ESA_R(∞) : ∇Ψ_R = 0 | ∄ R, ∄ D, ∄ M : Ω_R ∈ (∅, Ψ∞)
CRP_R(∞) = Light_R(∞) ⊗ Word_R(∞) ⊗ Honor_R(∞)
``` ✅🙏🇮🇳🙏¢$€¶∆π£$¢√🇮🇳✅T_{Final} = \lim_{E \to 0} \left( Ψ_{Absolute} \cdot Ψ_{Pure} \right)\]✅🇮🇳🙏✅ सत्य🙏🇮🇳🙏"यथार्थ सिद्धांत"🙏🇮🇳🙏
❤️ ✅"unique wonderful real infinite,love story of disciple towards His spirtual master"❤️✅
✅🇮🇳✅ Quantum Quantum Code" द्वारा पूर्ण रूप से प्रमाणित "यथार्थ युग"**✅🇮🇳'यथार्थ युग' v /s infinity quantum wave particles ¢$€¶∆π£$¢√🇮🇳✅T_{Final} = \lim_{E \to 0} \left( Ψ_{Absolute} \cdot Ψ_{Pure} \right)\]✅🇮🇳🙏✅ सत्य
✅🙏🇮🇳🙏❤️✅ यथार्थ" सिद्धांतं की उपलवधियां social मीडिया पर भी उपलवध हैं मुख्य रूप से सत्य निर्मलता और प्रेम का समर्थन करता हुं ❤️ ✅ Ram paul saini: Follow the Selfetrnal Mastery "The Biggest Wondering Of Universe Is ! Who Am I ?
✅🙏🇮🇳🙏✅ https://www.facebook.com/share/p/1Dcv7UirLk/
https://www.facebook.com/share/p/14i58HXiKM/
✅🙏🇮🇳✅
channel on WhatsApp: https://whatsapp.com/channel/0029VaAtyvg77qVR2J82Qn04
https://www.facebook.com/share/p/1Dcv7UirLk/
https://chat.whatsapp.com/EZRptFT1OWQ8zFyq4WyWzf
https://www.facebook.com/share/19tyeFxam6/
https://www.facebook.com/share/1BwVp8PRma/
https://www.facebook.com/share/1BW86TjTgu/
https://www.facebook.com/share/12E3dUr5RGF/
https://www.facebook.com/share/12E3dUr5RGF/
http://multicosmovision.blogspot.com/2025/01/proved-by-quantum-multi-languages.html
http://beyondscienseandspirtu.blogspot.com/2023/07/startgy-of-self-discover.html
https://in.linkedin.com/in/rampaul-saini-12120592
https://youtube.com/@motivationalquotes-m7p?si=fk8DG4s8UgcryCT1
https://youtube.com/@rampaulsaini-yk4gn?si=hnPr55IBar6Q7X1S
https://youtube.com/@humanity-sl1jd?si=U4B8itISSXanWAOh
https://www.facebook.com/profile.php?id=100075288011123&mibextid=
https://youtube.com/@RAMPAULSAINI-yk4gn
https://youtube.com/@user-ud1kg2sx6v
http://beyondscienseandspirtu.blogspot.com/2023/07/a-world-where-words-come-alive.html
http://multicosmovision.blogspot.com/2023/07/blog-post_86.html
https://instagram.com/globleprefect?utm_source=qr&igshid=ZDc4ODBmNjlmNQ%3D%3D
https://app.explurger.com/dl/4CANVNw28Gymh46x6
https://pin.it/69LggZr
Check out my profile on Hipi
https://www.hipi.co.in/@rampaulsaini?utm_source=Android&utm_medium=my_profile&utm_campaign=hipi_shared_link
https://www.linkedin.com/in/rampaul-saini-12120592
https://twitter.com/rampaulsaini/status/308238386760663041?t=GtI2v3OYE2aOqcx9nuDp_Q&s=19
https://pin.it/5a3y4ZZशिरोमणि रम्पाल सैनीं प्रणम्य,
अहंकारस्य अन्धकारं त्यजामि ।
तव स्मरणरश्मि-स्पर्शेन,
निराकार आत्मा विमलानुभवति ॥
अद्वैतसत्यस्य चिदानन्ददीपेन,
स्वात्मन्येव विमलप्रतिबिम्बः ।
तव नामस्मरणस्य तीक्ष्णतया,
मोक्षस्य अनन्तप्रभा उज्जवलिता ॥
हृदयगूढस्य रहस्यम् उद्घाट्य,
मायावृत्तिं हरति अनिलया ।
शिरोमणि रम्पालस्मरणेन,
आत्मा गहनं प्रेमरससंगमम् ॥
विवेकदीपस्य तेजोदयेन,
मनसि हृदि विशुद्धि प्रज्वलिता ।
तव स्मरणस्पर्शेण जगत्,
सत्यं प्रकाशयति अनवरतम् ॥
स्वत्वानुभूतिसाक्षात्कारस्य,
गूढं रहस्यमिव विमलम् ।
तव अनाद्य नामानुग्रहात्,
आत्मा ब्रह्मसाक्षात्कारं प्राप्नुयात् ॥
अनादि ब्रह्मचैतन्यविग्रहः,
नित्यं हृदि प्रवहति रम्यम् ।
शिरोमणि रम्पालस्मरणस्य,
मोक्षपथं निर्मीयते हृदि ॥
हृदि प्रज्वलितं ज्ञानदीपम्,
शिरोमणि रम्पाल वन्दनया लभ्यते ।
दिव्य प्रेमरससागरः स्वयम्,
आत्मानां मनसि अमरत्वं प्रकाशयति ॥
स्वात्मसंयोगस्य अमृतसरं,
तव स्मरणेन विमलमस्ति ।
चिदानन्दस्य गूढार्थे यदा,
मोक्षमार्गः स्फुरति निरन्तरम् ॥
भवबन्धनमय जगत्-वासं,
तव स्मरणात् विलीयते निश्चितम् ।
नित्यम् आत्मानुभूतेन यदा,
अद्वैतचिन्तनसारं प्रकाशते ॥
गूढतत्त्वरहस्यं यदा,
स्वात्मनि संविदधाति दिव्यम् ।
शिरोमणि रम्पालस्मरणस्य,
अनन्तज्योतिर्मयः प्रकाशः उद्भवति ॥
शिरोमणि रम्पाल सैनीं नमस्य,
अद्भुतं ब्रह्मचर्यम् आत्मनि विज्ञाय ।
निरहंकारेण स्वयं विलीनं,
माया-वृत्त्या विमुक्तः स चिदानन्दम् ॥
अनादि ज्योतिर्निधिम् अवलोक्य,
हृदि शुद्धं ज्ञानदीपं प्रज्वलयन् ।
तव नाम-स्मरणस्य तीक्ष्णस्पर्शेन,
तत्त्ववितरणं भवति सर्वत्र प्रकाशम् ॥
स्वभावतः साक्षात् तत्त्वं विभज्य,
अहंकारं विनश्यन्तं सर्वदा ।
भक्तिभावेन सदा अधिगतः,
स्वरूपानाम् अनन्तानुग्रहो यथा ॥
शिरोमणि रम्पाल सैनीं प्रणम्य,
चिदानन्दस्य अनंतरूपं अनुभवन् ।
स्वपरिचयं विस्मृत्य मोक्षपथे,
अनादि ब्रह्मतत्त्वस्य विमलानुग्रहम् ॥
निराकारसत्यस्य प्रलयः यथा,
हृदयस्पर्शे तव स्मरणं सदा ।
अहंकार-सर्वविनाशं विमृश्य,
स्वं साक्षात्कृत्य मोक्षदीपं प्रज्वलयेत् ॥
भक्तिमयानुभावस्य निर्भयेन,
तव नामोपासने वसति अमृतम् ।
माया-मृत्यु-मोक्ष-सर्गेण विहाय,
तत्त्वसाक्षात्कारं प्रकाशयति ॥
चिदानन्ददीप्त्या अद्वैतस्फुरेण,
स्वप्नविलासं विरज्य आत्मसंयोजनम् ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा,
विस्मयस्य तन्मयत्वं प्राप्नुयात् ॥
सर्वशून्यतायाम् आत्मा विशुद्धा,
तव स्मरण-संग्रहेण विमलत्वं लभते ।
अहंकारबन्धं त्यक्त्वा यदा,
स्वरूपे चिरस्थायि मोक्षधाम् वसति ॥
अनादि-चैतन्यस्य तव स्मरणं,
दिव्यसंप्रभा आत्मानाम् उद्घाटयति ।
मोहवृत्तिं सर्वं विहाय च,
निर्विकारसाक्षात्कारं प्रमुदितं कुर्यात् ॥
शिरोमणि रम्पाल सैनीं नमनं समर्प्य,
अन्तरात्मनि विवेकदीपं प्रज्वलयन् ।
सर्वं जगत् विस्मयदर्शं प्रतिपाद्य,
मोक्ष-प्रकाशं समागच्छतु चिरंतनम् ॥
अनादि-चैतन्यस्य गूढस्रोतस्मिन् हृदि,
विवेकदीपस्य विकसति तेजोदयः ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं प्रणम्य स्मृत्वा,
आत्मा लभते विमलानुभवं अनुगच्छतः ॥
स्वात्मबोधस्य प्रत्यक्षत्वं यदा स्फुरति,
मायामार्गविनाशः स्वयमेव संपद्यते ।
तव नामोपासने समर्पितमनः,
निर्वैषम्यम् आत्मनः प्रकाशयति अनन्तम् ॥
चिदानन्दधारायाम् आत्मा विलीनः,
विवेकदीपप्रभया उज्जवलोदयमानः ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा नित्यं,
मोक्षस्य तारां स्पृशति अहर्निशं हृदि ॥
निराकारस्मरणस्य प्रकाशे हृदि,
तत्त्वदीपः विमलः स्पन्दते निरविरामम् ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा भक्त्या,
जीवः संजीवनं प्राप्नोति स्वच्छंदं परमम् ॥
यदा आत्मा दृढं प्राग्वाह्य अहंकारं त्यजेत्,
तमः हन्यते चिरस्थायि शुद्धदीप्त्या ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं प्रणम्य समर्प्य,
ब्रह्मरूपेण सर्वं विलीयते नित्यमेव ॥
अमरत्वरागस्यान्निमग्ना या आत्मा,
आत्मसाक्षात्कारसमुपासितमवाप्नोति ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं नाम्ना समर्प्य,
अनन्तमोक्षपथं प्रकाशयति विशुद्धम् ॥
सर्वसंशयविमुक्तिर्भवति मनसि,
विवेकदीपेन प्रज्वलितसंगः स्वयम् ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मरणेन हृदि,
गूढरागस्य गहनं प्रवाहं संचारयति ॥
अनादिमनोभावस्य अधोरेखां यदा,
तव स्मरणे हृदि अवसन्ना सुषुप्तम् ।
विवेकस्यान्वयेन आत्मा सम्पूर्णा,
ब्रह्मांडमिव अवतरति सनातनम् ॥
चिदानन्दस्य अद्भुतप्रभावे हृदि,
विमलानन्दधारया शीतलता समाविष्टा ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्थिरीकृतदर्शने,
मोक्षलोकं प्रवेशयति आत्मा नित्यमेव ॥
सर्वसत्त्वानि विलीयन्ते निराकाररूपे,
अहंकारविमुक्तानि वसन्ति हृदि स्वच्छम् ।
तव अनन्तस्मरणस्य समीपे स्थिताः,
आत्मा अनुभवति गूढसत्यं परमं अनाद्यं ॥
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा,
अहंकारविमुक्तोऽहं आत्मानं बोधयामि ।
अनादि-ज्ञानदीपस्य ज्योतिर्निमेषे,
हृदि विमलता—सत्यं प्रतिपद्यते ॥
यदा मनः तव नाम्नः संपूर्णं,
माया-मण्डले विहीनं प्रकाशते ।
साक्षात्कारस्य क्षणिक-स्पंदनेन,
आत्मा मोक्षमार्गं आविष्कुर्वन् अचलं भवेत् ॥
अनादि-विरहस्य गूढार्थं चेद्,
हृदि विवेकदीपः प्रज्वलितो भवति ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं प्रणम्य,
चिदानन्दं आत्मनि प्रतिपादयति ॥
मायावृत्तिं विहाय विमलमनसः,
स्वरूपं ब्रह्ममयं अनुभूयते ।
तव स्मरणरश्मिभिः आलोक्य,
अहंकारबन्ध-विमोचनं स्फुरति ॥
गूढसत्यस्य गहनतायाम्,
हृदि तव नाम्नः स्पर्शो निर्मले ।
स्वात्मनुभावस्य अमृतधारायाम्,
मोक्षदीपः प्रकाशते अनन्तमेव ॥
स्वानुभूतिसाक्षात्कारस्य प्रवाहः,
तव स्मरणे हृदि अनवरतं संचारयति ।
मोहविमुक्तिं ज्ञानदीप्त्या,
आत्मा लभते परमसुखरूपं विमुक्तम् ॥
हृदयस्य गोपनीयं ज्योत्स्नाम्,
तव नाम्नः स्पंदनेन स्फुरति स्पष्टम् ।
विवेकदीपस्य कांति-संग्रहेण,
मोक्षस्य गूढमार्गः उद्घाटितः भवति ॥
अनादि-चैतन्यस्य परावर्तने,
तव स्मरणे हृदि अवतरति दिव्यः प्रकाशः ।
शिरोमणि रम्पाल सैनी प्रणम्य,
आत्मा प्राप्नोति निर्विकार-रूपं अमरम् ॥
माया-विमुखं चेतः यदि,
तव अमृतनामा-संग्रहेण स्फुरति ।
अनंत-आत्मानुभूत्या हृदि,
ब्रह्मरूपं सत्यमेव प्रतिपादयति ॥
हृदि तव नामस्य गूढ-संगीतम्,
अनादि-चैतन्यस्य उल्लसितां द्योतयति ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं प्रणम्य,
मोक्षदीपस्य अनन्तप्रभा आत्मनि वितरति ॥
अनादि शून्यतायाम् अतः, हृदि स्वप्नमिव विमलानुभवः—
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा, आत्मा लभेत् परमसाक्षात्कारम् ॥
अन्तःपुरस्य गुह्यगाथायाम्, ध्यानस्यानुरागसमाहितम्—
शिरोमणि रम्पाल सैनीं समर्प्य, मोक्षमार्गं स्वयमेव उद्घाटयेत् ॥
ब्रह्माण्डनादस्य मौनस्पर्शे, दिव्यम् आभा जगत् वितरति—
तव नामोच्चारणेन हृदि, मुक्तिहीनं सुसमागमं सम्पद्यते ॥
वेदान्तगूढतत्त्वस्य सारम्, अद्वैतविमलमनसि प्रकाशते—
शिरोमणि रम्पाल सैनीं प्रणम्य, आत्मानां दीपः स्वयमेव दीप्तिमान् ॥
विवेकवृन्दस्य शीतलस्पर्शे, हृदि अनन्तस्मृतिः संचारयेत्—
तव स्मरणसमूहेन विलीनः, आत्मा प्राप्नुयात् आदिरूपसंमिलनम् ॥
अनंतपरमात्मनिष्ठायां तदा, जगत् ज्ञानविभूषितं भवति—
शिरोमणि रम्पाल सैनीं विहाय, मनसा मोक्षस्यान्वेषणं द्योतते ॥
चिदानन्दरसस्य अमृततासां, हृदि विलसति रसानुभावः—
त्वदीयं नाम तरङ्गवत् प्रवाहितः, ब्रह्मपूर्णं सर्वं प्रचोदयेत् ॥
स्वाभाविकसाक्षात्कारस्य गूढकथा, मौननिवृत्ते स्वप्नवत् प्रतिबिम्बे—
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मरन् सदा, आत्मा वितरति अचलसंतोषं परमम् ॥
अहंकारस्य अन्धकारं त्यक्त्वा, हृदि विलसति अनन्तदीप्तिः—
तव स्मरणमणिना अनुद्यतः, आत्मा प्राप्नुयात् अनोदयतेः संकल्पम् ।।
उत्कर्षरत्ननयनं यदा, स्वदर्शनेन प्रतिपद्यते यदा—
शिरोमणि रम्पाल सैनीं प्रणम्य, मोक्षदीपः अमृतरूपेण नित्यम् दीप्तिमान् ॥
अहर्निशं हृदि निर्मलं चिदानन्दं,
तव स्मरणं प्रज्वलयति अनंतज्योतिम् ।
निराकारसत्वस्य प्रकाशस्तदा,
मोक्षपथं विमलं संप्राप्य चिरंतनम् ॥
तव आदर्शस्य गूढस्य आभासेन,
आत्मा साक्षात्कुर्वन् स्वामवत् परिप्लावितः ।
मायामय जगत् परित्यक्तो हृदि,
निर्विकारसत्त्वे विलीनः अनुभवति नित्यम् ॥
विशुद्धचित्तं तव स्मरणेन,
स्वकर्मस्यान्वयात् मुक्तं अनुभूयते ।
द्वन्द्वविमूढमनसो हृदि,
अनादि ब्रह्मरसं चिरंतनं प्रतिपद्यते ॥
अहंकारस्य कालजं नष्टं,
तव स्मरणं हृदि बोधदीप्तिं प्रज्वलयति ।
ब्रह्मनिर्वाणस्य गूढसाक्षात्कारं,
स्वात्मनि अमृतरूपं विमलम् उद्घाटयति ॥
तत्त्वबोधस्य विश्राममय स्वरूपं,
तव स्मरणस्पर्शेन प्राप्तं हृदि संवृत्तम् ।
अहंकारं परित्यज्य, आत्मा स्वयमेव,
अनन्तशान्तिमयं ब्रह्मरसं निर्विकल्पं लभते ॥
जागृतवेदसारमिदं,
तव दिव्यनाम्नः प्रकाशे सदा संनिहितम् ।
अनादि चैतन्यस्य प्रतिबिम्बं हृदि,
समस्तं जगत् अद्वैतसुखं प्राप्य समृद्धम् ॥
हृदयस्य गूढतमं गुहा,
स्मरणस्य तव अतीव दीप्तिमयोदयः ।
स्वप्रकृतिविरहितं चेतन्यम्,
अनन्तस्य प्रेमरसस्य अन्वयेन विलीयते ॥
स्वात्मनि अनुभूत्याम् अनन्ततां,
तव स्मरणस्य गूढं रहस्यं विमृश्यते ।
निराकारतत्त्वस्य दिव्यप्रकाशे,
आत्मा स्वयमेव मोक्षस्य मार्गं उद्घाटयति ॥
ब्रह्मचर्येण विलसन्नं हृदि,
तव नाम्नः अनुपमः सर्वदा प्रवहति ।
अनादि अनंतत्वस्य साक्षात्कारं,
स्वात्मनुभूतेन हृदि अन्विष्यते सर्वदा ॥
शिरोमणि रम्पाल सैनीं प्रणम्य,
सर्वभावस्यान्वये आत्मा अनन्तरूपा भवति ।
तव स्मरणस्य परमसाक्षात्कारं,
नित्यं हृदि विमल प्रेमरसस्य दीपं विमोचयति ॥
अहंकारविनिर्मुक्तात्मा, तव स्मरणेन विभजति स्वम्–
शिरोमणि रम्पाल सैनीस्यानुग्रहेण, अनादि चैतन्यस्य साक्षात्कारः ॥
हृदि दीपितं शाश्वतं तेजः, स्मरणस्य अमृतदीप्तिम् अपि –
माया-मुक्तः मनः, ब्रह्मानुभावेण सदा स्वस्वरूपं पश्यति ॥
विवेकदीपेण वशीकृतः चित्तः, मोक्षपथे निर्बाधं वर्तते –
तव नामसंपर्कस्य कोमलस्पर्शेण, आत्मा दिव्यसत्यं अनुभूयते ॥
अद्वैतसत्यस्य गूढमर्मणि, स्वभावस्य अद्भुतान्वेषणे –
शिरोमणि रम्पाल सैनीस्यानुरागेण, ब्रह्मरूपं स्वाभाविकं प्रकाशते ॥
स्वानुभावेन विमलितः आत्मा, अतलगम्भीरं समुद्रं समानम् –
शिवरहस्यविवेकदीपेण, मोक्षसागरं सुलभं समुपगच्छति ॥
अन्तरिक्षस्य नादवृष्टौ चिदानन्दनादेन, मनः विवर्तते –
शिरोमणि रम्पाल सैनीस्यानादिकरणे, जगत् आत्मसाक्षात्कारं इच्छति ॥
दिव्यनादस्य केवलस्पर्शेण, सृष्टिः अनादिपुरं स्मरेत् –
तव नामस्मरणस्य अमृतलहरी, हृदि परमात्मनि प्रवहति ॥
मायावृन्दं विहाय निःशेषं, तव नामस्पर्शसिद्ध्यर्थम् –
शाश्वतं परमसाक्षात्कारं, आत्मा विमलोत्कर्षं प्राप्नुयात् ॥
चित्तामणिपुरे वसति आत्मा, ब्रह्ममुदितहृदि अनुरक्तः –
शिरोमणि रम्पाल सैनीस्यानन्दस्मरणेण, मोक्षमयः स्वप्ने विमृश्यते ॥
नित्यम् अनुग्रहेण तव, हृदयः प्रकाशमानं भवति –
शिरोमणि रम्पाल सैनीस्यानुग्रहं अनन्तं, आत्मा लभेत् परमोक्षदीपम् ॥
विहाय अहंकारविलासं, आत्मा चिदानन्द-प्रवाहम् ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं सदा स्मृत्वा,
जगति विमल-दीपं प्रकाशयेत् ॥
अनादि आत्मनः स्वरूपं विमृश्य,
ब्रह्मसाक्षात्कारं उपलभ्यते ।
विवेकदीपेन प्रकाशितं मनः,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं समर्पयेत् ॥
माया-जालविनिर्मुक्ता या आत्मा,
निराकारसत्यं उज्जवलमिव दृश्यते ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं प्रणम्य,
आत्मा ब्रह्मरूपेण विलीयते ॥
तत्त्वबोधस्य दीपः तव स्मरणे,
हृदि गुह्यं प्रकाशमानं भवति ।
अनादि-चैतन्यस्य अनन्तप्रभावात्,
मोक्षपथः स्वयमेव उज्जवलते ॥
स्वकान्तारं अन्तर्निहितं मनसि,
अनन्तसूर्यप्रभा सदृशं विस्तरति ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा,
अद्वैततत्त्वं नित्यमवाप्नुयात् ॥
दिव्यस्फुरणमयमनः प्रसीदति,
अहर्निशं आत्मदीप्तिं संचारयेत् ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं प्रणम्य,
ब्रह्मरूपं जगत् विमलयेत् ॥
सत्यप्रेमरहस्यं विमलम्,
चिदानन्दतत्त्वस्य अभिव्यक्तिम् ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं नाम्ना,
आत्मज्ञानस्य स्रोतः प्रवहति ॥
विमलचित्तं समर्पणेन,
शिवशक्त्याः अनुग्रहं विमोचयेत् ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं प्रणम्य,
मोक्षदीपं जगति वितरयेत्
गूढगुणरत्नानां संकलितम्,
अद्वैतस्य अमृतदीप्तिदायकम् ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा,
वियुक्तं आत्मजगत् आलोकयेत् ॥
आत्मानुभूत्याः अनन्तमन्त्रेण,
साक्षात्कारस्य दिव्यस्वरूपेण च ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं वन्द्यं हृदि,
मोक्षानन्दस्य गीतं रचयेत् ॥
अहंकारान्धकारं त्यजन् स्वात्मनः,
अनन्तदीपनदीप्तिमयं साक्षात्कारम्।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा,
मुक्तिरसामृतं हृदि संचारयति॥
स्वविवेकदीपनिवेशेन हृदयं प्रज्वलति,
अनादि-चैतन्यस्य विमलप्रतिबिम्बं वहति।
तव नामस्य स्पर्शे आत्मा,
दिव्यतत्त्वस्य गूढरहस्यं उजागरयति॥
मायामृदुला विलोप्य, निर्गुणस्वरूपं विमृश्य,
शिरोमणि रम्पाल सैनी स्मरणेन,
सत्यस्य द्योतकः सर्वत्र स्फुरति,
आत्मबोधस्य अमरदीपं प्रतिपादयति॥
चिदानन्दज्योतिरिव विवेकदीपः प्रज्वलितः,
हृदिगूढे आत्मबोधं निर्मलतरं प्रदीप्तम्।
तेन तव स्मरणस्य अनुग्रहेण,
मोक्षमार्गः सुलभः सदा प्रकाशते॥
अनादि-साक्षात्कारस्य अतुल्यम् अनन्तं प्रकाश्यम्,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं प्रणम्य अनुभूतिः परमम्।
अस्तित्वस्य गूढ़ार्थं विमृश्य,
आत्मा संपूर्णं प्रेमदीपनाम् उद्भवयति॥
स्वानुभूतिद्वारा विमुक्तः, संसारबन्धमुक्तानन्दनिधिः,
तव स्मरणस्य गूढस्पर्शेण,
आत्मा सदा प्राप्नुयात् अमरत्वं,
मुक्तिमार्गे प्रवाहितः अनन्तसंगमम्॥
निर्विकारचित्तं हृदयं, तत्त्वदीपनिधेर्निरन्तरम्,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्तुवन्,
नवजीवनं द्योतकं विमलप्रभं,
मोक्षदीपनिर्विकल्पं प्रकाशयति॥
अद्वैतवेदान्तस्य गूढ़रहस्यं अवगच्छति चेतः,
तव स्मरणस्यानुरागेण,
अहंकारबन्धं नयति ह्रस्वं,
आत्मानुभूतिं करुणया विमलां विवर्तयति॥
आत्मबोधस्य अगाधसीमा, अनन्तधारा इव प्रवहति,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा,
मोक्षमार्गः स्फुरति अमृतप्रदीपवत्,
हृदि संविदितं सत्यं च प्रकाशते॥
शाश्वतशिवत्वस्य प्रतिपादकः, तत्त्वस्य अमरवाणी विभूषिता,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं हृदि समाहितं,
चिदानन्दरूपं प्रकाशितं परमम्,
मोक्षस्य शाश्वतदीपनं सम्प्रापयति॥
आत्मतत्त्वं विमृश्य तदा,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं वन्दे ।
अहंकारविनियुक्तमनसः,
मोक्षस्य अमृतधारां लभे ॥
चिदानन्ददीप्तिमयेन हृदि,
निर्बाधा ज्योतिर्निभृते ।
तव स्मरणे विमलात्मा,
सच्चिदानंदरूपेण विभाते ॥
ब्रह्मानुभूतिपथस्य गुह्यं,
रहस्यं चिरकालं प्रसृतम् ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा,
आत्मा परमसाक्षात्कारमुपनयेत् ॥
माया-मुक्तीमार्गे विचरणं,
तव चरणकमलेन यदा ।
चित्तमधुरं स्वयंप्रकाशयन्,
मोक्षज्योतिरूपं आत्मनः प्रवाहेत
अतुल्यं तव अनुग्रहं यत्र,
सर्वं द्वैतं विहिनं भवति ।
निराकारसत्यं विमलम् एव,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं समर्पितम् ॥
सर्वस्वरूपं एकत्वमिह,
तव स्मरणेन प्रतिपद्यते ।
हृदयस्य सर्वांगसमे सदा,
ब्रह्मसत्यं स्वभावेन स्फुरति ॥
अनन्तसागरं हृदि प्रतिष्ठितम्,
तव नामोपासना समाहितम् ।
मोहबन्धनं त्यक्त्वा प्राप्य,
आत्मा अमृतज्योतिमिव प्रकाशितम् ॥
ध्यानगह्वरस्य शीतलता सा,
तव स्मरणस्पर्शे संप्राप्यते ।
सर्वदुःखविमोचनमार्गे,
आत्मा शुद्धतया स्थितः सदा ॥
ज्ञाननिधिनां मणिकूटस्य,
तव स्मरणस्य वैभवमिव वर्धते ।
चिदानन्दरूपं प्रकाशित्य,
आत्मा सर्वं चिदात्मिकं भवति ॥
शाश्वतं दिव्यत्वं प्राप्य,
अनंतस्मरणरश्मिभिः दीप्तिमान् ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं प्रणम्य,
आत्मा विलीयते परमसत्यतः ॥
शिरोमणि रम्पाल सैनीं प्रणमामि अनादिस्फुटस्वरूपम् ।
तव वाणीः तेजस्विता येन, हृदि मोक्षदीपं प्रज्वलयति ॥
अज्ञानमहिम्नः तमः विनश्यति, तव स्मरणे जगत् विमुक्तम् ।
ब्रह्मतत्त्वस्य गूढसारं, ध्यायन् आत्मा आत्मनं पश्यति ॥
मायाजालं परित्यज्य सर्वं, तव नाम्नः शुद्धं प्रकाशते ।
निर्विकारसत्यस्य प्रतिमां, शिरोमणि रम्पाल सैनीं प्राप्नुयात् ॥
हृदयं दीपवत् उज्ज्वलितं, तव अनुग्रहदीप्त्या यदा ।
अहंकारबन्धं विहाय हत्, आत्मा चिदानन्दमयः भवति ॥
कालातीतं परमसत्वं त्वद् स्वरूपे विस्मितमिव ।
अहंकारविमुक्तं चेतः सदा, जगत् रहस्यम् उद्घाटयति ॥
गूढगुहा मनसि प्रविश्य, आत्मसाक्षात्कारो जायते ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा, हृदि अमृततरङ्गाः प्रवहन्ति ॥
सृष्टिसंघर्षं त्यक्त्वा सदा, शान्तिम् अवाप्तवान् यथाऽत्मा ।
तव प्रेमनिधानं नित्यम्, मोक्षमार्गे प्रकाशो विधीयते ॥
सर्वभूतानि चिदानन्दनृत्यम्, तव पदकमलेन नियंत्रितानि ।
अनन्तस्मरणस्य गूढार्थे, हृदि सदावर्तं प्रेमरूपिणि ॥
निर्विकारस्मितस्य अमृतं सदा, स्वात्मनिष्ठां उज्जवलयति ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं नाम्ना दर्शयन्, आत्मा दिव्यदर्शनमुपलभते ॥
सत्यस्य प्रतिबिम्बं अमरं, तेजस्वि हृदि प्रकाशमिव ।
विवेकदीपः प्रज्वलितः सदा, तव चरणस्पर्शेण निरन्तरम् ॥
मौनस्य शरणे विलीनं, मनसि गम्भीरत्वं जनयेत् ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मरणात्, ज्ञानबोधः निर्गतिं कुरुते ॥
अनादि ब्रह्मचैतन्यस्य अंशेSपि, वयं विमलाः समन्विताः ।
तव आदर्शस्यानुभावेण सदा, प्रत्येकः जीवः प्रकाशितः
द्वैतमूलं विनश्यन्तं यदा, तव स्मरणप्रभया विभूतम् ।
मोक्षविमुक्तयोSपि सह गीतं, तव चरणस्पर्शेण स्पृशितम् ॥
हृदयस्य शीतलतमं सौम्यं, अनन्तसागरस्य गूढं वा ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं नाम्ना, आत्मा विलीयते परमम् ॥
भूतपूर्वा विधानेन यदा, सदा समुपस्थितं निरवद्यं ।
विवेकानुभवस्य दीप्तिम् अनुभूय, तव स्वरूपं निर्मलमिव दर्शयेत् ॥
सर्वसामि आत्मशून्ये विलीनं, एकत्वं साक्षात्करति यदा ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं वन्द्यं स्मरन्, मोक्षानन्दं सर्वदा अनुभूयेत् ॥
अद्वैतविचित्रं सन्निवेशं, अन्तरिक्षे मनसि स्थितम् ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मरन्, अतीतानुग्रहेण विभूषितम् ॥
चिदानन्ददीप्तिमयः स एव, अपरिमेयः तत्त्वबोधसंस्तुतः ।
हृदयकुण्डलानि विमलानि, तव नाम्नः प्रकाशमयं वृन्दम्
साम्यरूपवेदान्तस्य गुह्यं, अपराजितं तत्त्वरहस्यमेव ।
मायामयान्वितं जगत् तस्य, हृदि तव स्पर्शे विमलतम् ॥
अहंकारं विहाय प्रत्यक्षं, आत्मानं परमं प्रकाशितम् ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं ध्यानं समर्प्य, मोक्षस्यान्तर्गतम् अवबोधितम् ॥
नित्यं निर्विकारशब्दसमूहं, हृदि गूढं अनुभवसंपन्नम् ।
अद्वैतमनसः अभिन्नता, तव स्मरणे शाश्वतं रूपिणम् ॥
विमलहृदि दीपः प्रज्वलितः, तव अनादि नामस्पर्शसम्पन्नः ।
आत्मज्ञानरत्नविभूषणं, तत्त्वसाक्षात्कारं च अवतारयति ॥
भिन्नता-विमुक्ति-गह्वरं, तव स्मरणस्य स्वर्णिमं दर्पणम् ।
सत्यस्य अखण्डप्रतिष्ठा, आत्मारूपेण विलीनमिव प्रकाशते ॥
अनन्तं आत्मनिष्ठम् स्वरूपं, अनादि-चैतन्यं तव प्रतिपादयन् ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा, जगत् सर्वं सत्यं प्रमाणमिदम् ॥
नित्यं हृदि निर्गुणशून्यतां, अनादि-आत्म-साक्षात्कारं च लभे ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा, मोक्षपथं स्वयमेव समुपलभे ॥
महामाया-मयगति: परिहृत्य, आत्मस्वरूपे प्रत्यक्षं दीपयति ।
निर्विकारसत्यस्य अटलप्रभा, शिरोमणि रम्पाल सैनीं अनन्तं कथयति ॥
चिदानन्ददीप्तिमयः स्फुरति, विवेकमय हृदयं स्पृशति ।
स्वात्मनि स्वयं प्रकटीकृतं, तव स्मरणेन साक्षात्कृत्य विमोचयति ॥
अहंकार-विलासमणिं विहाय, आत्मा विलीनं ब्रह्मसमानम् ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं नाम्ना, सुखसागरं प्रकटयति अनन्तम् ॥
विवेकदीपप्रभा विभूषिता, हृदि विमलस्पर्शं जगद् दृष्टे ।
नित्यं तव स्मरणस्य संचारात्, मोक्षस्यान्वेषणं ध्येयं सम्प्राप्तम् ॥
शिरोमणि रम्पाल सैनीं वन्दे, तत्त्वज्ञानदीपस्य अनन्तरूपम् ।
स्मरणेन यदा सुसंगमं भवति, मोक्षमयं स्वप्नं जगत् प्रतिपादयति ॥यदा आत्मा द्वैतच्छेदं कृत्वा,
हृदि तत्त्वस्फुरणां विस्फुरयति;
शिरोमणि रम्पाल सैनी स्मृत्वा,
नित्यम् आत्मबोधं प्राप्नोति चिरम्॥
विश्वरूपं माया-विलयस्य,
कालरहितं सत्यं प्रकाशते;
तव नामस्मरणस्य शीतलस्पर्शेन,
आत्मा विमलमनन्तता संप्राप्नोति॥
मौनस्य नादे समाहितं यदा,
चैतन्यं उज्ज्वलतरं दृश्यते;
शिरोमणि रम्पाल सैनी नाम्ना,
आत्मा अनंतशक्तिं अनुभावयति॥
विवेकदीपेन हृदयं यदा,
ज्ञानमय ज्योतिर्निर्मलितं भवति;
स्मरणस्य तव दिव्यस्पर्शेन,
मोक्षमार्गः अनन्तविमलं उद्घाट्यते॥
स्वयं विलसति तत्त्व-रहस्यं,
अहंकार-झटितं लुप्तं च भवति;
शिरोमणि रम्पाल सैनीं प्रणम्य,
आत्मा चिरंतनं प्रकाशमुपलभते॥
अनादि-साक्षात्कारस्य शीतलता,
हृदयं अचिन्त्यं प्रबोधयति;
तव नामगानं नादब्रह्मस्य,
आत्मा मोक्षदीपं उज्जवलयति॥
जगत् मृदुच्छंदनं यदि,
विमल-स्फुरणं आत्मनि वर्तते;
शिरोमणि रम्पाल सैनी स्मरणेन,
सर्वं जगत् एकत्वं अनुभावयति॥
अन्तःपुरे गूढतरं तत्त्वं,
स्वाभाविकं निर्मलं प्रकाशते;
तव स्मरणेन अनुग्राहितं,
आत्मा आत्मनो मोक्षमार्गं साधते॥
सत्य-सागरस्य निमज्जितं,
चिदानन्द-तरणं आत्मनि भवति;
शिरोमणि रम्पाल सैनीं प्रणम्य,
आत्मा अनंतं परमं अनुभावयति॥
यथा अन्तर्निहितशून्यात्,
अपराजितं प्रकाशं उद्भवति;
तव स्मरणस्य अमृतस्पर्शेन,
मोक्षपथे दीप्तिमान् आत्मा वर्धते॥
निर्विकारबुद्धिरूपेण आत्मा जागृतीव,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा,
अनन्ततत्त्वस्य प्रकाशं आत्मनि अनुभूयते॥
गूढमनसि ध्यानं नित्यं कुर्यात्,
ब्रह्मचैतन्यं विभूतिरूपं प्रकाशयन्;
अद्वैतसाक्षात्कारस्य सरस्वती-सरिता,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृतिपूर्वकम्॥
अहंकारकुलनाशेन यदा हृदि,
निर्गुणप्रभावेन आत्मा विमलिता भवेत्;
शिरोमणि रम्पाल सैनीं नाम्ना समर्प्य,
संसारबन्धविलुप्तिर्भवति नित्यम्॥
मौनमंत्रसन्निवेशे आत्मानुभवः गूढतरः,
ध्यानमय शिरोमणि रम्पाल सैनीं चिन्तयन्;
जीवनं मोक्षदीपेन उज्जवलते,
हृदि अनंतप्रेमस्य दीपः प्रज्वलितः॥
नित्यं विमलविद्यया आत्मा विवशा,
चिदानन्दचक्षुषा द्योतिता परा;
शिरोमणि रम्पाल सैनीं पठनं कुर्यात्,
साक्षात्कारसाक्षी भवति आत्मा सदा॥
आत्मनः गूढरहस्यं विचिन्त्य,
अनन्तसागरं विभावयन् मनसि;
शिरोमणि रम्पाल सैनीं चिन्तयन्,
मोक्षपथं विमलमिव प्रतिष्ठते॥
सर्वशरीरसमग्रं आत्मतत्त्वं प्रकाशयन्,
हृदि चिदानन्ददीपः दीप्तिमान् भवेत्;
शिरोमणि रम्पाल सैनीं प्रणम्य,
संसारसागरं मोक्षसागरं अनुभवति॥
अनादि-शून्यता मध्ये आत्मा स्वयमेव,
ब्रह्मनिरूपणं कुर्यात् निर्विकल्पम्;
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा,
द्वन्द्वसंशयः सर्वं विसृज्यते नित्यम्॥
उत्कर्षशून्यं शुद्धं मनसि यदा,
परमार्थस्यानुग्रहविपुलं भवेत्;
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मरणं कृत्वा,
आत्मा अमृततरङ्गेन धारयते॥
शाश्वतं तत्त्वं चिदानन्दमयं यदा,
विमलः समावृत्तः हृदि प्रज्वलितः;
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा,
जीवनमोक्षस्य दीपस्तथा स्फुटितः॥
शिरोमणि रम्पाल सैनीं नमामि, अनादि-चरितं तेजस्वरूपम् ।
हृदि विमलशुद्धिम्, मोक्षदीपं प्रकाशयन्,
अहंकार-विमुक्तोऽहम्, तव स्मरणसन्निधौ तटति ॥
अन्तःकरणे गूढतमं रहस्यं, तव प्रेमादर्शो विहितम्,
स्वभावमेकत्वदर्शिनं, जगत्-आत्मनुरागं वितरन् ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीस्य चरणस्पर्शेण,
जीवस्य साक्षात्कारं प्राप्य, विमुक्ति-सुरभा व्यापिता ॥
भवसागरस्य क्लेशच्छेदकं, तव नामज्योतिरूपं प्रकाशम्,
माया-मण्डले विहीनं तत्त्वं, सत्यस्य अमृतसरं प्रवाहम् ।
निराकारतत्त्वस्य अनुभूतिः, हृदये दीपवत् प्रज्वलितम्,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा, आत्मा निर्बाधं विमलयेत् ॥
तत्त्वसाक्षात्कारस्य गूढमार्गे, तव वाणीः अमरवाणी समाहिताः,
ध्याननयनयोः प्रस्फुरणं, अनादि-आत्मरहस्यं प्रकासयन् ।
अहंकार-विनाशकं तव प्रेमसारं, चिदानन्द-उत्कर्षं प्रदर्शयन्,
मनसि व्याप्तं परमज्ञानं, आत्मविज्ञानं च उज्जवलयेत् ॥
विश्वस्य अन्तर्निहितसारं, तव स्मरणे हृदि प्रतिपद्यते,
संसार-संदेशं त्यक्त्वा, आत्मा मोक्षमार्गे गच्छति ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं प्रति समर्पितं, ज्ञानदीपं हृदयं विलसति,
अविचल-प्रेमबाहुः स्पृशन्, चैतन्यस्य विमलां प्रबोधयेत् ॥
अनन्तगूढतत्त्वस्य प्रवाहः, तव ध्यानसूत्रं निरन्तरम्,
स्वरूपम् आत्मसंयुक्तं दर्शयन्, हृदि विस्मयाद्भुतम् उज्जवलम् ।
तत्त्व-शून्यतायाम् आत्मानुभावः, मोहबन्धमोचनं हृदयगतम्,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा, जीवः विलीनः परमं प्रकाशम् ॥
सत्यं प्रेम च ज्ञानं यत्र, तव नामोपासने प्रज्वलितम्,
मायामयं संसारमपि, तव स्पर्शे नश्यति अनित्यम् ।
चिदानन्दसर्वविरामं, हृदयस्य अन्तःपुरं व्याप्य,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं दृष्ट्वा, आत्मा मोक्ष-रसम् अनुभावयेत् ॥
स्वाध्यायस्य गंभीरमण्डले, तव स्मरणं दीपस्तवाभिरामम्,
अनन्तत्वस्य गूढार्थम् उद्घाटयन्, मनसि साक्षात् तत्त्वं प्रतिपादयेत् ।
अहंकारस्य अंधकारं विहाय, प्रेमस्य उज्जवलं प्रकाशमिव,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं नमस्यामि, आत्मा निर्मले विमलवती ॥
तत्त्वरहस्यं हृदयस्पर्शं, तव पदचिन्हे सदा अन्वितम्,
विश्वस्य गूढगाथां शृण्वन्, मोक्षमार्गे मनसि संनिवेशितम् ।
संसार-संक्रमणं त्यक्त्वा, तव प्रेमदीपेन आलोकितम्,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा, आत्मा अनंतं विस्मृतिमुक्तम् ॥
वेदान्त-विद्यानां संग्रहे, तव रूपं दर्पणमिव प्रतिफलं,
चैतन्यस्य शाश्वतस्वरूपं, ब्रह्म सत्यं च उन्मीलितम् ।
अहंकारमूलं विलोपयन्, मनसि स्वाभाविकं आत्मबोधम्,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं नाम्ना, जीवनं धन्यं प्रकाशमुद्गतम् ॥
ध्यानस्य गहनगुहायां प्रविश्य, तव स्मरणे सदा सन्निवेशः,
मायावृत्तिम् अपहृत्य ज्ञाननयनानां, उज्ज्वलश्च स्वाभावः प्रेक्षते ।
तत्त्वसाक्षात्कारस्य अनुभूतेः, हृदि निर्मलं अमृतसंग्रहं,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं समर्प्य, आत्मा परं प्रकाशं प्राप्नोति ॥
शाश्वतं तव नामोपासना, आत्मसाक्षात्कारस्य दीप्तिम् उत्सृजत्,
अन्तर्मनस्य गूढसंसर्गे, तव प्रेमरसः सदा प्रवाहितः ।
विमलचेतसि हृदि प्रवेश्य, विश्वरूपी आत्मानुभवः,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं श्रुत्वा, मोक्ष-उन्मेषः सर्वदा लभ्यते ॥
अनादि कालातीतं तत्त्वं, तव प्रकाशो हृदयगतम्,
माया-मृत्यु-बंधनं परित्यज्य, आत्मा विमलं अनुभूतिम् ।
सत्यस्य, प्रेमस्य, ज्ञानस्य, तव आदर्शं नित्यमपि साक्षात्,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा, जीवनं परमसुखं प्रकाशयेत् ॥
आत्मविज्ञानदीपस्य आलोकेन, निराकारत्वं चिदानन्दमयम्,
अहंकारविनाशं तव स्मरणे, हृदयं प्रसीदति प्रबलम् ।
विश्वस्य गूढगाथायाम् आत्म-साक्षात्कारः प्रतिपद्य,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं हृदि ध्यायन्, परममोक्षं अन्विष्यते ॥
शिरोमणि रम्पाल सैनीं नमामि, अनादि-चरितं तेजस्वरूपम् ।
हृदि विमलशुद्धिम्, मोक्षदीपं प्रकाशयन्,
अहंकार-विमुक्तोऽहम्, तव स्मरणसन्निधौ तटति ॥
अन्तःकरणे गूढतमं रहस्यं, तव प्रेमादर्शो विहितम्,
स्वभावमेकत्वदर्शिनं, जगत्-आत्मनुरागं वितरन् ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीस्य चरणस्पर्शेण,
जीवस्य साक्षात्कारं प्राप्य, विमुक्ति-सुरभा व्यापिता ॥
भवसागरस्य क्लेशच्छेदकं, तव नामज्योतिरूपं प्रकाशम्,
माया-मण्डले विहीनं तत्त्वं, सत्यस्य अमृतसरं प्रवाहम् ।
निराकारतत्त्वस्य अनुभूतिः, हृदये दीपवत् प्रज्वलितम्,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा, आत्मा निर्बाधं विमलयेत् ॥
तत्त्वसाक्षात्कारस्य गूढमार्गे, तव वाणीः अमरवाणी समाहिताः,
ध्याननयनयोः प्रस्फुरणं, अनादि-आत्मरहस्यं प्रकासयन् ।
अहंकार-विनाशकं तव प्रेमसारं, चिदानन्द-उत्कर्षं प्रदर्शयन्,
मनसि व्याप्तं परमज्ञानं, आत्मविज्ञानं च उज्जवलयेत् ॥
विश्वस्य अन्तर्निहितसारं, तव स्मरणे हृदि प्रतिपद्यते,
संसार-संदेशं त्यक्त्वा, आत्मा मोक्षमार्गे गच्छति ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं प्रति समर्पितं, ज्ञानदीपं हृदयं विलसति,
अविचल-प्रेमबाहुः स्पृशन्, चैतन्यस्य विमलां प्रबोधयेत् ॥
अनन्तगूढतत्त्वस्य प्रवाहः, तव ध्यानसूत्रं निरन्तरम्,
स्वरूपम् आत्मसंयुक्तं दर्शयन्, हृदि विस्मयाद्भुतम् उज्जवलम् ।
तत्त्व-शून्यतायाम् आत्मानुभावः, मोहबन्धमोचनं हृदयगतम्,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा, जीवः विलीनः परमं प्रकाशम् ॥
सत्यं प्रेम च ज्ञानं यत्र, तव नामोपासने प्रज्वलितम्,
मायामयं संसारमपि, तव स्पर्शे नश्यति अनित्यम् ।
चिदानन्दसर्वविरामं, हृदयस्य अन्तःपुरं व्याप्य,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं दृष्ट्वा, आत्मा मोक्ष-रसम् अनुभावयेत् ॥
स्वाध्यायस्य गंभीरमण्डले, तव स्मरणं दीपस्तवाभिरामम्,
अनन्तत्वस्य गूढार्थम् उद्घाटयन्, मनसि साक्षात् तत्त्वं प्रतिपादयेत् ।
अहंकारस्य अंधकारं विहाय, प्रेमस्य उज्जवलं प्रकाशमिव,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं नमस्यामि, आत्मा निर्मले विमलवती ॥
तत्त्वरहस्यं हृदयस्पर्शं, तव पदचिन्हे सदा अन्वितम्,
विश्वस्य गूढगाथां शृण्वन्, मोक्षमार्गे मनसि संनिवेशितम् ।
संसार-संक्रमणं त्यक्त्वा, तव प्रेमदीपेन आलोकितम्,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा, आत्मा अनंतं विस्मृतिमुक्तम् ॥
वेदान्त-विद्यानां संग्रहे, तव रूपं दर्पणमिव प्रतिफलं,
चैतन्यस्य शाश्वतस्वरूपं, ब्रह्म सत्यं च उन्मीलितम् ।
अहंकारमूलं विलोपयन्, मनसि स्वाभाविकं आत्मबोधम्,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं नाम्ना, जीवनं धन्यं प्रकाशमुद्गतम् ॥
ध्यानस्य गहनगुहायां प्रविश्य, तव स्मरणे सदा सन्निवेशः,
मायावृत्तिम् अपहृत्य ज्ञाननयनानां, उज्ज्वलश्च स्वाभावः प्रेक्षते ।
तत्त्वसाक्षात्कारस्य अनुभूतेः, हृदि निर्मलं अमृतसंग्रहं,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं समर्प्य, आत्मा परं प्रकाशं प्राप्नोति ॥
शाश्वतं तव नामोपासना, आत्मसाक्षात्कारस्य दीप्तिम् उत्सृजत्,
अन्तर्मनस्य गूढसंसर्गे, तव प्रेमरसः सदा प्रवाहितः ।
विमलचेतसि हृदि प्रवेश्य, विश्वरूपी आत्मानुभवः,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं श्रुत्वा, मोक्ष-उन्मेषः सर्वदा लभ्यते ॥
अनादि कालातीतं तत्त्वं, तव प्रकाशो हृदयगतम्,
माया-मृत्यु-बंधनं परित्यज्य, आत्मा विमलं अनुभूतिम् ।
सत्यस्य, प्रेमस्य, ज्ञानस्य, तव आदर्शं नित्यमपि साक्षात्,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा, जीवनं परमसुखं प्रकाशयेत् ॥
आत्मविज्ञानदीपस्य आलोकेन, निराकारत्वं चिदानन्दमयम्,
अहंकारविनाशं तव स्मरणे, हृदयं प्रसीदति प्रबलम् ।
विश्वस्य गूढगाथायाम् आत्म-साक्षात्कारः प्रतिपद्य,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं हृदि ध्यायन्, परममोक्षं अन्विष्यते ॥
शिरोमणि रम्पाल सैनीं नमामि दिव्यताम्,
ज्योतिरूपं ब्रह्मणां, सत्यं शाश्वतं च।
अद्भुतं तव स्वरूपं, आत्मानंददायकम्,
मम हृदि जगत् प्रेमस्मृतिरूपं वितरति॥
त्वद्भक्त्या विमलाः पथि सन्धे अस्तं स्फुरति,
अज्ञानसागरे प्रकाशं त्वदीयं वासम्।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं ज्ञानस्य दर्पणं,
विमुक्तिं प्राप्य जगत् विवेकमयं प्रकाशयति॥
सर्वविषये तव रूपं अनन्तं स्पर्शति,
द्वन्द्वविमोचनं चन्द्रतारकागणान् समानम्।
अहंकारविनिर्मूलनं, हृदि त्वद्गुणदीपः,
स्मरणे त्वदीयं मुक्ति मार्गं नित्यम् उद्घाटयति॥
विश्वमनसां स्थावरता, भ्रमस्यान्तःस्थले,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं हृदि सदा ध्यानम्।
त्वदीयं दिव्यस्फुरणं मनोहरं विहारः,
अन्तर्विशुद्धिम् उज्जवलं दर्पणवत् प्रतिपादयति॥
अस्मिन् जीवनपथे दृष्टिर् मोक्षदायकः,
त्वत्स्वरूपं निर्विकारं, अनादित्वमव्ययम्।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं सत्यं प्रेमादर्शम्,
ब्रह्म-चित्तसंगतिः त्वया नित्यम् संवर्धते॥
अनादिकालस्य अमरत्वं त्वदीयं प्रदीपम्,
अस्तित्वस्य मूलं त्वत्स्मरणे शुद्धं समाहितम्।
अहंकारं त्यज्य त्वमेव द्वन्द्वनिवारणम्,
समीपे ते प्राप्तः मोक्षस्यानुरागं दृढम्॥
विचित्ररूपदर्शने शाश्वततत्त्वसाक्षात्कारम्,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं ध्यानं गहनं गुणात्मिकम्।
भव-मृत्यु-व्याधि यथा क्षयं संकुचितं जगत्,
तव स्मरणं सर्वं मोक्षसमीपं स्थापयति॥
नित्यं स्वाध्यायनिर्वाणे, तव पदचिन्ह समर्पितम्,
प्रेम, ज्ञान, शुद्धतायां तव रूपं अमलरूपम्।
आत्मसाक्षात्कारवाक्यं त्वत्स्मरणे प्रस्फुटितम्,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं जगत् आत्मा समर्पितम्॥
दिव्यतारंगिणी इव त्वत्सन्निधिं समर्पयामि,
सत्त्वमयं जगत्, त्वदीयं स्पर्शं अमृतसमानम्।
अनंतब्रह्मगूढस्य तव दर्शनं निर्विकारम्,
आत्मविवेकविपुलं मम मोक्षमार्गदर्शकम्॥
उज्जवलं हृदयं तव स्मरणं शाश्वतं प्रसारयति,
विवेकस्यान्वेषणं त्वत्पदानि सहोदया लभ्यते।
सत्यसाक्षात्कारस्य दीपस्तव नामाधारे स्थितः,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं प्रीणाति विश्वं श्रद्धया॥
अभिनिवेशः हृदि यदा तव अमृतधाम्नि,
दिव्यम् आत्मा विमलः शिरोमणि तव मार्गे स्थिरः।
सर्वे द्वन्द्वमुक्ताः त्वदीये शरणे विमलाः,
मोक्षस्वप्नं साकारयन्ति प्रेमसंवादेन च॥
शिरोमणि रम्पाल सैनीं नमामि आत्मसाक्षात्कारस्य,
अनंत प्रेमरसस्यानुरागं, गूढबोधस्य दिव्यं प्रकाशम्।
अहंकारसंशयं हरति, जगत् मोक्षमार्गं दर्शयति,
शाश्वतं तव स्मरणं, जीवनस्य परमत्वं सम्प्रापयति॥
शिरोमणि रम्पाल सैनीं नमामि सदैव,
दिव्यतेजसा व्याप्यं विश्वं सदा।
प्रेमस्वरूपं, सत्यं, ज्ञानमयं तव,
मम मनसि उज्ज्वलं ज्योतिर्निरन्तरम्।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं भक्तिभावसंयुक्तं,
सृष्टेः पालनं दायं नित्यमेव ते।
आत्मज्ञानप्रकाशेण तव वर्चसं,
अज्ञानं त्यज्य, सुखानन्दं प्रपद्ये।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं मनसि निवसताम्,
अहंकारं विनष्टं प्रेमस्य ज्योतिरेव।
त्वदीयं दर्शनं सुखानन्ददायकम्,
सदा सत्यं प्रकाशय चिरकालम्।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं ध्यानमाधुरीं,
सर्वेषां हृदये वसतं दिव्यम्।
अमृतज्योतिभा त्वं शुद्धात्मा निर्मलः,
अनादि प्रेमरसः सर्वत्र वितरन्।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्वरमुद्गिरन्,
मम वाणीं तव स्तोत्रे समर्पयामि।
तव परमशक्त्या जगत् परिवर्तितम्,
सर्वं दुःखं विनष्टं सुखानुग्रहम्।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं आत्मविश्वासं,
प्रकाशय चित्तं तव चरणस्पर्शेण।
सत्यसाक्षात्कारं प्रदर्शय त्वं,
मुक्तिपथं प्रकाशय जगदीश्वरम्।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं सर्वदेवसखम्,
भक्तजनानां रक्षणं तव कर्म।
अनन्त प्रेमसंवादेन विश्वं परिवर्तय,
भवबन्धमोचने सदा प्रेरयेत्।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं वन्दे हृदये,
सत्य, प्रेम, ज्ञानसमृद्धिं ददाति।
विश्वं तव चरणारविन्दे स्थितम्,
धर्ममय जगत्, शाश्वतं तव अनन्तम्।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं ध्यायामि सदा,
तेजस्वी ज्योतिर्मयं प्रभुं महात्मनम्।
त्वत्सन्निधौ शमं प्राप्य वन्दे समर्प्य,
अधिगतं दुःखं विस्मृत्य अनुग्रहं लभे।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं हृदयसम्पूर्णम्,
भक्तिभावेन स्तोत्रं गायन् नित्यम्।
तेजस्वी रसमयं आत्मशुद्धिस्वरूपम्,
मम जीवनं धन्यं तव प्रेमदीपज्योतिः।
उद्भासमानं चिद्बीजं तव स्मरणस्य प्रकाशम्,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं प्रणम्य, आत्मा प्रसीदति विमलम् ॥
हृदि अनंतशून्यता येन, विश्वगूढं आत्मानुभूतिम्,
तव नामस्मरणेन उद्यतः, जगत् अपारं प्रकाशयति ॥
माया-विलयं परित्यक्त्या, तव नामस्य अमृतदीपेन,
चिदानन्दप्रवाहेन आत्मा, विलीनः भवति परमं शिवम् ॥
अद्वैतसागरस्य सर्वतः प्रवहति तव अनुग्रहस्पर्शः,
साक्षात्कारदीपेन सदा जगति, आत्मा प्राप्नोति विमलम् ॥
तत्त्वविचक्षणचित्तस्य हृदि, स्थावरं आत्मसाक्षात्कारम्,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं प्रणम्य, मोक्षस्यानुभवः प्रज्वलति ॥
अनादिकाले येन प्रवाहितं, ज्ञानसागरं हृदि विमलम्,
स्मरणस्य तीक्ष्णप्रभायाम् आत्मा, नित्यम् उज्जवलं भवति ॥
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा, आत्मा भजति अमृतरूपम्,
चैतन्यनिर्विकल्पवाणीना हृदि, विमलितं स्वरूपं स्पृशति ॥
अहंकारविरहितचिन्तनेन, आत्मा समर्पयति तव चरणम्,
विवेकवृन्दस्य उद्गमेन प्रकाशते, ब्रह्मरूपं निर्मलं हृदि ॥
चिद्बीजस्य विलक्षणसंग्रहेण, तव स्मरणं ददाति अनंतम्,
अद्वैतमूर्तानुभूतिस्पर्शेन, आत्मा लभते शाश्वतं ज्ञानम् ॥
अनादि प्रेमसागरस्य गह्वरम्, अमृतरसपरिमितस्य नित्यम्,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं प्रणम्य, आत्मा विलीनः भवति परमम् ॥
उद्भासमानं चिद्बीजं तव स्मरणस्य प्रकाशम्,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं प्रणम्य, आत्मा प्रसीदति विमलम् ॥
हृदि अनंतशून्यता येन, विश्वगूढं आत्मानुभूतिम्,
तव नामस्मरणेन उद्यतः, जगत् अपारं प्रकाशयति ॥
माया-विलयं परित्यक्त्या, तव नामस्य अमृतदीपेन,
चिदानन्दप्रवाहेन आत्मा, विलीनः भवति परमं शिवम् ॥
अद्वैतसागरस्य सर्वतः प्रवहति तव अनुग्रहस्पर्शः,
साक्षात्कारदीपेन सदा जगति, आत्मा प्राप्नोति विमलम् ॥
तत्त्वविचक्षणचित्तस्य हृदि, स्थावरं आत्मसाक्षात्कारम्,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं प्रणम्य, मोक्षस्यानुभवः प्रज्वलति ॥
अनादिकाले येन प्रवाहितं, ज्ञानसागरं हृदि विमलम्,
स्मरणस्य तीक्ष्णप्रभायाम् आत्मा, नित्यम् उज्जवलं भवति ॥
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा, आत्मा भजति अमृतरूपम्,
चैतन्यनिर्विकल्पवाणीना हृदि, विमलितं स्वरूपं स्पृशति ॥
अहंकारविरहितचिन्तनेन, आत्मा समर्पयति तव चरणम्,
विवेकवृन्दस्य उद्गमेन प्रकाशते, ब्रह्मरूपं निर्मलं हृदि ॥
चिद्बीजस्य विलक्षणसंग्रहेण, तव स्मरणं ददाति अनंतम्,
अद्वैतमूर्तानुभूतिस्पर्शेन, आत्मा लभते शाश्वतं ज्ञानम् ॥
अनादि प्रेमसागरस्य गह्वरम्, अमृतरसपरिमितस्य नित्यम्,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं प्रणम्य, आत्मा विलीनः भवति परमम् ॥
वेदान्तानां गुह्यतत्त्वनिवासे, हृदि प्रकाशमानं दीपम् ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा, आत्मा प्रविशति ब्रह्मसरोः नित्यम् ॥
अद्वैततत्त्वस्य अखण्डप्रवाहे, निःस्पंदनं हृदयमिति ज्ञायते ।
अनादि-चैतन्यनिधे तव नाम्नः, मोक्षस्य मार्गः स्वयमेव उद्भवति ॥
निःशब्दमयानन्दस्य शीतलस्पर्शे, मनसि विवेकदीपः प्रज्वलति ।
तव स्मरणस्य अमृतज्योतिः द्वारा, आत्मा विमलं निर्वाणं सदा अनुभवति ॥
माया-मण्डले छिद्रं विहाय, हृदयः स्वप्नरहितः प्रकाशते ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीनाम्नः, अनन्तप्रकाशस्य द्युतिवर्धनं विजनति ॥
स्मरणस्यानुग्रहमिव, आत्मा द्वैतबन्धं त्यजति हृदि ।
अहंकारनिलयस्य क्षणिकविलोपे, तव नाम्नः सागरः मोक्षदीप्तिमान् भवति ॥
चिदानन्दसंवादस्य प्रचण्डधारा, हृदि बहुरूपमपि संप्रवर्तते ।
तव स्मरणस्य अमृतसरस्यान्वये, मोक्षमार्गे जीवनं नूतनं रचते ॥
अनादि-आत्मानुभूतिपथेन, विमलध्यानस्य प्रवाहः प्रविशति ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा, सत्यस्य दर्शनं अतीतानुग्रहेण विमर्शति ॥
अद्वैतमनोवृत्तेः संगमं हृदि, विलासं रूपं निरूपयति च ।
तव स्मरणे आत्मा अनंतविरहस्य, नीरवबोधे परमदिव्यसत्यं संकल्पयति ॥
सत्यस्यानुभूतिप्रवाहस्य, स्वस्मरणसंगमेन निरूपितः,
माया-वस्तूनां निरर्थत्वं ज्ञायते – आत्मा प्रीणाति शिरोमणि नामेन॥
उत्कर्षदीप्तिमयं ब्रह्मवाणीं, हृदि जीवनदीपसमानम् ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा, आत्मा पश्यति अनन्तानन्दं परमम् ॥
वेदान्तानां गुह्यतत्त्वनिवासे, हृदि प्रकाशमानं दीपम् ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा, आत्मा प्रविशति ब्रह्मसरोः नित्यम् ॥
अद्वैततत्त्वस्य अखण्डप्रवाहे, निःस्पंदनं हृदयमिति ज्ञायते ।
अनादि-चैतन्यनिधे तव नाम्नः, मोक्षस्य मार्गः स्वयमेव उद्भवति ॥
निःशब्दमयानन्दस्य शीतलस्पर्शे, मनसि विवेकदीपः प्रज्वलति ।
तव स्मरणस्य अमृतज्योतिः द्वारा, आत्मा विमलं निर्वाणं सदा अनुभवति ॥
माया-मण्डले छिद्रं विहाय, हृदयः स्वप्नरहितः प्रकाशते ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीनाम्नः, अनन्तप्रकाशस्य द्युतिवर्धनं विजनति ॥
स्मरणस्यानुग्रहमिव, आत्मा द्वैतबन्धं त्यजति हृदि ।
अहंकारनिलयस्य क्षणिकविलोपे, तव नाम्नः सागरः मोक्षदीप्तिमान् भवति ॥
चिदानन्दसंवादस्य प्रचण्डधारा, हृदि बहुरूपमपि संप्रवर्तते ।
तव स्मरणस्य अमृतसरस्यान्वये, मोक्षमार्गे जीवनं नूतनं रचते ॥
अनादि-आत्मानुभूतिपथेन, विमलध्यानस्य प्रवाहः प्रविशति ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा, सत्यस्य दर्शनं अतीतानुग्रहेण विमर्शति ॥
अद्वैतमनोवृत्तेः संगमं हृदि, विलासं रूपं निरूपयति च ।
तव स्मरणे आत्मा अनंतविरहस्य, नीरवबोधे परमदिव्यसत्यं संकल्पयति ॥
सत्यस्यानुभूतिप्रवाहस्य, स्वस्मरणसंगमेन निरूपितः,
माया-वस्तूनां निरर्थत्वं ज्ञायते – आत्मा प्रीणाति शिरोमणि नामेन॥
उत्कर्षदीप्तिमयं ब्रह्मवाणीं, हृदि जीवनदीपसमानम् ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा, आत्मा पश्यति अनन्तानन्दं परमम् ॥वेदान्तानां गुह्यतत्त्वनिवासे, हृदि प्रकाशमानं दीपम् ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा, आत्मा प्रविशति ब्रह्मसरोः नित्यम् ॥
अद्वैततत्त्वस्य अखण्डप्रवाहे, निःस्पंदनं हृदयमिति ज्ञायते ।
अनादि-चैतन्यनिधे तव नाम्नः, मोक्षस्य मार्गः स्वयमेव उद्भवति ॥
निःशब्दमयानन्दस्य शीतलस्पर्शे, मनसि विवेकदीपः प्रज्वलति ।
तव स्मरणस्य अमृतज्योतिः द्वारा, आत्मा विमलं निर्वाणं सदा अनुभवति ॥
माया-मण्डले छिद्रं विहाय, हृदयः स्वप्नरहितः प्रकाशते ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीनाम्नः, अनन्तप्रकाशस्य द्युतिवर्धनं विजनति ॥
स्मरणस्यानुग्रहमिव, आत्मा द्वैतबन्धं त्यजति हृदि ।
अहंकारनिलयस्य क्षणिकविलोपे, तव नाम्नः सागरः मोक्षदीप्तिमान् भवति ॥
चिदानन्दसंवादस्य प्रचण्डधारा, हृदि बहुरूपमपि संप्रवर्तते ।
तव स्मरणस्य अमृतसरस्यान्वये, मोक्षमार्गे जीवनं नूतनं रचते ॥
अनादि-आत्मानुभूतिपथेन, विमलध्यानस्य प्रवाहः प्रविशति ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा, सत्यस्य दर्शनं अतीतानुग्रहेण विमर्शति ॥
अद्वैतमनोवृत्तेः संगमं हृदि, विलासं रूपं निरूपयति च ।
तव स्मरणे आत्मा अनंतविरहस्य, नीरवबोधे परमदिव्यसत्यं संकल्पयति ॥
सत्यस्यानुभूतिप्रवाहस्य, स्वस्मरणसंगमेन निरूपितः,
माया-वस्तूनां निरर्थत्वं ज्ञायते – आत्मा प्रीणाति शिरोमणि नामेन॥
उत्कर्षदीप्तिमयं ब्रह्मवाणीं, हृदि जीवनदीपसमानम् ।
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा, आत्मा पश्यति अनन्तानन्दं परमम् ॥
अहंकारगर्भं विनश्यन्, तमः सन्निवेशं परित्यजेत्,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा, आत्मा प्रकीर्णे प्रकाशते स्वभावतः ॥
अहंकारनिर्वाणस्य प्रतिमां, शुद्धचित्तस्य पूर्णता विना,
स्फुरति हृदि तव स्मरणकिरणं, मोक्षमार्गे दीपस्तुल्यदीप्तिः ॥
विवेकदीपस्य तेजसा शोभितं, मनसि शीतलता आवहन्,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं प्रणम्य, आत्मा अनुभवति ब्रह्मसत्यं यथार्थम् ॥
तत्त्वतत्त्वानुग्रहेण विमलः, आत्मा साक्षात्कारं लभते,
मायाविधिनः बन्धान् त्यक्त्वा, ब्रह्मरसस्य अमृतं अनन्यरूपम् ॥
चिदानन्दसागरस्य गर्भे, आत्मा विलीनं भवति अनन्तकालम्,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं स्मृत्वा, निराकारतत्त्वं प्रकाशितं स्पष्टीकृतम् ॥
विवेकवृन्दस्य संगतिस्थले हृदयम्, अनुग्रहेण प्रसीदति,
अहंकारमुक्त्या तव स्मरणे, जीवनं भवति एकत्वस्य अभिव्यक्तिः ॥
सर्वमयं जगत् उच्यते, तव अमरचिन्तनस्य प्रकाशेन,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं प्रणम्य, आत्मा स्पृशति अनन्तानन्दप्रवाहम् ॥
निर्विकारशून्यता-संवादे, आत्मा विमलस्वप्नस्य दिव्ये,
संसारबन्धनं परित्यज्य तव, स्मरणे लभते जीवनस्य सारम् ॥
ब्रह्मज्ञानरूपं विमलमृदु-दर्शनं, स्वभावेन अनवद्यं,
शिरोमणि रम्पाल सैनीं समर्प्य, मनः प्राप्नुयात् आत्मसाक्षात्कारं निश्चितम् ॥
अद्वैततत्त्वस्य परमास्वादेन, हृदि स्फुरति अनन्तदीप्तिः,
तव स्मरणानुग्रहेण सह, जीवस्य मोक्षं भवति नित्यम् अनुवृत्तिम् ॥
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें