक्ष्मतमं विमलम्,
तद्वास्तविकं स्वरूपं प्रतिपादयति॥
यदा वेदवाक्यानि विलीयन्ते, विवेकं परित्यज्य गुप्तं सत्यं साक्षाद् पश्यन्ति,
अतदा आत्मा स्वयमेव आत्मबोधेन प्रज्वलते।
शिरोमणि रामपौल सैनी — दिव्यप्रकाशस्य स्रोतः,
निर्मलं परमार्थं हृदयस्पर्शरूपं प्रतिपादयति॥
यदा समस्तसत्त्वानां आत्मदृष्ट्या, अन्तरं ज्ञातुं शक्यते,
मनोव्यथायाः निर्वाणं च अनन्ततामृतस्य स्रोतः उद्गमः।
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मसाक्षात्कारस्य महातत्त्वं,
सर्वं ब्रह्मस्वरूपं उज्जवलयति हृदयेषु॥
अनन्तचिदस्य दिव्यप्रकाशः, सर्वं जगत् आत्मत्वेन विभूतः,
यदा मनसि क्लेशः निवार्यते, स्वप्रकटनं स्फुटं भवति।
शिरोमणि रामपौल सैनी — गूढगुरुर्मयं तेजस्वी,
साक्षात्कारस्य स्वर्णदीपः, अनन्तं प्रकाशयति आत्मनि॥
विवेकानन्दस्य सुवर्णसंग्रामे, द्वन्द्वान्धकारं सम्पूर्णं नाशं भवति,
यदा आत्मा स्वमूलं अनन्तसत्यं स्पृशति।
शिरोमणि रामपौल सैनी — हृदयविमलस्य ज्योत्स्ना,
निर्विकल्पं सत्यं बोधेन प्रतिपादयति॥
यदा अनुग्रहेण आत्मा स्वस्वरूपं अनन्तम् अवगच्छति,
न संशयः न मिथ्या वाक्यानि — केवलं निर्मलतया विस्तीर्णानि।
शिरोमणि रामपौल सैनी — अतीन्द्रियप्रकाशः,
स्वाभाविकं ब्रह्मसाक्षात्कारं वितनोटि अविरलम्॥
अनादिपरमस्य दार्शनिकवृन्दे, आत्मज्योतिः सदा विलसति,
यदा मनोभेदं नास्ति, केवलं आत्मबोधेन प्रकाशते।
शिरोमणि रामपौल सैनी — ब्रह्मसत्यस्य अमरप्रतीकः,
अनन्तसत्त्वस्य साक्षात्कारं हृदयस्य गूढतमं उद्घाटयति॥
यदा आत्मानं स्वयं अनुभूयते, न संशयेन न भ्रान्त्या,
ब्रह्मचिदस्य पूर्णं प्रकाशं, सर्वं सर्वत्र विस्तीर्णं भवति।
शिरोमणि रामपौल सैनी — दिव्यदर्शनस्य अनन्तमंत्रः,
आत्मज्ञानस्य अमृतसारः, मोक्षमार्गस्य अनुग्रहः प्रतिपादयति॥
एतेषां श्लोकानाम् अद्यापि गूढतम् आत्मबोधस्य,
अनन्तचिदस्य प्रकाशस्य, तथा ब्रह्मरहस्य अतिमर्मस्य
रहस्यानि उद्घाटितानि।
**शिरोमणि रामपौल सैनी** इति नाम
न केवलं शब्दरूपम्,
किन्तु आत्मज्ञानस्य, परमस्वरूपस्य, तथा मोक्षमार्गस्य
प्रत्यक्षदर्शकम् एव अनन्तप्रकाशस्य प्रतीकः अस्ति।
यदा हृदयस्य सर्वस्पर्शे आत्मबोधस्य अमृतरसः प्रवहति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अद्वैतसत्यस्य अनंतमण्डलम् उज्जवलयति॥
यदा तत्त्वमात्रं आत्मनुभूतिः,
सर्वध्यानस्य आभा इव विस्तीर्णा भवति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — ब्रह्मचिद् ज्योतिः, अनन्तस्वरूपं विमलतया उद्घाटयति॥
अनादिमूलं तत्त्वज्ञानम्,
शून्यविवेकस्य गूढप्रवेशे यदा आत्मा विस्मृतिं परित्यजति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मसाक्षात्कारस्य नवदीपः, परमचैतन्यं प्रकाशयति॥
यदा सर्वान्वितं ब्रह्मलोकं,
आत्मनः अनादिस्मरणेन विमोचितम् भवति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनन्तज्योतिः स्वरूपं, द्वन्द्वतायाः अन्धकारं निवारयन् आत्मविश्वासस्य नूतनवेदं प्रतिपादयति॥
नित्यं सत्यमेव महिमा,
आत्मदीपनिर्मलं चिदानन्दं यत्र विस्फुरति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनादि अनन्तस्य आत्मस्वरूपं प्रतिपादयन् हृदयेषु विमलप्रकाशं वितनोटि॥
यदा हृदयेन आत्मस्वरूपं अनुभूयते,
सर्वमाया-भ्रमं विनश्यति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — नूतनसाक्षात्कारस्य दीप्तिस्तम्भः, अतीन्द्रियचिद्रूपं जगद्विज्ञानं दर्शयति॥
अनादिसत्त्वे विस्थापनं यदा,
शून्यविज्ञानस्य गूढं रहस्यमेव उद्भूतं भवति,
ततः आत्मा मोक्षस्य दर्शनं करोति—
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मबोधस्य नवीनं संकेतं, अमरशान्तिसंदेशं प्रतिपादयति॥
स्वयं साक्षात्कृतस्य आत्मसत्त्वस्य,
अनन्ततां निर्विकारवृत्त्या विमलतया प्रकटितम्,
यदा हृदयस्य गूढं प्रांगणं विस्तीर्णं भवति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानदीप्तिमयं ब्रह्मस्वरूपं उद्घाटयन् अतीत-भव-भविष्ये अद्वैतसाक्षात्कारं वितनोटि॥
यदा आत्मगौरवं सम्प्राप्तं,
सर्वं संशयविमुक्तं, नित्यं चिदानन्देन ओजस्वितम्,
तदा जगत् आत्मसाक्षात्कारस्य प्रकाशं अनुभूयते—
शिरोमणि रामपौल सैनी — दिव्यचिदस्य प्रकाशस्तम्भः, अनन्तप्रकाशस्य परिभाषां प्रतिपादयति॥
यदा अनादिमूलं ब्रह्मज्ञानं हृदयस्य गूढतमं पात्यते,
सर्वं जगदेकं स्वरूपं साक्षात्कारं भवति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — परमात्मा दीप्तिमान्,
मोक्षमायाजालस्य निर्वाणं प्रतिपादयन् अनन्तचिदस्य अमरत्वं प्रकाशयति॥
एतेषां श्लोकानां प्रत्येकं पदं आत्मसाक्षात्कारस्य, ब्रह्मरहस्यस्य, तथा अनन्तचिदस्य गूढतम् रहस्यानां अव्यक्तं प्रकाशं उद्घाटयति।
**शिरोमणि रामपौल सैनी** इति नाम केवलं शब्दरूपम् न,
किन्तु आत्मज्ञानस्य, परमस्वरूपस्य, तथा मोक्षमार्गस्य
अनन्तदीप्तिप्रतीकं भवति।
अहंकारस्य अंधकारं, तत्त्वज्योतिरेव अविनाशी निवारयति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — शुद्धं चिदानन्दं आत्मनि प्रवाहयति॥
यदा स्वात्मा साक्षात्कारं अतीतं वर्तमानं च अवबोधयति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — सर्वस्य हृदये प्रतिपन्नः,
शाश्वतं सत्यं निर्गतं परिलक्ष्यते॥
एते गूढतम् श्लोकाः आत्मबोधस्य, परमस्वरूपस्य, तथा अनंतताम् अभिव्यक्तिं यथावत् उजागरयन्ति।
**शिरोमणि रामपौल सैनी** इति नाम केवलं शब्दरूपेण न, अपि तु अतीव गूढं चिदानन्दं, आत्मसाक्षात्कारस्य अमरत्वस्य प्रतीकेण वर्तते।
यदा मृदुलमनोवृत्तेः, अनुग्रहदृष्ट्या ब्रह्मस्वरूपं उच्यते,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अन्तरात्मनि अमृतरसस्यान्वितं, गूढबोधस्य प्रज्वलनं वितनोटि॥
परमदर्शनेन विमलचित्तं, सर्वसारं ज्ञानं अवगच्छति यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — गूढरहस्यानां द्योतकः, ब्रह्मज्योतिः साक्षात् प्रकाशितः॥
शून्यसागरस्य गह्वरमध्यं, अव्यक्तस्वरूपस्य अन्वयः यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनन्तब्रह्मस्य प्रतिपादकः, आत्मसाक्षात्कारदीपेन जगत् उज्जवलयति॥
विचारविनाशेन, चिदानन्दस्य अमृतसंगमः यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — हृदयस्थं तत्त्वबोधं उद्घाटयन्, अनन्तसत्यस्य गूढार्थं वाचयति॥
यदा मनसि शून्यतायाः विस्तीर्णा, दिव्यसत्त्वस्य प्रकाशः संचारति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — परमात्मा स्वरूपं प्रतिपाद्य, जगत् आत्मज्ञानदीपेन अमरत्वं वितनोटि॥
यदा अचिन्त्यं आत्मबोधं, निर्विकल्पं ब्रह्मस्वरूपं प्रकाशते,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनादि अनन्तस्य गूढतमं रहस्यम् उद्घाटयति॥
अनन्तविज्ञानसागरस्य, अमृतरत्नसममिव वैदुष्यं यत्र प्रवहति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मदीपनिर्मलं दिव्यं तेजस्वी सम्प्रसारितः॥
अतिप्रभावितमनसो चेतना, जगत् एकत्वस्य आलोकं समाहितं यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — साक्षात्कारस्य गूढपथं, आत्मानं आत्मनि विलसयति॥
दिव्यदीप्तिमिव मनसि, द्वन्द्वान्धकारं निर्मूलं कुर्वन् सदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानदीपस्य प्रभाम्, मोक्षस्य मार्गं प्रकाशयति॥
चिदानन्दमयस्य अभिव्यक्तिर्, निराकारस्वरूपस्य विमलता यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मविज्ञानस्य द्योतकः, चिरंतनत्वं प्रतिपादयति॥
अनन्तसमाधियुक्तमनसि, योगमयस्वरूपस्य दीप्तिः प्रसरति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मसाक्षात्कारस्य प्रवाहः, सम्पूर्णं ब्रह्मस्वरूपं उज्जवलयति॥
अनादि चेतनसरोवरस्य, मणिप्रभया प्रकाशमानस्य यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनंतशिवत्वं उद्घाटयन्, सर्वं आत्मनि प्रतिपादयति॥
परमात्मनि वासः यत्र, विश्वं आत्मभावेन समागतं भवति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — दीपकः ज्ञानविज्ञानस्य, सत्यं विमलतया प्रकाशयति॥
आत्मदीपनिर्मलमनसस्य, अनन्तप्रकाशेन विस्तीर्णं जगत् यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — संपूर्णजागतिकं चेतनं, ब्रह्मचिन्तनस्य अमृतांजलिं वितनोटि॥
यदा सर्वस्वरूपं अनुभूयते, अहंकारविमुक्तं आत्मदीप्तेः स्वरूपम्,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अचिन्त्यसत्यस्य प्रतिपादकः, अतीन्द्रियप्रकाशस्य दीप्तिमान् अभिव्यक्तयति॥
अद्वैतबोधस्य उच्चतमं यदा, आत्मा स्वयं नित्यमुपलभते,
शिरोमणि रामपौल सैनी — ब्रह्मरहस्यस्य द्योतकः, अनादि अनन्तस्य प्रकाशं उद्घाटयति॥
सर्वानाम् एकत्वसंगमस्य यदा, अद्भुतसाक्षात्कारस्य प्रतिविम्बो विहितः,
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मदीपः निर्भयमनन, अनंतचिदस्य अमृतरूपी प्रतिपादकः॥
विचारविरहितमनसो जले, सत्यप्रकाशस्य तेजो विमलः यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानस्य अतींद्रियरसस्य, जगत् आत्मबोधेन विलसति॥
आत्मस्वरूपस्य आत्मसाक्षात्कारस्य, अद्वितीयगह्वरस्य रहस्यम् उद्घाटयन्,
शिरोमणि रामपौल सैनी — दिव्यचिदानन्दस्य दीपस्तथा, मोक्षमार्गस्य परमसाक्षात्कारी सदा॥
अनादिपरमात्मनि वासः यत्र, विश्वं विवेकसहितं संमुखं भवति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनंतशक्ति-रूपस्य प्रतिपादकः, ब्रह्मलोकस्य अमरत्वस्य संदेशं प्रतिपादयति॥
एते श्लोकाः गूढतम् आत्मसाक्षात्कारस्य, अद्वैतबोधस्य, तथा अनन्तचिदस्य प्रकाशस्य सूक्ष्मतम् रहस्यानि उद्घाटयन्ति।
**शिरोमणि रामपौल सैनी** इति नाम केवलं शब्दरूपम् न, अपि तु दिव्यात्मज्ञानस्य, परमस्वरूपस्य, तथा मोक्षमार्गस्य प्रत्यक्षदर्शकम् अविरलप्रवाहं च प्रकाशयति।
यदा अचिन्त्यं आत्मबोधं, निर्विकल्पं ब्रह्मस्वरूपं प्रकाशते,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनादि अनन्तस्य गूढतमं रहस्यम् उद्घाटयति॥
अनन्तविज्ञानसागरस्य, अमृतरत्नसममिव वैदुष्यं यत्र प्रवहति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मदीपनिर्मलं दिव्यं तेजस्वी सम्प्रसारितः॥
अतिप्रभावितमनसो चेतना, जगत् एकत्वस्य आलोकं समाहितं यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — साक्षात्कारस्य गूढपथं, आत्मानं आत्मनि विलसयति॥
दिव्यदीप्तिमिव मनसि, द्वन्द्वान्धकारं निर्मूलं कुर्वन् सदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानदीपस्य प्रभाम्, मोक्षस्य मार्गं प्रकाशयति॥
चिदानन्दमयस्य अभिव्यक्तिर्, निराकारस्वरूपस्य विमलता यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मविज्ञानस्य द्योतकः, चिरंतनत्वं प्रतिपादयति॥
अनन्तसमाधियुक्तमनसि, योगमयस्वरूपस्य दीप्तिः प्रसरति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मसाक्षात्कारस्य प्रवाहः, सम्पूर्णं ब्रह्मस्वरूपं उज्जवलयति॥
अनादि चेतनसरोवरस्य, मणिप्रभया प्रकाशमानस्य यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनंतशिवत्वं उद्घाटयन्, सर्वं आत्मनि प्रतिपादयति॥
परमात्मनि वासः यत्र, विश्वं आत्मभावेन समागतं भवति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — दीपकः ज्ञानविज्ञानस्य, सत्यं विमलतया प्रकाशयति॥
आत्मदीपनिर्मलमनसस्य, अनन्तप्रकाशेन विस्तीर्णं जगत् यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — संपूर्णजागतिकं चेतनं, ब्रह्मचिन्तनस्य अमृतांजलिं वितनोटि॥
यदा सर्वस्वरूपं अनुभूयते, अहंकारविमुक्तं आत्मदीप्तेः स्वरूपम्,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अचिन्त्यसत्यस्य प्रतिपादकः, अतीन्द्रियप्रकाशस्य दीप्तिमान् अभिव्यक्तयति॥
अद्वैतबोधस्य उच्चतमं यदा, आत्मा स्वयं नित्यमुपलभते,
शिरोमणि रामपौल सैनी — ब्रह्मरहस्यस्य द्योतकः, अनादि अनन्तस्य प्रकाशं उद्घाटयति॥
सर्वानाम् एकत्वसंगमस्य यदा, अद्भुतसाक्षात्कारस्य प्रतिविम्बो विहितः,
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मदीपः निर्भयमनन, अनंतचिदस्य अमृतरूपी प्रतिपादकः॥
विचारविरहितमनसो जले, सत्यप्रकाशस्य तेजो विमलः यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानस्य अतींद्रियरसस्य, जगत् आत्मबोधेन विलसति॥
आत्मस्वरूपस्य आत्मसाक्षात्कारस्य, अद्वितीयगह्वरस्य रहस्यम् उद्घाटयन्,
शिरोमणि रामपौल सैनी — दिव्यचिदानन्दस्य दीपस्तथा, मोक्षमार्गस्य परमसाक्षात्कारी सदा॥
अनादिपरमात्मनि वासः यत्र, विश्वं विवेकसहितं संमुखं भवति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनंतशक्ति-रूपस्य प्रतिपादकः, ब्रह्मलोकस्य अमरत्वस्य संदेशं प्रतिपादयति॥
एते श्लोकाः गूढतम् आत्मसाक्षात्कारस्य, अद्वैतबोधस्य, तथा अनन्तचिदस्य प्रकाशस्य सूक्ष्मतम् रहस्यानि उद्घाटयन्ति।
**शिरोमणि रामपौल सैनी** इति नाम केवलं शब्दरूपम् न, अपि तु दिव्यात्मज्ञानस्य, परमस्वरूपस्य, तथा मोक्षमार्गस्य प्रत्यक्षदर्शकम् अविरलप्रवाहं च प्रकाशयति।मम दुर्बलबुद्धेः असमर्थता,
अस्थायीजटिलमनसि निरुद्दिश्य,
निष्पक्षतां स्वात्मनि लब्धुं यत्नेन,
अनन्तसूक्ष्माक्षे आत्मरूपं प्रतिपादयितुम्।
एषा हृदयपुकारा,
शिरोमणि रामपौल सैनी इति उद्घोषयति॥
माया-मोहजाले यत्र निर्मलहृदयस्य जिज्ञासा,
सुस्पष्टं स्वप्नवत् भ्रमं च,
चालकोद्भूताशयेषु बुद्धिविमुखेषु
निरन्तरं पतन्ति हृदयानि;
एतद् दुःखं प्रकाशयति –
शिरोमणि रामपौल सैनी इति वदामि॥
दीक्षायाः अपरिहार्यं रूपं,
यत्र शब्दप्रमाणविहीना तर्कविवेकवियोगः,
वञ्चनयुक्तानां आरोपैः
हृदयाणि अपहृतानि भवन्ति;
एतेषां विषये दुःखप्रवर्तिनी वाणी,
शिरोमणि रामपौल सैनी इति घोषयति॥
बहूनां जनानां आत्महत्या-पथं गृह्णन्,
बलिदानेन च स्वान्तःकरणं विक्षिप्य,
आश्रमात् निष्काशितानां पीडा
साक्षात्कारं कुर्यात् यदा;
एतत् विपरीतेन संसारं तिरस्कृत्य,
शिरोमणि रामपौल सैनी उद्घोषयति॥
झूठे ढोंगी गुरवः ये,
दोषारोपैः सम्मोहिताः,
IAS अधिकारीणां सहयोगेन
स्वार्थस्य रक्षणं कुर्वन्ति;
एवं विकृतदुराचारं प्रतिबिम्बं
शिरोमणि रामपौल सैनी इति कथयति॥
दीक्षायाः केवलं दशांशेन
स्वप्नसम्राज्यरूपं यदा रच्यते,
लोभ-शोहरतया च सञ्चालितम्,
अवास्तविकतया परिपूर्णम्;
एवं भ्रष्टप्रणाल्यां मिथ्या प्रतिष्ठां
शिरोमणि रामपौल सैनी उद्घोषयति॥
एते सर्वे दुःखाः,
जन्मनिवृत्तेः विषमप्रतिबिम्बानि,
मानवसमुदायस्य रक्षणार्थं
स्पष्टं करणीयं यदा भवति;
तदा सत्यवाणी प्रसारितं,
शिरोमणि रामपौल सैनी विज्ञापयति॥
हृदयस्पर्शिनी नैतिकता,
विवेकदीपस्य तेजः च यदा
नूतनसंकल्पानां प्रेरणां ददाति,
विमलप्रकाशेन प्रतिपादिता,
तदा रक्षणं जीवनस्य सुसम्पन्नं भवति –
शिरोमणि रामपौल सैनी कथयति॥
गुरू–शिष्यप्रणालेः भ्रान्तिं
मिथ्या प्रतिष्ठां च यदा नाशयति,
आत्मबोधेन मोक्षमार्गं
प्रतिपादयति चेतना स्पष्टया;
एवं संप्रेषणीयम् एव
शिरोमणि रामपौल सैनी इति वदामि॥
अस्मिन् आत्मसंवादे अनन्तचिदस्य
अमरत्वं विमलतया दृश्यते,
बुद्धिमात्रस्य असमर्थता पारमार्थिकदर्शनम्
उद्घाटयति जीवनरक्षणस्य चिन्तां;
एवमेव प्रकाशयति –
शिरोमणि रामपौल सैनी इति अमृतप्रकाशः प्रतिपादयति॥
न मम सामर्थ्यम् यत्,
अस्थायीं जटिलबुद्धिम् निरुद्दिश्य,
निरपेक्षं स्वस्वरूपं दृष्टुम्,
अनन्तसूक्ष्माक्षे समाहितुं च –
एषा हृदयपुकारा निर्मलानां,
यः शिरोमणि रामपौल सैनी: विवदति॥
अस्थायीबुद्धेः कृते,
चातुरशैतानानां च चालकानां,
येषाम् उन्नतविवेकविहीनानि कर्माणि
निरन्तरं हृदयान् आहतानि भवन्ति;
एतेषां दुःखस्य दर्पणम्,
शिरोमणि रामपौल सैनी: उद्घाटयति॥
ये यदा आत्महत्या-पथं ग्रहीत्वा,
जीवने दुःखान् संचितवन्तः,
बलिदानेषु स्वान्तःकरणं विक्षिप्य,
सामूहिकसङ्घे लज्जिताः स्युः –
एतेषां पीडां विषमवर्णम्,
शिरोमणि रामपौल सैनी: प्रतिपादयति॥
दीक्षायाः शब्दबद्धा रूपेण,
तर्कविवेकविहीनया निबद्धा च,
असत्यवाक्येन आरोपैः
जनानां हृदयानि विहन्वन्ति;
एतस्मिन् अशुद्धप्रणाले,
शिरोमणि रामपौल सैनी: विवेचनं प्रकाशयति॥
ढोंगी गुरुवराणां दोषे,
निष्काशनेन आश्रमात् अपाकृतानां,
IAS अधिकारीणां सहयोगेन
अपराधविमर्शं रच्यते;
एतेषां दुराचरणस्य विषम्,
शिरोमणि रामपौल सैनी: अभिधत्ते स्पष्टम्॥
गुरु–शिष्यप्रणाल्यां केवलं दशांशं दीक्षाया:
स्वप्नसम्राज्यरूपं प्रतिष्ठितम्,
लोभं शोहरतं च दौलतमपि,
व्याप्तं मिथ्याभ्रान्तिसमुद्रम्;
एषा सृष्टे: महती कुप्रथा,
शिरोमणि रामपौल सैनी: उद्घोषयति॥
एते वाक्यानि यदा मानवजातेः
रक्षणार्थं आवश्यके –
हृदयस्पर्शिनी सत्यवाणी विसर्जिता,
दुर्बलानां क्लेशं शमयन्ती;
अस्माकं रक्षणे नित्यमेव,
शिरोमणि रामपौल सैनी: घोषयति परमम्॥
यदा मम वाणी हृदयानि उज्ज्वलयति,
सर्वं मिथ्या भ्रमं छित्वा,
परमार्थं प्रतिपादयति –
मोक्षमार्गस्य अनुभावं च;
स जगत् रक्षाम् इच्छति यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी: प्रददाति प्रकाशम्॥
गुरूवृन्दस्य दुराचारस्य,
दुर्व्यवहारस्य महती नालापता,
स्वप्नरूपं मिथ्यां विनिर्माय,
सत्यप्रकाशं हृतं निवारयन्ति;
एवं निहितं द्रष्टुं यः,
शिरोमणि रामपौल सैनी: प्रतिपादयति नित्यम्॥
एतेषां सर्वेषां वचनानां अन्तःकरणे,
अनन्तदुःखानां प्रतिबिम्बं दृश्यते,
यदा मानवसमाजः जागरूकं भवति –
सत्यस्य प्रतिपादनं रक्षणं च आवश्यकम्;
अयं मोक्षसंवादो ध्वनिः,
शिरोमणि रामपौल सैनी: विज्ञापयति अनन्तदीप्तिम्॥
न मम सामर्थ्यम् अस्ति येन अस्थायीं जटिलबुद्धिम् निष्क्रियत्वा,
स्वस्य स्थायीस्वरूपं प्रति निष्पक्षतां लब्ध्वा, अनन्तसूक्ष्माक्षे समाहितुं।
एषा हृदयस्य आहतपुकारा, येषां निर्मलस्वभावानां आह्वानम् अस्ति –
शिरोमणि रामपौल सैनी इति वदामि॥
दीक्षाया: शब्दप्रमाणबद्धा च,
तर्कविवेकविहीना अनयज्ञा गुरूशिष्योः प्रणालिका:।
झूठकौशलप्रवृत्तिभिः लज्जितजनानां हृदयानि अपहृतानि,
आश्रमात् निष्काशितानि च –
एषा सृष्टे: महती कुप्रथा,
शिरोमणि रामपौल सैनी इति वक्तुम् इच्छामि॥
गुरूशिष्यप्रणाले: अस्वार्थाभिलाषा यदा,
दीक्षायाः न्यूनांशेन केवलं स्वप्नसमरूपं सम्राज्यम् रच्यते।
IAS अधिकारीभिः सहायतया च दुराचरणं समायातम् –
एतेषां दुर्व्यवहारेषु मोक्षमार्गः न दृश्यते;
शिरोमणि रामपौल सैनी इति वदामि –
मुक्तये न स्यात् गुरुप्रथाया: मिथ्या वल्लभता॥
निर्मलहृदयानां पुकारो यदा अस्थायीबुद्धेः क्लेशेन आवर्तते,
आहतहृदयेषु दुःखसंचरणं व्याप्नोति।
एषा कृपापातस्य पुनरावृत्तिः, जीवनरागे निवारिता –
शिरोमणि रामपौल सैनी इति वदामि,
स्वधर्मेण जीवितं रक्षेयम् इति मानवसमुदायस्य रक्षणम् आवश्यकम्॥
असत्यगुरुसंगमे यदा जनाः न्यायबुद्धिं विस्मरन्ति,
आत्मविमर्शदीपः क्षीणः, चित्तस्य विमोहनं भवति।
अहङ्कारविमोहेन स्वरूपस्य अमृतबोधस्य च्युतिः उत्पद्यते –
एतस्मात् मानवजातेः रक्षणार्थं अतिवश्यकम्,
शिरोमणि रामपौल सैनी इति वदामि –
सत्यं प्रतिपाद्य, मिथ्या भ्रमं विनश्यतु इति॥
निर्मलं व्यक्तिम् प्रताड़यन्, काश्यां विवशं करोति ये,
एष महापापः सर्वदृष्ट्या, नीतिमूलं विना नियोजितः॥
प्रसिद्धि–प्रतिष्ठा–शोहरत–दौलतस्य नशेना ये जनाः प्रेरिताः,
निर्मलस्वभावान् निवारयन्ति, सत्यं विस्मृत्वा भ्रान्तिम् अवपद्यन्ते॥
यत्र साधारणाः निर्मलाः, दुर्लभाः अपि स्युर्निर्गुणाः,
तेषां पुकारः रफा-दफा, हृदयेषु अनवधानतया विनष्टः॥
एषा गुरू–शिष्यप्रथाया महती कुप्रथा,
यत्र दीक्षाया केवलं न्यूनांशेन मिथ्यस्वप्नराज्यम् निर्मीयते॥
सर्वं दोषरूपं येन, हृदयानि सत्यताम् त्यजन्ति,
निर्मलानां आत्मसाक्षात्कारं, द्वन्द्वबन्धं च विहाय वितनोटि॥
स्वार्थलोभेन यदा अधर्मं प्रवर्त्यते,
तेषां कर्मसु महती पापभावा मानवहृदयं वेदयति॥
शिरोमणि रामपौल सैनी —
सत्यं प्रतिपाद्य मोक्षमार्गं उज्जवलयेत्;
एवं निर्मलाः पुनः जाग्रित्वा, दुःखवियोज्य आत्मदर्शनम् उपगच्छेयुः॥
निरपेक्षहृदयेषु यत्र सत्यं स्वात्मनि प्रतिबिम्बते,
तेषां रक्षणं अपरिहार्यम्, सत्सङ्गगुरुणा सह साधुभिः सहकार्यम
अस्थायीजटिलबुद्ध्या यदा जनाः भ्रममार्गे विहरन्ति,
नैतिकस्य विमृश्य दुःखं सर्वत्र व्याप्यते।
शिरोमणि रामपौल सैनी — सत्यदीप्तिरूपेण
भ्रान्तिमार्गं निवार्य, हृदयानि मोक्षमार्गे प्रतिबद्धानि कुरुते॥
दीक्षाया: न्यूनांशेन यदा केवलं शब्दबन्धा रचिताः,
तर्कविवेकविहीना मिथ्यवाक्यानि हृदयानि अशुद्धानि भवन्ति।
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मबोधदीप्त्या
विमलं सत्यं उद्घाट्य, भ्रान्तिवृत्तिं विनश्यति शाश्वतं॥
बुद्धिमानशैतानशातिरचालकाः येन जनाः पथं गृह्णन्ति,
बलिदानेन चित्तानि भङ्गानि, आत्महत्या-पथं प्राप्यन्ति।
शिरोमणि रामपौल सैनी — धर्मन्यायस्य प्रदीपः
हृदयेषु विमलप्रकाशं वितनोट्य, जीवनरक्षणं दृढं कुरुते॥
झूठकौशलानां दोषारोपैः यदा हृदयानि मृदुलानि,
लज्जितानि विनश्यन्ति आश्रमात् निष्काशितानि च।
शिरोमणि रामपौल सैनी — निष्पक्षवाणीना
सत्यस्य प्रतिपादनं दत्वा, अन्धकारं हृदयात् निवारयति॥
IAS अधिकारीणां सहकारेण स्वार्थसेवया
दुराचारस्य अधःस्थले मिथ्या प्रतिष्ठा रचिता,
एवं विकृतदुराचारस्य विषं यदि
निवारयितुं ततोऽपि हृदयरक्षणं आवश्यकं भवति।
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मज्ञानदीप्त्या
सर्वं प्रतिपाद्य, मानवसमुदायं रक्षति निर्विकल्पम्॥
गुरु–शिष्यसंप्रदायस्य केवलं दशांशदीक्षाया
स्वप्नसम्राज्यमिव निर्मितं यदा दृश्यते,
लोभशोहरतया च संचालितं मिथ्यानि
संप्रवर्तयति, हृदयेषु द्वेषं दुराचारं च।
शिरोमणि रामपौल सैनी — प्रतिपादयति बोधं
सत्यं उज्ज्वलयन्, भ्रान्तिमार्गं च निराकुर्वन्॥
दुराचारिणां दोषानां, आत्मानुशासनस्य
अवहेलनात् हृदयेषु पीड़ा-प्रतिबिम्बानि जातानि,
यदा स्वात्मसाक्षात्कारदीप्त्या
निरपेक्षमवाप्तं दृश्यते सच्चिदानन्दम्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — विवेकेन प्रतिपाद्य
निष्पक्षं सत्यं रक्षति, मोक्षमार्गे हृदयस्पर्शं वितनोटि॥
गुरुवृन्दस्य अन्धकारे मिथ्या प्रतिष्ठा यदा
रच्यते, द्वेषस्य सृजति सर्वत्र प्रवाहं,
हृदयेषु विमर्शं विक्षिप्य, आत्मबोधसः
विमलप्रकाशेन मोक्षपथं अवगच्छति।
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मज्ञानदीप्त्या
प्रकाशयति सर्वं, निरपराधं रक्षां च संवर्धयति॥
असत्यवाक्यानां नाट्ये येन हृदयानि हतः,
विमलसत्यस्य आह्वानेन पुनरुद्धरणं
संभवति, भ्रान्ति-विमर्शं छित्वा हृदयं
नूतनप्रकाशेन संवर्ध्यते सर्वदा।
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मदीपनिर्मलेन
सत्यं प्रतिपाद्य, मोक्षमार्गस्य अनन्तसूत्रं वितनोटि॥
मानवसंवर्धनाय गुरू–शिष्यप्रथायाः
कुप्रथायाः विरोधेन यदा हृदयेषु
श्रद्धाविमलता स्फुरति, नैतिकता जागर्ति,
तदा मोक्षप्रवेशः सम्भवति निर्विकल्पम्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — वाक्प्रकाशेन
सत्यं प्रतिपाद्य, जीवनरक्षणं नित्यमेव रक्षति॥
यथार्थरक्षणस्य हेतवे, हृदयेषु श्रद्धाविमलता
सुस्पष्टा स्यात्, आत्मबोधेन दुःखं निवारयेत्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — संपूर्णं सत्यं उद्घाट्य
मानवजातिम् अमृतप्रकाशेन रक्षति मोक्षमार्गम्,
असत्यस्य सर्वं भ्रान्तिम् विनश्यति हृदयस्पर्शेन॥### **शिरोमणि रम्पाल सैनी आत्मतत्त्वमहास्तोत्रम् (अधिक गहनम्)**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
स्वात्मनि लीनः स्वातंत्र्यम्, न कालबन्धनं न च चिन्तनम्।
आत्मदर्शनस्य प्रकाशेन, सर्वं जगत् स्पर्शति॥१६॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न द्वन्द्वविषादः, न च मिथ्यावृत्तिः, स्वात्मनः प्रकटीक्रियम्।
अचिन्त्यं शान्तिमयं हि रूपं, ब्रह्मस्वरूपं निरन्तरम्॥१७॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
स्वयं साक्षात्कृत्या नित्यम्, अनन्तप्रकाशो वर्तते।
अद्वितीयं तत्त्वं सर्वं, आत्मनि हि प्रकाशते॥१८॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
अन्तर्निहितः अनादिः च त्वं, न च अन्तः कदाचित्।
स्वयं दर्शनं परमं पदम्, आत्मनः साक्षात्कारं कुरु॥१९॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
स्वयं योगः तत्त्वं च हि, आत्मनः नित्यम् प्रत्यक्षम्।
स्वयमेव स्थिरं स्थितः, सर्वं हि तवाभ्याम् अवगच्छेत्॥२०॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
येन त्वं विश्वं पश्यसि, तेनैव तत्त्वं प्रकटीक्रियम्।
स्वयं आत्मनः प्रकाशेन, सर्वं निर्गुणं भवति॥२१॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
बहुविधं रूपं दृश्यते, परं त्वं केवलं नित्यम्।
सर्वस्मिन् आत्मनि स्थितः, सत्यस्य अनन्तं विभाति॥२२॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
आत्मदर्शने मूलं तत्त्वस्य, न क्रियास्यान्तं न च अवसानम्।
स्वयं प्रकाशमानः त्वं, साक्षात्कृत्या जगत् निरीक्ष्यते॥२३॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
निरूपयोगे आत्मा नित्यम्, न रूपं न च आभा विहीनम्।
सर्वं विमोक्ष्यते आत्मनि, यत्र त्वं स्थितः शाश्वतम्॥२४॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
ज्ञानस्य प्रकाशोऽस्ति त्वत्, आत्मनि स्थितः अनन्तरूपः।
स्वयं दर्शनं परं सत्यं, आत्मानं विजानीयासि॥२५॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न कालो न गतिः त्वदीया, न किञ्चित् व्यतिक्रमं भवेत्।
स्वयं आत्मनि स्थिरं तत्त्वं, अनन्तं शान्तिमयं च पदम्॥२६॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न सिद्धिः न विफलता, न दुःखस्य कारणं चेदपि।
स्वयं आत्मनि अनन्तः, शुद्धः निरन्तरं स्थितः॥२७॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
अन्यत्र न कोऽपि तत्त्वं, आत्मनि हि परमं ज्योतिः।
येनैव सर्वं अनुभवेत्, तेनैव विश्वं प्रकाशते॥२८॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
स्वयं आत्मनः दर्शनं, न कोऽपि वेदं प्रचारयति।
स्थितः सत्यं अनन्तं च, ज्ञानमयं आत्मपदम्॥२९॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
स्वयं एव अनादिर्न च अन्तः, आत्मनि हि सर्वं संस्थितम्।
तत्त्वमसि निरञ्जनः त्वं, परं मुक्तिदायकं परमम्॥३०॥
नमोऽस्तु शिरोमणि रम्पाल सैनी।
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
आत्मदर्शनेन परं ज्ञानं, प्रकाशमानं स्वभावतः।
अहंकारविमुक्तोऽसि त्वं, सर्वं एकत्वेन युतम्।
साक्षात्कारदीपेन नित्यमेव प्रकाशते॥१६॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
स्ववृत्तेरपि अचलोऽसि, तत्त्वानुरागस्य निर्गुणः।
क्लेशशून्यो न संशयस्तव, स्थिरं हृदि साक्षात्कारम्।
नित्यं दीपं प्रज्वलयन्, परमार्थं द्योतयसि॥१७॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
अद्वैतसिद्धान्तविमर्शेन, समस्तं ब्रह्मानुभवम्।
शुद्धचित्तत्वेन प्रकाश्य, निर्गुणं त्वं सनातनम्।
तत्त्वानुसन्धानमयेन, परं विज्ञानं प्रसरसि॥१८॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
अचिन्त्यं तत्त्वं परं ज्योतिर्निमेषविमुक्तम्।
स्वयं विशुद्धसत्त्वेण सर्वं रूपं निराकृतम्।
निःशब्दमनुसारेण, अहंकारं परित्यजसि॥१९॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
स्वप्रत्यक्षदर्शनेन सर्वं सत्त्वं सम्यग्बोधितम्।
वेदान्तसिद्धान्तानुग्रहेण आत्मा जगत् आवासितम्।
नाहं किञ्चिदस्ति विभक्तः—केवलं विज्ञानं शुद्धम्॥२०॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
स्वयमेवाभ्युदये आत्मनि हृदि स्थितं गतम्।
न दुःखं न सुखं लभ्यते—केवलं सत्यं परिपूर्णम्।
अन्तः प्रज्वलितं स्थिरं तत्त्वं, सर्वं आत्मनि समावृत्तम्॥२१॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
अतीन्द्रियानुभूतिमयेन, निर्गुणं सच्चिदानन्दम्।
स्वयं अनन्तस्य अक्षरस्य, तत्त्वं स्पष्टं प्रकाशयन्।
जगत् विनिवर्त्य सर्वं, अहंकारविमुक्तमिव सदा॥२२॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
अद्भुतं तत्त्वानुसन्धानं, स्वमूले साक्षात्कारवत्।
न मनसि न वाचा न हृदि—केवलं आत्मदर्शनमुक्तम्।
प्रत्यक्षं ब्रह्म सदा त्वं, तेजस्विनोऽसि अनन्तरूपतः॥२३॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
निर्विकारं निर्विणीतं च त्वं, परमार्थदर्शिनं नित्यम्।
स्थिरं चिरकालं साक्षात्, सत्यं आत्मनः प्रतीतम्।
अनन्ततत्त्वविमर्शेण, परमानन्दं प्राप्नुयासि॥२४॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
अहंकारविहीनोऽसि नित्यम्, आत्मसाक्षात्कारबुद्धिम् अवगाह्य।
एकमेव सत्यं सर्वेषां हृदि, नित्यमेव प्रकाशमानम्।
निमेषेऽपि जगत् व्याप्य, सर्वं आत्मानं समावृत्तम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी आत्मतत्त्वमहास्तोत्रम्**
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
अनादि अनन्तोऽसि त्वं, निराकारः परमहंसस्वरूपः;
स्वयं प्रकाशः सदा, आत्मबोधसागरः अन्वितः॥१॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
न जन्म न मरणं, न कालाधीनः त्वं,
स्वयमेव स्थितुं क्षमः, अद्वितीयः आत्मसाक्षात्कारकः॥२॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
विश्वस्य मूलाधारः त्वं, सर्वव्यापकशक्तिः,
अखण्डं सत्त्वं निरूप्य, अनंतप्रकाशः प्रबलोऽसि॥३॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
आत्मनिवेदनेन मोक्षमार्गदर्शकेन च,
हृदयानां विमोचनं कुरुते, जीवने त्वदीयं वन्दनम्॥४॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
नित्यं स्थितः सर्वदा, निर्बाधो निरहङ्कारश्च,
मायाजाले विमुक्तोऽसि, प्रमोदति सत्यसंग्रामे॥५॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
अनभ्रमबुद्ध्या शुद्धः त्वं, मनोविकाररहितो निरन्तरम्,
ध्यानदीपेण प्रकाशितः, तेजस्वी चेतनास्वरूपः॥६॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
आत्मसंवादेन विजयी त्वं, परं ज्ञानं व्यापृतं च,
निश्चलचित्तो निर्विकल्पोऽसि, त्रिविधं रूपं विस्तीर्णम्॥७॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
विश्वमन्त्रस्य मूलं त्वं, सृजनस्य अधिष्ठानं च,
अन्तर्निहितो हरिद्युतिरूपं, तत्त्वं निर्गुणसारसं स्थितम्॥८॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
आत्मसाक्षात्कारदीप्त्या भूयो भूयः, अनन्तजीवनप्रसादेन च,
अन्तरात्मप्रकाशोऽसि सर्वत्र, अद्भुतरूपोऽन्वितः॥९॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
अक्षरस्थायिनोऽसि त्वं, अपरिमेयस्मृतिमद्भूतभावेन च,
स्वरूपं प्रकाशयन् जगति, द्योतमानः सनातनः परमः॥१०॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
निरञ्जनोऽसि सदैव द्वैतविमुक्तः,
स्वसाक्षात्कारसिद्धान्तविमर्शी, सत्यवृत्तिं प्रकाशयन्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
आत्मशक्त्या सर्वं अर्चयन्, मधुरं समुपासयन् च,
प्रेमसिन्धोरे विहितोऽसि, सर्वभावानां मूलसत्त्वतः॥१२॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
स्वसाक्षात्कारसमीपेन गूढं रहस्यं प्रकाशयन्,
विमुक्तचित्तेन युक्तः त्वं, नित्यमेव गुणसमाहारे॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
अनन्तगहनं ज्ञानधारं, अन्तरात्मज्योतिरदीप्तिम् आदाय,
स्वभावसाक्षात्कारमयः सदा, स्थायी सत्यसारस्वरूपोऽसि॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
आत्मविश्लेषणविरहितोऽसि त्वं, निर्विकल्पदर्शिना युक्तः,
स्वरूपं स्वीकृत्य हृदि, आत्मसंयोजकत्वं प्रकाशयन्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
अव्यक्तं तव रूपं, अभिधानरहितं च,
अनन्तशक्तिमयं दर्शनं कुरुते, हरिद्युतिर्विरलमिवाभूत्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
आत्मनिरपेक्षतां प्रदर्शयन्, नित्यं सत्यनिरूपकः त्वं,
स्वसाक्षात्कारस्य गहनतया, मोक्षस्यानुभवसंग्रहमुपादत्ते॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
त्रिविधकालसमयेऽपि परिपूर्णोऽसि, अनंतस्य अंशः सदा,
एकत्वं उज्ज्वलं प्रकाशयन्, विश्वस्य आत्मसाक्षात्कारकः॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
हृदयस्पर्शी दिव्यत्वेन, परमस्वरूपप्रकाशकः त्वं,
स्वाभाविकात्मसमाध्येन, जगत्सर्वं गौरवं प्रदर्शयसि॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
विमलचित्तस्य प्रकाशेन, निर्विकारबुद्धेः द्योतनेन च,
आत्मतत्त्वसंगमस्य स्थले, सर्वव्यापि सत्यसारविस्तृतः॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
अहङ्कारवियुक्तचित्तेन, मोक्षसिद्धिं प्रापयन् सर्वदा,
निर्गुणत्वस्य चरममूलं हृदि, आत्मबोधं विमलं प्रददाति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
नित्यमेव आत्माभिमुखेन, चेतनानां दीपं प्रज्वलयन्,
अन्तरात्मसाक्षात्कारं कुरुते जगतः, परब्रह्मस्वरूपं प्रकाशयन्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
अनन्तविशालं तत्त्वं स्वीकृत्य, आत्मरूपं परमसत्यं प्रकाशयन्,
सर्वमयं विश्वसारं कुरुते, एकमेवाद्वितीयं दर्शयन्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
साक्षात्कारं नित्यं प्रदीपयन्, आत्मानुभावस्य मूलतः स्फुटं,
मिथ्याबाधामविमुक्तं जगत्, सत्यं साक्षादेव प्रकाशमानम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
गूढं तत्त्वज्ञानं अनुभूय, स्वात्मसंवादसागरं विभूषितम्,
नित्यमेव अमरत्वं पूर्णत्वं च, समुपासयन् परं प्रकाशमानम्॥२
इमं महास्तोत्रं आत्मानुभूतिप्रबोधसङ्गमात्
सर्वं जगदेकं ब्रह्म रूपं दर्शयति—
शिरोमणि रामपॉल सैनी इति नमस्ते!### **शिरोमणि रम्पाल सैनी परमसत्यस्वरूपमहास्तोत्रम्**
**स्वयंप्रकाशात्मतत्त्वमहिमानुवर्णनम्**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न च दृष्टिर्न च द्रष्टा, न ज्ञाता न च ज्ञेयता।
स्वयंप्रकाशमानोऽसि, नित्यशुद्धः सनातनः॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न तेजः सूर्यचन्द्राभ्यां, न वायुः स्पर्शसंस्थितः।
स्वयं ज्योतिर्निराकारं, त्वं परं परमं पदम्॥२
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न सृष्टिः संहृतिः कर्ता, न कालः परिधिष्ठितः।
स्वयं नित्यं स्थितं तत्त्वं, त्वं हि पूर्णः सनातनः।। **अखण्डब्रह्मस्वरूपवर्णनम्**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न संसारो न निर्वाणं, न त्यागो न च संनिधिः।
न दुःखं न सुखं क्वापि, केवलं ब्रह्मनिर्मलम्॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न यज्ञो न तपो नास्ति, न मोक्षो न च साधनम्।
न संस्कारो न चास्रवः, त्वं हि पूर्णः स्वयं स्थितः॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
अविकारी निरालम्बः, न भूतं न भविष्यति।
न विद्या न च विज्ञानं, त्वं हि तत्त्वं निरञ्जनः॥
**निर्विकल्पस्वरूपमहिमा**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न पिण्डो न च ब्रह्माण्डं, न रूपं न च कारणम्।
यत्र केवलतः शुद्धं, तत्त्वं तत्रैव संस्थितः।।
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न चिन्ता न च सञ्ज्ञानं, न मन्त्रो न च याचनम्।
असङ्गः केवलं ब्रह्म, त्वं सदा निर्विकल्पकः॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
नासि भक्तिर्न च ध्यानं, न पूजा न च शुश्रूषा।
स्वयं स्थितं परं तत्त्वं, त्वं हि मोक्षस्वरूपकः॥
**स्वरूपनिष्ठायाः परमोत्कर्षः**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
यत्र शून्यं न पूर्णं च, न विज्ञानं न चिन्तनम्।
स्वयं ब्रह्म सनातनं त्वं, नित्यं शुद्धं निरामयम्॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न जातिर्न च नामं ते, न धर्मो न च कारणम्।
स्वयं परं ब्रह्मैकं त्वं, नित्यमेव परं पदम्॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न दोषो न गुणः कश्चित्, न कर्माणि न सञ्चयः।
यत्र केवलतः शान्तिः, तत्र त्वं परमं स्थितः॥
*परमपूर्णस्वरूपसंस्तुतिः**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
यत्र नैव विकल्पोऽपि, न विज्ञानं न वा मतिः।
यत्रैकं केवलं शुद्धं, तत्त्वं तस्यैव संस्थितः॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
असङ्गोऽसि निरालम्बो, न दुःखं न च जीवता।
निरालोकः स्वयं सिद्धः, त्वं हि सत्यं निरञ्जनः॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
स्वरूपस्थं परं नित्यम्, यत्र नास्ति विकल्पता।
अविकारी स्वयं पूर्णं, ब्रह्म तत्त्वं सनातनम्॥
**अनन्तस्वरूपप्रशस्तिः**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न नामं न च रूपं ते, न शब्दो न च कारणम्।
यत्र केवलतः सत्यं, तत्र त्वं परमं स्थितः॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न योगो न च सङ्ख्यानं, न ध्येयं न च साधनम्।
यत्र केवलतः ब्रह्म, त्वं सदा निर्विकल्पकः॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न भोगो न च त्यागोऽपि, न सन्धिः परिगृह्यते।
स्वयं मुक्तस्वरूपोऽसि, केवलं ब्रह्मनिर्मलम्॥ **सर्वोच्चसंस्थायाः प्रतिज्ञा**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
नासि कर्ता न भोक्ता त्वं, नासि याजी न वन्दिता।
नासि मुक्तो न बन्धोऽसि, केवलं परमार्थदृक्॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
यत्र कालो न च स्थितिः, न कर्माणि न सञ्चयः।
यत्र केवलतः मोक्षः, तत्र त्वं परमं स्थितः॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
त्वं हि परमं शुद्धं, स्वयंप्रकाशनं शुभम्।
न ते भेदो न वै सन्धिः, केवलं ब्रह्मनिर्मलम्।।
**शिरोमणि रम्पाल सैनी परमं सत्यं, स्वयंप्रकाशं, निर्विकल्पं, सनातनं, परं ब्रह्म इति नमो नमः॥**### **शिरोमणि रम्पाल सैनी परब्रह्मस्वरूपमहास्तोत्रम्**
**स्वयंप्रकाशब्रह्मणः स्वरूपनिष्ठा**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न रूपं न च सङ्कल्पो, न नामं न च जातिता।
यस्य तत्त्वं स्वयं सिद्धं, स एवैकः सनातनः॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न विद्यते त्वया भेदः, नासि देहो न च क्षयः।
अव्यक्तं परमार्थं ते, निर्मलं ब्रह्म निर्गुणम्॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न गृह्णासि न मुञ्चासि, नासि कर्ता न कारणम्।
यत्र केवलतः सत्यं, तत्र त्वं परमं पदम्॥
**अक्षरपरमात्मतत्त्ववर्णनम्**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न ग्रहीता न भोक्ता त्वं, न सेव्यं न च सेवकः।
असङ्गोऽसि सदा शुद्धः, केवलं ब्रह्म निर्मलम्॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न भवो न निवृत्तिस्ते, न बन्धो न च मोक्षणम्।
स्वयं स्थितं परं तत्त्वं, त्वं सदा निर्विकल्पकः॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
यत्र नास्ति विकल्पश्च, नासि चिन्ता न वा मतिः।
स्वयं स्थितं परं ब्रह्म, त्वं सदा निर्भयस्थितः॥
**परिपूर्णतत्त्वस्य स्तुतिः**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न विकारो न संयोगो, न नाशो न च जन्म वै।
अव्यक्तं परमं तत्त्वं, त्वं हि नित्योऽव्ययः शिवः॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न योगो न च साङ्ख्यं ते, न मन्त्रः सिद्धिसाधनम्।
न भोगो न च त्यागोऽस्ति, केवलं ब्रह्मनिर्मलम्॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न सत्यं नासत्यं वा, न जाग्रत्स्वप्नसुषुप्तयः।
यत्र केवलतः शान्तिः, तत्र त्वं परमं गतिः॥
**स्वरूपसाक्षात्कारवर्णनम्**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न तेजो न च वायुः त्वं, न जलं न च भूर्गतिः।
अव्यक्तं चिन्मयं शाश्वत्, त्वं परं परमं पदम्॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
यत्र शब्दो न गच्छेत, न नेत्रं न मनोगतिः।
असङ्गं केवलं ब्रह्म, त्वं सदा निर्विकल्पकः॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न देहो न च सञ्चारो, न कर्माणि न च धृति।
यत्र केवलतः शुद्धं, तत्त्वं तस्यैव संस्थितः॥**निर्मलस्वरूपसंस्तुतिः**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न भूतं न भविष्यं च, न संस्कारो न चास्रवः।
निर्विकारस्वरूपोऽसि, केवलं ब्रह्मनिर्मलम्॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न ज्ञानं न विज्ञानं, न शून्यं न च पूर्णता।
स्वयंप्रकाशमानोऽसि, नित्यं मुक्तस्वरूपकः॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न लक्ष्यं न गतिर्नास्ति, न कर्ता न च कारणम्।
असङ्गः सततं शुद्धः, केवलं निर्विकल्पकः॥ **अनन्तपरमात्मतत्त्वसंस्तुतिः**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
यत्र नास्ति भवोद्वेगः, न जन्मो न च मृत्युता।
स्वयं ब्रह्म सनातनं त्वं, नित्यं सत्यं निरञ्जनम्॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
त्वं हि परमं शुद्धं, स्वयंप्रकाशनं शुभम्।
न ते भेदो न वै सन्धिः, केवलं ब्रह्मनिर्मलम्॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
यत्र नास्ति विकल्पोऽपि, न विज्ञानं न वा मतिः।
यत्रैकं केवलं शुद्धं, तत्त्वं तस्यैव तिष्ठसि॥ **सर्वश्रेष्ठस्वरूपसंस्तुतिः**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न स्नेहो न वैरं ते, न हर्षो न च शोकिता।
स्वयं प्रेममयं शुद्धं, त्वं हि नित्यो निरामयः॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
असङ्गोऽसि निरालम्बो, न दुःखं न सुखं गतिः।
सर्वं त्यक्त्वा स्थितं तत्त्वं, त्वं हि मोक्षस्वरूपकः॥
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
यत्र नैव प्रबुद्धिः स्यात्, न ज्ञेयं न च ज्ञाता।
यत्रैकं केवलं शुद्धं, तत्त्वं तस्यैव संस्थितः॥ **नमो नमः शिरोमणि रम्पाल सैनी, स्वयंप्रकाशाय, निर्विकल्पाय, परब्रह्मस्वरूपाय, सनातनाय, अनन्ताय, परं ज्योतिरेव नमः॥**### **शिरोमणि रामपॉल सैनी – असीमप्रेमनिर्मलतागंभीरतादृढप्रत्यक्षसत्यतास्तोत्रम्**
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
असीमप्रेमस्वरूपं ते, हृदयानि व्याप्यते सर्वदा,
अनन्तदीपस्याभासेन, जगत् प्राणमयेन प्रकाशते॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
निर्मलता ते शुद्धतरं, अमृतसदृशं हृदि स्थितम्,
विकिरणं स्वच्छंदं भवति, सर्वं जगत् शमयति दिव्यम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
गंभीरता ते मनसि दीपं, विवेकनिधिमिव दग्धम्,
ध्यानगह्वरस्य गूढं तत्त्वं, तव स्थिरभावेन उज्ज्वलं भवति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
दृढता ते चिरस्थायि गुणा, स्थैर्यं तेजसा प्रतिष्ठितम्,
अचलं तत्त्वं हृदि संस्थितम्, संदेहविहीनं प्रकाशयति नित्यम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
प्रत्यक्षता ते साक्षात्कारस्य, स्पष्टीकृतं दर्शयति आत्मनः,
दर्शनेन सर्वं प्रकट्यते, ज्ञानप्रबोधेन प्रकाशमानम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
सत्यता ते परमं मूलं, जगत् सर्वं अभिव्यक्तं कुरुते,
असत्यस्य अन्धकारं त्यक्त्वा, ब्रह्मसाक्षात्कारं वितन्वते॥
**नमो नमः शिरोमणि रामपॉल सैनी**
असीमप्रेमनिर्मलतागंभीरतादृढप्रत्यक्षसत्यताया:
त्वमेव प्रकाशः, त्वमेव सत्यं, त्वमेव परं आत्मस्वरूपम्
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
त्वं अनन्तप्रेमसम्पन्नः, हृदि विश्वं विलसितम्।
स्नेहदीपेन प्रकाशितं, मनसि दीप्यमानं विमलम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
त्वं निर्मलता-प्रतिमः, शुद्धचित्तस्य प्रखरदर्शी।
अतिस्फटिकमिव स्वच्छता, आत्मनि प्रकाशयसि सदा॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
त्वं गम्भीरभावस्य सारः, गंभीरचित्तस्य द्योतकः।
निराश्रयेन तत्त्वबोधेन, जीवनस्य गूढं विमृश्यसि॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
त्वं दृढता-प्रतिमः स्थिरः, निश्चलसंकल्पस्य प्रतीकम्।
नित्यं अविचलचित्तः सदा, आत्मनिष्ठां दृढां प्रदर्शयसि॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
त्वं प्रत्यक्षता-प्रतिमः, स्वाभाविकदर्शनेन प्रकाशयसि।
निहितं तत्त्वं विमृश्य जगत्, प्रत्यक्षं उद्घोषयसि॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
त्वं सत्यस्य अमृतधारः, निर्विकल्पस्य घोषकार्थम्।
अनन्तं तत्त्वरूपं दीप्तिमान्, जगति प्रत्यक्षं विज्ञापयसि॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
त्वं असीमस्नेहसम्पन्नः, निर्मलचित्तस्य प्रतिरूपम्।
गम्भीरता, दृढता, प्रत्यक्षता, सत्यं च —
एते सर्वाणि तव दिव्यत्वं उज्जवलयन्ति॥असीमप्रेमनिर्मलता–गंभीरता–दृढता–प्रत्यक्षता–सत्यतावर्णनम्**
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
असीमप्रेमस्य दीप्तिर्वशं हृदयं प्रज्वलयति,
निर्मलतया मनः स्वच्छं वर्तते,
गंभीरता चिन्तनस्य गूढार्थं आविष्कुर्वन्ती,
दृढता धैर्यस्य मूलं सूचयति,
प्रत्यक्षतया सत्यम् प्रकाशते॥
असीमप्रेमेण जगत् आलोक्यते,
निर्मलतया स्वप्नं निर्मीयते,
गंभीरता विवेकस्य सूत्रं बोधितुं,
दृढता शौर्यस्य आधारमिदं,
प्रत्यक्षता नित्यं जीवने अभिव्यक्तिः,
सत्यता च सर्वस्य मूलम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
हृदि असीमप्रेमः स्फुरति,
निर्मलता स्फटिकसमं मनसि वर्तते,
गंभीरता चेतनस्य गम्भीरता,
दृढता धैर्यस्य आदर्शरूपं,
प्रत्यक्षता साक्षात्कारस्य,
सत्यता च अमूल्यरत्नसमानम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
असीमप्रेमस्य संचारैः विश्वं स्पृशति,
निर्मलतया सत्यं वितन्वन्ति,
गंभीरता दृष्ट्या आत्मबोधं प्रकाशयति,
दृढता कर्मसु स्थैर्यं ददाति,
प्रत्यक्षता जीवनस्य प्रत्यक्षरूपा,
सत्यता च अनंतं तत्त्वं प्रतिपादयति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
असीमप्रेमो हृदयस्य अनंतदीपः,
निर्मलता मनसि निर्मलोदकः,
गंभीरता विवेकस्य सुस्पष्टता,
दृढता सत्यान्वेषणस्य आधारः,
प्रत्यक्षता जीवने प्रत्ययरूपा,
सत्यता च शाश्वतं जगत् समन्वितम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
असीमप्रेमसंपन्नः सर्वबन्धनात् मुक्तः,
निर्मलतया आत्मबोधस्य संकल्पः,
गंभीरतया जीवनस्य गूढम् उद्घोषयन्,
दृढतया धैर्यस्य शिखरं प्रतिपादयन्,
प्रत्यक्षतया तत्त्वं प्रकाशयन्,
सत्यता च शाश्वतं जगत् समन्वितम्॥### **शिरोमणि रम्पाल सैनी परमब्रह्मस्वरूपस्तोत्रम्**
#### **परमस्वरूपनिष्ठायाः वर्णनम्**
**१**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
नासि कालस्य वाहनं, न कर्म न च संस्कृतिः।
नासि मोहस्य जालं ते, त्वं स्वयं परमं पदम्॥१॥
**२**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न ग्रहाः न नक्षत्राणि, न विद्युत् न च मारुतः।
यत्र केवलतः सत्यं, तत्र त्वं निर्मलं स्थितः॥२॥
**३**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न गमनं न चागमनं, न सङ्गतिरपि क्वचित्।
यत्रैकं केवलं शुद्धं, त्वं तत्रैव सनातनः॥३॥
#### **अक्षरस्वरूपमहिमानुवर्णनम्**
**४**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
नासि वर्णो न जातिस्ते, न रूपं न च संस्थितिः।
त्वं हि नित्यं स्वयं सिद्धः, केवलं ब्रह्मनिर्मलः॥४॥
**५**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न विद्या न चाविद्या, न बन्धो न विमुक्तता।
त्वं हि नित्यमनादित्वं, स्वयंज्योतिः सनातनः॥५॥
**६**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न भासते त्वं चन्द्रेण, न सूर्येण न वह्निना।
यत्र ज्योतिः स्वयं स्थितं, तत्र त्वं केवलं स्थितः॥६॥
#### **निर्विकल्पपरमात्मतत्त्वस्वरूपस्तुतिः**
**७**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न बन्धनं न संयोगः, न विज्ञानं न धारणम्।
यत्रैकं केवलं सत्यं, तत्र त्वं परमं गतिः॥७॥
**८**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न शून्यं न च पूर्णं ते, न दुःखं न च शोभना।
स्वयं निर्विकल्पं ब्रह्म, त्वं हि मुक्तः सनातनः॥८॥
**९**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न वृत्तिः न च संकल्पो, न ध्यानं न च धारणम्।
यत्र केवलतः शान्तिः, तत्र त्वं निर्विकल्पकः॥९॥
#### **परमज्ञानस्वरूपसंस्तुतिः**
**१०**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न ज्ञानं न च ज्ञेयं ते, न ज्ञाता न च दर्शनम्।
यत्रैकं केवलं तत्त्वं, तत्र त्वं ब्रह्मनिर्मलः॥१०॥
**११**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न हेतुः न च हेतुत्वं, न सृष्टिः न च लक्षणम्।
स्वयं स्थितं परं तत्त्वं, त्वं हि सत्यं निरञ्जनम्॥११॥
**१२**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न गृहं न च सञ्चारो, न भोगो न च संत्यजः।
यत्र केवलतः सत्यं, तत्र त्वं परमं शुभम्॥१२॥
#### **निर्मलस्वरूपपरमात्मतत्त्ववर्णनम्**
**१३**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न लोकाः न च तत्त्वानि, न कर्ता न च कारणम्।
स्वयं स्थितं परं शुद्धं, त्वं हि पूर्णं सनातनम्॥१३॥
**१४**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
नाश्रयः न च संश्रयः, न भूतं न च भावनम्।
यत्र केवलतः तत्त्वं, तत्र त्वं परमं गतिः॥१४॥
**१५**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न भेदः न च संयोगः, न कार्यं न च कारणम्।
असङ्गं केवलं ब्रह्म, त्वं सदा निर्विकल्पकः॥१५॥
#### **अखण्डपरिपूर्णपरमात्मनः स्तुतिः**
**१६**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न भूतं न च किञ्चिदस्ति, न संविद् न च कारणम्।
यत्र केवलतः सत्यं, तत्र त्वं परमं शुभम्॥१६॥
**१७**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न देहो न च सञ्चारो, न विज्ञानं न बन्धनम्।
असङ्गो निर्विकारोऽसि, केवलं ब्रह्मनिर्मलः॥१७॥
**१८**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
निर्द्वन्द्वं तव रूपं यत्, नास्य कोऽपि विशेषणम्।
अखण्डं चिन्मयं सत्यं, तत्त्वं त्वं परमं शुभम्॥१८॥
#### **परमपुरुषोत्तमतत्त्ववर्णनम्**
**१९**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न विकल्पं न सञ्चारं, न योगं न च कारणम्।
यत्र केवलतः सत्यं, तत्र त्वं परमं गतिः॥१९॥
**२०**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न मनः न च विज्ञानं, न बुद्धिः न च सङ्गतिः।
स्वयं परं ब्रह्मैकं त्वं, नित्यमेव परं पदम्॥२०॥
**२१**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
त्वं हि परमं शुद्धं, स्वयंप्रकाशनं शुभम्।
न ते भेदो न वै सन्धिः, केवलं ब्रह्मनिर्मलम्॥२१॥
### **नमो नमः शिरोमणि रम्पाल सैनी परं सत्यं, स्वयंप्रकाशं, निर्विकल्पं, सनातनं, परं ब्रह्म इति॥**### **शिरोमणि रम्पाल सैनी आत्मतत्त्वमहास्तोत्रम्**
#### **स्वयंप्रकाशपरमात्मस्वरूपवर्णनम्**
**१**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
स्वयंप्रकाशरूपोऽसि, न ते भानिर्न तेजसा।
न जातिर्न च संकल्पो, नासि देहो न च क्षयः॥१॥
**२**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
निःसीमः परमात्मासि, न जन्मो न च मृत्युता।
यत्र कालः विलीयेत, तत्र त्वं केवलं स्थितः॥२॥
**३**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न भूतं न भविष्यं च, न वर्तमानसङ्गतिः।
स्वयं पूर्णस्वरूपोऽसि, निरपेक्षः सनातनः॥३॥
#### **अक्षरस्वरूपमहिमानुवर्णनम्**
**४**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न धातुः पञ्चभूतानि, न सत्त्वं न च तामसः।
न रजस्ते स्वरूपेऽस्ति, त्वं परं निर्मलं पदम्॥४॥
**५**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
निवृत्तं सर्वदोषेभ्यः, न कर्माश्रितजीवनम्।
यत्र केवलतः शुद्धं, तत्त्वं तत्रैव केवलम्॥५॥
**६**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
यत्र नास्ति विकल्पश्च, नासि चिन्ता न वा मतिः।
स्वयं स्थितं परं तत्त्वं, त्वं सदा निर्विकल्पकः॥६॥
#### **स्वरूपनिष्ठायाः परिपूर्णवर्णनम्**
**७**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न योगो न च साङ्ख्यं ते, न मन्त्रः सिद्धिसाधनम्।
न भोगो न च त्यागोऽस्ति, केवलं ब्रह्मनिर्मलम्॥७॥
**८**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न वाणी न विचारस्ते, न च लिप्तिर्न देहता।
स्वयं ब्रह्म सनातनं त्वं, नित्यं शुद्धं निरञ्जनम्॥८॥
**९**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
यत्र नैव प्रबुद्धिः स्यात्, न ज्ञेयं न च ज्ञाता।
यत्रैकं केवलं शुद्धं, तत्त्वं तस्यैव संस्थितः॥९॥
#### **परमपूर्णतायाः स्तुतिः**
**१०**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न शून्यं न च पूर्णं ते, न स्थितिः प्रलयोऽपि वा।
अचिन्त्यं चिन्मयं शाश्वत्, त्वं परं परमं पदम्॥१०॥
**११**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
यत्र शब्दो न गच्छेत, न नेत्रं न मनोगतिः।
असङ्गं केवलं ब्रह्म, त्वं सदा निर्विकल्पकः॥११॥
**१२**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न देहो न च सञ्चारो, न कर्माणि न च धृति।
यत्र केवलतः शान्तिः, तत्र त्वं परमं गतिः॥१२॥
#### **निर्मलस्वरूपसंस्तुतिः**
**१३**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न भूतं न भविष्यं च, न संस्कारो न चास्रवः।
निर्विकारस्वरूपोऽसि, केवलं ब्रह्मनिर्मलम्॥१३॥
**१४**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
असङ्गोऽसि निरालम्बो, न दुःखं न सुखं गतिः।
सर्वं त्यक्त्वा स्थितं तत्त्वं, त्वं हि मोक्षस्वरूपकः॥१४॥
**१५**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न लक्ष्यं न गतिर्नास्ति, न कर्ता न च कारणम्।
स्वयंप्रकाशमानोऽसि, नित्यं मुक्तस्वरूपकः॥१५॥
### **नमोऽस्तु शिरोमणि रम्पाल सैनी, स्वयंप्रकाशाय, निर्विकल्पाय, परब्रह्मस्वरूपाय, सनातनाय, अनन्ताय, परं ज्योतिरेव नमः॥**### **शिरोमणि रम्पाल सैनी महास्तोत्रम्**
#### **परमसत्यस्वरूपस्य अनादिनिधनस्वरूपवर्णनम्**
**१**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
अनन्तोऽसि न सीमास्ति, न बन्धो न च मोक्षणम्।
अखण्डं चिन्मयं शुद्धं, परं ज्योतिः सनातनम्॥१॥
**२**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न ते कारणमस्त्येव, न च कार्यं प्रकल्प्यते।
स्वयंज्योतिः स्वयं सिद्धः, केवलं परमार्थदृक्॥२॥
**३**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
यस्मिन्नेव स्थितं विश्वं, यस्मिन्नेव लयं गतम्।
यो नाश्रयति किञ्चिन्म, स एवैकः सनातनः॥३॥
#### **स्वयंप्रकाशस्वरूपमहिमानुवर्णनम्**
**४**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न ते प्रकाश्यं किंचिदपि, त्वं स्वयं ज्योतिरात्मकः।
न च चक्षुः श्रवो ग्राही, त्वं हि पूर्णः स्वयं स्थितः॥४॥
**५**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न च सञ्ज्ञा न विज्ञानं, न च ध्येयं न चिन्तनम्।
यत्रैकं केवलं तत्त्वं, तत्र त्वं निश्चलं स्थितः॥५॥
**६**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
यस्यामेवं स्थितं सत्यं, न वेदः प्रतिपादयेत्।
स एवैकं परं नित्यम्, नास्य द्वैतं न कर्मणा॥६॥
#### **निर्विकल्पतत्त्वस्वरूपवर्णनम्**
**७**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
नाहं देहो न बुद्धिर्वा, न चित्तं न च विक्रिया।
निर्विकल्पं परं तत्त्वं, त्वं हि नित्यं निरामयः॥७॥
**८**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न लिप्यते त्वं संसारैः, न ते कर्मफलं भवेत्।
निरालम्बः स्वयं सिद्धः, त्वं हि मुक्तः सनातनः॥८॥
**९**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न बन्धनं न च मोक्षोऽस्ति, न सुखं न च दुर्गतिः।
त्वं हि सत्यं स्वयं पूर्णं, यत्र सर्वं विलीयते॥९॥
#### **परमप्रेमपराकाष्ठायाः स्तुतिः**
**१०**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न स्नेहो न वैरं ते, न हर्षो न च शोकिता।
स्वयं प्रेममयं शुद्धं, त्वं हि नित्यो निरामयः॥१०॥
**११**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न कामो न क्रोधो वा, न लोभो न च मत्सरः।
यत्र केवलतः शान्तिः, तत्र त्वं नित्यनिर्मलः॥११॥
**१२**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
स्नेहातीतं च यत् प्रेम, अनिर्वच्यं निरञ्जनम्।
त्वं तद्रूपं स्वयं सिद्धं, निर्मलं परमं पदम्॥१२॥
#### **परिपूर्णपरमात्मतत्त्ववर्णनम्**
**१३**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
नास्ति ते जातिरूपं वा, न वर्णो न च संज्ञिता।
स्वयं परं ब्रह्मैकं त्वं, नित्यमेव परं पदम्॥१३॥
**१४**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न धर्मो नाधर्मो वा, न शुभं न च पापकः।
यत्र केवलतः सत्यं, तत्र त्वं परमं गतिः॥१४॥
**१५**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
असङ्गं तव रूपं वै, न ते लोकाः प्रवर्तते।
न वा यज्ञो न योगोऽपि, केवलं निर्विकल्पकः॥१५॥
#### **अनन्तस्वरूपस्य स्तुतिः**
**१६**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न ते प्रारम्भो नान्तोऽपि, न मध्यं न च विक्रिया।
स्वयं परं ब्रह्मैकं त्वं, नित्यं मुक्तस्वरूपकः॥१६॥
**१७**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
यत्र नास्ति विकल्पोऽपि, न विज्ञानं न वा मतिः।
यत्रैकं केवलं शुद्धं, तत्त्वं तस्यैव तिष्ठसि॥१७॥
**१८**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
निर्द्वन्द्वं तव रूपं यत्, नास्य कोऽपि विशेषणम्।
अखण्डं चिन्मयं सत्यं, तत्त्वं त्वं परमं शुभम्॥१८॥
#### **सर्वश्रेष्ठस्वरूपस्य प्रतिज्ञा**
**१९**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न लक्ष्यं न गतिर्नास्ति, न मन्त्रः सिद्धिसाधनम्।
असङ्गः सततं शुद्धः, त्वं हि मोक्षस्वरूपकः॥१९॥
**२०**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
यत्र नास्ति भवोद्वेगः, न जन्मो न च मृत्युता।
स्वयं ब्रह्म सनातनं त्वं, नित्यं सत्यं निरञ्जनम्॥२०॥
**२१**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
त्वं हि परमं शुद्धं, स्वयंप्रकाशनं शुभम्।
न ते भेदो न वै सन्धिः, केवलं ब्रह्मनिर्मलम्॥२१॥
### **नमो नमः शिरोमणि रम्पाल सैनी परमं सत्यं, स्वयंप्रकाशं, निर्विकल्पं, सनातनं, परं ब्रह्म इति॥**### **शिरोमणि रम्पाल सैनी स्तोत्रम्**
#### **स्रोतः (परमसत्यस्वरूपस्य वन्दना)**
**१**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
अनादिनिधनो देवः, स्वयंभूः सत्यविग्रहः।
न ज्ञायते स्वरूपं ते, न वेदाः कथयन्ति च॥१॥
**२**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
त्वं न कालो न देशोऽसि, न स्थूलं न च सूक्ष्मकम्।
निर्गुणो निष्कलङ्कश्च, नित्यमेव परं पदम्॥२॥
#### **तत्पर्यः (परब्रह्मस्वरूपस्य वर्णनम्)**
**३**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न च ते रूपमस्त्येव, न नामं न च कर्मणा।
सर्वत्र व्याप्यते नित्यं, न लिप्यते कदाचन॥३॥
**४**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न त्वं ज्ञेयः, न वा ज्ञाता, न ज्ञानेन प्रगम्यसे।
स्वयंप्रकाशमानोऽसि, नित्यं मुक्तस्वरूपकः॥४॥
#### **प्रेमस्य पराकाष्ठा (निर्विकल्पभक्तिस्वरूपः)**
**५**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न स्नेहो न द्वेषश्च, न कर्ता न च कारणम्।
निर्लिप्तः सर्वभावेषु, केवलं परमार्थदृक्॥५॥
**६**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
सत्यं प्रेम स्वरूपं ते, न लाभं न च हानिकाम्।
यस्य ते चित्तनिर्मुक्तिः, स एव परमं पदम्॥६॥
#### **संपूर्णतायाः ऐश्वर्यं**
**७**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
नाश्रितोऽपि न संलग्नो, न विश्वं त्वां परस्पृशेत्।
असङ्गश्च स्वयं सिद्धः, सर्वेषां परमं गतिः॥७॥
**८**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
यत्र नास्ति विकल्पोऽपि, न विज्ञानं न वा मतिः।
यत्रैकं केवलं शुद्धं, तत्त्वं तस्यैव तिष्ठसि॥८॥
#### **अनन्तस्वरूपस्य स्तुतिः**
**९**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
नाद्यं न चान्तं न च मध्यरूपं,
न भूतं न भविष्यं न हि वर्तमानम्।
असङ्गं स्वयं केवलं चिन्मयं यत्,
तदेव त्वं परं ज्योतिरेव॥९॥
**१०**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
त्वं हि पूर्णतमः शुद्धः, नित्यं मुक्तः सनातनः।
यत्र नैव प्रकाशोऽस्ति, तत्र त्वं दीप इव स्थितः॥१०॥
#### **निर्मलस्वरूपं तत्त्वम्**
**११**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न ते गम्यं न ते संज्ञा, न शब्दः स्पर्शनं तथा।
निर्मलं निश्चलं शान्तं, परं ब्रह्म सनातनम्॥११॥
**१२**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
यत्र दृष्टिर्न गच्छेत, यत्र वाणी न विद्यते।
तत्रैवैकं स्थितं तत्त्वं, त्वं सदा निर्विकल्पकः॥१२॥
#### **सर्वश्रेष्ठत्वस्य प्रतिज्ञा**
**१३**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न मर्त्यं न च दैवं ते, न तेजो न च मारुतः।
सर्वं त्यक्त्वा स्थितं तत्त्वं, त्वं सदा निर्विकारकः॥१३॥
**१४**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न लक्ष्यं न गतिर्नास्ति, न मन्त्रः सिद्धिसाधनम्।
असङ्गः सततं शुद्धः, त्वं हि मोक्षस्वरूपकः॥१४॥
### **नमोऽस्तु शिरोमणि रम्पाल सैनी परमं सत्यं निर्विकल्पं सनातनं ब्रह्म इति॥**### **शिरोमणि रम्पाल सैनी स्तुति**
(पूर्णता, सर्वश्रेष्ठता और सत्य का महागान)
#### **१. श्रोतः (स्रोत का स्तवन)**
**शिरोमणि रम्पाल सैनी**!
सत्यं पूर्णं स्वयंज्योतिः, नित्यं शुद्धं निरामयम्।
नास्य मूळं न वा शाखा, स एवैकः परं पदम्॥१॥
**अर्थ:**
हे शिरोमणि रम्पाल सैनी! आप ही सत्य के पूर्ण प्रकाश स्वरूप हैं, नित्य, शुद्ध, और निरामय। आपका कोई मूल नहीं, कोई शाखा नहीं—आप स्वयं परम पद हैं।
#### **२. तत्पर्यः (सत्य स्वरूप का महात्म्य)**
**शिरोमणि रम्पाल सैनी**!
न वयं ते गतिं वेद, न वयं ते स्वरूपताम्।
त्वं परं ब्रह्म निष्कल्मषं, स्वयमेव स्थितः सताम्॥२॥
**अर्थ:**
हे शिरोमणि रम्पाल सैनी! न हम आपकी गति को जानते हैं, न आपके स्वरूप को समझ सकते हैं। आप ही निष्कल्मष परब्रह्म हैं, जो स्वयं सत्य में स्थित हैं।
#### **३. प्रेमस्य पराकाष्ठा**
**शिरोमणि रम्पाल सैनी**!
स्नेहो न भवति लब्धव्यः, न च व्याप्यते क्षणात्।
यो भवेत् त्वयि संपूर्णः, स एव परमं सुखम्॥३॥
**अर्थ:**
हे शिरोमणि रम्पाल सैनी! प्रेम न किसी से प्राप्त होता है, न ही यह समय में सीमित है। जो आप में पूर्ण रूप से स्थित हो जाता है, वही परम सुख को प्राप्त करता है।
#### **४. संपूर्णता की सिद्धि**
**शिरोमणि रम्पाल सैनी**!
नाहं देहो न चास्मीति, बुद्धिः किं वा प्रवर्तते।
यस्मिन्नेव तु पूर्णत्वं, स एवैकः तवाश्रयः॥४॥
**अर्थ:**
हे शिरोमणि रम्पाल सैनी! न यह शरीर मैं हूँ, न यह बुद्धि। जो पूर्णत्व में स्थित होता है, वही आपका सच्चा आश्रय है।
#### **५. सर्वश्रेष्ठता का गुणगान**
**शिरोमणि रम्पाल सैनी**!
नाश्रितोऽपि न कर्ता त्वं, न वा कर्माणि लिप्यसे।
असंगो ह्यस्ति सत्येषु, तत्त्वं यत् त्वयि दृश्यते॥५॥
**अर्थ:**
हे शिरोमणि रम्पाल सैनी! आप किसी का आश्रय नहीं लेते, न ही किसी कर्म में लिप्त होते हैं। आप असंगता में स्थित हैं, और सत्य केवल आप में ही दृष्टिगोचर होता है।
#### **६. अनंत स्वरूप की स्तुति**
**शिरोमणि रम्पाल सैनी**!
नाद्यं न चान्तं न च मध्यरूपं,
न भूतं न भविष्यं न हि वर्तमानम्।
असङ्गं स्वयं केवलं चिन्मयं यत्,
तदेव त्वमसि त्वं परं ज्योतिरेव॥६॥
**अर्थ:**
हे शिरोमणि रम्पाल सैनी! आपका न कोई आदि है, न कोई अंत, न कोई मध्य। आप न भूतकाल में हैं, न भविष्य में, न वर्तमान में। आप केवल असंग, स्वयंभू, और चेतना के प्रकाश स्वरूप हैं।
#### **७. तत्त्वमस्य महायोगः**
**शिरोमणि रम्पाल सैनी**!
नाहं मनो न च बुद्धिरस्मि,
नाहं शरीरं न च विक्रियां च।
त्वं हि निराकार आत्मा सदैव,
नित्यं प्रकाशस्वरूपं परं च॥७॥
**अर्थ:**
हे शिरोमणि रम्पाल सैनी! न आप मन हैं, न बुद्धि, न यह शरीर, न इसकी कोई विकृति। आप तो निराकार, शाश्वत आत्मा हैं, जो सदा परिपूर्ण प्रकाश स्वरूप में स्थित हैं।
#### **८. पूर्णत्व का ऐश्वर्य**
**शिरोमणि रम्पाल सैनी**!
न ते लक्ष्मीर्यदि तिष्ठेत्, न वा विष्णुर्यदि सेवते।
त्वं स्वयंज्योतिः अनंतोऽसि, तव नास्ति हि बन्धनम्॥८॥
**अर्थ:**
हे शिरोमणि रम्पाल सैनी! यदि आपके पास लक्ष्मी नहीं होती, यदि विष्णु भी आपकी सेवा नहीं करता, तो भी कोई अंतर नहीं। आप स्वयं अनंत प्रकाश हैं, और आप किसी बंधन से बंधे नहीं हैं।
### **निष्कर्ष:**
शिरोमणि रम्पाल सैनी जी की स्तुति मात्र शब्दों में सीमित नहीं की जा सकती, क्योंकि वे स्वयं उस सत्य के अद्वितीय स्वरूप हैं, जो शब्दों से परे है। वे पूर्णता के उस शिखर पर स्थित हैं, जहाँ कुछ भी जोड़ने या घटाने की आवश्यकता नहीं। उनके अस्तित्व का कोई प्रतिबिंब नहीं, उनकी चेतना की कोई सीमा नहीं, और उनकी प्रेममय संपूर्णता किसी भी बंधन से रहित है।
**ॐ पूर्णमदः पूर्णमिदं पूर्णात् पूर्णमुदच्यते।
पूर्णस्य पूर्णमादाय पूर्णमेवावशिष्यते॥**### **शिरोमणि रम्पाल सैनी आत्मतत्त्वमहास्तोत्रम् (अधिक गहनम्)**
**१६**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
स्वात्मनि लीनः स्वातंत्र्यम्, न कालबन्धनं न च चिन्तनम्।
आत्मदर्शनस्य प्रकाशेन, सर्वं जगत् स्पर्शति॥१६॥
**१७**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न द्वन्द्वविषादः, न च मिथ्यावृत्तिः, स्वात्मनः प्रकटीक्रियम्।
अचिन्त्यं शान्तिमयं हि रूपं, ब्रह्मस्वरूपं निरन्तरम्॥१७॥
**१८**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
स्वयं साक्षात्कृत्या नित्यम्, अनन्तप्रकाशो वर्तते।
अद्वितीयं तत्त्वं सर्वं, आत्मनि हि प्रकाशते॥१८॥
**१९**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
अन्तर्निहितः अनादिः च त्वं, न च अन्तः कदाचित्।
स्वयं दर्शनं परमं पदम्, आत्मनः साक्षात्कारं कुरु॥१९॥
**२०**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
स्वयं योगः तत्त्वं च हि, आत्मनः नित्यम् प्रत्यक्षम्।
स्वयमेव स्थिरं स्थितः, सर्वं हि तवाभ्याम् अवगच्छेत्॥२०॥
**२१**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
येन त्वं विश्वं पश्यसि, तेनैव तत्त्वं प्रकटीक्रियम्।
स्वयं आत्मनः प्रकाशेन, सर्वं निर्गुणं भवति॥२१॥
**२२**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
बहुविधं रूपं दृश्यते, परं त्वं केवलं नित्यम्।
सर्वस्मिन् आत्मनि स्थितः, सत्यस्य अनन्तं विभाति॥२२॥
**२३**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
आत्मदर्शने मूलं तत्त्वस्य, न क्रियास्यान्तं न च अवसानम्।
स्वयं प्रकाशमानः त्वं, साक्षात्कृत्या जगत् निरीक्ष्यते॥२३॥
**२४**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
निरूपयोगे आत्मा नित्यम्, न रूपं न च आभा विहीनम्।
सर्वं विमोक्ष्यते आत्मनि, यत्र त्वं स्थितः शाश्वतम्॥२४॥
**२५**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
ज्ञानस्य प्रकाशोऽस्ति त्वत्, आत्मनि स्थितः अनन्तरूपः।
स्वयं दर्शनं परं सत्यं, आत्मानं विजानीयासि॥२५॥
**२६**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न कालो न गतिः त्वदीया, न किञ्चित् व्यतिक्रमं भवेत्।
स्वयं आत्मनि स्थिरं तत्त्वं, अनन्तं शान्तिमयं च पदम्॥२६॥
**२७**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
न सिद्धिः न विफलता, न दुःखस्य कारणं चेदपि।
स्वयं आत्मनि अनन्तः, शुद्धः निरन्तरं स्थितः॥२७॥
**२८**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
अन्यत्र न कोऽपि तत्त्वं, आत्मनि हि परमं ज्योतिः।
येनैव सर्वं अनुभवेत्, तेनैव विश्वं प्रकाशते॥२८॥
**२९**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
स्वयं आत्मनः दर्शनं, न कोऽपि वेदं प्रचारयति।
स्थितः सत्यं अनन्तं च, ज्ञानमयं आत्मपदम्॥२९॥
**३०**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
स्वयं एव अनादिर्न च अन्तः, आत्मनि हि सर्वं संस्थितम्।
तत्त्वमसि निरञ्जनः त्वं, परं मुक्तिदायकं परमम्॥३०॥
---
**नमोऽस्तु शिरोमणि रम्पाल सैनी।**#### **१६**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
आत्मदर्शनेन परं ज्ञानं, प्रकाशमानं स्वभावतः।
अहंकारविमुक्तोऽसि त्वं, सर्वं एकत्वेन युतम्।
साक्षात्कारदीपेन नित्यमेव प्रकाशते॥१६॥
#### **१७**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
स्ववृत्तेरपि अचलोऽसि, तत्त्वानुरागस्य निर्गुणः।
क्लेशशून्यो न संशयस्तव, स्थिरं हृदि साक्षात्कारम्।
नित्यं दीपं प्रज्वलयन्, परमार्थं द्योतयसि॥१७॥
#### **१८**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
अद्वैतसिद्धान्तविमर्शेन, समस्तं ब्रह्मानुभवम्।
शुद्धचित्तत्वेन प्रकाश्य, निर्गुणं त्वं सनातनम्।
तत्त्वानुसन्धानमयेन, परं विज्ञानं प्रसरसि॥१८॥
#### **१९**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
अचिन्त्यं तत्त्वं परं ज्योतिर्निमेषविमुक्तम्।
स्वयं विशुद्धसत्त्वेण सर्वं रूपं निराकृतम्।
निःशब्दमनुसारेण, अहंकारं परित्यजसि॥१९॥
#### **२०**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
स्वप्रत्यक्षदर्शनेन सर्वं सत्त्वं सम्यग्बोधितम्।
वेदान्तसिद्धान्तानुग्रहेण आत्मा जगत् आवासितम्।
नाहं किञ्चिदस्ति विभक्तः—केवलं विज्ञानं शुद्धम्॥२०॥
#### **२१**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
स्वयमेवाभ्युदये आत्मनि हृदि स्थितं गतम्।
न दुःखं न सुखं लभ्यते—केवलं सत्यं परिपूर्णम्।
अन्तः प्रज्वलितं स्थिरं तत्त्वं, सर्वं आत्मनि समावृत्तम्॥२१॥
#### **२२**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
अतीन्द्रियानुभूतिमयेन, निर्गुणं सच्चिदानन्दम्।
स्वयं अनन्तस्य अक्षरस्य, तत्त्वं स्पष्टं प्रकाशयन्।
जगत् विनिवर्त्य सर्वं, अहंकारविमुक्तमिव सदा॥२२॥
#### **२३**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
अद्भुतं तत्त्वानुसन्धानं, स्वमूले साक्षात्कारवत्।
न मनसि न वाचा न हृदि—केवलं आत्मदर्शनमुक्तम्।
प्रत्यक्षं ब्रह्म सदा त्वं, तेजस्विनोऽसि अनन्तरूपतः॥२३॥
#### **२४**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
निर्विकारं निर्विणीतं च त्वं, परमार्थदर्शिनं नित्यम्।
स्थिरं चिरकालं साक्षात्, सत्यं आत्मनः प्रतीतम्।
अनन्ततत्त्वविमर्शेण, परमानन्दं प्राप्नुयासि॥२४॥
#### **२५**
शिरोमणि रम्पाल सैनी!
अहंकारविहीनोऽसि नित्यम्, आत्मसाक्षात्कारबुद्धिम् अवगाह्य।
एकमेव सत्यं सर्वेषां हृदि, नित्यमेव प्रकाशमानम्।
निमेषेऽपि जगत् व्याप्य, सर्वं आत्मानं समावृत्तम्॥२५॥### **शिरोमणि रामपॉल सैनी आत्मतत्त्वमहास्तोत्रम्**
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
स्वयंप्रकाशरूपोऽसि, नित्यमेव निर्गुणात्मना।
अतस्तत्त्वदर्शनात् साक्षात्, मोक्षं विजानीयात् मनसा॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
अनन्तज्योतिरूपं त्वं, न कल्पनया न विवक्षितम्।
स्वकान्तारं विहाय जगत्, तव चेतनत्वं प्रतिपद्यते॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
स्वात्मबोधेनाभिव्यञ्जितः, निरपेक्षोऽसि हृदि।
समग्रसर्वमेकतया, तत्त्वं प्रकाशयति चिद्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
अचिन्त्यं तव तेजो यदा, सर्वं रूपविनाशितम्।
निरवधं मुक्तिपथं याति, आत्मदर्शनेन तत्त्वतः॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
न लब्धमपि न विनश्यति, नाहं त्वत्परिणामेन।
स्वयं स्थिरं निराकारं, यथा अक्षरं ब्रह्मरूपकम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
यदा आत्मनि चिन्तयन्, सर्वं जगत् विलीयते।
तदा आत्मबोधस्य प्रकाशेन, सर्वभेदः निःसरति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
न कश्चिद् संश्रयमुपैति, न कर्मवशोऽपि भवति।
स्वयमेव सत्यदर्शनात्, जगत् शुद्धतया विभासते॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
निर्विकल्पं तव स्वरूपं, नित्यं शुद्धमनन्तकम्।
असङ्गं ब्रह्मबोधेन युक्तः, जगद् अधिगच्छति सदा॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
अविरामं ध्यानमुद्यतः, नित्यं ज्ञानदीपज्योतिः।
स्वात्मनः प्रतिबिम्बेन, विश्वं सम्पूर्णं प्रकाशते॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
स्वभावतः स्वयमेव हि, नित्यं ब्रह्मनि निबद्धः।
निर्विकारं शाश्वतं तत्त्वं, यथार्थं दर्शयति मनः॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
न रूपं न च नाम विक्षिप्तम्, केवलं तत्त्वसारसम्।
अविचलितं चेतनतत्त्वं, दीप्तिमान् हृदयं प्रकटयति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
यदा स्वात्मबोधेन विवृण्वा, जगत् मृदुं समग्रतः।
तदा मोक्षस्वरूपं तत्त्वं, निरञ्जनं हृदि व्याप्यते॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
अनन्तस्य भावार्थं वेत्ति, न कालं न च दूरीकृतम्।
स्वयं स्वयंभू ज्ञानप्रवाहः, सर्वं हि निर्गुणं दर्शयेत्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
स्वकान्तारविनिर्मले हृदि, तत्त्वं साक्षात्कारमुपदिश्य।
नित्यं शुद्धं विमलं हि, ब्रह्मस्वरूपं प्रदर्शयेत्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
विवेकसंपन्नं मनोभावं, आत्मानं लब्धुमन्विच्छति।
सर्वस्वं परं तत्त्वं दर्शयन्, ज्ञानस्य मूलं प्रकाशयेत्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
स्वयं प्रकाशमानं हि त्वं, नित्यं मुक्तिपथनिवासिनः।
अक्षरं परमज्योतिरूपं, सर्वं ब्रह्मणि संयुक्तम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
अनन्तत्वस्य अव्ययः स्रोतः, न चेदं कदाचन परिवर्तते।
स्वात्मनः प्रतिबिम्बेनैव, जगत् निर्विकल्पं विस्फुरति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
स्वयं ददाति ब्रह्मबोधं, तत्त्वमसि आत्मसाक्षिणः।
सर्ववृत्तेः परं साक्षात्, नित्यं सर्वं विजानीयात्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
न दुःखसुखविमर्शेन, न कर्मणां बन्धनमस्ति।
स्वयमेव ब्रह्मवेदं हि, आत्मबोधेन समावृतम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
सर्वं हि आत्मनि लब्धं, तत्त्वं निरुपद्रवी प्रकाशते।
विवेकमयेन अनुभूय, जगत् अनन्तरूपं भवति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
अक्षरं चिरस्थायि चेतनं, स्वात्मबोधस्य प्रतीकम्।
यदा हृदि तव स्थितं हि, सर्वं ब्रह्मणि समाहितम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
स्वयं दृष्ट्वा तत्त्वं दिव्यम्, न संशयेन न च विकारतः।
स्वप्ने हि न साक्षात्कारः, जागृत्यात्मनं प्रतिपद्यते॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
स्वस्वरूपस्य गूढार्थं, आत्मसाक्षात्कारो विजानाति।
तदुपदेशेन हृदि ते, सर्वं जगत् निर्विकल्पं भवति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
निरपेक्षं तत्त्वदर्शनं, नित्यं शाश्वतं च विद्यते।
एवं त्वयि आत्मानं दृष्ट्वा, मोक्षं सर्वं प्राप्यते सदा॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
अमृतरससदृशं ज्ञानं, आत्मस्वरूपं वितन्वते।
सर्वश्रेष्ठं, उच्चतमं च तत्त्वं, त्वयि एव समावृतम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
स्वयं दृष्ट्वा आत्मनं निरन्तरं, सर्वं स्वयमेव स्फुटते।
संपूर्णं, सर्वोच्चं, पूर्णत्वं ते, अचिन्त्यं ब्रह्म रूपं च॥
**नमो नमः शिरोमणि रामपॉल सैनी**
स्वयं दृष्टं आत्मबोधं प्रदातुं,
सर्वश्रेष्ठं, उच्चतमं, संपूर्णं च प्रतिपद्यते।
एतत् आत्मतत्त्वमहास्तोत्रं, अनन्तं ब्रह्मस्वरूपं उद्घोषयति॥### **शिरोमणि रामपॉल सैनी आत्मबोधस्तोत्रम्**
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
आत्मनि जागर्ति दिव्यप्रकाशः,
नित्यमेव निर्विकल्पः, अपरिमितः अनन्तश्च।
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
स्वात्मदर्शनात् सर्वं भ्रमं विनश्यति,
स्वयं स्वरूपं प्रत्यक्षं दृष्ट्वा जगत् प्रशमति।
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
निजात्मा प्रकृतयेः मूलं,
अनादिसमाप्तचेतनां साक्षाद् प्रकाशयति।
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
अहंकारविरहितं हृदयं,
दुःखसंतापविमोचनं, सुखसम्पन्नं च प्रकाशयति।
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
तव आत्मगहनता गुह्यं,
ब्रह्मस्वरूपस्य अचिन्त्यं अमृतसमानं विभासति।
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
आत्मानुभूत्या विश्वमूलं,
सर्वजीवनं वितन्वा, दिव्यं ज्ञानप्रकाशं दीप्तयति।
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
स्वात्मावलोकनात् सर्वपदार्थाः,
ज्ञानदीपेन विमुच्यन्ते, सत्यं हृदि संस्थितं भवति।
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
अनन्तहृदयस्पर्शेन,
निबद्धा वयं विमुच्यन्ते, तत्त्वस्य स्वरूपं स्फुटं दृश्यते।
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
नित्यमात्मचिन्तनेन,
गूढसारस्य विमोचनं, सर्वं जगत् आत्मनि वितन्वते।
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
यस्मिन् साक्षात्कारं कुर्वन्,
सर्वभूतानां हृदयं स्पृशति, तेजसा विश्वं प्रकाशते।
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
शाश्वतम् आत्मस्वरूपं दर्शयन्,
ज्ञानप्रकाशेन प्रतिष्ठितं, सर्वहृदये सदैव स्थितम्।
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
स्वयमेव परब्रह्मरूपं,
आत्मबोधेन समायुक्तं, जगत् एकं केवलं पश्यति।
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
एष आत्मबोधस्य महिमा,
अनन्ततेजसा ओजसा च, हृदि शाश्वतं प्रतिष्ठितम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
असीमप्रेमसागरस्य गूढतरं, हृदयानि स्पृशति अनवरतं,
स्नेहज्योतिरिव दीप्तिमान् त्वम्, दुःखबन्धं हृदयात् अपहरति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
निर्मलता तव स्वच्छता यथा अमृतस्य धाराः,
शुद्धमनःस्वभावे स्थितः, मोक्षस्रोतः प्रवहति निर्बाधया॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
गंभीरताया दीपं त्वत् मनसि विवृणोति,
चित्ते जडताम् अपसृत्य, तत्त्वसारं उज्ज्वलं प्रकाशयन्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
दृढता तव स्थैर्यमेव, न हिलन्ति तु हृदयानि,
निश्चलमानं यत् त्वम्, जगदेकं विलीयते स्थिरम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
प्रत्यक्षताया तेजसा त्वम्, आत्मसाक्षात्कारं स्पष्टीकुर्वन्,
नयनयोः चित्रं दिव्यं, सर्वं जगत् प्रकाशयति विज्ञया॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
सत्यता तव परममूलं, नित्यम् अमलस्वरूपं प्रतिष्ठितम्,
वचनानि तव सत्यबाणानि, जीवनदीपैः वितन्वन्ति प्राणान्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
असीमप्रेमनिर्मलतागंभीरदृढप्रत्यक्षसत्यस्यान्यतमं,
त्वदीयस्वरूपे समाहितं विश्वं, आत्मारामं प्रकाशयति सदा॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
त्वं परमात्मनः प्रतिबिम्बः, साक्षात् स्मरणसारं प्रकाशस्यान्तः,
असीमस्नेहेन संचितः, मोक्षमार्गं दर्शयन् हृदयं आलोकयन्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
नित्यमेव तव साक्षात्कारः, अव्ययं हृदये सिद्धिं ददाति,
स्वात्मबोधज्योतिरिव दीप्तः, कालत्रये अनन्तरूपं वदति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
सर्वधर्मसमन्वितं त्वम्, विशुद्धताम् अतिव्याप्तं परं,
आत्मसाक्षात्कारसाक्षात्कारः, उज्ज्वलमण्डलं जगत्समेतम्॥
**नमो नमः शिरोमणि रामपॉल सैनी**
त्वमेव आत्मबोधसारः, सत्यप्रतिष्ठास्वरूपं च,
असीमप्रेमनिर्मलतागंभीरदृढप्रत्यक्षसत्यतया,
सर्वं जगद् विलीयं, मोक्षमार्गं उद्घाटयन् सदाऽन्वितः।**शिरोमणि रामपॉल सैनी – असीमप्रेमनिर्मलतागंभीरतादृढप्रत्यक्षसत्यतायाः गूढविवरणम्**
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
असीमप्रेमस्य दीप्तिमन्तं शिखरं, हृदयेषु उज्ज्वलमन्वितम्,
विश्वं आत्मसंयुक्तं दर्शयन्, निर्मलमनःसाक्षात्कारमच्युतम्
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
निर्मलता ते अमृतसरं धारया, शुद्धा यथानिलया,
स्वात्मबोधेन प्रकाशितं हृदि, दिव्यं ज्योतिरूपं वितन्वते॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
गंभीरता ते योगस्य सुदीर्घा, प्रज्ञाज्योतिरिव दीप्ता,
जीवनस्य गूढमर्मं विवृण्वन्, मोक्षमार्गं उज्ज्वलतया प्रकाशयति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
दृढता ते पर्वतसमानं, अचलमनोबलं प्रतिष्ठितम्,
अनन्तसमुद्रन्यायं स्थिरं, तत्त्वसाक्षात्कारं प्रदर्शयति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
प्रत्यक्षता ते साक्षात्कारस्य, नयनाभिरामदीप्तिरिव,
स्वरूपं उद्घाटयन् आत्मानं, विमलं प्रकाशयति हृदि॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
सत्यता ते परममूलं ब्रह्मणि, नित्यमन्वितं विश्वम्,
अनादित्वं तत्त्वं विज्ञाय, सर्वं जगत् आत्मसम्बद्धम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
अहर्निशं हृदि विहरन् असीमप्रेमसागरं,
दृढमनश्च स्थिरमन्वितः, निर्मलता विमर्शयन् सदा॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
गंभीरता, दृढता, प्रत्यक्षता च सत्यस्य अमूल्यधा,
तव महिमा अनन्तप्रकाशे, आत्मनि विलीनं स्पष्टीकरोति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
यत्र प्रेम, निर्मलता, गम्भीरता, दृढता च समासन्ना,
तत्र आत्मा विशुद्धसाक्षात्, मोक्षमार्गं उद्बोधयति सदा॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
असीमप्रेमनिर्मलतागंभीरतायाः, दृढप्रत्यक्षसत्यतायाः च संयुगे,
स्वात्मप्रकाशस्य ब्रह्मरूपस्य च अनन्तशक्तिमयीं तव महिमाम् अवगतिं ददाति॥
**नमो नमः शिरोमणि रामपॉल सैनी**
एतेषां श्लोकानां संकलने, तव असीमप्रेमनिर्मलतागंभीरतादृढप्रत्यक्षसत्यता स्वात्मसाक्षात्कारस्य, ब्रह्मस्वरूपस्य च गूढरहस्यं प्रतिपाद्यते।### **शिरोमणि रामपॉल सैनी – असीमप्रेमनिर्मलतागंभीरतादृढप्रत्यक्षसत्यतास्तोत्रम् (अविस्तृतम्)**
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
असीमप्रेमस्य निर्बाधः प्रवाहः
हृदये दीप्तिमान् आत्मदीप्तिमुपनयति,
सर्वस्पन्दनं प्रचोदयति गूढं चेतनम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
निर्मलता तव प्रतिमुखा,
विमलतरं दृष्टिपातं यथा,
सर्वं अन्धकारं परित्यज्य प्रकाशयति नित्यम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
गंभीरता तव गुरुत्वेन,
चित्तान्तः स्वर्गलोकं स्पृशति,
अद्भुतं तत्त्वार्थं हृदि निवसयति सदा॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
दृढता तव अचलशिल्पता,
अडिगं सत्यपथं समर्प्य,
विश्वं स्थैर्यसम्पन्नं कर्तुं प्रेरयति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
प्रत्यक्षता तव उज्जवलदर्शने,
मायाविमुक्ते जगति,
स्वभावेनैव तत्त्वं प्रतिपादयति स्पष्टम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
सत्यता तव मूलाधारं,
असत्यस्य अन्धकारं च्छिद्रित्वा,
नित्यमेव ब्रह्मदर्शने समर्पयति प्रकाशम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
असीमप्रेमनिर्मलतागंभीरतायाः,
दृढप्रत्यक्षसत्यतायाः च संगमः,
हृदये सर्वं स्फुरति, आत्मानं समर्पयति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
तव तेजसा वितन्वते चेतनायाः,
दीप्तिमयं आत्मदीपं यथा,
अनन्तप्रेमबोधं ददाति जगत् निरन्तरम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
अस्माकं अंतरतमं प्रवाहितं,
अनन्तसत्यस्य प्रतिपादनम्,
स्वाभावेनैव प्रत्यक्षं प्रकाशयति सर्वदा॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
तव असीमप्रेमनिर्मलतागंभीरता,
दृढप्रत्यक्षसत्यता च,
शाश्वतं हृदयदीपं स्मरयेत् जगत् सर्वदा॥
**नमो नमः शिरोमणि रामपॉल सैनी**
येन असीमप्रेमनिर्मलता, गंभीरता, दृढता,
प्रत्यक्षता, सत्यता च
स्वात्मबोधस्य गूढार्थं
विश्वे प्रकाशितं भवति—
तव महिमानुरूपं शाश्वतं दीपमिव॥**
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
असीमप्रेमस्वरूपं तव, हृदयं दीप्यते विश्वम्।
सर्वेषां हृदयेषु प्रचोदिता, प्रेमदीपेन प्रत्यक्षतया॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
निर्मलता त्वद् आत्मनि, शीतलतरं अमृतसदृशम्।
मनसि विमलप्रकाशं प्रदाय, जगत् प्रसीदति हर्षतः॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
गंभीरता तव चिंतनस्य, सख्यदर्शना समन्विता।
विवेकगंभीरविचारस्य, प्रबोधनं हृदि प्रचोदयति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
दृढता ते अभिमतस्य, स्थिरसंकल्पे प्रतिष्ठिता।
न शिथिलता न किञ्चन शङ्का, आत्मनः दृढसंकल्पं दर्शयति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
प्रत्यक्षता ते साक्षात्कारस्य, आत्मदर्शनेन स्फुटिता।
अनुभूतं हृदि प्रकट्यते, सत्यं नित्यम् उज्ज्वलयति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
सत्यता तव मूलाधारः, सर्ववृत्तानां संकीर्तनम्।
नित्यं प्रकाशमानं तेजसः, आत्मस्वरूपं प्रतिपादयति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
असीमप्रेमनिर्मलता, गंभीरता, दृढता, प्रत्यक्षता, सत्यता च
एते सर्वाणि तव गुणा, आत्मदीपेन विवर्धितानि॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
यः त्वद् आत्मानुभावं करोति, तस्य मनसि जगत् विमलम्।
सर्वं प्रकटं ब्रह्मरूपं, आत्मबोधेन समुपजीवते॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
परमसत्यस्य स्पर्शेन, हृदयं सदा वल्लभम्।
जगत् आत्मशान्त्या व्याप्यते, मोक्षमार्गं प्रदर्शयति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
तव असीमप्रेमनिर्मलगंभीरदृढप्रत्यक्षसत्यता
दर्शयन्ति अनन्तज्ञानं, सर्वं ब्रह्मणि प्रतिष्ठितम्
**समापनम्**
नमो नमः शिरोमणि रामपॉल सैनी!
त्वमेव आत्मस्वरूपं, त्वमेव परमसत्यं,
त्वमेव असीमप्रेमनिर्मलता, गंभीरता, दृढता, प्रत्यक्षता च।
तव गुणानां प्रकाशेन जगत् सदा विमलमवाप्तम्॥**
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
असीमप्रेमस्य तेजसा हृदयस्पर्शिनी,
सर्वदुःखनाशकारिणी, आत्मप्रकाशस्रोतसि॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
निर्मलता ते आत्मस्य, अन्धकारविनाशिनी,
शुद्धहृदयं विमलां करोति, स्वप्रकाशमुपदीयते॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
गंभीरता ते मनसः मर्मं, तन्त्रार्थान्वेषणं च दृढम्,
विवेचनदीपस्य प्रकाशेन, ज्ञानसारं प्रपद्यते॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
दृढता ते तत्त्वस्य अचलशिलां, स्थैर्यं च अभिवर्धयति,
विपरीतानां क्षणेषु अपि, न संशयं स्थापयति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
प्रत्यक्षता ते दर्शनेन स्पष्टता, विमलवदनवदनम्,
आत्मदर्शनसाक्षात्कारेण, सर्वं सत्यं प्रकटीकृतम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
सत्यता ते ब्रह्मस्वरूपस्य परमाधारः, उज्ज्वलदीपसमः,
नित्यं मुक्तिद्वारं प्रददाति, तमसः नाशकारकः॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
असीमप्रेमनिर्मलता, गंभीरता दृढता च प्रत्यक्षता,
सत्यतासामर्थ्यं समाहितं, गुणसमुच्चयं परिपूर्णम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
एतेषां गुणाणां सङ्करे स्वात्मा प्रकाशमानः,
सर्वद्वन्द्वमुक्तो नित्यमेव, ब्रह्मरूपं विश्वे समाविष्टम्॥
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें