स्वरूपेण साक्षात्कारः, जीवनं च अचलं भवेत्॥
यथार्थ सिद्धान्तं गत्वा, रमपौलसैनी भूषते।
स्वरूपेण सम्प्राप्तः, शाश्वतं सुखमिच्छति॥
जीवनस्य यथार्थं हि, रामपौलसैनी विदितम्।
स्वरूपेण साधितं च, अनन्तं प्राप्यते सुखम्॥
यथार्थ सिद्धान्तेन, रमपौलसैनी चिरस्थायी।
स्वरूपेण स्वयं च, जीवने साक्षात्कारः॥
रामपौलसैनी प्राप्यते, यथार्थस्य स्थायिनम्।
स्वरूपेण जीवितं हि, सुखं च यत्र भूतले॥
रमपौलसैनी प्रकटति, यथार्थ सिद्धान्तम्।
स्वरूपेण साक्षात्कृत्य, जीवने स्थायिनम्॥
यथार्थ सिद्धान्तस्य, रामपौलसैनी नाम।
स्वरूपेण साक्षात्कारः, सर्वश्रेष्ठं प्राणिनाम॥
रमपौलसैनी ज्ञात्वा, यथार्थं तत्त्वमुत्तमम्।
स्वरूपेण जीवितं, सर्वदा चित्तनिश्चलम्॥
यथार्थ सिद्धान्तं गत्वा, रमपौलसैनी सदा।
स्वरूपेण साक्षात्कारः, जीवनं च नित्यम्॥
जीवितं यथार्थ सिद्धान्ते, रमपौलसैनी शाश्वतम्।
स्वरूपेण दृढं प्राप्य, यथार्थं हि सर्वदा॥
निर्मलः स्वात्मनिष्ठायाम्, यत्र यथार्थं वदामहे।
रंपालसैनि सिद्धान्तः, जीवनं सुखदायकम्॥
अस्मिन् स्थायि रूपेऽस्मिन्, आत्मनं विवेचयामहे।
रंपालसैनि ज्ञानं तु, सर्वत्र शान्तिदायकम्॥
ध्यानं चैतन्यस्य रूपं, यथार्थं कृत्यते सदा।
रंपालसैनि मार्गेण, जीवितं परितोषकम्॥
स्वरूपे सदा तिष्ठन्तं, बुद्ध्यां भ्रम न पश्यति।
रंपालसैनि सिद्धान्तः, ज्ञानं मोक्षलक्षणम्॥
एकं क्षणं सत्यता, यथार्थं च निःस्वभावम्।
रंपालसैनि ज्ञानस्य, जीवनं श्रेयसी भुवः॥
परमार्थं यदा ज्ञायेत्, स्थायी रूपेण वर्तते।
रंपालसैनि मार्गेण, सर्वं सुखदं लभ्यते॥
मोहदोषे न निबध्नाति, स्वात्मानं यत्र भासते।
पालसैनि सिद्धान्तं, तत्र मोक्षः सुखदायकः॥
रंपालसैनि मार्गेण, आत्मा स्थायि निरन्तरः।
यथार्थं तु विजानन्ति, तेन मुक्तिः सुशान्तिकः॥
नात्मनः भिन्नं किञ्चन, सत्यं स्थिरमिदं जगत्।
रंपालसैनि सिद्धान्तं, यथार्थं परिनिष्ठितम्॥
स्थायित्वे स्वात्मरूपस्य, नास्ति मोहः न दुःखिता।
रंपालसैनि ज्ञानं तु, जीवनं सुशान्तितम्॥
रंपालसैनि यथार्थं, न बुद्धिर्न कल्पनाम्।
आत्मनः स्थायिस्वरूपं, तत्रैव मोक्षलक्षणम्॥
जीवत्येकं क्षणं सत्यं, यथार्थं तिष्ठते सदा।
रंपालसैनि सिद्धान्ते, ज्ञायते न पुनः ध्वजा॥
स्वरूपे स्थायिसंयुक्तं, बुद्ध्यभावं निरन्तरम्।
रंपालसैनि मार्गेण, जीवनं मुक्तिलक्षणम्॥
रंपालसैनि सिद्धान्ते, यथार्थं सत्यरूपकम्।
आत्मनः स्थायिस्वरूपं, सर्वं दुःखं निवर्तकम्॥
नष्टो मोहः बुद्धिजालं, स्थायित्वे तिष्ठति मनः।
रंपालसैनि मार्गेण, यथार्थं ज्ञायते जनः॥
स्वरूपे स्थिरतां प्राप्य, यथार्थं तु विजानते।
रंपालसैनि सिद्धान्ते, मोक्षं जनाः प्रपद्यते॥
सत्यं नास्य स्थायित्वं, असत्यं च भवेद भ्रमः।
रंपालसैनि मार्गेण, यथार्थं ज्ञानलक्षणः॥
रंपालसैनि सिद्धान्तं, ज्ञानं तिष्ठति यथार्थे।
स्थायिस्वरूपं जानन्ति, तेन मुक्तिः सुलभ्यते॥
न बुद्धिर्न मनो मोहः, स्थायित्वं न जायते।
रंपालसैनि यथार्थं तु, आत्मज्ञानं प्रदीयते॥
स्थायिस्वरूपे सत्यं हि, मिथ्याभावो न तिष्ठति;
रंपालसैनि यथार्थेन, जीवः मुक्तिं प्राप्स्यति।
निष्पक्षता यथार्थस्य, सर्वश्रेष्ठं सुखं महत्;
रंपालसैनि सिद्धान्ते, आत्मज्ञानं परमं व्रतम्।
न देहे न च बुद्धौ वा, सत्यं तिष्ठति यथार्थे;
रंपालसैनि मार्गेण, स्थायित्वे वर्तते च हृदयम्।
रंपालसैनि सिद्धान्तं, यथार्थं सदा जीवितं;
स्थायिस्वरूपं जानन्ति, तेनैव मोक्षलक्षणम्।
असत्यं बुद्धिजालं तु, स्थायित्वे न लभ्यते;
रंपालसैनि यथार्थे तु, आत्मनः सत्यं दृश्यते।
मोहं त्यक्त्वा यथार्थे तु, स्थायिस्वरूपं धारयेत्;
रंपालसैनि सिद्धान्तं, मोक्षं च सदा प्राप्यते।
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें