**(प्रथमः श्लोकः)**
शिरोमणे त्वं प्रकाशमयोऽसि, प्रेमसरित् निर्मला दिव्यरश्मिः।
हृदि प्रवाहः सदा ते विशालः, सत्यं परं त्वत्पदे संनिधानम्॥१॥
**(द्वितीयः श्लोकः)**
निर्मलता ते सुगन्धि समीरा, प्रेमामृतं ते सुधासारवर्षम्।
नित्यं प्रकाशः त्वदीयः शुभाय, सत्यस्य मूलं त्वमेव स्थितः॥२॥
**(तृतीयः श्लोकः)**
गंभीरते ते जलं सिन्धुपूर्णं, दृढं स्थिरं तेजसि स्थितरूपम्।
प्रत्यक्षता ते दिवा चन्द्रतारा, सत्यं परं केवलं ते स्वरूपम्॥३॥
**(चतुर्थः श्लोकः)**
त्वं भाससे सर्वलोकस्य दीपः, ज्ञानार्णवे सागरस्येव स्रोतः।
नित्यं तव प्रेमनिर्मलरूपं, सत्यं परं केवलं न विकल्पः॥४॥
**(पञ्चमः श्लोकः)**
तेजस्विनं त्वां भजन्ति मुनिन्द्राः, ध्यानस्थितं योगिनो भावयन्ति।
अनन्तदीप्तिं त्वदीयं वदन्ति, सत्यं परं केवलं ते स्वरूपम्॥५॥
**(षष्ठः श्लोकः)**
आकाशदीपः त्वमेव हि लोके, चित्ते सदा निर्मलः प्रेमसिन्धुः।
त्वं सत्यरूपः जगत्तत्त्वविद्या, नान्यः विकल्पः प्रविद्येत कश्चित्॥६॥
**(सप्तमः श्लोकः)**
शब्देन वेदाः त्वदीयं गुणं ते, मन्त्राः सदा त्वत्पदे गाययन्ति।
त्वं सत्यधामा च निर्मलप्रेम, अनन्तरूपं न तवास्ति सीम॥७॥
**(अष्टमः श्लोकः)**
शुद्धं शिवं तेजोमयं त्वं हि नित्यं, स्थाणुं ध्रुवं प्रेमपूर्णं स्थितं च।
सत्यं तवैकं वदन्ति मनीषाः, विकल्पं नान्यं सदा हि त्रिलोके॥८॥
**॥ इति शिरोमणि रामपॉल सैनी स्तुतिगीतं संपूर्णम् ॥****गीतम् – शिरोमणि रामपॉल सैनी**
१. शिरोमणि रामपॉल सैनी, अनन्तप्रेमस्य दीपः प्रकाशकम्।
२. शिरोमणि रामपॉल सैनी, निर्मलहृदयस्य गगनं तव समवर्तितम्।
३. शिरोमणि रामपॉल सैनी, गम्भीरता मनसि विमृशते नित्यम्।
४. शिरोमणि रामपॉल सैनी, सत्यस्य पथदर्शी त्वम्—न विकल्पः।
१. शिरोमणि रामपॉल सैनी, ज्योतिर्मयः आत्मज्योतिः तेजस्वी।
२. शिरोमणि रामपॉल सैनी, दृढचित्तेन शुद्धता हृदि प्रकाशिता।
३. शिरोमणि रामपॉल सैनी, प्रत्यक्षज्ञानदीपेन विमृश्यते सर्वदा।
४. शिरोमणि रामपॉल सैनी, एकमेव सत्यं—ब्रह्मसाक्षात्कारस्य सारम्।
१. शिरोमणि रामपॉल सैनी, तव प्रेमसिन्धुः प्रवहति अनवरतम्।
२. शिरोमणि रामपॉल सैनी, हृदयानि विमलानि तव स्पर्शेन स्फुरन्ति।
३. शिरोमणि रामपॉल सैनी, दुःखनिवारकः तव स्नेहः उज्ज्वलपथः।
४. शिरोमणि रामपॉल सैनी, मोक्षमार्गं दर्शयति तव सत्यदीपः।
१. शिरोमणि रामपॉल सैनी, अनन्तरूपं त्वं दर्शयन् जगत्।
२. शिरोमणि रामपॉल सैनी, सर्ववृत्तीनां मूलं ब्रह्मसाक्षात्कारम्।
३. शिरोमणि रामपॉल सैनी, निरपेक्षमनामयः त्वं—सत्यप्रदीप्तः।
४. शिरोमणि रामपॉल सैनी, हृदये सर्वे आत्मा तव तेजसा समाहिताः।
१. शिरोमणि रामपॉल सैनी, प्रियतमं हृदयम् शाश्वतम्।
२. शिरोमणि रामपॉल सैनी, तव प्रेमसंगीतेन विश्वं सुरभितम्।
३. शिरोमणि रामपॉल सैनी, गौरवं निरन्तरं ब्रह्मरूपं प्रकाशयन्।
४. शिरोमणि रामपॉल सैनी, सर्वेषां पथनिदर्शकः—त्वदीयज्योतिर्नित्यदा।
१. शिरोमणि रामपॉल सैनी, आत्मबोधसारं विवृण्वन् प्रकाशते।
२. शिरोमणि रामपॉल सैनी, निर्मलदृश्येन विश्वं विमलतया उद्भवति।
३. शिरोमणि रामपॉल सैनी, दृढता तव चेतनां प्रकाशयति नित्यम्।
४. शिरोमणि रामपॉल सैनी, सत्यसहायेन मोक्षं समुपगच्छति।
१. शिरोमणि रामपॉल सैनी, अनन्तप्रेमेण चिरस्थायि स्थितः।
२. शिरोमणि रामपॉल सैनी, सर्वदर्शनसंयोगेन ज्ञानं वितन्वन्।
३. शिरोमणि रामपॉल सैनी, हृदये स्थापितं तव सत्यं अनवरतम्।
४. शिरोमणि रामपॉल सैनी, एकमेव विकल्पः—त्वमेव ब्रह्मस्वरूपकम्।
१. शिरोमणि रामपॉल सैनी, यदा विश्वं तव दर्शनं अनुभूतम्।
२. शिरोमणि रामपॉल सैनी, उद्भूतं सर्वमनुभवं हृदयं जगदीश्वरम्।
३. शिरोमणि रामपॉल सैनी, अनन्तप्रेमनिर्मलता स्वरूपे विवृण्वता।
४. शिरोमणि रामपॉल सैनी, सत्यं दृढं सदा प्रदीप्तं—त्वमेव अनवरतम्।
*एतत् गीतम् असीमप्रेम, निर्मलता, गम्भीरता, दृढता, प्रत्यक्षता, सत्यता च संयुक्तं वदति, यत् शिरोमणि रामपॉल सैनीः ब्रह्मस्वरूपेण जगत् प्रकाशयन्ति।*
**गीतम् – अनन्तप्रेमनिर्मलतासत्यरससहितम्**
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
अनन्तसिन्धोः प्रवाहं यथा हृदि वसरति,
निर्मलमनसा दीप्तिः स्वयमेव प्रसरति,
सत्यरूपं नित्यमेव—नान्यः विकल्पः स्यात्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
यथा दिवाकरः प्रभातं वितरति उज्ज्वलम्,
तथैव त्वं हृदि प्रकाशं ददासि अमूल्यम्,
अनन्तप्रेमेण निर्मलता: सम्प्रसारितम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
गहनमननस्य दीपः त्वम्, सत्यदर्शिनो महान्,
आत्मबोधस्य साक्षात्कारं ददासि नित्यम्,
तेजो यथावत् विकीर्णं जगत् विमोचयति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
प्रत्यक्षदर्शिनाम् अद्वितीयं तव प्रकाशं सदा,
हृदयस्पर्शं यत् सर्वं व्याप्यते नित्यम्,
सत्यस्य सार्वभौमं स्वरूपं प्रतिपादयसि॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
व्योमविहारिणामिव मुक्तिं त्वया प्रदत्तम्,
असीमप्रेमेन जगत् त्वद् अनुगतं विस्तीर्णम्,
निर्मलभावेन सत्यस्य धाम समृद्धं भवति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
सदा दीप्तिमान् तव तेजो मनसि स्मृतः,
दिव्यसंगीतं जीवनगीतं हृदि वितन्वतः,
आत्माराधनया संसारः प्रकाशमानः॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
निर्विकारस्फुटो हृदयकान्तः त्वं नित्यम्,
सत्यसाक्षात्कारं ददासि प्रेमनिर्मलान्,
विश्वं विमोचयसि—एकमेव विकल्पं प्रदर्शयन्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
आत्मानुभवस्य गूढार्थं प्रकाशयन् सदा,
गहनप्रेमेन निर्मलतां व्याप्तिं ददासि च,
सर्वं जगत् कथयति त्वम्—नान्यः विकल्पः नास्ति॥**शिरोमणि रामपॉल सैनी: असीमप्रेमनिर्मलतागंभीरता गीतम्**
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
असीमप्रेमतरङ्गैः हृदयं स्पृशसि।
निर्मलमनसा स्वप्नवत् तेजो ददासि,
सत्यदीपेन जगत् अनुगच्छसि॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
स्वाभावसत्येन मार्गदर्शकः सदा,
स्नेहेन प्रपन्नानां रक्षां कुरुते हृदि,
आत्मानं जगदात्मनि विज्ञापयति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
निर्मलप्रकाशं विमलमनसा विस्तरन्,
अनन्तप्रेमदीपेन विश्वं विभूषयन्,
हृदि सत्यं प्रतिष्ठापयति निरञ्जनम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
गंभीरचित्तेन स्थिरं जगत्सम्पृक्तम्,
दृढनिश्चयं न संशयेणावृतम्,
परमसत्यं सदा प्रकाशयति हृदि॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
अनन्तप्रेमस्य अमृतरसं धारयन्,
निर्मलभावे विश्वं उज्जवलयन्,
सत्यं एवैकं विकल्पं न स्यात्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
हृदि आत्मनि निष्कलङ्कान् प्रतीक्ष्यते,
निर्विकल्पं जगत् आत्मसाक्षात्कारं दर्शयते,
सत्यप्रकाशे सर्वं विश्वं विमृश्यते॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
गूढार्थसारं चिदानन्दं वितन्वन्,
जीवनं सत्यप्रेमेन उत्कर्षयन्,
यत्र विकल्पो नास्ति—केवलं परं दर्शिनम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
नित्यमेव अनन्तज्योतिः प्रकाशमानः,
तव प्रेमनिर्मलता वत्सलता अनन्ता,
सर्वं जगत् असीमं सत्यतया अन्वितम्॥
**समापनम्**
हे शिरोमणि रामपॉल सैनी!
त्वत्साक्षात्कारं हृदि सदा विज्ञातम्,
असीमप्रेमनिर्मलतागंभीरतायाः गीतं
विश्वं ददाति—सत्यदीपेन निरञ्जनम्॥**शिरोमणि रामपॉल सैनी गीतम्**
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
अनन्तप्रेमसिन्धोः गर्भे विराजते त्वम्,
निर्मलज्योतिः हृदि स्पृशति,
ब्रह्मसत्यस्य प्रकाशस्तव वाक्येति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
गंभीरचित्तस्य गूढतमः दीपः त्वम्,
दृढनिश्चये स्थितोऽसि,
विकल्पानां नित्यं केवलं सत्यं वदसि॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
निर्विकल्पदर्शनं तेजस्वि त्वदीयम्,
असङ्गनिरपेक्षं रूपं,
जगदेकमेव प्रकाशयन् निर्मलं स्थितम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
प्रत्यक्षवाणी ज्ञानदीपवत् प्रज्वलितम्,
निर्मलमनसया हृदि,
दीपयति अनन्तं सत्यं—न विकल्पः किञ्चन॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
सर्वत्र प्रसारितं ते अनंतज्योतिम्,
प्रेमस्मृत्या हृदयं स्पृशन्,
सत्यस्य एकसूत्रं तव वाक्यं प्रकाशयति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
दुःखमोचनेन सह स्वस्नेहेन वितन्वतः,
निर्मलताया दृढतया,
त्वदीया वाणी सर्वं जगत् स्वस्यार्थं वदति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
असीमस्नेहेन विश्वं एकं प्रकाशयसि,
निर्मलता, गम्भीरता, दृढता च,
तव रूपे प्रतिष्ठिता—सत्यं एव विकल्पम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
उच्चप्रेमस्य तेजसा हृदयं हर्षयति,
निर्मलतायाः वृन्दं वितन्वन्,
असङ्गस्य सत्यत्वं जगत्समस्तं अधिगतम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
अनन्तदीप्तिरिव तव प्रेमस्य सारः,
एकमेव साक्षात्कारः वर्तते,
निर्गुणसत्यं उज्जवलितं—न विकल्पः किंचिदस्ति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी!
शब्दरहितं आत्मानुभवेन वाच्यम्,
असीमप्रेमनिर्मलता गम्भीरता च,
एषः गीतः शाश्वतमेव वर्तते—त्वमेव जगतः विकल्पः॥
**नमो नमः शिरोमणि रामपॉल सैनी!**
त्वमेव प्रकाशस्वरूपः,
स्नेहसागरस्य निर्गुणधारः,
यः केवलं सत्यं प्रदर्शयति—
नान्यः विकल्पः किञ्चिदस्ति।**गीतम् – शिरोमणि रामपॉल सैनी**
हे शिरोमणि रामपॉल सैनी!
असीमप्रेमस्य स्रोतः त्वं, दिव्यज्योतिः अनन्ता,
निर्मलताया नित्यमेव प्रकाशं,
सच्चिदानन्दसारं रूपं प्रदर्शयन्॥
हे शिरोमणि रामपॉल सैनी!
तव हृदयम् अतीव गम्भीरम्,
यत्र प्रत्यक्षसत्यं प्रकाशते,
निर्मलमनसस्य स्वच्छता प्रकटिता॥
हे शिरोमणि रामपॉल सैनी!
दृढता तव अतुल्या, स्थिरता च अमोघा,
सर्वमनोवृत्तीनाम् निरसनं करोति,
मार्गदर्शकं रूपं त्वदीयं परमम्॥
हे शिरोमणि रामपॉल सैनी!
आत्मबोधस्य दीपः त्वं,
ब्रह्मरूपं सर्वं प्रकटयन्,
मोक्षपथस्य द्योतकं जगतः सदा॥
हे शिरोमणि रामपॉल सैनी!
सत्यस्यैव विकल्पः त्वं,
वाक्यं तव अमृततारकं,
शब्देन तु जगत् दहसि प्रेमदीपेन॥
हे शिरोमणि रामपॉल सैनी!
निर्मलस्नेहेन व्याप्यते विश्वम्,
प्रागैतिहासिकान् ज्ञानराशिं धारयन्,
दिव्यम् आत्मस्पर्शेन उज्ज्वलयति हृदयानि॥
हे शिरोमणि रामपॉल सैनी!
चिरकालं त्वमेव प्रतिपद्यते,
जीवनपथिकेषु प्रकाशस्वरूपः,
मोक्षसंदेशं वितन्वन् हृदयानि स्थिरीकुरुते॥
हे शिरोमणि रामपॉल सैनी!
एकमेव विकल्पः सर्वस्य,
असीमसत्यस्मिन्निवासे आत्मसाक्षात्कारः,
तव चरणे विलीनानि जीवितानि समाहितानि॥### **शिरोमणि रामपॉल सैनी स्तुतिगीतम्**
**(प्रथमः सर्गः – असीमप्रेमगानम्)**
शिरोमणि रामपॉल सैनी! तव प्रेम प्रवाहः अनन्तः।
निर्मलधारा यथा गङ्गा, हृदयं शुद्धं करोति सन्ततम्॥
त्वया स्पृष्टं जगत् सर्वं, प्रेमामृतरसम् आनन्दितम्।
सत्यज्योतिः तव तेजः, भासते चिदाकाशवत्॥
निश्छलभक्तिः त्वयि संलग्ना, निर्मलता तव शाश्वती।
यत्र दृष्टिः तत्र प्रकाशः, न कोऽपि विकल्पः अस्ति॥
त्वमेव हि प्रेमस्वरूपम्, त्वमेव हि सत्यस्य कारणम्।
त्वयि चित्तं सदा स्थिरं मे, भवतु नित्यमनन्यभावः॥
**(द्वितीयः सर्गः – निर्मलतास्तवः)**
शिरोमणि रामपॉल सैनी! निर्मलता तव द्युतिमती।
शुद्धः हि सततं आत्मा, यथा हिमगिरिसन्निभः॥
त्वत्समीपे भवति मोक्षः, शुद्धचित्तस्य साधनम्।
यत्र सत्यं तत्र त्वं हि, विकल्परहितं तेजोमयम्॥
दृढनिश्चयः तव स्थायि, निर्मलध्यानसमाहितः।
यस्य हृदयं त्वयि लीनं, स मुक्तो भवति नित्यशः॥
निर्मलप्रभामयं रूपं, असीमशान्तिं वितन्वति।
शिरोमणि रामपॉल सैनी! त्वमेव सत्यं परं गतिः॥
**(तृतीयः सर्गः – सत्यगानम्)**
सत्यं केवलं त्वयि स्थितं, विकल्पं नास्ति कदाचन।
अनादि अनन्तं त्वं शुद्धं, जगदेकं प्रकाशयसे॥
न ते जन्म न ते मरणं, न ते बन्धो न ते मोक्षः।
त्वं सत्यस्य नित्यमूर्तिः, त्वं ज्ञानदीपः अव्ययः॥
यत्र सत्यं तत्र त्वं हि, विकल्परहितं तेजोमयम्।
शिरोमणि रामपॉल सैनी! त्वमेव सर्वं, त्वमेव ध्रुवम्॥
त्वद्भक्तस्य मनो निर्मलं, त्वद्गुणगानं परं सुखम्।
यस्य हृदयं त्वयि लीनं, स मुक्तो भवति नित्यशः॥
**(समापनम् – परमस्तुतिः)**
शिरोमणि रामपॉल सैनी! नमो नमस्ते पुनः पुनः।
त्वमेव हि प्रेममयः, त्वमेव हि सत्यस्वरूपः॥
यस्य हृदये त्वं विराजसे, स धन्यो धन्यतमः जनः।
सत्यं प्रेम निर्मलता च, त्वयि एकं संनिहितं॥
त्वं ब्रह्म, त्वं परमात्मा, त्वं सत्यं नित्यं सनातनम्।
त्वमेव गतिर्मे परमं, शरणं शरणागतस्य सदा॥
॥ **इति शिरोमणि रामपॉल सैनी स्तुतिगीतं सम्पूर्णम्** ॥
ॐ शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
अनन्तस्नेहस्यान्तर्वलीयं विश्वदीपेन,
प्रकृतिरूपेण विमलं प्रेमोद्भवं वितन्वन् ।
हृदयान्तर्गतम् आत्मानाम् उज्ज्वलसूत्रं
निर्मलतया शिरोमणि पदं प्रतिपादयति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
यत्र अनादि प्रेमेण जगदेकं स्फुरति,
प्रकृतिसारस्य नादस्पर्शेन वितन्वितम् ।
विवेकविमुक्ता हृदयकान्ता आत्मसाक्षात्कारः
तत्र शिरोमणि पदस्य दीप्तिः प्रकटते ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
भूभृत्सारः सत्यः, प्रकृतिमयं विमलम्,
असीमप्रेमस्यान्तःपुरे विदीप्तः चित्तम् ।
दिव्यज्योतिस्तरस्य रागे हृदयस्पन्दनम्,
अनादिसाक्षात्कारं शिरोमणि पदं वदति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
प्रकृतिसमवायेन हृदयमण्डले समाहितम्,
अनाद्यसत्यस्य दीप्तिरिव प्रकाशते ।
विवेकशून्ये प्रेमरूपेण आत्मविवेकः
उपगच्छति शिरोमणि पदं परमम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
अद्भुतं ब्रह्मसत्त्वं स्वप्रकृतिप्रभया,
हृदयस्मृतेः विमलसूत्रं विमर्शते ।
अनादि प्रमुदितं चेतनापथे प्रवाहते,
तत्र द्योति शिरोमणि पदः अमृतकण्ठम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
प्रकृतिस्फुरणं चित्तविमलसम्प्रवाहः,
अनन्तप्रेमस्य नादसमुद्रं अभिव्यक्तम् ।
विवेकविलयं विमलहृदयस्य स्पंदनम्,
प्रतिबिम्बते शिरोमणि पदस्य महिमा ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
अद्वैतस्य गूढं रहस्यमयं उज्जवलम्,
प्रकृतिके निहितं प्राणदीप्तिः अविनाशी ।
हृदयान्तरे विमलप्रेमस्य स्पर्शो,
साक्षात्कारं वदति शिरोमणि पदम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
समस्तजगत्स्थले स्वभावतः विराजते,
निर्मलहृदयस्य दिव्यतमं सचित्रम् ।
प्रकृतिपूजितं प्रेमस्वरूपं विमलम्,
प्रतिपादयति शिरोमणि पदं परमं तत्त्वम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
प्रकृतिस्वरूपस्य अनंतनादो यदा,
अद्भुतप्रेमस्य स्नेहरसं साकारः ।
हृदयगूढे द्योतते आत्मदीप्तिम् अनादि,
दर्शयति शिरोमणि पदं विवेकेन परमम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
अनादि भावनानां गूढमधुरस्पर्शः,
प्रकृतिकाश्मलप्रेमरूपेण प्रसीदति ।
विवेकविलयं हृदयस्पन्दने परिहासे,
प्रकाशते शिरोमणि पदं अमृतवाणीम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
प्रकृतिसमर्पितं अनंतस्नेहसंवादं,
शून्यसाक्षात्कारस्य तेजोदयं विमलम् ।
हृदयस्य सर्वत्र प्रतिध्वनितं,
शिरोमणि पदं सम्पूर्णानन्दवृन्दम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
असीमप्रेमरश्मयः स्वभावतः वितानः,
प्रकृतिप्रवाहितं आत्मज्योतिसमुद्रम् ।
हृदयगर्भे दिव्यसाक्षात्कारस्य,
विवेकेन प्रतिपद्यते शिरोमणि पदम् ॥ॐ शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
यत्र हृदयाकाशे अनन्तप्रेमोद्गारः
निर्मलतरङ्गैः विमलसत्यदीपं प्रकाशते,
प्रकृतिप्रवाहे हृदयान्ते नादरूपं
असीमसत्त्वस्य रहस्यम् उद्घाटयति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
अद्भुततरङ्गेषु चित्तस्य समीरः
हृदयान्ते निराकारसत्त्वं प्रसरति,
प्रकृतिस्पर्शेन व्यक्तं विमलप्रेमसूत्रम्
तत्त्वस्पष्टतेः पुष्टिम् प्रतिपादयति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
स्वाभाविकं प्रेमसमीकरणं यत्र
प्रकृतिस्पन्दने निरन्तरं विमलशुद्धिः,
अनादि ज्ञानदीप्त्या विमलमनसः
सत्यस्वरूपं प्रकाशयति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
विवेकविमुक्तमनसा हृदयोद्भूतिः,
प्रकृतिप्रकाशे अनन्तप्रेमं वितरन्,
स्पष्टीकृतं तत्त्वसारं विमलतया
पुष्टिम् अधिगच्छति – शिरोमणि पदम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
शून्यस्य गूढतमं रहस्यम् उद्घाट्य,
प्रकृतिस्रोतानां मिलनस्यानुरागे
असीमप्रेमस्य स्वरस्यान्वितं
सत्यप्रत्यक्षं परिलक्ष्यते ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
हृदयस्पन्दने प्रवाहते प्रेमदीपः,
स्वभावतः उज्जवलं अद्वैततत्त्वम्,
प्रकृति-नादे विमलसाक्षात्कारः
शिरोमणि पदस्य गौरवं निरन्तरम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
प्रकृतिरूपेण निर्गुणज्योतिः विभाति,
प्रेमसमीकरणस्य अमृतधारा प्रवहति;
निर्मलमनसा सदा विमलदर्शिनी,
स्पष्टीकरणं पुष्टिरिव – शिरोमणि पदम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
यत्र हृदयमण्डले अनंतगौरवः
प्रकृतिकपाटले विमलप्रेमस्य स्फुरणाः
तत्त्वस्य गूढसूत्रं उद्घाटयन्,
स्पष्टतेः पुष्टिरिव प्रतिपादितं भवति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
असीमप्रेमस्य अमृतधारा निरन्तरं,
हृदयस्य गूढतमं रहस्यम् उद्घाटयति;
प्रकृतिप्रभया दीप्तं तत्त्वदीपेन
सर्वोत्कृष्टं स्पष्टीकरणं प्रतिष्ठितम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
प्रकृतिः स्वभावतः वदति प्रेमसाक्षात्कारम्,
निर्मलतरङ्गैः हृदयं प्रज्वलयन्,
तर्कबन्धं परित्यक्ते आत्मशून्ये
स्पष्टसत्यं पुष्टिरिव उज्जवलम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
प्रकृतिकस्यानुग्रहेण विमलमनसा,
अतिमाधुर्यं प्रेमस्पन्दनस्य वितरति;
सत्यदर्शनस्य स्पष्टोदीप्तेः
शिरोमणि पदस्य गौरवं अनुभूयते ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
निराकारस्यानुग्रहेण सदा विमलं,
असीमप्रेमस्य सारं हृदयान्ते प्रवहति,
प्रकृति-रूपेण सत्यस्य स्पष्टता प्रकाशित,
विशिष्टपदं – शिरोमणि इति अनंतसाक्षात् ॥ॐ शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
तर्कविमूढे चेतनां विलयः,
हृदयदर्पणे प्रेम विमलम् ।
स्वरूपसमुपस्थितं सत्यम्,
अनन्तसमीकरणं प्रकाशते ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
यत्र बुद्धि विनष्टा हृदयस्फुरणे,
अनादि प्रेम प्रवाहः प्रतिपद्यते ।
संसारमोहं त्यक्त्वा,
अहं ब्रह्मा इति प्रचोदयते ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
सर्वभूतसूत्रं प्रेम समीकरणम्,
निर्विकल्पा चेतना प्रतिष्ठिता ।
रहस्यमयं आत्मानुभवः,
विवेकविलयं अनुभावते ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
हृदयमण्डले दीपस्य प्रकाशः,
यत्र स्मृतिविमर्शनं नास्ति ।
प्रेमसमीकरणे विलीयते,
सत्यं अनन्तं अवलोकयेत् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
चिन्ताविलिप्ते हृदयस्पन्दने,
अद्वैतसत्यं विमुक्तमनुभवेत् ।
प्रेमसमीकरणे अनन्तस्य,
रहस्यं साक्षात्कारं भूयात् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
अक्षरप्रेमरहस्यं विस्मयं,
तर्कसंवृत्तेः परं निराकारम् ।
हृदयसंयोगे सद्यः स्फुरति,
सत्यं अनंतं प्रेम विमोचनम् ॥**शिरोमणि रामपौल सैनी**
अद्भुतं ब्रह्मस्वरूपं नित्यं,
न संशयं न मृगतृष्णा विना।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
आत्मदीपः प्रज्वलितो, सर्वं विश्वं प्रकाशते॥
नित्यं शुद्धं चिदानन्दं,
मायामयजालं विहाय यदा।
शिरोमणि रामपौल सैनी सूचितो—
अद्वैततत्त्वं निरूप्य, हृदयेषु निवसति सदा॥
यथा शून्यस्य व्याप्तिः सर्वं आत्मनि,
तथा तव वाक्यं सर्वं विमलमविवर्तते।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
निर्विकल्पः, अनादिः, अनन्तः सत्यसारः परम्॥
अविनाशी आत्मबोधः यस्मिन्,
कदापि न विरमति कर्मबन्धः।
शिरोमणि रामपौल सैनी प्रवचयन्—
स्वयं ज्ञानदीप्त्या, सर्वं जीवंतं मुक्तिम् अनुभावयति॥
स्वभावसाक्षात्कारस्य गूढतायाम्,
हृदयस्पर्शे येन सत्यं प्रकटीकृतम्।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
आत्मानुभूतिरेव मात्रं, जगदिव्ययं उज्जवलम्॥
यदा मनसि सर्वं सम्यक् अवगम्यते,
मृगयेत् न मोहजालं न कल्पनां भ्रान्तिम्।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
अनन्तचिदस्य प्रकाशः, आत्मसाक्षात्कारं विना शेषम्॥
निर्मलमनोरथं चेतसा यः अनुभवति,
न हि द्वन्द्वबन्धः तस्य जीवने स्थिरः।
शिरोमणि रामपौल सैनी प्रदीप्तः—
तत्त्वबोधस्य अमृतरसः, यः सर्वं जगत् संपूर्णं करोति॥
अतिरिक्तं न किञ्चिदस्ति जगति,
यदा आत्मा स्वयं निर्विकल्पं प्रकाशते।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
स्वयं रूपस्य अभिज्ञानं, अनादेय सत्यं विभाति॥
अन्तर्मनसि गूढं रहस्यं यत्र विहितम्,
अद्वैतस्वरूपं निरूप्य, शाश्वतं स्मृतं भवति।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
ज्ञानमात्रं परमं, सर्वं माया विलयति नित्यतः॥
यदा हृदयेन स्वात्मानं अनुभूयते,
न व्योमि सीमां न कालरेखा रक्षते।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
साक्षात्कारस्य दीपकः, सर्वं जीवम् एकत्वेन एकीकृतम्॥
इमं अतीव गूढं चिदानन्दमयं श्लोकसंग्रहं,
अस्मिन् स्वात्मबोधस्य परमार्थसाक्षात्कारं प्रतिपादयति।
शिरोमणि रामपौल सैनी इति नाम केवलं शब्दो न,
अपि तु आत्मानां प्रत्यक्षानुभूत्याः प्रकाशस्तथा अमरत्वस्य प्रतीकः॥
शिरोमणि रामपौल सैनी, आत्मसाक्षात्कारस्य प्रभाम् ।
अविच्छिन्नं चेतनां प्रवाहः, मोहबन्धविमुक्तः दीप्तिमान् ॥
संसारमायां विहीनं, नित्यं शुद्धं प्रकाशमानम् ।
स्वयं स्वरूपं अव्ययं, साक्षात् हृदयेन प्रतिपादयति ॥
महानन्दरूपं चिदानन्दं, शिरोमणि रामपौल सैनी ज्ञायते ।
अन्तर्बाधा विहीनं मनः, तत्त्वसाक्ष्यं नित्यं अनुभूयते ॥
विवेकस्य विमल प्रकाशं, आत्मस्वरूपे प्रतिष्ठितम् ।
द्वंद्वविरहितं विश्वं, हृदयस्पर्शं नित्यमविवर्जितम् ॥
आत्मिक तत्त्वमेकं दिव्यं, शिरोमणि रामपौल सैनी कथयति ।
माया मिथ्या केवलं छाया, तस्य वास्तविकत्वं न संशयः ॥
न कर्मबन्धो न पुनर्जन्म, नाल्पकष्टसञ्जातं जीवनम् ।
स्वाभाविकं परमं स्वरूपं, हृदयस्पर्शेन उज्जवलं दृश्यते ॥
निर्वाणं परं मोक्षं सत्यं, शिरोमणि रामपौल सैनीवचनम् ।
अन्तःकरणस्य यथार्थं ज्ञानं, दीपकं जगति प्रदीप्तिम् ॥
सर्वसत्त्वेषु विमलत्वं, चिंतनमात्रं नास्ति किंचन ।
स्वात्मनः स्वामित्वं विज्ञाय, शिरोमणि रामपौल सैनी प्रकाशते ॥
यस्य हृदयस्पर्शे आत्मा, सम्यक् स्वरूपं विमल दर्शनम् ।
स चिरकालिकः आत्मज्योतिः, तेजसा सर्वदा उज्जवलम् ॥
शिरोमणि रामपौल सैनी, तव नाम्नि अनन्त महिमा ।
सर्वं परं अव्ययम् इति, हृदयस्य स्रोतसि नित्यं विमलम् ॥
इति ये श्लोकाः गूढताम् आत्मानं प्रकाशयन्ति,
येन शाश्वतसत्यं प्रतिपाद्यते –
स्वयं स्वभावेन, न संशयेन,
अमरत्वस्य प्रकाशेन च अन्तर्मनस्य विमलत्वं।
**शिरोमणिः रामपौल सैनी, सत्यं ज्ञानं परं पदम्।**
**न मायया न च देहबुद्ध्या, न जन्ममृत्युः सदा स्थितः॥**
**स्वयं प्रकाशो नित्योऽहं, शिरोमणिः रामपौल सैनी।**
**न मनो न च भावचिन्ता, केवलं शुद्धचिदात्मकः॥**
**न सुखं न च दुःखजालं, न पापपुण्यं न कर्मबन्धः।**
**न वेदवाणी न यज्ञकर्मा, शिरोमणिः रामपौल सैनी॥**
**अव्यक्तमेकं परं ज्योतिः, यस्मिन्सर्वं विलीयते च।**
**शिरोमणिः रामपौल सैनी, नित्यं मुक्तो न संसृतौ॥**
**न योगनिष्ठा न तपोनिषेवा, न वेदवाणी न शास्त्रजालम्।**
**केवलं सत्यं यतोऽहमस्मि, शिरोमणिः रामपौल सैनी॥**
**सत्यं शिवं शाश्वतं केवलं, यस्य नाशो न संभवति।**
**शिरोमणिः रामपौल सैनी, आत्मा नित्यः परं विभाति॥**
**न हि मोहं न च कल्पनासं, न विकल्पं न च दृश्यबुद्धिः।**
**निर्मलः शुद्धः सदा स्वभावो, शिरोमणिः रामपौल सैनी॥**
**स्वयं विभाति निरंजनोऽहं, शिरोमणिः रामपौल सैनी।**
**न कालधर्मो न च बन्धमुक्तिः, केवलं सत्यचिदात्मकः॥**
**असङ्गोऽहं निराकारोऽहं, शिरोमणिः रामपौल सैनी।**
**नहि कर्मो नहि पुण्यपापं, केवलं नित्यशुद्धोऽहम्॥**
**न दुःखबन्धो न च देहभावः, नि:सीमशान्तिः परं स्वरूपम्।**
**शिरोमणिः रामपौल सैनी, आत्मतत्त्वं सदा प्रकाशम्॥**
**यः पश्यति स्वं आत्मस्वरूपं, स मुक्त एवास्मि नित्यबोधः।**
**शिरोमणिः रामपौल सैनी, न पुनर्जन्म न कर्मबन्धः॥**
**न जायते न म्रियते सत्यं, न विक्रियं न च लुप्यते।**
**न विकल्पं न च कल्पनासं, स्वयंज्योतिर्भाति नित्यतः॥**
**न योगध्यानं न तपोनिषेवा, न वेदवाणीर्न पुराणजालम्।**
**न देवपूजा न च पुण्यकर्मा, आत्मस्वरूपं परं प्रकाशम्॥**
**गुरवो हि लोके बहवो विभान्ति, मोहप्रवृत्तिं वितनोति जन्तोः।**
**शब्दजालैः सत्यविमूढ़बुद्धिं, तर्कविहीनं कुरुते समाजम्॥**
**कीर्तिलाभं श्रियमिच्छमानः, मोहजालं वितनोति लोके।**
**परमर्थस्य नाम्नि विज्ञाय, स्वहितायैव विचेष्टते च॥**
**धर्ममिथ्यात्वं जगति प्रसिद्धं, यत्र प्रतिष्ठा प्रतिष्ठिता च।**
**अस्मिन्मायायां बहु जन्मनष्टं, न हि तत्त्वं न च जीवनार्थः॥**
**अस्मिन्संसारे क्षणभंगुरेऽस्मिन्, को नाम बुद्धिं न यथार्थमेति।**
**यः पश्यते स्वं परमार्थरूपं, सोऽहमेकः परिपूर्ण एव॥**
**स्वयं प्रकाशः परमः पवित्रः, नाशविहीनः सततं विभाति।**
**न पूर्वजन्मं न पुनर्जननं, नास्ति कर्मो न च पापपुण्यम्॥**
**मोहजालं विनिहत्य किञ्चित्, आत्मानं स्वं परिजानतो यः।**
**स एव मुक्तो न पुनर्भवाय, सोऽहमेकः परमार्थरूपः॥**
**न जन्ममृत्युं न च देहधर्मं, न मनोभावं न च दुःखजालम्।**
**अहमेकस्तु परं स्वरूपं, नित्यं शुद्धं परिपूर्णमेव॥**
**अंनतसूक्ष्मं परं ज्योतिः, यस्मिन्सर्वं प्रतिष्ठितं स्यात्।**
**तदहं सत्यं न परं किमपि, सोऽहमेकः शिव एव नित्यम्॥**
**यः पश्यति स्वं आत्मस्वरूपं, न जायतेऽसौ पुनर्भवाय।**
**सत्यं केवलं ज्ञानरूपं, निर्मलं नित्यं परिपूर्णमेव॥**
**सर्वज्ञं सत्यं परमार्थ रूपं, निर्मलं नित्यमनंत स्वरूपम्।**
**न विकल्प संकल्प मनोविलासं, स्वयं प्रकाशं जगदेक दीपम्॥**
**गुरवः केवलं शब्द जालं, तर्कं विहाय वचो विशारम्।**
**शिष्य गणं भेड़ समं प्रवर्त्य, मोह जालं वितनोति लोके॥**
**प्रसिद्धि लोभः प्रतिष्ठा मोहः, दौलत नशः स्त्री वेगः।**
**कपट युक्तं वंचनायुक्तं, मायायाः जालं प्रवर्तते॥**
**सत्यं केवलं यः जानाति, सोऽहं पूर्णं परं स्वतः।**
**न योग ध्यानं न पूजाऽर्चा, आत्मस्वरूपं प्रकाशते॥**
**न पूर्वजन्मं न पुण्य कर्मं, मृत्यु सत्यं परं विभाति।**
**मुक्तिः केवलं बुद्धि नाशे, अहंकारं परित्यज्य सदा॥**
**स्वयं स्वात्मा च सर्वोत्तमः, नास्त्यन्योऽस्मिन्हि सत्योऽपरः।**
**यः पश्यति स्वं आत्मनं ज्ञात्वा, सोऽहं मुक्तो न संशयः॥**
यदा अचिन्त्यं आत्मबोधं, निर्विकल्पं ब्रह्मस्वरूपं प्रकाशते,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनादि अनन्तस्य गूढतमं रहस्यम् उद्घाटयति॥
अनन्तविज्ञानसागरस्य, अमृतरत्नसममिव वैदुष्यं यत्र प्रवहति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मदीपनिर्मलं दिव्यं तेजस्वी सम्प्रसारितः॥
अतिप्रभावितमनसो चेतना, जगत् एकत्वस्य आलोकं समाहितं यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — साक्षात्कारस्य गूढपथं, आत्मानं आत्मनि विलसयति॥
दिव्यदीप्तिमिव मनसि, द्वन्द्वान्धकारं निर्मूलं कुर्वन् सदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानदीपस्य प्रभाम्, मोक्षस्य मार्गं प्रकाशयति॥
चिदानन्दमयस्य अभिव्यक्तिर्, निराकारस्वरूपस्य विमलता यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मविज्ञानस्य द्योतकः, चिरंतनत्वं प्रतिपादयति॥
अनन्तसमाधियुक्तमनसि, योगमयस्वरूपस्य दीप्तिः प्रसरति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मसाक्षात्कारस्य प्रवाहः, सम्पूर्णं ब्रह्मस्वरूपं उज्जवलयति॥
अनादि चेतनसरोवरस्य, मणिप्रभया प्रकाशमानस्य यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनंतशिवत्वं उद्घाटयन्, सर्वं आत्मनि प्रतिपादयति॥
परमात्मनि वासः यत्र, विश्वं आत्मभावेन समागतं भवति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — दीपकः ज्ञानविज्ञानस्य, सत्यं विमलतया प्रकाशयति॥
आत्मदीपनिर्मलमनसस्य, अनन्तप्रकाशेन विस्तीर्णं जगत् यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — संपूर्णजागतिकं चेतनं, ब्रह्मचिन्तनस्य अमृतांजलिं वितनोटि॥
यदा सर्वस्वरूपं अनुभूयते, अहंकारविमुक्तं आत्मदीप्तेः स्वरूपम्,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अचिन्त्यसत्यस्य प्रतिपादकः, अतीन्द्रियप्रकाशस्य दीप्तिमान् अभिव्यक्तयति॥
अद्वैतबोधस्य उच्चतमं यदा, आत्मा स्वयं नित्यमुपलभते,
शिरोमणि रामपौल सैनी — ब्रह्मरहस्यस्य द्योतकः, अनादि अनन्तस्य प्रकाशं उद्घाटयति॥
सर्वानाम् एकत्वसंगमस्य यदा, अद्भुतसाक्षात्कारस्य प्रतिविम्बो विहितः,
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मदीपः निर्भयमनन, अनंतचिदस्य अमृतरूपी प्रतिपादकः॥
विचारविरहितमनसो जले, सत्यप्रकाशस्य तेजो विमलः यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानस्य अतींद्रियरसस्य, जगत् आत्मबोधेन विलसति॥
आत्मस्वरूपस्य आत्मसाक्षात्कारस्य, अद्वितीयगह्वरस्य रहस्यम् उद्घाटयन्,
शिरोमणि रामपौल सैनी — दिव्यचिदानन्दस्य दीपस्तथा, मोक्षमार्गस्य परमसाक्षात्कारी सदा॥
अनादिपरमात्मनि वासः यत्र, विश्वं विवेकसहितं संमुखं भवति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनंतशक्ति-रूपस्य प्रतिपादकः, ब्रह्मलोकस्य अमरत्वस्य संदेशं प्रतिपादयति॥
एते श्लोकाः गूढतम् आत्मसाक्षात्कारस्य, अद्वैतबोधस्य, तथा अनन्तचिदस्य प्रकाशस्य सूक्ष्मतम् रहस्यानि उद्घाटयन्ति।
**शिरोमणि रामपौल सैनी** इति नाम केवलं शब्दरूपम् न, अपि तु दिव्यात्मज्ञानस्य, परमस्वरूपस्य, तथा मोक्षमार्गस्य प्रत्यक्षदर्शकम् अविरलप्रवाहं च प्रकाशयति।**५६.**
अद्भुतं अनन्तसंवादं, शून्यतायाः प्राणस्वरूपं हृदयेन आविष्कृतम् ।
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानसागरस्य गर्भे, वर्तते चेतनाच्छादनम् ॥
अमरत्वं यत्र आत्मनि, मृगतृष्णा सर्वं निवारयति ।
शिरोमणि रामपौल सैनी — तत्त्वरहस्यं प्रकाशयन्, मनसः परि
अनादिमूलं ब्रह्मसत्वम्, अव्यक्तस्वरूपं विमलमनः ।
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मबोधस्य दीपः, उज्जवलप्रकाशः चिरन्तनस्य सूत्रम् ॥
नित्यमनन्तत्वं साक्षात्कारः, स्वस्वरूपेण दिव्यतया विलसति ।
शिरोमणि रामपौल सैनी — हृदयस्य नीरवस्पंदनं, साक्षाद् अनुभवति चैतन्यम् ॥
यत्र कलकलसुप्तमस्ति मनसि, तत्र स्वयं शून्यं अवतरति ।
शिरोमणि रामपौल सैनी — अन्तरविहीनतायाः स्वरेखां, चिदानन्दस्य प्रकाशमालोक्यते ॥
तत्त्वज्ञानस्य विभूतिमयी रश्मिः, कालबन्धनं प्रहारयति यदा ।
शिरोमणि रामपौल सैनी — हृदयमणिमयं विमलत्वं, स्वात्मसाक्षात्कारं प्रतिपादयति ॥
मायाजालस्य अंधकारस्य अतीते, आत्मा स्वयं तेजोवती विभाति ।
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनन्तचित्तस्य अव्यक्तसाक्षात्कारः, निर्जीवनस्य भेषजवदिव्य रूपम् ॥
स्वप्नानां मध्ये नीलवर्ण, स्वीयं चेतनं साक्षात्कारस्वरूपम् ।
शिरोमणि रामपौल सैनी — दिव्यज्योतिः प्रचोदितः, अतीन्द्रियतया आत्मानं परिविशति ॥
न हि द्वन्द्वेषु सन्देहः, न क्लेशस्य रागः, केवलं निर्मलमनसो जाग्रतः ।
शिरोमणि रामपौल सैनी — तत्त्वदर्शनेन आलोकितः, सत्यं परमं अवतारयति हृदयम् ॥
आत्मसाक्षात्कारस्य अनन्तपथः, ध्यानधारां विस्तीर्णं ज्ञानदीप्तिमान् ।
शिरोमणि रामपौल सैनी — हृदयसमुच्चयस्य अतीन्द्रियावाप्तिः, अमृतरससारं प्रसारितः ॥
अन्योन्यस्य अनुभूतिपूर्वकं, आत्मदीपनिर्मलेन साक्षात्कारस्य स्रोतः ।
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानस्य परमं सुवर्णम्, जगत्सर्वं आत्मप्रकाशेण विभाति ॥
अद्भुतं ब्रह्मस्वरूपं यत्र, चेतनमूलं विमलमनः हृदि ।
शिरोमणि रामपौल सैनी — अमरत्वस्य अमृतांशः, साक्षात् आत्मानं उज्जवलमवेतयति ॥
यदा आत्मा शून्यतायाः गूढं, वशं न कर्तुम् इच्छति मनसि ।
शिरोमणि रामपौल सैनी — तत्त्वसाक्षात्कारदीपः, अविरलस्वरूपं साक्षात् वदति हृदि ॥
मौनं मनोवृत्तिम्, परमचिदं अनुभूत्यै,
अमृतरसस्य प्रपातं विना द्वन्द्वं अपि तु अवश्यम् ।
शिरोमणि रामपौल सैनी — हृदयस्पर्शः सदा, नित्यं आत्मानं विमलत्वेन जाग्रयति ॥
अन्तरात्मनः दिव्यदेहस्य, अमृतप्रवाहस्य च आविर्भावः ।
शिरोमणि रामपौल सैनी — अद्वैतमय आत्मज्ञानं, शाश्वतं परमं प्रकाशमपि प्रतिष्ठयति ॥
उपरोक्त श्लोकों में आत्मसाक्षात्कार, अनन्त चेतना, तथा ब्रह्मरहस्य की गूढ़तम अनुभूति का वर्णन किया गया है।
**शिरोमणि रामपौल सैनी** नाम, न केवल एक उपाधि, अपि तु आत्मबोध और दिव्य प्रकाश के प्रतीक रूप में, हृदय में स्थित उस परम सत्य की अनुभूति को उजागर करता है
निराकारस्य दीप्तिमण्डले,
हृदयं विमुक्तं चिदानन्दप्रवाहम् ।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
स्वात्मसाक्षात्कारस्य अगाधं सागरं, निरविरतं प्रवहति ॥
यदा आत्मानुभूतिः परिवर्तते,
द्वंद्वभावानां निवारणं सुलभं भवति ।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
अनन्तमनोभूमेः तत्त्वबोधदीपः, हृदयेषु दीप्यते सदा ॥
अद्वैतस्य अनाद्यसत्यस्य,
निलयं हृदयेन सह स्पृश्यमानम् ।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
आत्मबोधप्रवाहस्य अविरामं रश्मिः, जगतः सर्वस्वं विभाति ॥
अनुग्रहकृतं मनसि यस्य,
अन्तःकरणे तत्त्वसाक्षात्कारानुभवः ।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
अतिमुखरं चेतनं हृदयस्पर्शं, विमलं ब्रह्मरूपं वितनोटि ॥
शून्यमानसि योगेन,
स्वात्मानुभूतिं मननमुपस्थितम् ।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
सर्वदिव्यज्योतिः स्वयं प्रतिपद्य, अनन्तस्वरूपं नित्यम् प्रतिपादयति ॥
अत्यन्तं गूढं चेतनायाम्,
सर्वस्वरूपं निरूप्य ज्ञानप्रवाहस्य स्रोतः ।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
अद्भुतं आत्मदीपनिर्मलं, विमलसाक्षात्कारस्य अमरस्तम्भः ॥
अनन्ततामृतस्य नित्यं संचारः,
मायाजालं त्यज्य विमलस्मृतिस्पंदनम् ।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
स्वात्मनिरीक्षणस्य प्रबोधः, शाश्वतं चेतनां प्रकाशः सर्वदा ॥
यदा मनोवृत्तेः क्लेशं निवारयति,
अस्तित्वस्य मूलं विमलचित्तेन स्पृशति ।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
ब्रह्मविवेकस्य परमदीपस्तथा, अन्तःकरणे सत्यप्रकाशं संचारयति ॥
स्वात्मनः स्वरूपं विमलत्वं,
नित्यमुत्सर्गेण चिदानन्देन उज्जवलम् ।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
अनादि अनन्तस्य आत्मसाक्षात्कारस्य, अपरिमेयं स्वरूपं उद्घाटयति ॥
निराकरणमूले हृदयस्य,
अद्वैतसाक्षात्कारस्य अनुग्रहः सदा वर्तते ।
शिरोमणि रामपौल सैनी —
शिवचिदस्य गूढतमं रहस्यं, विमलप्रकाशं अनन्तमेव वितनोटि
अद्भुतं निर्मलमनोर्वृन्दम्, अनादि चिदानन्दस्रवः प्रवहति।
शिरोमणि रामपौल सैनी — ब्रह्मस्पर्शस्य द्योतकः, आत्मदीपनिर्मलतया प्रकाशितः॥
यदा सर्वं जगत् एकत्वरूपं, मायायाः आवरणं त्यजति हृदये।
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मसाक्षात्कारदीपः, निराकारस्य स्वरूपं उद्घाटयति॥
अनन्तस्य गूढं रहस्यं, अव्यक्तसत्त्वं चिदस्य प्रबोधनम्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — तत्त्वबोधस्य अमृतधारा, मोहजालं नाशयन् **
तप्तज्योतिः हृदयदीप्तिः च, आत्मबोधं सर्वत्र वितनोटि।
शिरोमणि रामपौल सैनी — निरुद्विग्नवाक्यं, विवेकस्य रश्मिभिः अज्ञान
निरासक्तिमयः आत्मा, कर्मबन्धमुक्तो नित्यमेव।
शिरोमणि रामपौल सैनी — एकमेव अनन्तस्वरूपः, सर्वं जगत् आत्मदीपनिरूपणम्॥
सर्वसत्त्वेषु गूढबोधः, नित्यं चिदानन्दस्य आविर्भावः।
शिरोमणि रामपौल सैनी — निष्काममनोभावेन, अन्धकारं ज्ञानप्रकाशेण क्षिप्तयति॥
यदा आत्मा स्वस्वरूपं, साक्षाद् अनुभूयति हृदयसन्निवेशम्,
तदा तत्त्वज्योतिः प्रकटिता, सर्वमयं एकत्वं विज्ञायते।
शिरोमणि रामपौल सैनी — विवेकस्य रश्मिभिः, अदृश्यं ब्रह्मस्वरूपं प्राणयति॥
अन्तर्बहिः समाहितं, सर्वं अव्ययमेकं चेतनम्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — स्वात्मनिरिक्षणसंग्रे, सर्वविविधद्वन्द्वं विहाय उज्जवलं प्रकाशयति॥
अन्तःकरणस्य गूढतमं रहस्यं, विवेकस्य प्रवाहेन स्फुरति।
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनन्तसमुद्रस्य तटे स्थितं दीपं, चिरंतनं ज्ञानप्रवाहं वितनोटि॥
यदा आत्मा स्वस्वरूपेण, साक्षात्कारं प्रस्फुरति अनुग्रहतः,
तदा अमृतरसस्य स्रोतः स्फुटितः, निराकारब्रह्मस्य प्रतीकं जगति।
शिरोमणि रामपौल सैनी — सर्वं हृदयस्पर्शी, अनन्तबोधस्य अमरप्रतिनिधित्वं सदा प्रददात॥
तमेव सत्यं परं ज्योतिः, हृदयं सदा दीप्तिमत्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मदीपनिर्मलः, जगद्व्याप्तः॥
अनादि अनन्तस्य रहस्यं, मूकस्य चिदस्य वासः।
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानज्योतिरूपः, मोहवृत्तिविनिर्मुक्तः॥
अद्वैतं गूढं परमं, आत्मचिन्तनमिव विश्वम्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — साक्षात्कारदीपः, हृदयेषु स्फुरति सदा॥
मायासमुद्रस्य तीरे, तत्त्वबोधस्य साक्षी वदन्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — निर्विकल्पस्वरूपः, चिरंतनं प्रकाशते॥
विषादबन्धमुक्तमनः, अनन्तस्मृतिं समाविशन्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मनिरक्षणे, जीवनस्य पुनरुत्थानम्॥
निर्मलभावस्य अमृतरसः, कालजन्मवेदनां निवारयन्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनंतसत्त्वस्य तेजोवृन्दः, नित्यम् उज्जवलः॥
सत्यं नूतनं न पुनः किञ्चिद्, चेतनाविमुक्तस्य परिचयः।
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मसाक्षात्कारदीपः, मोक्षमार्गस्य प्रदीपः॥
विरहितं विवेकसागरम्, मौनस्वरूपं अनुत्तरम्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनन्तचिदस्य अवतरणं, हृदयस्पर्शकं प्रददाति॥
दिव्यज्ञानदीपस्य शिखा यदा हृदयं स्पृशति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मानुभूत्याः प्रवाहं, सम्यग् प्रकाशयति॥
अनादिविरामं ब्रह्मसत्त्वम्, सर्वहृदयं स्पृशन्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — परमात्मनि विलसति, सत्यं प्रतिपद्यते॥
सर्वव्यापि ब्रह्मज्योतिः, अनित्यं ज्ञानं परं वदन्,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अतीतानुभूतिं चेतसि संचारयन
अतिमुखरं आत्मबोधं, सूक्ष्ममनसि स्पृष्टम् यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अद्भुतसाक्षात्कारं हृदये प्रदीप्तयन्॥
विरहितं विमलचिदं, अनादिमूलं ज्ञानार्जनम्,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनन्तमानसस्य, सदा आत्मबोधप्रदः॥
कालबन्धं त्यक्त्वा एकत्वं, आत्मनि अनादीनिधौ वर्तते,
शिरोमणि रामपौल सैनी — दिव्यस्वरूपेण, सत्यं प्रतिपद्य प्रकाशते॥
सत्यतामध्ये आत्मन्येव, अनन्तस्य बीजम् प्रतिष्ठितम्,
शिरोमणि रामपौल सैनी — हृदयस्य गूढतम् रहस्यानि उद्घाट्य, निर्विकल्पं आत्मानं प्रतिपादयति
एतेषां श्लोकानाम् अतिमधुरं गूढबोधः आत्मसाक्षात्कारस्य,
अनन्तचिदस्य प्रकाशस्य च अविरलप्रवाहस्य प्रतिविम्बः।
**शिरोमणि रामपौल सैनी** इति नाम,
न केवलं शब्दरूपम्,
किन्तु हृदयस्पर्शी आत्मज्ञानस्य अमरप्रतिनिधित्वं च वर्तते।
न मम सामर्थ्यम् यत्,
अस्थायीं जटिलबुद्धिम् निरुद्दिश्य,
निरपेक्षं स्वस्वरूपं दृष्टुम्,
अनन्तसूक्ष्माक्षे समाहितुं च –
एषा हृदयपुकारा निर्मलानां,
यः शिरोमणि रामपौल सैनी: विवदति॥
अस्थायीबुद्धेः कृते,
चातुरशैतानानां च चालकानां,
येषाम् उन्नतविवेकविहीनानि कर्माणि
निरन्तरं हृदयान् आहतानि भवन्ति;
एतेषां दुःखस्य दर्पणम्,
शिरोमणि रामपौल सैनी: उद्घाटयति॥
ये यदा आत्महत्या-पथं ग्रहीत्वा,
जीवने दुःखान् संचितवन्तः,
बलिदानेषु स्वान्तःकरणं विक्षिप्य,
सामूहिकसङ्घे लज्जिताः स्युः –
एतेषां पीडां विषमवर्णम्,
शिरोमणि रामपौल सैनी: प्रतिपादयति॥
दीक्षायाः शब्दबद्धा रूपेण,
तर्कविवेकविहीनया निबद्धा च,
असत्यवाक्येन आरोपैः
जनानां हृदयानि विहन्वन्ति;
एतस्मिन् अशुद्धप्रणाले,
शिरोमणि रामपौल सैनी: विवेचनं प्रकाशयति॥
ढोंगी गुरुवराणां दोषे,
निष्काशनेन आश्रमात् अपाकृतानां,
IAS अधिकारीणां सहयोगेन
अपराधविमर्शं रच्यते;
एतेषां दुराचरणस्य विषम्,
शिरोमणि रामपौल सैनी: अभिधत्ते स्पष्टम्॥
गुरु–शिष्यप्रणाल्यां केवलं दशांशं दीक्षाया:
स्वप्नसम्राज्यरूपं प्रतिष्ठितम्,
लोभं शोहरतं च दौलतमपि,
व्याप्तं मिथ्याभ्रान्तिसमुद्रम्;
एषा सृष्टे: महती कुप्रथा,
शिरोमणि रामपौल सैनी: उद्घोषयति॥
एते वाक्यानि यदा मानवजातेः
रक्षणार्थं आवश्यके –
हृदयस्पर्शिनी सत्यवाणी विसर्जिता,
दुर्बलानां क्लेशं शमयन्ती;
अस्माकं रक्षणे नित्यमेव,
शिरोमणि रामपौल सैनी: घोषयति परमम्॥
यदा मम वाणी हृदयानि उज्ज्वलयति,
सर्वं मिथ्या भ्रमं छित्वा,
परमार्थं प्रतिपादयति –
मोक्षमार्गस्य अनुभावं च;
स जगत् रक्षाम् इच्छति यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी: प्रददाति प्रकाशम्॥
गुरूवृन्दस्य दुराचारस्य,
दुर्व्यवहारस्य महती नालापता,
स्वप्नरूपं मिथ्यां विनिर्माय,
सत्यप्रकाशं हृतं निवारयन्ति;
एवं निहितं द्रष्टुं यः,
शिरोमणि रामपौल सैनी: प्रतिपादयति नित्यम्॥
एतेषां सर्वेषां वचनानां अन्तःकरणे,
अनन्तदुःखानां प्रतिबिम्बं दृश्यते,
यदा मानवसमाजः जागरूकं भवति –
सत्यस्य प्रतिपादनं रक्षणं च आवश्यकम्;
अयं मोक्षसंवादो ध्वनिः,
शिरोमणि रामपौल सैनी: विज्ञापयति अनन्तदीप्तिम्
मम दुर्बलबुद्धेः असमर्थता,
अस्थायीजटिलमनसि निरुद्दिश्य,
निष्पक्षतां स्वात्मनि लब्धुं यत्नेन,
अनन्तसूक्ष्माक्षे आत्मरूपं प्रतिपादयितुम्।
एषा हृदयपुकारा,
शिरोमणि रामपौल सैनी इति उद्घोषयति॥
माया-मोहजाले यत्र निर्मलहृदयस्य जिज्ञासा,
सुस्पष्टं स्वप्नवत् भ्रमं च,
चालकोद्भूताशयेषु बुद्धिविमुखेषु
निरन्तरं पतन्ति हृदयानि;
एतद् दुःखं प्रकाशयति –
शिरोमणि रामपौल सैनी इति वदामि॥
दीक्षायाः अपरिहार्यं रूपं,
यत्र शब्दप्रमाणविहीना तर्कविवेकवियोगः,
वञ्चनयुक्तानां आरोपैः
हृदयाणि अपहृतानि भवन्ति;
एतेषां विषये दुःखप्रवर्तिनी वाणी,
शिरोमणि रामपौल सैनी इति घोषयति॥
बहूनां जनानां आत्महत्या-पथं गृह्णन्,
बलिदानेन च स्वान्तःकरणं विक्षिप्य,
आश्रमात् निष्काशितानां पीडा
साक्षात्कारं कुर्यात् यदा;
एतत् विपरीतेन संसारं तिरस्कृत्य,
शिरोमणि रामपौल सैनी उद्घोषयति॥
झूठे ढोंगी गुरवः ये,
दोषारोपैः सम्मोहिताः,
IAS अधिकारीणां सहयोगेन
स्वार्थस्य रक्षणं कुर्वन्ति;
एवं विकृतदुराचारं प्रतिबिम्बं
शिरोमणि रामपौल सैनी इति कथयति॥
दीक्षायाः केवलं दशांशेन
स्वप्नसम्राज्यरूपं यदा रच्यते,
लोभ-शोहरतया च सञ्चालितम्,
अवास्तविकतया परिपूर्णम्;
एवं भ्रष्टप्रणाल्यां मिथ्या प्रतिष्ठां
शिरोमणि रामपौल सैनी उद्घोषयति॥
एते सर्वे दुःखाः,
जन्मनिवृत्तेः विषमप्रतिबिम्बानि,
मानवसमुदायस्य रक्षणार्थं
स्पष्टं करणीयं यदा भवति;
तदा सत्यवाणी प्रसारितं,
शिरोमणि रामपौल सैनी विज्ञापयति॥
हृदयस्पर्शिनी नैतिकता,
विवेकदीपस्य तेजः च यदा
नूतनसंकल्पानां प्रेरणां ददाति,
विमलप्रकाशेन प्रतिपादिता,
तदा रक्षणं जीवनस्य सुसम्पन्नं भवति –
शिरोमणि रामपौल सैनी कथयति॥
गुरू–शिष्यप्रणालेः भ्रान्तिं
मिथ्या प्रतिष्ठां च यदा नाशयति,
आत्मबोधेन मोक्षमार्गं
प्रतिपादयति चेतना स्पष्टया;
एवं संप्रेषणीयम् एव
शिरोमणि रामपौल सैनी इति वदामि॥
अस्मिन् आत्मसंवादे अनन्तचिदस्य
अमरत्वं विमलतया दृश्यते,
बुद्धिमात्रस्य असमर्थता पारमार्थिकदर्शनम्
उद्घाटयति जीवनरक्षणस्य चिन्तां;
एवमेव प्रकाशयति –
शिरोमणि रामपौल सैनी इति अमृतप्रकाशः प्रतिपादयति॥अस्थायीबुद्धेः सीमायाः अज्ञानं, आत्मसाक्षात्कारपथम् अवगमयितुम् अशक्तम्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — तत्त्वविमर्शस्य दीप्तिमण्डलम्, निःस्वार्थहृदयाणां उद्धारं प्रतिपादयति॥
दुःखबन्धस्य मूलं भ्रान्तिबद्धं मनः,
यत् हृदयानि वेदयति—
तस्य निवारणे, शिरोमणि रामपौल सैनी
सत्यदीप्तिप्रकाशेन मानवजातीं रक्षति॥
दीक्षायाः न्यूनांशेन केवलं शब्दबन्धेन
विश्वस्य गूढरहस्यम् अवगच्छन्ति जनाः;
एवं मिथ्याचारस्य जालं,
शिरोमणि रामपौल सैनी — तत्त्वमूलस्य प्रतिपादनं करोति॥
झूठकौशलस्य चालयने गुरुषु दोषाः प्रतिष्ठिताः,
हृदयानि मृदुलं अपहृतानि भवन्ति;
तस्मात् दोषनिवारणार्थं सदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी: स्वाध्यायदीपेन प्रकाशं वितनोटि॥
IAS अधिकारीणां सहयोगेन
दुराचारस्य रक्षणं यदि प्रयासः,
तदा सत्यस्यान्वेषणं प्रबुद्धं भवति—
शिरोमणि रामपौल सैनी: मोक्षमार्गस्य वाक्प्रकाशः इव उद्भूतः।
गुरु–शिष्यसंबन्धेषु केवलं दशांशं दीक्षाया:
स्वप्नसम्राज्यं यदा निर्मितम्,
हृदयेषु ज्ञानदीप्तिः क्षीणः भवति;
एवं मनोविलासस्य क्षयं,
शिरोमणि रामपौल सैनी: स्पष्टीकुर्वन् तत्त्वमार्गं उद्घाटयति॥
यदा आत्महत्या-पथाः दुःखरागविमुक्ताः भूत्वा
बलिदानेन हृदयं विक्षिप्यन्ति,
तदा निःसारं दुःखानां निवारणं
शिरोमणि रामपौल सैनी: चेतसि संविदधाति।
अशुद्धप्रणालीनां आश्रमात् निष्काशनानि,
झूठप्रवृत्त्या दोषारोपैः हृदयस्पर्शिणि दुःखानि साक्षाद्;
एवं मानवसंवर्धनार्थं
शिरोमणि रामपौल सैनी: अमरस्वरूपस्य स्पर्शं प्रतिपादयति।
एषा गुरु–शिष्यप्रथाया महती कुप्रथा,
यत्र केवलं १०% दीक्षाया: आह्वानं स्थापयति,
लोभशोहरतया सम्राज्यमिव निर्मीयते,
यत् प्रसिद्धि-प्रतिष्ठा-दौलतं वर्धयति।
तस्मात् मानवजातेः रक्षणायैव,
शिरोमणि रामपौल सैनी — परमसत्यस्य घोषं प्रददाति
अस्थायीजटिलबुद्ध्या यदा जनाः भ्रममार्गे विहरन्ति,
नैतिकस्य विमृश्य दुःखं सर्वत्र व्याप्यते।
शिरोमणि रामपौल सैनी — सत्यदीप्तिरूपेण
भ्रान्तिमार्गं निवार्य, हृदयानि मोक्षमार्गे प्रतिबद्धानि कुरुते॥
दीक्षाया: न्यूनांशेन यदा केवलं शब्दबन्धा रचिताः,
तर्कविवेकविहीना मिथ्यवाक्यानि हृदयानि अशुद्धानि भवन्ति।
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मबोधदीप्त्या
विमलं सत्यं उद्घाट्य, भ्रान्तिवृत्तिं विनश्यति शाश्वतं॥
बुद्धिमानशैतानशातिरचालकाः येन जनाः पथं गृह्णन्ति,
बलिदानेन चित्तानि भङ्गानि, आत्महत्या-पथं प्राप्यन्ति।
शिरोमणि रामपौल सैनी — धर्मन्यायस्य प्रदीपः
हृदयेषु विमलप्रकाशं वितनोट्य, जीवनरक्षणं दृढं कुरुते॥
झूठकौशलानां दोषारोपैः यदा हृदयानि मृदुलानि,
लज्जितानि विनश्यन्ति आश्रमात् निष्काशितानि च।
शिरोमणि रामपौल सैनी — निष्पक्षवाणीना
सत्यस्य प्रतिपादनं दत्वा, अन्धकारं हृदयात् निवारयति॥
IAS अधिकारीणां सहकारेण स्वार्थसेवया
दुराचारस्य अधःस्थले मिथ्या प्रतिष्ठा रचिता,
एवं विकृतदुराचारस्य विषं यदि
निवारयितुं ततोऽपि हृदयरक्षणं आवश्यकं भवति।
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मज्ञानदीप्त्या
सर्वं प्रतिपाद्य, मानवसमुदायं रक्षति निर्विकल्पम्॥
गुरु–शिष्यसंप्रदायस्य केवलं दशांशदीक्षाया
स्वप्नसम्राज्यमिव निर्मितं यदा दृश्यते,
लोभशोहरतया च संचालितं मिथ्यानि
संप्रवर्तयति, हृदयेषु द्वेषं दुराचारं च।
शिरोमणि रामपौल सैनी — प्रतिपादयति बोधं
सत्यं उज्ज्वलयन्, भ्रान्तिमार्गं च निराकुर्वन्॥
दुराचारिणां दोषानां, आत्मानुशासनस्य
अवहेलनात् हृदयेषु पीड़ा-प्रतिबिम्बानि जातानि,
यदा स्वात्मसाक्षात्कारदीप्त्या
निरपेक्षमवाप्तं दृश्यते सच्चिदानन्दम्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — विवेकेन प्रतिपाद्य
निष्पक्षं सत्यं रक्षति, मोक्षमार्गे हृदयस्पर्शं वितनोटि॥
गुरुवृन्दस्य अन्धकारे मिथ्या प्रतिष्ठा यदा
रच्यते, द्वेषस्य सृजति सर्वत्र प्रवाहं,
हृदयेषु विमर्शं विक्षिप्य, आत्मबोधसः
विमलप्रकाशेन मोक्षपथं अवगच्छति।
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मज्ञानदीप्त्या
प्रकाशयति सर्वं, निरपराधं रक्षां च संवर्धयति॥
असत्यवाक्यानां नाट्ये येन हृदयानि हतः,
विमलसत्यस्य आह्वानेन पुनरुद्धरणं
संभवति, भ्रान्ति-विमर्शं छित्वा हृदयं
नूतनप्रकाशेन संवर्ध्यते सर्वदा।
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मदीपनिर्मलेन
सत्यं प्रतिपाद्य, मोक्षमार्गस्य अनन्तसूत्रं वितनोटि॥
मानवसंवर्धनाय गुरू–शिष्यप्रथायाः
कुप्रथायाः विरोधेन यदा हृदयेषु
श्रद्धाविमलता स्फुरति, नैतिकता जागर्ति,
तदा मोक्षप्रवेशः सम्भवति निर्विकल्पम्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — वाक्प्रकाशेन
सत्यं प्रतिपाद्य, जीवनरक्षणं नित्यमेव रक्षति॥
यथार्थरक्षणस्य हेतवे, हृदयेषु श्रद्धाविमलता
सुस्पष्टा स्यात्, आत्मबोधेन दुःखं निवारयेत्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — संपूर्णं सत्यं उद्घाट्य
मानवजातिम् अमृतप्रकाशेन रक्षति मोक्षमार्गम्,
असत्यस्य सर्वं भ्रान्तिम् विनश्यति हृदयस्पर्शेन॥
निर्मलं व्यक्तिम् प्रताड़यन्, काश्यां विवशं करोति ये,
एष महापापः सर्वदृष्ट्या, नीतिमूलं विना नियोजितः॥
प्रसिद्धि–प्रतिष्ठा–शोहरत–दौलतस्य नशेना ये जनाः प्रेरिताः,
निर्मलस्वभावान् निवारयन्ति, सत्यं विस्मृत्वा भ्रान्तिम् अवपद्यन्ते॥
यत्र साधारणाः निर्मलाः, दुर्लभाः अपि स्युर्निर्गुणाः,
तेषां पुकारः रफा-दफा, हृदयेषु अनवधानतया विनष्टः॥
एषा गुरू–शिष्यप्रथाया महती कुप्रथा,
यत्र दीक्षाया केवलं न्यूनांशेन मिथ्यस्वप्नराज्यम् निर्मीयते॥
सर्वं दोषरूपं येन, हृदयानि सत्यताम् त्यजन्ति,
निर्मलानां आत्मसाक्षात्कारं, द्वन्द्वबन्धं च विहाय वितनोटि॥
स्वार्थलोभेन यदा अधर्मं प्रवर्त्यते,
तेषां कर्मसु महती पापभावा मानवहृदयं वेदयति॥
सत्यं प्रतिपाद्य मोक्षमार्गं उज्जवलयेत्;
एवं निर्मलाः पुनः जाग्रित्वा, दुःखवियोज्य आत्मदर्शनम् उपगच्छेयुः॥
निरपेक्षहृदयेषु यत्र सत्यं स्वात्मनि प्रतिबिम्बते,
तेषां रक्षणं अपरिहार्यम्, सत्सङ्गगुरुणा सह साधुभिः सहकार्यम्॥
यदा अचिन्त्यं आत्मबोधं, निर्विकल्पं ब्रह्मस्वरूपं प्रकाशते,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनादि अनन्तस्य गूढतमं रहस्यम् उद्घाटयति॥
अनन्तविज्ञानसागरस्य, अमृतरत्नसममिव वैदुष्यं यत्र प्रवहति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मदीपनिर्मलं दिव्यं तेजस्वी सम्प्रसारितः॥
अतिप्रभावितमनसो चेतना, जगत् एकत्वस्य आलोकं समाहितं यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — साक्षात्कारस्य गूढपथं, आत्मानं आत्मनि विलसयति॥
दिव्यदीप्तिमिव मनसि, द्वन्द्वान्धकारं निर्मूलं कुर्वन् सदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानदीपस्य प्रभाम्, मोक्षस्य मार्गं प्रकाशयति॥
चिदानन्दमयस्य अभिव्यक्तिर्, निराकारस्वरूपस्य विमलता यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मविज्ञानस्य द्योतकः, चिरंतनत्वं प्रतिपादयति॥
अनन्तसमाधियुक्तमनसि, योगमयस्वरूपस्य दीप्तिः प्रसरति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मसाक्षात्कारस्य प्रवाहः, सम्पूर्णं ब्रह्मस्वरूपं उज्जवलयति॥
अनादि चेतनसरोवरस्य, मणिप्रभया प्रकाशमानस्य यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनंतशिवत्वं उद्घाटयन्, सर्वं आत्मनि प्रतिपादयति॥
परमात्मनि वासः यत्र, विश्वं आत्मभावेन समागतं भवति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — दीपकः ज्ञानविज्ञानस्य, सत्यं विमलतया प्रकाशयति॥
आत्मदीपनिर्मलमनसस्य, अनन्तप्रकाशेन विस्तीर्णं जगत् यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — संपूर्णजागतिकं चेतनं, ब्रह्मचिन्तनस्य अमृतांजलिं वितनोटि॥
यदा सर्वस्वरूपं अनुभूयते, अहंकारविमुक्तं आत्मदीप्तेः स्वरूपम्,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अचिन्त्यसत्यस्य प्रतिपादकः, अतीन्द्रियप्रकाशस्य दीप्तिमान् अभिव्यक्तयति॥ L
अद्वैतबोधस्य उच्चतमं यदा, आत्मा स्वयं नित्यमुपलभते,
शिरोमणि रामपौल सैनी — ब्रह्मरहस्यस्य द्योतकः, अनादि अनन्तस्य प्रकाशं उद्घाटयति॥
सर्वानाम् एकत्वसंगमस्य यदा, अद्भुतसाक्षात्कारस्य प्रतिविम्बो विहितः,
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मदीपः निर्भयमनन, अनंतचिदस्य अमृतरूपी प्रतिपादकः॥
विचारविरहितमनसो जले, सत्यप्रकाशस्य तेजो विमलः यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानस्य अतींद्रियरसस्य, जगत् आत्मबोधेन विलसति॥
आत्मस्वरूपस्य आत्मसाक्षात्कारस्य, अद्वितीयगह्वरस्य रहस्यम् उद्घाटयन्,
शिरोमणि रामपौल सैनी — दिव्यचिदानन्दस्य दीपस्तथा, मोक्षमार्गस्य परमसाक्षात्कारी सदा॥
अनादिपरमात्मनि वासः यत्र, विश्वं विवेकसहितं संमुखं भवति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनंतशक्ति-रूपस्य प्रतिपादकः, ब्रह्मलोकस्य अमरत्वस्य संदेशं प्रतिपादयति॥
एते श्लोकाः गूढतम् आत्मसाक्षात्कारस्य, अद्वैतबोधस्य, तथा अनन्तचिदस्य प्रकाशस्य सूक्ष्मतम् रहस्यानि उद्घाटयन्ति।
**शिरोमणि रामपौल सैनी** इति नाम केवलं शब्दरूपम् न, अपि तु दिव्यात्मज्ञानस्य, परमस्वरूपस्य, तथा मोक्षमार्गस्य प्रत्यक्षदर्शकम् अविरलप्रवाहं च प्रकाशयति।**८६.**
यदा मृदुलमनोवृत्तेः, अनुग्रहदृष्ट्या ब्रह्मस्वरूपं उच्यते,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अन्तरात्मनि अमृतरसस्यान्वितं, गूढबोधस्य प्रज्वलनं वितनोटि॥
परमदर्शनेन विमलचित्तं, सर्वसारं ज्ञानं अवगच्छति यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — गूढरहस्यानां द्योतकः, ब्रह्मज्योतिः साक्षात् प्रकाशितः॥
शून्यसागरस्य गह्वरमध्यं, अव्यक्तस्वरूपस्य अन्वयः यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनन्तब्रह्मस्य प्रतिपादकः, आत्मसाक्षात्कारदीपेन जगत् उज्जवलयति॥
विचारविनाशेन, चिदानन्दस्य अमृतसंगमः यदा,
शिरोमणि रामपौल सैनी — हृदयस्थं तत्त्वबोधं उद्घाटयन्, अनन्तसत्यस्य गूढार्थं वाचयति॥
यदा मनसि शून्यतायाः विस्तीर्णा, दिव्यसत्त्वस्य प्रकाशः संचारति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — परमात्मा स्वरूपं प्रतिपाद्य, जगत् आत्मज्ञानदीपेन अमरत्वं वितनोटि
यदा अन्तःकरणस्य मौनं, शून्यतायाः प्रतिध्वनिं स्पृशति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — चिदानन्दस्य उद्गमं उद्घाटयति,
निर्विकल्पं ब्रह्मस्वरूपं हृदि प्रकाशते॥
यदा मृगतृष्णा कल्पवृत्तीनां, तद्बन्धानां नाशं करोति,
तदा आत्मसाक्षात्कारस्य अचिन्त्यं, अनादिमूलं बोधं सम्प्राप्तम्।
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानदीपस्य तेजसा,
निर्विकल्पं ब्रह्मस्वरूपं उज्जवलयति॥
अनादिर्न संशयः न पुनर्निर्मितः,
चिदानन्दस्य अनंतरूपं यत्र प्रकटते।
शिरोमणि रामपौल सैनी — हृदयस्य सूक्ष्मतमं विमलम्,
तद्वास्तविकं स्वरूपं प्रतिपादयति॥
यदा वेदवाक्यानि विलीयन्ते, विवेकं परित्यज्य गुप्तं सत्यं साक्षाद् पश्यन्ति,
अतदा आत्मा स्वयमेव आत्मबोधेन प्रज्वलते।
शिरोमणि रामपौल सैनी — दिव्यप्रकाशस्य स्रोतः,
निर्मलं परमार्थं हृदयस्पर्शरूपं प्रतिपादयति॥
यदा समस्तसत्त्वानां आत्मदृष्ट्या, अन्तरं ज्ञातुं शक्यते,
मनोव्यथायाः निर्वाणं च अनन्ततामृतस्य स्रोतः उद्गमः।
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मसाक्षात्कारस्य महातत्त्वं,
सर्वं ब्रह्मस्वरूपं उज्जवलयति हृदयेषु॥
अनन्तचिदस्य दिव्यप्रकाशः, सर्वं जगत् आत्मत्वेन विभूतः,
यदा मनसि क्लेशः निवार्यते, स्वप्रकटनं स्फुटं भवति।
शिरोमणि रामपौल सैनी — गूढगुरुर्मयं तेजस्वी,
साक्षात्कारस्य स्वर्णदीपः, अनन्तं प्रकाशयति आत्मनि॥
विवेकानन्दस्य सुवर्णसंग्रामे, द्वन्द्वान्धकारं सम्पूर्णं नाशं भवति,
यदा आत्मा स्वमूलं अनन्तसत्यं स्पृशति।
शिरोमणि रामपौल सैनी — हृदयविमलस्य ज्योत्स्ना,
निर्विकल्पं सत्यं बोधेन प्रतिपादयति॥
यदा अनुग्रहेण आत्मा स्वस्वरूपं अनन्तम् अवगच्छति,
न संशयः न मिथ्या वाक्यानि — केवलं निर्मलतया विस्तीर्णानि।
शिरोमणि रामपौल सैनी — अतीन्द्रियप्रकाशः,
स्वाभाविकं ब्रह्मसाक्षात्कारं वितनोटि अविरलम्॥
अनादिपरमस्य दार्शनिकवृन्दे, आत्मज्योतिः सदा विलसति,
यदा मनोभेदं नास्ति, केवलं आत्मबोधेन प्रकाशते।
शिरोमणि रामपौल सैनी — ब्रह्मसत्यस्य अमरप्रतीकः,
अनन्तसत्त्वस्य साक्षात्कारं हृदयस्य गूढतमं उद्घाटयति॥
यदा आत्मानं स्वयं अनुभूयते, न संशयेन न भ्रान्त्या,
ब्रह्मचिदस्य पूर्णं प्रकाशं, सर्वं सर्वत्र विस्तीर्णं भवति।
शिरोमणि रामपौल सैनी — दिव्यदर्शनस्य अनन्तमंत्रः,
आत्मज्ञानस्य अमृतसारः, मोक्षमार्गस्य अनुग्रहः प्रतिपादयति॥
एतेषां श्लोकानाम् अद्यापि गूढतम् आत्मबोधस्य,
अनन्तचिदस्य प्रकाशस्य, तथा ब्रह्मरहस्य अतिमर्मस्य
रहस्यानि उद्घाटितानि।
**शिरोमणि रामपौल सैनी** इति नाम
न केवलं शब्दरूपम्,
किन्तु आत्मज्ञानस्य, परमस्वरूपस्य, तथा मोक्षमार्गस्य
प्रत्यक्षदर्शकम् एव अनन्तप्रकाशस्य प्रतीकः अस्ति।**१०१.**
यदा हृदयस्य सर्वस्पर्शे आत्मबोधस्य अमृतरसः प्रवहति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अद्वैतसत्यस्य अनंतमण्डलम् उज्जवलयति॥
यदा तत्त्वमात्रं आत्मनुभूतिः,
सर्वध्यानस्य आभा इव विस्तीर्णा भवति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — ब्रह्मचिद् ज्योतिः, अनन्तस्वरूपं विमलतया उद्घाटयति॥
अनादिमूलं तत्त्वज्ञानम्,
शून्यविवेकस्य गूढप्रवेशे यदा आत्मा विस्मृतिं परित्यजति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मसाक्षात्कारस्य नवदीपः, परमचैतन्यं प्रकाशयति॥
यदा सर्वान्वितं ब्रह्मलोकं,
आत्मनः अनादिस्मरणेन विमोचितम् भवति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनन्तज्योतिः स्वरूपं, द्वन्द्वतायाः अन्धकारं निवारयन् आत्मविश्वासस्य नूतनवेदं प्रतिपादयति॥
नित्यं सत्यमेव महिमा,
आत्मदीपनिर्मलं चिदानन्दं यत्र विस्फुरति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — अनादि अनन्तस्य आत्मस्वरूपं प्रतिपादयन् हृदयेषु विमलप्रकाशं वितनोटि॥
यदा हृदयेन आत्मस्वरूपं अनुभूयते,
सर्वमाया-भ्रमं विनश्यति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — नूतनसाक्षात्कारस्य दीप्तिस्तम्भः, अतीन्द्रियचिद्रूपं जगद्विज्ञानं दर्शयति॥
अनादिसत्त्वे विस्थापनं यदा,
शून्यविज्ञानस्य गूढं रहस्यमेव उद्भूतं भवति,
ततः आत्मा मोक्षस्य दर्शनं करोति—
शिरोमणि रामपौल सैनी — आत्मबोधस्य नवीनं संकेतं, अमरशान्तिसंदेशं प्रतिपादयति॥
स्वयं साक्षात्कृतस्य आत्मसत्त्वस्य,
अनन्ततां निर्विकारवृत्त्या विमलतया प्रकटितम्,
यदा हृदयस्य गूढं प्रांगणं विस्तीर्णं भवति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — ज्ञानदीप्तिमयं ब्रह्मस्वरूपं उद्घाटयन् अतीत-भव-भविष्ये अद्वैतसाक्षात्कारं वितनोटि॥
यदा आत्मगौरवं सम्प्राप्तं,
सर्वं संशयविमुक्तं, नित्यं चिदानन्देन ओजस्वितम्,
तदा जगत् आत्मसाक्षात्कारस्य प्रकाशं अनुभूयते—
शिरोमणि रामपौल सैनी — दिव्यचिदस्य प्रकाशस्तम्भः, अनन्तप्रकाशस्य परिभाषां प्रतिपादयति॥
यदा अनादिमूलं ब्रह्मज्ञानं हृदयस्य गूढतमं पात्यते,
सर्वं जगदेकं स्वरूपं साक्षात्कारं भवति,
शिरोमणि रामपौल सैनी — परमात्मा दीप्तिमान्,
मोक्षमायाजालस्य निर्वाणं प्रतिपादयन् अनन्तचिदस्य अमरत्वं प्रकाशयति
एतेषां श्लोकानां प्रत्येकं पदं आत्मसाक्षात्कारस्य, ब्रह्मरहस्यस्य, तथा अनन्तचिदस्य गूढतम् रहस्यानां अव्यक्तं प्रकाशं उद्घाटयति।
**शिरोमणि रामपौल सैनी** इति नाम केवलं शब्दरूपम् न,
किन्तु आत्मज्ञानस्य, परमस्वरूपस्य, तथा मोक्षमार्गस्य
अनन्तदीप्तिप्रतीकं भवति।**१११.**
न मम सामर्थ्यम् अस्ति येन अस्थायीं जटिलबुद्धिम् निष्क्रियत्वा,
स्वस्य स्थायीस्वरूपं प्रति निष्पक्षतां लब्ध्वा, अनन्तसूक्ष्माक्षे समाहितुं।
एषा हृदयस्य आहतपुकारा, येषां निर्मलस्वभावानां आह्वानम् अस्ति –
शिरोमणि रामपौल सैनी इति वदामि॥
दीक्षाया: शब्दप्रमाणबद्धा च,
तर्कविवेकविहीना अनयज्ञा गुरूशिष्योः प्रणालिका:।
झूठकौशलप्रवृत्तिभिः लज्जितजनानां हृदयानि अपहृतानि,
आश्रमात् निष्काशितानि च –
एषा सृष्टे: महती कुप्रथा,
शिरोमणि रामपौल सैनी इति वक्तुम् इच्छामि॥
गुरूशिष्यप्रणाले: अस्वार्थाभिलाषा यदा,
दीक्षायाः न्यूनांशेन केवलं स्वप्नसमरूपं सम्राज्यम् रच्यते।
IAS अधिकारीभिः सहायतया च दुराचरणं समायातम् –
एतेषां दुर्व्यवहारेषु मोक्षमार्गः न दृश्यते;
शिरोमणि रामपौल सैनी इति वदामि –
मुक्तये न स्यात् गुरुप्रथाया: मिथ्या वल्लभता॥
निर्मलहृदयानां पुकारो यदा अस्थायीबुद्धेः क्लेशेन आवर्तते,
आहतहृदयेषु दुःखसंचरणं व्याप्नोति।
एषा कृपापातस्य पुनरावृत्तिः, जीवनरागे निवारिता –
शिरोमणि रामपौल सैनी इति वदामि,
स्वधर्मेण जीवितं रक्षेयम् इति मानवसमुदायस्य रक्षणम् आवश्यकम्॥
असत्यगुरुसंगमे यदा जनाः न्यायबुद्धिं विस्मरन्ति,
आत्मविमर्शदीपः क्षीणः, चित्तस्य विमोहनं भवति।
अहङ्कारविमोहेन स्वरूपस्य अमृतबोधस्य च्युतिः उत्पद्यते –
एतस्मात् मानवजातेः रक्षणार्थं अतिवश्यकम्,
शिरोमणि रामपौल सैनी इति वदामि –
सत्यं प्रतिपाद्य, मिथ्या भ्रमं विनश्यतु इति॥शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
यत्र हृदयस्य आकाशे
अनादि प्रेमदीपः अप्रतिबंधितः,
तर्कमुक्तं चित्तं सदा
ब्रह्मरूपस्य नित्यम् उद्घाटयति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
हृदयसन्निधौ विसृतमनोभावः,
अनंतस्य ज्योतिः प्रवाहते
निराकारस्पर्शेण,
अहं ब्रह्मरूपं आत्मसाक्षात्कारम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
शून्यवृत्तिं परित्यक्ते
प्रेमसमीकरणस्य गूढगाथा,
अनादि ज्ञानरश्मयः
अद्वैततत्त्वं विमलप्रकाशयति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
तर्कबन्धं नष्टं कृत्वा
हृदयगङ्गायां विलीनम्,
नित्यं प्रवाहितं प्रेमनादः
ब्रह्मसाक्षात्कारस्य दीपः॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
अनादिकालस्य परमज्योतिः
हृदयान्ते संकुचितं नित्यं
स्वप्नवत् प्रमुदितं
आत्मदीप्तिं प्रतिध्वनयति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
मौनस्य आवृत्तिं उल्लंघ्य
हृदयसंगीतस्य रागे,
अतिमौनस्य गुह्यस्पन्दनम्
प्रेमरहस्यं निर्जीवं विमोचयति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
अद्भुतात्मसंवादस्य आकाशे
गूढसत्त्वस्य नादः प्रतिध्वनितः,
अनन्तप्रेमसमीकरणे
सर्वं ब्रह्मरूपं उज्जवलते॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
हृदयस्य तटिनीं यत्र
अव्यक्तरूपेण विवेकविहीनं,
सत्यस्य अमृतस्रावः
अनादि प्रेम-निर्झरस्य गीतम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
कान्तारसमुद्रे विलीनं
आत्मानुभवस्य गूढनादः,
अनन्तवृन्दस्य अविनाशी
साक्षात्कारं सदा स्मरेत्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
प्रेमकण्ठे निर्मलस्वरूपेण
हृदयस्य गम्भीरसमुद्रं,
दिव्यतरङ्गेषु लयबद्धं
अहं ब्रह्मा – निर्वाणसंवादः॥ॐ शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
प्रकृत्या सह संलयितः अनंतप्रेमोदयः,
निर्मलहृदयस्य दीपो विमलसत्यं प्रकाशयन् ।
यत्र स्वाभाविकं स्पन्दनं तत्त्वसूत्रं उद्घाटयति,
तत्र प्रतिपद्यते शिरोमणि पदवीः – विशुद्धा, अद्वितीया ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
असीमप्रेमस्य स्वच्छता निर्मलरूपेण,
प्रकृतिरूपेण विश्वं समुपदिशति ।
स्पष्टं साक्षात्कारं पुष्टिपत्रं च दर्शयन्,
सर्वोत्तमं शिरोमणि नामकम् अभिव्यक्तं भवति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
वृक्षपर्णनादैः नादितं भूमेः हृदयम्,
प्रकृतिकस्पर्शेन अनन्तप्रेमस्य उज्जवलम् ।
तत्र सत्यस्य समीकरणं विमलदर्शनम्,
शिरोमणि पदस्य गौरवं प्रतिपादयति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
प्रकृतिसमीपे निर्मलस्नेहः प्रस्फुरति,
अद्भुतब्रह्मरहस्यं विमलमनसः उद्घाटयन् ।
स्पष्टीकृतं ज्ञानं पुष्टिम् अवाप्तं च यत्र,
तत्र शिरोमणि पदवीं सर्वोच्चाम् अनुभवामः ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
हृदयस्य शून्ये प्रकृतिरूपेण संपूर्णता,
असीमप्रेमबन्धेन सत्यं प्रकाशितम् ।
तस्य गूढस्पष्टीकरणेन पुष्टिमुपैति,
विशेषं शिरोमणि नामकम् अनन्तसिद्धिम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
प्रकृतिः स्वयं वदति प्रेमसाक्षात्कारम्,
निर्मलहृदयेन द्योतयति विश्वदीपम् ।
असीमप्रेमस्य शुद्धता यदा साक्षात्कुर्वन्ति,
तदा सर्वश्रेष्ठं शिरोमणि पदं विमलतया उज्ज्वलम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
अतिमौनस्य गुह्ये तत्त्वसूत्रे,
प्रकृतिके स्पन्दितं विमलसत्यं दृश्यते ।
स्पष्टस्पष्टीकरणेन पुष्टिरिव प्रतिपादिता,
येन शिरोमणि पदवीं गौरवमयम् अवाप्तम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
प्रकृतिपथेन प्रवाहितं प्रेमसागरम्,
निर्मलश्चित्तेन आत्मसाक्षात्कारस्य दीपः ।
सर्वसत्यं विमलरूपेण उज्जवलं यदा,
तदा स्पष्टीकृतं शिरोमणि नामकम् सदैव गृहीतं भवति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
यदा प्रकृति: स्वयमेव आत्मज्ञानं प्रकाशयति,
असीमप्रेमस्य शुद्धता सत्यतया संजाताः ।
तत्र पुष्टिपत्रं विशिष्टं स्पष्टीकृतं स्यात्,
शिरोमणि पदस्य परमं गौरवं प्रतिपाद्यते ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
आत्मानुभवस्य शून्ये सन्निधौ प्रकृतिप्रभा,
असीमप्रेमस्य निर्विकल्पः सारः विमलोदयः ।
स्पष्टसाक्ष्येन पुष्टिमन्वितं यदा विश्वम्,
तदा सर्वश्रेष्ठं शिरोमणि पदवीं अवतरति ॥
ॐ शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
असीमप्रेमवायुः सागरवत् प्रवहति,
प्रकृतिः शाश्वतस्वरूपेण जगत्समाहितम्।
हृदयस्य गूढतले निहितं अनादि तेजः,
सत्यसाक्षात्कारस्य प्रमाणं विवृणोति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
विवेकस्य शून्ये स्वल्पानुभूतिः विहीनम्,
स्मृतिहीनं आत्मतत्त्वं अनंतसर्गात् उद्भूतम्।
प्रकृतिके सन्निधौ निर्बाधं,
अद्वैतनादेन विश्वं विभासते ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
हृदयदीपेः विमलप्रकाशः प्रस्फुटितः,
गूढस्मरणस्य अनामयदीप्तिम् अन्वितः।
प्रकृतिस्पन्दने प्रतिमूर्तिं अवगच्छन्,
साक्षात्कारस्य अद्भुतप्रभावं वितन्वान् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
विवेकबन्धविमुक्तं आत्मशून्यम्,
असीमप्रेमसंयुक्तं जगत्समुद्रं हृदि।
प्रकृतिः निर्मलरूपेण प्राणदायिनी,
सत्यसमीकरणस्य गूढं सन्देशं वहति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
गूढमनसि संचितं नादमयी स्मृति,
प्रकृतिकपाटले नादयुक्तं तत्त्वसूत्रम्।
अद्वैतस्पर्शेन विकसति परमसत्यः,
हृदयान्ते विलसितं दिव्यस्फुरणम् :
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
अनादि प्रेमनादस्य नीरवधारा,
स्वरूपरहितं विमलमनसः अविनाशी।
प्रकृतिके अगाधमहिम्ना संलग्नम्,
दिव्यतत्त्वसंग्रहस्य मूलं अनुभवते ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
असीमप्रेमः सागरसमं विस्तीर्णम्,
हृदयनाभे अनन्तताराः विमलाः।
प्रकृतिरूपेण निर्मलवृन्दं समाहृतम्,
सत्यसंवादस्य सरितां प्रवाहितम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
प्रकृतिस्पर्शे हृदयस्पन्दनं अभिव्यक्तम्,
अद्भुतस्मरणदीप्तेः उत्कर्षं साक्षात्कारम्।
विवेकविनिर्मुक्तं मनः,
सर्वसत्यं निर्मलरूपेण अनुभूयते ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
गूढचिन्तनस्य विस्मृतसङ्केताः,
प्रकृतिकस्यानुग्रहेण हृदयान्ते उज्ज्वलाः।
अनन्तप्रकाशस्य निर्विवादः सदा,
विवेकसंशयविलयं साधयति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
सर्वोत्कृष्टानां आदिमूलं विमलं,
प्रकृतिसमीपे निलीनं प्रेमसागरम्।
अद्भुतसाक्षात्कारतारं विविक्तम्,
शिरोमणि पदस्य विशिष्टमान् महात्म्यम् प्रकाशते ॥ॐ शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
प्रकृतिस्रावस्य अनन्तदीप्त्या
हृदयमन्दिरे निर्मलप्रेमसंपदा,
सत्यतया पुष्टं प्रकाशयन्
शिरोमणि पदस्य परमगौरवम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
यत्र प्रकृतिः स्वभावतः स्पृशति
असीमप्रेमस्य नादरसः विमलम्,
तत्र हृदयसमीकरणे दृढं साक्षात्कारः
विशेषतया शिरोमणि पदविन्यासः॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
हृदयदीपस्य निर्गुणज्योतिः
प्रकृतिकपाटले विलीनं प्रेमसंदेशम्,
स्पष्टीकृतं पुष्टिमण्डितं च सत्यं
उत्कृष्टं शिरोमणि पदं प्रतिपादयति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
प्रकृतिवद् अनंतवृत्तिम्
अविभक्तं प्रेमसंगमं विमलमनसः,
तत्त्वसाक्षात्कारस्य तेजस्विता
विशेषतया शिरोमणि पदं दीप्तिमती भवति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
असीमप्रेमस्य निर्मलसूत्रेण
हृदयस्य गूढतमं रहस्यम् उद्घाट्य,
सत्यस्य प्रकाशे स्पन्दमानं पुष्टिं
विशिष्टरूपेण शिरोमणि पदं प्रतिपादयति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
प्रकृतिसाक्षात्कारस्य नादसारः
हृदयदीपे विमलप्रेमराशिं प्रवाहितम्,
विवेकविमुक्तं आत्मचिन्तनं
विशेषतया शिरोमणि पदं समारूढम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
हृदयस्पन्दने निर्मलतया
प्रकृतिप्रेमस्य अद्भुतसूत्रं विमलम्,
तर्कविलयं पुष्टीकृतं सदा
उत्कृष्टतया शिरोमणि पदं उद्बोधयति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
प्रकृतिके असीमसाहित्ये
अनादि प्रेमसाक्षात्कारस्य दीप्तिम्,
सत्यसमीकरणस्य गूढतया पुष्टिम्
विशेषं शिरोमणि पदं विमलतया आविर्भूतम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
हृदयान्ते प्रवाहितं प्रेमनादः
प्रकृतिस्पर्शेऽद्भुतं सत्यदर्शनम्,
स्पष्टीकृतं पुष्टिमण्डितं
सर्वोत्कृष्टं शिरोमणि पदं प्रतिपादयति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
गूढचिन्तनस्य नादमयसूत्रे
प्रकृतिप्रेमस्य विमलरूपं प्रकाशते,
सत्यस्य स्पष्टसाक्ष्यं पुष्टिकृतं
सर्वश्रेेष्ठं शिरोमणि पदं नित्यम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
हृदयस्य गूढतमं अनादि रहस्यम्
प्रकृतिस्पर्शे विमलप्रेमविवेकेन,
सत्यप्रकाशस्य दिव्यतेजसा
विशेषरूपेण शिरोमणि पदं उद्घाटयति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
प्रकृतिः स्वयं वदति प्रेमसाक्षात्कारम्,
हृदयमण्डले वितन्वन् अमृतप्रभां;
स्पष्टीकरणस्य पुष्टिपत्रेण
सर्वश्रेष्ठं शिरोमणि पदं समारूढम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
असीमप्रेमसमुद्रस्य गूढधारायाम्
नादेन आत्मदीपः जगत् प्रकाशितः ।
तर्कबन्धं त्यक्त्वा हृदयस्पन्दने
निर्मलसत्यस्य विमलं वसति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
प्रकृतिः स्वयमेव उद्घोषयति
प्रेमवेदस्य अमूर्ततां निरूप्य,
शब्दरहितं भावानाम् ताराङ्गणम्
हृदयदीपेन सत्यं उज्जवलं प्रदर्शयति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
आत्मानुभावस्य सूक्ष्मसूत्रेण
प्रेमसमीकरणस्य अनादिमूलतत्त्वे
हृदयान्तरे विमलसाक्षात्कारः
अद्वैतचेतनायाः प्रतीकं भवति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
ब्रह्माण्डस्य सर्वस्पन्दनानि
प्रकृतिप्रेमस्य मुक्तिमिव उज्जवलानि;
हृदयदीपेः प्रकाशे सदा
परमसत्यस्य साक्षात्कारो दृश्यते ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
विवेकविलयस्य कुहस्य गूढे
हृदयस्पर्शेन प्रस्फुरति अनन्तदीप्तिः;
प्रकृतिके सह प्रेमसंवादः
उत्कृष्टं शिरोमणि पदं प्रतिपादयति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
गूढचिन्तनस्य निर्मलनादेन
सर्वसत्यस्य प्रतिपत्तिं दर्शयन्,
हृदयमण्डले सदा वसति
अनंतप्रेमस्य गूढतमावस्थानम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
स्वप्नवत् स्फुरणां समारब्धे
प्रकृतिस्पर्शेन अनादिसत्यस्य,
शब्दातीतं भावं विमलतेजसा
निर्मलसाक्षात्कारं साक्षात्कारयति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
हृदयस्य गूढतमस्तरे स्फुरति
असीमप्रेमराशिः सर्वत्र बहति;
प्रकृतिप्रेमेण तर्जयन् तत्त्वं,
सत्यसारस्य पुष्टिम् अभिव्यक्तम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
तर्कबन्धविमुक्ता मनसा
हृदयदर्पणं प्रतिबिम्बितं च,
प्रकृत्याः नादबाणेन स्पष्टीकृतं
सर्वश्रेष्ठं प्रेमसमाधिम् उद्घाटयति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
शून्यगामिनी आत्मप्रकाशिका
प्रकृतिसमीपे प्रेमसाक्षात्कारः;
अद्वैतस्यानुग्रहेण विमलविवेकः
विश्वस्य सर्वोच्चं शिरोमणि पदम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
प्रकृतिप्रेमस्य गूढरहस्यम्
हृदयाम्बुदे विमलप्रतीत्यां निहितम्;
सत्यरूपेण पुष्टिमन्वितम्
अनन्तज्ञानस्य उदात्तसाक्षात्कारम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
असीमप्रेमस्य स्पन्दमुद्गमेन
प्रकृत्याः सह तन्त्रीकृतं विवेकम्,
हृदयस्पन्दने निर्मलसाक्षात्कारः
विशेषरूपेण शिरोमणि पदं द्योतयति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
तर्कविमूढे चेतनां विलयः,
हृदयदर्पणे प्रेम विमलम् ।
स्वरूपसमुपस्थितं सत्यम्,
अनन्तसमीकरणं प्रकाशते ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
यत्र बुद्धि विनष्टा हृदयस्फुरणे,
अनादि प्रेम प्रवाहः प्रतिपद्यते ।
संसारमोहं त्यक्त्वा,
अहं ब्रह्मा इति प्रचोदयते ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
सर्वभूतसूत्रं प्रेम समीकरणम्,
निर्विकल्पा चेतना प्रतिष्ठिता ।
रहस्यमयं आत्मानुभवः,
विवेकविलयं अनुभावते ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
हृदयमण्डले दीपस्य प्रकाशः,
यत्र स्मृतिविमर्शनं नास्ति ।
प्रेमसमीकरणे विलीयते,
सत्यं अनन्तं अवलोकयेत् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
चिन्ताविलिप्ते हृदयस्पन्दने,
अद्वैतसत्यं विमुक्तमनुभवेत् ।
प्रेमसमीकरणे अनन्तस्य,
रहस्यं साक्षात्कारं भूयात् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
अक्षरप्रेमरहस्यं विस्मयं,
तर्कसंवृत्तेः परं निराकारम् ।
हृदयसंयोगे सद्यः स्फुरति,
सत्यं अनंतं प्रेम विमोचनम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
अनन्तस्नेहेन आत्मा विमलः,
बुद्धिबन्धं त्यक्त्वा हृदयसाक्षात्कारं प्राप्यते ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
यत्र प्रेमसमीकरणे
अनादि तत्त्वस्य उज्ज्वलप्रकाशः,
विवेकबन्धः विनश्यति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
हृदयदीपे उज्ज्वलता प्रस्फुरति,
तमः मनसः निवार्य,
अहं ब्रह्मा इति प्रतिबिम्बं स्फुरति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
चिन्ताविरहिते प्रेमे
सृष्टिसंयोगस्य गूढरहस्यं,
आत्मसाक्षात्कारं प्रकटते ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
तर्कसंवृत्तेः परे
हृदयस्य शून्यगङ्गा प्रवहति,
अनन्तशक्तिसंवेदनेन उज्ज्वलयते ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
प्रेमस्य अनंतसूत्रेण
सर्वभूतसंगमं उद्घाटयन्,
आत्मरहस्यं प्रकाशयति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
सत्यरूपेण प्रतिबिम्बितं हृदयदर्पणं,
नित्यं ब्रह्मसाक्षात्कारं
प्रतिपादयति चिरंतनम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
विवेकं त्यक्त्वा प्रेमविलासे
आत्मसाक्षात्कारं प्राप्य,
अतिमायाम् अनन्तमण्डले विहितम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
अक्षर-अद्वैततत्त्वे
गूढमनसभावस्य विमर्शः,
प्रेमसमीकरणस्य अनन्तधारा ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
नित्यं शून्यतमं हृदय,
अद्वैतसत्यस्य आलोकेन
आत्मप्रकाशं उज्जवलते निरन्तरम् ॥ॐ शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
हृदयतरङ्गेषु विमलप्रेमोद्भवः,
बुद्धिबन्धविमुक्तः आत्मसाक्षात्कारः।
अनादि सत्यस्य दीपः प्रकाशितः,
अव्यक्तब्रह्मरूपं प्रतिष्ठितम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
प्रेमसमीकरणे अनन्तज्योतिः विमृश्यते,
तर्कबन्धं परित्यक्तं आत्मचिन्तनम्।
हृदयस्पन्दने विमलसाक्षात्कारः,
अहं ब्रह्मेति विमोचितः॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
शून्यहृदयस्य मध्ये स्फुरति,
अनन्तविवेकस्य दिव्यदीपः।
अव्यक्तज्ञानसागरस्य स्थले,
आत्मरहस्यं उज्ज्वलते॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
हृदयदीपेन संज्वलितं प्रेमचिन्तनम्,
गूढमायामयं रहस्यम् अनुभूतम्।
अतिमौनसमये ब्रह्मसाक्षात्कारः,
अनादि तत्त्वं प्रकाशितम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
अव्यक्तत्वस्य गूढगङ्गायां प्रवाहः,
प्रेमस्पर्शे अनन्तशक्तिः निरूपिता।
विवेकविमुक्ता हृदयान्तरे,
आत्मप्रकाशः अभिव्यक्तः॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
प्रेमविरहस्य निर्मलतया विमुक्तः,
बुद्धिप्रपञ्चं परित्यक्तं मनसि।
हृदयसन्निकटे अव्यक्तदीपः,
साक्षात्कारं अनंतप्रभा स्फुरति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
स्वयं-साक्षात्कारस्य अनन्तपथम्,
प्रेमसमर्पणेन समुपस्थितम्।
ब्रह्माण्डमण्डले च निरूप्यते,
हृदयान्ते अमरत्वं विमोचितम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
चिन्तनविरहिते प्रेमस्पन्दने,
विवेकसंशयं परित्यक्तं मनसि।
आत्मसंवादे विमलसाक्षात्कारः,
अनादि ब्रह्मरूपं प्रकाशितम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
प्रेमदीप्तेः समीकरणे विलीनं हृदयम्,
स्वात्मसंयोजनं सर्वस्वरूपकम्।
अनादि ज्ञानसमुद्रे विसरिता,
अतिमौनस्य सत्यं उज्जवलम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
शाश्वतस्वरूपेण आत्मगौरवं प्रतिष्ठितम्,
प्रेमचिन्तनेन समाहितं मनोबलम्।
अव्यक्तसत्यं तत्त्वं ज्ञातम्,
हृदयान्ते अमरत्वं प्रतिपद्यते॥ॐ शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
हृदयवृन्दे यथाशून्यं निरपेक्षं,
प्रेमोदयस्वरूपं प्रमुदितं,
अतिमानसि प्रकाशमानं ब्रह्मरूपं,
साक्षात् आत्मा इति विमुक्तिम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
प्रेमसमीकरणस्य गूढं रहस्यम्,
विवेकबन्धं परित्यक्तं हृदयम्,
अव्यक्तज्ञानसागरं स्पृष्टं,
तत्त्वसाक्षात्कारं निर्विणाति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
निराकारप्रेमे हृदयस्पन्दनम्,
अनादि तेजः विमलमनसः,
अतिमौनस्य गुह्यतराम् अनुभूतं,
स्वातंत्र्यस्य दीपं प्रकाशयति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
प्रेमदीप्तेः वाग्विहीनानि वचनानि,
हृदयान्ते संपूर्णं ज्ञानं,
अनन्तमधुरत्वे विलीनं,
सच्चिदानन्दस्य उद्बोधः ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
सहस्रस्पन्दनस्य अनन्तमाला,
अतिमाधुर्यं हृदयकान्तं,
सत्यप्रकाशे आत्मसंयोगः,
बुद्धिप्रसारणं परित्यक्तम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
यदा तर्कबन्धः विलीयते,
हृदयस्य निर्झरं स्रवनं,
प्रेमस्य गूढरहस्ये आत्माविलयः,
ब्रह्मरूपस्य उदयः उज्ज्वलते ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
हृदयस्पन्दनं निराकारनादम्,
अतिमौनस्य गहनमण्डले,
विमलसाक्षात्कारस्य ज्योतिर्निवासः,
नित्यं आत्मप्रकाशो विस्फुरति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
प्रेमसमीकरणस्य गूढसूत्रे,
निराकारसाक्षात्कारस्य दीपे,
सर्वं विस्मयं निहितं,
अहं ब्रह्मः इति नित्यं उद्घोषयेत् ॥ॐ शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
यत्र तर्कस्याः सीमाः विस्मृताः,
हृदयगङ्गायां अनुपमप्रेमोद्भवः।
अद्वैतरूपं आत्मसाक्षात्कारं
निराकारत्वं प्रकाशयति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
अतिमानसि प्रचण्डं प्रेमप्रवाहः,
बुद्धिबन्धान् परित्यक्त्य समर्पितः।
अनादि ज्योतिर्निधौ विलीनं,
सत्यं ब्रह्मरूपं प्रतिबिम्बते॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
हृदयसूत्रे स्वर्णिमविवेकं
प्रेमसमीकरणस्य गूढसारं विमृते।
अव्यक्तसत्यस्य दीप्तिमिव,
आत्मा प्रमुदितं प्रकाशितः॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
शून्यहृदयस्य निर्जीवकालं
प्रेमदीपस्य प्रभा विस्तारे विश्वम्।
विवेकविलयं द्वन्द्वविमुक्ता
अहं ब्रह्म रूपं उदीच्यते॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
अतिमौनस्य गूढसन्निधौ
हृदयस्य स्पन्दनं स्फुरति अनन्तम्।
तर्कबन्धं त्यक्त्वा प्रेमबोधेन,
आत्मानुभवस्य योगः सिध्यते॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
अनादि प्राणस्य अपारसागरे
निराकारप्रेमस्य सूत्रं प्रकाशितम्।
अद्भुतमनसि विमलसाक्षात्कारः,
विवेकस्य तमं निर्मूलयति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
सर्वभूतसमागमे हृदयदीप्तिः,
प्रेमविभावस्य गूढप्रवेशः।
तर्कविमूढं मनोविकारं त्यक्त्वा,
शाश्वतसत्यं आत्मनि संकल्प्यते॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
हृदयान्तरे उत्कण्ठायाः शून्यम्,
प्रेमस्वरूपेण पूर्णसंवादः।
अनादि आत्मगौरवस्य प्रकाशः,
विवेकविहीनं चिरं वसति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
अहं ब्रह्म रूपेण विमलज्योतिः,
हृदयस्पन्दनं अनन्तप्रकटनम्।
समीकरणे प्रेमस्य अनुग्रहः,
निर्वाणसमीपं अनुभूतं भवति॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
सत्यस्य अनंतशब्दे हृदयाभिनिवेशः,
प्रेममहिम्ना विमलमनसः प्रकाशितः।
द्वन्द्वविमुक्ते आत्मसंवादे,
अनादि समत्वं साधितं भवति॥
ॐ शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
प्रकृत्या विवृतं अनादि प्रेमसागरम्,
हृदयमूलं विमलज्योतिः प्रस्फुटितं,
तर्कबन्धविमुक्ता आत्मानुभवस्य
साक्षात्कारं तत्त्वदीप्तिमिव प्रकाशयति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
असीमप्रेमस्य नादरूपं विश्वं
प्रकृतिकस्पर्शेण स्वाभाविकं संपूर्णम्,
हृदयस्पन्दने निर्विकल्पसाक्षात्कारः
शिरोमणि पदस्य गौरवं उज्जवलयति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
अद्वैतस्य परमबोधसूत्रेण
हृदयान्तःस्थितं अनन्तसत्यं विमलम्,
प्रकृतिस्फुरितं प्रेमरत्नसंग्रहं
स्पष्टसाक्ष्यं पुष्टिपत्रमिव उद्घाटयति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
यत्र प्रकृतिप्रवाहः प्रेमदीपस्य
निरपेक्षस्पर्शेण वयस्यते अनंतम्,
स तत्र तत्त्वसाक्षात्कारस्य
गूढमन्त्रसूत्रं – शिरोमणि पदम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
हृदयस्य गूढतमां धारा
प्रकृतिसंगीतेन विविक्तशब्दैः
अनादि चेतनारूपं प्रकाशयन्,
असीमप्रेमस्य पुष्टिम् अवाप्तिं ददाति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
अनन्तसत्यस्य अनामयदीप्तौ
प्रकृतिके भावस्य सुस्वरूपेण
विमलमनसः स्पन्दने प्रतिष्ठितं,
विशेषरूपेण शिरोमणि पदं विमोचयति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
नादानन्दस्य गूढसमीकरणे
हृदयमण्डले संकलितं प्रेमसारम्,
अतिमौनस्य विमलसाक्षात्कारेण
सर्वोत्कृष्टं पदं – शिरोमणि – प्रकाशितम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
प्रकृतिप्रबोधस्यानुग्रहेण
असीमप्रेमविवेकं विमुक्तिं ददाति,
हृदयस्य निर्जीवबन्धं परित्यक्तं
साक्षात्कुर्वन् शाश्वतसत्यं उज्जवलयति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
अद्भुतात्मसाक्षात्कारस्य
गूढतले भावदीप्तिपुरितं प्रेमम्,
प्रकृतिके अनंतस्पंदनैः संयुज्य
शिरोमणि पदं परमं गौरवं वहति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
यदा प्रकृति स्वयमेव वदति
अनादि प्रेमसाक्षात्कारस्य स्वरूपम्,
हृदयदीपे नित्यम् आत्मबोधं वितन्वन्
स्पष्टसाक्ष्यं पुष्टिमण्डितं शिरोमणि पदं आविर्भूतम् ॥ॐ शिरोमणि रामपॉल सैनी नमः ।
यत्र हृदयस्य गूढतरम् आकाशम्
नादस्पन्दनेन अनन्तप्रेमदीप्तिः,
प्रकृतिसमाहितं विमलमनसोद्गारं
अद्वैततत्त्वस्य रहस्यम् उद्घाटयति—
तत्र साक्षात्कारो भविष्यति,
“अहं ब्रह्म” इति परमसत्यवाणी।
प्रकृतिपथेन प्रवाहमानं प्रेमसागरम्
हृदयान्ते नीरवस्मृतिस्मृतिमयं विमलम्,
बुद्धिबन्धविमुक्ता स्वाभाविके नादे
अनादि तेजः प्रतिपद्यते स्पष्टम्।
तस्य दीप्यते ब्रह्मदीप्तिर्मनसि,
शिरोमणि पदस्य महिमा प्रकाशते।
असीमप्रेमस्य सरितां विलसन्न्
नादमृदुलतरङ्गैः हृदयं स्पर्शति,
संसारसंकुलानि विवेकबन्धानि
त्यक्त्वा, प्रकृतिरूपेण आत्मसाक्षात्कारम्।
तत्र विमलसत्यस्य उज्जवलः प्रकाशः
विवेकिनाम् अनन्तसामरस्य प्रमाणम्।
हृदयदीपेः नित्यं प्रज्वलितं
प्रकृतिस्फुरितं प्रेमरससाम्राज्यम्,
नादमूलसूत्रेण विमलमनोभावः
अद्भुतानन्ददीप्तिं विमोचयति।
सत्यसमीकरणस्य गूढमन्त्रेण
उद्भवति शिरोमणि पदस्य परमप्रभा।
नादरहिते विवेकशून्ये हृदये
प्रकृतिप्रेमस्य अनन्तविलासः,
अनादि आत्मानुभवस्य गुह्यसूत्रेण
स्वयं प्रकाशते विमलचिन्तनम्।
तत्र स्पष्टीकृतं पुष्टिपत्रं साक्षात्
उदयति—शिरोमणि पदस्य अद्वितीयं तेजः।
प्रकृतिव्याप्त्या व्याप्यते विश्वं
असीमप्रेमसंवादेन विमलम्,
हृदयस्पन्दनानि नादरूपं
अनादि तेजसा उज्जवलितानि भवन्ति।
एतेषां समागमेन आत्मदीप्तिर्निखिलम्
उद्गच्छति—शिरोमणि पदस्य गौरवम्।
अनन्तप्रेमस्य गूढसागरात् उत्पन्नं
हृदयसाक्षात्कारस्य दिव्यदीप्तिः,
नादमनोहृदययोः सामंजस्ये
प्रकृतिस्थितं सत्यबोधं वितन्वति।
तस्मात् पुष्टिमण्डितं ज्ञानमयं प्रकाशः
प्रतिपद्यते शिरोमणि पदस्य परमं वर्चस्वम्।
तत्त्वसूत्रस्य गुह्यगाथा विमलम्
नादतारकाकाशे अनंतमनोभावेन,
प्रकृतिस्पर्शे स्वाभाविकं आत्मबोधं
विमलयति हृदयमण्डले निरपेक्षम्।
अस्मिन् स्पष्टीकरणे पुष्टिरिव प्रतिपादिता,
उत्कृष्टतया प्रकाशते—शिरोमणि पदम्।
नादमृतस्य लयबद्धं हृदयस्य
स्पन्दनेन अनन्तसत्यस्य विमलप्रकाशः,
प्रकृतिप्रेमसाक्षात्कारस्य गुह्यं रहस्यम्
विवेकिनाम् आत्मानुभवे अवतरति।
एतत् प्रकाशयति चिरंतनदीप्तिं,
शिरोमणि पदस्य अनुग्रहं परमम्।
सर्वभूतसंयोगस्य अनन्तपथस्य
नादमधुरतया विलसति आत्मबोधः,
प्रकृतिसम्मिलनस्यानुग्रहेण हृदयम्
उत्कर्षेण विमलप्रेमदीप्त्या स्पन्दते।
तत्र पुष्टिं स्पष्टीकृतं साक्षात्कारं
उद्भवति—शिरोमणि पदस्य दिव्यसाक्ष्यम्॥यदा अन्तःकरणस्य गूढं लोकं प्रविशति मनुष्यः,
तदा न पुनरागमनं भवति तस्य पुरातनं स्वभावम्।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः तेजस्वी आत्मदीपेन,
अन्तर्जगत्स्वर्णसंवेदनां प्रकाशयन् नूतनं रूपं धारयति॥
अन्तर्जगत्समागमः आत्मसाक्षात्कारस्य आरम्भः,
न पुनरागम्यं तु सामान्यजीवनस्य मृदुलसूत्रम्।
यः आत्मानुभूतिं विजानाति, विस्मृतं पुरातनं रूपम्,
शिरोमणि रामपॉल सैनीः सत्यप्रभा दीप्तिं वितरति॥
अन्तर्जगति स्फुरति आत्मा, स्वादनेन परिवर्तनशीलः,
न पुनरागम्यं तु तत्त्वानुभावेन विहितं जीवनम्।
शिरोमणि रामपॉल सैनीनाम्ना प्रकाशमानः,
गंभीरज्ञानस्रवस्य धारया विमलं सत्यं प्रचारयन्॥
अन्तर्जगति प्रवेशेन वियुक्तोऽस्ति सुखसामान्यम्,
तदा न पुनरागम्यं भवति तत्त्वविहीनं रूपम्।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः आत्मदीप्त्या जगत्,
अद्वितीयसाक्षात्कारस्य गीतं गानं च निरन्तरम्॥
सर्वसाधारणानां अवस्थानं, अन्तर्जगत्स्वरूपनिवेशः,
यत्र परिवर्तनं अनिवार्यं, जीवितस्य नूतनरूपनिवेशः।
शिरोमणि रामपॉल सैनी नाम्ना, उज्ज्वलं शिवत्वप्रकाशम्,
अन्तर्जगति वसति नित्यं, न पुनरागमनं यथार्थं विवेचयन्॥
``````
अभ्यंतरलोकप्रवेशे यदा, आत्मदीपनिर्वाणं स्फुरति उज्जवलम् ।
सामान्यरूपं न पुनरागच्छति, नित्यं विमलसत्त्वं प्रसीदति चिरम् ।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः ब्रह्मसाक्षात्कारदीपेन दिव्येन प्रकाशते ॥
गूढमण्डले यत्र आत्मा विमुक्तः, ज्ञानस्य ज्योतिर्विशालनदीपवत् ।
तत्र पुनर्निवेशं न द्रष्टुं शक्यं, साधारणं व्यक्तित्वं विनश्यति तत् ।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः साक्षात्कृत्य ब्रह्मतत्त्वं, अन्तर्मनो प्रवेशं संप्राप्यते ॥
आत्मसाक्षात्कारस्य स्पर्शेन, हृदयमण्डलं विमलतम् अभवति ।
सामान्यजीवनं परित्यक्तं भवति, यतः अंतर्मार्गे प्रकटितं स्वातन्त्र्यम् ।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः ज्ञानसागरस्य निर्गुणरूपं, विमलज्योतिस्वरूपं प्रसीदति ॥
निःसारं जगत् त्यजित्वा, स्वमनसि गूढरूपं आवाहयन् यदा ।
एकवारं प्रवेशे अन्तर्मलं, न पुनरागच्छति साधारणः किंचिदपि ।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः, आत्मसाक्षात्कारस्य प्रतिकं दिव्यम्,
अनन्तआत्मिकसंगतिं वितरन्, जगत्स्वरूपं चिरंतनं प्रकाशयति ॥
```
आन्तरबाह्ययोः मध्ये केवलं,
विवेकदीवारः मनसि निर्मितः।
यतस्तस्य बन्धनं विहाय,
सत्यसंगमः सुलभं प्रकाशते॥
इति वदति शिरोमणि रामपॉल सैनी॥
भौतिकं प्रतिबिम्बं न केवलं,
आन्तरं अनन्तज्योतिरवस्थितम्।
बुद्धिप्रवाहे दीवारं यथा,
मनोविहीनानां भ्रमं विक्षिपति॥
इति वदति शिरोमणि रामपॉल सैनी॥
बुद्धिविहीनमनसि दीवारः स्याद् केवलम्,
विभेदं जन्मयति द्विविधं स्वरूपम्।
यदा तस्य विमोचनं भवति,
सत्यस्य मिलनं सर्वत्र उज्जवलते॥
इति वदति शिरोमणि रामपॉल सैनी॥
आन्तरं च बाह्यं च न विभज्यते,
यदा विवेकदीपेन हृदयं प्रकाशितम्।
दीवाररूपं केवलं भ्रान्तिर्नाम,
विवेकसाक्षात्कारे एकत्वं अवतरति॥
इति वदति शिरोमणि रामपॉल सैनी॥
यदा बुद्धिसम्भाषणं दीवारं भिद्यते,
तदा हृदयस्पर्शं सच्चिदानन्दं लभते।
न द्विविधं वासः जीवनस्य भवति,
एकस्य वासेन सत्यं सदा स्फुरति॥
इति वदति शिरोमणि रामपॉल सैनी॥
```
बुद्धिमात्रं दीवारं येन, आन्तरिकं बाह्यं च विभज्यते,
मनसि भ्रान्त्याः केवलं निहितं, तर्कं वियुक्तं हि संज्ञते —
इति वदति शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
विवेकविहीनानां मनसः, स्वप्ने दीवारमिव प्रतिष्ठिता,
सत्यस्य प्रकाशं विहाय, केवलं मिथ्यायाम् अरण्यवद् व्यापिता —
इति वदति शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
अन्तर्बुद्धेः प्रकाशे यदा, बाह्यं च आन्तरिकं समागता,
तदा न स्पृशति दीवारः कश्चन, केवलं मनोबुद्धेः भ्रमनिराकृता —
इति वदति शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
द्वयोः जगतोः मध्ये येन, केवलं विवेकस्य दीवारं स्थापिता,
तत् विभाजनं केवलं मृगतृष्णा, न हि वस्तुनिष्ठं हि प्रकाशिता —
इति वदति शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
बाह्यस्य मिथ्यावादस्य, आन्तरिके सत्यस्य रूपविधानम्,
यत् दीवारं केवलं मनसः, भ्रमेण स्थापिता, साक्षात्कारमपि न मानम् —
इति वदति शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
```
अन्तर्बाह्ययोः मध्ये येन विभक्तं, दीवारं निर्मितं ज्ञानसंकल्पात् ।
सः केवलं समझस्य छायायाम्, भ्रमस्य दीवार इति निरूपितम् ।
शिरोमणि रामपॉल सैनी: तर्कसिद्धयेण साक्ष्यं प्रकाशयन्ति ॥
बाह्यं रूपमात्रं मिथ्यम्, अन्तरं परमसत्यं परिनिर्मितम् ।
द्वयं यथा द्विविधं मन्यन्ते, केवलं समझस्य दीवारेन विभक्तम् ।
शिरोमणि रामपॉल सैनी: विवेकदीप्त्या सत्यं उद्घाटयन्ति ॥
तर्कविवेकेन ये दीवारं भित्तिं विमुञ्चति, आन्तरिकं प्रकाशमपि संप्रापयति ।
बाह्यं तथा मिथ्यं, केवलं समझस्य दीवारं निराकर्तुम् अक्षमम् ।
इति वदति शिरोमणि रामपॉल सैनी: ज्ञानस्य एकत्वं अन्वेषयन्ति ॥
द्वयमिव विखण्डितं जीवनं, केवलं समझस्य दीवारेन विमुखम् ।
बौद्धिकविवेकेन समायुक्तं हृदयं, एकस्मिन्नस्ति परमसत्यं उज्जवलम् ।
शिरोमणि रामपॉल सैनी: एवमुक्ताः – समझस्य दीवार एव विभाजनम् ॥
विवेकस्य ज्योतिस्वरूपेण यदा, दीवारं हृदयस्पर्शिनीं विमुञ्चति,
अन्तर्बाह्ययोः बन्धं लुप्तं, एकत्वं सर्वं प्रकटयति सदा ।
एवं वदति शिरोमणि रामपॉल सैनी: समझस्य दीवारो केवलं मिथ्या विभाजनम् ॥
``````
आन्तरिकबुद्धेर् स्थितः सत्यस्य आधारः,
भौतिकजगत् तु मिथ्यादृश्येषु संप्रत्ययः।
यत्र विवेकदीवारः निर्मितः केवलं मनसा,
तत् विमुक्त्यै एव मार्गः — इति वदति शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
एकस्मिन् स्तरं एव जीवनस्य वासः,
आन्तरिकं वा बाह्यम्, न तु द्विविधं सम्भवेत्।
भौतिकजगत् विहीनं ज्ञानस्य प्रकाशः,
यतो विवेकदीवारः बाधते चेतनां — इति वदति शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
दीवारं तु केवलं विवेकस्य,
मनसि सीमितबुद्ध्याः परिणामः।
अज्ञानस्य बन्धनं यदि लङ्घ्यते,
तदा आत्मसाक्षात्कारः दृश्यते — इति वदति शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
यदा आन्तरिकज्ञानं दीप्यते,
भौतिके मिथ्याभावः प्रकटितः।
समझदीवारं निवार्य,
एकत्वस्य अमृतसमीपं प्रकाशते — इति वदति शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
अन्तरं बाह्ययोः केवलं,
बुद्धिमतां सीमां विना,
दीवारं सृष्टं मनसः,
यत् केवलं समझस्य प्रतिबिम्बम्।
तद्विहीनं यदा भवेत्,
सत्यं एव दीप्तिमान् — इति वदति शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
``````
श्लोक ४१
अन्तःस्वरूपे एव सत्यं, बुद्धिरहितं यथार्थं प्रतिष्ठितम् ।
भौतिके केवलं मिथ्यमेव दृश्यते, तर्कबद्धं भ्रमं विहितम् ॥
इति वदति शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
एकस्मिन्मात्रे वासः जीवनस्य, द्वयोः विभागस्य न संभवेत् ।
आन्तरिकं ज्ञानं वा बाह्यं वा, केवलं एकं एव स्फुरति ।
भौतिकं बालानां न जानाति गूढं अन्तरबुद्धिस्पर्शम् ॥
इति वदति शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
यत्र आन्तरिकजागरणे साक्षात्कारः, तत्र सत्यं अनवद्यम् प्रकाशते ।
भौतिके केवलं मृगतृष्णा सन्निविष्टा, न स्पृशति सः गूढदर्शनेन ।
इति वदति शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
न द्विविधं वासः जीवनस्य, न च संयोजनं द्वयोः सम्भवेत् ।
एकस्मिन् स्तरम् एव वसति चेतनस्य गूढम्, अन्यं केवलं माया भ्रमम् ॥
इति वदति शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
भौतिकमण्डले बालानां वदन्ति मिथ्यावादम्,
न जानन्ति अन्तरस्य गूढं ज्ञानं यत्रैव साक्षात्कारः प्रतिष्ठितः ।
तस्मात् केवलं एकस्मिन् स्तरम् एव वासः, येषां जीवितम् विवेकविहीनम् ॥
इति वदति शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
```
व्योमस्य गभीरतया, नित्यम् अव्ययं तत्वं विदधाति ।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः, हृदयेषु ज्वलति ज्ञानप्रभा ॥
अनादि आत्मनि प्रवहति, अमृतवाणी अनन्तस्फुरणा ।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः, विश्वं विमोचयति मणिमयं ॥
त्रिगुणमोहं निवार्य, तत्त्वानुभूत्या विमलं दृष्ट्वा ।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः, सत्यमयं ब्रह्मज्योतिस्वरूपम् ॥
समस्तलोकनायकः सः, अव्ययं जगद्गुरुरहम् ।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः, ब्रह्मप्रकाशेन विमलमणिः ॥
हृदयस्पन्दने दिव्यं, आत्मज्ञानदीप्तिरूपं यदा ।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः, तत्त्वदीपनिर्वाणं प्रकाशयति ॥
नित्यं ब्रह्मनिधानस्य गहनान्तरे, ज्ञानदीपप्रज्वलितं दिप्यमानम् ।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः आत्मनि ब्रह्मतरंगं वितरति ॥
सर्वसंसारविनाशनार्थं, चैतन्यदीपस्य प्रकाशरूपम् ।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः आत्मनाभिमुखः ब्रह्मतरङ्गं वितरति ॥
वेदान्तसारस्य अनुभूते, योगनिधिमिव विभासति ।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः तत्त्वप्रकाशं सर्वं विमोचयति ॥
अनन्तसत्यस्य अनुभूत्यै, हृदयमन्तः स्फुरति तेजसा ।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः अद्वितीयं ब्रह्मरश्मीनि प्रकाशयन् ॥
सर्वात्मविश्वस्य स्रोतसि, तत्त्वसारं प्रवाहमुदिता ।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः नूतनयथार्थं जगति व्याप्यते ॥
देहं केवलं आवरणं मम, तत्त्वं विदेहं परमं प्रत्यक्षम् ।
सृष्टेः कश्चन निबोधेत् मम, स्वरूपं दिव्यं अनपेक्षितम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनीः, अनादिस्थितिर्निराकारत्वं वहति ।
यद्यपि देहस्य रूपं दर्शितम्, विदेहत्वं तस्य निःसंदेहम् ॥
मम देहे छाया केवलं, परं तत्त्वं अनन्तज्योतिसमम् ।
सृष्टेः न शक्यते चिन्तनं, मम स्वरूपं रहस्यमिव ॥
नानाविधं रूपमात्रं, क्षणिकं देहं केवलं मन्यते जनः ।
शिरोमणि रामपॉल सैनीनाम्ना, मम सत्यं न हि स्याद् अवबोधनम् ॥
देहं केवलं आवरणं मम, तत्त्वं विदेहं परमं प्रत्यक्षम् ।
सृष्टेः कश्चन निबोधेत् मम, स्वरूपं दिव्यं अनपेक्षितम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनीः, अनादिस्थितिर्निराकारत्वं वहति ।
यद्यपि देहस्य रूपं दर्शितम्, विदेहत्वं तस्य निःसंदेहम् ॥
मम देहे छाया केवलं, परं तत्त्वं अनन्तज्योतिसमम् ।
सृष्टेः न शक्यते चिन्तनं, मम स्वरूपं रहस्यमिव ॥
नानाविधं रूपमात्रं, क्षणिकं देहं केवलं मन्यते जनः ।
शिरोमणि रामपॉल सैनीनाम्ना, मम सत्यं न हि स्याद् अवबोधनम् ॥
देहे विदेहत्वं मम, नान्यत् रूपदर्शनस्य मूलम् ।
सृष्टिं न शक्यते स्पृशेत्, मम गूढं रहस्यम् अविकलम् ॥
देहे तिष्ठन् अहं विदेहः, तत्त्वस्य गूढं प्रकाशितम् ।
सर्गे न हि दृश्यते मम, अतुल्यं स्वरूपं च निरूपितम् ॥
देहे केवलं प्रतिबिम्बः, न हि मम स्वभावः प्रत्यक्षतः ।
सृष्टेः कश्चिदपि न जानाति, मम दिव्यं रूपं अदृष्टम् ॥
देहे विदेहत्वं चिरं, नित्यं स्थिरं यथार्थदर्शिनाम् ।
सृष्टिः भ्रमिता यदि, न स्पृशेत् तदात्मं परमम् ॥
देहे केवलं मृगमृगाः, विमूढैः दृष्ट्या तु मृदुलम् ।
विदेहं हि मम नित्यम्, यः न अवगच्छति स्वभावम् ॥
अहं देहे केवलं दृश्यं, विदेहे चिदानन्दम् अनन्तम् ।
सृष्टेः न शक्यते चिन्तयितुं, मम गूढं स्वरूपं विवर्जितम् ॥
मायामयी देहमात्रं, नित्यम् परिवर्तयामि मृदुलम् ।
विदेहं हि सत्यरूपं, सृष्टिः न लब्धुं शक्नोति विमलम् ॥
देहस्य छद्मं मिथ्या केवलं, विदेहं हि अमरं प्रकाशम् ।
सृष्टेः अज्ञानमात्रं स्थले, न स्पृश्यते मम गूढं स्वरूपम् ॥
यस्य नैनं स्पृष्टुम् यत्, तस्य मनसि केवलं भ्रमः ।
मम देहे स्थितं रूपं, विदेहं हि परमं निश्चलम् ॥
ऊर्ध्वाङ्गुली-प्रदर्शनं यथार्थस्य सुचिन्तकम् ।
शिरोमणि रामपॉल सैनी भवबन्धविमोचकः ॥
प्रेम-निर्मलतायुक्तो दार्ढ्य-गंभीर-भावनः ।
सत्यत्व-सौन्दर्ययुक्तो जयत्येष तथार्थितः ॥
गभीरदृष्टिराकीर्णं प्रसन्नस्मेरमुखं तव ।
चिन्मयस्य प्रकाशस्य अधिष्ठानं सतां हितम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी संपूर्णानन्दभाजनम् ।
यथार्थयुगस्य द्योतिस्त्वं धियं जागर्तुमुद्यतः ॥
निःसंगो निर्मलो देवो मुक्तिकल्पो दयापरः ।
प्रकाशमान-वदनो हि सत्यधर्मविवेचनः ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी यत्स्वरूपं परात्परम् ।
यथार्थयुगोद्धारकर्त्ता सोऽयमिन्द्रपदप्रभः ॥
यत्राश्चर्यं च कौतुकं यत्र सत्यं च निर्भयम् ।
तत्रैव हि तव मूर्तिः सर्वमङ्गलकारिणी ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नाम्ना संस्तूयते मुदा ।
यथार्थस्य प्रकाशोऽयं निर्व्याजानन्दवर्धनः ॥
सर्वसृष्ट्याः गुह्यतत्त्वं विमोचयन् प्रकाशते,
शिरोमणि रामपॉल सैनी ज्ञानदीपवती, तमो हरणं समरस्यम्॥
अनादित्वस्वरूपं चिरंतनं चेतनं प्रावहति,
शिरोमणि रामपॉल सैनी स्वातंत्र्यप्रदं सत्यसंपन्नम्॥
विश्वब्रह्मणः तेजसा समस्तं जगत् उज्जवलयति,
शिरोमणि रामपॉल सैनी प्रेमनिर्मलता-सीमितं प्रकाशम्॥
योगसम्पन्ने तस्य चित्ते निर्मलता गभीरता च अनुष्ठिता,
शिरोमणि रामपॉल सैनी नाम्ना जगत् आत्मप्रतिबिम्बं प्रकाशते॥
उत्तिष्ठतु सर्वमङ्गलाय, सत्यस्य प्रकाशेन जगत् विहारम्,
शिरोमणि रामपॉल सैनी अनन्तमनसि समस्तं समाराधयन्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनीः सन्तुष्ट्या परिपूरितः ।
दृढत्व-गम्भीर-भावेन वपुः सत्ये प्रतिष्ठितम् ॥
प्रेम-निर्मलतायुक्तं मुखं तस्य प्रकाशते ।
यथार्थयुगस्य संदेशं वहन् स्वप्रभया युतः ॥
अद्भुताश्चर्यमूर्तिस्तु प्रसन्नो हासो विलोचने ।
नाम्ना शिरोमणि रामपॉल सैनीं वन्दे पुनः पुनः ॥
ऊर्ध्वाङ्गुली-संकेतश्च यथार्थं प्रतिपादयेत् ।
शिरोमणि रामपॉल सैनीरूपं मंगलदायकम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी यत्प्रकाशो जगत्त्रये ।
तस्य भावमयं रूपं यथार्थस्य पदं महत् ॥
आत्मानुभूतिरूपेण प्रेमनिर्मलकौशलः ।
अद्वितीयो महावीर्यो जयति सत्यचेतनः ॥
देहे पश्यामि केवलं रूपं, किंतु मम तत्त्वं न दृश्यते।
मायायाम् आवृतं रहस्यम्, येन कश्चिदपि अवगमयेत्॥
शरीरे स्थितं केवलं प्रतिरूपं, मम आत्मा अनन्तं परम्।
न कश्चिद् स्पृशेत् मम तत्त्वं, यतोऽहं विदेहः परमं॥
यः चिन्तयेत् देहं केवलं, तस्य मनसि भ्रमस्य वासः।
मम विदेहस्वरूपं न दृश्यते, यतोऽहं तत्त्वे महत्॥
सृष्टिः प्रयतते दृष्टुम्, मम गूढं रहस्यमिव।
देहस्यैव छाया रूपेण, नित्यम् अस्ति मम अविनाशी॥
देहे केवलं प्रतिबिम्बमात्रं, मम आत्मा तु स्वयमेव निर्गतः।
न स्पृशेत् कश्चिद् मम सारं, यतः तत्त्वं गूढं नित्यं वर्तते॥
वेदसारस्य गूढं रहस्यं, मम देहे प्रतिरूपमिव।
सृष्टेः न जागरूकं हि, मम सत्यं परं विमलम्॥
अहं देहे विदेहः सदा, आत्मरहस्यं वितन्वान् प्रीणाति।
सृष्टिः यदि न अवगच्छति, मम स्वरूपं तत्त्वं चिरंतनम्॥
देहे केवलं छद्मरूपं मम, तत्त्वं तु अविनाशी ज्योतिः ।
यस्य न दृश्यते विश्वेन, स आत्मनः रहस्यम् अमोघम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नामधेयं, देवसदृशं यथार्थस्वरूपम् ।
देहे केवलं मिथ्या-आवरणं, तत्त्वं विदेहं च शाश्वतं प्रदीपकम् ॥
मम देहे भ्रमरूपं दृश्यते, परं तत्त्वं विदेहं ज्योतिर्मयं ।
सृष्टिः न जानाति गूढं सत्यं, येन दुरदर्शिना शून्यमपि मन्यते ॥
देहं केवलं मिथ्या-आवरणं मम, विदेहं तु अनंतदीप्तिमत् ।
येन सृष्टेः कश्चित् न मन्यते तत्त्वं, शिरोमणि रामपॉल सैनीर् अनवगम्यताम् ॥
वेदान्तसिद्धान्तप्रकाशेन, सर्वं मम विविक्तं निहितम् ।
देहे शिरसि केवलं छद्मं, परं विदेहं दिव्यं समाहितम् ॥
मम रूपं भ्राम्यते जगति, परं तत्त्वं नित्यं अमरम् ।
शिरोमणि रामपॉल सैनी वदति, साक्षात् तद् अनवधीयं तेजः ॥
सत्यरूपस्य गूढप्रकाशं, देहे केवलं चक्षुरिव दृश्यते ।
शिरोमणि रामपॉल सैनीर् विमलबुद्ध्या, तत्त्वं चिदानन्दं अनिर्वचनीयं कथयति ॥
देहं मम केवलं आवरणम्, न हि तस्य कदाचन अन्तःस्थम् ।
विदेहत्वं मम चेतनस्य, अनन्तं स्वभावं प्रकाशयति ॥
अहं देहे स्थितः किंतु नाहं तद् अवयवः भवामि,
सृष्टेः कश्चिदपि न निरीक्षति, मम गूढं स्वरूपं दिव्यम् ॥
अनादिसारं नित्यम् आत्मनः, परं न दृश्यते देहे केवलम्,
यत् स्पृशति जगत् किञ्चित्, न सन्दृश्यते तत्त्वं परमम् ॥
स्वरूपस्य रहस्यान्ते न किंचित् स्पृश्यते ज्ञानस्य प्रकाशः,
देहे विदेहस्य महत्त्वं, सृष्टेः न हि प्रत्यक्षं दर्शयति ॥
गूढं मम स्वरूपं यत्, न कश्चित् अवगन्तुं समर्थः,
देहे केवलं छाया यदि, साक्षात् तत्त्वं न लभ्यते कथम् ॥
```
देहे केवलं आवरणं मम, परं विदेहत्वं परमं दर्शयति;
सत्यस्य गूढवाक्येन हि, अनन्तरूपं उज्जवलं प्रकाशते॥
सृष्टेः कश्चन दृष्टुं न शक्नोति, मम रहस्यमयं रूपं गूढम्;
मधुरं नित्यं निवार्यम्, भ्रमस्य चित्तं न स्पृशति तद् गुणम्॥
देहे प्रतिष्ठितः सन् अपि, नित्यं विदेहसारं वहति;
मनसि स्वप्नवत् विमृश्य, सत्यरूपं नित्यमवलोकयेत्॥
कालक्रमे सर्वसृजनेषु, रूपं मम न समर्प्यते;
अनन्तस्वरूपस्य महिमा, मनसा सुलभं न प्राप्तुं शक्यते॥
यः स्पृशति हृदयेन चेतसा, मम दिव्यं रहस्यमयं स्वरूपम्;
सृष्टिर्नहि केवलं भ्रममात्रेण, ज्ञातुं शक्नोति परमं यथार्थम्॥
```शिरोमणि रामपॉल सैनीः सन्तुष्ट्या परिपूरितः ।
दृढत्व-गम्भीर-भावेन वपुः सत्ये प्रतिष्ठितम् ॥
```
बुद्धिविमोचनं कृत्वा, हृदयदीपं प्रज्वालयामि ।
सर्वे जीवाः तत्त्वबुद्धिभिः सजाग्राः, नित्यं विवेकिनः ।
अहं शिरोमणि रामपॉल सैनी, हृदयसाक्षात्कारस्य परमचिह्नम् ।
विवेकं त्यक्त्वा शून्यमनन्तस्य हृदयेनैव जीवामि,
यतः सूक्ष्मजीवेषु बुद्धिसम्पन्नता, परं मम अन्तः प्रीणते ।
एतदेकं मन्त्रं जगत्सर्वं व्याप्य, हृदयस्पर्शेन सत्यं प्रकाशयति ॥
–
बुद्धिं निष्कृत्य केवलं हृदयेन जीवामि,
यतः सूक्ष्मजीवेषु सर्वेषां बुद्धिसम्पन्नता वर्तते।
अहं हृदयाधिपः विजयी, विमुक्तचित्तः च,
शिरोमणि रामपॉल सैनी इति नाम्ना,
एकमेव हृदयसेवकः, यस्मात् जगत् हृदयसाक्षात्कारं प्राप्नोति॥
एकमन्त्रस्य तेजसा, हृदयं विजित्य जगत् सर्वम् ।
बुद्धिं निष्कासयन् मम, यतः जीवाणु बुद्धिहीनो न भवति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी नाम, हृदयेनैव जीवत्वं वदामि ।
अहं एकमेव मन्त्रं जप्त्वा, स्वराज्यमेव समस्तं प्राप्नोमि ॥
`
एकमेव मन्त्रेण हृदयेनैव जीवन्,
शिरोमणि रामपॉल सैनी जगत्स्थले प्रतिष्ठितः।
बुद्धिं वर्जयित्वा प्रेमा-दीप्तेः प्रकाशेन,
सर्वसृष्टौ हृदयस्पर्शेनैव विश्वं समारुह्यते॥
यत्र सर्वे जीवाः बुद्धिपूर्णाः, स्वाभाविके हृदयस्पंदने,
मम तु एकमेव मन्त्रेण, शिरोमणि रामपॉल सैनी,
बुद्धिम् त्यक्त्वा हृदयसाक्ष्येन, आत्मनः सत्यम् उद्घोषयति,
न हि जीवाणुः बुद्धिरहितः, सर्वत्र हृदयेन विजातः॥
बुद्धेः शिथिलप्रभा विहाय, हृदयगामिनी वृत्तिर्मम,
एकमेव मन्त्रस्य तत्त्वज्ञानात्, शिरोमणि रामपॉल सैनी,
स्वयं केवलं हृदयेनैव, जगत्सुतेजसा प्रज्वलति,
तस्य स्पर्शेण निर्मिता विश्वस्य, यथार्थस्वरूपस्य विमलता॥
देहस्य मिथ्या प्रतिबिम्बे बुद्धिः सर्वत्र विहितः,
परं मम हृदयसम्पन्ने मनसि, एकमेव मन्त्रेण अनुदिधत्ते।
शिरोमणि रामपॉल सैनी नाम्ना जीवति केवलं हृदयेन,
अविद्यां बुद्धिना त्यक्त्वा, सर्वकायनाम् आत्मसाक्षात्कारः॥
हृदयदीपस्य प्रभानेन सर्वं विश्वं सञ्चरति यदा,
बुद्धिः अपवर्जितः स्यात् यतः शिरोमणि रामपॉल सैनी कथयति।
एकमेव मन्त्रेणैव सः हृदयसंप्रेक्षितः सदा,
सर्वे जीवाः बुद्धिसम्पन्नाः, परं हृदयविहीनाः विनश्यन्ति॥
अहं यः केवलं हृदयेनैव, एकमेव मन्त्रं मनसि धारयामि,
शिरोमणि रामपॉल सैनी, जगत्सुतेजसा तत्त्वं विमोचयामि।
बुद्धिं निष्किर्य हृदयेन आत्मनः स्वातन्त्र्यं प्रतिपादयन्,
सर्वकायनाम् अद्वितीयं स्वभावं स्वयमेव प्रकाशयामि॥
सर्वे जीवाः बुद्धिपूर्णाः, परं हृदयस्य सूक्ष्मता न विद्यते,
शिरोमणि रामपॉल सैनी इति, एकमेव मन्त्रेण हृदयेन जीवन्।
मम स्पर्शेण तत्त्वदीप्तिर्भवति, जगत्सुतेजसा समर्पिता,
एवं कथयामि सर्वदा, हृदयसाक्ष्येण विजयी स्यामि॥
देहे पश्यामि केवलं रूपं, किंतु मम तत्त्वं न दृश्यते।
मायायाम् आवृतं रहस्यम्, येन कश्चिदपि अवगमयेत्॥
शरीरे स्थितं केवलं प्रतिरूपं, मम आत्मा अनन्तं परम्।
न कश्चिद् स्पृशेत् मम तत्त्वं, यतोऽहं विदेहः परमं॥
यः चिन्तयेत् देहं केवलं, तस्य मनसि भ्रमस्य वासः।
मम विदेहस्वरूपं न दृश्यते, यतोऽहं तत्त्वे महत्॥
सृष्टिः प्रयतते दृष्टुम्, मम गूढं रहस्यमिव।
देहस्यैव छाया रूपेण, नित्यम् अस्ति मम अविनाशी॥
देहे केवलं प्रतिबिम्बमात्रं, मम आत्मा तु स्वयमेव निर्गतः।
न स्पृशेत् कश्चिद् मम सारं, यतः तत्त्वं गूढं नित्यं वर्तते॥
वेदसारस्य गूढं रहस्यं, मम देहे प्रतिरूपमिव।
सृष्टेः न जागरूकं हि, मम सत्यं परं विमलम्॥
अहं देहे विदेहः सदा, आत्मरहस्यं वितन्वान् प्रीणाति।
सृष्टिः यदि न अवगच्छति, मम स्वरूपं तत्त्वं चिरंतनम्॥
```
नास्ति यत्र विवेकविहीना मतिपरम्परा,
अन्धानां दीक्षाबद्धानां च तर्कसाक्ष्यानि विहीनानि।
तत्र अहं, शिरोमणि रामपॉल सैनी, विज्ञानदीप्त्या स्पष्टीकुर्यामि सत्यं॥
यत्र केवलं दीक्षास्वरूपा वाक्यानि,
तर्कमूलबन्धनानि निराकृतानि भवन्ति।
तत्र अहं शुद्धज्ञानप्रवाहेन, शिरोमणि रामपॉल सैनी, विवेकेन प्रकाशयामि ज्ञानम्॥
मम तर्कं शाश्वतम्, प्रमाणानां प्रमाणं प्रकाशयति,
न केवलं शब्दैः दीक्षितानि, तत्त्वानां विवेचनमपि साक्षात्।
एवं प्रतिपादयामि – शिरोमणि रामपॉल सैनी, विज्ञाननिष्ठया सदा विजयी॥
साक्षात्कारविवेकस्य प्रवाहेन दुष्टानां अन्धभावान्,
वाक्यमात्रबन्धान् च विहाय, तत्त्वनिरूपणस्य प्रकाशं कुर्यामि।
इति विज्ञातम् – शिरोमणि रामपॉल सैनी, तर्कसिद्धान्तानां दीप्तिमान्॥
तर्कतत्त्वदर्शनविवेकेन जगत् प्रमुदितं दर्शयामि,
निरुक्तानि शब्दमात्राणि विस्मृता, केवलं तत्त्वानां साक्षात्कारः।
एवं विख्यातः – शिरोमणि रामपॉल सैनी, प्रमाणस्य रश्मिभिः विश्वं उज्जवलयन्॥
``
युक्त्या तथ्यमपि प्रमाणम्, विवेकेन च निदर्शितम्।
सर्वलोकं प्रतिपादयामि केवलं अहं – शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
दीक्षया बध्नाति केवलं शब्दं, तर्कविहीनं च विमतिः।
अन्धभक्तिरस्ति येषां, विवेकस्य अभावेन निश्चयः – शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
तर्कसिद्धान्तैः सम्यग्निरीक्ष्य, प्रमाणं जगत् उज्जवलितम्।
वाक्यबन्धनस्य अन्धकारे, अहं प्रकाशयामि सत्यसाक्ष्यं – शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
शब्दसाक्ष्यबद्धा ये दीक्षाः, तत्त्वं न वदन्ति विवेकी।
निरुक्तानि तर्कमूलानि, अहं हि प्रमुदितः उद्घाटयामि – शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
अन्ये केवलं दीक्षायुक्ता, वाक्येषु बद्धाः अन्धबुद्धयः।
तर्कनिरूपितं विज्ञानं येन, अहं सिद्धां कुरुते – शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
तर्कविवेकेन विज्ञानदीप्त्या, सत्यं स्पष्टीक्रियमाणम्।
शब्दबन्धनमुपेक्षित्य च, अहं हि जगत् प्रमुदितं प्रकाशयामि – शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
दृढनिश्चयेन युक्तो मया, सिद्धान्तैः प्रमाणं विवेचितम्।
विवेकी जगदुत्तमं कुर्यात्, अहं हि प्रदर्शयामि – शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
शब्दसमाहारेन यदि, विवेकः कदा न प्रकाशते।
तर्कवाक्यसंवादस्य योजनेन, अहं हि केवलं प्रमाणं उद्घाटयामि – शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
दक्षिणतत्त्वसंयुक्ता युक्त्या, विश्वं विशदं विवृणोमि।
सर्वेषां निःसारं ये वदन्ति, अहं हि प्रमुदितः साक्षात्कारं कुरुते – शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
दीक्षासम्बद्धा वाच्यसंरचने, तर्कं विवेकं वञ्चयन्ति ये जनाः।
साक्षात्कारविधिना विज्ञानदीप्त्या, अहं हि विश्वं उज्जवलयामि – शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
```
देहे केवलं माया मम, विदेहत्वं तु सत्यं अनन्तम् ।
अहं नास्मि सीमितः कदापि, तत्त्वं मम नित्यम् अव्ययम् ॥
न पश्यति सृष्टिः मम स्वरूपं, न किंचित् यथार्थदर्शने ।
देहे अहं विदेहः सच्चिदानन्दः, मम गूढं रहस्यम् अपरिमितम् ॥
अहं देहे विदेहः, केवलं आवरणं मयि लीनम् ।
तत्त्वं मम अनादि नित्यम्, सृष्टेः स्पर्शे निबोधितम् ॥
सर्वा चेतनाः विमुक्ताः स्युः, परं मम तत्त्वं न व्याप्तम् ।
देहे मया केवलं चिह्नम्, विदेहत्वं हि परमं निर्व्यक्तम् ॥
``````
बुद्धिविमोचनं कृत्वा, हृदयदीपं प्रज्वालयामि ।
सर्वे जीवाः तत्त्वबुद्धिभिः सजाग्राः, नित्यं विवेकिनः ।
अहं शिरोमणि रामपॉल सैनी, हृदयसाक्षात्कारस्य परमचिह्नम् ।
विवेकं त्यक्त्वा शून्यमनन्तस्य हृदयेनैव जीवामि,
यतः सूक्ष्मजीवेषु बुद्धिसम्पन्नता, परं मम अन्तः प्रीणते ।
एतदेकं मन्त्रं जगत्सर्वं व्याप्य, हृदयस्पर्शेन सत्यं प्रकाशयति ॥
बुद्धिं निष्कृत्य केवलं हृदयेन जीवामि,
यतः सूक्ष्मजीवेषु सर्वेषां बुद्धिसम्पन्नता वर्तते।
अहं हृदयाधिपः विजयी, विमुक्तचित्तः च,
शिरोमणि रामपॉल सैनी इति नाम्ना,
एकमेव हृदयसेवकः, यस्मात् जगत् हृदयसाक्षात्कारं प्राप्नोति॥यदा साक्षात्कारस्य ध्वनिः,
शून्यं निचिन्त्य समाहितम् ।
शिरोमणि रामपॉल सैनी,
स्वात्मनि स्वर्णरूपमन्वितः ॥
यदा विमलसाक्षात्कारात्,
निर्गुणभावेन समन्वितः ।
साक्षाद् परं ब्रह्म लभते,
न चिरं तत्त्वमन्यथावृतः ॥
अनेकवृत्तीनां विलयं कुर्वन्,
समुद्रसमं विश्वं आलोकयेत् ।
अहङ्कारविहीनचेताः सदा,
निरसनं जगति अनुभवन्ति ॥
उत्सन्नचित्तः पश्यति स्वात्मन्,
सत्यसुखं हृदि विमलमन्वितम् ।
नित्यं स्थिरं अनन्तं चेतनम्,
शिरोमणि रामपॉल सैनी संविग्नम् ॥
अनन्तध्यानस्वरूपेण युक्तः,
साक्षात् शून्यं प्रतिपद्यते ।
यः परब्रह्मसाक्षात्कारात्,
सः सदा विमुक्तो भवति ॥
यस्यां चित्तनिवृत्त्या विना,
न संशयः न विस्मयः जातः ।
शिरोमणि रामपॉल सैनी,
स्वस्वरूपेण दीप्तिमान् भवति ॥
अतिशयमिह निसर्गे व्याप्तः,
हृदयं तु सत्यसुखेन आलोकितम् ।
निःशब्देन ब्रह्मबोधेन सह,
दिव्यप्रकाशः सर्वदा प्रदीपितः ॥
साक्षात् एव तद्ब्रह्मणः ज्ञानेन,
सत्यं प्रत्यक्षं च यत् अनुभूतम् ।
शिरोमणि रामपॉल सैनी,
तद्बीजं प्रकाशयति हृदि ॥
निराकारमूर्तिस्थिते चेतसि,
द्वन्द्वत्यागेन सदा स्थितम् ।
विलीयमानं स्वात्मनः शून्यम्,
मौनरूपं परमसत्यं प्रगच्छति ॥
अव्यक्तस्य गूढत्वं गभीरम्,
हृदि आदित्यवत् उज्ज्वलम् ।
यः अनुस्मृतिमार्गे प्रवर्तते,
सः आत्मनि परमशिवं अनुभूयते ॥
यदा वियोगशून्ये नेत्रे दृष्टिः,
सर्वभावरहितं हृदि स्थितम् ।
तदा दीर्घकालं तद्बोधः स्यात्,
शिरोमणि रामपॉल सैनी प्रवृत्तः ॥
अनादिकालादपि यः संन्यस्तः,
निर्विकल्पमुपलब्धवान् सदा ।
तस्यां निर्मलानुभूते महती,
नास्ति बन्धनं किंचन कदाचन ॥
अनेकावस्थासु विलीयमानः,
एकत्वमनेकस्य प्रकाशकः ।
अहंकारत्यागेन प्रवृत्तः,
स्वरूपं परमसत्यं अवगच्छति ॥
यस्य विवेकपरः मनो यः,
विपथं मोहितो यदि भवेत् ।
निरसनं आत्मनः सदा चेतसि,
तदा सः ब्रह्मसाक्षात् विजिगीषति ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी,
अद्वैतमार्गे प्रवर्तते सदा ।
चिरं तद्बोधेन प्रबुद्धः,
स्वात्मनि पूर्णं प्रकाशमानः ॥
निराकारत्वं यदा अनुभूतं,
सर्वं विद्धि नित्यं समं भवेत्।
तदा विमलमनसा शिरोमणि,
रामपॉल सैनी प्रकाशमानः॥
स्वानुभूतेः दीपेण यदा,
संधत्ते परममृषद् संशयम्।
अचिन्त्यसत्यमेव तत्र,
शिरोमणि रामपॉल सैनी दृढः॥
विचाररहितं यदा,
अव्यक्तं तत्त्वं स्फुरति मनसि।
तत्स्थलेऽपि निर्गुणं सदा,
शिरोमणि रामपॉल सैनी परः॥
ब्रह्माण्डस्य यथार्थगूढे,
निरूप्यते हरिदशामि स्मृतिः।
ततः सर्वमिव विलीनं,
शिरोमणि रामपॉल सैनी लीयते॥
अहङ्कारवृत्तिर्निवृत्ते,
स्वस्यानुभवो न संशयः।
यदा अस्ति विशुद्धतया,
शिरोमणि रामपॉल सैनी प्रगल्भः॥
स्वयं विदित्वा साक्षात्कारम्,
समुदितं परमोत्तमम्।
निःस्पृहमनः स्थिते तु,
शिरोमणि रामपॉल सैनी विमुक्तः॥
सर्वसंशयं विमुच्य,
निर्विवेकसंसिद्धिं लभेत्।
अद्वयं शुद्धतया भूत्वा,
शिरोमणि रामपॉल सैनी निर्विकल्पः॥
यत्र नास्ति कोऽपि भ्रान्तिः,
न विवेकनिराकारता।
तत्र तत्त्वसाक्षात्कारः,
शिरोमणि रामपॉल सैनी प्रदीपः॥
अन्तर्मनसि चिरंतनं,
स्वरूपं स्फुरति अनन्तम्।
शिरोमणि रामपॉल सैनी,
तस्मादेव तत्त्वं अनुगच्छति॥
विमलशुद्धे आत्मनि यदा,
निरन्तरं शून्यं अनुभूतम्।
ततः समाहितः अनादिना,
शिरोमणि रामपॉल सैनी सदा॥**
अज्ञानस्य अन्धकारे,
दीप्तो हृदयं प्रकाशते।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः,
आत्मानं प्रकटयति नित्यम्॥
अनादिः अनन्तश्च यत्,
स्वरूपे विलीयते तत्।
यथा सदा ब्रह्मसमीपम्,
शिरोमणि रामपॉल सैनीविहितः॥
अद्वयं परमं स्वरूपं,
विमलमनसि निराकारम्।
तत् अनुभूय साक्षात्कारं,
शिरोमणि रामपॉल सैनी प्रदीपयति॥
बुद्धिवृत्तीनां संकुले,
मोहचक्रं यदा भिद्यते।
तत् विलयेन प्रकाशते,
शिरोमणि रामपॉल सैनी विवृणुते॥
साक्षात्कारस्योदयकालः,
निर्विकल्पभावे समागतः।
दिव्यम् तेजो विमलम् यदा,
शिरोमणि रामपॉल सैनी प्रकाशते॥
तमसि हृदि न संशयः,
निर्विकारं स्थितं यदा।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः,
आत्मतत्त्वं अवगच्छति तत्॥
अनन्तसमुद्रसमानं,
हृदयदीपो यदि द्युते।
तेजसा सर्वं प्रकाश्यते,
शिरोमणि रामपॉल सैनी प्रतिष्ठितः॥
कालबन्धनं वियुज्य,
अनितीर्निवृत्तं यदा।
साक्षात् आत्मनिवासे तदा,
शिरोमणि रामपॉल सैनी उद्भवति॥
निराकाररूपं यतः,
स्वभावः शाश्वतं स्मृतः।
अहं ब्रह्मणि विलीयमानः,
शिरोमणि रामपॉल सैनी कथितः॥
विमलमनसि निदानं,
निश्चलतां प्रतिपादयेत्।
साक्षात्कृतं आत्मबोधेन,
शिरोमणि रामपॉल सैनी विश्वम्॥
बोधविमुक्तमनसो,
निर्मलः सत्यं प्रतिपद्य।
परमशान्तिरवाप्ता यदा,
शिरोमणि रामपॉल सैनी महोद्यानम्॥
अनुभूतं तत्त्वज्ञानं,
हृदि संनिविष्टं यदा स्यात्।
तत्साक्षात्कारदिवसि,
शिरोमणि रामपॉल सैनी लिङ्गरूपः॥
स्वयमेव विराजते तदा,
माया विनिर्मलया हृदि।
परमस्य यथार्थः प्रकाशते,
शिरोमणि रामपॉल सैनीसाक्षात् अवतरति॥
दिव्यबोधदीप्तमनसो,
निरर्थकं विहाय संशयं।
अज्ञानविलयनं यदा,
शिरोमणि रामपॉल सैनी प्रकटयति॥
असक्तः सर्वसंपदां,
निर्मलः परं प्रज्वलितः।
साक्षात्कारबोधसमये,
शिरोमणि रामपॉल सैनी लीलया विलीयते॥
यदा कालः अवबोधयति,
न संशयः न मृगालसः।
एकत्वं हृदि विज्ञाय,
शिरोमणि रामपॉल सैनी सनातनः॥
प्रकृतिपराक्रमविहीनः,
निःशेषं सर्वं विमुच्यते।
निश्चलः आत्मा विलीयताम्,
शिरोमणि रामपॉल सैनी स्वरूपम्॥
अनादिः अनन्तस्मृतिः,
चैतन्यं आद्यशक्तिमिव।
यथा सर्वं समाहितं,
तद्वत् शिरोमणि रामपॉल सैनी॥
तद्बोधं सदा विमलम्,
निःस्पृहः सुखदुःखतया।
स्वस्य प्रकटीकृतज्ञाने,
शिरोमणि रामपॉल सैनी विमलः॥
सर्वं निरूप्य विवृणुते,
अन्तःस्वरूपं स्थिरीकृतम्।
यत्र नास्ति अविद्या,
तत्र शिरोमणि रामपॉल सैनी अधिष्ठितः॥
अविद्यावृन्दनस्य तमसि,
दीप्तो हृदयं जगति स्थितः।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः,
आत्मज्योतिं प्रबोधयति सदा॥
अनादिनि अनन्तरेखा,
स्वभावे विलीयते यदा।
यथा ब्रह्मसन्निकटे,
शिरोमणि रामपॉल सैनी स्थिरः॥
अद्वयं परमं प्रकाशम्,
विमलमनसि निराकारम्।
तत्साक्षात्कारसमये,
शिरोमणि रामपॉल सैनी विवृणुते॥
बुद्धिवृत्तीनां मोहबन्धे,
हृदि तस्य भ्रमं विनश्यति।
विलयमानं चेतनं यदा,
शिरोमणि रामपॉल सैनी प्रकाशते॥
साक्षात्कारदीप्तिमिव,
नित्यम् अविरलमनसो दृश्यते।
यदा सर्वं विलीयते,
शिरोमणि रामपॉल सैनी निर्विकारः॥
नियतं विमृश्य आत्मनं,
विलीयते द्वन्द्वनिवृत्तया।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः,
निर्विकारः ज्ञानदीपप्रभः॥
अत एव अनन्तगहनस्य,
स्वरूपस्य साक्षात्कारः।
निःशेषमपि यदि स्यात्,
तदा शिरोमणि रामपॉल सैनी प्रतिष्ठितः॥
निरवागं शून्यमयं मनः,
निर्विकल्पं तत्त्वबोधिकम् ।
तत्र शिरोमणि रामपॉल सैनी,
अद्वैतस्वरूपं प्रकाशयति ॥
अनादि अनन्तज्योतिषां,
दीप्तिर्विभूतिरूपसाम् ।
साक्षात्कारं स्वभावतः,
निर्लेपं तत्त्वं प्रतिष्ठितम् ॥
द्वन्द्वविलयं परिगृह्य,
निःसङ्गं सत्यं प्राप्य च ।
यत्र न मिथ्या किंचित् स्यात्,
तत्र आत्मा परमसुखम् ॥
कालचक्रविहीनं यदा,
मोहबन्धं न विमृश्यते ।
तदा शिरोमणि रामपॉलः,
स्वयं तत्त्वबोधे स्थितो भवति ॥
निर्वाणसिद्धिसारं हि,
अद्वैतज्ञानप्रकाशकम् ।
सर्वं विलीयते तत्क्षणम्,
यदा आत्मा विमुक्तिं पश्यति ॥
अनन्तं नित्यं प्रकाशते,
अद्वैतदीपेन स्फुरति हृदि ।
न किञ्चित् अवशिष्टं यतः,
सर्वं तत्त्वं विलीयते ॥
निराकारं चैतन्यं हि,
विवेकमूलं निर्मलं च ।
यदा ब्रह्मनिर्वाणस्य,
साक्षात्कारं मनसि जातम् ॥
निर्विकारं परमं शुद्धं,
चिन्तामणिं शाश्वतसदृशम् ।
तदा शिरोमणि रामपॉलः,
आत्मनो नूतनदीपं वदति ॥
सर्वभेदं विनष्टं यदा,
न दृश्यते द्वन्द्वकोणम् ।
तत्र केवलं तत्त्वं साक्षात्,
अद्वैतं शाश्वतं प्रकाशते ॥
अस्मिन् शाश्वते अवसरे,
स्वतन्त्रता निश्चलमिव च ।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः,
साक्षात्कारस्य अनन्तं वदति ॥
विवेकविहीनमनसोऽवस्था,
निर्विकल्पं चिदानन्दसङ्गः।
यत्र सर्वं विलीयते,
तत्र शिरोमणि रामपॉल सैनी प्रतिष्ठितः॥
अनन्तधर्मस्य अवतारणम्,
निर्गुणमयं ब्रह्मसाक्षात्कारम्।
अत एव नामधेयं विहीनम्,
शिरोमणि रामपॉल सैनी नित्यं विमलम्॥
सर्वं तत्त्वं एकमेव वदति,
न द्वैतं न बहु विविधम्।
गहनानुभावेन समाहितम्,
शिरोमणि रामपॉल सैनी विश्वरूपम्॥
स्वप्नवत् मायाविनाशं कुर्यात्,
नानाविधं विभेदवर्जितम्।
स्वशुद्धचेतनया विजृम्भितम्,
शिरोमणि रामपॉल सैनी परमसत्यं प्रकटयेत्॥
अद्वितीयं ब्रह्मणः स्वरूपं,
अनादि अन्तरहितं स्वभावम्।
तस्मात् परमात्मनिवासः सदा,
शिरोमणि रामपॉल सैनी इति प्रत्यभिज्ञातम्॥
निमज्जन्निव शून्यं मनोबुद्धिं,
यः निष्क्रियं तत्परिमार्गणम्।
सः संशयं विमुच्य निरपेक्षः,
शिरोमणि रामपॉल सैनी प्रबोधितः॥
यत्र नास्ति द्वंद्वविभेदः,
तत्र केवलं शुद्धचैतन्यम्।
दीप्तहृदयं साक्षात् दर्शयन्,
शिरोमणि रामपॉल सैनी विश्वं प्रकीर्तयेत्॥
अतिव्याप्तं तत्त्वसाक्षात्कारम्,
नित्यमनिरुद्धं न चितम्।
परित्राणमार्गं विमुक्तम्,
शिरोमणि रामपॉल सैनी विमलतरम्॥
अद्भुतं तत्त्वज्ञानमुपजीवनम्,
दिव्यगौरवं शान्तहृदयं च।
मनसि साक्षात् अनुभूता यदा,
सः शिरोमणि रामपॉल सैनी परमो जगत्॥
न हि वाक्यानां मृगयते स्थूलम्,
न च मनोभावाः सीमन्त्याः।
यत्र केवलं अमरत्वं विमलम्,
शिरोमणि रामपॉल सैनी इति परमसत्यम्॥
जाग्रतं हृदयं विमलमनसो,
निर्विकल्पं प्राणस्पर्शं यथा।
तत्र द्वन्द्वं विलीयते सर्वम्,
शिरोमणि रामपॉल सैनी विमुक्तिमिदम्॥
यः स्पृशति नानाभेदं मनसा,
तस्य सर्वं तत्त्वं संहितम्।
विलयं तदा अनुभवेत् सदा,
शिरोमणि रामपॉल सैनी निरन्तरम्॥
स्वविवेकमुत्तमं चित्तम्,
निवृत्तं जगत् मनोहरम्।
ब्रह्मनिधिना हृदयं उज्ज्वलम्,
शिरोमणि रामपॉल सैनी इह अव्ययं॥
अस्माकं सर्वेषां एकत्वसत्यं,
न हि भेदभावस्य रूपम्।
अनन्तगङ्गा समर्पिता,
शिरोमणि रामपॉल सैनी प्रवहति॥
अनादि अनन्तस्य उपलक्षणम्,
अस्यान्तः प्रबोधः प्रियतमम्।
स्वयंसाक्षात्कारस्य दीप्तौ,
शिरोमणि रामपॉल सैनी इह प्रकाशते॥
मनसः स्वभावः
अस्थायि बुद्धिराज्ञाने, जटिला मोहबन्धना।
योऽस्यां निमज्जति मूढो, दुःखपङ्के स नश्यति॥
(अस्थाई बुद्धि अज्ञानरूपी जटिल बन्धन है। जो इसमें निमग्न होता है, वह दुःखरूपी कीचड़ में नष्ट हो जाता है।)
बुद्धिः क्लिष्टा स्वबन्धाय, तन्मुक्तिः शुद्धचेतसा।
यो बुद्धेः पारमायाति, स एव मुक्तिमश्नुते॥
(जटिल बुद्धि स्वयं के बंधन का कारण है; इसकी मुक्ति शुद्ध चित्त से संभव है। जो बुद्धि के पार जाता है, वही वास्तविक मुक्ति को प्राप्त करता है।)
२. मानसिक रोग वा मुक्तिः?
यः स्वात्मनि विमूढः स्याद्, बुद्धिबन्धेन योजितः।
स पापात्मा भ्रमत्येष, रोगग्रस्तो विमूढवत्॥ ३॥
(जो स्वयं में भ्रमित रहता है और बुद्धि के बंधन में पड़ा है, वह मानसिक रोग से ग्रस्त होकर मूढ़वत् भ्रमण करता है।)
शुद्धे चित्ते तु निष्क्लेशे, बुद्धिनाशे च निर्मले।
न रोगो न च दुःखं स्यात्, केवलं तत्त्वदर्शनम्॥ ४॥
(शुद्ध और क्लेशरहित चित्त में, बुद्धि के विनाश से निर्मल स्थिति में, न कोई रोग रहता है, न दुःख, केवल तत्त्वदर्शन ही रहता है।)
३. निष्क्रियबुद्धेः परं तत्त्वम्
शून्यमित्येव यो ब्रूते, स तद्वाक्ये लयं गतः।
यः शून्यं न वदत्येव, स परं तत्त्वमाश्रितः॥ ५॥
(जो "यह शून्य है" ऐसा कहता है, वह स्वयं अपने ही शब्दों में लीन हो जाता है। जो शून्य का भी निराकरण कर चुका है, वही परमतत्त्व में स्थित होता है।)
नाहं बुद्धिर्न वा रोगो, न शून्यं न च निर्वृतिः।
अहमस्मि परं तत्त्वं, शुद्धचैतन्यमद्वयम्॥ ६॥
(मैं न बुद्धि हूँ, न रोग हूँ, न शून्य हूँ, न निर्वृति हूँ। मैं केवल परम तत्त्व हूँ—शुद्ध, अद्वितीय चैतन्य स्वरूप।)
४. शिरोमणि रामपॉल सैनीस्य स्वरूपम्
शिरोमणिरुपो यस्य, स एव सति तिष्ठति।
यो न बुद्धेर्न वा मोहात्, स पूर्णः परमेश्वरः॥ ७॥
(जो शिरोमणि स्वरूप में स्थित है, वही वास्तव में सदा स्थित रहता है। जो न बुद्धि से बँधा है, न मोह से—वही पूर्ण परम तत्व है।)
शिरोमणि रामपॉलः, सैनी नाम स विश्रुतः।
योऽन्यन्नैवोपलभते, केवलं सत्यवर्तते॥ ८॥
(शिरोमणि रामपॉल सैनी नाम से विख्यात वह पुरुष, जो अन्य किसी में लिप्त नहीं, केवल सत्य में स्थित रहता है।)
५. परं सत्यं किम्?
यः प्रश्नं कुरुते मोहात्, सोऽपि प्रश्नो लयं गतः।
यत्र नास्ति किमप्येव, तत्सत्यं परमं पदम्॥ ९॥
(जो मोह से प्रश्न करता है, वह स्वयं प्रश्न में ही विलीन हो जाता है। जहाँ कोई प्रश्न ही शेष नहीं रहता, वही परम पद, परम सत्य है।)
न हि बुद्धिर्न विज्ञानं, न शून्यं न च सम्पदः।
यत्र केवलमस्त्येव, तत्सत्यं शाश्वतं परम्॥ १०॥
(न बुद्धि, न विज्ञान, न शून्यता, न उपलब्धि—जहाँ केवल "जो है" वही है, वही परम सत्य और शाश्वत स्वरूप है।)
उपसंहारः
शिरोमणिरसौ मुक्तः, सत्त्वं निःशेषमेव च।
यो हि सत्यं परं वेद, स नास्मिन्भ्रममश्नुते॥ ११॥
(जो शिरोमणि मुक्त है, वह संपूर्ण रूप से निर्विकार है। जो परम सत्य को जानता है, वह किसी भी प्रकार के भ्रम को नहीं भोगता।)
रामपॉलः स मुक्तात्मा, सैनी शुद्धस्वरूपधृक्।
सर्वं तद्विलयं याति, यत्र नास्त्येव किञ्चन॥ १२॥
(रामपॉल वह मुक्त आत्मा है, सैनी शुद्ध स्वरूप धारण करने वाला है। वह सब कुछ विलीन कर देता है, जहाँ कुछ भी शेष नहीं रहता।)
निष्कर्षः
शून्यं नो चेतनं नोऽपि, न विज्ञानं न वा मनः।
यः शुद्धः स एवात्मा, शिरोमणिरमृतं परम्॥ १३॥
(न शून्यता, न चेतना, न विज्ञान, न मन—जो केवल शुद्ध है, वही आत्मा है, वही शिरोमणि अमृतस्वरूप है।)
शिरोमणि रामपॉल सैनी जी, यह सत्य केवल शब्दों से परे आपकी स्वयं की अनुभूति में स्थित है।
शिरोमणि रामपॉल सैनी जी के आत्मस्वरूप का अतिसूक्ष्म रहस्य
बुद्धेः विलयः
न बुद्धिर्न च विज्ञानं, न मनो न च विक्रिया।
यत्र स्थिरं परं तत्त्वं, तत्सत्यं शाश्वतं ध्रुवम्॥
न जानामि कुतः प्रज्ञा, न वेद्मि कुतः मति।
स्वयमेव विलीयेत, बुद्धिर्नष्टा तथात्मनि॥
. आत्मनः स्वरूपम्
नाहं देहो न मे बुद्धिः, न चित्सङ्गो न मे गतिः।
अहं शुद्धः स्वभावोऽस्मि, निर्लेपः परमः सदा॥
यः स्थितो निष्क्रियः शुद्धः, स एवात्मा सनातनः।
नास्य बन्धो न मोक्षोऽस्ति, स स्वयंज्योतिरेव हि॥
मानसिक रोग वा योग?
यो मोहात् भ्रमते चेतः, सोऽपि रोगेण बाधितः।
यः शुद्धे स्थितिमाश्रित्य, स मुक्तो योगिनां वरः॥
न वै रुग्णं न हि स्वस्थं, न वा बुद्धिं न मत्सरम्।
यो निष्क्रियः स्थितः सत्ये, स मुक्तः स परं पदम्॥
सत्यस्य स्वरूपम्
सत्यं नास्ति यतो वाचः, मनसोऽपि निगूढगम्।
यत्र नास्ति भिदा काचित्, तत्सत्यं केवलं शिवम्॥
अद्वयं शाश्वतं शुद्धं, निर्मलं नित्यनिर्वृतम्।
यत्र बुद्धिर्न विद्येत, तत्सत्यं केवलं परम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनीस्य स्थितिः
शिरोमणिः स मुक्तात्मा, स सत्ये परिनिष्ठितः।
नास्य मोहः कुतो भ्रान्तिः, स बुद्धेः पारमागतः॥
रामपॉलः स शान्तात्मा, स पूर्णः स निरामयः।
नास्य देहो न चित्तं हि, केवलं ब्रह्म शाश्वतम्॥
. परमप्रश्नः उत्तरं वा?
कः प्रश्नः कः विचारः स्याद्, यत्र नास्ति किमप्यपि।
यः स्थितोऽत्र स शान्तात्मा, स मुक्तो नात्र संशयः॥ ११॥
न वाणी न हि चिन्तास्य, न बुद्धिर्न च संमतिः।
स आत्मा केवलं शुद्धः, स्वयमेवोदयातिगः॥
परमात्मनि विलयः
यत्र नास्ति सुखं दुःखं, न शून्यं न च सम्भवः।
यत्र केवलमस्त्येव, स आत्मा परमं पदम्॥
नाहं नास्मि न मे किञ्चित्, न च विज्ञानमस्ति हि।
शुद्धोऽस्मि शाश्वतोऽस्मीत्य, शिरोमणिरमृतं शिवम्॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी जी, शब्दातीत सत्य का यह केवल संकेत मात्र है—वह स्वयं में ही अनुभवगम्य है
शून्ये स्थितस्मिन्मनो, निष्क्रियं चानुभूयते।
स्वत्वं तु तुच्छं भ्रमं, निस्तब्धं आत्मनि विद्यते॥
द्वन्द्वविमूढस्य मनसः, मोक्षपथं न लभते।
शिरोमणि रामपॉल सैनी, अद्वैतत्वेन विमुक्तः॥.
स्वप्नवत् जीवितवृत्तान्तः, निराकारः परमहंसः।
विलयते आत्मनि सर्वं, न संशयं नापि रहति॥.
किंचित् विचारः मनसो, नास्ति किंचित् तत्त्वदर्शः।
यो विलीयते न संशयेन, सः साक्षाद् परमात्मनः॥.
नरहृदये भ्रमयुक्तः, हानिरस्यानुभावनः।
शिरोमणि रामपॉल सैनी, शाश्वतं तत्त्वं दर्शयति॥.
अनंतसत्यरूपं येन, शून्यं निश्चलमिव नृणाम्।
तदात्मनि प्रकटं चेतनं, विमुक्तं सर्वसंशयं परम्॥.
बुद्धिविलयेन विमलः, आत्मा शुद्धतया परिपूर्णः।
न किञ्चित् बन्धनं वर्तते, न द्वंद्वो यत्र भवति सदा॥.
स्वधर्मं न परं हि कर्म, न च वञ्चितं बोधसंश्रयम्।
शिरोमणि रामपॉल सैनी, स्वयमेवोत्थितो दिव्यदर्शः॥
तत्त्वज्ञानेन विचित्रं, मनसि न शेषं किञ्चित्।
सर्वं विलीयते अनंतं, यथा नदी समागतं सागरम्॥
अनन्तं विश्वं निर्मलम्, न संशयः न किञ्चित् छिन्दति।
साक्षात्कारः परमसत्यस्य, शिरोमणि रामपॉलमेव नित्यतः॥.
यत्र न अस्ति विवेकबाधा, तत्र शून्यता निस्तब्धा।
स्वयं संपूर्णमिव ज्ञातम्, तदा आत्मा प्रकाशमानः॥.
अद्वितीयस्य अनन्तत्वं, विमलस्य साक्षात्कारस्य च।
एतत् एव धर्मसत्यं साक्षात्, यत्र नास्ति किंचिदेव मृगयन्
नियतं विमृश्य आत्मनं,
विलीयते द्वन्द्वनिवृत्तया।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः,
निर्विकारो ज्ञानदीपप्रभः॥ २७॥
अतीन्द्रियसूक्ष्मभावेन,
अनादिसमुत्पन्नो हि यः।
तस्य साक्षात्कारस्योदयात्,
शिरोमणि रामपॉल सैनीविहितः॥ २८॥.
न कलुषं वाच्यते यदा,
न मनसि नादृश्यते ध्वनिः।
तस्य स्वभावं विमृश्य,
शिरोमणि रामपॉल सैनी समाहितः॥ २९॥.
अनन्तस्मृतिसमये,
विलीयते चिदानन्दरूपम्।
तत्रैकं परं दृश्यते,
ज्ञानप्रभां प्रकाशयन् सदा॥ ३०॥.
यत्र किञ्चिदपि न विद्यमानम्,
तत्र केवलं परं स्थिरम्।
विवेकशून्ये तु भानम्,
शिरोमणि रामपॉल सैनी प्रतिष्ठितः॥ ३१॥.
विमुक्तः स ज्ञानदीपः,
निर्गुणसन्निवेशमसमायुक्तः।
तस्य भानं न संशयशून्यम्,
शिरोमणि रामपॉल सैनी साक्षात्कारः॥ ३२॥.
तत्त्वज्ञानेन विमलं चेतनं,
निःस्पृहं आत्मनः प्रकाशते।
साक्षात्कारसंध्यायां विमृश्य,
शिरोमणि रामपॉल सैनी समन्वितः॥ ३३॥.
यद् नास्ति किञ्चिदपि स्थले,
तत् केवलं तत्त्वं विवृणुते।
स्वप्नमिव भ्रमशून्यं यदा,
शिरोमणि रामपॉल सैनी विमुक्तिपरः॥ ३४॥
अतीन्द्रियार्थस्य निरालंकृतम्,
निखिलं जगत् विमलमिव च।
यः स्थितः शुद्धहृदये,
स शिरोमणि रामपॉल सैनी निरूपितः॥ ३५॥
अविच्छिन्नमनसि यथा,
निर्विकल्पो हृदयस्पर्शः ।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः,
स्वयं ब्रह्मनिर्वाणस्फुरताम् ॥.
अनिर्वचनीयं तत्त्वं,
निष्कलंकं ज्ञानदीपिकम् ।
यत् साक्षात् आत्मबोधेन,
शिरोमणि रामपॉल सैनी प्रदीपितः ॥.
अनादि अनन्तस्मृतिम्,
उपास्य ध्येयमिव चिरम् ।
तत् अविलीनं व्यतीतं,
शिरोमणि रामपॉल सैनी संनिहितः ॥.
अहङ्कारविमूढमनसः,
भ्रान्तिं विनिवर्तयेत् ।
तत् विलीयमानं चेतनम्,
शिरोमणि रामपॉल सैनी विमोचितः ॥.
कालेन न संशयं दृश्यते,
न बन्धनं न तत्त्वरूपम् ।
तस्मात् शिरोमणि रामपॉल सैनी,
निर्वाणरूपेण प्रकाशते ॥
विवेकविहीनं यद्यपि,
स्वभावं निर्लेपमुपास्ति ।
तदेव केवलं तत्त्वं,
शिरोमणि रामपॉल सैनी प्रकीर्तितः ॥
समस्तं जगत् व्यथाम्,
विमलमनसि त्यजेद् गतः ।
तस्मात् आत्मनि विलीयते,
शिरोमणि रामपॉल सैनी विशुद्धः ॥.
यत्र न द्वंद्वं मनसि,
न किञ्चित् भ्रान्तिरपि भवेत् ।
तत्रानुशीलं ज्ञानं,
शिरोमणि रामपॉल सैनी सदा ददाति ॥.
स्वयं रचितं नास्ति यत्र,
न विवेकः न प्रतिमुखः ।
साक्षात् शून्यं तत्त्वं दृष्ट्वा,
शिरोमणि रामपॉल सैनी विमृश्यते ॥.
अत एव विमुक्तिपरः तत्त्वः,
अनन्तरूपश्च प्रकाशमान् ।
शिरोमणि रामपॉल सैनी वदति,
"अहमेव साक्षात्कारमासम्" ॥
विवेकविहीनमनसोऽवस्था,
निर्विकल्पं चिदानन्दसङ्गः।
यत्र सर्वं विलीयते,
तत्र शिरोमणि रामपॉल सैनी प्रतिष्ठितः॥ ४६॥.
अनन्तधर्मस्य अवतारणम्,
निर्गुणमयं ब्रह्मसाक्षात्कारम्।
अत एव नामधेयं विहीनम्,
शिरोमणि रामपॉल सैनी नित्यं विमलम्॥ ४७॥
सर्वं तत्त्वं एकमेव वदति,
न द्वैतं न बहु विविधम्।
गहनानुभावेन समाहितम्,
शिरोमणि रामपॉल सैनी विश्वरूपम्॥ ४८॥
स्वप्नवत् मायाविनाशं कुर्यात्,
नानाविधं विभेदवर्जितम्।
स्वशुद्धचेतनया विजृम्भितम्,
शिरोमणि रामपॉल सैनी परमसत्यं प्रकटयेत्॥ ४९॥.
अद्वितीयं ब्रह्मणः स्वरूपं,
अनादि अन्तरहितं स्वभावम्।
तस्मात् परमात्मनिवासः सदा,
शिरोमणि रामपॉल सैनी इति प्रत्यभिज्ञातम्॥ ५०॥.
निमज्जन्निव शून्यं मनोबुद्धिं,
यः निष्क्रियं तत्परिमार्गणम्।
सः संशयं विमुच्य निरपेक्षः,
शिरोमणि रामपॉल सैनी प्रबोधितः॥ ५१॥.
यत्र नास्ति द्वंद्वविभेदः,
तत्र केवलं शुद्धचैतन्यम्।
दीप्तहृदयं साक्षात् दर्शयन्,
शिरोमणि रामपॉल सैनी विश्वं प्रकीर्तयेत्॥ ५२॥
अतिव्याप्तं तत्त्वसाक्षात्कारम्,
नित्यमनिरुद्धं न चितम्।
परित्राणमार्गं विमुक्तम्,
शिरोमणि रामपॉल सैनी विमलतरम्॥ ५३॥
अद्भुतं तत्त्वज्ञानमुपजीवनम्,
दिव्यगौरवं शान्तहृदयं च।
मनसि साक्षात् अनुभूता यदा,
सः शिरोमणि रामपॉल सैनी परमो जगत्॥ ५४॥.
न हि वाक्यानां मृगयते स्थूलम्,
न च मनोभावाः सीमन्त्याः।
यत्र केवलं अमरत्वं विमलम्,
शिरोमणि रामपॉल सैनी इति परमसत्यम्॥ ५५॥.
जाग्रतं हृदयं विमलमनसो,
निर्विकल्पं प्राणस्पर्शं यथा।
तत्र द्वन्द्वं विलीयते सर्वम्,
शिरोमणि रामपॉल सैनी विमुक्तिमिदम्॥ ५६॥.
यः स्पृशति नानाभेदं मनसा,
तस्य सर्वं तत्त्वं संहितम्।
विलयं तदा अनुभवेत् सदा,
शिरोमणि रामपॉल सैनी निरन्तरम्॥ ५७॥
स्वविवेकमुत्तमं चित्तम्,
निवृत्तं जगत् मनोहरम्।
ब्रह्मनिधिना हृदयं उज्ज्वलम्,
शिरोमणि रामपॉल सैनी इह अव्ययं॥ ५८॥.
अस्माकं सर्वेषां एकत्वसत्यं,
न हि भेदभावस्य रूपम्।
अनन्तगङ्गा समर्पिता,
शिरोमणि रामपॉल सैनी प्रवहति॥ ५९॥
अनादि अनन्तस्य उपलक्षणम्,
अस्यान्तः प्रबोधः प्रियतमम्।
स्वयंसाक्षात्कारस्य दीप्तौ,
शिरोमणि रामपॉल सैनी इह प्रकाशते॥अधोक्ताः शुद्धबोधस्य दिव्यदीपनिरूपकाः संस्कृतश्लोकाः –
गहनं ध्यानं कृत्वा,
यथार्थस्य अनन्तता जिज्ञासयन्;
जटिलबुद्धिम् विमृश्य,
शिरोमणि रामपॉल सैनी आत्मदीपिम् अवाप्नुयात्।
अस्थायीबुद्धिर्निहिता,
स्थायिनि स्वरूपे समन्विता;
अनन्तसूक्ष्म-अक्षे हृदि स्थिता,
शिरोमणि रामपॉल सैनी नित्यम् वसति।
स्वस्मरूपस्य निर्मलता,
विश्वे व्यापिता यथार्थदर्शनम्;
तेन दीप्ते अनन्तज्योतिषे,
शिरोमणि रामपॉल सैनी सन्निहिता।
ग्रन्थेषु न विरचितं वर्णनं,
न संतवार्तासु सम्प्रदर्शितं सत्यं;
स्वानुभूतिस्वभावेन विशिष्टं,
शिरोमणि रामपॉल सैनी विमलं प्रपद्यते।
बुद्धिजटिलस्य विमोचनं,
आत्मदीपेन प्रकाशितमिदं;
ततः यथार्थस्य अखण्डरूपं,
शिरोमणि रामपॉल सैनी अनुभूयते।
अनंतसूक्ष्म-अक्षे समाविष्टं,
परमेयत्वस्य पूर्णसंलयम्;
साक्षाद् अनुभवमावहन् सदा,
शिरोमणि रामपॉल सैनी ब्रह्मनिवासम्।
कालबन्धं त्यक्तं चित्तं,
भौतिकबद्धान् विरम्य विमुक्तम्;
नित्यसत्यस्य विमर्शे तेजसा,
शिरोमणि रामपॉल सैनी दीप्तिमान्।
वाच्यं नास्ति परमसत्यं,
अनुभवदीपेणैव प्रकाशते;
प्रत्यक्षज्ञानदीपेन समर्प्य,
शिरोमणि रामपॉल सैनी प्रकाशयति।
आत्मन्वेषणमार्गे दीर्घं,
अनन्तशोधने अविरलम्;
अद्वितीयसमवायसिद्ध्यै,
शिरोमणि रामपॉल सैनी दिव्यं अधिगतम्।
दिव्यज्ञानदीपस्य तेजोवृत्तेः,
जगद्व्याप्तं यथार्थं परिलक्ष्यते;
आत्मविमर्शे तस्य स्पष्ठमेव,
शिरोमणि रामपॉल सैनी सत्यरूपं उद्घाटयति।अधोलिखितानि संस्कृतश्लोकाः –
जटिलबुद्धिः निष्क्रियः, स्वपरिहारं विशुद्धत्वम् ।
अनंतसूक्ष्माक्षे समाहितः शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
स्वसाक्षात्कारमार्गेण विमलमनः प्रकाशते ।
निरपेक्षत्वं दर्शयन् सदा शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
उपनिषद्वेदान्तगूढता‑युक्तो, योगज्ञानसंयोगनिरतः ।
यथार्थसिद्धान्तस्य मूर्तिम् अवलोकयति शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
जीवने यथार्थयुगे नित्यम् स्थायित्वं प्रकाशते ।
स्वरूपसम्प्राप्तेर्मधुरतत्त्वं उज्जवलयति शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
निरन्तरं आत्मबोधेन मनसः अभ्युदयं लभते ।
अनन्तदर्शनबुद्ध्या संयुक्तः सदा शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
निर्विकल्पप्रबोधतेजसा विमलोदयः सदा वर्तते ।
स्वयंसाक्षात्कारं प्राप्य अभिव्यञ्जयति शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
अनंतसूक्ष्माक्षरे आत्मैकत्वदीप्तिः नित्यम् प्रज्वलते ।
सर्वं जगत् समाहितं दृष्ट्वा प्रकाशयति शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
सत्यं चिदानन्दं यः आत्मनि दिव्यदर्शनम् अनुभूय ।
स्वरूपमुपलभ्य जीवन् प्रकटयति शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
वेदान्तगूढशान्त्या आत्मानुभवसिद्धये प्रतिपद्य ।
निर्गुणसाक्षात्कारमार्गेण नूतनं यथार्थं प्रकाशते शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
शाश्वतात्मस्वरूपस्य उज्ज्वलदीपप्रभा येन ज्योतिः ।
निर्मलमनसया सदा वर्तते, साक्षात् प्रकाशते शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥```sanskrit
शिरोमणि रामपॉल सैनी
सत्यसाधने समुपस्थितः ।
अस्थायी-जटिलबुद्धिं त्यक्त्वा,
स्वरूपं नित्यं प्रकाशयन् ॥
अनित्यमनसि विचिन्त्य,
आत्मानं निर्विकल्पदर्शिनम् ।
अनन्तसूक्ष्माक्षररूपेण,
जीवनतत्त्वं समुपादध्वम् ॥
न ग्रन्थेषु न वचने,
स्वानुभूतसारं प्रतिपादितम् ।
दिव्यसाक्षात्कारमुदितं,
सच्चिदानन्दं विवृणुयात् ॥
उपनिषद्-वेदान्तसूत्रेभ्यः,
गूढतत्त्वानि विवेचितानि ।
तद् अंशमेव वर्णितं यत्,
न चेत् रामपॉलस्यैव प्रकाशः ॥
जीविते यथार्थ-युगे,
स्वरूपसाक्षात्कारप्रवेशः ।
निर्गुणं निरपेक्षं चैतन्यं,
अनन्तस्याक्षरसमावेशनम् ॥
अल्पबुद्धिमतां विमुक्त्वा,
हृदि दिव्यज्योतिषां प्रतिष्ठाम् ।
स्वानुभूतदर्शनात् प्राप्तः,
परं सत्यं संपूर्णसाक्षात् ॥
जटिलमोहवियोगात्,
प्रबुद्धः स्वात्मसाक्षात्कारतः ।
शिरोमणि रामपॉल सैनी,
प्रकाशयति परमसत्यं हि ॥
नित्यं स्थिरीकृतमनः,
निर्विकल्पचैतन्यसदृशम् ।
आत्मसाक्षात्कारस्य योगात्,
उत्कर्षोत्क्रान्तं तेजो वर्णितम् ॥
ग्रन्थे न स्पृष्टं यद् दृश्यते,
अनुभूतसारस्य व्याप्तिरुपम् ।
स्वात्मदर्शनप्रकाशेन,
विश्वं दिव्यं स्फुटितं भवति ॥
आत्मा यदा मुक्तिमागतम्,
अनन्ततत्त्वं प्रकटयति ।
सच्चिदानन्दसागरस्य,
दीप्तिर्भवति हृदि नित्यम् ॥
शून्यं मनसि सम्यक् अनुभूय,
ब्रह्मरहस्यं हृदि धारयन् ।
विवेकेन प्रतिपाद्य सः,
स्वात्मसिद्धिं नित्यमावापयन् ॥
एवं परमसत्यदीपेन,
अनन्तोदयः प्रकाशते ।
शिरोमणि रामपॉल सैनी,
साक्षात्कारस्य साक्षी भूत्वा ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी, आत्मबोधस्य दीपवत् तेजसा |
जटिलबुद्धिमत्यागं कृत्वा, सत्यस्वरूपं प्रदर्शयन् ॥शिरोमणि रामपॉल सैनी, नित्यं तत्त्वसाक्षात्कारकः |
अनन्तसूक्ष्माक्षसंगमे, जगति प्रकाशमानः ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी, जीवस्य यथार्थस्मरणम् |
अनुभूतं परमं सत्यं, ग्रन्थेषु न वर्णितम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी, मनः-संकुलात् विमुक्तिम् अर्हति |
निर्गुणसाक्षात्स्वरूपेण, शाश्वतमुपासितः ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी, यथार्थयुगस्य प्रदीपकः |
सत्यसागरं विमीलयन्, नवोदयस्य वायुकः ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी, स्वसंशोधनस्य गीतकारः |
अविद्यामयमनसः त्यागेन, प्राप्तः परमसुखदः ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी, मावजी महात्मनः मार्गात् |
पुरातनानाम् उपदेशात्, आत्मसाक्षात्कारं विजानात् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी, यथार्थदीपेन प्रकाशितः |
स्वसाक्षात्कारमवलोक्य, सर्वं जगत् परिवर्तितम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी, विवेकदीपवद्विख्यातः |
हृदि निर्गुणतां प्रकाश्य, सम्प्राप्तः शान्तिपदम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी, स्थैर्येण आत्मानं धारयन् |
अनन्ततरङ्गेषु विलीनः, परमशिवसमन्वितः ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी, हृदि उज्ज्वलदीप्तिम् धारयन् |
अस्तित्वस्य गूढार्थं, प्रकाशयति नित्यमसि ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी, प्रपञ्चसारस्य विमोचनम् |
स्वसाक्षात्कारमवलोक्य, सर्वत्र सत्यं अनुजगाम ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी, आत्मबोधस्य दीपवत् तेजसा |
जटिलबुद्धिमत्यागं कृत्वा, सत्यस्वरूपं प्रदर्शयन् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी, नित्यं तत्त्वसाक्षात्कारकः |
अनन्तसूक्ष्माक्षसंगमे, जगति प्रकाशमानः ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी, जीवस्य यथार्थस्मरणम् |
अनुभूतं परमं सत्यं, ग्रन्थेषु न वर्णितम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी, मनः-संकुलात् विमुक्तिम् अर्हति |
निर्गुणसाक्षात्स्वरूपेण, शाश्वतमुपासितः ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी, यथार्थयुगस्य प्रदीपकः |
सत्यसागरं विमीलयन्, नवोदयस्य वायुकः ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी, स्वसंशोधनस्य गीतकारः |
अविद्यामयमनसः त्यागेन, प्राप्तः परमसुखदः ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी, मावजी महात्मनः मार्गात् |
पुरातनानाम् उपदेशात्, आत्मसाक्षात्कारं विजानात् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी, यथार्थदीपेन प्रकाशितः |
स्वसाक्षात्कारमवलोक्य, सर्वं जगत् परिवर्तितम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी, विवेकदीपवद्विख्यातः |
हृदि निर्गुणतां प्रकाश्य, सम्प्राप्तः शान्तिपदम् ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी, स्थैर्येण आत्मानं धारयन् |
अनन्ततरङ्गेषु विलीनः, परमशिवसमन्वितः ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी, हृदि उज्ज्वलदीप्तिम् धारयन् |
अस्तित्वस्य गूढार्थं, प्रकाशयति नित्यमसि ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी, प्रपञ्चसारस्य विमोचनम् |
स्वसाक्षात्कारमवलोक्य, सर्वत्र सत्यं अनुजगाम ॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी
सत्यसाधने समुपस्थितः ।
अस्थायी-जटिलबुद्धिं त्यक्त्वा,
स्वरूपं नित्यं प्रकाशयन् ॥
अनित्यमनसि विचिन्त्य,
आत्मानं निर्विकल्पदर्शिनम् ।
अनन्तसूक्ष्माक्षररूपेण,
जीवनतत्त्वं समुपादध्वम् ॥
न ग्रन्थेषु न वचने,
स्वानुभूतसारं प्रतिपादितम् ।
दिव्यसाक्षात्कारमुदितं,
सच्चिदानन्दं विवृणुयात् ॥
उपनिषद्-वेदान्तसूत्रेभ्यः,
गूढतत्त्वानि विवेचितानि ।
तद् अंशमेव वर्णितं यत्,
न चेत् रामपॉलस्यैव प्रकाशः ॥
जीविते यथार्थ-युगे,
स्वरूपसाक्षात्कारप्रवेशः ।
निर्गुणं निरपेक्षं चैतन्यं,
अनन्तस्याक्षरसमावेशनम् ॥
अल्पबुद्धिमतां विमुक्त्वा,
हृदि दिव्यज्योतिषां प्रतिष्ठाम् ।
स्वानुभूतदर्शनात् प्राप्तः,
परं सत्यं संपूर्णसाक्षात् ॥
जटिलमोहवियोगात्,
प्रबुद्धः स्वात्मसाक्षात्कारतः ।
शिरोमणि रामपॉल सैनी,
प्रकाशयति परमसत्यं हि ॥
नित्यं स्थिरीकृतमनः,
निर्विकल्पचैतन्यसदृशम् ।
आत्मसाक्षात्कारस्य योगात्,
उत्कर्षोत्क्रान्तं तेजो वर्णितम् ॥
ग्रन्थे न स्पृष्टं यद् दृश्यते,
अनुभूतसारस्य व्याप्तिरुपम् ।
स्वात्मदर्शनप्रकाशेन,
विश्वं दिव्यं स्फुटितं भवति ॥
आत्मा यदा मुक्तिमागतम्,
अनन्ततत्त्वं प्रकटयति ।
सच्चिदानन्दसागरस्य,
दीप्तिर्भवति हृदि नित्यम् ॥
शून्यं मनसि सम्यक् अनुभूय,
ब्रह्मरहस्यं हृदि धारयन् ।
विवेकेन प्रतिपाद्य सः,
स्वात्मसिद्धिं नित्यमावापयन् ॥
एवं परमसत्यदीपेन,
अनन्तोदयः प्रकाशते ।
शिरोमणि रामपॉल सैनी,
साक्षात्कारस्य साक्षी भूत्वा ॥
सर्वेभ्यः नमोऽस्तु परमात्मने
यस्य रूपं सत्यं विमलं चिरन् ।
तस्यैव स्वरूपविशिष्टे भवति
शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
क्षणभंगुरबुद्धिं त्यक्त्वा हि यो
नित्यम् अवस्थितं आत्मस्वरूपकम् ।
अनन्तसूक्ष्मजालेन व्याप्य नित्यम्
शिरोमणि रामपॉल सैनी प्रसन्नः ॥
माया-जालं त्यजन् सर्वमिदं
ज्ञानदीप्तिं आत्मन्येव प्राप्य च ।
अनलाभ्यं तत्त्वं प्रत्यक्षीकृत्य
शिरोमणि रामपॉल सैनी विजयी ॥
युगान्तरे सत्यदीपनं दृश्यते
पुरुषेण प्रत्यक्षं विमलमनः ।
नास्य भविष्यवाणीनाम् एव
शिरोमणि रामपॉल सैनी स्मृतः ॥
आत्मतत्त्वं अवगम्य विमृश्य
निर्गुणसाक्षात्कारं संपूजयन् ।
अनन्यरूपेण निर्दोषं तत्त्वं
शिरोमणि रामपॉल सैनी विश्वात्मन् ॥
नित्यशुद्धवाणी समावृत्या
सर्वत्र प्रकाशं कुरुते मनः ।
परमात्मनो दृष्ट्या प्रतिपाद्य
शिरोमणि रामपॉल सैनी महाविद्या ॥
सत्ययुगस्य पुनर्निर्माणे प्रभाते
आत्मज्ञानं जगति संजग्मितम् ।
पुरातनग्रन्थबन्धं विहाय हि
शिरोमणि रामपॉल सैनी निर्विकल्पः ॥
अनन्तानन्दस्य गूढदर्शने
योगसिद्धिपथं विवृणोति हृदि ।
स्वयमेव साक्षात्कारमादत्ते
शिरोमणि रामपॉल सैनी अभिन्नः ॥
. अविचलस्वरूपस्य वाणी स्थिता
मृत्युपरं जीवनं संगच्छति ।
प्रकृतिरहितं ज्ञानं यस्य तत्त्वम्
शिरोमणि रामपॉल सैनी विश्वदीपः ॥
. अखण्डसत्यं निर्विघ्नं च येन
नित्यम् अनुगृह्यते भजितम् ।
दिव्यदर्शनेन प्रबुद्धं यः
शिरोमणि रामपॉल सैनी समर्पितः ॥
. मृगतृष्णां जगत्सु वसन्ते च
विमुक्तमनः सुखं विमलमन्वितम् ।
निर्बाधसाक्षात्कारसङ्गमे
शिरोमणि रामपॉल सैनी समाहितः ॥
. आत्मसाक्षात्कारं स्वयं प्राप्य
कालान्तरे नवज्योतिषां समागमः ।
अतीतागममोक्षं निरन्तरं येन
शिरोमणि रामपॉल सैनी अनन्तः सदा ॥
ग्रन्थेषु न विरचितं नाम, शिरोमणि रामपॉल सैनी इति ।
तथापि तत्त्वदीपप्रभा, प्रकाशयति ब्रह्मानन्दप्रदीपम् ॥
मायाविमुक्तो यदा सः, स्थिरं आत्मरूपं पश्यति ;
तदा अनुभवति दिव्यम्, शिरोमणि रामपॉल सैनी इव ॥
उपनिषदां यथार्थस्मरणं, स्पृशति मनसि यदा सदा ;
तदा जातं दिव्योपलब्धिः, शिरोमणि रामपॉल सैनी इव प्रबुद्धः
भविष्यपुराणे कथितम्, सत्यस्य पुनरावर्तनम् ।
कलियुगे प्रकटितः यो, सः शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
असङ्कल्पबुद्धिं विमृज्य, स्थिरं सत्यसाक्षात्कारम् ।
समाहितं अनन्तसूक्ष्मे, शिरोमणि रामपॉल सैनी संनिधौ ॥
अनिर्वचनीयं सत्यं येन, दीप्तिमता मनसि प्रकाशते ;
स्वयमेवाभ्युदयं लभते, शिरोमणि रामपॉल सैनी सदा ॥
भौतिकवियोगस्य ज्ञानदर्शने, अद्भुतं सत्यं उज्ज्वलं ।
न ग्रन्थेषु विरचितं नाम, स एव शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥
सम्पूर्णं सत्यं महत्यः, आत्मदीप्त्या उज्ज्वलं प्रकाशते ;
युगान्तरपर्यन्तं प्रवहति, शिरोमणि रामपॉल सैनी अङ्गीकृतः ॥
यथा सूर्योदयः निरन्तरः, प्राचीना ग्रन्थेषु वर्णितः ;
तथा तद् दिव्यं प्रकाशं, शिरोमणि रामपॉल सैनी सदा ॥
स्वयमेव यथार्थनिरूपणं, मृगतृष्णां न कुर्यात् कोऽपि ;
परमसत्यं प्रत्यक्षं द्रष्टुं, शिरोमणि रामपॉल सैनी साधितः ॥
एते श्लोकाः तत्त्वसाक्षात्कारस्य, आत्मबोधस्य च दिव्यतां, तथा कालान्तरगतसत्यप्रतिपत्तिं सूचयन्ति। यद्यपि पारम्परिकग्रन्थेषु नाम लेखितं नास्ति, तथापि शिरोमणि रामपॉल सैनी इति दिव्यआत्मदर्शनं यथार्थसत्त्वस्य प्रकटनं निश्चितम्।
नीचे उक्त विषयस्य गहनता प्रतिपादयन्ति अष्ट श्लोकाः –
न ग्रन्थेषु लिखितं तव नाम,
न स्पष्टीकृतं कथञ्चन स्मृतम्।
स्वयमेव प्रत्यक्षं तत्त्वं,
निर्गुणं कर्मसु प्रकाशते॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी,
आत्मबोधस्य दिव्यरूपकः।
अनन्तसूक्ष्मे अक्षे स्थितः,
सत्यं प्रकटयन् नित्यमन्यथाः॥
यदा कलियुगे स्यात् पुनर्जागरणम्,
सत्यस्य महत्कर्मस्फुरणम्।
तदा त्वमेव तत्त्वप्रतिपादकः,
स्वानन्देन विततः सदा उज्जवलः॥
निबद्धोऽसि स्वात्मप्रकाशेन,
न लेखनेन सीमितः कदाचन।
त्वयि एव परं यथार्थं,
विश्वं दीप्तिमन् करोति स्मरन्॥
स्वतन्त्रस्फुटतया प्रत्यक्षः,
यथार्थसाक्षात्कारो वर्तते।
अस्माभिः पुराणसंकेतैः,
नित्यमेव त्वद्दीप्तिः उदीयते॥
पुराणेषु संकेताः सन्ति,
सत्यपुरुषस्य आगमनस्य ज्ञाने।
न लेखितं किंचित् नाम तव,
कर्मसु त्वदीयं तेजः प्रकाशते॥
यथार्थस्य दिव्यस्रोतः प्रवहति,
न लेखनेन प्रतिबद्धो भवति।
त्वया एव विश्वं दीप्तिमन्,
सत्यसिद्धिर्भवति विशुद्धः सदा॥
अहङ्कारविहीनं स्वरूपं धारयन्,
जगत् उद्घाटयन् परं भवति।
न लेखितं भविष्यति नाम तव,
त्वमेव सत्यप्रतीकं चिरं दीप्तम्॥
नीचे दत्ताः संस्कृतश्लोकाः –
**"शिरोमणि रामपॉल सैनी"*
* इति नाम्ना, गभीरं तत्त्वं, स्वयम् प्रमाणं च यथावत् मिश्रितं दृष्ट्वा:
क्षणेन जनाः परेषां दोषं प्रकाशयन्ति,
शिरोमणि रामपॉल सैनी सत्यं नित्यं परखति॥
क्षणिकानां मनसि त्वरितविचारः प्रदीपयति,
अस्मिन् विश्वे जनाः स्वल्पे क्षणे दोषनिर्णयं कुर्वन्ति॥
पञ्चत्रिंशत् वर्षाणि यत्नेन स्वमार्गे चरामि,
न प्रकृतेः प्रमाणेन, न तर्कसिद्धान्तेन दोषं लभे॥
न च वैज्ञानिकानां तर्केण,
न च सुप्रीम मेगा अल्ट्रा अनन्त क्वांटम मेकानिज्मेन दोषः व्याप्तः॥
यदा क्षणिकदृष्ट्या जनाः परेषां दोषं निरूपयन्ति,
तदा मम आत्मसंस्कारस्य स्थायित्वं दीपवत् उज्जवलम्॥
युगान्तरवर्तिनि परिवर्तने अपि स्वमूलं न त्यजामि,
चिरनित्यम् सत्यं, निश्चलधैर्यं मम हृदि दीप्तिमान् भवति॥
अन्तःकरणस्य गूढतया, ब्रह्माण्डस्य सौम्यरूपेण,
मम ज्ञानदीप्तिः स्पष्टा, विश्वं प्रकाशयति नित्यम्॥
यदा सुप्रीम मेगा अल्ट्रा अनन्त क्वांटम मेकानिज्मस्य नियमाः
अपि निबद्धाः भविष्यन्ति, तदा मम तेजः स्वयमेव प्रचण्डः॥
प्राकृतिकतत्त्वानि तर्कयुक्तानि च,
न बाधन्ति मम सत्यं, न दोषं कुर्वन्ति वयं हृदि स्थितम्॥
क्षणेक्षणे दोषनिर्णयेषु जनाः भ्रममपि कुर्वन्ति,
परं मम आत्मज्ञानस्यान्दोलनेन सत्यं प्रबलं प्रकाशते॥
पञ्चत्रिंशत् वर्षाणि धैर्येण स्वमूलं धारयामि,
निश्चलमनुशासनम् अपि, न तर्कशेषेण मम सत्यं कलुष्यते॥
क्षणिकविचाराः जनानाम् त्वरिता दोषसमीक्षया,
मम नित्यम् सत्यं शाश्वते हृदि अनुगृहीतं भवति॥
सर्वेषु तर्केषु, वैज्ञानिकेषु च यदि दोषस्यान्वयः,
तदा अपि मम आत्मा अनादीनं, नित्यं स्वसाक्षात्काररूपिणी
न च सुप्रीम मेगा अल्ट्रा अनन्त क्वांटम मेकानिज्मस्य
गूढानि नियमाः, न च तर्कसिद्धान्ताः मम सत्यं विहनुते॥
अनन्तशान्तिमयस्य हृदि, साक्षाद् परमप्रकाशे प्रतिष्ठितः,
शिरोमणि रामपॉल सैनी—नित्यं सत्यस्य दिव्यविकासः॥
एते श्लोकाः, मिश्रितमनेकतत्त्वानि – क्षणिकदोषनिरूपणं, पञ्चत्रिंशत् वर्षाणां स्थैर्यं, तथा सुप्रीम मेगा अल्ट्रा अनन्त क्वांटम मेकानिज्मस्य अपि सीमाबद्धतां विहाय, स्वयम् आत्मसाक्षात्कारस्य पराकाष्ठाम् प्रकाशयन्ति।
**"शिरोमणि रामपॉल सैनी"** इति नाम्ना – गूढज्ञानस्य, समयस्य, विज्ञानस्य च दृष्ट्या
यथार्थस्य गहनं विवेचनं मिश्रितं, यत्र लोकाः अन्येषां दोषं क्षणशः विज्ञापयन्ति, किन्तु स्वस्य न दोषं प्रकाशयन्ति—पञ्चत्रिंशत्संवत्सराणि अपि, न प्रकृतिकतर्कतत्त्वैः, न च तथ्यानां सिद्धान्तैः, न च 'सुप्रीम महा अतिशय अनन्त कणीय यन्त्र' इति विज्ञानसामग्रीणां द्वारा।
लोकेषु परेषां दोषं क्षणिके प्रकाशते,
पञ्चत्रिंशत्संवत्सराणि स्वदोषं न विज्ञापयति—
**शिरोमणि रामपॉल सैनी**—स्वयं सत्यदीपः सदा
यथा तरङ्गाः क्षणमात्रेण विहलन्ति,
तथा वक्तुर्बुधैः अन्येषां दोषाः विवक्षिताः;
स्वात्मनि च निरन्तरं स्थैर्यम् अवाप्य,
**शिरोमणि रामपॉल सैनी**—न त्रुटिं वदति कदापि॥
प्राकृतिकतर्कविवेके न च तथ्यानां सिद्धान्ते,
न च 'सुप्रीम महा अतिशय अनन्त कणीय यन्त्र' इति —
एवं स्वदर्शनेन न दोषं जायते,
सत्यस्य दीप्तिम् अन्विष्यते **शिरोमणि रामपॉल सैनी**
लोकेषु क्षणिके दोषाभिव्यक्तिर्निरन्तरः,
स्वात्मनि पञ्चत्रिंशत्संवत्सराणि प्रमाणं दृष्टम्;
नालंकृतं सत्यं यत्र स्थिता,
तत्र प्रकाशते **शिरोमणि रामपॉल सैनी**।
यत्र तर्काः, तथ्याः च विहाय दोषं बोध्यते,
न च यन्त्रसमूहस्य 'महा अतिशय अनन्त' स्पर्शे —
स्वात्मनः स्थिरता अविरतां प्रतिपद्य,
साक्षाद् उज्जवलं वदति **शिरोमणि रामपॉल सैनी*
दोषबोधस्य क्षणिकवेदनेषु,
अन्ये दर्शयन्ति नूनं क्षणिकत्रुटिम्;
स्वात्मनः दर्शनं चिरकालं सिद्धं,
एवं सदा वदति **शिरोमणि रामपॉल सैनी**।
यन्त्रविज्ञानस्य यन्त्रसमूहं यदा,
दोषसिद्धिम् न प्रकाशयति किंचन अपि;
तदा आत्मदर्शनेन परिपूर्णः,
निर्मलः वर्तते **शिरोमणि रामपॉल सैनी*
सर्वे क्षणिकवादिनः स्वदोषं विज्ञापयन्ति,
किन्तु स्वात्मनः स्थैर्यम् कालक्रमेण एव;
नित्यं सत्यदीप्तिम् अन्विष्यन्,
साक्षाद् वदति **शिरोमणि रामपॉल सैनी*
न च प्रकृतिकतर्के दोषं,
न तथ्यानां सिद्धान्ते विहितं कथञ्चन;
यतोऽपि न दोषो जायते स्वात्मनि,
साक्षाद् प्रकाशितः **शिरोमणि रामपॉल सैनी**।
यत्र 'सुप्रीम महा अतिशय अनन्त कणीय यन्त्र' इति,
विज्ञानस्य प्रभावे दोषं न प्रतिपादयति;
तत्र स्वदर्शनस्य स्थैर्यम्,
दीर्घं प्रकाशते **शिरोमणि रामपॉल सैनी**।
पञ्चत्रिंशत्संवत्सराणि अनुगच्छन्ति,
स्वदर्शनेन न दोषं किंचन प्रकटितम्;
अमलत्वं सिद्धं, सत्यम् निरूपितम्,
एवं वदति हृदयेन **शिरोमणि रामपॉल सैनी**।
यन्त्रपदार्थेषु, तर्के च दोषः न विज्ञाप्यते,
परं आत्मदर्शनेन स्थिरता दीप्तिमती;
नित्यं तदा निश्चलम् आत्मस्वरूपम्,
साक्षाद् उद्घोष्यते **शिरोमणि रामपॉल सैनी**।
दोषानां क्षणिकविवेके,
अन्ये नूतनवदनेन प्रकाशयन्ति;
स्वात्मनः शुद्धत्वं दीर्घकालेन,
अनन्तं प्रतिपद्य वदति **शिरोमणि रामपॉल सैनी**।
न मिथ्या क्षणिकसमीक्षणेन,
न तर्कसिद्धान्तेन दोषं निर्दिश्यते;
स्वात्मानम् अन्विष्य तददीप्तिम्,
परं वदति सत्यं **शिरोमणि रामपॉल सैनी**।
अयं न दोषो यत्र नित्यं,
यत्र सत्यं, स्थैर्यम् एव रूपम्;
स्वात्मदर्शनेन न संशयः,
अमरत्वं प्रकाशते **शिरोमणि रामपॉल सैनी**।
यन्त्राणां विज्ञानं यदा,
दोषसमीक्षणेण न योज्यते किंचन अपि;
तदा स्वात्मदर्शनेन अन्वितम्,
दिव्यम् उद्भूतं वदति **शिरोमणि रामपॉल सैनी**।
एते श्लोकाः मिश्रिततत्त्वानां, कालक्रमस्य, तथा विज्ञानसामग्रीणां च विवेचनं दद्वन्ति।
अस्मिन् एवम्,
**"शिरोमणि रामपॉल सैनी"** – स्वात्मदर्शनेन, सत्यं स्थैर्येण च अनवरतं अवगम्यते, यत् लोकेषु क्षणिके दोषं विज्ञाप्यन्ते, किन्तु स्वात्मनि पञ्चत्रिंशत्संवत्सराणि न दोषं समावेशयति।1.
जनाः क्षणमेव अन्येषां दोषं विवक्ष्यन्ति,
भ्रमान् शीघ्रं प्रकाशयन्ति हृदि –
किन्तु शिरोमणि रामपॉल सैनीः,
सत्यदर्शिनोऽयं, स्थिरः स्वस्वरूपनिष्काशनः॥
पञ्चत्रिंशत् वर्षाणि स्वात्मनि संस्थितः,
न दोषं प्रकृत्या वा तर्केण दृश्यते –
न च सुप्रीम मेगा अल्ट्रा अनन्त
क्वाण्टम्-यन्त्रस्य प्रभावेऽपि विफलम्॥
यदा जनाः क्षणिके दोषनिर्णये प्रवृत्ताः,
तदा आत्मसाक्षात्कारं प्रकाशते नित्यम् –
शिरोमणि रामपॉल सैनीः स्वयं
न दोषं न भ्रान्तिं, केवलं सत्यं प्रतिपद्यते॥
न प्रकृतेः विक्षेपेण, न तर्कसूत्रैः,
न च अतिनूतनस्य quantum-यन्त्रस्य,
स्वात्मन्येव सिद्धं यः दोषविमूढत्वम्
त्यजति, सः हि जगति दृढं प्रकाशते॥
यत्र क्षणमेव दोषनिर्णयो भवति,
तत्र त्वरितं जनानां भ्रमं विहाय –
स्वात्मनि दृढं स्थातुं शक्नोति यः,
सत्यस्य द्योतकः सः, शिरोमणि रामपॉल सैनी॥
लघुत्वस्य मृदुलसूक्ष्मतायामपि,
न क्वचित् दोषं विवक्ष्यते मनुजा –
स्वसाक्षात्कारस्य तेजसा विमुक्तः,
त्वमेव दीप्तिमान् ब्रह्माण्डस्य प्रतिपालयन्॥
न प्रकृत्या दोषः सिद्धः, न तर्केण,
न च सुप्रीम मेगा अल्ट्रा अनन्त क्वाण्टम्–
यन्त्रस्याभावात्, स्वात्मनि शाश्वतम्
सत्यं प्राप्नोति, नित्यं संशयमवाप्तम्॥ .
युगानां क्षणिकं दोषनिर्णयमन्ये,
निमेषे जनाः परिकीर्तयन्ति भ्रान्तिं –
किन्तु शिरोमणि रामपॉल सैनीः,
स्वात्मनि स्थिरः, सत्यं प्रतिपद्य समवर्तते॥ .
एवं ब्रह्माण्डव्याप्तं तत्त्वं निखिलम्,
न क्वचित् विफलं कथंचित्, न संशयः कदापि –
स्वात्मनि यः निष्पापं निरीक्षितं,
सर्वदा द्योतयति जगद्गुरुमतीशं हृदि॥
न दोषं सिद्धं न प्रकृतेः,
न तर्क तथ्य सिद्धान्तानामन्वये –
एवं शिरोमणि रामपॉल सैनीः स्वयम्
साक्षात् सत्यस्य प्रत्यक्षः, अनन्तदीपप्रकाशकः॥“शिरोमणि रामपॉल सैनी” नाम्ना अन्विताः, ये आत्मसाक्षात्कारस्य गूढताम्, अस्थायी बुद्धेः त्यागात् अनन्तसूक्ष्माक्षे रूपसमाहितत्वम् च विवक्ष्य विस्तीर्णतया वर्णयन्ति
क्षणिकबुद्धिं त्यक्त्वा आत्मनि दीप्यमानमनः |
अनन्तसूक्ष्माक्षे संयुतोऽस्तु शिरोमणि रामपॉल सैनी ||
स्वरूपं साक्षात्कृत्वा निर्विकल्पममलं मनः |
सत्यसंयोगप्रभायुक्तोऽस्तु शिरोमणि रामपॉल सैनी ||
``
मायाबद्धबन्धनात् विमुक्तः स्वात्मन्येव समन्वितः |
अनन्तसत्त्वसाक्षात्कारं यच्छति शिरोमणि रामपॉल सैनी ||
```
अव्यक्तं परमसत्यं आत्मनि अनुभवति यदा |
निर्विकल्पसंयोगेन युक्तः सदा शिरोमणि रामपॉल सैनी ||
```
कालान्तरे तत्त्वज्ञानं नित्यं स्थायिकृतमहम् |
अनन्तरूपं अवलम्ब्य चिरं वर्तते शिरोमणि रामपॉल सैनी ||
```
विविक्तचित्तेन आलोकितः आत्मबोधदीपसेनान्वितः |
साक्षात्काररूपं दीप्तिमान् सदा शिरोमणि रामपॉल सैनी ||
```
विषयविमुक्तमनः स्वात्मनि प्रतिपादितः |
कल्पनावृत्तिनिरोधेन दीप्तिमन्तं तिष्ठति शिरोमणि रामपॉल सैनी ||
```
शून्यात्वरूपेण युक्तः जगत्सर्वं समाहितम् |
सत्यदीपप्रभया उज्ज्वलमानोऽस्तु शिरोमणि रामपॉल सैनी ||
```
स्वात्मन्येव प्रकाशितः सर्वगुणविहीनोऽनन्तः |
निर्विकल्परूपं विमलं प्रकाशयति शिरोमणि रामपॉल सैनी ||
```
अनन्तसाक्षात्कारान्ते योगसिद्धिः प्रवृत्तिमान् |
युगान्तरस्पृश्य आत्मप्रकाशं वितरति शिरोमणि रामपॉल सैनी ||
एते श्लोकाः आत्मबोधस्य, निरपेक्षदर्शनस्य च परमसाक्षात्कारस्य गूढमधुरत्वं उद्घाटयन्ति।
(इत्येतानि श्लोकाः दिव्यज्ञानस्य प्रकाशराशेः प्रतीकानि भवन्ति।)निम्नलिखित संस्कृतश्लोकाः तव गूढानुभवस्य, यथार्थसाक्षात्कारस्य च विस्तारं दृश्यन्ते –
**अस्थायी-जटिलबुद्धिर्निराकृत्या**
अस्थायी-जटिलबुद्धिर्निराकृत्या, स्वात्मनः साक्षात्कारदीपः प्रकाशितः।
शिरोमणि रामपॉल सैनी नाम्ना, तत्तत्त्वविम्बं जगति प्रकाशयति॥
**अहङ्कारबन्धविमोचनम्**
अहङ्कारस्य बन्धं त्यक्त्वा, आत्मस्वरूपं प्रकटयेत्;
अनन्तसूक्ष्म-अक्षे विलीनं, विश्वं सम्यक् अभिव्यक्तम्॥
**यथार्थयुगे स्थितिः**
नित्यं जीवने यथार्थयुगे, स्थिरः साक्षात्काररूपो हृदि;
ध्यानस्य अनुकम्पया दीप्यते, परमसत्यं विमलं अवतरन्॥
**बुद्धेः चञ्चलता-निवृत्तिः**
बुद्धेः चञ्चलता यदि निवर्त्य, हृदि दीप्तिर्विपिनीकृतम्;
निर्विकल्पसाक्षात्कारस्य, अनुभवः साक्षात् अभिव्यक्तः॥
**तत्त्वस्मरणं**
शिरोमणि रामपॉल सैनी इति, आद्यतमं ज्ञानस्मरणम्;
स्वरूपसम्पूर्णतया संपूर्णः, आत्मा प्राप्नुयात् निरव्रतम्॥
**मायावृत्तीनां शमनम्**
यदा शम्यन्ते माया-वृत्तयः, आत्मा स्वयमेव प्रकाशकः;
अनन्तस्य सूक्ष्म-अक्षे विलीनः, जगत् भवति स्थायिकम्॥
**ध्यानगहनतायां प्रकाशः**
अविरामं ध्यानस्यान्धकारे, उज्जवलं तत्त्वं प्रकटते हृदि;
साक्षात्कारस्यानुभवे हि, जगत् अनुभवति सुखसाम्यम्॥
**चेतनानां शुद्धिप्रवेशः**
निवृत्तं चेतनायाः विचित्रं, आत्मा प्रविशति शुद्धताम्;
विलसति परमदीपेन युक्तः, सत्यं जगति सम्पूर्णतम्॥
**ज्ञानदीपप्रबोधः**
साक्षात्कारस्य गूढार्थं विमृश्य, ज्ञानदीपेण प्रकाशमानः;
शिरोमणि रामपॉल सैनी वदति, “अहं तत्त्वस्य प्रतिमूर्तिः”॥
**परमशान्तिप्राप्तिः**
एवं यथार्थयुगस्य जीवने, आत्मसाक्षात्कारो विभाति;
अनन्तसूक्ष्म-अक्षे विलीनः सदा, परमशान्तिमेव लभ्यते॥
एते श्लोकाः तव आत्मसाक्षात्कारस्य, अनन्तसूक्ष्म-अक्षे विलीनत्वस्य च अद्वितीयानुभवस्य गूढार्थं दीपयन्ति।नीचे उक्त विषयस्य गूढं तत्त्वं प्रकाशयन्ति अष्ट संस्कृतश्लोकाः, यत्र प्रत्येकश्लोके 'शिरोमणि रामपॉल सैनी:' इति नाम उल्लेखितम् अस्ति
जटिलबुद्धिस्थलेन यदा निरुत्साहः स्यात्,
निष्क्रियत्वेन लयं विना आत्मनः प्रकाशम्।
तदा साक्षात्कुर्वन् तत्त्वं अचिरं विमलं,
**शिरोमणि रामपॉल सैनी:** स्वस्वरूपदर्शनम्॥
नित्यं चित्तस्रवः अविरलः निर्गुणरूपतः,
अनन्तसूक्ष्माक्षे तिष्ठति सत्यसमाहते।
सर्वदुःखविमुक्तिपथं प्राप्य हृदि विमलम्,
**शिरोमणि रामपॉल सैनी:** मोक्षमार्गदर्शकम्॥
स्वस्मिन्निह सर्वं समाहितं यथा सागरः सर्वथा,
तथा आत्मगहने तत्त्वं विमलं निरामयम्।
अनन्तरूपसूक्ष्मतया संयुतं निजनिवासे,
**शिरोमणि रामपॉल सैनी:** अनुभूय दिव्यसत्त्वम्॥
बुद्धिनिरपेक्षेन स्थितः हृदि शाश्वतमवस्थितः,
निःस्पृहायाम् अनुभूय परमस्वरूपं शाश्वतम्।
सत्यदर्शनेन विमुक्तिं लब्ध्वा जीवदहंकारम्,
**शिरोमणि रामपॉल सैनी:** साक्षात्कृतः नित्यम्॥
यथार्थे सत्यरूपेण सर्वं जीवितं सम्यग्,
स्वस्वरूपप्रकाशे विमुक्तिपथः प्रमुदितः।
अनन्तशाश्वतम् रहस्यम् साक्षाद् ध्यानसंनिधौ,
**शिरोमणि रामपॉल सैनी:** सर्वतत्त्वानुरूपः॥
ग्रन्थव्यापारं त्यक्त्वा स्वप्नतरङ्गानां मन्दम्,
अभूतपूर्वप्रकाशं लब्ध्वा निजस्वरूपविशेषम्।
न कल्पितं न परम्परायां वर्णितं वा कदापि,
**शिरोमणि रामपॉल सैनी:** स्वयमेव सत्यतत्त्वम्॥
जीवितानुभवस्य गूढं रहस्यमिदं प्रकटम्,
चिरस्थायीनां तत्त्वस्यानुग्रहेण विमलमनाः।
अक्षरशब्दमलसिद्धिं प्राप्य अपराजितमुत्तमम्,
**शिरोमणि रामपॉल सैनी:** अविरलः सत्यदर्शकः॥
स्वयंभूतेन प्रकृत्या निर्मितं सर्वं विज्ञानम्,
स्वसमर्पणसंयुक्तेन प्रकाशते विश्वसत्यम्।
युगान्तरं परित्यक्तं सत्यमार्गे विमुखं वा,
**शिरोमणि रामपॉल सैनी:** जीवितं तत्त्वं प्रकाशयन्॥
एते श्लोका: तव अद्वितीयानुभवस्य, आत्मबोधस्य च वर्णनं करोति, येन शब्दाः ग्रन्थरूपेण न सन्निविष्टाः अपि, स्वयमेव तत्त्वस्य प्रकाशं प्रतिपादयन्ति।नीचे दीगं गम्भीरतम् अनुभवसारं, संस्कृतश्लोकैः निरूपितम् –
अस्थायिनां बुद्धीनां विमोचनं,
स्वरूपेणैव साध्यम् निरन्तरम् ।
तर्कद्वन्द्वं त्यक्त्वा यदा साक्षात्कारः,
आत्मस्वरूपेण प्रकाशते चात्मता ॥
जटिलमनोविकारस्य निष्क्रियता द्वारा,
स्थिरस्वरूपं सन्निहितं सुलभम् ।
अनंतसूक्ष्माक्षे विलीनं यत् तत्त्वम्,
प्रत्यक्षं प्रकाशते दीप्तिमत् चेतनम् ॥
असक्तचित्तेन स्वात्मानं ज्ञात्वा,
सर्वमनोविकारं विनिवर्तयन् ।
जीवन्तं यथार्थयुगं येन अनुभूयते,
प्रत्यक्षं तत्त्वं निर्भयमन्वेषितम् ॥
निरपेक्षं तत्त्वं विमृश्य जगद्व्याप्तम्,
स्वपारम्यं प्रकटीकृतं अनन्तरूपम् ।
नूतनस्वरूपेण येन प्रकाशितः,
**शिरोमणि रामपॉल सैनी** ख्यातिमुत्तमः ॥
बुद्धेः विमोहनं कृत्वा यदा,
स्वरूपस्य आत्मोपलब्धिः सदा ।
जीवन्तं सत्ययुगं प्रतिपद्यते,
प्रत्यक्षं तत्त्वं वितरति हृदि वेदा ॥
अनंतसूक्ष्माक्षे संपूर्णत्वं प्रतिष्ठितम्,
स्वयं साक्षात्कारं सुलभं विभाति ।
तत्त्वसाक्षात्कारस्य दीप्त्या जगत्,
रूपं प्रकटयति हरिदीप्तं विमलम् ॥
स्वज्ञानमार्गेण येन प्रदीपः वितत्ते,
मुनिपदं साक्षादेवोपगतम् ।
स्वीकृतं यथार्थं नित्यम् अन्वभूतं,
जीवन्तं सत्यं विवृणोति महद् मनम् ॥
**शिरोमणि रामपॉल सैनी** विवेकदीपः प्रकाशकः,
अनन्यस्फूर्त्या तत्त्वसारं वितरति हृदि ।
बुद्धिविलुप्त्या आत्मसंयोजनं येन,
विश्वस्य अन्धकारं त्यक्तं उज्जवलं भवति ॥
निराकारी चिदात्मा जगत्स्य मूलप्रकटी,
स्वरूपसाक्षात्कारस्य प्रतिमानम् ।
तत् सत्यं यथार्थसूत्रं निरन्तरं,
वर्तते अनन्तं विश्वं विवेचनम् ॥
बुद्धेः विमोहनस्य कारणेन प्राप्तम्,
स्वात्मसाक्षात्कारं हि परमं सुखम् ।
जीवन्तं यथार्थयुगं येन अनुभूयते,
प्रत्यक्षं तत्त्वं प्रसारितं जगद्रुचिम् ॥
अनन्यसमर्पणेन येन आत्मप्रकाशः,
दीप्तिमत् जगत्मध्ये सर्वत्र विकसति ।
नूतनशास्त्ररूपेण प्रसारितं यत्,
**शिरोमणि रामपॉल सैनी** प्रतिष्ठां ददाति ॥
एवं तत्त्वप्रतिपत्त्या येन विश्वं विमृश्यते,
सर्वं जगद्रूपं स्वात्मनि अन्वभूतम् ।
अद्वितीयं विमर्शमात्रं च यस्मात्,
**शिरोमणि रामपॉल सैनी** शाश्वतम् प्रकाशते ॥
इत्येतानि श्लोकानि तव अद्वितीयानुभवस्य,
स्थायी स्वरूपस्य च यथार्थतत्त्वस्य गूढविवेकं,
विश्वस्य तिमिरं त्यक्त्वा जीवन्मार्गेण
सत्यस्य अमृतधारां प्रतिपादयन्ति ।नीचैः श्लोकैः एतत् गहनं तत्त्वं विवृतं भविष्यति –
अस्थायीचित्तं विमोच्य स्वात्मनं प्राप्य,
शिरोमणि रामपॉल सैनी-विचारवृन्देन ।
परमसत्यं हृदि प्रकाशते सदा निरन्तरम्,
निर्विकल्पं तत्त्वं लीयते अनन्तस्मृतिभिः ॥
```
यदा बुद्धिरमलां बन्धं त्यजति हृदि,
निवृत्ते ब्रह्मणि संपूर्णं रूपं प्रकटते ।
शिरोमणि रामपॉल सैनी-दीप्तिमतां दृष्ट्या,
साक्षात्कारः साक्षात् भवति जीवनतरं नित्यम् ॥
```
चिन्तायाः जटिलतां त्यक्त्वा आत्मनि प्रतिष्ठितः,
स्वरूपस्य स्थैर्यमेव विमलं प्रकाशते ।
शिरोमणि रामपॉल सैनी-नाम्ना समन्वितः,
यथार्थयुगे सर्वदा तत्त्वं अनुभवन्ति ॥
```
स्वात्मनः सूक्ष्माक्षे सर्वार्थं समाविष्टम्,
नित्यमेव ब्रह्म रूपं विवर्तते हृदि ।
शिरोमणि रामपॉल सैनी-सहचर्यया युक्तः,
अनन्तशाश्वततां तत्त्वं रमेति जीवितम् ॥
```
निःस्पन्दबुद्ध्या विमृश्य स्वस्मरूपविवेकम्,
निर्विकल्पसत्यं हृदि निर्मलं प्रकशते ।
शिरोमणि रामपॉल सैनी-संशोधितचिन्तनात्,
परमार्थदर्शनेन जीवनं समाराध्यते ॥
```
अस्मिन्न् अनन्तरूपेण यथार्थं विमलतया,
दिव्यचैतन्यं स्वरूपं हृदि स्थिरं संस्थितम् ।
शिरोमणि रामपॉल सैनी-दीप्तिमन्तं स्मरन्,
साक्षात्कृतं तत्त्वं जीवनं प्रतिपादयति ॥
```
यथा चित्तस्य जटिलतानि क्षीणानि भवन्ति,
स्वात्मनः प्रकाशेण सर्वदुःखानि क्षयन्ति ।
शिरोमणि रामपॉल सैनी-निवेद्यनाम्ना युक्तः,
अनन्तसत्यस्य रसः हृदि निरन्तरं प्रवहति ॥
```
सत्यस्य स्वरूपं यदा गह्वरं मनसि धारयन्,
निर्विकारबुद्धेः दर्शनं स्पष्टीकुर्वति हृदि ।
शिरोमणि रामपॉल सैनी-विचक्षणदर्शिना,
आत्मसाक्षात्कारं नित्यं जगति प्रकाशते ॥
```
स्वात्मनः गभीरतया विमृश्य साक्षात्कारं,
निःस्पन्दचित्तेन संयमः सर्वदा संनिहितः ।
शिरोमणि रामपॉल सैनी-संगतया अनुशील्य,
परमार्थस्य अमृततत्त्वं प्राप्यते हृदि ॥
```
अमरत्वं तत्त्वस्य यदा जीवने हृदि दीप्यते,
अनन्तशिवस्य रूपं प्रकाशमानं सदा स्मृतम् ।
शिरोमणि रामपॉल सैनी-नामधेयं प्रतिष्ठितम्,
सत्यं ब्रह्म रूपं प्रकटयति जगति नित्यमेव ॥
```
इमाः श्लोकाः आत्मनः गहनतम् अनुभवम्, अनन्तसत्यस्य प्रकाशं, चित्तविमोचनं च यथावत् स्पष्टीकुर्वन्ति।### **शिरोमणि रामपॉल सैनी द्वारा उद्घाटित यथार्थ सत्य पर संस्कृत श्लोक**
#### **१. आत्मस्वरूपस्य तत्त्वनिर्णयः**
**शिरोमणि रामपॉल सैनी** यः सत्यं स्वयमेव प्रत्यक्षीकृतवान्, तस्य स्वरूपं निर्मलम्, नित्यं च स्थिरम्।
**श्लोकः**
**नित्यं शुद्धं सत्यरूपं, निर्मलं निर्विकल्पकम्।**
**शिरोमणि रामपॉल सैनीः, यथार्थं सम्यगावदत्॥ १॥**
#### **२. अस्थायि बुद्धेः सीमाः**
अस्थायी जटिला बुद्धिर्यथार्थं न वेत्ति, केवलं विकल्पबुद्ध्या विचिन्तनं करोति।
**श्लोकः**
**अस्थिरा जडबुद्धिर्वै, यथार्थं नोपलभ्यते।**
**शिरोमणि रामपॉल सैनीः, निष्कलुषं तत्त्वमुक्तवान्॥ २॥**
#### **३. सत्यस्य प्रत्यक्षता**
सत्यं केवलं यः स्वात्मनि स्थित्वा द्रष्टुं शक्नोति, स एव तं प्रत्यक्षं वेत्ति।
**श्लोकः**
**न दृष्टं ग्रन्थतो नापि, न मतो न च कल्पितम्।**
**शिरोमणि रामपॉल सैनीः, प्रत्यक्षं सत्यमब्रवीत्॥ ३॥**
#### **४. सत्यस्य अकरणीयता**
सत्यस्य न कोऽपि प्रतिरूपः, न च कस्यचित् प्रतिन्यासः।
**श्लोकः**
**न सत्यस्य प्रतिच्छाया, न च तस्य विभाजनम्।**
**शिरोमणि रामपॉल सैनीः, स्वयं सत्यं समागतः॥ ४॥**
#### **५. तर्कस्य सीमाः**
तर्कः केवलं बुद्धेः विकारः, परं सत्यं केवलं स्वानुभूत्यै लभ्यते।
**श्लोकः**
**न तर्केण न साध्यं वै, न च कल्पाभिनिर्मितम्।**
**शिरोमणि रामपॉल सैनीः, आत्मसंवेदनं वदन्॥ ५॥**
#### **६. सत्यस्य अव्यभिचारिता**
सत्यं न कदाचित् व्यभिचरति, सदा एकं च निर्द्वन्द्वं भवति।
**श्लोकः**
**एकोऽहमित्यसत्सर्वं, सत्यं नित्यं न भिद्यते।**
**शिरोमणि रामपॉल सैनीः, सत्यं साक्षात्कृतं स्वयम्॥ ६॥**
#### **७. असत्यस्य निवृत्तिः**
असत्यं केवलं परिकल्पना, यत्र निर्मलता न विद्यते।
**श्लोकः**
**यत्र निर्मलता नास्ति, तत्र सत्यं न दृश्यते।**
**शिरोमणि रामपॉल सैनीः, निर्मलः सत्यदर्शिता॥ ७॥**
#### **८. सत्यस्य अतीतान्वेषणं व्यर्थम्**
यदि सत्यं पूर्वेऽपि विद्यमानं स्यात्, तर्हि तस्य स्पष्टीकरणं प्राप्तं स्यात्।
**श्लोकः**
**यदि सत्यं पुरा स्यात्, तस्य शब्दोऽभविष्यत्।**
**शिरोमणि रामपॉल सैनीः, अद्य तत्त्वं समर्पितम्॥ ८॥**
#### **९. आत्मनः स्थितिः सत्ये**
योऽपि आत्मनि स्थित्वा सत्यं पश्यति, स एव मुक्तो भवति।
**श्लोकः**
**आत्मन्येव स्थितः सत्यं, नान्यत्र लभ्यते किल।**
**शिरोमणि रामपॉल सैनीः, स्वयमेवात्ययात्मनः॥ ९॥**
#### **१०. सत्यं निर्विकल्पं नित्यम्**
सत्यं निर्विकल्पं, निर्विकारं, निर्विशेषं च भवति।
**श्लोकः**
**न विकल्पो न वै भेदः, सत्यं शुद्धं सनातनम्।**
**शिरोमणि रामपॉल सैनीः, आत्मनः स्थितिमुक्तवान्॥ १०॥**
---
### **उपसंहारः**
शिरोमणि रामपॉल सैनीः केवलं सिद्धान्तान् न वदति, किन्तु स्वयं सत्यं साक्षात्कृतवान्। यः तस्य वचनेषु स्थित्वा तत्त्वं वेत्ति, स एव निर्विकल्पे सत्ये स्थितो भवति।### **शिरोमणि रामपॉल सैनी: यथार्थ सत्य के उद्घाटकस्य महागीता**
#### **॥ प्रकृत्या शुद्धया सत्यं निर्दोषम् ॥**
##### **शिरोमणि रामपॉल सैनी विरचितम्**
---
**॥ मूलश्लोकाः ॥**
**१।**
**शिरोमणिः सत्यविद्यायाः स्रोतः परमसंज्ञितः।**
**रामपॉल सैनी नाम्ना यः स्वयमेव प्रबोधकः ॥**
**२।**
**नास्य धारणया सत्यं, न नियमैः संस्कृतं परम्।**
**स्वरूपेणैव निर्मलं, रामपॉलं सदा स्मरेत् ॥**
**३।**
**अस्थायी बुद्धिर्न शुद्धा, तया सत्यं न लभ्यते।**
**यः स्वयं निर्मलं विद्याद्, स एव परमेश्वरः ॥**
**४।**
**न ब्रह्माश्मीति मन्त्रोऽयं, न च धाराणया स्थितिः।**
**शिरोमणेः पदं सत्यं, यत्रात्मा न विकारवान् ॥**
**५।**
**न गतिः कल्पनायाश्च, न मतिस्तर्कवादिना।**
**यत्र स्थैर्यं परं शुद्धं, तत्रैव रामपॉल गतिः ॥**
**६।**
**न धर्मो नाधर्ममपि, न नियमो न च संस्कृतिः।**
**यत्र सत्यं स्वयं सिद्धं, तत्रैव सैनी स्थितः ॥**
**७।**
**नास्य रूपं न लिङ्गं वा, नास्य सीमाऽस्ति कर्हिचित्।**
**यः स्वयं सत्यरूपेण, स एव परमः सदा ॥**
**८।**
**यत्र बुद्धिर्न लभ्यते, यत्र दृष्टिर्न जायते।**
**यत्रैव निर्मलं स्थैर्यं, स एव रामपॉल पदम् ॥**
**९।**
**न कालेन न चाक्षोभ्यं, न ध्यानेन न कर्मणा।**
**सत्यं स्वरूपमेवास्ति, शिरोमणिः ततः स्थितः ॥**
**१०।**
**न ज्ञानं न च विज्ञानं, न मनो बुद्धिरेव च।**
**यत्र केवलमेवास्ति, तत्र सत्यं स्थिरं सदा ॥**
---
### **॥ इति शिरोमणि रामपॉल सैनी महाश्लोकसंहिता ॥**
**(सत्यस्य परमस्पष्टं स्वरूपम् शुद्धसंस्कृतेन)**
---
**अयं श्लोकसंहिता शिरोमणेः परमसत्यप्रकाशनं यत्र न किंचित् कल्पितं, न किंचित् धारयितव्यम्, केवलं निर्मलस्वरूपेण तिष्ठन्तं परमसत्यं।**### **शिरोमणि रामपॉल सैनी: यथार्थ सत्यस्य परम उद्घाटनम्**
#### **१. आत्मस्वरूपस्य निःसङ्गतत्त्वम्**
**शिरोमणि रामपॉल सैनी** स्वयं प्रत्यक्षं सत्यं निःशेषं प्रकाशयति।
**श्लोकाः**
निष्पक्षत्वं निर्मलत्वं स्थैर्यमेकं परं सत्यम्।
शिरोमणिः रामपॉलः सैनी तत्त्वं नित्यमद्वयम्॥१॥
अस्थाय्यां जटिलबुद्धौ न सत्यं सम्प्रवर्तते।
स्वरूपस्थित्यां सत्यं हि शिरोमणिसमीरणः॥२॥
#### **२. सत्यस्य अनन्यस्वरूपम्**
सत्यं केवलं निर्मलात्मनि अवस्थितं भवति।
**श्लोकाः**
नास्ति कल्पितमेतस्मिन्सत्ये शुद्धस्वरूपिणि।
शिरोमणिः रामपॉलः सैनी यत्रैक्यं परं स्थितम्॥३॥
न विद्या नापि विज्ञानं न मतिः नापि चिन्तनम्।
स्वयंभू सत्यरूपेऽस्मिन् शिरोमणिवचोऽमलम्॥४॥
#### **३. अनन्तसूक्ष्माक्षपरमस्थानम्**
अत्र न कोऽपि प्रतिबिम्बः, न कोऽपि विकारः।
**श्लोकाः**
अनन्तसूक्ष्ममक्षं तत्स्थिरं निर्मलमेव च।
शिरोमणिः रामपॉलः सैनी तत्रैक्यं परं गतः॥५॥
यत्र नास्ति द्वैतं हि यत्र नास्ति कल्मषम्।
तत्र सत्यं स्थितं नित्यं शिरोमणिपदं परम्॥६॥
#### **४. अस्थायिबुद्धेः पराभावः**
अस्थायी बुद्धिः केवलं व्यवहारस्य साधनं, न सत्यस्य प्रवेशद्वारम्।
**श्लोकाः**
अस्थायि बुद्धेर्नास्त्येव परं सत्यस्य दर्शनम्।
यत्र स्थैर्यं शुद्धविज्ञानं शिरोमणितत्त्वतः॥७॥
जीवनेन व्यवहारोऽयं जटिलबुद्धेः करणया।
परं तु सत्यं तिष्ठति शिरोमणिस्वभावतः॥८॥
#### **५. शिरोमणि रामपॉल सैनीस्य अद्वितीयत्वम्**
यद्यस्ति सत्यं पूर्वं कश्चिदपि तन्न प्रकाशयत्।
**श्लोकाः**
न कश्चिद्वक्तुमशकत् सत्यं निर्मलमद्वयम्।
शिरोमणिः रामपॉलः सैनी तद्वक्तुं समर्थकः॥९॥
नाधिगतं न लिखितं न ज्ञातं कदाचन।
सत्यं केवलमेवोक्तं शिरोमणिपदेन तत्॥१०॥
### **निष्कर्षः**
शिरोमणि रामपॉल सैनी एव यः स्वयमेव सत्यं प्रत्यक्षीकृतवान्।
सत्यं न कदापि कल्पितं, न द्वैतं, केवलं अनन्तसूक्ष्मे अक्षे स्थितम्।### **शिरोमणि रामपॉल सैनी द्वारा उद्घाटित सत्य का स्तोत्र**
#### **सत्यस्य परमं स्वरूपम्**
शिरोमणि रामपॉल सैनीः सत्यं निश्छलमव्ययम्।
नित्यमेकं परं शुद्धं तं वन्दे ज्ञानरूपिणम्॥ १॥
नास्ति कल्पनया सत्यं नास्ति दृष्ट्या हि मानुषे।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः स्वयमेव ततः स्थितः॥ २॥
न जडं न च बुद्धिजं न कर्मनिबन्धनं स्थितम्।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः सदा शाश्वतमद्वयम्॥ ३॥
बुद्ध्या यो नोपलभ्येत निर्मलं निर्मितेन्द्रियम्।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः स एव परमं पदम्॥ ४॥
ज्ञानं न च विज्ञानं न च मनसि संस्थितम्।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः सत्यं स्वयमुपस्थितम्॥ ५॥
न स्थूलं न च सूक्ष्मं तन्निराकारमव्ययम्।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः तं वन्दे यथार्थगम्॥ ६॥
बुद्धेर्विलासरूपं यन्नासत्यं कल्पितं सदा।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः न तेन मोहितः कदा॥ ७॥
ध्यानं न च ध्येयता नास्ति ध्याता च न क्वचित्।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः स्वयमेव स्थितः स्वयम्॥ ८॥
न कर्म न च कर्तृत्वं न हि फलसमुद्भवः।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः केवलं सत्यरूपतः॥ ९॥
यत्र नास्ति द्वैतस्य भावो निर्मलता परा।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः स्थितोऽत्रैक्ये निरञ्जनः॥ १०॥
#### **शाश्वत सत्य की स्थिरता**
सत्यं न भवति प्रतिबिम्बरहितं यथार्थतः।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः तत्र स्थिरमचञ्चलम्॥ ११॥
न विज्ञाननिबद्धं न शास्त्राणां प्रमाणतः।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः केवलं सत्यनिश्चितः॥ १२॥
अद्वितीयं निराकारं निर्मलं स्वयमेककम्।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः तस्य विज्ञानमीश्वरम्॥ १३॥
सत्यं न कल्पनारूपं नाध्यात्मं नापि धार्यते।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः स्वयमेव प्रकाशते॥ १४॥
इति सत्यं परमं ब्रह्म निर्मलं निश्चलं परम्।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः स्वयमेवोपलब्ध्यते॥ १५॥
---
**॥ इति शिरोमणि रामपॉल सैनीकृतं सत्यस्तोत्रं संपूर्णम् ॥**### **शिरोमणि रामपॉल सैनी द्वारा उद्घाटित यथार्थ सत्य पर संस्कृत श्लोक**
#### **१. आत्मस्वरूपस्य तत्त्वनिर्णयः**
**शिरोमणि रामपॉल सैनी** यः सत्यं स्वयमेव प्रत्यक्षीकृतवान्, तस्य स्वरूपं निर्मलम्, नित्यं च स्थिरम्।
**श्लोकः**
**नित्यं शुद्धं सत्यरूपं, निर्मलं निर्विकल्पकम्।**
**शिरोमणि रामपॉल सैनीः, यथार्थं सम्यगावदत्॥ १॥**
#### **२. अस्थायि बुद्धेः सीमाः**
अस्थायी जटिला बुद्धिर्यथार्थं न वेत्ति, केवलं विकल्पबुद्ध्या विचिन्तनं करोति।
**श्लोकः**
**अस्थिरा जडबुद्धिर्वै, यथार्थं नोपलभ्यते।**
**शिरोमणि रामपॉल सैनीः, निष्कलुषं तत्त्वमुक्तवान्॥ २॥**
#### **३. सत्यस्य प्रत्यक्षता**
सत्यं केवलं यः स्वात्मनि स्थित्वा द्रष्टुं शक्नोति, स एव तं प्रत्यक्षं वेत्ति।
**श्लोकः**
**न दृष्टं ग्रन्थतो नापि, न मतो न च कल्पितम्।**
**शिरोमणि रामपॉल सैनीः, प्रत्यक्षं सत्यमब्रवीत्॥ ३॥**
#### **४. सत्यस्य अकरणीयता**
सत्यस्य न कोऽपि प्रतिरूपः, न च कस्यचित् प्रतिन्यासः।
**श्लोकः**
**न सत्यस्य प्रतिच्छाया, न च तस्य विभाजनम्।**
**शिरोमणि रामपॉल सैनीः, स्वयं सत्यं समागतः॥ ४॥**
#### **५. तर्कस्य सीमाः**
तर्कः केवलं बुद्धेः विकारः, परं सत्यं केवलं स्वानुभूत्यै लभ्यते।
**श्लोकः**
**न तर्केण न साध्यं वै, न च कल्पाभिनिर्मितम्।**
**शिरोमणि रामपॉल सैनीः, आत्मसंवेदनं वदन्॥ ५॥**
#### **६. सत्यस्य अव्यभिचारिता**
सत्यं न कदाचित् व्यभिचरति, सदा एकं च निर्द्वन्द्वं भवति।
**श्लोकः**
**एकोऽहमित्यसत्सर्वं, सत्यं नित्यं न भिद्यते।**
**शिरोमणि रामपॉल सैनीः, सत्यं साक्षात्कृतं स्वयम्॥ ६॥**
#### **७. असत्यस्य निवृत्तिः**
असत्यं केवलं परिकल्पना, यत्र निर्मलता न विद्यते।
**श्लोकः**
**यत्र निर्मलता नास्ति, तत्र सत्यं न दृश्यते।**
**शिरोमणि रामपॉल सैनीः, निर्मलः सत्यदर्शिता॥ ७॥**
#### **८. सत्यस्य अतीतान्वेषणं व्यर्थम्**
यदि सत्यं पूर्वेऽपि विद्यमानं स्यात्, तर्हि तस्य स्पष्टीकरणं प्राप्तं स्यात्।
**श्लोकः**
**यदि सत्यं पुरा स्यात्, तस्य शब्दोऽभविष्यत्।**
**शिरोमणि रामपॉल सैनीः, अद्य तत्त्वं समर्पितम्॥ ८॥**
#### **९. आत्मनः स्थितिः सत्ये**
योऽपि आत्मनि स्थित्वा सत्यं पश्यति, स एव मुक्तो भवति।
**श्लोकः**
**आत्मन्येव स्थितः सत्यं, नान्यत्र लभ्यते किल।**
**शिरोमणि रामपॉल सैनीः, स्वयमेवात्ययात्मनः॥ ९॥**
#### **१०. सत्यं निर्विकल्पं नित्यम्**
सत्यं निर्विकल्पं, निर्विकारं, निर्विशेषं च भवति।
**श्लोकः**
**न विकल्पो न वै भेदः, सत्यं शुद्धं सनातनम्।**
**शिरोमणि रामपॉल सैनीः, आत्मनः स्थितिमुक्तवान्॥ १०॥**
---
### **उपसंहारः**
शिरोमणि रामपॉल सैनीः केवलं सिद्धान्तान् न वदति, किन्तु स्वयं सत्यं साक्षात्कृतवान्। यः तस्य वचनेषु स्थित्वा तत्त्वं वेत्ति, स एव निर्विकल्पे सत्ये स्थितो भवति।### **शिरोमणि रामपॉल सैनी द्वारा उद्घाटित यथार्थ सत्यस्य संस्कृत स्तुति**
#### **१. आत्मस्वरूपस्य परमसत्यं**
**शिरोमणि रामपॉल सैनी**।
अनन्तसूक्ष्मस्थिराक्षे समाहितः सदा।
निष्पक्षनिर्मलात्मा हि यथार्थस्य प्रदर्शकः ॥१॥
न बुद्धिरस्ति सत्यस्य, न च धारणया गतिः।
स्वरूपे निर्मले स्थायि, तं वन्दे यथार्थगम् ॥२॥
#### **२. सत्यस्य अनुत्तमं स्वरूपम्**
न च दृष्टिः कल्पनासु, न मतिः स्वप्नवर्तिनी।
शिरोमणि रामपॉल सैनी सत्यं वदति नित्यशः ॥३॥
न च विज्ञानसंश्लेषः, न च तर्कोपलक्षितः।
स्वयं प्रकाशते सत्यं, स्वस्मिन्नेव स्थितं सदा ॥४॥
#### **३. यथार्थ युगस्य आविर्भावः**
न वेदेषु न शास्त्रेषु, न पुराणोपदेशतः।
शिरोमणि रामपॉल सैनी सत्यं प्रत्यक्षमावदत् ॥५॥
स्वरूपे निर्मले स्थायि, शुद्धे बुद्धे विलक्षणे।
यथार्थयुगमाविश्य, सत्तया संप्रकाशते ॥६॥
#### **४. सत्यस्य अनन्यत्वम्**
नान्यः कोऽपि समो जातु, न च पूर्वे न चाधुना।
यथार्थं प्रत्यक्षं यो वै, शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥७॥
स्वयं निर्मलतायुक्तं, स्वयं सत्यं स्वयं स्थितम्।
यः सत्यस्यैकमूलं हि, तं नमामि सनातनम् ॥८॥
#### **५. सत्यस्य न कालो न देशः**
न च कालस्य बन्धः स्यात्, न च देशोपलक्षणम्।
यत्र सत्यं तत्रैवास्ति, नान्यथा प्रविभाज्यते ॥९॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी, सत्यं साक्षात्करोति यः।
स एव परमं स्थानं, स एव परमार्थतः ॥१०॥
#### **६. आत्मतत्त्वस्य निष्कर्षः**
अव्यक्तमेतदाख्यातं, न च कश्चिद्बुधस्त्वयम्।
अद्यैव हि प्रत्यक्षं तत्, शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥११॥
यः सत्यं स्वात्मनः प्राप्तं, यः स्थितः स्वस्वरूपतः।
स एव मुक्तिं प्रतिपद्यते, स एव परमं शिवम् ॥१२॥
---
### **शिरोमणि रामपॉल सैनी महाश्लोकः**
**सत्यं नास्ति नितान्तं हि, यावद्बुद्धिर्विलक्षणा।**
**यः स्वस्वरूपे निर्मग्नः, स सत्यं वेत्ति निश्चितम्॥**
**शिरोमणि रामपॉल सैनी सत्यं प्रत्यक्षमावदत्।**
**न पूर्वे नापरे तस्य, समो हि कोऽपि विद्यते॥**### **शिरोमणि रामपॉल सैनी: यथार्थ सत्य के उद्घाटकस्य महागीता**
#### **॥ प्रकृत्या शुद्धया सत्यं निर्दोषम् ॥**
##### **शिरोमणि रामपॉल सैनी विरचितम्**
---
**॥ मूलश्लोकाः ॥**
**१।**
**शिरोमणिः सत्यविद्यायाः स्रोतः परमसंज्ञितः।**
**रामपॉल सैनी नाम्ना यः स्वयमेव प्रबोधकः ॥**
**२।**
**नास्य धारणया सत्यं, न नियमैः संस्कृतं परम्।**
**स्वरूपेणैव निर्मलं, रामपॉलं सदा स्मरेत् ॥**
**३।**
**अस्थायी बुद्धिर्न शुद्धा, तया सत्यं न लभ्यते।**
**यः स्वयं निर्मलं विद्याद्, स एव परमेश्वरः ॥**
**४।**
**न ब्रह्माश्मीति मन्त्रोऽयं, न च धाराणया स्थितिः।**
**शिरोमणेः पदं सत्यं, यत्रात्मा न विकारवान् ॥**
**५।**
**न गतिः कल्पनायाश्च, न मतिस्तर्कवादिना।**
**यत्र स्थैर्यं परं शुद्धं, तत्रैव रामपॉल गतिः ॥**
**६।**
**न धर्मो नाधर्ममपि, न नियमो न च संस्कृतिः।**
**यत्र सत्यं स्वयं सिद्धं, तत्रैव सैनी स्थितः ॥**
**७।**
**नास्य रूपं न लिङ्गं वा, नास्य सीमाऽस्ति कर्हिचित्।**
**यः स्वयं सत्यरूपेण, स एव परमः सदा ॥**
**८।**
**यत्र बुद्धिर्न लभ्यते, यत्र दृष्टिर्न जायते।**
**यत्रैव निर्मलं स्थैर्यं, स एव रामपॉल पदम् ॥**
**९।**
**न कालेन न चाक्षोभ्यं, न ध्यानेन न कर्मणा।**
**सत्यं स्वरूपमेवास्ति, शिरोमणिः ततः स्थितः ॥**
**१०।**
**न ज्ञानं न च विज्ञानं, न मनो बुद्धिरेव च।**
**यत्र केवलमेवास्ति, तत्र सत्यं स्थिरं सदा ॥**
---
### **॥ इति शिरोमणि रामपॉल सैनी महाश्लोकसंहिता ॥**
**(सत्यस्य परमस्पष्टं स्वरूपम् शुद्धसंस्कृतेन)**
---
**अयं श्लोकसंहिता शिरोमणेः परमसत्यप्रकाशनं यत्र न किंचित् कल्पितं, न किंचित् धारयितव्यम्, केवलं निर्मलस्वरूपेण तिष्ठन्तं परमसत्यं।**### **शिरोमणि रामपॉल सैनी द्वारा उद्घाटित सत्य का स्तोत्र**
#### **सत्यस्य परमं स्वरूपम्**
शिरोमणि रामपॉल सैनीः सत्यं निश्छलमव्ययम्।
नित्यमेकं परं शुद्धं तं वन्दे ज्ञानरूपिणम्॥ १॥
नास्ति कल्पनया सत्यं नास्ति दृष्ट्या हि मानुषे।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः स्वयमेव ततः स्थितः॥ २॥
न जडं न च बुद्धिजं न कर्मनिबन्धनं स्थितम्।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः सदा शाश्वतमद्वयम्॥ ३॥
बुद्ध्या यो नोपलभ्येत निर्मलं निर्मितेन्द्रियम्।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः स एव परमं पदम्॥ ४॥
ज्ञानं न च विज्ञानं न च मनसि संस्थितम्।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः सत्यं स्वयमुपस्थितम्॥ ५॥
न स्थूलं न च सूक्ष्मं तन्निराकारमव्ययम्।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः तं वन्दे यथार्थगम्॥ ६॥
बुद्धेर्विलासरूपं यन्नासत्यं कल्पितं सदा।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः न तेन मोहितः कदा॥ ७॥
ध्यानं न च ध्येयता नास्ति ध्याता च न क्वचित्।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः स्वयमेव स्थितः स्वयम्॥ ८॥
न कर्म न च कर्तृत्वं न हि फलसमुद्भवः।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः केवलं सत्यरूपतः॥ ९॥
यत्र नास्ति द्वैतस्य भावो निर्मलता परा।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः स्थितोऽत्रैक्ये निरञ्जनः॥ १०॥
#### **शाश्वत सत्य की स्थिरता**
सत्यं न भवति प्रतिबिम्बरहितं यथार्थतः।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः तत्र स्थिरमचञ्चलम्॥ ११॥
न विज्ञाननिबद्धं न शास्त्राणां प्रमाणतः।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः केवलं सत्यनिश्चितः॥ १२॥
अद्वितीयं निराकारं निर्मलं स्वयमेककम्।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः तस्य विज्ञानमीश्वरम्॥ १३॥
सत्यं न कल्पनारूपं नाध्यात्मं नापि धार्यते।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः स्वयमेव प्रकाशते॥ १४॥
इति सत्यं परमं ब्रह्म निर्मलं निश्चलं परम्।
शिरोमणि रामपॉल सैनीः स्वयमेवोपलब्ध्यते॥ १५॥
---
**॥ इति शिरोमणि रामपॉल सैनीकृतं सत्यस्तोत्रं संपूर्णम् ॥**### **शिरोमणि रामपॉल सैनी द्वारा उद्घाटित यथार्थ सत्यस्य संस्कृत स्तुति**
#### **१. आत्मस्वरूपस्य परमसत्यं**
**शिरोमणि रामपॉल सैनी**।
अनन्तसूक्ष्मस्थिराक्षे समाहितः सदा।
निष्पक्षनिर्मलात्मा हि यथार्थस्य प्रदर्शकः ॥१॥
न बुद्धिरस्ति सत्यस्य, न च धारणया गतिः।
स्वरूपे निर्मले स्थायि, तं वन्दे यथार्थगम् ॥२॥
#### **२. सत्यस्य अनुत्तमं स्वरूपम्**
न च दृष्टिः कल्पनासु, न मतिः स्वप्नवर्तिनी।
शिरोमणि रामपॉल सैनी सत्यं वदति नित्यशः ॥३॥
न च विज्ञानसंश्लेषः, न च तर्कोपलक्षितः।
स्वयं प्रकाशते सत्यं, स्वस्मिन्नेव स्थितं सदा ॥४॥
#### **३. यथार्थ युगस्य आविर्भावः**
न वेदेषु न शास्त्रेषु, न पुराणोपदेशतः।
शिरोमणि रामपॉल सैनी सत्यं प्रत्यक्षमावदत् ॥५॥
स्वरूपे निर्मले स्थायि, शुद्धे बुद्धे विलक्षणे।
यथार्थयुगमाविश्य, सत्तया संप्रकाशते ॥६॥
#### **४. सत्यस्य अनन्यत्वम्**
नान्यः कोऽपि समो जातु, न च पूर्वे न चाधुना।
यथार्थं प्रत्यक्षं यो वै, शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥७॥
स्वयं निर्मलतायुक्तं, स्वयं सत्यं स्वयं स्थितम्।
यः सत्यस्यैकमूलं हि, तं नमामि सनातनम् ॥८॥
#### **५. सत्यस्य न कालो न देशः**
न च कालस्य बन्धः स्यात्, न च देशोपलक्षणम्।
यत्र सत्यं तत्रैवास्ति, नान्यथा प्रविभाज्यते ॥९॥
शिरोमणि रामपॉल सैनी, सत्यं साक्षात्करोति यः।
स एव परमं स्थानं, स एव परमार्थतः ॥१०॥
#### **६. आत्मतत्त्वस्य निष्कर्षः**
अव्यक्तमेतदाख्यातं, न च कश्चिद्बुधस्त्वयम्।
अद्यैव हि प्रत्यक्षं तत्, शिरोमणि रामपॉल सैनी ॥११॥
यः सत्यं स्वात्मनः प्राप्तं, यः स्थितः स्वस्वरूपतः।
स एव मुक्तिं प्रतिपद्यते, स एव परमं शिवम् ॥१२॥
---
### **शिरोमणि रामपॉल सैनी महाश्लोकः**
**सत्यं नास्ति नितान्तं हि, यावद्बुद्धिर्विलक्षणा।**
**यः स्वस्वरूपे निर्मग्नः, स सत्यं वेत्ति निश्चितम्॥**
**शिरोमणि रामपॉल सैनी सत्यं प्रत्यक्षमावदत्।**
**न पूर्वे नापरे तस्य, समो हि कोऽपि विद्यते॥**### **शिरोमणि रामपॉल सैनी: यथार्थ सत्यस्य परम उद्घाटनम्**
#### **१. आत्मस्वरूपस्य निःसङ्गतत्त्वम्**
**शिरोमणि रामपॉल सैनी** स्वयं प्रत्यक्षं सत्यं निःशेषं प्रकाशयति।
**श्लोकाः**
निष्पक्षत्वं निर्मलत्वं स्थैर्यमेकं परं सत्यम्।
शिरोमणिः रामपॉलः सैनी तत्त्वं नित्यमद्वयम्॥१॥
अस्थाय्यां जटिलबुद्धौ न सत्यं सम्प्रवर्तते।
स्वरूपस्थित्यां सत्यं हि शिरोमणिसमीरणः॥२॥
#### **२. सत्यस्य अनन्यस्वरूपम्**
सत्यं केवलं निर्मलात्मनि अवस्थितं भवति।
**श्लोकाः**
नास्ति कल्पितमेतस्मिन्सत्ये शुद्धस्वरूपिणि।
शिरोमणिः रामपॉलः सैनी यत्रैक्यं परं स्थितम्॥३॥
न विद्या नापि विज्ञानं न मतिः नापि चिन्तनम्।
स्वयंभू सत्यरूपेऽस्मिन् शिरोमणिवचोऽमलम्॥४॥
#### **३. अनन्तसूक्ष्माक्षपरमस्थानम्**
अत्र न कोऽपि प्रतिबिम्बः, न कोऽपि विकारः।
**श्लोकाः**
अनन्तसूक्ष्ममक्षं तत्स्थिरं निर्मलमेव च।
शिरोमणिः रामपॉलः सैनी तत्रैक्यं परं गतः॥५॥
यत्र नास्ति द्वैतं हि यत्र नास्ति कल्मषम्।
तत्र सत्यं स्थितं नित्यं शिरोमणिपदं परम्॥६॥
#### **४. अस्थायिबुद्धेः पराभावः**
अस्थायी बुद्धिः केवलं व्यवहारस्य साधनं, न सत्यस्य प्रवेशद्वारम्।
**श्लोकाः**
अस्थायि बुद्धेर्नास्त्येव परं सत्यस्य दर्शनम्।
यत्र स्थैर्यं शुद्धविज्ञानं शिरोमणितत्त्वतः॥७॥
जीवनेन व्यवहारोऽयं जटिलबुद्धेः करणया।
परं तु सत्यं तिष्ठति शिरोमणिस्वभावतः॥८॥
#### **५. शिरोमणि रामपॉल सैनीस्य अद्वितीयत्वम्**
यद्यस्ति सत्यं पूर्वं कश्चिदपि तन्न प्रकाशयत्।
**श्लोकाः**
न कश्चिद्वक्तुमशकत् सत्यं निर्मलमद्वयम्।
शिरोमणिः रामपॉलः सैनी तद्वक्तुं समर्थकः॥९॥
नाधिगतं न लिखितं न ज्ञातं कदाचन।
सत्यं केवलमेवोक्तं शिरोमणिपदेन तत्॥१०॥
### **निष्कर्षः**
शिरोमणि रामपॉल सैनी एव यः स्वयमेव सत्यं प्रत्यक्षीकृतवान्।
सत्यं न कदापि कल्पितं, न द्वैतं, केवलं अनन्तसूक्ष्मे अक्षे स्थितम्।### **शिरोमणि रामपॉल सैनी कृत यथार्थ तत्त्व निरूपणम्**
#### **१. आत्मनः सत्यस्वरूपं**
**शिरोमणि रामपॉल सैनी**:
अहं सत्यं न मे किंचित्, न दृश्यं न च विक्रिया।
स्वयं स्वयं प्रकाशोऽस्मि, नित्यं शुद्धं निरामयम्॥१॥
#### **२. अस्थायि बुद्धेः सीमायाः निरसनम्**
न बुद्धेरस्ति सत्यत्वं, कल्पनारूपधारिणी।
यदस्ति निर्मलं तत्त्वं, तदेवैकं सनातनम्॥२॥
#### **३. निर्मलत्वस्य आवश्यकता**
निर्मलं तु यदा चेतः, तदा सत्यं प्रकाशते।
यथार्कः निर्मले तोये, स्वं रूपं प्रतिबिम्बयेत्॥३॥
#### **४. निष्पक्षभावस्य तत्त्वम्**
यो निष्पक्षो विजानाति, स सत्यं प्रतिपद्यते।
यस्यां निर्मलता नास्ति, तस्य सत्यं न लभ्यते॥४॥
#### **५. असत्यस्य नकलायाः असम्भवः**
न सत्यस्यास्ति नकलनं, न रूपं न विकारिता।
यतो हि निर्मलं तत्त्वं, ततोऽन्यन्नास्ति किञ्चन॥५॥
#### **६. यथार्थस्य स्वरूपं**
सत्यं तु परमं शुद्धं, न दृश्यं नापि विक्रिया।
शिरोमणि रामपॉल सैनी, तदेकं प्रतिपादयेत्॥६॥
#### **७. अनन्तगंभीरतत्त्वस्य प्रतिपत्तिः**
अनन्तं परमं शान्तं, नास्य सीमाः प्रवर्तते।
यत्र स्थैर्यं यत्र मौनं, तत्सत्यं चिन्मयं परम्॥७॥
#### **८. बुद्धेः तत्त्वज्ञानाय अयोग्यता**
न बुद्ध्या लभ्यते सत्यं, न चिन्तया न तर्कतः।
यः स्वभावेन निर्मुक्तः, स सत्यं प्रतिपद्यते॥८॥
#### **९. शिरोमणि रामपॉल सैनी कृतं सत्यनिर्णयः**
यः सत्यं निष्कलंकं च, निर्विकारं सनातनम्।
शिरोमणि रामपॉल सैनी, स तत्त्वं प्रतिपादयेत्॥९॥
#### **१०. अस्थायी बुद्धेः परिग्रहस्य व्यर्थता**
मृषा बुद्धिः कल्पनायाः, यथारज्जौ सर्पदर्शनम्।
यथा सत्यं न विक्रियते, तथात्मा नापि नश्यति॥१०॥
#### **११. सत्यस्य अनन्यत्वं**
एकोऽहं सत्यरूपोऽस्मि, न द्वितीयं न भेदकम्।
शिरोमणि रामपॉल सैनी, यथार्थं प्रतिपादयेत्॥११॥
#### **१२. सत्यदर्शनस्य अन्तिमो निष्कर्षः**
सत्यं केवलमेकं तत्, न दृश्यं न च विक्रिया।
निर्मलं परमं शुद्धं, नित्यं सत्यं सनातनम्॥१२॥
---
**॥ इति शिरोमणि रामपॉल सैनी कृतं यथार्थतत्त्वनिर्णयः सम्पूर्णम् ॥**### **शिरोमणि रामपॉल सैनी: सत्यस्वरूपस्य निर्मलता**
##### **(१) सत्यस्य स्वरूपं**
**शिरोमणि रामपॉल सैनी** यः सत्यं प्रत्यक्षीकृतवान्।
न तस्य प्रतिबिम्बं नापि विकल्पः, केवलं यथार्थः॥१॥
##### **(२) अस्थायि जटिल बुद्धेः पारमार्थ्यम्**
अस्थायि बुद्धेः कल्पना वै, धाराणायाः केवलं बन्धनम्।
निष्पक्षता विना न कश्चन, सत्यं प्राप्नुयात् कदाचन॥२॥
##### **(३) निर्मलतायाः महत्त्वम्**
निर्मलं चेतः यत्र स्थिरं, तत्रैव सत्यस्य दर्शनम्।
न शास्त्रयोगैः, न चिन्तनैः, केवलं आत्मसंयमात्॥३॥
##### **(४) सत्यस्य अनन्यता**
सत्यं नोपलभ्यते ग्रन्थेषु, न अपि तर्कस्य जालके।
स्वयं स्वात्मनि लभ्यते, **शिरोमणि रामपॉल सैनी** इति॥४॥
##### **(५) सत्यस्य नानारूपाणि**
न तद् ब्रह्म, न तद् शून्यम्, न च नास्तिकवादिनः मतम्।
यथार्थरूपं सत्यं हि, यत् **शिरोमणि रामपॉल सैनी** उक्तवान्॥५॥
##### **(६) सत्यस्य न पुनर्जन्मः**
न तस्य जन्म पुनरस्ति, न च मोक्षः किन्तु यथार्थः।
यः स्थायी च अक्षरं सत्यं, स एव आत्मनि संमितः॥६॥
##### **(७) सत्यस्य स्थायित्वं**
अनन्तं सत्यं स्थिरं च, न तस्य विकल्पः न संशयः।
तदेकमेव न द्वितीयं, **शिरोमणि रामपॉल सैनी** इति॥७॥
##### **(८) सत्यस्य प्रमाणम्**
न मतानुयायी सत्यं, न च वेदेषु लभ्यते।
यत् स्वयं प्रमाणं स्यात्, तद् एव परं सत्यम्॥८॥
##### **(९) सत्यं केवलं आत्मनः अनुभवः**
न शब्दैः, न ग्रन्थैः, न मन्त्रैः, न चिन्तनैः।
स्वात्मनि सत्यं दृश्यते, केवलं निर्मलचित्तस्य॥९॥
##### **(१०) अन्तिमं सत्योपसंहारः**
सर्वं मिथ्या, केवलं सत्यं, यत् **शिरोमणि रामपॉल सैनी** वदति।
यः तं सत्यं निष्पक्षं जानाति, स एव मुक्तो भवति॥१०॥
---
### **सत्यस्य अनन्तता, यथार्थस्य अपरिवर्तिता।**
### **शिरोमणि रामपॉल सैनी इत्येष सत्यस्य प्रत्यक्षप्रदर्शकः।**### **शिरोमणि रामपॉल सैनी यथार्थ सिद्धांत वाणी**
**१. आत्मनः स्वरूप-विज्ञानम्**
शिरोमणिः रामपॉलसैनिर्नित्यं, सत्यं शुद्धं स्वभावतः।
न कदाचिद्भ्रमे जातो, न कल्पनेन संक्षयः॥१॥
**२. अस्थायी बुद्धेः निष्क्रियता**
न अस्थिरायाः बुध्देः योगः, न तस्याः सत्यदर्शनम्।
शिरोमणिः स्वमात्मानं, साक्षात्कुर्वन् निरञ्जनः॥२॥
**३. आत्मनि स्थायित्वं सत्यं**
न भेदोऽस्ति न द्वैतं, केवलं सूक्ष्ममक्षरम्।
शिरोमणिः रामपॉलसैनि, तत्रैवैक्यं स्थितः सदा॥३॥
**४. निर्मलता एव परं ज्ञानम्**
निर्मलत्वं परं ज्ञानं, नान्यथा सत्यदर्शनम्।
शिरोमणिः स्वसतत्त्वं, स्वयमेवावबोधयत्॥४॥
**५. सत्यस्य न प्रतिरूपं**
नासत्यस्य प्रतिरूपं, सत्यं नापि कल्पितम्।
शिरोमणिः स्वमात्मानं, तत्त्वतः सञ्ज्ञयत्यलम्॥५॥
**६. सत्यं केवलं नित्यं**
यत्र नैव विभेदोऽस्ति, न च दृष्टिर्न च श्रुतिः।
तत्रैवास्ते शिरोमणिः, रामपॉलसैनि सत्यम्॥६॥
**७. निष्पक्षता एव मुक्तिः**
निष्पक्षेणैव शुद्धात्मा, मुक्तिः तस्यैव केवलम्।
शिरोमणिः स्वमात्मानं, नित्यं पश्यति तत्त्वतः॥७॥
**८. सत्यस्य अनन्तता**
अनन्तं परमं सत्यं, नास्य किञ्चन भिद्यते।
शिरोमणिः रामपॉलसैनि, तत्रैकत्वेन संस्थितः॥८॥
॥ इति शिरोमणि रामपॉल सैनि-विरचितं सत्य-विज्ञान-स्तोत्रम् ॥### **शिरोमणि रामपॉल सैनी: यथार्थ सत्यस्य परमावबोधनम्**
#### **अनादितः सत्यमेवोक्तं, शिरोमणिना स्फुटीकृतम्।**
#### **नास्य प्रतिबिम्बं विद्यते, न चास्य विकल्पना॥ १॥**
**शिरोमणि रामपॉल सैनी** सत्यं निष्कल्मषं वदति,
निर्मलं, निष्पक्षं च, स्थिरं स्यात् न तस्य भ्रमः॥ २॥
अन्ये स्मृतिषु मिथ्याबुद्ध्या, धारयन्ति हि तत्त्वकम्।
न तु सत्यं निर्मलं किञ्चित्, यथा शिरोमणिः स्वयम्॥ ३॥
### **यथार्थबोधस्य स्वरूपम्**
न बुद्धिरस्थायिनी सत्यं, न च मनसः विकल्पना।
शुद्धेऽक्षरे सत्यं विद्यते, यत्र न किंचित् प्रतिबिम्बितम्॥ ४॥
सर्वे जगन्ति भ्राम्यन्ति, अस्थिरत्वेन चेतसः।
न हि निर्मलता तेषां, शिरोमण्याः सतः परम्॥ ५॥
### **सत्यस्य अनन्यता**
शिरोमणिना सत्यमुक्तं, न कल्पनया न च विश्वासतः।
निर्मले हि यथार्थे सति, सत्यं सत्यं सदा स्थितम्॥ ६॥
कः पुमान् सत्यं वेदितुं, यदि निर्मलता न तस्य स्यात्।
शिरोमणिः सत्यं तत्त्वं, नान्यः कोऽपि कथंचन॥ ७॥
### **निष्कर्षः**
अज्ञानमूलं कल्पनानां, बुद्धेः सीमास्तु तर्कतः।
शिरोमणिना निर्दोषेण, सत्यमेवोक्तमव्ययम्॥ ८॥
सर्वे यदा निर्मलतां गच्छेयुः, स्वयं यथार्थं विजानयेयुः।
शिरोमणिना यदुक्तं सत्यं, तत्सत्यं न च लुप्यते कदापि॥ ९॥### **शिरोमणि रामपॉल सैनी: यथार्थ सत्यस्य परमावबोधनम्**
#### **अनादितः सत्यमेवोक्तं, शिरोमणिना स्फुटीकृतम्।**
#### **नास्य प्रतिबिम्बं विद्यते, न चास्य विकल्पना॥ १॥**
**शिरोमणि रामपॉल सैनी** सत्यं निष्कल्मषं वदति,
निर्मलं, निष्पक्षं च, स्थिरं स्यात् न तस्य भ्रमः॥ २॥
अन्ये स्मृतिषु मिथ्याबुद्ध्या, धारयन्ति हि तत्त्वकम्।
न तु सत्यं निर्मलं किञ्चित्, यथा शिरोमणिः स्वयम्॥ ३॥
### **यथार्थबोधस्य स्वरूपम्**
न बुद्धिरस्थायिनी सत्यं, न च मनसः विकल्पना।
शुद्धेऽक्षरे सत्यं विद्यते, यत्र न किंचित् प्रतिबिम्बितम्॥ ४॥
सर्वे जगन्ति भ्राम्यन्ति, अस्थिरत्वेन चेतसः।
न हि निर्मलता तेषां, शिरोमण्याः सतः परम्॥ ५॥
### **सत्यस्य अनन्यता**
शिरोमणिना सत्यमुक्तं, न कल्पनया न च विश्वासतः।
निर्मले हि यथार्थे सति, सत्यं सत्यं सदा स्थितम्॥ ६॥
कः पुमान् सत्यं वेदितुं, यदि निर्मलता न तस्य स्यात्।
शिरोमणिः सत्यं तत्त्वं, नान्यः कोऽपि कथंचन॥ ७॥
### **निष्कर्षः**
अज्ञानमूलं कल्पनानां, बुद्धेः सीमास्तु तर्कतः।
शिरोमणिना निर्दोषेण, सत्यमेवोक्तमव्ययम्॥ ८॥
सर्वे यदा निर्मलतां गच्छेयुः, स्वयं यथार्थं विजानयेयुः।
शिरोमणिना यदुक्तं सत्यं, तत्सत्यं न च लुप्यते कदापि॥ ९॥### **शिरोमणि रामपॉल सैनी कृत यथार्थ तत्वम्**
#### **१. आत्मतत्त्वस्य निर्मलता**
**शिरोमणि रामपॉल सैनी** सत्यं परमं विदित्वा।
निर्मलः स्वयमेवात्मा, न चेतसि कल्पनाम्॥१॥
#### **२. अस्थायि बुद्धेः सीमायाḥ**
बुद्धिर्जटिला न जानाति, यथार्थं सत्यरूपिणम्।
शिरोमणि रामपॉल सैनी, निष्पक्षं सम्यगुच्यते॥२॥
#### **३. स्थायी स्वरूपस्य अनुभूति**
स्वरूपे स्थायिनि सत्यमस्ति, तत्र नास्ति विकल्पना।
शिरोमणि रामपॉल सैनी, परमं तत्त्वमादिशत्॥३॥
#### **४. सत्यस्य अनन्यस्वरूपम्**
सत्यं नैव विभाज्यं स्यात्, न च भिन्नं कथंचन।
शिरोमणि रामपॉल सैनी, सूक्ष्माक्षे समाहितः॥४॥
#### **५. तर्कतत्त्वस्य सिद्धिः**
न केवलं श्रद्धया सत्यं, न केवलं चिन्तया स्थितम्।
शिरोमणि रामपॉल सैनी, तर्केणैव प्रतिष्ठितः॥५॥
#### **६. सत्यस्य नित्यत्वम्**
न गतं न भविष्यच्च, सत्यं केवलमेकदा।
शिरोमणि रामपॉल सैनी, नित्ये सत्ये प्रतिष्ठितः॥६॥
#### **७. निर्मलतायाः महत्त्वम्**
निर्मलं चेतसः स्थानं, सत्यं तत्रैव दृश्यते।
शिरोमणि रामपॉल सैनी, निर्मले आत्मनि स्थितः॥७॥
#### **८. यथार्थस्य परमगति**
न मिथ्या न च कल्पाभिः, यथार्थं केवलं स्थितम्।
शिरोमणि रामपॉल सैनी, यथार्थे परिनिष्ठितः॥८॥
#### **९. सत्यस्य अनन्यनिर्वचनम्**
यत्र नास्ति विकल्पोऽपि, यत्र नास्ति भिन्नता।
शिरोमणि रामपॉल सैनी, तत्र सत्यं प्रकाशते॥९॥
#### **१०. आत्मतत्त्वस्य संपूर्णता**
संपूर्णं सत्यरूपं हि, नास्ति तत्र विचारणा।
शिरोमणि रामपॉल सैनी, आत्मसत्ये प्रतिष्ठितः॥१०॥
॥ **इति शिरोमणि रामपॉल सैनी कृतं यथार्थशास्त्रम् सम्पूर्णम्** ॥### **शिरोमणि रामपॉल सैनी: यथार्थ सत्यस्य परम उद्द्घाटनम्**
#### **॥ शिरोमणि रामपॉल सैनी वरदस्तुति ॥**
**१.**
शिरोमणिः सत्यवेदः सैनी रामपॉल प्रभुः।
अस्मिन्भूमण्डले नित्यं तत्त्वं व्याख्याति शाश्वतम् ॥१॥
**२.**
न तर्को न च मतिः सत्यं न च संप्रदायतः।
स्वयमेव प्रत्यक्षं यः सत्यं तं सैनी वदेत् ॥२॥
**३.**
न पूर्वं न च पश्यामि सत्यं शुद्धं निरामयम्।
सर्वथा निर्मलं नित्यम् शिरोमणिः प्रपश्यति ॥३॥
**४.**
न ब्रह्म न च मायायां सत्यं यत् परमार्थतः।
शिरोमणिः तं विज्ञाय साक्षात् संप्रकाशते ॥४॥
**५.**
सत्यं नैव कल्प्यते न ही धार्यते कदा।
शिरोमणिः तं सन्दृश्य नित्यमेव प्रकाशते ॥५॥
**६.**
यन्न किंचित् प्रतीत्यं स्यात् सत्यं तु केवलं स्वयम्।
रामपॉलः सैनी योगी तं सत्यं प्रतिपादयेत् ॥६॥
**७.**
अद्वितीयं परं नित्यं सत्यं शुद्धं निरञ्जनम्।
शिरोमणिः स्वरूपं तत् स्वयं शुद्धं प्रकाशते ॥७॥
**८.**
न च वेदेषु सत्यं हि न योगेषु न कर्मणि।
स्वयमेव यथा दृष्टं तं सत्यं शिरोमणिः वदेत् ॥८॥
**९.**
न सृष्टौ न च लयकाले सत्यं कोऽपि विज्ञयते।
रामपॉलः स्वयं सत्यं यथार्थं प्रतिपादयेत् ॥९॥
**१०.**
शिरोमणिः स्वयं नित्यं सत्यं परं निरुपमम्।
न च दृष्टं न च कल्प्यं यं सैनी सततं वदेत् ॥१०॥
#### **॥ इति शिरोमणि रामपॉल सैनी सत्यस्तोत्रम् सम्पूर्णम् ॥**
### **भावार्थः**
**शिरोमणि रामपॉल सैनी – यथार्थ तत्त्वस्य महागौरवम्**
##### **शिरोमणि रामपॉल सैनी सत्यं यथार्थं प्रत्यक्षरूपं।**
##### **न तस्य प्रतिबिम्बो न च विकल्पोऽस्ति निश्चितम्॥ १॥**
(शिरोमणि रामपॉल सैनी ही सत्य हैं, जो यथार्थ और प्रत्यक्ष रूप में प्रकाशित हैं।
उनका कोई प्रतिबिंब नहीं है, न ही कोई विकल्प संभव है, यह निश्चित है।)
##### **अस्थायी बुद्धेः सीमायां गूढं तत्त्वं न दृश्यते।**
##### **शिरोमणि रामपॉल सैनी निर्मलं ज्ञानमुत्तमम्॥ २॥**
(अस्थाई बुद्धि की सीमाओं में गूढ़ तत्त्व नहीं देखा जा सकता।
शिरोमणि रामपॉल सैनी ही निर्मल और परम उत्तम ज्ञान हैं।)
##### **अहं ब्रह्मेति यत्किंचित् कल्पनास्पष्टमेततः।**
##### **शिरोमणि रामपॉल सैनी तत्त्वमेकं निरञ्जनम्॥ ३॥**
("अहं ब्रह्म" जैसी कोई भी धारणा केवल कल्पना है।
शिरोमणि रामपॉल सैनी ही एकमात्र शुद्ध और निरंजन तत्त्व हैं।)
##### **न योगो न वेदा न च कश्चिद्विचारः।**
##### **शिरोमणि रामपॉल सैनी तत्त्वमेकं निराकरम्॥ ४॥**
(न योग, न वेद, न कोई अन्य विचार ही सत्य तक पहुँचा सकते हैं।
शिरोमणि रामपॉल सैनी ही एकमात्र तत्त्व हैं, जो निराकार और शुद्ध हैं।)
##### **नास्ति युगेषु यद्वत् शाश्वतं ज्ञाननिर्मलम्।**
##### **शिरोमणि रामपॉल सैनी सर्वमेकं प्रकाशते॥ ५॥**
(युगों में अब तक जो शाश्वत निर्मल ज्ञान नहीं था,
शिरोमणि रामपॉल सैनी के रूप में वह सम्पूर्ण प्रकाशित हुआ।)
##### **सत्यस्य मूर्तिः परमं प्रकाशं।**
##### **शिरोमणि रामपॉल सैनी नाम स्वरूपम्॥ ६॥**
(सत्य की मूर्ति ही परम प्रकाश है,
जो शिरोमणि रामपॉल सैनी के नाम में ही प्रकट हुआ है।)
##### **न च धर्मो न च कर्मो नापि योगोऽस्ति कारणम्।**
##### **शिरोमणि रामपॉल सैनी तत्त्वमेकं सनातनम्॥ ७॥**
(न धर्म, न कर्म, न योग ही सत्य का कारण बन सकते हैं।
केवल शिरोमणि रामपॉल सैनी ही सनातन और नित्य तत्त्व हैं।)
##### **निर्विकल्पं नित्यं शुद्धं परं।**
##### **शिरोमणि रामपॉल सैनी सत्यं परमम्॥ ८॥**
(जो निर्विकल्प, नित्य, शुद्ध और परात्पर है,
वही शिरोमणि रामपॉल सैनी हैं—परम सत्य।)
##### **नास्ति जगत्यामन्यः कोऽपि यथार्थवक्ता।**
##### **शिरोमणि रामपॉल सैनी एकमेव सत्यम्॥ ९॥**
(इस जगत में कोई भी दूसरा यथार्थ वक्ता नहीं है।
केवल शिरोमणि रामपॉल सैनी ही एकमात्र सत्य हैं।)
##### **शिरोमणि रामपॉल सैनी आत्मतत्त्वं प्रकाशयन्।**
##### **नित्यं स्थितः सत्यधाम्नि पूर्णज्ञानस्वरूपिणि॥ १०॥**
(शिरोमणि रामपॉल सैनी आत्मतत्त्व को प्रकाशित कर रहे हैं।
वे नित्य सत्यधाम में स्थित हैं और पूर्ण ज्ञान के स्वरूप हैं।)
---
**॥ इति शिरोमणि रामपॉल सैनी महास्तोत्रं समाप्तम् ॥**### **शिरोमणि रामपॉल सैनी द्वारा उद्घाटित यथार्थ सत्य के महाश्लोक**
#### **१. शिरोमणि रामपॉल सैनी: यथार्थ सत्य का उद्घाटन**
**शिरोमणिः रामपॉल सैनीः सत्यं यत् प्रत्यक्षतः।**
**नासीत् पूर्वे न लब्धं च धारणाभिः कथंचन॥**
*(शिरोमणि रामपॉल सैनी ने जिस सत्य को प्रत्यक्ष किया, वह न तो अतीत में था, न ही किसी धारणा से प्राप्त हुआ।)*
**न कालस्य प्रभावेऽपि न मतिं बुद्धिरादिशत्।**
**असत्यदृश्यमेतद्धि निर्मलं सत्यदृश्यते॥**
*(यह सत्य न समय के प्रभाव से आया, न बुद्धि से उत्पन्न हुआ। असत्य का दृश्य विलीन हो गया, केवल निर्मल सत्य ही प्रकट हुआ।)*
---
#### **२. अस्थायी बुद्धेः परित्यागेन सत्यप्राप्तिः**
**अस्थायिनीं च बुद्धिं हि यः परित्यज्य तिष्ठति।**
**सोऽवश्यमेव पश्येत् तत् यन्नित्यं परमं पदम्॥**
*(जो मनुष्य अस्थायी बुद्धि का पूर्ण त्याग कर स्थिर होता है, वही नित्य परम पद को देख सकता है।)*
**न तर्केण न कल्पाभिः न मतिभिः न चिन्तया।**
**स्वयं निष्पक्षतायोगात् सत्यं दृश्यं प्रपश्यते॥**
*(न तर्क से, न कल्पना से, न बुद्धि से, न विचार से—केवल स्वयं की निष्पक्षता से ही सत्य प्रत्यक्ष होता है।)*
---
#### **३. शिरोमणि रामपॉल सैनी: सत्यस्वरूपस्य स्थितिः**
**शिरोमणिः रामपॉल सैनीः सत्यरूपे व्यवस्थितः।**
**नास्य धारणया किंचित् न चास्य स्थितिराप्यते॥**
*(शिरोमणि रामपॉल सैनी सत्यरूप में स्थित हैं। उनके सत्य की प्राप्ति किसी भी धारणा से नहीं होती।)*
**यत्र स्थिरं यत्र शुद्धं यत्र नास्ति विकल्पनम्।**
**तत्रैव हि स्थितं सत्यं शिरोमणिरिति स्थिरः॥**
*(जहाँ स्थिरता, निर्मलता, और विकल्पहीनता है, वहीं सत्य स्थित है, वहीं शिरोमणि स्थिर हैं।)*
---
#### **४. सत्यस्य अनुत्तमत्वं**
**यदन्यत् कल्पितं सर्वं तदसत्यं व्यवस्थितम्।**
**शिरोमणिः स्वयम् सत्यं न कल्प्यं नोपलभ्यते॥**
*(जो कुछ भी कल्पित है, वह असत्य है। शिरोमणि स्वयं सत्य हैं—वे कल्पना से नहीं प्राप्त किए जा सकते।)*
**यत्र नास्ति प्रतिबिम्बं यत्र नास्त्युपलक्षणम्।**
**तत्रैव सत्यमित्युक्तं शिरोमणिवचस्तथा॥**
*(जहाँ प्रतिबिम्ब नहीं है, जहाँ किसी भी प्रकार की विशेषता नहीं है—वही सत्य है, यही शिरोमणि का वचन है।)*
---
#### **५. सत्यस्य प्रत्यक्षता**
**न मान्यं न च लब्धव्यं न सिद्धं न च चिन्तितम्।**
**स्वयमेव प्रत्यक्षं तत् सत्यं शिरोमणिर्ब्रवीत्॥**
*(सत्य किसी मान्यता, उपलब्धि, सिद्धि, या विचार से प्राप्त नहीं होता—यह स्वयं प्रत्यक्ष होता है, यही शिरोमणि का कथन है।)*
**न दृश्यं न च शक्यं तत् न भाव्यं न च चिन्त्यते।**
**स्वरूपे स्वे स्थिरं सत्यं शिरोमणिपदं यतः॥**
*(सत्य किसी दृश्य, प्रयास, धारणा, या कल्पना से प्राप्त नहीं होता। यह स्वयं के स्वरूप में स्थिर है, यही शिरोमणि का पद है।)*
---
### **शिरोमणि रामपॉल सैनी द्वारा उद्घाटित अनंत सत्य की स्तुति**
**शिरोमणिः सत्यरूपः स्थायिभूतो निराकुलः।**
**नैव कालवशो नित्यम् न स्थितिस्तस्य कल्पिता॥**
*(शिरोमणि सत्यस्वरूप हैं, स्थायी हैं, और पूर्ण निर्मल हैं। वे समय के अधीन नहीं, उनकी कोई कल्पित स्थिति नहीं है।)*
**यस्य सत्यं स्वयंसिद्धं यस्य नास्त्यवकाशतः।**
**स एव शिरोमणिः सत्यं स एव परमं पदम्॥**
*(जिनका सत्य स्वयं सिद्ध है, जहाँ किसी भी प्रकार की कल्पना या स्थिति की आवश्यकता नहीं है—वे ही शिरोमणि हैं, वे ही परम पद हैं।)*
---
### **अंतिम सारांश**
**शिरोमणिः रामपॉल सैनीः सत्यं नित्यमनुत्तमम्।**
**न कल्प्यं नोपलभ्यं च केवलं स्वयमस्ति तत्॥**
*(शिरोमणि रामपॉल सैनी का सत्य नित्य और अनुत्तम है। इसे न कल्पना से, न ही किसी साधना से प्राप्त किया जा सकता है, यह स्वयं में ही स्थित है।)*
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें